ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΟ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Άνοιξη 1962. Ένας Ελληνοαμερικάνος επιχειρηματίας ανακοινώνει ότι με τη συνεργασία της αμερικάνικης Standard Oil Company, θα κατασκεύαζε τα διυλιστήρια Θεσσαλονίκης και έτσι θα ξεκινούσε μία νέα περίοδος για τη βόρεια Ελλάδα και συνολικά τη χώρα. Οι αλλαγές που προκλήθηκαν από αυτή την επένδυση ήταν εντυπωσιακές.

Μέχρι το 1968 λειτουργούσαν δύο διυλιστήρια :

Το Κρατικό Διυλιστήριο Ασπροπύργου δυνατότητας 1.800.000 τόννων αργού πετρελαίου ετησίως.

Το Διυλιστήριο ΕΣΣΟ ΠΑΠΠΑΣ Θεσσαλονίκης δυνατότητας 2.000.000 τόννων αργού πετρελαίου ετησίως.

Το  Απριλιανό καθεστώς στις 22-1-1970 υπέγραψε  συμβάση με τον Ωνάση και στις 13-4-1970 σύμβαση με τον Νιάρχο.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εγκαίνια των διυλιστηρίων της «Πετρόλα Ελλάς» στην Ελευσίνα από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο, παρουσία των Αντιπροέδρων της Κυβερνήσεως Στυλιανού Παττακού και Νικολάου Μακαρέζου και του Προέδρου της εταιρείας Ιωάννη Λάτση

ΣΥΜΒΑΣΗ ΩΝΑΣΗ

Προέβλεπε βιομηχανικό συγκρότημα στα Μέγαρα που θα περιελάμβανε:

1.     Τρίτο Διυλιστήριο 7.500.000 τόννων αργού πετρελαίου ετησίως. Με δυνατότητα επέκτασης σε 10.000.000 τόννων αργού πετρελαίου ετησίως. Και θα πρέπει να ήταν έτοιμο το 1973. Αναλάμβανε δε το διυλιστήριο σε 10 με 12 χρόνια 64.000.000 τόννων αργού πετρελαίο.

2.     Θερμοηλεκτρικό Σταθμό με δυναμικότητα 1080-1440 Μεγαβάτ και θα έπρεπε να είναι έτοιμος το 1973, στόχος ήταν χαμηλού κόστους ηλεκτρική ενέργεια που θα έφτανε στα 18 λεπτά ανα κιλοβατώρα με  πετρέλαιο και 22 λεπτά με λιγνίτη, ο σταθμός θα προμήθευε στην ΔΕΗ προς 11,49 λεπτά .

3.     Βιομηχανία Αλουμίνας με ετήσια παραγωγή 500.000 τόνων αλουμίνας και 160.000 με 250.000  τόννων αλουμινίου.

4.     Βιομηχανίες πετροχημικών, κραμάτων αλουμινίου, Μεταλικού Μαγνησίου, Καυστικής Σόδας, Κωκ.

5.     Δικαίωμα ιδρύσεως Διυλιστηρίου Λιπαντικών Ελαίων για εξαγωγή.

Όλα αυτά έφταναν στο ύψος των 600.000.000 με 620.000.000 δολλάρια.

 

 

ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΝΙΑΡΧΟΥ

Προέβλεπε :

1.     Επέκταση των Διυλιστηρών Ασπροπύργου σε 4.500.000 τόννων αργού πετρελαίου ετησίως. Το 1/3 των μετοχών θα κρατούσε το Δημόσιο και τα 2/3 ο όμιλος Νιάρχου, αφού κατέβαλε συγκεκριμένο τίμημα. Σ ε 10-12 χρόνια θα παρέδιδε 50.000.000 τόννων αργού πετρελαίου.

2.     Διυλιστήριο Λιπαντικών και Ελαίων δυναμικότητας 100.000  τόννων.

3.     Ναυπήγηση νέας δεξαμενής στα Ναυπηγία Σκαραμαγκά για ναυπήγηση πλοίων 240.000 τόννων.

4.     Εργοστάσιο Ναυτικών μηχανών  άνω των 800 ίππων.

5.     Δεσμεύτηκε στην πρωτοβουλία ίδρυσης Χαλυβουργείου.

Συνολικό ύψος επένδυσης 200.000.000 δολλάρια.

Και οι δύο συμβάσεις ήταν πολύ επωφελείς για το δημόσιο, συμφωνήθηκε κατάθεση εγγυητικών επιστολών.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το Κρατικό Διυλιστήριο Ασπροπύργου.

Η σύμβαση Ωνάση ήταν κάτι που πήγαινε κόντρα στα αμερικάνικα συμφέροντα, το τρίτο διυλιστήριο ήταν κάτι που δεν επιθυμούσε κυρίως λόγω της ΕΣΣΟ ΠΑΠΠΑΣ και σήμαινε απεξάρτηση της Ελλάδος, ασκήθηκαν πιέσεις και στις 9/11/1971 ο Ωνάσης υπαναχώρησε επικαλέστηκε «απρόοπτον μεταβολήν των συνθηκών» και η σύμβαση ακυρώθηκε.  Ο Γ Παπαδόπουλος ζήτησε ποινική ρήτρα 15.000.000 δολλάρια από τον Ωνάση (κάτι που δεν είχε ξαναγίνει).

Παρ όλα αυτά το Απριλιανό καθεστώς ήταν αποφασισμένο να φτιάξει το 3^ο διυλιστήριο, έτσι υπέγραψε σύμβαση , με τον Ι Λάτση και τον Στρατή Ανδρεάδη.

Η συμφωνία έκλεισε 26/7/1972 με το ΝΔ 1211 (ΦΕΚ130) και την Πράξη του Υπ Συμβουλίου 84. Η ακύρωση με αμερικανική παρέμβαση είχε σαν αποτέλεσμα να γίνουν λιγότερες παράπλευρες επενδύσεις και καθυστερήσεις, το 3^ο διυλιστήριο θα λειτουργούσε η πρώτη φάση μέχρι  31/12/1974 και έπρεπε λειτουργούσε ολοκληρωτικά 31/12/1978  με δυναμικότητα 7.000.000 μτ πετρελαίου. Το Δημόσιο θα εισέπρατε το 50% των καθαρών κερδών.

Στις 11/11/1972 ο Β Αντιπρόεδρος Νικόλαος Μακαρέζος εγκαινίαζε την Μότορ Οιλ Ελλάς του Ν Βαρδινογιάννη.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι πιέσεις κλιμακώθηκαν με όλα τα μέσα για να μη πραγματοποιηθεί η συμφωνία Ωνάση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΦΑΚΕΛΛΟΣ 21^Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ του Μάνου Ν Χατζηδάκη εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ