Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Ο ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Β ΠΠ


Η Γιουγκοσλαβία μπήκε στον πόλεμο κατά του άξονα με «…Το πραξικόπημα του Σίμοβιτς έγινε χωρίς αιματοχυσία. Ο στρατός συνέλαβε στον ύπνο, τους κυριότερους θιασώτες της Συμμαχίας με τον Άξονα. Ο στρατηγός Σίμοβιτς, όμως, δεν είναι ο ισχυρός άνδρας που νόμιζαν όλοι. Οι επαναστάτες είναι διχασμένοι, αναμετρώντας τον κίνδυνο που έχουν να αντιμετωπίσουν. Ο ίδιος ο Σίμοβιτς πληροφορεί το Βερολίνο ότι το πραξικόπημά του δεν μεταβάλλει το φιλογερμανικό προσανατολισμό της χώρας του. Αλλοίμονο! Ο φόβος της Γερμανίας αποθαρρύνει τους πάντες!», όπως έγραψε ο Ραιημόν Καρτιέ.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Άντε Πάβελιτς (Ante Pavelić).


Μετά την κατάληψη της Γιουγκοσλαβίας από τα στρατεύματα της Βέρμαχτ. Η επίσημη παράδοση του Γιουγκοσλαβικού Στρατού στις δυνάμεις του Άξονα (17.4.1941),  η χώρα διαμελίστηκε πλήρως. Οι Γερμανοί είχαν διαλύσει την χώρα στα συστατικά της μέρη και μάλιστα στην προσπάθεια αυτή δεν βρήκαν και δυσκολία.

Οι Γερμανοί προσάρτησαν στο κράτος τους το βόρειο και μεγαλύτερο τμήμα της σημερινής Σλοβενίας.

Η Ιταλία προσάρτησε την νότια Σλοβενία, τμήματα και νησιά της Δαλματίας μαζί με το Σπλίτ και το Ντουμπρόβνικ στην Κροατία.

Οι Ούγγροι προσάρτησαν μικρό τμήμα στην ανατολική Σλοβενία και τη δυτική Βοϊβοντίνα.

Η Αλβανία προσάρτησε το Κοσσυφοπέδιο, μικρό τμήμα του Μαυροβουνίου και το δυτικό τμήμα της ΠΓΔΜ, όπου κατοικούν κυρίως Αλβανοί.

Η Βουλγαρία προσάρτησε στο έδαφος της το σύνολο της σημερινής κεντρικής και ανατολικής ΠΓΔΜ και μικρό τμήμα στην ανατολική Σερβία.

Στην υπόλοιπη χώρα δημιουργήθηκαν τρία διαφορετικά κράτη - προτεκτοράτα.

Στα εδάφη, υπό γερμανική και ιταλική κατοχή, της σημερινής Κροατίας και Βοσνίας - Ερζεγοβίνης οι φασίστες Κροάτες Ουστάσι δημιούργησαν ένα κράτος - μαριονέτα, το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας (NDH).

Στην υπο γερμανική κατοχή Σερβία, δημιουργήθηκε το κράτος της Σερβίας, η επονομαζόμενη και Σερβία του Νέντιτς.

Στο υπό ιταλική κατοχή Μαυροβούνιο, δημιουργήθηκε το Ανεξάρτητο Κράτος του Μαυροβουνίου.



 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μίλαν Νέντιτς (Милан Недић).
 

Οι Κροάτες την δέχτηκαν ευχάριστα την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ο δικηγόρος Άντε Πάβελιτς (Ante Pavelić) συνεργάστηκε αρμονικά με τα κατοχικά στρατεύματα, οι διαφορές με τους Σέρβους ήταν μεγάλες, θρησκευτικές και επιρροής των εθνοτήτων στο ίδιο το κράτος της Γιουγκοσλαβίας .

Στις 10 Απριλίου 1941, ο Σλάβκο Κβάτερνικ ανακήρυξε την ανεξαρτησία του Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας στο όνομα του Άντε Πάβελιτς (ο Πάβελιτς μετά τον πόλεμο κατέφυγε στην Αργεντινή, όπου και παρέμεινε πολιτικά δραστήριος. Τραυματίστηκε το 1957 σε μία απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από άγνωστο, ενώ στη συνέχεια κατέφυγε στην Ισπανία, όπου και υπέκυψε στα τραύματά του το 1959).

Οι Σέρβοι που ο διαμελισμός δεν ήταν ευχάριστος επειδή η άρχουσα τάξη άνηκε αποκλειστικά σ αυτούς, είχαν και αυτοί τον δικό τους πρωθυπουργό που ήταν πιστός στους Γερμανούς. Ο στρατηγός Μίλαν Νέντιτς (Милан Недић), τον οποίο οι Γερμανοί τοποθέτησαν ως πρόεδρο της σερβικής «κυβέρνησης», στο Ραδιόφωνο του Βελιγραδίου, δήλωνε την πρόθεση της διοίκησής του να «σώσει τον πυρήνα του σερβικού λαού» (Η Σερβική ακαδημία επιστημών και τεχνών ανακήρυξε τον Νέντιτς ως ένα από τους 100 πιο σημαντικούς Σέρβους).

Ο συνταγματάρχη Ντράγκολιουμπ -Ντράζα- Μιχαήλοβιτς (Dragoljub Draza Mihailovic – Драгољуб Дража Михаиловић) και ο βασιλιάς Πέτρος  ήταν σύμβολα του ίδιου ιδανικού, της Μεγάλης Σερβίας υπό την δυναστεία των Καργεώργεβιτς, η εξόριστη κυβέρνηση κατά την διάρκεια της κατοχής μιλούσε για λογαριασμό της Σερβίας και όχι για την  Γιουγκοσλαβία.

 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Τίτο (Josip Broz Tito) με τον Πάτζιτς ( Moša Pijade).


 Η βρετανική κυβέρνηση έδωσε άσυλο στην επαναστατική κυβέρνηση του στρατηγού Σίμοβιτς. Οι Σέρβοι βασιλόφρονες ήταν πανταχού παρόντες, ο  στρατηγός Ντράζα Μιχαήλοβιτς στα σερβικά βουνά οργάνωσε τους Τσέτνικ (Cetnik) η ονομασία έχει ρίζες από την Τουρκοκρατία και είναι κάτι  αντίστοιχο των δικών  μας «κλεφτών». και αργότερα  έγινε και υπουργός πολέμου της κυβέρνησης Σίμοβιτς,  ο στρατηγός Σίμοβιτς στο Λονδίνο, ο στρατηγός Νέντιτς στο Βελιγράδι.

Ο στρατηγός Νέντιτς άρχισε κάποια στιγμή να προμηθεύει γερμανικά όπλα στον στρατηγό Ντράζα Μιχαήλοβιτς για να πολεμήσει τους κομμουνιστές και εκδήλωνε την συμπάθεια του από το ραδιόφωνο στον βασιλιά Πέτρο χαρακτηρίζοντάς τον αιχμάλωτο των Άγγλων, αυτά έφεραν σε δύσκολη θέση και τον   βασιλιά Πέτρο και τον   στρατηγό Ντράζα Μιχαήλοβιτς, (τον Μάρτιο του 1943 με ραδιοφωνικό μήνυμα ζήτησε από τους Γιουγκοσλάβους αντάρτες να συσπειρωθούν γύρω από τον στρατηγό Ντράζα Μιχαήλοβιτς).

Όλοι ΗΠΑ, ΕΣΣΔ και Αγγλία υποσχέθηκαν την αποκατάσταση της εθνικής ανεξαρτησίας της Γιουγκοσλαβίας. Το 1943 οι Άγγλοι πήραν την απόφαση να γυρίσουν την πλάτη τους στους Τσέτνικς και να στραφούν στους Παρτιζάνους του Τίτο.

Τον Ιούνιο του 1944, ο βασιλιάς Πέτρος Β' αναγνωρίζει με τη σειρά του τον Τίτο ως νόμιμο ηγέτη των Γιουγκοσλαβικών ενόπλων δυνάμεων. Με μια συμφωνία που επετεύχθη με τον Ιβάν Σούμπασιτς, προπολεμικό ηγέτη του Αγροτικού Κόμματος της Κροατίας (Ivan Subasic), πρωθυπουργό της εξόριστης μοναρχικής κυβέρνησης σχηματίζεται μια μεταπολεμική κυβέρνηση συνασπισμού, με τον Σούμπασιτς να είναι Υπουργός Εξωτερικών.

 


 
ΦΩIΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ιβάν Σούμπασιτς (Ivan Šubašić).

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΟ ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ του Christopher Montague Woodhouse εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...