Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

«ΡΗΤΟΡΙΚΟ ΣΧΗΜΑ»




            Στην Βουλή πριν την επανάσταση του 1909 είχε δημιουργηθεί μια ομάδα βουλευτών που για την μαχητικότητά της είχαν πάρει το όνομα «Ιάπωνες», αυτή την ομάδα την αποτελούσαν ο Στέφανος Δραγούμης, ο Δημ Γούναρης, ο Εμ Ρεπούλης, ο Χαρ Βοζίκης και ο Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης – κάποιοι από αυτούς εκτελέστηκαν μετά το 1922 στην περίφημη δίκη των έξη -  ο Πρωτοπαπαδάκης (δεινός μαθηματικός)  ήταν ο «μαέστρος των αριθμών», στρογγυλοπρόσωπος, χλωμός, με μεγάλα γαλαζοπράσινα μάτια και μουστάκι άσπρο, σπούδασε στο Παρίσι και κάποια στιγμή είπε: «Βγήκα φωστήρας από το Πολυτεχνείο, όταν πήγα στο Παρίσι κατάλαβα πως δεν ξέρω τίποτα. Και βάλθηκα να μάθω… από την αρχή!».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αυτή ήταν η Βουλή, είναι το κτήριο που έχει το έφιππο άγαλμα του Κολοκοτρώνη μπροστά.


            Ο πρωθυπουργός Θεοτόκης στις αγορεύσεις του συχνά μεταχειριζόταν την έκφραση  «και ερωτώ υμάς κύριοι!». Κάποια στιγμή μετά από μια θριαμβευτική ανάλυση και την άθροιση των στρατολογικών κλάσεων, τελείωνε με την συνιθισμένη του φράση:

Και ερωτώ υμάς κύριοι…


Ο Πρωτοπαπαδάκης σηκώθηκε, τον έκοψε:

Κι εγώ σας απαντώ, κύριε, ότι όλοι οι αριθμοί είναι λανθασμένοι.
Και τους ξετίναξε με δέκα φράσεις, ο Θεοτόκης κοκκίνισε, αλλά χαμογέλασε και γλύστρισε με μια έξυπνη φράση:


Λησμονείτε, κύριε βουλευτά, ότι το «ερωτώ» είναι κάποτε … ρητορικόν σχήμα;…

 Α έτσι – έκαμε, ειρωνικά ο Πρωτοπαπαδάκης – είναι ρητορικό σχήμα… Με συγχωρείτε … υπέθεσαν ότι ρωτάτε πραγματικά…






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Γεώργιος Θεοτόκης (1844 – 1916) Κερκυραίος πολιτικός, που διατέλεσε τέσσερεις φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας τη δεκαετία 1899 - 1909.



Ο Θεοτόκης προχώρησε τον λόγο του και όταν έφτασε στο ζήτημα της προικοδότησης του «Ταμείου Εθνικής Αμύνης», περί του οποίου ο Καραπάνος το ποσό των 4.500.000 δραχμών το έβρισκε υπερβολικό και είχε την γνώμη ότι έπρεπε να καλυφθεί από ομογενείς του εξωτερικού, είπε:

Και ηκούσθη, κύριοι, την εσπέραν ταύτην και η γνώμη ότι είναι δυνατόν να επαφέθωμεν εις την γενναιοδωρίαν των πλουσίων Ελλήνων… -και κοίταξε επίμονα τον Καραπάνο, που ήταν αρκετά πλούσιος – Και ερωτώ υμάς, κύριοι, θα ήτανε λογικόν να βασισθώμεν επί τοιαύτης προσδοκίας;…

Ο Καραπάνος σηκώθηκε:

 Ρωτάτε, δηλαδή, πραγματικά … ή είναι κι αυτό … ρητορικό σχήμα;…

 Ευτυχώς για σας, κύριε, είναι και αυτό ρητορικόν σχήμα!

Αυτού του είδους ήταν οι διάλογοι που ακουγόντουσαν στην Βουλή, σε καλά Ελληνικά, σε φιλότιμους βουλευτές, σε μια εποχή που και τότε η Ελλάδα πορευόταν από μια χρεοκοπία υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο σε δρόμους που οδήγησαν το Ελληνικό κράτος από την Μελούνα στην Θεσσαλονίκη και στο Πετρίτσι.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Πρωτοπαπαδάκης  ήταν ο εμπνευστής του Αναγκαστικού  Δανείου του 1922 για τη χρηματοδότηση της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Από το βήμα της Βουλής έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτονόμισμα και το επέδειξε στη Βουλή λέγοντας: «Ιδού κύριοι, έν εκατοντάδραχμον. Προς τα δεξιά είναι η εικών του Γεωργίου Σταύρου, προς τα αριστερά το Βασιλικόν Στέμμα. Ευθύς ως το νομοσχέδιον ψηφισθή θα διχοτομήσω το εκατοντάδραχμον (ο κύριος υπουργός βγάζει από το χαρτοφυλάκιόν του μίαν ψαλλίδα γραφείου και προ της εκθάμβου Βουλής κόπτει εις δύο το εις χείρας του χαρτονόμισμα). Και το τεμάχιον το φέρον την εικόνα του Γ. Σταύρου θα εξακολουθήση κυκλοφορούν ως νόμισμα 50 δραχμών, το δε έτερο ήμισυ-αφού το στέμμα-θα αποτελή ομολογίαν 50 δραχμών». Η έκπληκτη Βουλή δέχθηκε την αγόρευση Πρωτοπαπαδάκη με «διαμαρτυρίας, γέλωτας και ραγδαία χειροκροτήματα», όπως αναφέρονται στα Πρακτικά της σώματος.





ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1909 του Σπ Μελά εκδόσεις ΒΗΜΑ ΒΙΒΛΙΟΘΉΚΗ

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ ΝΕΣΤΩΡ



            Ο πιο γνωστός από τους Ρώσους χρονογράφους είναι ο καλόγερος Νέστωρ, ο οποίος έζησε το δεύτερο μισό του 11ου αιώνα και τις αρχές του 12ου αιώνα.


            Ο μοναχός Νέστωρ άρχισε να συντάσει χρονογραφία όταν πια ήταν γνωστός συγγραφέας, και έκανε περιγραφή των γεγονότων για κάθε έτος, έδινε γεωγραφικά στοιχεία για τις σλαβικές φυλές και για την εμφάνιση του ρωσικού κράτους καθώς φυσικά και για του πρίγκιπες, όλα τα συγγράμματα του μοναχού Νέστορα ονομάζονται «Αφήγηση χρονικών».

            Αυθεντικό κείμενο του μοναχού Νέστορα δεν έχει διασωθεί ολόκληρο, παρά μόνο αποσπάσματα, το έργο του αλλοιώθηκε με μεταγενέστερες προσθήκες και αφαιρέσεις, παρ όλα αυτά διατηρεί την φυσιογνωμία της αξιόλογης ιστορικής εργασίας.

            Ο μοναχός  Νέστορας συνδέει την ιστορία όλων των Σλάβων με την παγκόσμια ιστορία και με την επαφή του με το Βυζάντιο, την Δύση και την Ασία, στην συνέχεια εξιστορεί την μετανάστευση των σλαβικών φυλών από την «πρώτη πατρίδα» και περιγράφει την ζωή των πρώτων Σλάβων του Δνείπερου κατά τον 2ο και 5ο αιώνα υπογραμμίζοντας τη μεγάλη  ανάπτυξη των πολιανών και την καθυστέρηση των βορείων γειτόνων τους που ζούσαν στα δάση (τα στοιχεία του μοναχού Νέστορα έχουν επαληθευτεί από αρχαιολογικές ανασκαφές).






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Νέστωρ o χρονογράφος, έργο του   Mark Antokolsky που βρίσκεται στο Ρωσικό Μουσείο της  Αγίας Πετρούπολης.

            Δίνει πολύ σημαντικά στοιχεία για τον πρίγκιπα Κιέ που έζησε τον 6ο αιώνα μχ για τα ταξίδια του στο Τσάριγκραντ και για την ζωή στον Δούναβη. Ο μοναχός Νέστορας  ακολουθεί τις τύχες των σλάβων στις όχθες του ποταμού Όκα μέχρι τον ποταμό Έλβα και από την Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Βαλτική. Κεντρική θέση κατέχουν τα φεουδαρχικά σλαβικά κράτη της Ρωσίας του Κίεβου,  της Βουλγαρίας και του μεγάλου Μοραβικού κράτους ( Τσέχικες φυλές του 9-10ου αιώνα ), και φυσικά το γεγονός του 9ου αιώνα ότι οι σλάβοι ασπάστηκαν τον χριστιανισμό και η εμφάνιση της σλαβικής γραφής.

            Τα έργα του μοναχού Νέστορα έτυχαν πολλών αντιγραφών από τον 10ο μέχρι τον 17ο αιώνα, την εποχή του ταταρικού ζυγού η «αφήγηση» ενέπνεε τους Ρώσους και τους υπενθύμιζε τις νίκες τους στους Πετσενέγους και τους Πολοφτσούς.

            Το 1956 στην Μόσχα εορτάστηκαν τα 900 χρόνια από την γέννηση του μοναχού Νέστορα.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Το χρονικό του Νέστορα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα της ρωσικής ιστορίας από την αρχή μέχρι τα χρόνια  του. Είναι ότι γνωρίζουμε για  τα βασικά γεγονότα που διαμόρφωσαν την αρχαία ιστορία των  Rus .

Επιπλέον, μιλάει  για  τη δημιουργία της σλαβικής αλφαβήτου και της γραφής από τους  Κύριλλο και Μεθόδιο, το Βάπτισμα της Πριγκίπισσας Όλγας στην Κωνσταντινούπολη, και το Βάπτισμα των Ρώσων από τον πρίγκιπα Βλαντιμίρ το 988μχ .


Ο Nestor χρησιμοποιείται από ένα ευρύ κύκλο από πηγές όπως την ρωσική παράδοση τα προηγούμενα αρχεία μοναστηριών, τα Βυζαντινά Χρονικά, διάφορες ιστορικές συλλογές, οι λογαριασμοί των στρατιωτών, εμπόρων και ταξιδιωτών κλπ στοιχεία



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ τόμος 7ος εκδόσεις ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΡΣΟΣΔ Μόσχα 1961

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΑΡΘΡΟ ΒΛΑΧΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΤΑΞΑ 25/8/1922





Όταν έγινε  πια η κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου, η οποία λίγες μέρες μετά οδήγησε στην Μικρασιατική Καταστροφή, στην Ελλάδα γινόταν πολιτικές ζυμώσεις για την νέα κυβέρνηση που θα αναλάμβανε τα ηνία και την υποχρέωση να «μαζέψει τα κομμάτια της».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ι Μεταξάς δεν είχε δεχτεί την αρχιστρατηγεία του Μικρασιατικού Μετώπου μετά την αποπομπή του Παπούλα. Η ανάληψη της αρχιστρατηγείας από τον Μεταξά θα εξασφάλιζε την ύψιστη αμυντική δυνατότητα της ελληνικής πλευράς και θα απέτρεπε την τραγική κατάρευση που επέφερε η διοίκηση Χατζηανέστη.



Ανάμεσα λοιπόν στους διεκδικητές της εξουσίας, ήταν και ο Ιωάννης Μεταξάς με το κόμμα των «Ελευθεροφρόνων». Αυτή η κίνηση του Μεταξά θεωρήθηκε προκλητική και βασανιστική για την κοινή λογική (λόγω της προηγούμενης στάσης του στο μικρασιατικό ζήτημα) και εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Γεώργιος Βλάχος, στις 25-8-1922 (7 Σεπτεμβρίου 1922 με το νέο ημερολόγιο), δημοσίευσε ένα δηκτικό και αιχμηρότατο άρθρο στην «Καθημερινή»:




«Ένας κύριος εισέρχεται εις την σχολήν των ευελπίδων, τρέφεται εκεί και εκπαιδεύεται, όπως όλοι οι μαθηταί, δι’ εξόδων σχεδόν του Κράτους. Γίνεται ανθυπολοχαγός, φορεί γαλόνια, του κάμουν σχήματα οι στρατιώται, παραμερίζουν οι πολίται όταν περνά, είναι αξιωματικός παίρνει μισθόν. Προάγεται. Σήμερον λοχαγός, αύριον ταγματάρχης, μεθαύριον συνταγματάρχης, έπειτα αντιστράτηγος. Και τα έτη αυτά πληρώνεται, είναι σεβαστός, είναι σπουδαίος. Το κράτος εις το οποίον εστοίχησε τόσα, γυρίζει τον βλέπει, τον καμαρώνει:
- Ιδού ένας κύριος, τον οποίο ανέθρεψα, εμεγάλωσα, ετίμησα, επλήρωσα, δια να τον έχω την στιγμήν της ανάγκης. Οιασδήποτε ανάγκης αυτής την οποία κρίνω εγώ και υπέρ ης θυσιαστεί ασυζητητί αυτός. Διότι θυσιάζονται άλλοι: χωρικοί, εργάται, άνθρωποι του γραφείου, πολίται και πολίται μηδεμίαν πραγματικήν έχοντες προς εμέ υποχρέωσιν, όταν εγώ το ζητήσω.







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Την 13/11/1922 η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ  δημοσίευσε άρθρο της Ιωάννας Φωκά- Μεταξά, που συνοδεύει την επιστολή του Ιωάννη Μεταξά προς τον Πρωθυπουργό Σωτήριο Κροκιδ, σχετικά με την δίκη των Έξι.Με την επιστολή αυτή ο Μεταξάς διαμαρτύρεται για τον παράτυπο τρόπο με τον οποίο διεξαγόταν η δίκη και θα απεδίδετο δικαιοσύνη.


Αυτά σκέπτεται το Κράτος. Και η στιγμή έρχεται: Μία εκστρατεία. Το Κράτος καλεί δεξιά και αριστερά τους Έλληνας, παιδιά δεκαοκτώ ετών, αφίνουν τα θρανία, άνθρωποι οικογενειάρχαι κλείνουν το σπίτι, το μαγαζί, ζώνονται τις παλάσκες, τον γυλιόν, τα φυσέκια, αποχαιρετούν άλλοι με ενθουσιασμόν, άλλοι με δάκρυα και στενοχωρίαν, και τρέχουν εκεί που τους στέλνει το Κράτος. Που πηγαίνουν; Δεν ερωτούν! Τι θα γίνη, δεν ξεύρουν. Εμπρός παιδιά! Και πηγαίνουν εμπρός. Σκοτωθήτε παιδιά! Και σκοτώνονται. Και όλοι είναι παιδιά; Όχι. Είναι και άνθρωποι προ πολλού καταβάλοντες βαρύν τον φόρον των θυσιών προς την πατρίδα, άνθρωποι κουρασθέντες από τα πολεμικά, άνθρωποι ξένοι προς της νίκης τα αγαθά και προς της δόξης τα κέρδη. Εν τούτοις πηγαίνουν. Διότι έτσι είναι, διότι έτσι γίνεται. Διότι ο πολίτης δεν παζαρεύει με την Πατρίδα.

Τότε έρχεται και η σειρά του κ. Αντιστρατήγου:
- Περάστε κ. Αντιστράτηγε. Σας χρειαζόμεθα. Αρχηγόν του στρατού. Αρχηγόν του Επιτελείου, αυτό ή εκείνο… λέγει πνιγμένον από την ανάγκην το Κράτος.
- Δεν πάω, λέει ο κ. Αντιστράτηγος.
- Διατί;
- Διότι η εκστρατεία αυτή δεν μου αρέσει. Διότι θα αποβή ολεθρία, διότι τα πράγματα θα πάνε έτσι κι’ έτσι…



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Αυτή ήταν η άποψη της πολιτικής ηγεσίας και έτσι κυνικά την δημοσίευαν, το ερώτημα είναι γιατί πήραν στον λαιμό τους εκατομμύρια Ελλήνων και γιατί θυσίασαν τον ανθό του στρατού μας;


Και ο κ. Αντιστράτηγος προμαντεύει την καταστροφήν. Και το Κράτος; Το Κράτος το οποίον εφήρμοσε τον νόμον περί ληστείας δια να συλλάβει τους ανυποτάκτους, της υπαίθρου της χώρας, το οποίο εφάνη αμείλικτον όταν κανείς τσοπάνης, πατήρ τεσσάρων ή πέντε τέκνων, δεν προσήλθεν εν καιρώ, κουνεί το κεφάλι του, μετρά τα έξοδα και τους μισθούς που επλήρωσε, καμαρώνει τα γαλόνια και τους βαθμούς και τον αφίνει και φεύγει. Τότε εις την έξοδον τον συλλαμβάνει ένας δημοσιογράφος -ο δημοσιογράφος είναι εν ζωή και γράφει αυτήν τη στιγμήν- και του λέγει:
- Κύριε Αντιστράτηγε, κάτι εκρυφάκουσα από την πόρτα: Θεωρείτε την εκστρατείαν καταστρεπτικήν; Έτσι την νομίζω και εγώ. Έρχεσθε εσείς με το κύρος σας και εγώ με την πένναν μου, να του ειπούμε εις τον κόσμον; Διότι είναι φοβερόν, να ξέρετε ότι θα επέλθη μία καταστροφή και ούτε να την καταστήσετε ίσως μικροτέραν, ούτε να επιχειρήτε να την σταματήσετε, εκ φόβου ότι θα χάσετε αγαθά της προφητείας.

Αλλ’ ο κ. Αντιστράτηγος θεωρεί τούτο καταστρεπτικό. Και σιωπά και πηγαίνει εις το Φάληρον και κλειδώνεται και περιμένει. Τι περιμένει; Περιμένει ως κόραξ την καταστροφήν, τον θάνατον, από τον οποίο πρόκειται να τραφεί η φιλοδοξία του. Κάτω εις τα πεδία των μαχών γίνονται λάθη. Ο Αντιστράτηγος τα γνωρίζει και σιωπά. Γίνονται επιχειρήσεις μέλλουσαι να φέρουν την προφητευθείσαν καταστροφήν. Ο κ. Αντιστράτηγος τας γνωρίζει και σιωπά.

Και όταν η καταστροφή επήλθε, όταν κλαίουν όλα γύρω του, όταν ο οίκος της Ελλάδος επληρώθη από τραυματίας, νεκρούς, πρόσφυγας, δυστυχίαν, ο κ. Αντιστράτηγος φορεί το φράκο του και της κτυπά την θύραν:
- Τι θέλετε;
- Είμαι ο κ. Αντιστράτηγος. Θέλω να γίνω πρωθυπουργός. Έχω τα χαρτιά μου εν τάξη: «Τα έχω ειπή».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ένας ζωντανός Ελληνισμός θυσιάστηκε για να ικανοποιηθούν μικροπολιτικοί εγωισμοί της ελεύθερης Ελλάδας.




Αλλ’ η Ελλάς έχει εργασίαν, μαζεύει τα τέκνα της. Αν δεν είχε, θα έπαιρνε την σκούπαν και θα του έλεγε, εκεί εις την οδόν:
- Φύγε απ’ εδώ. Άνθρωπε μ ι κ ρ έ, που περίμενες να κατασκευάσεις πρωθυπουργικόν φράκον από τα ράκη.

Φύγ’ απ’ εδώ α ν υ π ό τ α κ τ ε  σ τ ρ α τ ι ώ τ α των αναγκών μου, αυτόκλητε κηδεμών της ατυχίας μου, τέκνον άχρηστον, άνθρωπε μηδέν
.


Αυτά θα έλεγε εις τον Αντιστράτηγον κ. Μεταξάν δακρυούσα η Ελλάς, αν έστρεφε ποτέ προς τον κ. Μεταξάν η Ελλάς τα βλέμματα.».

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ

(ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ)



«ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ στην πραγματικότητα είναι η μεγαλύτερη αταξία»

Η κυβέρνηση λοιπόν αυτό που παρέχει στους πολίτες είναι «ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ», βέβαια ποιος νόμος θα εμποδίσει έναν άνθρωπο από του να πηδήξει από τον Παρθενώνα ή από τον πέμπτο όροφο μια πολυκατοικίας ή μη μόνο ο εαυτός του;
 

 

            Αυτό λοιπόν που παρακινεί να ζουν σε κοινωνικό σύνολο (κατά τους αναρχικούς) δεν  είναι «ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ» αλλά οι ανάγκες και οι κλίσεις τους και αυτή είναι η ελευθερία σε σχέση με ον καταναγκασμό, διότι Αναρχισμός ίσον ελεύθερη συνεργασία και όχι αναγκαστική συμμετοχή.


            Στο ερώτημα «Ποιος θα μας προστατέψει από τους εγκληματίες;» Θεωρούν ότι η ίδια η στηρίζει εγκλήματα και εγκληματίες , καλλιεργώντας το πνεύμα της ανοχής και της καταδίωξης, όπλα της κυβέρνησης σε αυτό έργο είναι η φτώχια, η αδικία.

            Ο νόμος μπορούν να τιμωρήσουν τον εγκληματία δεν μπορούν όμως ούτε να εξαλείψουν , ούτε να προλάβουν το έγκλημα. Έτσι προτείνεται το ξερίζωμα των αιτιών που το προκαλούν και ο αναρχισμός υπόσχεται αυτή την κατάργηση, κατάργηση λοιπόν της καταπίεσης , της αδικίας, της ανισότητας και της φτώχιας.

            Βέβαια υποστηρίζεται ότι στο άναρχο κράτος για κάποιο διάστημα θα συνεχίσουν να υπάρχουν εγκλήματα που θα προέρχονται από την ζήλεια, το πάθος αλλά και σαν επακόλουθα της κακής μας προϊστορίας, σιγά σιγά όμως  αυτά θα χαθούν, αφού η άναρχη κοινωνία δεν θα δώσει έδαφος να αναπτυχθούν οι αιτίες που προκαλούν το έγκλημα.

 
 

            Έτσι λοιπόν η αναρχική κοινωνία  υπόσχεται τροφή, εργασία στον εγκληματία και  του υπόσχεται ότι δεν θα δικαστεί και δεν θα φυλακιστεί.

            Ακόμα υπόσχεται ότι θα εξαλείψει την ανασφάλεια του εργάτη αλλά και του επαγγελματία, στην μεσαία τάξη αλλά και τον μεγαλο - καπιταλιστη (που έχει πολύ λίγα να χάσει), όλοι θα χαρούν τη ζωή τους όπως θέλουν!

            Η άναρχη κοινωνία θα είναι κοινωνία ειρήνης και αρμονίας, χωρίς οικονομικά και υλικά άγχη, ένας κόσμος φιλικός χωρίς επαγγελματικές αντιζηλίες και φθόνο, ελευθερίας και ευμάρειας. Όλα θα προσφέρονται ελεύθερα όπως ο αέρας.

            Η κύρια αιτία των κακών του ανθρώπου είναι η αδικία, το πώς βλέπει κανείς το δίκαιο και το άδικο είναι κάτι που το καθορίζει η φύση, οι θρησκείες εξ άλλου γεννήθηκαν για να εξυπηρετήσουν το δίκαιο. Το ζητούμενο είναι πως θα απελευθερωθούμε από την αποκτηνωτική πάλη για τον επιούσιον. Αν αυτό πετύχουμε τότε ο άνθρωπος θα γίνει το ευγενέστερο πλάσμα της φύσης, αυτό τον πόθο εκφράζει ο αναρχισμός.
             

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κατά την άποψη Rothbard, η αναρχική κοινωνία είναι εκείνη η οποία μεγιστοποιεί τις τάσεις για το καλό και της συνύπαρξης, ενώ ελαχιστοποιεί τόσο την ευκαιρία και την ηθική νομιμοποίηση του κακού και του εγκληματία. 


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΟ ΑΝΑΡΧΗΣΜΟΥ του Α Μπέρκμαν εκδόσεις ΚΑΤΣΑΝΟΣ Θεσσαλονίκη

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΙΣΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ




Kuchisake-Onna (口裂け女?, "Slit-Mouthed Woman")

Η Kuchisake-Onna είναι ένας ιαπωνικός μύθος που αναφέρεται σε μια όμορφη σύζυγο ή παλλακίδα σαμουράι, η οποία απάτησε τον σύζυγό της, ο ζηλιάρης σαμουράι (samurai)  για να την τιμωρήσει, της έκοψε το στόμα μέχρι το αυτί και από τις δύο μεριές, με αποτέλεσμα να καταστραφεί το όμορφό της πρόσωπο.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Έχει αναπτυχθεί στην Ιαπωνία ολόκληρη βιομηχανία ταινιών τρόμου, μέσα από τον μύθο  της Kuchisake-Onna


Η Kuchisake-Onna περιφέρεται λέει ο μύθος σαν κακόβουλο πνεύμα την νύχτα και φοράει μάσκα προκειμένου να μη φαίνεται η καταστροφή του προσώπου της.


Η γυναίκα σταματάει ένα  άνθρωπο  και το ρωτάει, "Είμαι όμορφη;".  Εάν δεν απαντήσει, το σκοτώνει με ένα ψαλίδι που κουβαλάει μαζί της. Εάν απαντήσει ναι, η γυναίκα βγάζει τη μάσκα, αποκαλύπτοντας ότι το στόμα της είναι σχισμένο  από αυτί σε αυτί, και ρωτά "Τι λες τώρα; Είμαι όμορφη;". Εάν απαντά όχι, τον κόβει στα δύο. Εάν απαντά ναι, τότε θα του σκίσει  στόμα της σαν το δικό της.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μέχρι και η παραγωγή σχετικών ενθυμημάτων για τουρίστες με βάση τον μύθο της Kuchisake-Onna έχει αναπτυχθεί.


Ο μύθος λέει ότι είναι αδύνατο να τρέξει μακριά από αυτήν ο ερωτώμενος. Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει από τη συνάντηση με αυτό το μακάβριο πλάσμα είναι να απαντήσει «έτσι κι έτσι» . Σε κάποιες παραλλαγές του παραμυθιού, οι ερωτώμενοι αποφεύγουν  την  Kuchisake-Onna με τη ρίψη φρούτων ή καραμέλες, η Kuchisake-Onna σκύβει να  πάρει, δίνοντας έτσι στο θύμα μια ευκαιρία για να τρέξει.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αφίσσες από τις ταινίες τρόμου με βάση τον μύθο της Kuchisake-Onna .

Η Kuchisake-Onna άρχισε να κάνει σταθερά «εμφανίσεις» στη δεκαετία του 1970, και το 1979 με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας φόβος , ειδικά στα παιδιά, ο μύθος της γυναίκας με το σχισμένο στόμα, έχει εξαπλωθεί ακόμη και στη Νότια Κορέα. Την υπόθεση αυτή εκμεταλλεύτηκε η βιομηχανία του θεάματος ειδικά ο κινηματογράφος.


Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (1867-1922)






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Χρυσόστομος Σμύρνης (αγιογραφία νέου καθολικού της Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καμένων Βούρλων ).

Γεννήθηκε εις την Τριγλία της Βιθυνίας το 1867. Γονείς του Χρυσοστόμου ήσαν ο Νικόλαος Καλαφάτης και η Καλλιόπη Λεμωνίδου. Το ζεύγος απέκτησε 8 παιδιά, 4 αγόρια και 4 κορίτσια. Από τ” αγόρια επέζησαν ο πρωτότοκος Ευγένιος (γεννήθηκε το 1865) και ο Χρυσόστομος. Τό 1884 πήγε στή Χάλκη γιά να φοιτήσει στήν Θεολογική Σχολή όπου έλαβε τά φώτα του ελληνικού πνεύματος, γιά τό οποίο έλεγε: «το ελληνικόν πνεύμα ελαξεύθη εις το μάρμαρον, εσμιλεύθη εις τους θριγκούς των ναών, εχαράχθη εις τον πάπυρον, έλαμψεν εις τας δέλτους της Ιστορίας, εκράτησε τας επάλξεις του πολιτισμού, περιεσώθη διά της παραδόσεως και κρύπτεται ακόμη εις τα σπλάγχνα της γης αναμένον την σκαπάνην του αρχαιολόγου.».
Το 1902 ο γέρων Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ  τον χειροτονεί  Μητροπολίτη Δράμας στον λόγο του λέει “… Εν όλη την καρδία και εν όλη την διανοία θα υπερασπίσω την εκκλησία και το γένος…”.

 

Ο ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ


               Οι Βούλγαροι, οι Σέρβοι, οι Ρουμάνοι  τους χρόνους τούτους έχουν αποδυθεί σε ανελέητο αγώνα αφανισμού του Ελληνισμού της Μακεδονίας . Ο Χρυσόστομος γράφει στο Φανάρι “… παρά τοις οργάνοις του Βουλγαρισμού προς παντελή εξολόθρευση και αφανισμό του ευσεβούς ημών Γένους…”

Γυρίζει τα χωριά της Μακεδονίας νουθετεί, εγκαρδιώνει, επαναφέρει  σχισματικούς , παίρνει πίσω σχολεία και εκκλησίες από τους Βουλγάρους, κτίζει γυμναστήρια, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, αναγνωστήρια και ότι χρειάζεται για να βοηθήσει τον Ελληνισμό. Στην Αγχίαλο οι Βούλγαροι σκοτώνουν 3000 Έλληνες ο Χρυσόστομος  μάζεψε το ποίμνιο και το γκάρδιωσε, άνοιξε κατάλογο εράνων βοηθείας για τα θύματα και το πρώτο όνομα ήταν το δικό του. Λίγο αργότερα οι Ρουμανίζοντες θερίζουν στο χωριό Βραζοβίτσα τον Μητροπολίτη Φώτιο, ο Χρυσόστομος παρών βοηθά. Τώρα αρχίζουν να τον κυνηγούν  μαζί  με τους Βούλαρους και οι Τούρκοι, με την κατηγορία  ότι ΥΠΕΘΑΛΠΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΝΤΑΡΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ  ο βαλής Ρεούφ πασάς της Θεσσαλονίκης του απαγορεύει να περιοδεύει στην περιοχή του. Οι απόπειρες δολοφονίας  άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη, η Υψηλή Πύλη ζητά από τον Πατριάρχη να ΑΝΑΚΑΛΕΣΗ τον Χρυσόστομο, με την άποψη αυτή ταυτίζεται και η Αγγλική πολιτική, διότι τον θεωρούν εμψυχωτή του Μακεδονικού αγώνα .

 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Χρυσόστομος Καλαφάτης Μητροπολίτης Δράμας, μετέπειτα εθνομάρτυρας μητροπολίτης Σμύρνης.


Α  και Β ΕΞΟΡΙΑ


               30 –8-1907 ΤΟΝ ΑΠΟΜΑΚΡΊΝΟΥΝ ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ Τούρκοι χωροφύλακες. Στον  αποχαιρετισμό ο δημογέρων Νίκας λέει  “… μας παρέλαβες λαγούς  και μας έκανες λιοντάρια…”. Ο  Μακεδομάχος Μητροπολίτης  λέει στον Πατριάρχη ΖΗΤΩ ΣΤΑΥΡΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΑΥΡΟ και ο Πατριάρχης  στις 10-5-1910 τον στέλνει Μητροπολίτη στην Σμύρνη,  εκεί θερμαίνει το Ελληνικό φρόνημα, στα επιστολόχαρτα  της Μητροπόλεως  Σμύρνης τολμά να τυπώσει επικεφαλίδα τον δικέφαλο αετό, στον 1ο διωγμό κατά τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο βοηθά κόσμο με ναυλωμένα καίκια να σωθεί σε ασφαλή μέρη, μιλά  σε Οθωμανούς αξιωματούχους , δίνει συνεντεύξεις , εξηγεί για τον διωγμό των Ελλήνων της ανατολής. Ο Ραχμή μπέης τον απειλεί με εξορία ο πρέσβυς της Γερμανίας στην Κωνσταντινούπολη  γράφει για τον Μητροπολίτη Σμύρνης “… εξήρθη εις το ύψος του καλύτερου επί της γης κλήρου…” . Ο υπουργός θρησκευμάτων του Σουλτάνου ζητά την ανάκληση του από την Σμύρνη στις 20-8-1914 Τούρκοι αστυνομικοί οδηγούν τον Μητροπολίτη στην Κωνσταντινούπολη.

            Ξαναγυρίζει με το τέλος του 1ου Παγκοσμίου πολέμου τώρα διοικητής είναι ο Νουρεδδίν πασάς  που ετοιμάζει μυστικά στρατό, ο Χρυσόστομος τον καταγγέλει στους αρμοστές των νικητων στην Πόλη και ο Νουρεδδίν πασάς απομακρύνεται.

            Στις 2-5-1919 αποβιβάζονται οι Έλληνες στην Σμύρνη.


 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το μαρτύριο του αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης, εικόνα δια χειρός Φίκου. «Ο Μητροπολίτης - γράφει ο Χόρτον στο βιβλίο του «Η μάστιξ της Ασίας» - ήταν κάτωχρος, η σκιά του εγγίζοντος θανάτου ηπλούτο επί του προσώπου του. Ολίγοι, εξ όσων αναγνώσουν τας γραμμάς αυτάς, θα εννοήσουν την σημασίαν του φαινομένου τούτου...». Και προσθέτει: «Δεν μου ωμίλησε περί του κινδύνου, τον οποίον ο ίδιος διέτρεχεν, αλλά με παρεκάλεσε να πράξω παν το δυνατόν προς σωτηρίαν των κατοίκων της Σμύρνης».


ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ και ΜΑΡΤΥΡΑΣ


            Ο Δεσπότης ευλόγησε τις σημαίες του Ελληνικού στρατού, τώρα ο Χρυσόστομος γίνεται προστάτης των Τούρκων, μοιράζει τρόφιμα, φάρμακα, τους περιθάλπτει. Από το 1919 έως το 1922 σηκώνει σταυρό μεγάλο σταυρό όπως ζήτησε, αντιμετωπίζει τον ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟ Α. Στεργιάδη, βοηθά με κάθε μέσο την απελευθερωτική Μικρασιατική εκστρατεία  και όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα το 1922 γίνεται πρόεδρος της ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ την οργανώνει με χρήμα και όπλα για την προστασία του Ελληνισμού ( δυστηχώς ξεκίνησε αργά αυτή η προσπάθεια). Όταν τέλος καταρρέουν τα πάντα δείχνει τη μεγαλωσύνη του. 


Αρνητικό του σημείο είναι η συμμετοχή του σε Μασονικές στοές της Σμύρνης, Γραμματέα τῆς Μητροπόλεως τῆς Σμύρνης, είχε τον Ἰωάννη Κωτούλα ἱδρυτή τῆς Στοᾶς «Ἰωνία» καί πρῶτο σεβάσμιο αὐτῆς (Τεκτ. δελτίο Ἰανουαρίου–Ἀπριλίου 1969 σελ. 26),  ένας άλλος στενός συνεργάτης του ήταν ο  Ἀντώνης Ἀθηνογένης, δεύτερο σεβάσμιο τῆς στοᾶς «Ἰωνία»,  μέλος τῆς διαχειριστικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς θρησκευτικῆς Ἀδελφότητος «Εὐσέβεια» καί τοῦ θρησκευτικοῦ περιοδικοῦ «Ἱερός Πολύκαρπος», πού ψυχή καί τῶν δύο τούτων κοινοτικῶν ὀργανισμῶν ἦταν ὁ Δεσπότης (Τεκτ. δελτ. Ἰανουαρίου–Ἀπριλίου 1969), ἱδρυτικό μέλος τοῦ «Σώματος Ἑλλήνων Προσκόπων Σμύρνης», καθώς καί ἱδρυτικό μέλος τοῦ Δ.Σ. τοῦ «Σώματος Ἑλλήνων Ἀλκίμων» στή Σμύρνη.




            25-8-1922 (αυτός ο Αύγουστος σημάδευε διαρκώς την ζωή του ) ο Αρχιεπίσκοπος των καθολικών της Σμύρνης τον εξορκίζει να φύγει, του βρήκε μάλιστα και καίκι, ιδού η γαλήνια απάντηση  “Παράδοση του Ελληνικού κλήρου, αλλά και η υποχρέωση του ποιμένος, είναι να παραμείνει” πόσο μοιάζει με το “την μεν πόλη σοι δούναι ουτ΄ εμόν εστί…” του Κων/νου Παλαιολόγου, συμβούλευε τους προκρίτους να μείνουν δίπλα στον λαό.  27-8-1922 οι Τούρκοι τον συνοδεύουν με λόγχες μπροστά στον … Νουρεδδίν πασά .


 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Επιστολή του Χρυσοστόμου ως Μητροπολίτη Δράμας.

ΓΑΛΛΙΚΗ ΒΟΥΛΗ


            Τον Οκτώβριο του 1922 ο Εδουάρδος Σουλιέ πάστωρ και Βουλευτής Παρισίων καταθέτει για τον θάνατό του Χρυσόστομου στην Γαλλική Βουλή “…Οδήγησαν τον ιεράρχη μπρος από ένα κουρείο …  του ξερίζωσαν τα γένια τον μαχαίρωσαν , του έκοψαν την μύτη και τα αυτιά …   ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΝΑΥΤΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΟΠΛΟΙ, ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ, ΕΞΑΛΛΟΙ Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ ΑΝ ΕΠΕΜΒΟΥΝ … ύστερα τον μεταφέρανε στις τούρκικες συνοικίες όπου τον διαμέλισαν και τον άφησαν βορά εις τους σκύλους…”.


Η εκκλησία μας τον ανακύρηξε το 1992 ΑΓΙΟ οι Έλληνες  της ανατολής τον όρισαν φύλακα της ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΓΗΣ, οι Λεωνίδες , οι Παλαιολόγοι, οι Μητροπολίτες σαν τον Χρυσόστομο Σμύρνης  με τον καιρό στοιχιώνουν και γίνονται ακοίμητοι φύλακες του τόπου που έπεσαν.

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ (ΕΒΟΠ)





            Τον Μάιο του 1948 όταν άρχισε η αποστολή παιδιών στις σοσιαλιστικές χώρες, η ΚΕ του ΚΚΕ δημιούργησε την Επιτροπή Βοηθείας στο Παιδί (ΕΒΟΠ).





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Η προετοιμασία της ελληνικής παιδείας των Ελληνόπουλων. Ήταν ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα που έπρεπε να λύσουν οι υπεύθυνοι της ΕΒΟΠ (Επιτροπή Βοήθεια στο Παιδί). Στην αρχή είχαν αρκετές δυσκολίες, διότι λίγοι ήταν αυτοί που είχαν τελειώσει εξατάξιο γυμνάσιο στην Ελλάδα, και ακόμα πιο λίγοι είχαν αποφοιτήσει από ελληνικά πανεπιστήμια. Όσο για το εκπαιδευτικό υλικό αυτό ήταν σχεδόν ανεπαρκής.



            Η έδρα αυτής της επιτροπής ήταν στην Βουδαπέστη της Ουγγαρίας και μετά το 1950 μεταφέρθηκε στο Βουκουρέστι. Πρόεδρος της ΕΒΟΠ ήταν ο Πέτρος Κόκαλης και μέλη της η παιδαγωγός Έλλη Αλεξίου, ο παιδαγωγός Γ Αθανασιάδης, ο Θανάσης Μητρόπουλος και άλλοι.

            Η ΕΒΟΠ είχε στόχο την παρακολούθηση την παρακολούθηση, ρύθμιση μεταφοράς και εγκατάστασης των παιδιών στις χώρες που τα δέχτηκαν, τα παιδιά που μεταφέρθηκαν ήταν ηλικίας 3-14 χρόνων, φυσικά τα όρια αυτά δεν εφαρμόστηκαν με ακρίβεια, οι χώρες που εγκαταστάθηκαν  ήταν η Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Πολωνία και Αν Γερμανία δεν φιλοξενήθηκαν παιδιά στην ΕΣΣΔ. Στην συνέχεια    φρόντιζε για την μόρφωση των παιδιών, κατάρτιζε εκπαιδευτικά προγράμματα, εξεύρεση εκπαιδευτικού προσωπικού, διοργάνωσε φροντιστήρια για επιμόρφωση δασκάλων και παιδαγωγών. Η Επιτροπή αναφέρει ότι:


 

«Θα δίνονται οι γενικές κατευθυντήριες γραμμές στα εκπαιδευτικά μας ζητήματα, καθώς και οι συγκεκριμένες λεπτομερειακές οδηγίες πάνω στα προβλήματα που θέτει η οργανωμένη ζωή και η εκπαίδευση των παιδιών μας στις Λαϊκές Δημοκρατίες.
«Θα εξεταστούν όσο μπορεί αναλυτικότερα τα ζητήματα μόρφωσης σχολικής εκπαίδευσης , τα προβλήματα επαγγελματικής κατάρτισης (των μεγαλυτέρων παιδιών), καθώς και τα ζητήματα οργάνωσης των Σταθμών, ανάπτυξης των έργων εκπολιτισμού και του πλουτισμού της ζωής των παιδιών.
«Θα είναι μέσο της παραπέρα επαγγελματικής κατάρτισης των δασκάλων….».

            Η ΕΒΟΠ αποφάσισε στις 9/9/1949 να  εκδίδει  το τριμηνιαίο «Εκπαιδευτικό Δελτίο» για να ενημερώνει σχετικά με τις αποφάσεις της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης  ή της ηγεσίας της ΕΒΟΠ αλλά και την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης σχετικά με τα προβλήματα των παιδιών.

            Η επιμόρφωση και δημιουργία εκπαιδευτικών στελεχών γινόταν με τα «φροντιστήρια» των δασκάλων, οι εκπαιδευμένοι δάσκαλοι δεν επαρκούσαν και έτσι αποφασίστηκε η εκπαίδευση από τους υπάρχοντες ήδη πρόσφυγες δάσκαλοι, οι άνθρωποι βέβαια αυτοί υστερούσαν σε γνώσεις διότι οι περισσότεροι ήταν στοιχειώδους εκπαιδεύσεως διαβάζουμε από τον καθοδηγητή του εκπαιδευτικού τομέα Γ Αθανασιάδη :





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Fehervascurgo. Παιδιά από το Κεράσοβο. Ανάμεσά τους η Φώφη Βασιλείου (πέμπτη από αριστερά στη δεύτερη σειρά, με τα λευκά ρούχα), μητέρα του κύπριου προέδρου Γ. Βασιλείου, 1950.



« Από τα φροντιστήρια που λειτούργησαν το 1949  βγήκαν 450 νέοι δάσκαλοι και δασκάλες, που προορίζονταν να ενισχύσουν ποσοτικά και ποιοτικά το εκπαιδευτικό προσωπικό των σχολείων μας» και αλλού παραδέχεται «… Είναι βέβαιο πως από τα φροντιστήρια δεν τους βγάλαμε μορφωμένους τους δασκάλους μας, μα τους εβγάλαν μορφώσιμους…».


            Η ΕΒΟΠ φρόντισε να εκδώσει σχολικά και εξωσχολικά βιβλία για την εθνική διαπαιδαγώγηση και οι εκδόσεις αυτές έγιναν σε χιλιάδες αντίτυπα για τις έξη πρώτες τάξεις του δημοτικού, τα εξωσχολικά βοηθήματα εκδιδόντουσαν σε 3.000 αντίτυπα το κάθε ένα, ταυτόχρονα στην περίοδο 1949-1955 εκδόθηκε το περιοδικό «Παιδαγωγικά μαθήματα» σαν βοήθημα προς τους δασκάλους και από το 1948 το περιοδικό «Αετόπουλα»   για παιδιά 10-12 χρονών. Μια άλλη φροντίδα ήταν να γνωρίσουν καλύτερα τα παιδιά την Ελλάδα δίνοντάς τους γνώσεις γεωγραφικές, φιλολογικές καλλιτεχνικές  από την ελληνική κουλτούρα, ανάπτυξε την άμιλλα στην μόρφωση και τον αθλητισμό.



 


Εδώ πρέπει να πούμε ότι οι πρώτες εκδόσεις σχολικών βιβλίων έγιναν στο Μπούλκες  της Γιουγκοσλαβίας το 1945-1946, εκεί εκδόθηκαν τα προσφυγικά αναγνωστικά και η Γραμματική της ελληνικής γλώσσας και εκεί εκτυπώθηκε το πρώτο εγχειρίδιο Διδακτικής, στην συνέχεια οι περισσότερες εκδόσεις έγιναν στην Ρουμανία και την Πολωνία που υπήρχαν κεντρικά τυπογραφεία.

            Η ΕΒΟΠ διαλύθηκε το 1955-56 περίοδο που άρχισαν να διαλύονται οι Παιδικοί Σταθμοί, στην θέση της δημιουργήθηκε η Κεντρική Εκπαιδευτική Επιτροπή (ΚΕΕ)
             


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Φωτογραφία είναι από το βιβλίο «Ο Ελληνισμός της Τσεχίας» στη συλλογή της συγγραφέας Τασούλα Ζησάκη-Healey.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

«ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ»  ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΘΥΕΛΛΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ του Γιώργου Γκαγκούλια εκδόσεις ΒΗΜΑ μαρτυρίες

ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1946-1949 εκδόσεις ΝΕΑ ιστορία του Πολυμέρη Βόγλη

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ



           
            «Προς γαρ το τελευταίο εβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται… Διό  και σφόδρα δει των λοιπών ημάς… φροντίσαι ίνα ταυτ επανορθωσάμενοι την επί τοις πεπραγμένοις αδοξίαν αποτριψώμεθα»
Δημοσθένης (Ολυνθιακός Α 11)

            Ο στόχος αυτής έρευνας έχει  να κάνει με τον τρόπο που άσκησαν πολιτική επέμβασης οι ΗΠΑ σε δύο διαφορετικά κράτη, σε διαφορετικές εποχές και υπό διαφορετικές συγκυρίες, το αξιοπρόσεκτο είναι η ομοιότητα που παρουσιάζουν οι δύο αυτές περιπτώσεις, και ο στόχος είναι ο «εξαμερικανισμός» και των δύο κρατών, στην Ελλάδα ο στόχος αυτός πραγματοποιήθηκε ενώ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν η πορεία βρίσκεται σε εξέλιξη, το «πείραμα Ιράκ» θα απασχολήσει τη διεθνή γεωπολιτική σκηνή για δεκαετίες, η «εξαγωγή» λοιπόν του Δυτικού πρότυπου στην Μέση Ανατολή μπορεί να πραγματοποιηθεί ή να οδηγήσει σε ένα «πόλεμο των πολιτισμών». 





ΦΩΡΟΓΡΑΦΙΑ : Η UNRRA ήταν ένα μέσο διείσδυσης των ΗΠΑ, μέσω του ΟΗΕ, στις χωρες της Ευρώπης.

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΡΑΚ



            Η εθνοικοδόμηση (Nation building) είναι μια πολιτική που γίνεται σε  κρατικές οντότητες που είναι αποτυχημένα κράτη (failed states) τέτοια κράτη θεωρούνται σήμερα η Σερβία,, η ΠΓΔΜ, το Κόσοβο, η Σομαλία, το Σουδάν, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και άλλες χώρες. Στην έννοια failed states κυριαρχεί η ιδέα της Αμερικανικής ασφάλειας και των λοιπών ανεπτυγμένων χωρών και φυσικά υπάρχει η επιθυμία «να σταθούν ξανά στα πόδια τους», προς τον σκοπό αυτό εφαρμόζεται η Nation building.

Στην περίοδο μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε η λέξη Nation building* και χρησιμοποιήθηκε η υπηρεσία του ΟΗΕ που λεγόταν UNRRA και η παγκόσμια τράπεζα που ονομαζόταν IBRD (εδώ πρέπει να προσέξουμε το γράμμα R όπου το βλέπουμε σημαίνει   reconstruction = ανασυγκρότηση), IBRD χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1991 μετά έχουμε την ΕBRD και εδώ έχουμε να κάνουμε με ανασυγκρότηση καθεστώτων μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Και στις δύο χώρες έχουμε εμπλοκή των ΗΠΑ με  την διαφορά ότι στην Ελλάδα εμπλέκονται ενώ έχουν  συντριβεί οι υποδομές    από την Γερμανο-Ιταλο-Βουλγαρική κατοχή, ενώ στο Ιράκ οι υποδομές έχουν καταστραφεί από την ίδια την αμερικανική στρατιωτική επέμβαση.

Και ο αντίπαλος είναι διαφορετικός, στην περίπτωση της Ελλάδος υπάρχει το «αντίπαλο δέος» της ΕΣΣΔ, ενώ στο Ιράκ αντίπαλος είναι η «ασύμμετρη απειλή».


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βρετανός σκιτσογράφος David Low απεικονίζει τις δυσκολίες  που αντιμετωπίζει η Αρωγή βοηθείας των Ηνωμένων Εθνών προς τις χώρες που επλήγησαν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Και στις δύο περιπτώσεις οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν σε «πόλεμο δι αντιπροσώπων» (war by proxyδηλαδή με αντάρτες που υποστηρίζονταν στην Ελλάδα  από τον διεθνή κομμουνισμό και στο Ιράκ από τον διεθνή ισλαμικό φονταμενταλισμό.

Και στις δύο περιπτώσεις ο πληθυσμός έχει οδηγηθεί σε απόγνωση (ναζιστική κατοχή και καθεστώς Σαντάμ) πριν την παρέμβαση των ΗΠΑ.
Έχουμε την ομοιότητα στην «απομπααθοποίησης»   (debaathification) σε αναλογία με την μεταπολεμική «αποναζιστικοποίηση» (denazification).


* Nation building (εθνοικοδόμηση) σημαίνει ανατροπή και οικοδόμηση ενώ ανοικοδόμηση προϋποθέτει δημοκρατική μετεξέλιξη.




ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΛΛΑΔΟΣ




            «…. Η αποστολή βοηθείας από τις ΗΠΑ και η παρουσία και μόνο μιας Αμερικανικής Αποστολής θα ήταν δυνατόν να αρκέσουν για να την σώσουν από τον κομμουνιστικό έλεγχο. Όμως το πρόγραμμα της ΑΜΑG προχωράει πέρα από αυτό τον πρώτο  μείζονα στόχο: είναι ένα ενεργό πρόγραμμα ανοικοδόμησης και ανασυγκρότησης που τώρα αρχίζει να αποδίδει καρπούς, αυξημένη παραγωγικότητα, σταθερότητα και αυτοπεποίθηση. Ο μακροπρόθεσμος στόχος του είναι μια περισσότερο αυτάρκης οικονομία και μια αναζωογονημένη ελληνική δημοκρατία….»

ΑΜΑG 15/6/1948

            Η Ελλάδα λοιπόν εκούσα – άκουσα είχε αποφασιστεί να ενταχθεί στο «Δυτικό Στρατόπεδο» και μετά την αδυναμία της Αγγλίας και την απόσυρσή της το 1947 περιήλθε στην κυριαρχία των ΗΠΑ, στην Ελλάδα (και την Τουρκία) εφαρμόστηκε και το Σχέδιο Μάρσαλ (σχέδιο ανοικοδόμησης των κατεστραμμένων οικονομιών 15 χωρών) και το Δόγμα Τρούμαν  (στόχος του ήταν η παρεμπόδιση της χώρας να περάσει στην σοβιετική επιρροή).

            Τον Ιανουάριο του 1947 ήρθε στην Ελλάδα ο  Paul A Porter προκειμένου να φτιάξει μετά από έρευνα μια έκθεση για τα προβλήματα της χώρας, ήρθε λοιπόν  σε επαφή με το κατεστημένο (ακροδεξιοί καιροσκόποι που ήθελαν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους) αλλά κυρίως στράφηκε προς τα «νέα πολιτικά τζάκια» και τις «νέες οικονομικές δυνάμεις» αυτούς θεώρησε τους πιο κατάλληλους για να δρομολογήσουν υγιέστερη οικονομική ανάπτυξη. Αλλά συνομιλεί και με αμερικανικούς κυρίως παράγοντες.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αρχές του 1947 η βρετανική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει στις ΗΠΑ πως αδυνατούσε πλέον να συνεχίσει τον ρόλο που είχε αναλάβει, δηλαδή τον ρόλο της ενίσχυσης της ελληνικής κυβέρνησης στον αγώνα της κατά της κομμουνιστικής επικράτησης στην Ελλάδα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τρούμαν προκειμένου να έχει ιδία άποψη για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα στέλνει το πρώτο τρίμηνο του 1947 τον Paul A. Porter ως επικεφαλής αμερικανικής αποστολής.

            Οι «νέες οικονομικές δυνάμεις» κατά τον  Paul A Porter ήταν οι:
Νικόλαος Βλάγκαλης (γόνος βιομηχάνων)
Αλέξανδρος Βλάγκαλης (διευθυντής μεγάλων εταιρειών όπως ΣΑΠ οι μελλοντικοί ΕΗΣ-ΗΣΑΠ, η Πάουερ η μελλοντική ΗΕΑΠ-ΔΕΗ κλπ).

Αντώνης Μπενάκης (ιδρυτικό μέλος του Βασιλικού Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος ).
Χριστόφορος Καρόλου (γιος της Ιουλίας Καρόλου που ήταν γραμματέας της βασίλισσας Όλγας και  αντιπρόσωπος 20 περίπου αμερικανικών εταιρειών, μετά έγινε πρόεδρος του ΣΕΒ).
Τώρα ο Νικόλαος Βλάγκαλης και ο Χριστόφορος Καρόλου ήταν φίλοι και είχαν παντρευτεί τις κόρες (την Πέννυ και την Μαίρη)   του Κωνσταντίνου Χ Στεφάνου που ήταν Ελληνοαμερικάνικος βιομήχανος τσιγάρων με έδρα την Φιλαδέλφεια  (Stephano Brothers).


            Τα «νέα πολιτικά τζάκια»  είναι οι:
Σοφοκλής Βενιζέλος
Παναγιώτης Κανελλόπουλος
Σπ Μαρκεζίνης και άλλοι οι οποίοι ήταν συντηρητικοί πολιτικοί όπως εξ άλλου και στο Ιράκ και το Αφγανιστάν οι επιλογές ήταν ανάλογες (Ιγιάντ Αλάουι, Χαμίντ Καρζάι, Αχμέντ Τσαλαμπί, Αμπτουλάχ Αμπτουλάχ).


            Η αλλαγή καθεστώτος φυσικά απαιτεί ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης. Μετά έρχεται στην χώρα μια αποστολή οικονομολόγων AMAG που ενεργεί σαν κυβέρνηση.
            Αποστέλλεται ένας στρατηγός επικεφαλής της JASMAGG o  James Van Fleet που αναλαμβάνει να ανασυγκροτήσει τον Ελληνικό Στρατό και να νικήσει τον ΔΣΕ, η πολιτική ηγεσία αποδέχεται την επέμβασή του με την φράση «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας».


            Η AMAG θα αντικατασταθεί από την  ECA και θα αναλάβει αυτός που ξεκίνησε την έρευνα δηλαδή ο Paul A Porter


 
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΙΡΑΚ


            «Οι Ιρακινοί με την βοήθεια της Συμμαχίας και πολλών συμπρατουσών χωρών, ανοικοδομούν τη χώρα τους και προσφέρουν ελευθερία, νέες ευκαιρίες και υπηρεσίες που είναι απαραίτητες στον λαό. Τα προβλήματα ασφαλείας παραμένουν μια μεγάλη πρόκληση για τον ιρακινό λαό και για την ανάπτυξη σε διάφορα τμήματα της χώρας. Εντούτοις σε πολλούς κρίσιμους τομείς έχει  επιτευχθεί πραγματική πρόοδος».

Department of State Bureau of Public Affairs Washington DC 18 Οκτωβρίου 2004

            Το 2003-2005 εγκαθίσταται ο στρατηγός Jay Gardner γενικός διοικητής τον αντικαθιστά ένας πολιτικός ανθύπατος ο Paul Bremer σαν επικεφαλής της Συμμαχικής Προσωρινής Αρχής και στην συνέχεια αναλαμβάνει ένας διπλωμάτης ο John Negroponte ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον αφγανικής καταγωγής πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν  Zalmay Khalilzad.

            Οι ιρακινές ένοπλες δυνάμεις σε μεγάλο βαθμό καταργούνται, φυσικά καταργείται κυρίως η «Ρεπουμπλικανική Φρουρά». Θα ανασυσταθούν μετά την αποτυχία της «απομπααθοποίησης». Οι διαπραγματεύσεις με τους εγχώριους τοπικούς άρχοντες ανατίθεται στον μεσολαβητή του ΟΗΕ Lakhdar Brahimi (αυτός μπορεί να θεωρηθεί στην περίπτωση της Ελλάδος ο  Paul A Porter).



 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο συνταγματάρχης Doug Strand με τον  Ζαλμάι Χαλιλζάντ, τότε πρέσβη στο Ιράκ,  όταν ήταν στο Ιράκ, εργάστηκαν για να βοηθήσουν τον ιρακινό λαό με νερό, ηλεκτρικό ρεύμα (που κατέστρεψαν οι Αμερικάνοι κατά την εισβολή τους), το κράτος δικαίου, την διεξαγωγή εκλογών, και άλλα θέματα.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ εκδόσεις ΒΗΜΑ μαρτυρίες  (από την τεκμηρίωση του Σπύρου Βρετού).

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 ΑΠΟ ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ



Η τακτική των ισχυρών είναι να  κάμπτουν τους νόμους των δε πονηρών να τους παρακάμπτουν.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το σήμα που καθιερώθηκε για να προσδιορίζει το καθεστώς της 21ης Απριλίου.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ – ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ



ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ είναι η βιαία κατάλυση του πολιτεύματος με την έγκριση του λαού.
ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ είναι η βιαία κατάλυση του πολιτεύματος χωρίς την έγκριση του λαού.



            Με βάση αυτά θα πρέπει να πούμε τι ήταν οι διάφορες στρατιωτικές επεμβάσεις κατά την διάρκεια της Ελληνικής ιστορίας.

Το κίνημα του 1821 ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Το κίνημα του Καλλέργη το 1943 ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Το κίνημα του Ζορμπά του 1909 ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου  ήταν ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ.
Το κίνημα του Πλαστηρα-Γονατά το 1922 ήταν ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Το κίνημα της 21/4/1967 τι ήταν;
Το κίνημα της 25/11/1973 τι ήταν;

            Αλλά και στην διεθνή ιστορία  επαναστάσεις θεωρούνται η Γαλλική (1789) και Ρωσική (1917)..
            Νομικά τα κινήματα που επικρατούν (είτε είναι επαναστάσεις είτε είναι πραξικοπήματα) ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ. Ο Α Ράικος στο βιβλίο του Συνταγματικό Δίκιο το 1989 τόμος Α σελ 100 λέει : «η επανάστασις επικρατήσασα δημιουργεί δίκαιον».

            Το Διεθνές δίκαιο δεν ενδιαφέρεται για την πολιτειακή οργάνωση ενός λαού, το Διεθνές Δίκαιο το ενδιαφέρει ποιοι επικρατούν στην χώρα.
            Το 1975 το Δικαστήριο της Χάγης απεφάνθη «ουδείς κανών του διεθνούς δικαίου απαιτεί ώστε το κράτος να έχη καθωρισμένη δομή»…….. η μορφή του πολιτεύματος είναι αδιάφορος για το Διεθνές Δίκαιο.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Την 21η Απριλίου 1967 έγινε στρατιωτικό κίνημα.




Η 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ;


            Αναμφίβολα το κίνημα της 21/4/1967 επικράτησε σε όλη την επικράτεια της Ελλάδος και ως εκ τούτου δημιούργησε δίκαιο. Έφτιαξε το καθεστώς των συνταγματαρχών κατά την διάρκεια της θητείας του Νόμους, Βασιλικά Διατάγματα και Προεδρικά Διατάγματα που ρύθμιζαν την ζωή των Ελλήνων.

            Τα δικαστήρια ΟΛΑ εφάρμοσαν τους νόμους της 21/4/1967 και πολλοί από αυτούς τους νόμους εξακολουθούν να εφαρμόζονται 4 δεκαετίες από το τέλος του καθεστώτος της 21 Απριλίου.

            Οι δικαστές, ακόμα και αυτοί που δίκασαν τους πρωταίτιους του κινήματος έπαιρναν βαθμούς, προαγωγές από αποφάσεις των κινηματιών υπουργών χωρίς ΚΑΝΕΙΣ να αμφισβητήσει την νομιμότητα αυτών των βαθμολογικών αλλαγών.

            Όλοι οι φορείς Εκκλησία, Ένοπλοι Δυνάμεις, Πανεπιστημιακοί παράγοντες κλπ  αποδέχτηκαν και χειροκρότησαν τους κινηματίες. Ούτε ένας ακαδημαϊκός, ούτε ένας ιεράρχης, ούτε μία επαγγελματική οργάνωση (εφοπλιστών, Δικαστών, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ κλπ) δεν αμφισβήτησε  την ΑΠΟΛΥΤΗ κυριαρχία του καθεστώτος των κινηματιών της 21ης Απριλίου.

Ο Σόλων Γρηγοριάδης στο βιβλίο του «Ιστορία της Δικτατορίας» Αθήνα 1975 τόμος Α παραδέχεται ότι «Το πρωί της 22 Απριλίου 1967 το καθεστώς της 21ης Απριλίου αποτελούσε μια πραγματικότητα . Κανένα σκίρτημα αντιδράσεως δεν υπήρξε απ άκρου σ άκρον του Βασιλείου της Ελλάδος. Απέραντη πλαδαρή παθητικότης επικρατούσε» και αλλού λέει «Γιατί όμως αυτό το καθεστώς διατηρήθηκε επί επτάμιση χρόνια;……… Τι έκανε η Αντίστασις; Γιατί δεν μπόρεσε να αντρέψη το καθεστώς επί τόσα χρόνια;……..».


            Άρα λοιπόν το κίνημα της 21ης Απριλίου 1967 επικράτησε σε όλη την χώρα και ο λαός δεν ανάτρεψε το στρατιωτικό καθεστώς.

Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι οι νόμοι των δικτατοριών είναι ισχυροί πχ ο θεμελιώδης νόμος του ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ είναι νόμος της δικτατορίας του Μεταξά, και του Μεταξά την υπογραφή φέρει, και ακόμα εφαρμόζεται με θρησκευτική ευλάβεια, δεν αντικαθίσταται διότι νομικά είναι τέλειος νόμος.

Τα σημαντικότερα κατασκευάσματα για τα οποία καμαρώνουμε είναι έργα δικτατόρων πχ Ο Πάγκαλος αν και έμεινε δικτάτορας μόλις 14 μήνες (15/6/1925 μέχρι 24/8/1926) ίδρυσε την Ακαδημία Αθηνών, ταμείο για την δημιουργία πολεμικής αεροπορίας, η Σιβιτανείδειος Σχολή, Το Ελληνικό μελόδραμα (πρόδρομος της Λυρικής Σκηνής), το μέγαρο του Μετοχικού ταμείου Στρατού, Δημιουργήθηκε η αεροπορική άμυνα κλπ




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ν Μακαρέζος μαζί με τον Του εν Λάι κατά την επίσκεψή του στην Λαική Δημοκρατία της Κίνας σε κόκκινο κύκλο φαίνεται ο Σταύρος Ψυχάρης, ο οποίος συνόδευε τον Ν. Μακαρέζο.


 Η 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ;



            Αλλά το κίνημα ήταν αποδεκτό στο εξωτερικό;
            Όλα τα κράτη με πρώτα και καλύτερα τα Κομμουνιστικά καθεστώτα αναγνώρισαν το καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967.

            Οι πρέσβεις υπέβαλαν τα διαπιστευτήριά τους στον Παπαδόπουλο και τον αναγνώριζαν σαν τον αρχηγό του Ελληνικού κράτους.
            Οι διεθνείς οργανισμοί ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΟΟΣΑ, Σύμφωνο Βαρσοβίας κλπ αποδέχτηκαν το δικτατορικό καθεστώς.
            Ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας Αναπτύξεως)  μάλιστα έδωσε το αργυρό και το χρυσό μετάλλιο για την οικονομική πρόοδο της χώρας.

            Το στρατιωτικό καθεστώς υπέγραψε συμφωνίες με κυβερνήσεις και οργανισμούς.
            Συνομίλησε με τους Φ Τάλμποτ, Μ Στιούαρτ, Μ Σπανς, Σερ Π Χιλλ Νόρτον, το Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο.

            Τις διπλωματικές σχέσεις εγκαινίασε η άφιξη στην Ελλάδα ο πρέσβης της Κίνας Πίγκ.
            Την 22/5/1973 ο συνταγματάρχης Νικ Μακαρέζος συναντήθηκε με τον Τσου Εν Λάι στο Πεκίνο, και υπέγραψε τρεις συμφωνίες, μετέφερε δε μήνυμα του Γ Παπαδόπουλου προς την Μάο Τσε Τουνγκ.

            Η Ρουμανία προσκάλεσε τον Γ Παπαδόπουλο.
            Την 27/1/1972 έρχεται στην αθήνα ο Γάλλος υφυπουργός εξωτερικών Ζαν Ντε Λιποφσκύ.

Στις 3 Iουνίου 1971, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός των Eσωτερικών Στυλιανός Παττακός είχε γεύμα με τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος Συντηρητικού Kόμματος στη Bρετανία, Γουίλιαμ Γουάιτλο. Tο γεύμα έγινε στη βρετανική πρεσβεία στην Aθήνα, παρουσία του Bρετανού πρέσβη.

            Την 17/10/1972 έρχεται στην Αθήνα ο Άγγλος υπουργός αμυνας λόδρος Κάρριγκτων.
            Την 22/9/1972  έρχεται ο Γερμανός υφυπουργός Φρανκ.
            Την 16/10/1971 έρχεται στην Αθήνα ο Ελληνοαμερικανός αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Σ Άγκνιου, που τον υποδέχεται στο Ελληνικό ο Γ Παπαπδόπουλος.

            Ο Σ Πατακός πήγε στις ΗΠΑ για να παραστεί στην κηδεία του Αιζενχάουερ και τον δέχτηκε στον Λευκό Οίκο ο Νίξον με τον οποίο είχε ιδιαίτερη συζήτηση.

            Ο Βίλλυ Μπραντ (ψευδώνυμο του εβραίου Ελία Φαράμ) την 9/10/1973 έστειλε συγχαρητήριο γράμμα στον Μαρκεζίνη ομοίως και ο Ε Χηθ και φυσικά όλοι οι πρέσβεις όλων των κρατών, ο Μαρκεζίνης όμως ήταν μια επιλογή της δικτατορίας που ζητούσε πολιτική εκπροσώπηση ….

            Η στρατιωτική κυβέρνηση υπογράφει σημαντικές στρατιωτικές συμφωνίες, αγοράζει από την Γαλλία  60 άρματα ΑΜΧ 30 , 40  Μιράζ, 60 Κορσαίρ,  4 υποβρύχια των 1000 τόνων από την Γερμανία, 30 Φάντομς, 18 C 130 από τις ΗΠΑ κλπ πολεμικό υλικό.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Σπυρος Αγκνιου (Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ) με τον Παπαδοπουλο κατά την επισκεψη του στην Ελλαδα...

ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ


Oι φάκελοι που αποδέσμευσε το βρετανικό υπουργείο Eξωτερικών αναφέρουν:

«Tο ελληνικό καθεστώς θα επιδιώξει να διατηρήσει την εξουσία. Σε δύο σημεία είναι τρωτό:
α) αν συνεχισθούν οι διενέξεις στους κόλπους της χούντας,
β) αν μια νέα κρίση για την Kύπρο οδηγήσει σε σύγκρουση την Eλλάδα με την Tουρκία.
Aκόμη και στην περίπτωση που ο Παπαδόπουλος αποχωρήσει από το πολιτικό προσκήνιο, ο χαρακτήρας του καθεστώτος μάλλον δεν πρόκειται να αλλάξει. Aυτός ίσως να θέλει να εισαγάγει ένα προσωπείο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είναι όμως πιθανό να τον παρεμποδίσουν οι σκληροπυρηνικοί».


Όπως σημείωνε την εποχή εκείνη ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Nότιας Eυρώπης στο βρετανικό υπουργείο Eξωτερικών, Aντριου Πάλμερ (3 Φεβρουαρίου, 1971):

«Aν ο Παπαδόπουλος δεν μπορέσει να διατηρήσει την εξουσία, ένα παρεμφερές καθεστώς υπό τον Mακαρέζο ή τον στρατηγό Aγγελή βραχυπρόθεσμα θα είναι λιγότερο επικίνδυνο για τα συμφέροντα της Δύσης απ’ ό,τι η κατάληψη της εξουσίας από τους νασεριστές. Θα μπορούσε όμως κάποιος να ισχυρισθεί ότι το ενδεχόμενο αυτό, μολονότι βραχυπρόθεσμα θα συνιστούσε πλήγμα για τη σταθερότητα, από την άλλη μεριά με την άνοδο στην εξουσία της ομάδας των νασεριστών θα υπήρχαν περισσότερες πιθανότητες άρσης του πολιτικού αδιεξόδου. Aυτό μπορούμε να υποθέσουμε, αν βασισθούμε στην εκτίμηση του Mάικλ Στιούαρτ το 1969, ότι δηλαδή ένα καθεστώς με επικεφαλής ακραίους νέους αξιωματικούς δεν πρόκειται να παραμείνει στην αρχή επί μακρόν. H κατάρρευση ενός τέτοιου καθεστώτος θα ήταν δυνατόν να συνοδευθεί από ένα καθεστώς γεφυροποιών που θα είναι περισσότερο διατεθειμένο να επαναφέρει τη χώρα στην πραγματική κοινοβουλευτική δημοκρατία απ’ ό,τι ο Παπαδόπουλος.
Eίμαι βέβαιος ότι είναι ορθό να τοποθετούμε το Kυπριακό πρώτο στον κατάλογο των πιθανών εξωτερικών κρίσεων που ίσως οδηγήσουν στην ανατροπή του καθεστώτος».

Βλέπεις ότι ο ξένος παράγοντας προγραμμάτιζε την ανατροπή του καθεστώτος με σκέψη ΜΟΝΟ την εθνική συμφορά, γιατί άραγε; Μα απλά ο Ελληνικός λαός αποδεχόταν το καθεστώς.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βαιλιάς απεδέχτηκε κατ αρχάς το κίνημα την ημέρα της 21ης Απριλίου 1967.



21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;


            Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την 753/73 απόφαση έκρινε ότι η 21η Απριλίου υπήρξε επανάσταση. Με δεδομένο ότι η 21η Απριλίου κατήργησε την Βασιλεία και άλλαξε το πολίτευμα της χώρας το καθεστώς μπορεί να θεωρηθεί επανάσταση. Η δε κατάργηση της Βασιλεία πραγματοποιήθηκε με δημοψήφισμα που έκαναν οι στρατιωτικοί και είχε τα ίδια ποσοστά υπέρ της καταργήσεως της Βασιλείας με αυτά του δημοψηφίσματος που έκανε η μεταπολίτευση!

            Η υπ αριθμ απόφαση 2468/68 του Συμβουλίου Επικρατείας αναφέρει ότι «……της επελθούσης εκ της επαναστατικής μεταβολής της 21ης Απριλίου 1967 ……..» και αυτή η απόφαση του ΣΕ αποτελεί νομολογία που δεν μπορεί να ανατραπεί.

            Αλλά ποίοι ακόμα χαρακτήρισαν την 21η Απριλίου σαν επανάσταση;

MONDE  σε άρθρο της 29/11/1967 χαρακτήρισε το κίνημα σαν επανάσταση.

Ο Π Κανελλόπουλος σε δηλώσεις του την 27/9/1967 στον ξένο  τύπο δεν μίλησε για δικτατορία αλλά για «καθεστώς της 21ης Απριλίου».

Η Ε Βλάχου που διέκοψε την κυκλοφορία των εντύπων της δεν μίλησε στο εξώδικό της την 25/4/1967 για δικτατορία αλλά για επανάσταση.

Ο διωχθείς από τους συνταγματάρχες πρόεδρος του ΑΠ Α Φλώρος σε άρθρο του στην Καθημερινή την 17-5-1975 δεν μίλησε ποτέ για δικτατορία αλλά για καθεστώς της 21ης Απριλίου.

Ομοίως μίλησαν και οι Χ Κορυζής ( Καθηγητής Πανεπιστημίου), Γ Ράλλης (πολιτικός), Ε Αβέρωφ (πολιτικός), DER SPIEGEL (Γερμανικό περιοδικό), DEUTSCHE MELLE (Ραδιοσταθμός), TIMES (εφημερίδα), Κ Καραμανλής κλπ

Την 2/3/1969, Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος - κατά τη διάρκεια προγεύματος που παρέθεσε ο «αντιβασιλεύς» προς τιμήν της ιεραρχίας- να ευχαριστεί την «εθνικήν κυβέρνησιν»: «Συγκινούμεθα ιδιαιτέρως, διότι εφέτος ο πανηγυρισμός της Ορθοδοξίας συμπίπτει μετά μιας ειρηνικής κατακτήσεως της Εκκλησίας, εν τη χώρα μας, η οποία οφείλεται εις την Επανάστασιν της 21ης Απριλίου. Εννοώ την δια του νέου Καταστατικού Χάρτου αποδέσμευσιν της Εκκλησίας από των περισσοτέρων εμποδίων, τα οποία ετίθεντο εις την δράσιν της υπό των πολιτειακών περιορισμών και την παροχήν εις αυτήν της δυνατότητος, όπως χρησιμοποιήση όλας αυτής τας δυνάμεις εις το σωτήριον έργον της».






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η ηγεσία της Εκκλησίας ανεγνώρισε το στρατιωτικό καθεστώς.



ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ



            Μετά το κίνημα του ναυτικού την 2/6/1973 που είχε πολιτικό σύμβουλο τον Ε Αβέρωφ, και έτσι για την ιστορία αναφέρουμε ότι ο Π Γαρουφαλιάς προσέφερε το ποσό των 50.000.000 δραχ για την ενίσχυση των οικογενειών των κινηματιών, για τη τύχη αυτών των χρημάτων έχουν γραφτεί πολλά.

Μετά λοιπόν το κίνημα αυτό το οποίο αποκήρυξε ο Κ Καραμανλής στην UNITED PRESS την 6/7/1973 ο Παπαδόπουλος ανέλαβε καθήκοντα προσωρινού προέδρου δημοκρατίας, για την ακρίβεια την εποχή αυτή θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε «Ελληνική Πολιτεία», η πολιτειακή μεταβολή έγινε με το δημοψήφισμα της 29/7/1973, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν σε ποσοστά το ίδιο με το δημοψήφισμα που έκανε η μεταπολίτευση.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Παπαδόπουλος με τον Τομ Πάπας.




ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

Λίγες εβδομάδες πριν από τη συνάντηση του Παττακού με τον Γουάιτλο στη βρετανική πρεσβεία, ο Παπαδόπουλος είχε επαφές με πολιτικούς της EPE και της Eνωσης Kέντρου.

Στις επαφές αυτές ο πρωτεργάτης της εκτροπής της 21ης Aπριλίου 1967 διαβεβαίωνε τους πολιτικούς αυτούς ότι πρόθεσή του ήταν η αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και επιζητούσε τη γνώμη τους για τον τρόπο με τον οποίο η χώρα θα οδηγείτο στην ομαλότητα.

Για τις διαβουλεύσεις αυτές του δικτάτορα με τους «παλαιοκομματικούς» ο Tζον Πάουελ-Tζόουνς της βρετανικής πρεσβείας σημειώνει (8 Iουνίου, 1971):
«H σπουδαιότητα των επαφών του Έλληνα πρωθυπουργού με τους πρώην κοινοβουλευτικούς συνεχίζει να δημιουργεί κλίμα έντονης φημολογίας στην Aθήνα. Tο κλίμα φημολογίας ενισχύθηκε μετά τις πληροφορίες ότι άλλοι τέσσερις πρώην βουλευτές σκοπεύουν να συναντηθούν με τον Παπαδόπουλο, πρόκειται για τους Tσαλδάρη, Bενέτη, Bαρώτση και Iωάννου. Eπίσης κυκλοφορούν φήμες ότι επίκειται ανασχηματισμός της κυβέρνησης. Λέγεται ότι στη νέα κυβέρνηση θα συμμετέχουν 10 νέοι πρώην πολιτικοί και 20 επιστήμονες. O Kανελλόπουλος και ο Παπασπύρου, ο πρώην πρόεδρος της Bουλής, επέκριναν με ανακοινώσεις τους τις επαφές αυτές. O Kανελλόπουλος έχει χαρακτηρίσει τις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πρώην πολιτικούς παγίδα, που στόχο έχει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η Eλλάδα έχει εισέλθει στην οδό του εκδημοκρατισμού».

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος διορίζει υπηρεσιακό πρωθυπουργό , τον πολιτικό  Σπύρο Μαρκεζίνη, με προοπτική να διενεργήσει εκλογές και την επανίδρυση πολιτικών κομμάτων, σε ελεγχόμενα πλαίσια βέβαια. Την εξουσία θα έχει πάντα ο στρατός.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η μεταβίβαση της στρατιωτικής δικτατορίας σε πολιτική διακυβέρνηση, ξεκίνησε και με την πρωθυπουργοποίηση του Σ Μαρκεζίνη αλλά και με τις επαφές με άλλους πολιτικούς. 


ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ



            Οι δικαστές  κατά την άσκηση των καθηκόντων τους δεσμεύονται μόνο από το σύνταγμα και τους νόμους και δεν χρειάζεται να συμμορφώνονται με αντίθετες προς αυτά κατά την κατάλυση του Συντάγματος.

            Έτσι λοιπόν οι δικαστές μπορούσαν να αμφισβητήσουν το δικτατορικό καθεστώς και να μη δικάζουν με νόμους που αυτό εκδίδει.
            Παρ όλα αυτά οι δικαστές ακόμα και αυτοί που δίκασαν μετά τους «χουντικούς» εφάρμοσαν τους νόμους των στρατιωτικών.
            Ο Γουντχάουζ υποστηρίζει ότι : «Το πραξικόπημα είναι μια παράνομη ενέργεια , οι διατάξεις της είναι άκυρες». Με την λογική αυτή οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ είναι παράνομοι και οι απαγχονισμοί τους νόμιμοι.


            Οι διατάξεις της χούντας όμως ίσχυσαν και εξακολουθούν να ισχύουν………εάν το καθεστώς ήταν παράνομο γιατί τα δικαστήρια εφαρμόζουν ακόμα τους νόμους του παράνομου καθεστώτος;

            Ιδού ένας νόμος της δικτατορίας:
ΝΔ 802/70  «Περί ευθύνης των μελών της Κυβέρνησης» με αυτό τον νόμο οι δικαστές δίκασαν και καταδίκασαν δημοκρατικούς πολίτες.


ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

            Ο λαός ουδέποτε ανέτρεψε την χούντα, μετά την μεταπολίτευση υπήρξαν σοφιστείες ότι ψυχικώς ο λαός ήταν εναντίον της χούντας, αυτό όμως δεν έχει νομική βάση διότι το δίκαιο δεν το ενδιαφέρει παρά μόνο η εξωτερική συμπεριφορά του ανθρώπου όχι οι σκέψεις.

            Το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως είχε κατατάξει τους αντιστασιακούς στις πιο κάτω κατηγορίες:

Α) ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.
Β) ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΞΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Γ) ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥΣ
Δ) ΜΙΣΘΟΔΙΑΙΤΟΙ ΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
Ε) ΚΑΚΟΠΟΙΟΙ
ΣΤ) ΙΔΕΟΛΟΓΟΙ

       

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο τύπος τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα παρουσίασε κάπως έτσι.



ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ = ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;

            Η ταύτιση της Δημοκρατίας με την Ελευθερία οδηγεί σε παραλογισμό.
            Η Γαλλική και η Αγγλική Δημοκρατία τιμούν σαν εθνικούς ήρωες τον Μ Ναπολέοντα και τον Κρόμγουελ και οι δύο έκλεισαν το κοινοβούλιο των κρατών τους.

            Άλλο λοιπόν πράγμα η νομιμότητα και η δικαιοσύνη και άλλο η ελευθερία και η  δημοκρατία.

            Ερωτάται κανείς η δημοκρατία δεν στερεί την ελευθερία πολιτών; Δεν υπήρξαν μετά την μεταπολίτευση διώξεις «χουντικών» με κριτήριο τις πολιτικές τους απόψεις; Η συντακτική πράξη της 3ης Σεπτεμβρίου 1974 «περί αποκαταστάσεως της νομιμότητας εις τα ΑΕΙ» και η ανάλογη συντακτική πράξη της 5ης Σεπτεμβρίου 1974 «για την αποκατάσταση της τάξεως και ευρυθμίας εν τη Δικαιοσύνη», τι ήταν διώξεις πολιτικών αντιπάλων από μέρους της δημοκρατίας δεν ήταν; Με βάση αυτές τις Συντακτικές πράξεις απολύθηκαν υπάλληλοι όχι με επιστημονικά κριτήρια αλλά με πολιτικά. Αυτό είναι ελευθερία;

            Εκτός όμως αυτό η η πολιτική τιμωρία πραγματοποιήθηκε ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ, οι άνθρωποι που εκδιώχθηκαν όταν έκαναν τα όποια «αδικήματα» δεν υπήρχε νόμος, αλλά ο νόμος έγινε εκ των υστέρων, και πόσοι τέλος πάντων εκδιώχθηκαν σαν χουντικοί ; Πάνω από 100.000. Αυτό είναι ελευθερία;





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Φαίδωνας Γκιζίκης υπήρξε βασικό στέλεχος της Απριλιανής δικτατορίας.



ΦΑΙΔΩΝ ΓΚΙΖΙΚΗΣ

            Ο Φ Γκιζίκης ΟΡΙΣΘΗΚΕ Πρόεδρος Δημοκρατίας από τις ΕΔ και ορκίστηκε από τον Μητροπολίτη Σεραφείμ την 25/11/1973 και ώρα 10 το πρωί στα Παλαιά Ανάκτορα, το πρωτόκολλο της ορκωμοσίας του δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 311 τεύχος Α της 25/11/73, έβγαλε δε διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό που εξηγούσε γιατί δέχτηκε να γίνει Πρόεδρος.

            Ήταν δηλαδή εκλεκτός του Ιωαννίδη. Ο Γκιζίκης ορκίστηκε να φυλάει τους νόμους και το σύνταγμα, ποιους νόμους και ποιο σύνταγμα ; Φυσικά της χούντας.

            Ο Κ Καραμανλής και όλος ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδος ανεγνώρισε τον Φ Γκιζίκη σαν νόμιμο Πρόεδρο Δημοκρατίας, ο δε Κ Καραμανλής την 14/12/1974 έστειλε επιστολή που τον ευχαριστούσε για την άσκηση των καθηκόντων του, όταν ο Φ Γκιζίκης παραιτήθηκε.

            Ενώπιόν λοιπόν του εκλεκτού του Ιωαννίδη ορκίστηκε ο Κ Καραμνλής και η κυβέρνησή του……… 

ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΛΙΣΗ

            Μ ε το ΠΔ 519/74 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Φ Γκιζίκης και ο Πρωθυπουργός Κ Καραμανλής (υπογραφόντων και  των Ε Αβέρωφ, Γ Ράλλη,Κ Παπακωνσταντίνου, Σ Γκίκα, Κ Τσάτσου, Ν Λούρου, Κ Λάσκαρη, Α Κοκκεβή, Π Λαμπρία) την 26/7/74 ΑΜΝΗΣΤΕΥΟΝΤΟΥΣΑΝ «τα καθ οιονδήποτε τρόπον τελεσθέντα μέχρι της δημοσιεύσεως του παρόντος εγκλήματα…………».

            Με το Δ/75 ψήφισμα ανακλήθηκε η αμνηστία για τους πραξικοπηματίες !

            Αυτό αποτέλεσε μια πολιτική πράξη της μεταπολίτευσης.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Φαίδων Γκιζίκης παρέδωσε την εξουσία στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και φυσικά δεν δικάστηκε για τίποτα.



ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ



            Ο Πρόεδρος της δημοκρατίας Φ Γκιζίκης επανέφερε το σύνταγμα του 1952 εκτός των άρθρων που αφορούν την Βασιλεία!

            Με ποια εξουσία το έκανε αυτό ο Φ Γκιζίκης; ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΣ. Εδώ πρέπει να πούμε και κάτι ακόμα , το κάθε σύνταγμα έχει διατάξεις που δεν μπορεί να αλλάξει ούτε καν η αναθεωρητική Βουλή και αυτές είναι οι διατάξεις που αφορούν την μορφή του πολιτεύματος.

            Η νομολογία, η νομική επιστήμη με την εφαρμογή από τον  Φ Γκιζίκη του συντάγματος του 1952 όπως το εφάρμοσε τσαλακώθηκαν βάναυσα και η όλη υπόθεση ήταν πραξικοπηματική. Το σύνταγμα του 1952 καταργήθηκε με δημοψήφισμα στις 29/9/1968 και νόθο να ήταν το δημοψήφισμα, που σαφώς ήταν νόθο (εξ άλλου δεν είναι οι μόνες νόθες εκλογές) επικυρώθηκε το δημοψήφισμα αυτό από τον Άρειο Πάγο !



ΔΕΝ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕ ΨΗΦΙΣΜΑ

            Το Δ/75 ψήφισμα της Ε Αναθεωρητικής Βουλής αποφάσισε ότι η 21η Απριλίου  δεν επεκράτησε και επομένως δεν δημιούργησε δίκαιο! Ποιο συγκεκριμένα :
«Διακηρύσσει : Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΚΑΙΩ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΚΑΤΕΛΥΘΗ»
Ουδέν ψευδέστερον αυτού.


Δηλαδή με το Δ/75 ψήφισμα διαγράφονται 7,5 χρόνια ιστορίας της Ελλάδος!
Οι δικαστικές αποφάσεις καταργούνται από ισοδύναμες δικαστικές αποφάσεις και αυτό δεν έγινε σε καμιά περίπτωση με τις αποφάσεις του ΑΠ και ΣτΕ




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η δίκη των πρωταιτίων ... κάποιοι απουσίαζαν από αυτή την δίκη.


ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΗΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΙΤΙΩΝ

            Για να είναι νόμιμη μια δίκη πρέπει να στηρίζεται στην αρχή της ύπαρξης νόμου για το αδίκημα. Αυτό ισχύει σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις εποχές η αρχή αυτή διατυπώθηκε από τους Λατίνους με το αξίωμα  « Nullum crimen nulla poena sine lege» δηλαδή «Ουδέν έγκλημα , ουδεμία ποινή άνευ νόμου» .


            Η Οικουμενική Διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του 1948 αναφέρει « Ουδείς τιμωρείται δια πράξεις  ή παραλείψεις , αίτινες κατά τον χρόνον της τελέσεως των δεν αποτελούν αξιόποινα αδικήματα συμφώνως προς το εσωτερικόν ή διεθνές δίκαιον», με αυτά θα μπορούσε κανείς να πει ότι η δίκη της Νυρεμβέργης ήταν παράνομη ΚΑΙ ΗΤΑΝ;

            Το Δ / 1975 ψήφισμα της Βουλής με το οποίο κρίθηκε το καθεστώς της 21ης Απριλίου είναι μεταγενέστερο των πράξεων του πραξικοπήματος, άρα η δίκη έγινε με νόμο ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟ των «αδικημάτων»  έγινε δηλαδή «ex post facto» «μετά το γεγονός» ………. Μετά την μεταπολίτευση προβλέφτηκε το άρθρο 120 του συντάγματος του 1975 που χαρακτηρίζει σφετερισμό και έγκλημα το πραξικόπημα, αυτό όμως είναι  κάλυψη της «δίκης» εκ των υστέρων……….






ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

            Την 27/3/1975 με το βούλευμα 355/75 του Συμβ Εφετών αποφασίστηκε η φυλάκιση και η δίκη 104 ατόμων που κατέλαβαν αξιώματα επί 21 Απριλίου, συμπεριλαμβανομένου και του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου.

Εισαγγελέας Eυστ Μπλέτσας ζήτησε να είναι το αδίκημα είναι ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ ενώ το Συμβ Εφετών υποστήριζε ότι είναι  ΔΙΑΡΚΕΣ. Ο Άρειος Πάγος το χαρακτήρισε στιγμιαίο και περιόρισε τους κρατούμενους σε 24 και η δίκη διήρκησε από 28/7/75 μέχρι 23/8/75  την δίκη διεύθυνε ο Ντεγιάννης.

            Την 21η Απριλίου ο Κ Κόλλιας διόρισε υπουργούς Αεροπαγίτες  και Εισαγγελείς, ένας δε εξ αυτών ο Θεράπος διετέλεσε υπουργός Δημ Τάξεως κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, παρ όλα αυτά οι μόνοι που δικάστηκαν ήταν οι στρατιωτικοί κανένας Ανώτατος Δικαστής και κανένας πολιτικός (Α Ανδρουτσόπουλος, Σ Μαρκεζίνης κλπ) δεν φυλακίστηκε.

            Οι καταδικασθέντες αξιωματικοί (σε ισόβια και θάνατο) θεωρούντο θανόντες και οι σύζυγοί τους έπαιρνα σύνταξη χήρας!!!!!! Αν δεν είναι αυτό εκδικητηκότητα τότε τι είναι κράτος δικαίου;

            Η  μεταπολίτευση έφτασε στο σημείο την 1/5/1975 το Συμβ Εφετών να χαρακτηρίζει με το 355/75 βούλευμα το αδίκημα διαρκές που σήμαινε ότι έπρεπε να διωχθούν πρωθυπουργοί, υπουργοί, Γεν Γραμματείς και την 22/5/75 με το 414/75 βούλευμα του Συμβ Εφετών να χαρακτηρίζεται το αδίκημα στιγμιαίο και να παραπέμπονται μόνο αξιωματικοί  εξαιρουμένων των πολιτικών και δικαστικών προσώπων……… και όλα αυτά σε μια μόλις ημέρα άλλαξε γνώμη το Συμβ Εφετών!




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου, η μετατροπή της ποινής και οι αντιδράσεις της αντιπολίτευσης.



ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

            Την 28η Ιουλίου 1975 άρχισε η δίκη των πρωταιτίων, οι δικαστές που δίκασαν ήταν :
Πρόεδρος Εφετών:  Ι Ντεγιάννης (εθνικός δικαστής!).

Μέλη : Π Λογοθέτης, Π Κωνσταντόπουλος, Ι Γρίβας, Γ Γιαγιαννάκος, Δ Τζούμας.
Εισαγγελέας : Κ Σταμάτης (αναπληρωτής Σ Κανίνια).

Η κατηγορία ήταν ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.
Οι  δικαστές όμως που δίκασαν τους στρατιωτικούς υπηρέτησαν και εφάρμοσαν τους νόμους τους, έτσι τα ερωτήματα που μπαίνουν είναι πολλά πχ
  1. Πότε ανακάλυψαν ότι το καθεστώς της 21ης Απριλίου ήταν παράνομο; Και αν το γνώριζαν γιατί έπραξαν παράνομα εφαρμόζοντας τους νόμους του;
  2. Οι προαγωγές τους αφού υπογράφοντο από τους παράνομους Απριλιανούς θα πρέπει να είναι παράνομοι και θα έπρεπε να καταργηθούν;
  3. Οι αποφάσεις του Απ και του ΣτΕ που χαρακτήριζαν νόμιμο το καθεστώς τους έβρισκε σύμφωνους και αν όχι πως εκδήλωσαν τις αντιρήσεις τους;
  4. Οι αντιστασιακοί που δικάστηκαν από τους δικαστές σαν τον Ντεγιάννη με βάση τους χουντικούς νόμους, ορθά δικάστηκαν;
Υπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα ερωτήματα προς τους δικαστές.
 


ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 120 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

            Το άρθρο 120 παρ 3 του συντάγματος αναφέρουν «……ο  σφετερισμός με οποιονδήποτε τρόπο της λαικής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από ταυτούς διώκεται μόλις αποκατασταθή η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζη και η παραγραφή του εγκλήματος».

            Με αυτό το άρθρο οι πολιτικοί θέλουν να θωρακίσουν την δημοκρατία και να απειλήσουν με τιμωρία όποιους την καταλύσουν.
            Αυτό το άρθρο όμως είναι επικίνδυνο για την ίδια την δημοκρατία, διότι αν ποτέ υπάρξει δικτατορία, οι δικτάτορες γνωρίζοντας ότι θα τιμωρηθούν βάσει του άρθρου 120 όταν θα πέσουν της εξουσίας, ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ ΝΑ ΜΗ ΠΕΣΟΥΝ ΠΟΤΕ.

            Αλλά μπαίνει το ερώτημα το άρθρο 120 θα εμποδίσει επίδοξους μελλοντικούς δικτάτορες ;





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 1974 Ο ανώτατος δικαστικός Μιχαήλ Στασινόπουλος ορκίζεται προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά την παραίτηση του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη.


ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Επί δικτατορίας συνεργάστηκε και ως εκ τούτου έγινε καθηγητής στην Νομική σχολή  ο Δ Τσάτσος.

Ο Μιχ Στασινόπουλος που υπήρξε ο πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος Δημοκρατίας έγινε Σύμβ Επικρατείας και τακτικός καθηγητής στην Πάντειο Σχολή κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Επί στρατιωτικής διακυβερνήσεως πήρε αποφάσεις σαν Πρόεδρος της Ολομελείας του ΣΕ (ενδεικτικά αναφέρω την 2468/68 και την 503/69) με τις οποίες αναγνωρίζετο το καθεστώς των συνταγματαρχών σαν επανάσταση! Το καθεστώς των συνταγματαρχών απέλυσε παράνομα 30 δικαστές μεταξύ αυτών και Αεροπαγίτης Αναγνωστόπουλος, ο οποίος ζήτησε να εξαιρεθεί διότι δεν του δόθηκε το δικαίωμα της ακροάσεως (Μηδένα ανήκουστον δικάζειν), έτσι ο Μ Στασινόπουλος πήρε την απόφαση 1814/69 που ακύρωνε την απόλυση ΟΧΙ διαφωνώντας με το καθεστώς της 21 Απριλίου αλλά διότι δεν υπήρξε ακρόαση! Δεχόταν δηλαδή το καθεστώς το οποίο υπηρετούσε και τις ενέργειές του, δεν δεχόταν την μη τήρηση νομικών κανόνων……. Είναι αυτό αντίσταση; Ο ΑΠ την 26/11/70 εξέδωσε την 469/70 απόφαση του Π Θεράπου που έκρινε νόμιμη την απόλυση των 30 δικαστών!

Ο Κ Καραμανλής είχε συνεργασία με τον Παπαδόπουλο από το 1958 τον οποίο έβαλε σε επιτροπή που θα φρόντιζε να κερδίσει η ΕΡΕ τις εκλογές. Την 29/11/1967 Ο Κ Καραμανλής  έδωσε συνέντευξη στην LE MONDE που αναδημοσιεύθηκε στον ελεγχόμενο από την χούντα τύπο της Ελλάδος στην οποία παραδέχεται ότι «…η δημοκρατία είχε χρεοκοπήσει στην Ελλάδα….. οι Συνταγματάρχες έκαναν επανάστασιν …….. η Ελλάς βάδιζε προς εμφύλιο σπαραγμόν……. Δια την πτώσιν της δημοκρατίας υπεύθυνοι ήσαν όλοι  και κανείς…….».  Ο Κ Καραμανλής την 1/6/1969 συναντήθηκε στο Παρίσι με τον ακόλουθο τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας Φαίδωνα Μαζαράκη – Μπαλτσαβιάν και «Δικαίωσε την αναγκαιότητα της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου …….» σύμφωνα με την αναφορά του Πρέσβη.

Είναι σίγουρο ότι αν κανείς ψάξει θα βρει βαρύγδουπα ονόματα του πολιτικού, δικαστικού και κοινωνικού βίου που συνεργάστηκαν με όλους τους τρόπους με την Απριλιανή επανάσταση.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Δ Τσάτσος εξελέγη Πρόεδρος Δημοκρατίας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 

 «Ιστορία της Δικτατορίας» του Σόλωνα Γρηγοριάδη

21 Απριλίου 1967 του Κων/νου Πλεύρη εκδόσεις ΗΛΕΚΤΡΟΝ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...