Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΛΟΓΩΝ


 

 

Η Βουλγαρία μετά την δημιουργία της, η οποία πραγματοποιήθηκε από την Ρωσία, κύριος δε καθοδηγητής και συμπαραστάτης ήταν ο Ιγνάτιεφ, ηγεμών της τοποθετήθηκε ο Γερμανός Πρίγκιψ Αλέξανδρος Βάττεμπεργκ ξάδελφος του Τσάρου με επίτροπο τον Ρώσο Πρίγκηπα Ντοντούκωφ – Κορσάκωφ.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Στέφανος Σταμπούλωφ (1854-1895) ήταν Βούλγαρος  πολιτικός που διετέλεσε και Πρωθυπουργός.
Μετά την παραίτηση του Αλέξανδρου Βάτεμπεργκ ηγήθηκε του αντιρωσικής πολιτικής μερίδας και το 1887 σχημάτισε κυβέρνηση και εργάσθηκε ιδιαίτερα στην ανάδειξη και εκλογή του Βασιλέως Φερδινάνδου, του Οίκου Κομπούργκ, ως ηγεμόνα της Βουλγαρίας  . Ο Σταμπούλωφ κυβέρνησε επί οκτώ συνεχή έτη, όπου το 1895, δολοφονήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους.


Για την οργάνωση της Βουλγαρίας φτάνει το 1845 μέγας αριθμός Ρώσων οι οποίοι πολιτογραφούνται σαν Βούλγαροι, αυτοί οι Ρώσοι αποτέλεσαν την Βουλγαρική αριστοκρατία και μέχρι και σήμερα η ιθίνουσα τάξη της χώρας αυτής προέρχεται από αυτούς τους Ρώσους.

Η οργάνωση της χώρας γίνεται σε στρατιωτική βάση και η εντολή της Μόσχας είναι: «Θέλομεν εντός βραχυτάτου δυνατού χρονικού διαστήματος η Βουλγαρία να έχει τον ισχυρότερον στρατόν της Βαλκανικής».

 Αρχηγός του στρατού αναλαμβάνει ο Ρώσος Στρατηγός Παρενσώφ. Αλλά και το σύνολο των υπουργών είναι Ρώσοι στρατηγοί.

Στην χώρα μετά από ένα διάστημα γίνεται Πρωθυπουργός ο οξυδερκής  και δυναμικός Στέφανος Σταμπούλωφ (1854-1895) ένας άνθρωπος κυνικός χωρίς ηθική και με βάρβαρα εγκληματικά ένστικτα, με το ψέμα την απάτη καταφέρνει η Βουλγαρία να καταλάβει εξέχουσα θέση μεταξύ των κρατών της Ελληνικής Χερσονήσου, αλλά και ισχυρές προσβάσεις πέραν της Ρωσίας, στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης υποσχόμενος ψευδώς ότι αν λάβει ανταλλάγματα θα αποσπαστεί της Ρωσικής επιρροής και θα αποτελέσει φράγμα της Ρωσίας προς την Κωνσταντινούπολη, έτσι υποσχόμενος σε όλους λαμβάνει οφελήματα από όλους.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Νικολάι Παύλοβιτς Ιγνάτιεφ (1832-1908) ήταν Ρώσος στρατηγός διπλωμάτης και πολιτικός. Γιος του στρατηγού Παύλου Νικαλάιεβιτς Ιγνάτιεφ και βαφτισιμιός του τσάρου Νικολάου Α, υπήρξε ο κυριότερος υποστηρικτής του ρωσικού πανσλαβισμού.




Ο πολιτικός αυτός έβαλε τις βάσεις της βουλγαρικής πολιτικής – που μέχρι σήμερα ακολουθείται – των δύο αλόγων.

Η πολιτική των δύο αλόγων μπορεί να ορισθεί ως εξής:

«Όταν κουράζεται το ένα άλογόν μας θα ιππεύωμεν το άλλο, δια να φτάσωμεν ασφαλώς εις τον σκοπόν μας».

Πράγματι την πολιτική αυτή με συνέπεια εφάρμοσαν σε όλες της φάσεις της Βουλγαρικής ιστορίας «αλλάζουν άλογο» και υβρίζουν και φορτώνουν τα λάθη και τα εγκλήματα στα πρόσωπα που ίππευαν στο προηγούμενο άλογο.

Με αυτή την πολιτική γίνηκε η προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας, στράφηκαν κατά της Σερβίας, πραγματοποίησαν τον κομιτατζίδικο πόλεμο στην Μακεδονία, συμμάχησαν με τα Χριστιανικά έθνη της Ελληνικής Χερσονήσου κατά των Τούρκων (Α Βαλκανικός Πόλεμος), στράφηκαν εναντίον τους ευθύς αμέσως (Β Βαλκανικός Πόλεμος), συμμάχισαν με Γερμανούς και Τούρκους στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, υποσχέθηκαν τα πάντα στον μεσοπόλεμο, συμμάχησαν με τον άξονα στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο κατά των Συμμάχων και της ΕΣΣΔ, εν μία νυκτί έγιναν από Ναζιστές Κομμουνιστές και βρέθηκαν στο στρατόπεδο των νικητών, υποκίνησαν με άλλα κράτη τον Ελληνικό Εμφύλιο και τέλος μεταπήδησαν από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και την Κομεκόν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βούλγαροι κομιτατζήδες.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ του ΓΑΛ Αθήνα 1963

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΩΝ ΚΥΔΩΝΙΩΝ


Ο πατέρας της Ακαδημιάς είναι ο ιδρυτής της πόλεως των Κυδωνιών Ιωάννης Οικονόμος Δημητρακέλλης (1734 – 1791), μέχρι εκείνη την στιγμή κανένα αξιόλογο σχολείο, καλά οργανωμένο  δεν υπήρχε στην ανατολή.

 

 
            ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Ακαδημία των Κυδωνιών.

 

Το οικόπεδο όπου κτίσθηκε η σχολή στα πρώτα στάδια  ήταν δωρεά του Ιωάννη Οικονόμου και του γαμπρού του Χατζηχριστοφά Παντσάρη και ευρίσκετο στο περίβολο της Παναγιάς των Ορφανών μαζί με το Νακέλειο Παρθεναγωγείο.

Η σχολή είχε 22  (είκοσι δύο) δωμάτια  και μεγάλο διάδρομο, πολλά εκ των δωματίων χρησίμευαν για κατοικία των δασκάλων, 25 (είκοσι πέντε) δωμάτια από τα κτίρια της Παναγίας των Ορφανών χρησίμευαν για κατοικία των κληρικών δασκάλων και για μαθητές που προερχόντουσαν από άλλα μέρη της Ελλάδας. Οι χώροι εκοσμούντο με επιγραφές.

Το 1800 με απόφαση των προχούντων της πόλης αποφασίστηκε η ίδρυση λαμπράς σχολής με επίσημη ονομασία ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΥΔΩΝΙΩΝ:

Δωρήθηκε νέο οικόπεδο από τους Χατζηγεώργη, Χατζηθανάση, Ζατζηκαμπούρη  και Χατζηθανάση, η δαπάνη καλύφθηκε από τα περισσεύματα των λιμενικών δικαιωμάτων και δωρεών των δυναμένων Κυδωνέων και άλλων, η δαπάνη έφτασε στο ποσό στα 110.000 χρυσά γρόσια  δηλαδή 5.500 χρυσές Τούρκικες λίρες, η άδεια από την Πύλη πάρθηκε με την βοήθεια του Παναγιώτη Μουρούζη. Αρχιτέκτων ορίστηκε από την Κωνσταντινούπολη Λέσβιος, την εποπτεία είχαν οι Κυδωνιάτες Παρασκευάς Σαλτέλλης και Χατζηθανάσης  Χατζηγεωργίου Το 1803 τελείωσε η κατασκευή της σχολής, μέσα από δυσκολίες που Έλληνες έβαζαν και με την συνδρομή φωτισμένων Ελλήνων ξεπερνιώντουσα. Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ έφθασε να έχει 800 μαθητές από όλα τα μέρη που ζούσαν Έλληνες, με διδασκαλία 5ετή.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η Ακαδημία των Κυδωνιών σε κάρτα της εποχής.



 

ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ

 
Ήταν λαμπρή διώροφος οικοδομή σχήματος παραλληλογράμου με διαστάσεις 50 μέτρα Χ 30 μέτρα , στο μέσο της οποίας υπήρχε κήπος με άφθονο πόσιμο νερό από δεξαμενή (σώζεται μέχρι σήμερα), υπήρχε μεγάλη στοά μπρός από τις αίθουσες με θέα τον κήπο, στο ισόγειο υπήρχαν εστιατόριο, αποθήκες και 72 θαλάμους προς χρήση των πολυαρίθμων ξένων μαθητών, υπήρχε ιδιαιτέρα αίθουσα εργαστηρίου φυσικών επιστημών, 2 αίθουσες βιβλιοθήκης και αίθουσα ομαδικής προσευχής. Η πιο αξιόλογος αίθουσα ήταν το μεγάλο αμφιθέατρο των επιστημών με θέα προς τον κήπο και την θάλασσα.

 



 

ΠΟΡΟΙ ΣΧΟΛΗΣ

 

v Δόθηκαν πόροι στην σχολή 20.000 γρόσια από λιμενικά δικαιώματα.

v  Εισφορά τόκων εικονικών γραμματίων ευπόρων πολιτών.

v  Δίδακτρα ευπόρων μαθητών.

v  Έκτακτες δωρεές

 

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

           

1.     ΕΥΓΕΝΙΟΣ από τα ΒΟΥΡΛΑ. (Την πρώτη περίοδο)

2.     ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ από την ΣΥΜΗ. (Την πρώτη περίοδο)

3.     ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ από τα ΜΟΥΔΑΝΙΑ. (Την πρώτη περίοδο)

4.     ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ από την ΚΕΑ. (Την πρώτη περίοδο)

5.     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ από τις ΚΥΔΩΝΙΕΣ. (Την πρώτη περίοδο)

6.     ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ ( Ολοκληρώσας τις σπουδές του στην Α.Κ. σπούδασε με υποτροφία του Χατζή - Διαμαντή στην Πάτμο και την Χίο, το 1800 έγινε Διευθυντής μέχρι 3-6-1821 ).

7.     ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ (Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Α.Κ. και με υποτροφία της πόλης σπούδασε στην Πίζα και το Παρίσι Φιλοσοφία Φυσική και Μαθηματικά ).

8.     ΝΕΟΦΥΤΟΣ

9.     ΤΖΟΥΑΝΟΣ ΖΟΡΜΠΑΧΕΙΛΑΣ

10.  ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΠΕΤΡΟΥ ή ΠΕΤΡΙΔΗΣ

11.  ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΑΙΡΗΣ κ.α.

 

 





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Φιλόθεος Καΐρης υπήρξε δάσκαλος στην Ακαδημία Κυδωνιών.

 

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

 

            Στην πρώτη περίοδο: Στεγαζόταν σε μεγάλο δωμάτιο και είχε κατ’ αρχή 300 τόμους  ( συγγραμμάτων φιλοσοφικών, θεολογικών αρχαίων Ελληνικών κειμένων κλπ) που ήταν δωρεά του Μητροπολίτου Εφέσσου Εμμανουήλ, ο οποίος χωρήγησε επιπλέον 10.000 γρόσια για περαιτέρω εμπλουτισμό της .

            Στην δεύτερη περίοδο : Από επιστολή το Θ Καίρη προς τον Α Κοραή μαθαίνουμε ότι υπήρχαν

Ø  Βιβλία ετερόγλωσσα.

Ø  Πρακτικά διαφόρων Ακαδημιών  της Ευρώπης.

Ø  Συγγράμματα  φυσικών και μαθηματικών .

Ø  Διέθετε εποπτικά εργαλεία όπως ΑΕΡΑΝΤΛΙΑ και ΠΛΗΡΕΣ ΗΛΕΚΤΡΕΙΟΝ.

Από το 1814 οι άρχοντες της πόλης ψηφίζουν κονδύλιο 400 γροσίων ετησίως για εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης. Την 29-12-1814 στέλνονται 5.000 γρόσια στον Α Κοραή για την αγορά βιβλίων. Πάντες οι έχοντες κάνουν δωρεές προς την βιβλιοθήκη. Ο Κοραής ανταποκρίθηκε και αγόρασε μέρος των χρημάτων βιβλία τα οποία και έστειλε την 29-12-1814, δες τι γράφει προς τον εν Βιέννη Αλ. Βασιλείου : «….Όσην χαράν μοι επροξένησαν οι Κυδωνιάται δια την εις καλά προθυμία των…»

 

ΥΠΟΤΡΟΦΙΑΙ

 

            Η πόλη των Κυδωνιών έδιδε σε εύελπεις νέους που φυτούσαν σε σχολεία της πόλης  υποτροφίες για να σπουδάσουν σε σχολές της Ελλάδος όπως η Χίος, η Κωνσταντινούπολη κλπ  ή και σε πόλεις της Ευρώπης, με υποχρέωση των υπότροφων μετά το πέρας των σπουδών να επιστρέψουν στις Κυδωνίες για να προσφέρουν εκεί τις γνώσεις που απέκτησαν, παράδειγματα που ήδη αναφέραμε είναι οι Γρηγόριος Σαράφης και Βενιαμίν ο Λέσβιος, πιο κάτω σου αναφέρω ακόμα μια περίπτωση και τα αποτελέσματά της:

            ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΜΠΡΑΣ  σπούδασε με δαπάνες της οικογένειας Σαλτέλλη στο Παρίσι ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ, διότι η πόλη ήθελε να τυπώνει βιβλία στις Κυδωνίες, ο Τόμπρας ήταν τρόφιμος της Ακαδημίας και αρίστευσε. Μετά τις σπουδές του στο Παρίσι, επιστρέφει στην πόλη μεταφέροντας πλήρες τυπογραφικό συγκρότημα. Αυτό το τυπογραφείο δεν κατάφερε να το σώσει από την φωτιά κατά την καταστροφή της πόλης μετά την αποτυχημένη επανάσταση του 1821, ο ίδιος  πήγε στα Ψαρά , το Ναύπλιο και τέλος ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ το πρώτο τυπογραφείο της ελεύθερης Ελλάδας  στην Καλαμάτα ( το τυπογραφείο το έφερε από την Τεργέστη ο Δημήτριος Υψηλάντης), στο τυπογραφείο αυτό εκδίδοντο επίσημα έγγραφα  και η εφημερίδα «Ελληνική σάλπιγγα» που έγραφε ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, το τυπογραφείο αυτό μεταφέρθηκε στην Κόρινθο και καταστράφηκε το 1822 από τον Δράμαλη, διασώθηκε ο Τόμπρας και το 1824 στην Ύδρα διευθύνει νέο τυπογραφείο, όπου εκδίδετο μεταξύ των άλλων και η εφημερίδα « ο φίλος του νόμου».

            Πλησίον του Κ Τόμπρα μαθήτευσαν την τέχνη νέοι όπως ο Α Χαιδεμένος και άλλοι και έτσι δημιουργήθηκε μαγιά για την εκμάθηση της Τυπογραφίας στην Ελλάδα.

Για να είμαστε ακριβείς υποτροφία εκμάθησης τυπογραφίας στο Παρίσι πήρε μετά και εκ Φιλιππουπόλεως  Γεώργιος Κλεόβουλος και αυτός ήταν τρόφιμος της Ακαδημίας ο οποίος μετά δίδαξε την τυπογραφική μέθοδο σε πόλεις του Ελληνισμού.

 




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο χάρτης των Κυδωνιών με τα Μοσχονήσια.





ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

 

ü  ΙΩΝΙΛ Ο ΚΥΝΟΥΡΕΥΣ  Αρχιδιδάσκαλος στη Ψωμαθιά.

ü  ΣΤΕΡΓΙΟΣ Ο ΣΙΑΤΙΣΤΕΥΣ  Αρχιδιδάσκαλος στη Θεσσαλονίκη.

ü  ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Ο ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΑΝΟΣ  Αρχιδιδάσκαλος στην Ίμβρον.

ü  ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΔΗΜΙΤΣΑΣ Αρχιδιδάσκαλος στην Κύπρο.

ü  ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΝ ΚΑΣΤΟΡΧΗΣ Σχολάρχης στη Δημιτσάνα.

ü  ΔΑΝΙΗΛ ΓΟΥΓΟΠΟΥΛΟ δάσκαλο στη Ζυγοβίτσα.

ü  ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΠΑΠΑΓΟ Δασκαλο στα Λαγκάδια

ü  ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ Δάσκαλο στο Άστρος.

ü  ΖΑΧΑΡΙΑ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ Ιεροκήρυκα και δάσκαλο στη Βρυούλα.

ü  ΔΩΡΟΘΕΟ Καθηγητή στην Ευαγγελική σχολή της Σμύρνης

ü  ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΡΟΙΔΗ στην Αγχίαλο

ü  ΑΚΑΚΙΟ στην Μαριανούπολη.

ü  ΘΕΟΔΩΡΟ ΠΕΡΓΑΜΗΝΟ στο Ναύπλιο.

ü  ΙΓΝΑΤΙΟ ΣΑΡΔΕΛΛΗ στη Μυτιλήνη.

ü  ΝΙΚΗΤΑ ΣΥΜΑΙΟ στα Μήθυμνα.

ü  ΦΙΛΟΘΕΟΝ ΣΚΥΡΙΟ στο Πλωμάρι.

ü  ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ στη Λεμεσσό.

Και τελειωμό δεν έχει ο κατάλογος των δασκάλων που πήγαν σε κάθε μέρος για να φωτίσουν τα σκοτάδια που έσπειρε ο Τούρκος βάρβαρος δυνάστης.

 




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βενιαμίν ο Λέσβιος.



ΤΙ ΕΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΥΔΩΝΙΩΝ

 

  • Αν και η Χίος έδωκεν εις τας Κυδωνίας το καλόν παράδειγμα  της μαθήσεως , αι Κυδωνίαι υπεράβησαν όλας τας πόλεις εις την παιδείαν διά της περιπτύστου Ακαδημίας των.                                                                                                                     ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΒΑΜΒΑΣ
  • Ούτω το 18ον αιώνα , ήκμασεν πόλις διαπρέπουσα εις την παιδείαν δια της περιφήμου Ακαδημίας της, αι Κυδωνίαι, η ύπαρξις της οποίας έπρεπε να ενθαρρύνη όλον το υπόδουλον Έθνος. Εφαίνετο η Ελλάς, ότι ηδύναται να ελπίση εις βελτίωσιν της τύχης της.                                                                                 Μ ΒΙΛΛΕΜΑΙΝ Γάλλος Ακαδημαικός – Ιστορικός
  • ….το μέγα κληροδότημα, εις τους απογόνους των, να λέγωνται Κυδωνείς.         Θ ΦΑΡΜΑΚΙΔΗΣ

 





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στη προκυμαία τα παλιά ελληνικά καφενεία, με το γωνιακό του «Κανέλλου» και το μεσαίο το Δημαρχείο του Αϊβαλιού.
 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 

ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και επιτέλους τον  Σεπτέμβριο του 1832 εξεδόθη αυτοκρατορικό φερμάνι για να ανακαινιστεί ο καζάς των Κυδωνιών, οι εις την Ελλάδα και αλλού Αιβαλιώτες ήρθαν στην πατρίδα τους και αγόρασαν από τους τούρκους σιγά σιγά τις περιουσίες τους !!! Και έφτιαξαν πόλη λαμπροτερη της πρώτης και η ΑΚΑΔΗΜΙΑ  τι έγινε;

      Από το 1834 άρχισαν την αποκατάσταση των ζημιών του παλαιού Γυμνασίου,  όμως το εκπαιδευτικό σύστημα της πόλεως πήρε άλλη μορφή κατασκευάστηκαν 3 αρρεναγωγεία, 3 παρθεναγωγεία, 1 ανώτερο παρθεναγωγείο, 1 νυκτερινή σχολή για τα παιδιά του λαού, δημιουργείται η ΔΙΔΟΤΕΙΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, σχολή εκμάθησης χειροτεχνίας για απόρους εργάτιδας, συνολικά 40 δάσκαλοι εκπαίδευαν τους πολίτες των Κυδωνιών, το 1900 υπήρχαν 1.100 μαθητές  στα αρρεναγωγεία, 850 στα παρθεναγωγεία, 150 στο ανώτερο παρθεναγωγείο και 300 στο Γυμνάσιο (ΑΚΑΔΗΜΙΑ), συνολικά η πόλη δαπανούσε για την λειτουργία των σχολείων 3.500 οθωμανικές λίρες και 400 άποροι μαθηταί λάμβαναν δωρεάν ιματισμό υπόδεση και βιβλία

      Έτσι το εκπαιδευτικό σύστημα έγινε πληρέστερο στο δημοτικό γινόταν μάθημα  ΓΕΩΡΓΙΑΣ σε αξιόλογο δωρηθέντα  κήπο από Κυδωνέα ευεργέτη, στο Γυμνάσιο λειτουργούσε και προγυμνάσιο (συνολική φοίτηση 7 ετής) και πλην των άλλων διδασκόντουσαν ΓΑΛΛΙΚΑ και ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι το 1884 αναγνωρίζεται ισόβαθμον και ομοταγές προς τα γυμνάσια του ελεύθερου κράτους, η αναγνώριση ανακοινώθηκε από το Υπουργείο των Εκκλησιαστικών  και της Δημόσιας Εκπαιδεύσεως στον υποπρόξενο της Ελλάδος στις Κυδωνίες κ Π Ψαρά.

      Οι πολίτες προσέφεραν διαρκώς στην βελτώση του έργου που γινόταν στο Γυμνάσιο έτσι:

Ο Ιωάννης Μαλέλλης  έκανε μεγάλη δωρεά για την ίδρυση εργαστηρίου των φυσικών επιστημών , πλουτισθέν με πλούσια συλλογή οργάνων φυσικής και χημείας καθώς και εποπτικά μέσα ανθρωπολογίας, το εν λόγω εργαστήριο ήταν το μοναδικό στην Ασία και διαρκώς συνεπληρούτο με όργανα και υλικά.

 Οι αδελφοί Καλτή ιδρύουν παρά την θάλασσα σχολικό γυμναστήριο με τα χρήσιμα απαραίτητα όργανα.

Ο Αριστείδης Αδαμαντιάδης συμπληρώνει με νέα κτήρια το Γυμνάσιο.

   Το 1908 δημιουργείται μετεωρολογικός σταθμός υπό την διεύθυνση του καθηγητού των φυσικών μαθημάτων.

Δωρεές όμως γίνονται σε όλα τα σχολεία της πόλης, έτσι παρατηρείται συρροή μαθητών και από άλλα μέρη του Ελληνισμού.

 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

 

            Αναφέραμε ότι η ετήσια δαπάνη ήταν 3.500 οθωμανικές λίρες το ποσό αυτό προερχόταν από τις πιο κατω πηγές:

v  1.000 λίρες  περίπου που προέρχοντο από κτήματα πού είχαν δωρηθεί υπέρ αυτού του σκοπού από Κυδωνείς και ανήρχοντο σε 1.000 στρέμματα.

v 600 λίρες από δίδακτρα.

v 600 από επιχορηγήσεις των ναών της πόλης, από την διαχείρηση του κηροποιείου , τα δικαιώματα των γάμων και βαπτίσεων και της εορτής του Σταυρού την 14 Σεπτεμβρίου,που γινόταν δημοπρασία ειδών για αυτό τον σκοπό .

v Εκ της διαχειρήσεως 12 αστικών  κτημάτων.

v Εκ της διαχειρήσεως του βιβλιοπωλείου.

v Έσοδα από τα απολυτήρια και ενδεικτικά.

v 350 λίρες από το ψυχομερίδιο  του Ευστρατίου Μανωλάκη (κάτι σαν ίδρυμα εκ δωρεάς για αγαθεργείς πράξεις).

v Το σχολικό ταμείο από μικρές δωρεές των μαθητών, που δεν είχε στόχο το χρήμα αλλά την εκμάθηση στους νέους της αρετής της δωρεάς, αργότερα ο θεσμός διευρύνθηκε σε προσφορές ειδών,  προαιρετικούς έρανους  ( βιβλίων, υποδημάτων, φαρμάκων  κλπ ) υπέρ απόρων μαθητών.

            Όλα τα πιο πάνω διεκόπησαν βίαια το 1922, όμως ακόμα μέχρι και σήμερα οι τούρκοι χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις του Γυμνασίου (ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ) σαν δικό τους γυμνάσιο, ένα κτίριο που έφτιαξε το Ελληνικό πνεύμα σε καιρούς δουλείας και αν και έχει ξεπεράσει 200 χρόνια ζωής, 2 ολοκληρωτικές καταστροφές  προσφέρει ακόμα στην μόρφωση.

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ


 

 

 

Κατ αρχάς ας δούμε ο Μαρξισμός πως ξεκίνησε και τι στόχους είχε.

Ο Καρλ Μαρξ που πέθανε το 1883 δεν πρόλαβε να δει την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917, αν και Γερμανός ζούσε στο Λονδίνο εξόριστος συντηρούμενος από τον φίλο του βιομήχανο του Μάντσεστερ Φρίντριχ Ένγκελς.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Friedrich Engels γόνος αστικής οικογενείας (ο πατέρας του ήταν βιομήχανος υφαντουργίας).


Ο Κ Μαρξ είχε υποθέσει ότι η επανάσταση θα γινόταν σε κάποια χώρα της δύσης που είχε ισχυρό προλεταριάτο, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή η επανάσταση θα γινόταν σε μια οπισθοδρομική αγροτική οικονομία όπως η Ρωσία. Ο Μαρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς δεν πίστευαν καν σε μια επανάσταση σαν την Οκτωβριανή, σκεφτόντουσαν κάποιες κοινωνικό – πολιτικές διεργασίες που θα έφερναν την επανάσταση «σαν ένα ώριμο μήλο που πέφτει από το δένδρο».

Η Λενινιστική αναθεώρηση του Μαρξισμού παρείχε τις κατευθυντήριες γραμμές της πρακτικής πολιτικής δράσης, εξηγούσε πως μια μειοψηφία μπορούσε να χειραγωγήσει τους αντιπάλους της και να καταλάβει την εξουσία, πως θα μετατρεπόταν ο αντιπολιτευτικός λόγος σε πράξεις εκτελεστικής εξουσίας μέσα σε ένα δικτατορικό κράτος, και πως το μονοκομματικό κράτος θα έλεγχε όλη την κοινωνία και τις δραστηριότητές της.

Δηλαδή από ον Μαρξισμό μέχρι τον Λενινισμό χάθηκε κατ αρχάς η δημοκρατία και άρχισε η διαστροφή τω αρχικών νοημάτων.


Έτσι :

Η «Δικτατορία του προλεταριάτου» ήταν η δικτατορία του κυβερνώντος κόμματος, επί του προλεταριάτου.

Ο «Σοσιαλισμός» ήταν η προσωπική παραλλαγή σοσιαλισμού του Λένιν.

Το «κόμμα» δεν ήταν απλά ένα πολιτικό κόμμα, αλλά ένας οργανισμός που περιέκλειε μονοπωλιακά τα πάντα.

Η «δημοκρατία» ήταν η αναγκαστική υποταγή του λαού στο κράτος, που ελεγχόταν από το «κόμμα».

Όργανα αυτής της διαδικασίας ήταν τα «Σοβιέτ» (κρατικά συμβούλια) που αποτελούσαν τους δομικούς λίθους του Λενινιστικού κράτους και φυσικά δεν είχαν δική τους γνώμη αλλά είχαν την γνώμη του «κόμματος» όποια και αν ήταν αυτή.

Η διαδικασία λειτουργίας γινόταν με τον «Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό» που δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα δυαδικό σύστημα του «κόμματος» που έδινε εντολές και οι αξιωματούχοι του συγκεντρωτικού κράτους απλώς εκτελούσαν.

Ανώτερος αξιωματούχος του σοβιετικού μοντέλου ήταν ο Γενικός Γραμματέας.

Στα σημερινά δεδομένα ο όρος «Σοσιαλδημοκρατία» στο στόμα των μπολσεβίκων αντηχεί περίπου  σαν βρισιά και όμως στην εποχή του Λένιν το κόμμα των Μπολσεβίκων λεγόταν «Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα – Μπολσεβίκοι».

 





Τώρα η Οκτωβριανή επανάσταση χρησιμοποίησε το ψέμα και την απάτη με την ίδια συχνότητα που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ μέχρι τότε, ενδεικτικά :

Α. Οι μπολσεβίκοι μιλούσαν για την σκληρότητα και την απανθρωπιά της Τσαρικής αστυνομικής  υπηρεσίας  την Οχράνα καταγγέλλοντας την και ευαγγελιζόμενοι μια αστυνομία ανθρωπινότερη, την Οχράνα λοιπόν αντικατέστησαν με την Τσέκα (Cheka) του Φέλιξ Ντζερζίνσκι που ίδρυσε δίκτυο Γκούλακ και εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου «Κόκκινη Τρομοκρατία» εξοντώνοντας αριστοκράτες, κληρικούς, καπιταλιστές, μη μαρξιστές, μη λενινιστές μαρξιστές (Μενσεβίκους), ανεξάρτητους συνδικαλιστές, ελεύθερους χωρικούς, στην συνέχεια ασφαλώς η Τσέκα αντικαταστάθηκε εξ ίσου σκληρές και αιματοβαμμένες αστυνομίες όπως η ΝιΚαΒεΝτε και ΚεΜπεΟυ μπροστά στις οποίες η Οχράνα έμοιαζε να ήταν φιλανθρωπική οργάνωση.

Β. Οι μπολσεβίκοι υποστήριξαν ότι ήταν διεθνιστές και δεν επιβουλευόντουσαν την ανεξαρτησία των λαών, μάλιστα θεωρούσαν ιμπεριαλιστικές τις επεκτατικές διαθέσεις των άλλων λαών, ο Τρότσκι και ο Λένιν ξεκίνησαν εκστρατείες σε μη ρωσικές περιοχές – οι οποίες είχαν αποφασίσει την ανεξαρτησία τους – και τους προσάρτησαν βιαίως, την τακτική αυτή ακολούθησε και ο διάδοχός τους Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουκασβίλι (Στάλιν), έτσι λοιπόν εκδηλώθηκαν οι αυτοκρατορικές ορέξεις της Ρωσίας σαν ο «μεγάλος αδελφός» των σοβιετικών λαών. Έτσι οι αντιιμπεριαλιστές σοβιετικοί δεν δίστασαν να προσαρτήσουν 14 ανεξάρτητα κράτη και να τα ενσωματώσουν στην ΕΣΣΔ, με ένα απλό τρόπο, αφού καταλάμβαναν μια ανεξάρτητη χώρα, σχηματιζόταν μια διορισμένη  αντιπροσωπεία σ αυτή την (πρώην ανεξάρτητη χώρα), η οποία διορισμένη αντιπροσωπεία εκλιπαρούσε  την εισδοχή της  (πρώην ανεξάρτητη χώρα) στην ΕΣΣΔ.

Γ. Οι μπολσεβίκοι ήταν εναντίον του Εθνικισμού, τον καθυβρίσαν με κάθε τρόπο, ποιού εθνικισμού; Του εθνικισμού των άλλων, ο Ρωσικός εθνικισμός ποτέ δεν γνώρισε λαμπρότερες μέρες από τις ημέρες της σοβιετικής εξουσίας, ο παλιομοδίτικος ρωσικός (τσαρικός) σοβινισμός  αναγεννήθηκε, οι αυτοκρατορικές παραδόσεις έγιναν θεσμός η μπολσεβίκικη τραγιάσκα αντικαταστάθηκε στον σοβιετικό στρατό με επωμίδες τσαρικού τύπου, επανήλθε η λατρεία στον Ιβάν τον Τρομερό  και στον Μεγάλο Πέτρο, ο ίδιος ο Στάλιν μέχρι το τέλος της ζωής του μιλούσε μόνον ρωσικά (με μια περίεργη προφορά).

Δ. Οι κομμουνιστές μίλησαν με συμπόνια για το προλεταριάτο που υπέφερε από τους άσπλαχνους καπιταλιστές, αλλά στην ΕΣΣΔ δημιουργήθηκε ένα πειραματικό εργαστήριο με δεκάδες εκατομμύρια θύματα που εργαζόντουσαν  με απερίγραπτες στερήσεις για να κτίσουν φράγματα, διώρυγες, εργοστάσια, πόλεις… εκατομμύρια πέθαναν από εξάντληση, κακουχία και εκτελέσεις.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η ΟΧΡΑΝΑ ήταν η μυστική αστυνομία του Τσαρικού καθεστώτος.




Ε. Η Λενινιστική λογική αλλά και σκέψη του Τρότσκι έκριναν σαν βασική προϋπόθεση ύπαρξης του σοβιετικού μοντέλου της σύνδεση της ΕΣΣΔ με μια προηγμένη χώρα, όπως η Γερμανία. Έτσι  προσπάθησαν επανειλημμένα να φτιάξουν ένα δεσμό, από το Καλοκαίρι του 1920 προσπάθησαν μια στρατιωτική προσέγγιση στα δυτικά, η προσπάθεια αυτή έφαγε τα μούτρα της στην Βαρσοβία, όπου οι Πολωνοί δεν ήταν διατεθειμένοι να στραπατσάρουν η   πατρίδα τους, ο Κόκκινος Στρατός υπέστη δεινή ήττα από τις Πολωνικές δυνάμεις του στρατηγού Τουχατσέφσκι που έχασαν 36.000 άνδρες ενώ ο Κόκκινος στρατός έχασε πάνω από 90.000 άνδρες. Αυτό το πείραμα του Λένιν της διεθνούς επέκτασης κατέρρευσε. Ο Στάλιν έριξε το σύνθημα « Σοσιαλισμός σε μια μόνο χώρα». Σταμάτησε την σκέψη της διείσδυσης στην Δύση η ΕΣΣΔ; Φυσικά όχι εργάστηκε με την ίδια ζέση όπως ο Χίτλερ για την επέκταση προς ανατολάς, και οι δύο είχαν τον ίδιο στόχο, ποιος δηλαδή θα ελέγξει τον χώρο που μεσολαβούσε από τα σύνορά τους, και για τους δύο ήταν το Lebensraum τους (ο ζωτικός χώρος τους).

Τέλος δεν έχουν οι σοβιετικοί μύθοι, σε ότι κατακρίθηκε η Δύση από τα κατά τόπους κομμουνιστικά κόμματα αλλά και την ίδια την ΕΣΣΔ στην νιοστή δύναμη επί τα χείρω εφαρμόστηκαν στον σοσιαλισμό με την κομμουνιστική ερμηνεία του όρου.

 

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η CHEKA υπήρξε η μυστική αστυνομία του σοβιετικού συστήματος.
 

 

 

 

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ του Norman Davies

 

 

 

 

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΣΤΕΜΜΑ»

Το παραπλανητικό σχέδιο για την κατάληψη του Γράμμου.

 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στρατιώτες του Εθνικού Στρατού.


Κατά το 1948 είχε σχεδιαστεί η επιχείρηση «ΚΟΡΩΝΙΣ» που στόχο είχε την κατάληψη του Γράμμου και η στεγανοποίηση των συνόρων από την πλευρά της Αλβανίας.

Προκειμένου να παραπλανηθεί ο ΔΣΕ καταρτίστηκε και δεύτερο σχέδιο, το σχέδιο «ΣΤΕΜΜΑ» το οποίο κοινοποιήθηκε στις μεγάλες μονάδες του ΕΣ.

Το παραπλανητικό σχέδιο είχε άλλους στόχους και διαφορετικές χρονικές περιόδους ενεργειών. Ο στόχος του ήταν η διάλυση του κράτους του Γράμμου και φραγή των συνόρων με μόνιμη εγκατάσταση δυνάμεων (δηλαδή σε αυτό το σημείο συμφωνούσε πλήρως με το γνήσιο σχέδιο ΚΟΡΩΝΙΣ), αυτό θα γινόταν σε δύο φάσεις (εν αντιθέσει με το γνήσιο που θα γινόταν σε τρεις φασεις).

Το παραπλανητικό δχέδιο ανταποκρινόταν με την συγκέντρωση δυνάμεων του κυρίου σχεδίου και έτσι παρουσίαζε αληθοφάνεια. Η μυστικότητα που τηρήθηκε ήταν απόλυτη, με αποτέλεσμα όταν έλαβαν οι διοικητές των μεγάλων μονάδων του ΕΣ το σχέδιο ΣΤΕΜΜΑ να μπερδευτούν, διότι πίστεψαν ότι το σχέδιο ΚΟΡΩΝΙΣ άλλαξε την τελευταία στιγμή και άρχισαν να ζητούν πληροφορίες από το κέντρο.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πυροβολικό του ΔΣΕ.


Το σχέδιο ΣΤΕΜΜΑ κοινολογήθηκε σκόπιμα σε μερικά άτομα, με σκοπό να το διαδώσουν είτε από αφέλεια είτε σκόπιμα.

Έτσι δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα αληθοφάνειας και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο παραπλάνησης.

Φυσικά ο στρατός πραγματοποίησε το σχέδιο ΚΟΡΩΝΙΣ  το οποίο κράτησε από 20 Ιουνίου 1948 μέχρι 20 Αυγούστου 1948 και είχε σαν αποτέλεσμα την πρώτη κατάληψη του Γράμμου, αιμοράγηση του ΔΣΕ και την απελευθέρωση μεγάλου αριθμού χωριών.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Στις 14 του Ιούνη 1948 άρχισε στη Βόρεια Πίνδο η μεγάλη μάχη του Γράμμου, που κράτησε σχεδόν εβδομήντα μέρες και τελείωσε στις 20 προς 21 του Αυγούστου με τον περίφημο ελιγμό των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού στο Βίτσι.




ΒΙΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο ΑΝΤΙΣΥΜΜΟΡΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ 1945-1949 του Δημητρίου Ζαφειρόπουλου εκδόσεις ΒΗΜΑ

Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Η Π ΔΕΛΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΣΟΦΙΑ



 

Μια αποστολή είχε φύγει, όταν ένα απόγευμα παρουσιάστηκε στο σπίτι μας ο Η. Β. Hill, της Αμερικανικής Σχολής. Βρέθηκα στον κήπο σαν ήλθε, και με το πλατύ του ανειλικρινές χαμόγελο, μου άρχισε κουβέντες για τούτα και κείνα, και απαντούσα μετρώντας τα λόγια μου. Και ξεσκεπάζοντας, τέλος, τους σκοπούς του, μου είπε:





 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Την Βασίλισσα Σοφία πολύ συχνά την έβλεπαν να περιέρχεται πεζή σαν μια απλή αστή με την αφοσιωμένη της Μπέση-την Κυρία επί των Τιμών Αγγελική Κοντοσταύλου-τις διάφορες λαϊκές συνοικίες και απορούσαν.




 «Έρχομαι εκ μέρους της βασίλισσας Σοφίας. Έμαθε πως διαθέτετε χρήματα και είστε ευδιάθετη να τα ξοδέψετε για τους απόρους. Είναι αλήθεια;»

 

 «Για τους πρόσφυγες», διόρθωσα. «Ναι, είναι αλήθεια, μου έστειλε χρήματα ο πατέρας μου».

 

 «Γνωρίζετε τη διαταγή της βασίλισσας, να της σταλούν όσα χρήματα διαθέτουν όλοι για τους απόρους;».

 

 «Τη γνωρίζω».

 

 «Της εστείλατε τα χρήματα που διαθέτετε;»

 

  «Όχι».

 

 «Νομίζω καλό να της τα στείλετε, θα συγκεντρωθεί η δουλειά σ' ένα ταμείο, σ' ένα χέρι, δε θα σκορπιέται σε άτακτες προσπάθειες όπου πολλοί κάνουν την ίδια δουλειά. Και ξέρετε», πρόσθεσε με το ίδιο διφορούμενο χαμόγελο του, «από διοργάνωση ξέρει η βασίλισσα, και ό,τι κάνει, το κάνει καλά. Δεν θα πάγει στράφι ούτε μια δραχμή...»

 

 «Ούτε όμως και στους πρόσφυγες», διέκοψα, «και βλέπετε, η διαταγή του πατέρα μου είναι να ξοδευτούν τα χρήματα αυτά για τους πρόσφυγες». Με κοίταζε πάντα με το διπρόσωπο χαμόγελο του που πλάταινε ακόμα το πλατύ του πρόσωπο. Μου άναψε τα αίματα μου.

 

 «Ακούσετε δω, κύριε Χιλλ», του είπα. «Ξέρω πως τα χρήματα που δίνονται στη βασίλισσα και που ξοδεύει εκείνη, παν όλα στους επιστράτους, που απ' αυτούς περιμένει να την υπερασπίσουν εναντίον της λαϊκής οργής που νιώθει γύρω της. Από μένα δε θα πάρει μια πεντάρα. Ο πατέρας μου, μου έστειλε χρήματα να βοηθήσω πρόσφυγες. Δε θα τα δώσω στους δολοφόνους του, τους επιστράτους, που έβγαλε ο Βασιλεύς από τις φυλακές στα Νοεμβριανά για να τον σκοτώσουν. Μ' εμποδίζει η βασίλισσα να εργαστώ. Το κέφι της! Αλλά για να πάρει χρήματα από μένα, ας μην το περιμένει. Και σα θέλετε, πείτε της το, δε θα της δώσω μια πεντάρα. Τα στέλνω πίσω στον πατέρα μου, μα δεν της τα δίνω. Πείτε της το». Μια στιγμή δεν αποκρίθηκε αυτός. Σάστισε νομίζω. Ύστερα είπε:

 

 «Έχετε άδικο φοβούμαι. Η φτώχια είναι φρικτή, οι ανάγκες μεγάλες».

 

 «Θα κάνω ό, τι μπορώ ιδιαιτέρως».

 

 «Ναι... ξέρετε πως αυτό απαγορεύεται;»

 

 «Το ξέρω. Μα για να μου πάρει τα χρήματα η Σοφία με τη βία, δεν υπάρχει τρόπος. Κι εγώ δεν τα δίνω». Πάλι έγινε σιωπή. Και πάλι την έκοψε ο Χιλλ.

 

 «Πηγαίνω από δω στο Τατόι», μου είπε. «Τελικώς τι θα πω στη βασίλισσα;»

 

 «Πως τα χρήματα του πατέρα μου δεν τα δίνω».

 

 «Είναι ο τελευταίος σας λόγος;»

 

 «Μάλιστα». Και χωριστήκαμε.

 

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Πινελόπη Δέλτα ήταν κόρη του Εμμανουήλ Μπενάκη.
 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ελευθέριος Βενιζέλος, Αρχείο της Π.Σ. Δέλτα.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...