Τρίτη 30 Απριλίου 2013

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΝΕΚΡΩΝ ΣΤΟ ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ






Λίγο πριν αρχίσει η μάχη οι Σπαρτιάτες οπλίτες έγραφαν τα ονόματα τους δύο φορές επάνω σε ένα λεπτό κλαδάκι από κάποιο δενδρίλιο τα κλαδάκια αυτά ονομαζόντουσαν "εισιτήρια", μετά έσπαζαν και το ένα όνομα το έδεναν με σπάγκο στο χέρι τους "το μισό του αίματος" ώστε να μπορούν να τους αναγνωρίσουν αν παραμορφωνόντουσαν μετά την μάχη. Χρησιμοποιούσαν το ευτελές κλαδάκι ώστε να μη έχει αξία για τον εχθρό και το πάρει σαν λάφυρο.
Το άλλο μισό με το όνομά τους "το μισό του κρασιού" το έβαζαν σε κάποιο καλάθι και όλα αυτά τα μισά τα πήγαιναν στα μετόπισθεν.







Όταν τελείωνε η μάχη ο κάθε οπλίτης αναζητούσε από αυτό το καλάθι "το μισό του κρασιού" και το ταίριαζαν με "το μισό του αίματος", αυτά που δεν τα έπαιρνε κανείς ήταν των νεκρών οπλιτών ή των βαρειά τραυματισμένων που δεν μπορούσαν να πάνε να τα πάρουν.


ΠΗΓΗ:

"ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ" του ΣΤΙΒΕΝ ΠΡΕΣΦΙΛΝΤ εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ 

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΟΥ Ι ΜΕΤΑΞΑ


ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΩΝ (ΚΕΑ) BLACKBURN ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ 1940
   


 



ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΕΑ


Το ΚΕΑΗ δημιουργία του αποφασίστηκε το 1917 όμως ο πόλεμος που ακολούθησε καθυστέρησε την ίδρυσή του μέχρι το 1925. Η έδρα του ήταν στο Φάληρο, στην ίδια περιοχή που αποτέλεσε αργότερα την έδρα ενός άλλου κατασκευαστή, της ΑΕΚΚΕΑ, ενώ η τεχνολογία και η τεχνογνωσία προήλθε από τη Βρετανική Blackburn Aircraft. Ο πρώτος τύπος που κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο ήταν το Blackburn Velos, το οποίο σχεδιάστηκε από τη Βρετανική εταιρεία.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:  Τό Blackburn Velos σε φάσι αποθαλασσώσεως, κατά τις δοκιμές στον Φαληρικό όρμο.




Το 1927 παρουσιάστηκε ένα καθαρά Ελληνικό σχέδιο, το Χελιδών, ένα στρατιωτικό αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων. Χρησιμοποιούσε ένα κινητήρα Salmson ισχύος 120 ίππων και είχε μέγιστη ταχύτητα 150 χλμ την ώρα. Κατασκευάστηκε μόνο ένα για λογαριασμό του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, καθώς θεωρήθηκε κατώτερο των εναλλακτικών τύπων. Αργότερα το εργοστάσιο κατασκεύασε αεροσκάφη διαφόρων τύπων κατόπιν αδείας, συμπεριλαμβανομένων των Avro 504-O και 504-N, Atlas (τα οποία έφεραν τροποποιήσεις σε σχέση με τις κανονικές εκδόσεις της Armstrong-Whitworth) και 621 Tutor. Από το τελευταίο κατασκευάστηκαν τουλάχιστον 60 μονάδες, με ρυθμό που άγγιξε τα επτά αεροσκάφη το μήνα στις αρχές του 1940.


 Το 1939 κατασκευάστηκε στο ΚΕΑ το πρώτο αεροσκάφος τύπου PZL Ρ-24, εξ' ολοκλήρου από μέταλλο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο του 1940. Επίσης, σχεδιάστηκε και ξεκίνησε η κατασκευή ενενήντα (90) αεροσκαφών τύπου HENSCHEL των οποίων όμως η παραγωγή διακόπηκε λόγω της εισόδου της χώρας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα υδροπλάνα αυτά κατασκευάστηκαν στο εργοστασίου αεροπλάνων Blackburn στο Φάληρο. 



Από 28.10.1940 έως τις 27.4.1941, ημέρα εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα, είχαν επισκευαστεί 83 συνολικά αεροσκάφη της Ε.Β.Α. που κάλυπταν όλους τους τύπους που είχε αυτή. Ακόμα επισκευάστηκαν πολλά, άγνωστο πόσα, αεροπλάνα της RAF που επιχειρούσαν από την Ελλάδα. Βεβαίως επισκευάστηκαν κινητήρες όλων αυτών.


Στον κατασκευστικό τομέα είχαμε την παραγωγή ανταλλακτικών, για τα αεροσκάφη και τους κινητήρες, που ήταν αδύνατο να βρεθούν. Αντιγράφτηκαν και κατασκευάστηκαν εργαλεία που ήταν απαραίτητα στις επισκευές αυτές και δεν υπήρχαν. Τέλος επισκευάστηκαν και 100 αλεξίπτωτα.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Το αεροπλάνο  621 Tutor στη διάρκεια του πολέμου χρησιμοποιήθηκαν για παρατήρηση και ήταν βαμμένα με παραλλαγή Dark Green / Light Earth / Light Blue, έφεραν δε μια κίτρινη λωρίδα στην κεντρική επάνω πτέρυγα. Μικρός αριθμός τους ανέλαβε ρόλο αεροσκάφους συνδέσμου κατά τις επιχειρήσεις του 1940-1941. Αρκετά καταστράφηκαν στο έδαφος κατά τις επιθέσεις της Άνοιξης του 1941. Τουλάχιστον τέσσερα Tutors διέφυγαν προς την Αίγυπτο κατά την υποχώρηση. Αρκετά είχαν τροποποιηθεί για να αποκτήσουν δυνατότητες ανάστροφης πτήσης, ενώ κάποια άλλα διέθεταν όργανα νυκτερινού φωτισμού ή έσυραν ανεμούρια.

Το μόνο αεροσκάφος που παρήχθη από το ΚΕΑ και έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις του Β’ παγκοσμίου Πολέμου ήταν το 621 Tutor. Η παραγωγή του εργοστασίου δεν περιοριζόταν μόνο στην κατασκευή αεροσκαφών αλλά και βομβών, εργαλείων και ανταλλακτικών.


Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής της Ελλάδας οι εγκαταστάσεις του ΚΕΑ χρησιμοποιήθηκαν από τη Luftwaffe για τεχνική υποστήριξη, ενώ οι εγκαταστάσεις που βρίσκονταν στο αεροδρόμιο αποτέλεσαν στόχο συμμαχικών βομβαρδισμών.



Μετά τον πόλεμου στο ΚΕΑ κατασκευάστηκαν αριθμός ανεμόπτερων όμως τελικά περιορίστηκε στην παροχή εργασιών συντήρησης για τα αεροσκάφη της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, με περιορισμένη κατασκευαστική δραστηριότητα, η οποία παραχωρήθηκε στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), όταν αυτή αργότερα ιδρύθηκε. Παρόλα αυτά, το ΚΕΑ παρήγαγε μέχρι το τη δεκαετία του 1990 αριθμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών Πήγασος, τα οποία εξελίχθηκαν από την ΕΑΒ, και δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κρατικό Ινστιτούτο Ερευνών. Η ιστορική εταιρεία σήμερα υπάγεται στην Ελληνική στρατιωτική διοίκηση.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το μη επανδρωμένο αεροσκάφος Πήγασος ΙΙ, δεν είναι ένα όπλο που ανήκει στη σφαίρα της μυθολογίας, όπως το όνομά του. Μόλις πριν από λίγες ημέρες πέρασε ένα ιδιαίτερα σκληρό πολεμικό τεστ στη Δυτική Ελλάδα και πολύ σύντομα, εντάσσεται πλήρως στο οπλοστάσιο της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας!
Αποστολή του, όπως φάνηκε από το σενάριο προσομοίωσης, είναι η στοχοποίηση του εχθρού αθόρυβα, αόρατα, με ακρίβεια, πίσω από τις γραμμές του. Η μεγάλη διαφορά από το σύνολο σχεδόν των άλλων όπλων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι ότι το μη επανδρωμένο αεροσκάφος (UΑV) Πήγασος ΙΙ είναι ελληνικής ανάπτυξης, σχεδίασης και κατασκευής, με πολύ λίγες προσθήκες ξένης τεχνολογίας- κυρίως από το Ισραήλ.





ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ Ι ΜΕΤΑΞΑ



Το 1937 η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά δοκίμασε να αποκτήσει τον έλεγχο του εργοστασίου αεροπλάνων Blackburn στο Φάληρο. 

Ο Ι Μεταξάς δήλωσε αποφασισμένος να μην ανανεώσει την σχετική σύμβαση με την βρετανική εταιρεία που έληγε στο τέλος του χρόνου και να αναλάβει το κράτος την διαχείριση του εργοστασίου με την βοήθεια ξένων ειδικών.


Για να ηρεμήσει τους Βρετανούς διαβεβαίωσε ότι δεν θα επέτρεπε στους Γερμανούς να αναλάβουν την διαχείριση του εργοστασίου, όσο ευνοϊκούς όρους και αν πρότειναν, άφηνε βέβαια ανοικτό το ενδεχόμενο να  γίνουν ορισμένες προμήθειες από το Γ Ράιχ (FO 371/21144 τηλ πρεσβευτή 21/3/1937).



 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : "Δίδομεν πλήρη περιγραφήν του ιδρυθέντος και λειτουργούντος ήδη εν Παλαιώ Φαλήρω εργοστασίου, εν τω οποίω η Ελλάς δύναται να κατασκευάζη τον αεροπορικόν της στόλον χωρίς ν' αναγκάζεται να καταφεύγη εις ξένα εργοστάσια. Η συντελεσθείσα εργασία αξίζει να δοθή εις ευρυτέραν δημοσιότητα:....." «Ελεύθερον Βήμα» της 8ης Νοεμβρίου 1925.




Ο βρετανός πρεσβευτής (ψευδώς) ενημέρωσε ότι κατά πληροφορίες του οι Γερμανοί είχαν προτείνει  στην κυβέρνηση του Ι Μεταξά να αναλάβουν την διεύθυνση του εργοστασίου για την προώθηση και συναρμολόγηση αεροπλάνων στην Ελλάδα (FO 371/21144 τηλ πρεσβευτή 9/4/1937), έτσι η Βρετανική κυβέρνηση ανησύχησε πραγματικά, την κατάσταση αυτής της ανησυχίας μεγάλωσε όταν ο διευθυντής του εργοστασίου Blackburn στο Φάληρο, έδωσε αναφορά κατά την οποία, από   πληροφορίες από το Ελληνικό Υπουργείο Αεροπορίας, σύμφωνα με τις οποίες, καταδιωκτικά αεροπλάνα συναρμολογούνται  σε εργοστάσιο που αποτελούσε τμήμα του πυριτιδοποιείου - καλυκοποιείου του Μποδοσάκη Αθανασιάδη, τα δε ανταλλακτικά ερχόντουσαν από το εξωτερικό, οι πηγές των Άγγλων μιλούσαν για 3-4 Γερμανούς μηχανικούς και ειδικευμένους τεχνίτες του  πυριτιδοποιείου - καλυκοποιείου. 

Η ενημέρωση του διευθυντή του εργοστασίου Blackburn έφτασε να μιλά για δέκα αεροπλάνα που είχαν φύγει προς άγνωστη κατεύθυνση (πιθανά προς Ισπανία στην οποία εξελισσόταν εμφύλιος πόλεμος) με γερμανούς παρακαλώ πιλότους και άλλα τέσσερα βρισκόταν ήδη σε συναρμολόγηση (FO 371/21144 έκθεση του διευθυντή του εργοστασίου  προς τον διευθυντή του Νοτίου Τομέως 26/4/1937).


 
Τον ίδιο χρόνο ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Ε Τσουδερός πληροφόρησε την βρετανική πρεσβεία ότι η Ελλάς εισέπραξε από τον στρατηγό Φράγκο 600.000 στερλίνες.

Το εμπόριο των ελληνικών πλοίων σε σχέση με τον Ισπανικό εμφύλιο είχαν ενοχλήσει τους βρετανούς, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του α.π. ΣΥΛΒΙΑ που το είχαν ναυλώσει η κυβέρνηση της Ισπανίας με πυρομαχικά και ο πλοίαρχος ειδοποίησε τους Ισπανούς επαναστάτες να αιχμαλωτίσουν το πλοίο (έναντι αμοιβής).





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων, Παλαιό Φάληρο.

Όλο αυτό το σκηνικό έκανε την βρετανική κυβέρνηση καχύποπτη σε σχέση με τις νευραλγικές επιχειρήσεις. Ο Μποδοσάκης είχε την πρόθεση να αναλάβει το εργοστάσιο Blackburn στο Φάληρο.


Η σύμβαση έληξε την προβλεπόμενη ημερομηνία (31 Δεκεμβρίου 1937), χωρίς να υπάρξει ανανέωση από την κυβέρνηση του Ι Μεταξά. Μάλιστα την ίδια εκείνη ημέρα δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (τεύχος Α', ΦΕΚ 530) ο Αναγκαστικός Νόμος 1014. Σύμφωνα με αυτόν το εργοστάσιο του Φαλήρου περιερχόταν στην πλήρη κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου και μετατρεπόταν σε μονάδα της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας, με την ονομασία «Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων». Μέσα σε δεκαπέντε ημέρες, έως τις 15 Ιανουαρίου του 1938, η Blackburn παρέδωσε το εργοστάσιο και αποχώρησε.

 Πέντε Βρετανοί παρέμειναν και εξακολούθησαν να εργάζονται στο Κ.Ε.Α. επειδή κρίθηκαν απαραίτητοι για την ομαλή λειτουργία του. Ήταν ο Τεχνικός Διευθυντής, ένας προϊστάμενος επιθεώρησης και τρεις εργοδηγοί. Το ΚΕΑ το διοικούσε, μέσω του Γενικού Διευθυντή, ένα επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο που όριζε η Κυβέρνηση. Τα κύρια εκτελεστικά όργανα ήταν η Τεχνική Διεύθυνση και η Διεύθυνση Επιμελητείας. Πρώτος Γενικός Διευθυντής του ΚΕΑ υπήρξε ο Σμήναρχος Κωνσταντίνος Θεοδωρακόπουλος ο οποίος και θα παραμείνει στη θέση αυτή ως τις 24 Απριλίου του 1941.



 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ένα PZL-24F στην περιοχή της Πρεμετής. Ο τύπος σήκωσε το βάρος των αποστολών Δίωξης, χωρίς ουσιαστική ενίσχυση από κάποιο πιο σύγχρονο καταδιωκτικό. Τα πολεμικά αεροπλάνα που διαθέταμε είχαν σαν στήριγμα το εργοστάσιο του Φαλήρου, χωρίς αυτό θα ήταν από την πρώτη στιγμή ανίκανα να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολεμικών επιχειρήσεων.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 40 του Ιωάννη Σ Κολιόπουλου εκδόσεις ΒΗΜΑ - βιβλιοθήκη

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

ΛΑΙΚΗ ΔΗΜΟΦΙΛΙΑ ΔΕΛΦΩΝ





            Η λατρεία προς τον Απόλλωνα και  του Δελφούς φαίνεται από το πλήθος των ονομάτων που έδιναν, ο μέγας αριθμός ονομάτων που προήλθαν από την Πυθία ή τον Απόλλωνα στις δικές σύγχρονες αναλογίες μόνο με την συχνότητα που παρουσιάζει το όνομα Ιωάννης μπορεί να συγκριθεί.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αναμφίβολα ο Απόλλων είναι ο ελληνικότερος των θεών.


            Εκ του ονόματος του  Θεού σχηματίσθηκαν:

Απελλαίος
Απελλανός
Απελλάς
Απελλής
Απελλιανός
Απελλικών
Απελλίς (και αρσενικό και θυλικό)
Απέλλιχος
Απελλίων
Απόλλας
Αππολίδωρος
Απολλιναρία
Απολλινάριος
Απολλογένης
Απολλόδοτος
Απολλοδώρα
Απολλόδωρος
Απολλοθέμις
Απολλοκράτις
Απολλοφάνεια
Απόλλων
Απολλωνία
Απολλωνιάδης
Απολλωνιανός
Απολλωνιάς
Απολλωνίδης
Απολλωνικέτης
Απολλώνιος
Απολλωνίς
Απολλωνόδοτος
Απολλώς
Απολλωφάνης





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η ενδυμασία της Πυθίας ήταν απλή. Δεν φορούσε αρώματα, μύρα και δεν γνώριζε την γυναικεία πολυτέλεια. Δεν έκαμε χρήση κιννάμου, λαδάνου ή λιβάνου. "Έκαιγε 
απλά δάφνη και το άλευρον κριθής ήτο το μόνον αυτής ψιμμύθιον".


Και εκ του ονόματος της Πυθίας που υπηρετούσε τον Θεό Απόλλωνα:

Πύθα (γυναικείο)
Πυθίλας
Πυθόπολις
Πυθάγγελος
Πυθίων
Πύθος
Πυθαγόρας
Πυθοστράτης
Πυθαίνετος
Πύθιλλα
Πυθάρατος
Πυθογείτων
Πυθίνας
Πύθαρχος
Πυθόδηλος
Πυθιονίκη
Πυθάς
Πύθας
Πυθόδημος
Πυθιονίκης
Πυθέας (-ης ή ής)
Πυθόδικος
Πύθιος
Πυθείδης
Πυθόδοτος
Πυθείδης
Πυθόδοτος
 Πύθιππος
Πύθεος
Πυθοδωρίδης
Πυθίς
Πύθερμος
Πυθοδωρίς
Πύθις (Αρσενικό)
Πυθηίς (γυναικείο)
Πυθόδωρος
Πυθόστρατος
Πυθήν
Πυθοκλείδης
Πυθοφάνης
Πύθης
Πυθοκλής
 Πυθοχάρης
Πυθιάδης
Πυθοκράτης
 Πυθόχρηστος
Πυθιάς (γυναικείο)
Πυθόκριτος
Πύθων
Πυθίας (Αρσενικό)
Πυθόλαος
Πυθώναξ
Πυθαγένης
Πυθόμανδρος
Πυθώνισσα
Πυθικός
Πυθονίκη
Πυθίλαος
Πυθόνικος




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ο Δίας, θέλοντας να βρει το κέντρο του κόσμου, άφησε να πετάξουν δύο αετοί, τον πρώτο με κατεύθυνση προς την ανατολή και το δεύτερο προς τη Δύση. Οι δυο αετοί συναντήθηκαν πάνω από τους Δελφούς που θεωρήθηκε ως το κέντρο του κόσμου, ο ομφαλός της γης.


Αλλά και σαν τοπωνύμιο  εμφανίζεται συχνότατα πχ

Πυθιωνία (νησί κοντά στην Κέρκυρα)
Πύθιον
Απολλωνίαι είκοσι τέσσαρες απ όσες γνωρίζουμε έφεραν το όνομα αυτό, Απολλωνία ονομάζετο  και το επίνειο της Κυρήνης (Στραβ XVIIXVII7)
Πυθόπολις
Φοιβή
Φοιβία κλπ






ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ του Δημ Ν Γούδη εκδόσεις ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΚΟΡΑΚΟΥ




Στα πόδια του Φέλλου Πετρωτού (Λιασκόβου) Αργιθέας Καρδίτσας, στο συνοικισμό Συκιάς-θέση Πυργάκι ή Σκαλούλα κοντά στα Ξερικούλια και στα πόδια του Κοκκινόλακου των Πηγών (Βρεσθενίτσας) Άρτας (Φράξος- πλαγιά Τσολάκη), όπου ο Αχελώος ή Άσπρος ή Ασπροπόταμος χωρίζει τους δυο νομούς χτίστηκε το 1514-1515 η περίφημη μονότοξη πέτρινη καμάρα « Η Γέφυρα του Κοράκου» ή «το Κορακογιοφύρι » ή ποιητικά «του Κόρακα το γιόφυρο» ή «του Άσπρου το γιοφύρι». Ήταν το  πέρασμα από την Ήπειρο στη Θεσσαλία Τη γέφυρα φρουρούσαν δυο Κούλιες, όπως ονομάζονταν τα τουρκικά φυλάκια, η μία από την πλευρά της Αργιθέας και η δεύτερη στην πλαγιά κάτω από τις Πηγές της Άρτας. Στις Κούλιες, που ήταν πέτρινα διώροφα κτίρια υπηρετούσαν τούρκοι φύλακες, που επόπτευαν το πέρασμα και το προστάτευαν από δολιοφθορά.

 
 

Το ιστορικό γεφύρι χτίστηκε από το Μητροπολίτη των γεφυριών Βησσαρίωνα το Β΄ μητροπολίτη Λάρισας. Όταν επέστρεψε ο Άγιος Βησσαρίωνας στη γέφυρα του Κοράκου βρήκε τους κτίστες στο σημείο που θα έκλειναν το τόξο της γέφυρας. Κατά σατανική σύμπτωση την ημέρα εκείνη έγινε τρομερός σεισμός και η γέφυρα γκρεμίστηκε συθέμελα. Ο πρωτομάστορας απογοητεύτηκε αλλά του Αγίου Βησσαρίωνα η πίστη δεν κλονίστηκε, «ο διάβολος έκαμε τη δουλειά του δια να μας κουράσει περισσότερο» είπε. Πλήρωσε στη συνέχεια τους μαστόρους και τους συνέστησε να ξεκινήσουν και πάλι το κτίσιμο από τα θεμέλια. Οι κτίστες όμως ήταν διστακτικοί, γιατί αμφέβαλαν αν υπήρχαν χρήματα για να πληρωθεί το έργο από την αρχή. Και τότε ο Άγιος που αντιλήφθηκε που οφείλονταν οι δισταγμοί τους, έβγαλε από την τσέπη του μια χούφτα χρυσά νομίσματα και τα πέταξε στην κοίτη του ποταμού. Αυτό ήταν όλο και το έργο ξανάρχισε, ξανάρχισε όμως και ο πονοκέφαλος του Αγίου, ο οποίος δεν είχε ούτε μια δεκάρα πέρα απ' όσα σκόρπισε στο ποτάμι. Καινούργιο ταξίδι επιχειρεί ο Άγιος στην Ουκρανία και Τσεχοσλοβακία αυτή τη φορά και ύστερα από μερικούς μήνες περιοδεία ξαναγυρίζει στο γεφύρι. που δεν τον ενδιέφερε η υστεροφημία για αυτό και δεν έβαλε το όνομά του ως χορηγός παρά την ονόμασε «του Κοράκου» Η ονομασία του γεφυριού οφείλεται στο  ύψος του λέγεται ότι ο  Βησσαρίωνας Β «την ημέρα των εγκαινίων σταθείς εις το μέσον της γέφυρας και ερωτών: "πώς με βλέπετε;", οι μαστόροι του απήντησαν: "σαν κόρακα", αυτός τους είπε: "ε, τότε γέφυρα του Κοράκου να είναι το όνομά της"».

Ήταν τώρα τελειωμένο το έργο και αμέσως όρισε μέρα για τα εγκαίνια στα οποία μαζεύτηκε πλήθος κόσμου από τα γύρω χωριά. Και ο Άγιος αφού πλήρωσε τους μαστόρους παρουσία του πλήθους στάθηκε στο μέσο του τόξου της γέφυρας, έψαλε τον αγιασμό, κι έριξε τον σταυρό στο ποτάμι. Στο λόγο που εκφώνησε εκείνη την ώρα απευθύνθηκε ιδιαίτερα προς τους κατοίκους των Πηγών (Βρεστενίτσης) Άρτας που ήταν οι πλησιέστεροι στο γεφύρι και τους είπε: «Πάντοτε να προσέχετε το γεφύρι, να επιδιορθώνετε τη φθορά του. Καθόλου δεν θέλω από τα έσοδα της εκκλησίας σας στη Μητρόπολη μου. Πάντοτε θα είμαι κοντά σας και θα σας προστατεύω...».
Η δημοτική μούσα ύμνησε αυτό το γεφύρι :


Τ' έχεις καημένε κόρακα και σκούζεις και φωνάζεις;
Μήνα διψάς για αίματα για τούρκικα κεφάλια;
Πέτα ψηλά κατ' Άγραφα στου Άσπρου το γεφύρι
να φας κρέας από κατή και πλατ' από βοϊβόντα.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Άγιος Βησσαρίων Αρχιεπίσκοπος Λαρίσης. Κατά την Τουρκοκρατία, Υπουργεία Πρόνοιας και Δημοσίων Έργων δεν υπήρχαν. ‘Η ‘Εκκλησία φρόντιζε για όλα αυτά. «Και έρχονται σήμερα οι άθεοι υλιστές και ρωτάνε τι έκανε η Εκκλησία τα χρόνια εκείνα!»



Η ΓΕΦΥΡΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ


Από το 18ο κιόλας αιώνα, οι θρυλικοί κλεφτοαρματολοί Μπουκοβαλαίοι έδωσαν άγριες μάχες στα σκαλοπάτια του, ενώ στην τοπική επανάσταση του 1866 αποτέλεσε το μόνιμο θέατρο των συγκρούσεων ανάμεσα στους εξεγερθέντες κατοίκους του Ραδοβιζίου και τους Τούρκους. Οι τελευταίοι μαζί με άτακτους Αλβανούς, ζητούσαν όχι μόνο να αποκαταστήσουν την τάξη στην περιοχή αλλά και να στείλουν ενισχύσεις στα απέναντι Άγραφα όπου ο αγώνας είχε φουντώσει για τα καλά.

Η  Νίτσα Σινίκη-Παπακώστα και στην αναφορά για τη μάχη του Σέλτσου, διαβάζουμε: «Τα περισσότερα γυναικόπαιδα έπεσαν στο γκρεμό. Όσοι μπόρεσαν να φτάσουν μέχρι το ποτάμι, με την ελπίδα να περάσουν απέναντι στη Θεσσαλία, πνίγηκαν ή σκοτώθηκαν από τους Τούρκους που τους περίμεναν στη γέφυρα Κόρακου». Και ο Πουκεβίλ αναφέρει: «Χωρίς αμφιβολία η γέφυρα Κοράκου θα υπενθυμίζει για πολύ καιρό τα τελευταία τέκνα του Σουλίου που χάθηκαν το 1804 στις όχθες του Αχελώου. Οι δύστυχοι! Εδώ θα έπρεπε να έχει στηθεί ένα μνημείο γι ' αυτούς που να υπενθυμίζει τη θυσία και το θάνατο τους. Ωστόσο δεν τους πρόσφεραν τίποτε άλλο παρά μια αιματηρή σελίδα στην Ιστορία της Ελλάδος τον τελευταίο χρόνο».



Από αυτή τη γέφυρα πέρασε ο Καραϊσκάκης το Δεκέμβριο του 1823 ως αρματολός των Αγράφων, επικεφαλής 800 πολεμιστών και διαμέσου Βρεστενίτσας, Γρέβιας και Σουμερούς διήλθε τη γέφυρα Τατάρνας του Βάλτου για να δώσει τη μάχη του Σοβολάκου.

Ας πάρουμε όμως και μία ιδέα από τις πολεμικές συγκρούσεις που έγιναν στη γέφυρα Κοράκου το 1866 κατά την εξέγερση των Ραδοβυζινών εναντίον των Τούρκων κατακτητών, όπως τις περιγράφει ο Δημήτριος Καρατζένης στο βιβλίο του «Αι επαναστάσεις της Άρτης του 1866 και 1878»:

Την 22 Δεκεμβρίου 1866, δύναμη 600 Τούρκων στρατιωτών υπό τον Χατζήν - Εμίν Μπέη και ένα σώμα 400 Αλβανών αναχωρούν από την Άρτα για τη Μπότση, με σκοπό να καταπνίξουν την εξέγερση και εν συνεχεία αφού ελευθερώσουν τη γέφυρα Κοράκου να προελάσουν προς τη Θεσσαλία όπου θα χτυπούσαν το αναπτυσσόμενο καθημερινά επικίνδυνα, Θεσσαλικό κίνημα.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Η γέφυρα του Κοράκου,  ήταν η μεγαλύτερη μονότοξη γέφυρα των Βαλκανίων, καθώς το άνοιγμα στην βάσης της ήταν 48 μέτρα, το μεγαλύτερο ύψος της 26, το πλάτος της2,30 ενώ η απόσταση από την μία άκρη έως την άλλη ήταν 80 μέτρα. Λέγεται ότι ειδικά τις μέρες της βαρυχειμωνιάς το πέρασμα της γέφυρας προκαλούσε φόβο και δέος. Μάλιστα, οι ηλικιωμένοι της περιοχής θυμούνται ότι, σε πολλές περιπτώσεις, όσοι είχαν υψοφοβία τους έδεναν τα μάτια.

Το μεσημέρι της 26-12-1866 ο Εμίν Μπέης φθάνει στη Γρέβια, όπου διασπάται σε δυο τμήματα. Το ένα θα έφθανε μέσω της οροσειράς Νιγκόζι στη Βρεστενίτσα όπου θα έκανε επίθεση, το δε άλλο από παραποτάμια ατραπό θα έφθανε στα Κονάτσια, όπου θα επιτεθόταν στη φρουρά της γέφυρας που την αποτελούσαν 70 άνδρες υπό τον Ιωάννη Κοντονίκα. Ο Εμίν Μπέης πιστεύοντας (από πληροφορίες που είχε) ότι θα εκδηλώνονταν ταυτόχρονη επίθεση του Χαλίλ Πασά από τη Θεσσαλική πλευρά, διατάσσει γενική επίθεση κατά της φρουράς της γέφυρας. Οι επαναστάτες μάχονται γενναία και αποκρούουν όλες τις επιθέσεις. Σε μια στιγμή έπαψαν να πυροβολούν και προσποιήθηκαν υποχώρηση οπότε οι Τούρκοι παίρνοντας θάρρος όρμησαν να περάσουν τη γέφυρα. Μόλις όμως άρχισαν να διέρχονται, δέχτηκαν ομοβροντία πυροβολισμών εκ μέρους των θεσσαλικών τμημάτων που κατείχαν το αριστερό μέρος της γέφυρας υπό τον Γεώργιο Αλεξανδρή, ενώ ταυτόχρονα επαναλάμβανε εκ των όπισθεν την επίθεση η φρουρά του Κοντονίκα. Οι Τούρκοι αιφνιδιασμένοι υποχώρησαν αφήνοντας στη γέφυρα πέντε νεκρούς και εννέα τραυματίες. Από την πλευρά των επαναστατών υπήρχαν μόνο δυο τραυματίες. Η μάχη διάρκεσε επτά ώρες. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι κατά τη μάχη τραυματίστηκε ο Εμίν Μπέης. Το τμήμα των Τούρκων που επιτέθηκε κατά του στρατοπέδου της Βρεστενίτσας δεν είχε καλύτερη τύχη. Μετά από πολύωρη άκαρπη επίθεση αντιμετωπίζοντας την αποφασιστικότητα, το θάρρος και τη γενναιότητα των επαναστατών της Βρεστενίτσας, αναγκάστηκαν να τραπούν σε άτακτη φυγή και να επιστρέψουν στη Γρέβια κατά τις νυκτερινές ώρες.

Τα τμήματα τα οποία μετά την οπισθοχώρηση είχαν σταθμεύσει στην περιοχή Γρέβιας - Μηλιανών, την επόμενη μέρα 28-12-1866 πραγματοποίησαν δεύτερη επίθεση κατά των επαναστατών στη γέφυρα Κοράκου, οι οποίοι όμως κατά τη διάρκεια της νύχτας είχαν ενισχυθεί. Από το πρωί έλαβε χώρα, πολύωρη πεισματώδης μάχη, από την οποία οι Τούρκοι βγήκαν ηττημένοι, αναγκαζόμενοι να υποχωρήσουν στη Μπότση, αφού άφησαν στο πεδίο της μάχης πέντε νεκρούς, ενώ δέκα τραυματίες τούς μετέφεραν στην Άρτα.

Οι αποτυχίες αυτές συντάραξαν την Στρατιωτική Διοίκηση Ηπείρου η οποία σε συνεννόηση με το Στρατιωτικό Διοικητή Ηπείρου έστειλε στο Ραδοβύζι 200 εφέδρους και 200 Αλβανούς. Στις 5-1-1867 φθάνει στη γέφυρα Κοράκου ως απεσταλμένος των Μεγάλων Δυνάμεων ο Γάλλος Πρόξενος στην Ήπειρο Σαμπουαζώ (Σιαμπουασώ), με συνοδεία πενήντα Τούρκων ιππέων για να ελέγξει την κατάσταση από κοντά. Η θέση του όμως ήταν σαφής υπέρ των Τούρκων γι' αυτό αναχώρησε χωρίς αποτέλεσμα.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι περιοχές Αργιθέας και Τετραφυλλίας και γενικότερα οι νομοί Καρδίτσας - Άρτας, αν και συνορεύουν, αποκόπηκαν ώς το 1961, οπότε και κατασκευάσθηκε η σημερινή αμαξογέφυρα. Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί επιστημονικές ημερίδες, με θέμα την προώθηση του ζητήματος για την ανακατασκευή του γεφυριού.


Η ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΦΥΡΙΟΥ




Έζησε το γεφύρι  για 434 χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και μανιασμένες κατεβασιές του Άσπρου και έπεσε κι αυτή θύμα του εμφυλίου στις 28 Μαρτίου του 1949.
Στις 28 Μαρτίου 1949 ανατινάχθηκε το γεφύρι από άνδρες του Δημοκρατικού Στρατού, σε μια προσπάθεια να ανακόψουν την επίθεση που δέχονταν από τον Εθνικό Στρατό.

Ο Β. Αποστολόπουλος  αναφέρει: «Από το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ δόθηκε εντολή στις δύο μεραρχίες του ΚΓΑΝΕ να ενεργήσουν διείσδυση προς την Αρτα, για να βοηθήσουν επιθετικό ελιγμό που σχεδίαζε το ίδιο, στο χώρο της Β. Πίνδου. Στις 21 Μάρτη 1949, οι δυνάμεις των δύο Μεραρχιών μας βρίσκονται ανατολικά της Αρτας. Οταν αντιλαμβάνεται ο αντίπαλος πως η Αρτα είναι ο στόχος των ανταρτών, φέρνει 4 τάγματα από την περιοχή της Κόνιτσας και άλλα 4 από την περιοχή της Αμφιλοχίας προς την Αρτα. Τις σημαντικότερες δυνάμεις του, τις κατευθύνει προς το βουνό Πρατίνα, προσπαθώντας να πλευροκοπήσει τα τμήματά μας».


Στις 27 Μαρτίου του 1949 η κυβερνητική πλευρά, με μεγάλες ενισχύσεις και ξεκούραστα τμήματα του πεζικού και ΛΟΚ έχει πιάσει  τα περισσότερα από τα περάσματα του ποταμού είχαν ήδη κλείσει και φυλάγονταν. Η XV μεραρχία από τα ανατολικά προωθούσε όσες δυνάμεις μπορούσε προς τον Αχελώο, με αποτέλεσμα η ηγεσία των ανταρτών του ΔΣΕ να μη γνωρίζει πλέον που βρίσκεται ο εχθρός και ποιο δρομολόγιο παρείχε τη μεγαλύτερη ασφάλεια. Εξάλλου η κατάσταση των ανταρτών του ΔΣΕ άγγιζε τα έσχατα όρια αντοχής. Μετά από πολυήμερες πορείες σε δύσκολο περιβάλλον, συνεχείς μάχες με κατά πολύ ισχυρότερες εχθρικές μονάδες, χωρίς πληροφορίες και ανεφοδιασμό σε έναν εχθρικό χώρο, ελάχιστες από τις δυνάμεις του Κλιμακίου Γενικού Αρχηγείου Νοτίου Ελλάδος (ΚΓΑΝΕ) μπορούσαν πλέον να θεωρηθούν αξιόμαχες. Η δύναμη της απελπισίας ήταν βασική κινητήρια πλέον. Πολλοί μαχητές διέρρεαν και από αυτούς οι περισσότεροι παραδίδονταν στον Εθνικό Στρατό ή συλλαμβάνονταν από αυτόν. Με τον τρόπο αυτό η κατάσταση και οι προθέσεις των ανταρτών ήταν απόλυτα γνωστές στους αντιπάλους τους.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ότι απέμεινε από την γέφυρα του Κοράκου.  Τη γέφυρα φρουρούσαν δυο Κούλιες, όπως ονομάζονταν τα τουρκικά φυλάκια, η μία από την πλευρά της Αργιθέας και η δεύτερη στην πλαγιά κάτω από τις Πηγές της Άρτας. Στις Κούλιες, που ήταν πέτρινα διώροφα κτίρια υπηρετούσαν τούρκοι φύλακες, που επόπτευαν το πέρασμα και το προστάτευαν από δολιοφθορά. Στην φωτογραφία φαίνεται μιά τέτοια Κούλια.




Στις 27 Μαρτίου οι κύριες δυνάμεις των ανταρτών του ΔΣΕ που ανήκαν στο Κλιμάκιο του Γενικού Αρχηγείου Νοτίου Ελλάδος (ΚΓΑΝΕ) βρισκόταν στο χωριό Πηγές, στη δυτική πλευρά του Αχελώου, πάνω από τις απόκρημνες όχθες του ποταμού. Στο βάθος της κοιλάδας υπήρχε το μοναδικό πέρασμα που ο στρατός δεν είχε ακόμα καταλάβει, η γέφυρα του Κοράκου. Στη διάρκεια της νύχτας υπήρξε ένας μικρός δισταγμός στις τάξεις των τελευταίων, καθώς δεν γνώριζαν με βεβαιότητα αν κατεχόταν ή όχι το γεφύρι, αφού ο Εθνικός στρατός ερχόταν πλέον από παντού και καμιά εκτίμηση των θέσεών του δεν μπορούσε να γίνει. Στην περίπτωση δε που το γεφύρι φυλασσόταν και υπήρχαν ενέδρες ολόγυρα, οι αντάρτες κινδύνευαν να βρεθούν κυκλωμένοι στο στενό χώρο της κοιλάδας, με τον εχθρό να δεσπόζει και χωρίς καμιά διέξοδο διαφυγής. Έτσι το πέρασμα του γεφυριού έγινε αναγκαστικά με το φως της μέρας.

Οι αντίπαλοι ανακάλυψαν σχεδόν ταυτόχρονα ότι ο πόρος ήταν ανοικτός. Οι πρώτοι αντάρτες πέρασαν στην αντίπερα όχθη και οργάνωσαν κάποιες στοιχειώδεις αμυντικές θέσεις ενώ το μηχανικό των ανταρτών προετοίμασε την ανατίναξη του, ώστε να μην επιτρέψει τη γρήγορη συνένωση των κυβερνητικών δυνάμεων που δρούσαν στις δυο όχθες του ποταμού. Ταυτόχρονα η αεροπορία, αφού εξακρίβωσε την κατάσταση, έστρεψε προς εκείνο το σημείο όλες τις διαθέσιμες επίγειες και εναέριες δυνάμεις των κυβερνητικών. Πολύ γρήγορα η περιοχή μεταβλήθηκε σε κόλαση. Προς τη γέφυρα κινήθηκαν όλες οι μονάδες του ΔΣΕ, ακόμη και εκείνες που βρίσκονταν σε άλλα σημεία του ποταμού προς αναζήτηση πόρου.

Προς την ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν όλες οι κυβερνητικές δυνάμεις με αποτέλεσμα αδιάκοπες συγκρούσεις με ασαφές περίγραμμα σε ολόκληρη την περιοχή. Η αεροπορία ανέλαβε να καταστρέψει το γεφύρι με πολυβολισμούς και ρουκέτες. Τα ΣΠΙΤΦΑΪΡ πραγματοποίησαν ίσως 150 διελεύσεις με αυτή την αποστολή. Βυθίζονταν βαθιά μέσα στην κοιλάδα πιο χαμηλά από τις θέσεις των ανταρτών που προσπαθούσαν να τα εμποδίσουν χτυπώντας τα με κάθε όπλο, και προσπαθούσαν να πλήξουν τη γέφυρα. Παρά το πείσμα που επέδειξαν και τις άριστες καιρικές συνθήκες δεν κατάφεραν ως το τέλος της ημέρας να πετύχουν το στόχο τους.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Διαμαντής, ο Ορέστης και ο Γιώτης στο βουνό. Ο Διαμαντής περιγράφει την ανατίναξη του γεφυριού με το τηλεγράφημα : «28-03-1949: Τμήματα πέρασαν γέφυρα στοπ / ξεκόφτηκε μια διμοιρία δυτικά του Αχελώου στοπ / αεροπορία στοπ / είχαμε αρκετούς τραυματίες στοπ / λίγους σκοτωμένους στοπ / Γέφυρα ανατινάχθηκε 21.15 στοπ».Ο Διαμαντής σκοτώθηκε στα Μάρμαρα Φθιώτιδας στις 21 Ιούνη 1949.


Ο Κ. Τάτσης, διηγείται: «Περίμενα με αγωνία την αραίωση των πυρών και το σταμάτημα των φωτοβολίδων, μαζί με 15 - 20 άλλους μαχητές και μαχήτριες για να προχωρήσω, για κακή μου τύχη όμως δεχτήκαμε έναν καταιγισμό πυρών όλμων. Το σπίτι δέχτηκε πάνω από 10 βλήματα, ένα από αυτά εξερράγη στην πλευρά του σπιτιού που βρισκόμουν και εγώ. Σε αυτή την πίσω πλευρά του σπιτιού προς τον δρόμο, βρέθηκα και εγώ πεσμένος μπρούμυτα πάνω στο παγωμένο χιόνι και 2 βλήματα από οβίδα όλμου με είχαν τραυματίσει, το ένα από την αριστερή πλευρά (πέρασε μεταξύ 3-4 πλευρών) και κατέληξε τυφλό τραύμα στο συκώτι. Το δεύτερο βλήμα με τραυμάτισε στο κάτω μέρος του καλαμιού, στο αριστερό πόδι, και αυτό το τραύμα, επίσης, ήταν τυφλό.

Η αιμορραγία - συνεχίζει - από το τραύμα στο συκώτι ήταν εσωτερική και μόνο λίγο αίμα βγήκε από την εξωτερική, αριστερή πλευρά, που τρύπησε το βλήμα, ενώ η βασική αιμορραγία γινόταν στην κοιλιακή χώρα και έβγαινε αίμα από το στόμα και τη μύτη. Επίσης το τυφλό τραύμα στο πόδι είχε έντονη αιμορραγία. Μετά από την πρώτη στιγμή του τραυματισμού μου, έχασα τις αισθήσεις μου, και έμεινα πάνω στο παγωμένο χιόνι παραπάνω από 2 ώρες».


Το γεφύρι συχνά βαλλόταν και το πέρασμα από αυτό γινόταν τροχάδην. Στρατιώτες και αντάρτες, ανακατεμένοι, συγκρούονταν σε πολύ μικρές αποστάσεις. Οι πρώτοι προσπαθούσαν να κυκλώσουν και να αποκόψουν τους δεύτερους, να μην τους αφήσουν να πλησιάσουν στο πέρασμα, να τους αιχμαλωτίσουν ή να τους ρίξουν στο ορμητικό ποτάμι. Οι δεύτεροι αντίθετα διεκδικούσαν λυσσασμένα τον μοναδικό δρόμο προς τη σωτηρία. Ολόκληρη την ημέρα της 28ης Μαρτίου γύρω από το γεφύρι του Κοράκου εκτυλίχθηκαν μερικές από τις πλέον τραγικές στιγμές ολόκληρου του Εμφυλίου. Μέχρι το σούρουπο όλα είχαν τελειώσει. Μόλις βράδιασε, ενώ οι κυβερνητικές δυνάμεις είχαν αγγίξει το γεφύρι, το μηχανικό των ανταρτών του ΔΣΕ το ανατίναξε, δίνοντας τέλος στη σύγκρουση. Η ανατίναξη έγινε με 61 κιλά δυναμίτιδας που τοποθετήθηκε στη μέση του γεφυριού και πυροδοτήθηκε μέσα από την κούλια (δηλ. το φυλάκιο), από έναν αντάρτη με το όνομα Καραντάος.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το όνειρο των κατοίκων της περιοχής είναι να ανακατασκευαστεί «το Κορακογιοφύρι ».


Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα του Καπετάν Διαμαντή (Γ. Αλεξάνδρου) προς το Αρχηγείο Νοτίου Ελλάδος: «28-03-1949: Τμήματα πέρασαν γέφυρα στοπ / ξεκόφτηκε μια διμοιρία δυτικά του Αχελώου στοπ / αεροπορία στοπ / είχαμε αρκετούς τραυματίες στοπ / λίγους σκοτωμένους στοπ / Γέφυρα ανατινάχθηκε 21.15 στοπ».

Όσοι από τους άντρες του ΔΣΕ κατάφεραν να περάσουν σώθηκαν. Οι υπόλοιποι είτε διασκορπίστηκαν στην περιοχή κρυπτόμενοι μέχρι να ανακαλυφθούν, είτε πνίγηκαν προσπαθώντας να περάσουν το ποτάμι, είτε έπεσαν στα χέρια του στρατού.

Σήμερα πια, στην ανατολική όχθη, το διώροφο φυλάκιο του Δερβέναγα (χαλάσματα φαγωμένα και ξεθωριασμένοι πετρότοιχοι, μισογκρεμισμένα αψιδωτά παράθυρα δίχως στέγη), φρουρεί ακόμα το παμπάλαιο μονοπάτι.




 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η κούλια (δηλ. το φυλάκιο) που στέκει ακόμα να φρουρεί τα ερείπια του γεφυριού του Αρχιεπισκόπου Βησσαρίωνα.

Οι περιοχές Αργιθέας και Τετραφυλλίας και γενικότερα οι νομοί Καρδίτσας - Άρτας, αν και συνορεύουν, αποκόπηκαν ως το 1961, οπότε και κατασκευάσθηκε η σημερινή αμαξογέφυρα. Το Κορακογιόφυρο, όπως είναι επίσης γνωστή η γέφυρα Κοράκου, δεν ήταν απλώς ένα πετρογέφυρο. Αποτελεί θρύλο, ιστορία, πολιτισμό. Ήταν η μεγαλύτερη μονότοξη γέφυρα των Βαλκανίων, καθώς το άνοιγμα στην βάσης της ήταν 48 μέτρα, το μεγαλύτερο ύψος της 26, το πλάτος της 2,30 ενώ η απόσταση από την μία άκρη έως την άλλη ήταν 80 μέτρα. Λέγεται ότι ειδικά τις μέρες της βαρυχειμωνιάς το πέρασμα της γέφυρας προκαλούσε φόβο και δέος. Μάλιστα, οι ηλικιωμένοι της περιοχής θυμούνται ότι, σε πολλές περιπτώσεις, όσοι είχαν υψοφοβία τους έδεναν τα μάτια.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



Εφημερίδα «Πηγιώτικες Ρίζες» του Νίκος Π. Ζήσης.

ΗΠΕΙΡΟΣ – ΓΕΦΥΡΙΑ της Νίτσας Σινίκη-Παπακώστα

«Το οδοιπορικό ενός ανταρτοεπονίτη στο ΔΣΕ» του Κ. Τάτσης

Β. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ : " Το χρονικό μιας εποποιίας - ο ΔΣΕ στη Ρουμελη "

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ


Απολογία του δικτάτορα Γ. Παπαδοπούλου (Απόσπασμα σχετικό προς τα συνθήματα Ψωμί παιδεία ελευθερία)


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Γ Παπαδόπουλος απολογούμενος ...Ενοχοι είναι αυτοί που μας διώκουν, μας συλλαμβάνουν, μας βασανίζουν, μας φυλακίζουν, μας παραπέμπουν σε δίκες και απεργάζονται με όλα τα μέσα την εξόντωσή μας γιατί είμαστε πολιτικοί τους αντίπαλοι...


«..Ως προς το ψωμί, την οικονομίαν, παραλάβαμεν το εθνικόν εισόδημα εις τα 565 δολλάρια, και παραδώσαμε την διαχείρισιν της εξουσίας όταν ανετράπημεν εις 1.100.

Παραλάβαμεν τον προϋπολογισμόν της χώρας εις το ύψος των 29 δισεκατομμυρίων και παραδώσαμεν την αρχήν, με τον προϋπολογισμόν της χώρας εις 109 δισεκατομμύρια.


Παραλάβαμεν το συναλλαγματικόν απόθεμα της χώρας εις τα 200 εκατομμύρια δολλάρια και το παραδώσαμεν εις τον ένα δισεκατομμύριον πεντήκοντα εκατομμύρια δολλάρια...


Παιδεία

Δύο δισεκατομμύρια τετρακόσια εκατομμύρια ήσαν αι δαπάναι του προϋπολογισμού υπέρ της παιδείας όταν αναλάβομεν την αρχήν. Και παραδώσαμεν κονδύλιον εγγεγραμμένον εις τον προϋπολογισμόν ύψους 15 δισεκατομμυρίων.

Εξακόσιες είκοσι επτά ήσαν αι θέσεις των λειτουργών της ανωτάτης παιδείας, διότι δεν θα αναφερθώ εις την γενικήν, και ανεπτύξαμεν τας καθηγητικάς έδρας εις τον αριθμόν των εννεακοσίων εβδομήκοντα περίπου.


Δύο χιλιάδες εξακόσιοι ήσαν οι προβλεπόμενοι βοηθοί Καθηγητών, ως βοηθητικόν εκπαιδευτικόν προσωπικόν εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, και όταν παραδώσαμεν την αρχήν αι νομοθετημέναι θέσεις ανήρχοντο εις έξι χιλιάδας επτακοσίας, εάν δεν με απατά η μνήμη, εξ αυτών δε είχε κατορθωθεί να συμπληρωθούν περί τας τέσσερεις χιλιάδας οκτακοσίας.

Εδιπλασιάσαμε τας δυναμένας να προσφερθώσι υπηρεσίας εκ μέρους των φοιτητικών λεσχών, εβελτιώσαμε το φοιτητικόν συσσίτιον. Εχορηγήσαμεν τα φοιτητικά δάνεια.
Εχορηγήσαμε δωρεάν τα συγγράματα προς τους φοιτητάς. Εν πάση δε περιπτώσει ολοκληρώσαμε την έννοιαν εις την πραγματικήν μορφήν της δωρεάν παιδείας εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα...»



 

 

Η μεταποίηση (βιομηχανία εν στενή έννοια + βιοτεχνία + οικοτεχνία) είναι ο ζωτικότερος κλάδος της δευτερογενούς οικονομίας.



ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΑΓΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ



Προαπριλιανή περίοδος 1953-1966

Μέσος ετήσιος ρυθμός αυξήσεως : 7,21%

Περίοδος δικτατορίας  1967- 1973

Μέσος ετήσιος ρυθμός αυξήσεως : 12,14%

Το έτος 1974 οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου στην μεταποίηση (σε απόλυτες τιμές ) είχαν φτάσει στο ύψος των 14.914.000.000 δραχμές

Περίοδος μεταπολίτευσης Καραμανλή 1975-1981

Μέσος ετήσιος ρυθμός αυξήσεως : -0,62%

Ποιο συγκεκριμένα αρνητικό πρόσημο είχαν τα έτη :

1975 -11,95%
1977  -5,19%
1978 -2,82%
1981 -6,22%

Το έτος 1981 οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου στην μεταποίηση (σε απόλυτες τιμές ) είχαν φτάσει στο ύψος των 13.973.000.000 δραχμές , το δε 1978 είχε φτάσει στα 12.244.000.000 δραχμές


Περίοδος μεταπολίτευσης ΠΑΣΟΚ 1982-1989

Μέσος ετήσιος ρυθμός αυξήσεως : -1,67%

Ποιο συγκεκριμένα αρνητικό πρόσημο είχαν τα έτη :
 1982 -2,2%
1983 -1,7%
1986 -0,1%
1987 -2,4%
Θα πρέπει να πούμε ότι η περίοδος του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με την δικτατορία , ο δείκτης της δεύτερης ήταν κατά 7,27 φορές υψηλότερος. Στην περίοδο του ΠΑΣΟΚ ο ετήσιος ρυθμός αποβιομηχανοποιήσεως ήταν -0,62%  Ο Ιωαν Ζίγδης το φαινόμενο αυτό ονόμασε «Ραχάτ – σοσιαλισμό».



ΠΗΓΕΣ

  1. «Ελληνική Οικονομία» τομ ΙΙΙ σελ 197
  2. Εθνικοί λογαριασμοί 1987  σελ 51
  3. Εθνικοί λογαριασμοί 1989  σελ 58



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η δικτατορία έφερε οικονομική άνθιση και ο λαός υποδεχόταν θερμά τους ηγέτες της, κανείς από αυτούς που επεφημούν τον δικτάτορα δεν πήγε με το ζόρι.



 
ΜΕΣΟΣ ΕΤΗΣΙΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΑΥΞΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1953-1966 10,2%
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1973 10,7%
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1975-1981 (ΝΔ) 3,2%
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1982-1989 (ΠΑΣΟΚ) 0,1%






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ τι θα μπορούσε να βάλει η μεταπολίτευση σαν σύνθημα;



ΜΕΣΟΣ ΕΤΗΣΙΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΑΥΞΗΣΕΩΣ (Μ.Ε.Ρ.Α.) ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ  ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1973 Μ.Ε.Ρ.Α.  10,9%
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1975-1981 Μ.Ε.Ρ.Α.   (ΝΔ) 0,2%  ελάττωση Μ.Ε.Ρ.Α.  54,5 φορές
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1982-1989 Μ.Ε.Ρ.Α.   (ΠΑΣΟΚ) 0,3% ελάττωση Μ.Ε.Ρ.Α.  36,3 φορές

Οι παράλληλες επενδύσεις αφορούν όλους τους τομείς οδοποιία, παιδεία, βιομηχανία, σιδηρόδρομους, λιμάνια, αεροδρόμια μουσεία, πρόνοια , ύδρευση, υγεία κλπ






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι παιδεμένες γενιές των απομάχων είδαν καλύτερες ημέρες με την δικτατορία.


ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΑΓΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΤΟΜΕΑ

Πρωτογενής τομέας είναι η γεωργία, κτηνοτροφία, δάση, αλιεία. Το Μέσο Ετήσιο Ποσό, σε απόλυτα μεγέθη , Ακαθαρίστων Επενδύσεων Παγίου Κεφαλαίου (ΜΕΠΑΕΠΚ) έχει ως εξής:

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1953-1963 ΜΕΠΑΕΠΚ = 3.214.500.000 ΔΡΑΧΜΈΣ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1964-1966 ΜΕΠΑΕΠΚ = 5.771.300.000 ΔΡΑΧΜΕΣ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1973 ΜΕΠΑΕΠΚ = 7.848.600.000 ΔΡΑΧΜΕΣ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1975-1981 ΜΕΠΑΕΠΚ = 7.218.000.000 ΔΡΑΧΜΕΣ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1982-1989 ΜΕΠΑΕΠΚ = 5.467.400.000 ΔΡΑΧΜΕΣ

ΠΗΓΕΣ

  1. ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ  τομ ΙΙΙ σελ 196
  2. ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ  1987 σελ 51
  3. ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ  1989 σελ 58





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : ΕΓΚΑΙΝΙΑ μια λέξη καθημερινή στα χρόνια της δικτατορίας..... τα εγκαίνια ήταν τόσο καθημερινό όσο καθημερινό είναι σήμερα η λέξη λουκέτα.



ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΑΓΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕΓΕΘΗ (ΑΕΠΚ)

            Ας δούμε λοιπόν τι συνέβη στην Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα, οι τιμές είναι σε εκατομμύρια δραχμές :

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «ΕΛΛ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ»

1953    14.252
1954  14.389
1955    15.944


ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΡΕ

1956    19.395
1957    19.120
1958    24.169
1959    25.264
1960    29.121
1961    31.467
1962    34.128
1963   35.966


ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ

1964    43.455
1965    49.003
1966    50.567


ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

1967    49.770
1968    60.397
1969    71.653
1970    70.663
1971    80.558
1972    92.977
1973  100.093


ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

1974    74.660
1975    79.750
1976    85.950
1977    91.950
1978    91.100
1979    99.121
1980    92.705
1981    85.750



ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΑΣΟΚ

1982    84.100
1983    83.000
1984    78.300
1985    82.360
1986    77.234
1987    73.315
1988    79.831
1989    87.839


ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΗ – ΖΟΛΩΤΑ – ΓΡΙΒΑ – ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

1990    92.820
1991    90.971
1992    94.000


ΠΗΓΕΣ
  1. ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕΧΡΙ 1992
  2. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ
  3. ΟΙΚΟΝΟΜ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ «ΕΠΙΛΟΓΗ» σελ 46


 




ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΑΓΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ




Είναι ένας δείκτης συσσώρευσης πλούτου, με τον οποίο εκσυγχρονίζεται και επεκτείνεται η παραγωγική μηχανή της χώρας. Το ύψος του Κατά κεφαλήν μέσου ετήσιου ρυθμού αυξήσεως (Κ.κ./Μ.Ε.Ρ.Α) των επενδύσεων σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό, οι αριθμοί αυτοί αποτελούν τον πιο αξιόπιστο μάρτυρα για την ποσοτική και ποιοτική κατάσταση της οικονομίας, κατά τρόπο ωμό η οικονομία  έχει την πιο κάτω εικόνα (οι τιμές είναι σταθερές):



ΠΡΟΑΠΡΙΛΙΑΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

1956 27,51%
1957 -2,38%
1958 40,85%
1959 -9,09%
1960 5,95%
1961 7,08%
1962 12,17%
1963 3,55%
1964 32,42%
1955 14,39%
1966 9,89%

Δηλαδή ένας ΜΟ 12,94%

ΑΠΡΙΛΙΑΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

1967 2,44%
1968 23,68%
1969 28,80%
1970 9,23%
1971 6,74% 
1972 8,25% 
1973 18,98%

Δηλαδή ένας ΜΟ 14,02%

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ


1975 -10,98%
1976 7,49%
1977 1,44%
1978 5,18%
1979 12,79%
1980 -1,30%
1981 -1,99%


Δηλαδή ένας ΜΟ 0,95%

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΑΣΟΚ


1982 3,45%
1983 -9,04%
1984 -4,66%
1985 7,29%
1986 -12,82%
1987 -5,41%
1988 8,21%
1989 17,83%

Δηλαδή ένας ΜΟ 1,86%

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΗ ΖΟΛΩΤΑ ΓΡΙΒΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

1990 3,97%
1991 -5,78%
1992 5,77%

Δηλαδή ένας ΜΟ 4,65%


ΠΗΓΕΣ
  1. ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕΧΡΙ 1992





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Συσκευαστήριο φρούτων στην Θεσσαλία, που κατασκευάστηκε στην περίοδο της δικτατορίας.


ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΟ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ

            Ο Πρόεδρος του ΣΕΒ και δημιουργός του Ομίλου ΙΖΟΛΑ (8 βιομηχανικές μονάδες) Γ Π Δράκος στο βιβλίο «Η βιομηχανία στην Ελλάδα» αναφέρει την συμμετοχή της βιομηχανίας στην μεταπολεμική περίοδο:

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1946-1950 (Λαϊκό Κόμμα κλπ)
Μόνο για το 1950 11,7%

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1950-1952 (Φιλελεύθεροι κλπ)
11,3% δηλαδή -0,4 μονάδες

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1952-1955 (Ελληνικός Συναγερμός)
12,7 % δηλαδή 1,4 μονάδες

ΠΕΡΙΟΔΟΣ  1955-1963 (ΕΡΕ)
13,9% δηλαδή 1,2 μονάδες

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1963-1967 (ΕΚ, Αποστάτες)
15,3% δηλαδή 1,4 μονάδες

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1973 (Δικτατορία)
20,3% δηλαδή 5 μονάδες

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1974-1979 (ΝΔ)
21,5% δηλαδή 1,2 μονάδες


ΠΗΓΗ
«Η βιομηχανία στην Ελλάδα» του Γ Π Δράκος






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εργασία για τον λαό, δεν υπήρχαν άνεργοι και ο εργαζόμενος εύρισκε εργασία χωρίς να παρακαλά και να εξευτελίζεται. Με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ κάτι που το στερήθηκε ο λαός στην μεταπολίτευση.



ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ

ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1946-1950 (Λαϊκό Κόμμα κλπ)
Ετήσιος ΜΟ 2.726 εκατ δρχ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1950-1952 (Φιλελεύθεροι κλπ)
Ετήσιος ΜΟ 3.372 εκατ δρχ


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1952-1955 (Ελληνικός Συναγερμός)
Ετήσιος ΜΟ 1.883 εκατ δρχ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ  1955-1963 (ΕΡΕ)
Ετήσιος ΜΟ 2.686 εκατ δρχ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1963-1967 (ΕΚ, Αποστάτες)
Ετήσιος ΜΟ 6.222 εκατ δρχ


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1974 (Δικτατορία)
Ετήσιος ΜΟ  12.744 εκατ δρχ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1974-1979 (ΝΔ)
Ετήσιος ΜΟ 12.437 εκατ δρχ

ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΕΞΑΓΩΓΩΝ

Βάσει στοιχείων ΙΟΒΕ

Το 1963 (ΕΡΕ)  55 εκατ δολ 7,5% του συνόλου των εξαγωγών.
Το 1966 (ΕΚ – Αποστάτες) 72 εκατ δολ 18% του συνόλου των εξαγωγών.
1974 (Δικτατορία) 1.160,6 εκατ δολ 65,4% του συνόλου των εξαγωγών.
1978 (ΝΔ) 2.021,9 εκατ δολ 67,4% του συνόλου των εξαγωγών.

Τα ΔΝΤ στην έκθεση του Μαΐου 1975 σελ 1, 76 και 81  γράφει:

«Οι εξαγωγές βιομηχανικών προιόντων , μεταξύ των ετών 1968 και 1973 πολλαπλασιάστηκαν….. Η βιομηχανία έγινε ο μεγαλύτερος παραγωγικός τομέας της ελληνικής οικονομίας. Έτσι συντελέστηκε υγιής και εξωστρεφής εκβιομηχάνιση …… Οι εξαγωγές σημείωσαν αλματώδη αύξηση……….».




ΠΗΓΗ
«Η βιομηχανία στην Ελλάδα» του Γ Π Δράκος





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Επρόσωποι των εργοστασίων επισκέπτοντο τους στρατευμένους με δώρα.


ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ



ΠΕΡΙΟΔΟΣ  1955-1963 (ΕΡΕ)
Εισπράξεις 295,9 εκατ δρχ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1963-1966 (ΕΚ, Αποστάτες)
Εισπράξεις 403,5 (το 1966) εκατ δρχ  αύξηση 36,4%


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1974 (Δικτατορία)
Εισπράξεις 1.777,41  (το 1974) εκατ δρχ  αύξηση 339,7%


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1974-1981 (ΝΔ)
Εισπράξεις 4.771,3  (το 1981) εκατ δρχ  αύξηση 168,9%

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1982-1989 (ΠΑΣΟΚ)
Εισπράξεις 5.994,4 (το 1966) εκατ δρχ  αύξηση 25,6%

ΠΗΓΕΣ
1.     ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
2.     «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» 1984 τεύχος ΙΙΙ σε΄225
3.     ΕΤΗΣΙΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗ Τ.Ε.


O Γ Δράκος (πρόεδρος ΣΕΒ)  αναφέρει στο βιβλίο του «Η Βιομηχανία στην Ελλάδα» έκδοση 1980

1966 εξαγωγές βιομ προϊόντων 72 εκατ δολάρια
1974   εξαγωγές βιομ προϊόντων 1.160,6 εκατ δολάρια







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος με τον Στυλιανό Παττακό
ομιλεί στο λαό της Νέας Oρεστιάδας στην κεντρική πλατεία της πόλης.




ΔΕΙΚΤΕΣ ΤΙΜΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

            Είναι σταθμικός δείκτης (ΔΤΚ) του επιπέδου των τιμών των αγαθών και υπηρεσιών κατά χρόνο και τόπο, στον τομέα του λιανικού εμπορίου

ΠΕΡΙΟΔΟΣ  1957-1966 (ΕΡΕ-ΕΚ Αποστάτες)
Μέση Ετήσια Ποσοστιαία Μεταβολή Τιμαρίθμου (ΜΕΠΜΤ) έναντι προηγουμένου έτους :
ΕΛΛΑΣ (ΜΕΠΜΤ) : 2,10
ΟΟΣΑ  (ΜΕΠΜΤ) : 2,37



ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1972 (Δικτατορία)
ΕΛΛΑΣ (ΜΕΠΜΤ) : 2,45
ΟΟΣΑ  (ΜΕΠΜΤ) :  4,58

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1973 (Δικτατορία)
ΕΛΛΑΣ (ΜΕΠΜΤ) : 4,31
ΟΟΣΑ  (ΜΕΠΜΤ) :  5,04



ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1975-1981 (ΝΔ)
ΕΛΛΑΣ (ΜΕΠΜΤ) : 17,13
ΟΟΣΑ  (ΜΕΠΜΤ) :  9,97


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1982-1989 (ΠΑΣΟΚ)
ΕΛΛΑΣ (ΜΕΠΜΤ) : 18,19
ΟΟΣΑ  (ΜΕΠΜΤ) :  5,30

ΠΗΓΕΣ
  1. «50 χρόνια ΤΕ» σελ 518,649, 716
  2. ΟΟΣΑ Press Release on Latest Trends in Consumer Prices Nov 9, 1978
  3. OOSA Economic autlook June 1989  και ΔΝΤ




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δεν ήταν καθόλου δεδομένο το νερό για πολλές περιοχές της χώρας, σε πολλά μέρη το νερό έφτασε μετά την δικτατορία της 21ης Απριλίου.



ΔΕΙΚΤΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

            Από ειδική μελέτη του ΟΟΣΑ που δημοσιεύτηκε 21/7/1988 στον «οικονομικό Ταχυδρόμο» και το Βήμα».


…………………………………...1962-79……..1974-79…….1976-86
Ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ……..8,4%...............3,5% ……….1,2%
Συν παραγωγικότητα συν/των…….6,6%………..1,7%.............-0,5%
Παραγωγικότητα εργασίας………..9,1%..............3,1%..............0,2%
Αύξηση κεφαλαίου……………….11,8%.............7,4%..............4,5%
Σχέση Κεφάλαιο/ εργασία………..12,5%.............7,0%...............3,4%
Υποκατάσταση συντελεστών……...2,5%..............1,4%..............0,7%

Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι ο δείκτης ετήσιου μέσης ποσοστιαίας μεταβολής
1968-1973 ήταν η υψηλότερη διεθνώς 7,8………. Ενώ 1979-1990 ήταν 0,6 μικρότερη παγκοσμίως  («Οικονομικός Ταχυδρόμος» 20-8-92 σελ 17) .
 
Ο ΟΟΣΑ σε έρευνά του τονίζει για την περίοδο 1979-93: « Η Ελλάς αποτελεί τη μοναδική χώρα του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, της οποίας η συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών εργασίας και του Κεφαλαίου ήταν αρνητική (-0,3%). Ενώ στην Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία ήταν αντίστοιχα 1,7%, 1,1% κα 3,3%....» («Οικονομικός Ταχυδρόμος» 6-4-95 σελ 106) .


 




ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ

Τιμές σταθερές 1970 σε εκατομ δραχμές
ΠΚ = Πάγιο Κεφάλαιο
ΑΔ = Ακαθάριστη Δαπάνη
ΑΕΠ = Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1956-63
ΕΤΟΣ…ΕΠΕΝΔ ΠΚ…ΑΔ…ΠΚ/ΑΔ…ΑΕΠ….ΑΔ/ΑΕΠ
1956…..19.395….125.485….15,46%...120.394…..16,1%
1963…..35.996….190.971….18,65%...181.534…..19,8%


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1964-66
ΕΤΟΣ…ΕΠΕΝΔ ΠΚ…ΑΔ…ΠΚ/ΑΔ…ΑΕΠ….ΑΔ/ΑΕΠ
1964…..43.445….209.612….20,73%...196.586…..22,1%
1967…..50.567….239.481….21,12%...228.040…..22,17%


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-73
ΕΤΟΣ…ΕΠΕΝΔ ΠΚ…ΑΔ…ΠΚ/ΑΔ…ΑΕΠ….ΑΔ/ΑΕΠ
1967…..49.770….253.331….19,64%...240.791…..20,67%
1973….100.093….413.665….24,20%..383.916…..26,07%


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1975-81
ΕΤΟΣ…ΕΠΕΝΔ ΠΚ…ΑΔ…ΠΚ/ΑΔ…ΑΕΠ….ΑΔ/ΑΕΠ
1975…..74.660….406.436….18,37%...390.000…..19,14%
1981…..85.750….491.383….17,45%...464.259…..17,70%


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1982-89
ΕΤΟΣ…ΕΠΕΝΔ ΠΚ…ΑΔ…ΠΚ/ΑΔ…ΑΕΠ….ΑΔ/ΑΕΠ
1982…..84.100….506.337….16,61%...483.879…..17,38%
1989…..83.416….587.908….14,19%...539.707…..15,46%

ΠΗΓΕΣ
  1. Έκθεση Δ/του ΤΕ για το 1970 σελ 14
  2. Έκθεση Δ/του ΤΕ για το 1972 σελ 19
  3. ΤΕ «Η Ελλην Οικονομία» τομ ΙΙΙ σελ 44, 45, 49
  4. Εθνικοί λογαριασμοί 1987 σελ 44,45,49
  5. Εθνικοί λογαριασμοί 1989 σελ 50



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Με καμάρι διεκδικούσε η δικτατορία  την μεγαλύτερη ναυτιλία στον κόσμο (με Ελληνικά πληρώματα).



ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ

Όπως θα φανεί πιο κάτω συγκριτικά η περίοδος της δικτατορίας , είχε τις μικρότερες φορολογικές επιβαρύνσεις, το νούμερο δείχνει την εκατοστιαία συνολική  φορολογική επιβάρυνση στο τέλος κάθε περιόδου:

Στο τέλος του 1963 Περίοδος ΕΡΕ…….. 23,7
Στο τέλος του 1966 Περ/ος ΕΚ-αποστ….26,3
Στο τέλος του 1974 Περίοδος χούντας….25,6
Στο τέλος του 1981 Περίοδος ΝΔ……….29,1
Στο τέλος του 1989 Περίοδος ΠΑΣΟΚ…34,9

ΠΗΓΗ
Εθνικοί λογαριασμοί 1958-75 σελ 246
Εθνικοί λογαριασμοί 1980,87,89





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πόσο ασύληπτα και μακρινά είναι τα συνθήματα αυτά για την μεταπολιτευτική πραγματικότητα που πλήθος ανθρώπων διεκδικούν σε ουρές ένα πιάτο φαί.

ΤΙΜΑΡΙΘΜΟΣ

Ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» στο τεύχος της 26/1/1967 τέσσερεις μόνο μήνες πριν την 21η Απριλίου : « Η ραγδαία άνοδος του τιμαρίθμου , τα δύο τελευταία έτη (1965-1966) , κατέστη εκ των βασικών οικονομικών προβλημάτων».

Ο δείκτης τιμών καταναλωτή το 1966 ήταν + 4,5  το 1967 πήγε -1,3
Ο δείκτης ειδών διατροφής  το 1966 ήταν  +4,5 το 1967 πήγε -3,6
Ο δείκτης τιμών χονδρικής το 1966 ήταν +3,1 το 1967 πήγε -2,5
Ο ΟΟΣΑ στο τεύχος Ιουλίου 1973 δημοσίευσε πίνακα για το β εξάμηνο 1972 για το 1973 και για το πρώτο εξάμηνο του 1973 , ας το δούμε

ΔΕΙΚΤΗΣ ΤΙΜΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΟΥ 1970=100

ΧΩΡΕΣ…………Β ΕΞΑΜ 1971 Α ΕΞΑΜ 1972 Β ΕΞΑΜ 1972 Α ΕΞΑΜ 1973
ΕΛΛΑΣ…………..103…………….108……………105…………….113
ΒΕΛΓΙΟ………….104…………….110……………108…………….115
ΓΑΛΛΙΑ…………105…………….112……………109…………….116
ΓΕΡΜΑΝΙΑ….…..105…………….111……………109…………….116
ΙΤΑΛΙΑ…………..105…………….111……………108…………….117
ΑΥΣΤΡΙΑ………..105……………..111……………108…………….117
ΔΑΝΙΑ…………...106……….…….113……………110…………….118
ΣΟΥΗΔΙΑ………..107……………..114……………112…………….118
ΝΟΡΒΗΓΙΑ…..…..106……………..114……………111…………….119
ΦΙΛΑΝΔΙΑ……....106…………….114……………110…………….120
ΕΛΒΕΤΙΑ………...107…………….114……………111…………….120
ΟΛΛΑΝΔΙΑ……...108…………….116……………113…………….121
ΙΣΠΑΝΙΑ………....108…………….117……………114…………….123
ΑΓΓΛΙΑ…………..109…………….117……………114…………….123
ΙΣΛΑΝΔΙΑ………..107…………….117……………108…………….126
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ …..112…………….124……………121…………….133
ΤΟΥΡΚΙΑ…………119…………….137……………131…………….---


ΔΕΙΚΤΗΣ ΤΙΜΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΟΥ ΤΟ 1973  ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΣΥΕ (Στατιστική Επετηρίδα 1975 σ 432)

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ………..100,0
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ………99,0
ΜΑΡΤΙΟΣ ……………102,2
ΑΠΡΙΛΙΟΣ……………103,9
ΜΑΙΟΣ……………….106,0
ΙΟΥΝΙΟΣ……………..108,7
ΙΟΥΛΙΟΣ……………..107,3
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ…….…..107,8
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ……..114,0
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ………...119,4
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ………..126,5
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ………..130,1







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Νεολαία με προοπτική στο μέλλον και ελπίδα στην ζωή, ποιά σύγκριση μπορεί να γίνει με τις χαμένες γενιές των νέων στην μεταπολίτευση.


ΜΕΣΟΣ ΕΤΗΣΙΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΑΥΞΗΣΕΩΣ ΚΛΙΝΩΝ (ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ)

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1956-1963 6,67 %  ΕΡΕ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1964-1966 9,12% ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967-1973 10,05% ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1975-1981 7,31% ΝΔ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1982-1989 5,06% ΠΑΣΟΚ


ΛΟΙΠΕΣ ΠΗΓΕΣ



Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ  του Ν Ι Μακαρέζου εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...