Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ


 

 

 

Κατ αρχάς ας δούμε ο Μαρξισμός πως ξεκίνησε και τι στόχους είχε.

Ο Καρλ Μαρξ που πέθανε το 1883 δεν πρόλαβε να δει την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917, αν και Γερμανός ζούσε στο Λονδίνο εξόριστος συντηρούμενος από τον φίλο του βιομήχανο του Μάντσεστερ Φρίντριχ Ένγκελς.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Friedrich Engels γόνος αστικής οικογενείας (ο πατέρας του ήταν βιομήχανος υφαντουργίας).


Ο Κ Μαρξ είχε υποθέσει ότι η επανάσταση θα γινόταν σε κάποια χώρα της δύσης που είχε ισχυρό προλεταριάτο, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή η επανάσταση θα γινόταν σε μια οπισθοδρομική αγροτική οικονομία όπως η Ρωσία. Ο Μαρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς δεν πίστευαν καν σε μια επανάσταση σαν την Οκτωβριανή, σκεφτόντουσαν κάποιες κοινωνικό – πολιτικές διεργασίες που θα έφερναν την επανάσταση «σαν ένα ώριμο μήλο που πέφτει από το δένδρο».

Η Λενινιστική αναθεώρηση του Μαρξισμού παρείχε τις κατευθυντήριες γραμμές της πρακτικής πολιτικής δράσης, εξηγούσε πως μια μειοψηφία μπορούσε να χειραγωγήσει τους αντιπάλους της και να καταλάβει την εξουσία, πως θα μετατρεπόταν ο αντιπολιτευτικός λόγος σε πράξεις εκτελεστικής εξουσίας μέσα σε ένα δικτατορικό κράτος, και πως το μονοκομματικό κράτος θα έλεγχε όλη την κοινωνία και τις δραστηριότητές της.

Δηλαδή από ον Μαρξισμό μέχρι τον Λενινισμό χάθηκε κατ αρχάς η δημοκρατία και άρχισε η διαστροφή τω αρχικών νοημάτων.


Έτσι :

Η «Δικτατορία του προλεταριάτου» ήταν η δικτατορία του κυβερνώντος κόμματος, επί του προλεταριάτου.

Ο «Σοσιαλισμός» ήταν η προσωπική παραλλαγή σοσιαλισμού του Λένιν.

Το «κόμμα» δεν ήταν απλά ένα πολιτικό κόμμα, αλλά ένας οργανισμός που περιέκλειε μονοπωλιακά τα πάντα.

Η «δημοκρατία» ήταν η αναγκαστική υποταγή του λαού στο κράτος, που ελεγχόταν από το «κόμμα».

Όργανα αυτής της διαδικασίας ήταν τα «Σοβιέτ» (κρατικά συμβούλια) που αποτελούσαν τους δομικούς λίθους του Λενινιστικού κράτους και φυσικά δεν είχαν δική τους γνώμη αλλά είχαν την γνώμη του «κόμματος» όποια και αν ήταν αυτή.

Η διαδικασία λειτουργίας γινόταν με τον «Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό» που δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα δυαδικό σύστημα του «κόμματος» που έδινε εντολές και οι αξιωματούχοι του συγκεντρωτικού κράτους απλώς εκτελούσαν.

Ανώτερος αξιωματούχος του σοβιετικού μοντέλου ήταν ο Γενικός Γραμματέας.

Στα σημερινά δεδομένα ο όρος «Σοσιαλδημοκρατία» στο στόμα των μπολσεβίκων αντηχεί περίπου  σαν βρισιά και όμως στην εποχή του Λένιν το κόμμα των Μπολσεβίκων λεγόταν «Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα – Μπολσεβίκοι».

 





Τώρα η Οκτωβριανή επανάσταση χρησιμοποίησε το ψέμα και την απάτη με την ίδια συχνότητα που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ μέχρι τότε, ενδεικτικά :

Α. Οι μπολσεβίκοι μιλούσαν για την σκληρότητα και την απανθρωπιά της Τσαρικής αστυνομικής  υπηρεσίας  την Οχράνα καταγγέλλοντας την και ευαγγελιζόμενοι μια αστυνομία ανθρωπινότερη, την Οχράνα λοιπόν αντικατέστησαν με την Τσέκα (Cheka) του Φέλιξ Ντζερζίνσκι που ίδρυσε δίκτυο Γκούλακ και εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου «Κόκκινη Τρομοκρατία» εξοντώνοντας αριστοκράτες, κληρικούς, καπιταλιστές, μη μαρξιστές, μη λενινιστές μαρξιστές (Μενσεβίκους), ανεξάρτητους συνδικαλιστές, ελεύθερους χωρικούς, στην συνέχεια ασφαλώς η Τσέκα αντικαταστάθηκε εξ ίσου σκληρές και αιματοβαμμένες αστυνομίες όπως η ΝιΚαΒεΝτε και ΚεΜπεΟυ μπροστά στις οποίες η Οχράνα έμοιαζε να ήταν φιλανθρωπική οργάνωση.

Β. Οι μπολσεβίκοι υποστήριξαν ότι ήταν διεθνιστές και δεν επιβουλευόντουσαν την ανεξαρτησία των λαών, μάλιστα θεωρούσαν ιμπεριαλιστικές τις επεκτατικές διαθέσεις των άλλων λαών, ο Τρότσκι και ο Λένιν ξεκίνησαν εκστρατείες σε μη ρωσικές περιοχές – οι οποίες είχαν αποφασίσει την ανεξαρτησία τους – και τους προσάρτησαν βιαίως, την τακτική αυτή ακολούθησε και ο διάδοχός τους Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουκασβίλι (Στάλιν), έτσι λοιπόν εκδηλώθηκαν οι αυτοκρατορικές ορέξεις της Ρωσίας σαν ο «μεγάλος αδελφός» των σοβιετικών λαών. Έτσι οι αντιιμπεριαλιστές σοβιετικοί δεν δίστασαν να προσαρτήσουν 14 ανεξάρτητα κράτη και να τα ενσωματώσουν στην ΕΣΣΔ, με ένα απλό τρόπο, αφού καταλάμβαναν μια ανεξάρτητη χώρα, σχηματιζόταν μια διορισμένη  αντιπροσωπεία σ αυτή την (πρώην ανεξάρτητη χώρα), η οποία διορισμένη αντιπροσωπεία εκλιπαρούσε  την εισδοχή της  (πρώην ανεξάρτητη χώρα) στην ΕΣΣΔ.

Γ. Οι μπολσεβίκοι ήταν εναντίον του Εθνικισμού, τον καθυβρίσαν με κάθε τρόπο, ποιού εθνικισμού; Του εθνικισμού των άλλων, ο Ρωσικός εθνικισμός ποτέ δεν γνώρισε λαμπρότερες μέρες από τις ημέρες της σοβιετικής εξουσίας, ο παλιομοδίτικος ρωσικός (τσαρικός) σοβινισμός  αναγεννήθηκε, οι αυτοκρατορικές παραδόσεις έγιναν θεσμός η μπολσεβίκικη τραγιάσκα αντικαταστάθηκε στον σοβιετικό στρατό με επωμίδες τσαρικού τύπου, επανήλθε η λατρεία στον Ιβάν τον Τρομερό  και στον Μεγάλο Πέτρο, ο ίδιος ο Στάλιν μέχρι το τέλος της ζωής του μιλούσε μόνον ρωσικά (με μια περίεργη προφορά).

Δ. Οι κομμουνιστές μίλησαν με συμπόνια για το προλεταριάτο που υπέφερε από τους άσπλαχνους καπιταλιστές, αλλά στην ΕΣΣΔ δημιουργήθηκε ένα πειραματικό εργαστήριο με δεκάδες εκατομμύρια θύματα που εργαζόντουσαν  με απερίγραπτες στερήσεις για να κτίσουν φράγματα, διώρυγες, εργοστάσια, πόλεις… εκατομμύρια πέθαναν από εξάντληση, κακουχία και εκτελέσεις.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η ΟΧΡΑΝΑ ήταν η μυστική αστυνομία του Τσαρικού καθεστώτος.




Ε. Η Λενινιστική λογική αλλά και σκέψη του Τρότσκι έκριναν σαν βασική προϋπόθεση ύπαρξης του σοβιετικού μοντέλου της σύνδεση της ΕΣΣΔ με μια προηγμένη χώρα, όπως η Γερμανία. Έτσι  προσπάθησαν επανειλημμένα να φτιάξουν ένα δεσμό, από το Καλοκαίρι του 1920 προσπάθησαν μια στρατιωτική προσέγγιση στα δυτικά, η προσπάθεια αυτή έφαγε τα μούτρα της στην Βαρσοβία, όπου οι Πολωνοί δεν ήταν διατεθειμένοι να στραπατσάρουν η   πατρίδα τους, ο Κόκκινος Στρατός υπέστη δεινή ήττα από τις Πολωνικές δυνάμεις του στρατηγού Τουχατσέφσκι που έχασαν 36.000 άνδρες ενώ ο Κόκκινος στρατός έχασε πάνω από 90.000 άνδρες. Αυτό το πείραμα του Λένιν της διεθνούς επέκτασης κατέρρευσε. Ο Στάλιν έριξε το σύνθημα « Σοσιαλισμός σε μια μόνο χώρα». Σταμάτησε την σκέψη της διείσδυσης στην Δύση η ΕΣΣΔ; Φυσικά όχι εργάστηκε με την ίδια ζέση όπως ο Χίτλερ για την επέκταση προς ανατολάς, και οι δύο είχαν τον ίδιο στόχο, ποιος δηλαδή θα ελέγξει τον χώρο που μεσολαβούσε από τα σύνορά τους, και για τους δύο ήταν το Lebensraum τους (ο ζωτικός χώρος τους).

Τέλος δεν έχουν οι σοβιετικοί μύθοι, σε ότι κατακρίθηκε η Δύση από τα κατά τόπους κομμουνιστικά κόμματα αλλά και την ίδια την ΕΣΣΔ στην νιοστή δύναμη επί τα χείρω εφαρμόστηκαν στον σοσιαλισμό με την κομμουνιστική ερμηνεία του όρου.

 

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η CHEKA υπήρξε η μυστική αστυνομία του σοβιετικού συστήματος.
 

 

 

 

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ του Norman Davies

 

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...