Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ






    Το 1944 ο βουλγαρικός στρατός κατοχής διενεργεί διαρκείς εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των ανταρτών του ΕΛΑΣ, με αντικειμενικό στόχο να σταθεροποιήσουν την κατοχή τους στην Ανατολική Μακεδονία και την Δυτική Θράκη και μετά την προσέγγιση των Σοβιετικών αλλά και των Συμμάχων.











ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Χάρτης που δείχνει την τριπλή κατοχή στην Βόρειο Ελλάδα κατά την περίοδο  1941-1944.

    Κάτω από την πίεση του Β Βουλγαρικού Σώματος Στρατού οι αντάρτες πραγματοποιούν διαρκείς αιματηρές συμπλοκές, εκ των οποίων άλλες ήταν καταστρεπτικές και άλλες νικηφόρες για τους αντάρτες.

    Τον Αύγουστο 1944 λοιπόν ο βουλγαρικός στρατός πραγματοποιεί μια από τις πολλές εκκαθαριστικές του επιχειρήσεις, ένα απόσπασμα του ΕΛΑΣ με οδηγούς τρεις Πομάκους περνά τα σύνορα και επιχειρεί χτύπημα μέσα στο βουλγαρικό έδαφος.








ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Καβάλα, 1943. Οι βουλγαρικές αρχές κατοχής καταγράφουν εβραίους, τους οποίους θα παραδώσουν στους Γερμανούς. 







Σαν στόχος επιλέχτηκε η κωμόπολη Κιρλίκ του Κίρτζαλι . Ο αιφνιδιασμός είναι πλήρης, η μικρή φρουρά εξοντώθηκε . Οι αντάρτες κατέστρεψαν ότι βρήκαν και στην συνέχεια επέστρεψαν με αρκετά λάφυρα.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Σύμφωνα με αυτά που αναφέρουν στο πίσω μέρος οι φωτογραφίες πρόκειται για την άφιξη στη πόλη ανώτατου Γερμανού Αξιωματικού στις 6 Μαϊου 1942 (στην Αλεξανδρούπολη), ο οποίος (αριστερά) επιθεωρεί τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής στον χώρο μπροστά στη Νομαρχία στη παραλία, ενώ (δεξιά) αποδίδει τιμές στα παρελαύνοντα κατοχικά  βουλγαρικά στρατεύματα μπροστά στη σημερινή στρατιωτική λέσχη.


    Φυσικά η επιχείρηση αυτή ήταν μια επιχείρηση αντιπερισπασμού, που φυσικά είχε στόχο να ελαφρώσει την πίεση που ασκούσε ο βουλγάρικος στρατός, οι επιχειρήσεις συνεχίστηκαν μέχρι τον Σεπτέμβριο, οπότε οι βουλγαρικές δυνάμεις άρχισαν να αναδιπλώνονται μιας και οι σοβιετικές δυνάμεις είχαν ήδη φτάσει στον Δούναβη.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Είσοδος των στρατευμάτων του Ε.Λ.Α.Σ. στην πόλη των Σερρών.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

- ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ του Σ Ν Γρηγοριάδη τόμος ΙΙΙ εκδόσεις ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΟΓΙΟΥΛ (1906 - 1958)




            Ο Μιχάλης Σουγιουλτζόγλου γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας  /11/1906, ήλθε στην Ελλάδα μετά το 1922, πέθανε. 16/10/1958  στην Αθήνα.


            Ο Μιχάλης Σουγιουλτζόγλου, όπως είναι το πραγματικό όνομά του, ήταν το πρώτο παιδί μιας εύπορης οικογένειας που τον προόριζε να ασχοληθεί με το εμπόριο. Όταν το 1920 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ο Μιχάλης άρχισε σιγά σιγά να ασχολείται με τη μουσική και συγκεκριμένα με το πιάνο, ώσπου ένα τυχαίο γεγονός, το 1924, έγινε αφορμή να του προτείνει ο ιδιοκτήτης ενός κέντρου στην Τρίπολη, όπου παραθέριζε με την οικογένεια του, να αναλάβει επαγγελματικά τον ρόλο του πιανίστα. Ίσως αυτή να ήταν και η καθοριστική στιγμή που ο νεαρός Σουγιουλτζόγλου ένιωσε ότι ήταν γεννημένος για τη μουσική. Ακολούθησε μια λαμπρή μουσική πορεία με πολλούς ρόλους, που καθιέρωσαν τον συνθέτη και δημιούργησαν, θα λέγαμε, ένα μύθο γύρω από το όνομα του. Συνεργάστηκε με την ορχήστρα του διάσημου Αργεντινού συνθέτη Εντουάρντο Μπιάνκο, έγραψε τραγούδια για γνωστές επιθεωρήσεις της εποχής, τραγούδια για κινηματογραφικές ταινίες, τραγούδια για τη δισκογραφία. Ταυτόχρονα ήταν παρών στα νυχτερινά κέντρα της εποχής φτιάχνοντας τα προγράμματα και συνοδεύοντας τους καλλιτέχνες με το ακορντεόν του. Όλοι οι συνεργάτες του μιλούσαν για τη μεγάλη ευκολία με την οποία έγραφε τραγούδια.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μ Σουγιούλ το 1943  με αφιαίρωσή του.




ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

Ο M. Σουγιούλ εμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1931 με το τραγούδι «Ψυχή πονεμένη», που ερμήνευσε ο Κ. Μυλωνάς. Μέχρι το 1941, οπότε σταμάτησαν να πραγματοποιούνται ηχογραφήσεις στην Ελλάδα, ηχογράφησε γύρω στα εβδομήντα πέντε τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν στο λεγόμενο ελαφρό τραγούδι. Συνεργάστηκε με σημαντικούς στιχουργούς, όπως ο Πολ Μενεστρέλ, ο Αιμ. Σαββίδης, ο Κ. Κοφινιώτης, ο Κώστας Μάνεσης, ο Κρέων Ρηγόπουλος, ο Κώστας Κιούσης, ο Νίκος Φατσέας, ο Χρήστος Γιαννακόπουλος, ο Αλέκος Σακελλάριος, και μαζί τους έγραψε τραγούδια όπως:

·         «Άσε τον παλιόκοσμο να λέει»
·          «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά»
·          «Απόψε μελαγχόλησα»
·          «Μας χωρίζει ο πόλεμος»
·          «Για μας κελαηδούν τα πουλιά»
·          «Ζεχρά»
·          «Του Γιάννου η φλογέρα»
·          «Γιατί μου τη θυμίσατε γιατί»
·          «Κάτι με τραβά κοντά σου»
·          «Ψυχή πονεμένη»
·         «Ας ερχόσουν για λίγο»
·         «Το τραμ το τελευταίο»
·         «Άρχισαν τα όργανα»
·         «Τα παιδιά μας που τ΄ άρπαξαν»
·         «Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου»
·         «Πάμε σαν άλλοτε»
·         «Τρανπαρίφας»
·         «Την παλιό παρέα»
    
     Που τα ερμήνευσαν ο Νίκος Γούναρης, η Σοφία Βέμπο, ο Πέτρος Επιτροπάκης, η Αγγέλα Λυκιαρδοπούλου, ο Κώστας Μανιατάκης, ο Αλκης Παγώνης, η Κίτσα Κορίνα, η Κάκια Μένδρη, η Δανάη, η Χρυσούλα Στίνη, η Νίτσα Μόλλυ, η Aννα και η Μαρία Καλουτά και τόσοι άλλοι.
Θα τροφοδοτήσει με ρομαντικά τανγκό και βαλς την Ελλάδα του Μεσοπολέμου, θα υμνήσει το έπος του ’40 και θα γλεντήσει “αρχοντορεμπέτικα” το μουσικό θέατρο, τις πίστες και τον κινηματογράφο της πρώτης μεταπολεμικής δεκαετίας.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Σουγιούλ υπήρξε σεμνός καλλιτέχνης που άφησε το αποτύπωμά του  στην μουσική ιστορία του τόπου.

     Μέσα σε διάθεση ευρύτερης αποδοχής των τραγουδιών αυτού του ρεύματος βρίσκει την Ελλάδα η Μικρασιατική Καταστροφή και η εγκατάσταση των εξ Ανατολής Ελλήνων ως προσφύγων πλέον. H έκπτωση του βιοτικού επιπέδου και της οικονομικής κατάστασής τους που συνεπάγεται η προσφυγιά, δεν σημειώθηκε και στον πολιτισμό, λόγω των ισχυρών αντιστάσεων που διέθεταν στους τομείς της παιδείας και της ψυχαγωγίας.

     Έτσι σε λίγα χρόνια σπουδαίοι μουσικοί, εξ Ανατολής προερχόμενοι, άρχισαν να ορίζουν το παιγνίδι στα κέντρα, στα θέατρα και στη δισκογραφία, που αναπτύσσεται από το 1924 και μετά. Δίπλα στα ονόματα των παλαιών και νεότερων της οπερέτας και του αθηναϊκού τραγουδιού, του Σακελλαρίδη, του Xατζηαποστόλου, του Λαυράγκα, του Λουδ. Σπινέλλη, του Σπ. Kαίσαρη, των πρόωρα χαμένων Xρ. Στρουμπούλη και N. Kόκκινου, του παλαίμαχου Σπ. Ξύνδα, του Δημ. Pόδιου, των Aντ. και Λ. Bώττη, του Παν. Γλυκοφρύδη, του Tάκη Mαρίνου, του Iω. Oικονομάκου, του Eρμή Πόγγη και των εξ Aνατολής ευρωπαϊστών Tιμόθεου Ξανθόπουλου, Bασ. Σιδερή, Παν. Bαϊνδιρλή και άλλων πολλών εμφανίζονται τα ονόματα αυτών που θα πάρουν στα χέρια τους την ελληνική δισκογραφία και θα δημιουργήσουν το «θαύμα του Mεσοπολέμου». Παν. Tούντας, Iω. Δραγάτσης ή Oγδοντάκης, Δημ. Σεμσής ή Σαλονικιός, Σπ. Περιστέρης, K. Σκαρβέλης, Mίνως Mάτσας είναι τα πρόσωπα κλειδιά που θα αναλάβουν την τύχη της δισκογραφίας, μαζί και με άλλους συνεργάτες τους, ερμηνευτές και οργανοπαίκτες, που όλοι μαζί θα εργαστούν για την «έκρηξη» -επαναστατική ως ένα βαθμό- που ακολούθησε.
     O κατάλογος θα εμπλουτιστεί εκατέρωθεν στα επόμενα χρόνια, όταν στον χώρο του τραγουδιού θα επιβληθούν οι εκπρόσωποι του ρεμπέτικου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ελαφρό τραγούδι δεν έδωσε εκπληκτικούς δημιουργούς και ερμηνευτές. Δίπλα στους «λαϊκούς» που προαναφέραμε, οι ευρωπαϊστές έχουν να επιδείξουν επίλεκτα στελέχη: Στάθης Mάστορας, Γρηγόρης Kωνσταντινίδης και Kώστας Γιαννίδης, Mιχάλης Σουγιουλ(τζόγλου), Aγγ. Mαρτίνο, Xρήστος Xαιρόπουλος, Σ. Iωαννίδης, Γ. Bιτάλης, Iω. Kυπαρίσσης, Aντ. Φαρούγγιας, K. Mπέζος - και, στην κορυφή, ο Kλέων Tριανταφύλλου, ο Aττίκ.
Συνέθεσε 45 επιθεωρήσεις.


 
 
ΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ




«Ο Μιχάλης Σουγιούλ μαζί με τον Γιαννίδη είναι αυτοί που έγραψαν πραγματική ελληνική μουσική, πραγματικό ελληνικό τραγούδι, πραγματικά ελληνικές μελωδίες, γεμάτες πρωτοτυπία και έμπνευση... Εγώ σαν μουσικός, λοιπόν, πρέπει να άντλησα από αυτές τις μελωδίες ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από τη ρίζα της έμπνευσης μου... Περιέργως, στα τελευταία μου τραγούδια, αυτά που λέω «Λυρικός βίος»,... γυρίζω με νοσταλγία προς εκείνες τις μελωδίες. Δηλαδή είμαι πολύ περισσότερο επηρεασμένος πια από τον Σουγιούλ και τον Κώστα Γιαννίδη, παρότι στα προηγούμενα έργα ήμουν επηρεασμένος από το λαϊκό τραγούδι, το δημοτικό τραγούδι κ.λπ. Κατά κάποιον τρόπο, γυρίζω στις ρίζες μου και είμαι ευτυχής που μου δίνεται η ευκαιρία σήμερα, να αποκαταστήσω μια μεγάλη αλήθεια και να εκπληρώσω ένα χρέος»
Είπε ο Μίκης Θεοδωράκης μιλώντας για το ελαφρό τραγούδι.

«Ο Μιχάλης Σουγιούλ,... είναι από αυτούς που επηρέασαν εξίσου τη μουσική μου παιδεία, τη μουσική μου αγωγή με όλα τα μεγάλα κινήματα. Το δημοτικό τραγούδι, τη βυζαντινή μουσική, τους συμφωνικούς συνθέτες... Αυτό, ίσως, δεν το συνειδητοποίησα αμέσως γιατί ήταν τόσο οικείος, είχα τόσο πολύ ζήσει με τα τραγούδια του, που τα θεωρούσα αυταπόδειχτα. Όπως κανείς δεν εκτιμά το οξυγόνο, γιατί είναι τόσο άφθονο και μόνο όταν το χάσει καταλαβαίνει την αξία του».
                                                                                         Μίκης Θεοδωράκης

«... έφερε μαζί του, από τον τόπο της καταγωγής του... τους καημούς της χαμένης πατρίδας. Με το ακορντεόν του έτσι καθώς ανοιγόκλεινε, αναστέναζε. Και τ' αναστενάγματά του άγγιζαν τις καρδιές όλων μας. Ακόμα και στα πιο κεφάτα τραγούδια του θα βρει κανείς μια κάποια μελαγχολία. Ο Σουγιούλ κι όταν ακόμα γελούσε, γελούσε με δάκρυα στα μάτια. Δεν ξέρω αν πέρασε άλλος συνθέτης στην Ελλάδα με την ευχέρεια, το πηγαίο ταλέντο και την ευαισθησία του».
                                                                                         Αλ. Σακελλάριος

«έγραφε με έναν τρόπο εκπληκτικά εύκολο. Μπορούσες να του δώσεις μια σελίδα απ' την Καινή Διαθήκη και του πεις να στην κάνει ταγκό και το 'κανε ή να στην κάνει βαλς και το 'κανε».
                                                                                         Αλ. Σακελλάριος

«Ήταν αφάνταστη η ευκολία με την οποία ο Σουγιούλ έγραφε τα ωραία και μπορούμε να πούμε κλασικά του τραγούδια».
                                                                                         Χρ. Γιαννακόπουλος


 
 
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ



* ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ - Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σ. Βέμπο) (1941, COLUMBIA DG 6575).



«Μεσ' τους δρόμους τριγυρνάνε
οι μανάδες και κοιτάνε
ν' αντικρίσουνε,
τα παιδιά τους π' ορκιστήκαν
στο σταθμό όταν χωριστήκαν
να νικήσουνε.

Μα για 'κείνους που 'χουν φύγει
και η δόξα τους τυλίγει,
ας χαιρόμαστε,
και ποτέ καμιάς μη κλάψει,
κάθε πόνο της ας κάψει,
κι ας ευχόμαστε:

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά,
που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά,
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά
προσευχόμαστε όλες να 'ρθετε ξανά.

Λέω σ' όσες αγαπούνε
και για κάποιον ξενυχτούνε
και στενάζουνε,
πως η πίκρα κι η τρεμούλα
σε μια τίμια Ελληνοπούλα,
δεν ταιριάζουνε.

Έλληνιδες του Ζαλόγγου
και της πόλης και του λόγγου
και Πλακιώτισσες,
όσο κι αν πικρά πονούμε
υπερήφανα ασκούμε
σαν Σουλιώτισσες.

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά,
που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά,
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά
προσευχόμαστε όλες να 'ρθετε ξανά.

Με της νίκης τα κλαδιά,
σας προσμένουμε παιδιά».



- Σημειώσεις:
1. Τραγουδιέται πάνω στο σκοπό του ανατολίτικου «Ζεχρά», των ιδίων δημιουργών.
2. Πρωτοτραγουδήθηκε από τη Βέμπο, από τη σκηνή του θεάτρου και μάλιστα από το χαρτί (!), το ίδιο βράδυ που γράφτηκε, μπροστά σ' ένα κοινό που παραληρούσε από ενθουσιασμό και συγκίνηση, και που το μεγαλύτερο μέρος αποτελούνταν από τους πρώτους τραυματίες που είχαν έρθει από το μέτωπο.

 

 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Εξώφυλλο παρτιτούρας του Μιχάλη Σουγιούλ.




* ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ [Κ. ΚΟΦΙΝΙΩΤΗ - Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σ. Βέμπο) (1941, COLUMBIA DG 6575).



«Ούτ' ένα δάκρυ από τα μάτια ας μη κυλήσει,
στου χωρισμού μας το πικρό τώρα φιλί,
πρέπει ο καθείς μας τώρα πια να πολεμήσει,
αφού η γλυκιά μας η Πατρίδα το καλεί.

Είναι στιγμές που κι η αγάπη γονατίζει,
για τα μεγάλα της φυλής ιδανικά,
για μας η πιο όμορφη σελίδα τώρα αρχίζει,
ναι, πίστεψέ με, κι έλα γέλασε γλυκά.

Μας χωρίζει ο πόλεμος,
μα θεριεύει η ελπίδα,
πως για τη γλυκιά πατρίδα
φεύγω τώρα εκδικητής.

Μας χωρίζει ο πόλεμος,
μα αν με νιώθει η ψυχή σου,
φέρνε με στην προσευχή σου,
                                                     να γυρίσω νικητής».



- Σημείωση:
Το τραγούδι ο Μιχάλης Σουγιούλ το συνέθεσε στο φυλάκιο που υπηρετούσε την εποχή εκείνη και το μαθαίνει στη Βέμπο απ' το τηλέφωνο, με το ακορντεόν του!



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Αγάπη μου για σένα. Του Σουγιούλ.



* ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ Τ' ΑΡΠΑΞΑΝ [ΜΙΜΗ ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ - ΜΙΧΑΛΗ ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σοφία Βέμπο) (1947;).

Το τραγούδι αυτό το απλό, το πικρό, το λυπημένο,
είναι αφιερωμένο στα παιδιά μας που τ' αρπάξαν
κάποια μαύρη νύχτα οι Σλάβοι,
στα παιδιά μας που δεν γίναν
και ούτε θα γινούνε σκλάβοι. (Πεζός λόγος, Πρόλογος)

«Εσείς που μπήκανε και σας αρπάξανε μια μαύρη ώρα,
που να 'στε τώρα, που να 'στε τώρα;

Εσείς που οι μάνες σας σάς νανουρίζανε με παραμύθια,
που να 'στε αλήθεια, που να 'στε αλήθεια;

Εσείς που τρέχετε τώρα ξυπόλυτα, γυμνά, μονάχα,
εσείς που μείνατε χωρίς χαμόγελο, που να 'στε τάχα;

Εσείς που φύγατε και μαύρα εφόρεσε όλη η χώρα,
που να 'στε τώρα, που να 'στε τώρα;

Σας περιμένουμε νύχτα και μέρα,
παιδιά που μείνατε χωρίς μητέρα,
κι η Ελλαδούλα μας η πονεμένη,
νύχτα και μέρα σας περιμένει.

Και το φωνάζουμε, πως τα Ελληνόπουλα π' αργοπεθαίνουν,
Έλληνες είναι, κι Έλληνες μένουν».

- Σημείωση:
Συγκλονιστικό, πικρό και λυπημένο τραγούδι για το επαχθές και ξενοκίνητο Παιδομάζωμα.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μιχάλης Σουγιούλ (1906-1958): ο συνθέτης με τις τρεις καριέρες.

* ΚΑΝΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ - Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σ. Βέμπο) (1946, HMV AO 2731).



«Ποιος το περίμενε στ' αλήθεια,
να βγουν ψευτιές και παραμύθια
και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους,
που μας τα 'λέγαν κάθε βράδι απ' τα Λονδίνα τους.

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει,
δεν θα το βάλουμε μαράζι
και δεν θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε,
γιατί δεν είν' πρώτη φορά που μας τη σκάσατε
και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε
και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου
κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου,
γράψε όσα λέν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά,
οι σύμμαχοι στη μοιρασιά,
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις,
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.

Σε κάθε χιονισμένη ράχη,
σαν πολεμούσαμε μονάχοι,
όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε
και μεσ' στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε.

Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα,
η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα,
ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχάσαμε,
να μας καθήσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε.

Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα
και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ' ένα στόμα:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου
κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου,
γράψε όσα λέν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά,
οι σύμμαχοι στη μοιρασιά,
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις,
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις».





- Σημειώσεις:
     1.  Το τραγούδι αποτυπώνει ανάγλυφα τη δόλια στάση των συμμάχων κατά της Ελλάδας. Για μια ακόμα φορά στην Ιστορία φάνηκε περίτρανα πως όλοι αυτοί οι ξένοι (κυρίως οι Αγγλοσάξωνες) είναι όλο υποσχέσεις και μάθανε μόνο να παίρνουν και όχι να δίνουν.

     2.  Ο Τσώρτσιλ, μετά τις απίστευτες νίκες του περήφανου Ελληνικού Στρατού στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, έλεγε από το Λονδίνο: «Κάποτε λέγαμε πως οι Έλληνες πολεμούν σαν Ήρωες, τώρα θα λέμε πως οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!». Φαίνεται όμως πως τότε είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του!!
    
3.  Τραγουδήθηκε μετά την απελευθέρωση στο θέατρο «ΚΕΝΤΡΙΚΟ», στην ομώνυμη επιθεώρηση.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πρώτη σελίδα από την παρτιτούρα "ΑΣΤΑ ΤΑ ΜΑΛΑΚΙΑ ΣΟΥ"



* ΔΥΟ ΑΓΑΠΕΣ [ΚΩΣΤΑ ΚΟΦΙΝΙΩΤΗ - ΜΙΧΑΛΗ ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σοφία Βέμπο) (1941, COLUMBIA 7218F).



«Δυό αγάπες στη καρδιά μου έχω κλείσει,
η πατρίδα η μια, κι η άλλη εσύ,
δυό αγάπες που με έχετε μεθύσει,
με της δόξας και του πόθου το κρασί.

Τώρα όμως που η πατρίδα με γυρεύει
και στον πόλεμο η φωνή της με καλεί,
η αγάπη μου για 'κείνη περισσεύει
και σ' αφήνω, έχε γειά μ' ένα φιλί.

Μη δακρύσεις που σ' αφήνω και στον στον πόλεμο θα πάω,
μη ζηλέψεις που την άλλη πιο πολύ την αγαπάω.

Φίλησέ με δίχως λύπη,
διώξε κάθε καρδιοχτύπι,
κάθε πόθο σου τρελλό
και σαν γνήσια Ελληνίδα
μια και πας για την πατρίδα,
με τη νίκη στο καλό.

Την Ελλάδα αγαπώ αλλά και σένα
μ' ένα έρωτα μεγάλο αληθινό,
τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένα
το γαλάζιο της θυμίζουν ουρανό.

Μη θαρρείς ότι δεν με νοιάζει που σε χάνω,
μα σαν Έλληνας τον όρκο μου κρατώ
κι αν για 'κείνη σκοτωθώ εκεί επάνω,
πρέπει να 'σαι υπερήφανη γι' αυτό.

Μη δακρύσεις που σ' αφήνω και στον στον πόλεμο θα πάω,
μη ζηλέψεις που την άλλη πιο πολύ την αγαπάω.

Φίλησέ με δίχως λύπη,
διώξε κάθε καρδιοχτύπι,
κάθε πόθο σου τρελλό
και σαν γνήσια Ελληνίδα
μια και πας για την πατρίδα,
με τη νίκη στο καλό».

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ

Σε βιβλίο που εκδόθηκε το 1904 και αφορά την  Σουηδία περιγράφεται με θαυμασμό για το Βραβείο Νομπέλ, έχει ιδιαιτέρα αξία η περιγραφή διότι, το βραβείο είχε μόλις αρχίσει να λειτουργεί.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Alfred Bernhard Nobel.

«Μεταξύ των Σουηδών επιστημόνων όσοι εδόξασαν την πατρίδα ων, κατέχει εξαιρετικήν θέσιν ο Αλφρέδος Νοβέλ (1833-1896) και δια την επιστημονικήν του αξίαν και δια την εκτάκτως ευγενή και ευεργετικήν διάθεσιν της μεγάλης περιουσίας του.
            Ο Νοβέλ ανήκει εις οικογένειαν εφευρετών. Ο πατήρ του ήτο ο εφευρέτης της νιτρογλυκερίνης, δύο δε αδελφοί του ίδρυσαν εις τα παράλια της Κασπίας θαλάσσης, εις την πόλιν Βακού, την βιομηχανίαν του πετρελαίου, την πλέον κολοσσιαίαν ίσως των επιχειρήσεων όσαι επέτυχαν κατά τον 19ον αιώνα .
            Ο Αλφρέδος εφημίσθη ζων ως εφευρέτης της δυναμίτιδος, εδοξάσθη δε μετά θάνατον δια των διαγωνισμάτων, τα οποία ώρισε δια της διαθήκης του.
            Ολόκληρον την περιουσίαν του, ανερχομένην εις 40.000.000 φράγκων χρυσών, αφιέρωσεν όχι αποκλειστικώς εις την πατρίδα του, αλλά προς ωφέλειαν ολοκλήρου της ανθρωπότητος.


 



            Ώρισε να διαιρείται εις πέντε μερίδια το ετήσιον εισόδημα. Ανά εν πέμπτον δίδεται ως βραβείον εις εκείνους, οι οποίοι έκαμαν την μεγαλυτέραν εφεύρεσιν ή ανακάλυψιν εις τας φυσικά επιστήμας και εις την χημείαν. Δια του τρίτου πέμπτου βραβεύεται ο διακριθείς δια την μεγαλυτέραν ανακάλυψιν εις την φυσιολογίαν ή την ιατρικήν, δια δε του τέταρτου ο γράψας το καλλίτερον και ευγενέστερον φιλολογικόν έργον. Το πέμπτον επί τέλους βραβείον απονέμεται εις τον μάλλον συνεργήσαντα δια να επικρατήση επί γης ομόνοια και ειρήνη.
            Τα βραβεία δίδονται – άνευ διακρίσεως εθνότητος – τα μεν πρώτα τέσσαρα υπό των σχετικών ακαδημιών και επιστημονικών σωματείων της Στοκχόλμης, το δε τελευταίον υπό πενταμελούς επιτροπής την οποίαν εκλέγει η Σουηδική βουλή. Έκαστον βραβείον ανέρχεται εις διακοσίας χιλιάδας χρυσών φράγκων, τα δε περισσεύματα του ετησίου εισοδήματος, μετά την αφαίρεσιν των δαπανών, χρησιμοποιούνται προς στερέωσιν ή αύξησιν του κεφαλαίου. 
 

Η λειτουργία του κληροδοτήματος ήρχισε το έτος 1901 . Κατά πόσον τα διδόμενα αριστεία θα συντελέσουν εις την πρόοδον της επιστήμης -  κατά πόσον δια του τελευταίου θα εξασφαλισθή η παγκόσμιος ειρήνη, είναι δύσκολον να προμανεύσει τις από τούδε. Αλλά το ύψος ιδεών και αισθημάτων το υπαγόρευσαν εις τον έξοχον Σουηδόν την ευγενή αυτήν χρησιμοποίησιν του πλούτου του τιμά και αυτόν και την πατρίδα του.  Αντανακλάται δε εις αυτήν και η πρόσθετος τιμή, ότι αυτή απονέμει εις τους εργαζόμενους καθ όλον τον κόσμον υπέρ της προόδου και της ευημερίας της ανθρωπότητος τα μεγαλείτερα βραβεία εξ όσων ποτέ δια τοιούτους σκοπούς ωρίσθησαν».
            Διατηρήθηκε η ορθογραφία και η γλώσσα του πρωτότυπου.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

-          ΣΟΥΗΔΙΑ του Δ ΒΙΚΕΛΑ εκδόσεις του συλλόγου προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

ΠΩΣ ΕΧΑΣΑΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ

Το 1522 το πλοίο «Βικτωρία» το μόνο που απέμεινε από τα 5 του Μαγγελάνου, επέστρεψε στην Ισπανία αφού είχε κάνει τον γύρο της Γης. Οι ναυτικοί αυτοί έχασαν μια μέρα και αυτό το διαπίστωσαν στον κόλπο του νησιού Σαντιάγκο κοντά στο Πράσινο ακρωτήριο της Αφρικής, την ημέρα που έφτασαν νόμιζαν ότι ήταν Τετάρτη, οι κάτοικοι όμως τους διαβεβαίωναν ότι είναι Πέμπτη.
           



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η πορεία του Μαγγελανου.


 Ο καπετάνιος Σεβαστιανός Ελ Κάνο που αντικατέστησε τον Μαγγελάνο και ο Αντόνιο Πιγκαφέτε κρατούσαν λεπτομερές ημερολόγιο, το οποίο  και εξέταζαν προσεκτικά για να βρουν που γίνηκε το λάθος, παρ όλες τις προσπάθειές τους όμως δεν μπορούσαν να βρουν την «χαμένη ημέρα».
            Η «χαμένη αυτή ημέρα» ανακαλύφτηκε πολύ αργότερα από τους μελετητές, ας δούμε όμως πως «χάνεται» μια ολόκληρη ημέρα;
            Ας κάνουμε ένα πείραμα:  φανταστείτε πως βρίσκεστε πάνω   σε ένα τεράστιο επίπεδο που περιστρέφεται, μένοντας ακίνητοι, θα κάνετε τόσες περιστροφές γύρω από τον άξονα του, όσες θα κάνει το επίπεδο. Αν τώρα προχωρήσετε προς την κατεύθυνση που περιστρέφεται το επίπεδο και κάνετε τον γύρο του μια φορά , τότε εσείς θα έχετε κάνει τόσες περιστροφές γύρω από τον άξονα του επιπέδου, όσες το επίπεδο ΣΥΝ ΜΙΑ (την δική σας).



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Διακρίνεται δεξιά ατον Ειρηνικό με μαύρη διακεκομένη γραμμή το σημεία αλλαγής της ημέρας.


            Αν κινηθείτε προς την αντίθετη κατεύθυνση που κινείται το επίπεδο θα κάνετε τόσες περιστροφές γύρω από τον άξονα του επιπέδου, όσες το επίπεδο ΜΕΙΟΝ ΜΙΑ (την δική σας).
            Το ίδιο συμβαίνει και με αυτούς που ταξιδεύουν γύρω από την Γη, τα πλοία του Μαγγελάνου ξεκίνησαν από την Ευρώπη και ταξίδεψαν δυτικά (αντίθετα προς την κίνηση της Γης) και επέστρεψαν από την Ανατολή. Στο διάστημα αυτό η Γη έκανε ένα ορισμένο αριθμό περιστροφών, ενώ οι ταξιδιώτες μια περιστροφή λιγότερη.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο  καπετάνιος Σεβαστιανός Ελ Κάνο (Juan Sebastián Elcano).






            Για να αποφεύγονται τα μπερδέματα με τις ημέρες της εβδομάδας, με Διεθνή συμφωνία καθορίστηκε μια γραμμή αλλαγής της ημερομηνίας, αυτό το «όριο ημερομηνίας» περνά από τα κατοικημένα σημεία στον 180 μεσημβρινό του Γκρήνουιτς. Τα πλοία που ταξιδεύουν προς Βλαδιβοστόκ στον Άγιο Φραγκίσκο περνώντας τη γραμμή μετρούν την ίδια μέρα δύο φορές, δηλαδή αν περάσει Τετάρτη 2 Νοεμβρίου τότε η επομένη θεωρείται η Τετάρτη 2 Νοεμβρίου. Αν όμως ταξιδεύουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από τον Άγιο Φραγκίσκο στο Βλαδιβοστόκ τότε οι ναυτικοί πηδούν μια μέρα δηλαδή η επομένη θα είναι η Παρασκευή 4 Νοεμβρίου.








ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αντίγραφο του πλοίου «Βικτωρία».


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

-          ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΓΚΥΚΛΟΣΜΙΑ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ τόμος Ι ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ εκδόσεις ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΣΠΑΤΩΝ ΚΑΙ ΧΟΥΝΤΑ


Το Αεροδρόμιο Σπάτων η κατασκευή του είχε προγραμματιστεί από το απριλιανό καθεστώς 9/7/1970 (έρευνα χώρου από ειδικούς, μελέτες, απαλλοτριώσεις κλπ).

      Το κυβερνητικό συμβούλιο 9/6/1970 αποφάσισε την κατασκευή αεροδρομίου για την Αθήνα, οι απαιτούμενες πιστώσεις δόθηκαν από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (υπ αριθμ 292/10-5-71).



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το αεροδρόμια Σπάτων είναι μια υπόθεση που ξεκίνησε από το 1970.

      Τα επείγοντα έργα του αεροδρομίου του Ελληνικού ανετέθησαν στον όμιλο AIRWAYS ENGINEERING CORP. και BURN AND ROE INC και η σχετική σύμβαση υπογράφτηκε στις 14/9/70 (αριθμ 292/10-5-71).

      Ο ανάδοχος όμιλος μελετητών ανεζήτησε την θέση του νέου αεροδρομίου με στόχους εμπορική και εμπορική προβολή, και με γνώμονα τους παράγοντες του Τουρισμού, την Βιομηχανία, το Εμπόριο κλπ. Το αεροδρόμιο θα έπρεπε να μπορεί να υποδεχθεί 22.350.000 επιβάτες και 562 τόνους εμπορεύματα (116 κινήσεις και 11.230 επιβάτες ωριαίως σε ώρες αιχμής), ερευνήθηκαν 11 θέσεις στην περιοχή της Αττικοβοιωτίας και μέχρι Κόρινθο, Χαλκίδα και Θήβα, ακόμα έγινε η σκέψη για να φτιαχτεί στην Μακρόνησο .

      Στις 12/5/1971 με βάση τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων αποφασίστηκε η θέση των Σπάτων και συγκεκριμένα η περιοχή Σαγκάνι (έγγραφο υπ αριθμ ΕΠ 292/10-5-71)
Η Απριλιανή μελέτη προέβλεπε χρόνο ολοκλήρωσης σε δύο χρόνους
Α φάση μέχρι τέλους 1978
Β φάση    μέχρι τέλους 1984
Κόστος  α φάση  205.201.618 δολάρια ή 6.200.000.000 δραχμές
Κόστος β φάση 70.912.800 δολάρια
Σύνολο 276.114.418 δολάρια  ή 8.283.432.540 δραχμές.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Υπουργός του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει σχεδιασμούς που αφορούν το αεροδρόμιο Σπάτων.

      Η δαπάνη των επειγόντων έργων εκτιμήθηκε ότι θα ανερχόταν σε 350.000.000 δραχμές και θα ολοκληρωνόταν στο τέλος του 1973  (έγγραφο υπ αριθμ ΔΕΜ/Γ 14997-9-71).

      Με την υπ αριθμ Ε2/Α/22465 / 7120/10-7-71 απόφαση έγινε αποδεκτό το εριστικό σχέδιο της τεχνοοικονομικής μελέτης των αναδόχων μελετητών και το σχέδιο αυτό εκτυπώθηκε σε 150 αντίτυπα .

      Τον Αύγουστο του 1971 ο Υπουργός συντονισμού ανέθεσε στο Γνωμοδοτικό Όργανο μέχρι 31/101971  να υποβάλει εισήγηση  για την προσφορότερη αξιοποίηση του χώρου του αεροδρομίου του Ελληνικού , με σκοπό την χρηματοδότηση κατά ένα μέρος των έργων του νέου αεροδρομίου (υπ αριθμ 44140/ΓΕΕΣ – 1558).

      Το Υπουργείο Δημοσίων Έργων ανέλαβε την σύνταξη του κτηματολογίου της περιοχής Σπάτων – Σαγκάνι που ολοκληρώθηκε τέλος Οκτωβρίου 1971, η Πολιτική Αεροπορία ταυτόχρονα ερεύνησε το θέμα της απαιτουμένης δαπάνης για τις απαλλοτριώσεις και κατέληξε στο ποσό των 2.000.000.000 δραχμών για 34.000 στρέμματα  (υπ αριθμ ΔΕΜ/Γ/Ε 80/23-9-71).



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η HOCHTIEF ανέλαβε την κατασκευή, ανάπτυξη, λειτουργία και εκμετάλλευση του νέου διεθνούς αερολιμένα.


      Το Νοέμβριο και Δεκέμβριο 1971 υποβλήθηκε προσφορά κατασκευής του αεροδρομίου από την εταιρεία CONSTAIN BURNS AND ROE και εκδηλώθηκε ενδιαφέρον και από άλλους οίκους. 16-18/11/1972 επισκέφτηκαν την Ελλάδα οι Χένρυ Κερνς και Ουίλιαμς Στρενγκ της Αμερικανικής Τράπεζας Εισαγωγών Εξαγωγών και δήλωσαν ότι «……είναι πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν αναπτυξιακά έργα της χώρας, απεριόριστης δαπάνης», τις ίδιες προτάσεις κάνει και ο λόρδος Λίμερικ και ο Μάριος Νικολινάκος.

      Συντάχτηκε διάγραμμα επιβολής οικοδομικών περιορισμών στην περιοχή του νέου αεροδρομίου από την Πολιτική Αεροπορία και στην συνέχεια οριστικό σχέδιο γενικής διατάξεως (ΜΑSTER PLAN) του αεροδρομίου.

      Μειοδότης του διαγωνισμού αναδείχτηκε ο Καναδικός οίκος N.D.LEA AND ASSOCIATES LTD (υπ αριθμ 2/3-1-1972).

      Για εδαφοτεχνική έρευνα (ΜΑSTER PLAN)  και τεχνική μελέτη πρώτης φάσης προβλέφτηκε στο πενταετές πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων 1973-1977 με πίστωση 266.000.000 δραχμές, μέχρι το τέλος του 1972 είχαν δαπανηθεί 380.000 δραχμές (ΠΔΕ 1973-1977 σελ 131).


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Οι κκ. Κ. Λαλιώτης (αριστερά) και Κ. Μητσοτάκης ανταλλάσσουν χειραψία την ημέρα παράδοσης του νέου Διεθνούς Αεροδρομίου Σπάτων τον Οκτώβριο του 2000.

      Ο τύπος της εποχής ασχολήθηκε εκτενώς με το νέο μεγάλο έργο :
«Ο.Τ» 1-2-1973
«ΑΚΡΟΠΟΛΗ» 5-1-1973 κλπ
      Το χρονοδιάγραμμα προέβλεπε
-          Μάιο 1972 Υπογραφή συμβάσεως με τον Τεχνικό Σύμβουλο
-          Φεβρουάριο 1973 Σύνταξη Προδιαγραφών και πρόσκληση μελετητών για προκαταρκτική μελέτη.
-          Μάιο 1973 επιλογή μελετητή (ΜΑSTER PLAN).
-          Νοέμβριο 1974 εκπόνηση μελέτης (ΜΑSTER PLAN) και έργα α φάσεως.
-          Δεκέμβριο 1973 ολοκλήρωση απαλλοτριώσεων.
-          Νοέμβριο 1974 Οριστική μελέτη, καθορισμός τρόπου χρηματοδοτήσεως, παράλληλα έργα αεροδρομίου(δρόμοι κλπ ), επιλογή κατασκευαστή.
-          1978 εκπόνηση οριστικών μελετών και κατασκευή αεροδρομίου.





ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ 


            Η ΝΔ διέκοψε επί μακρόν τις εργασίες και τις ξανάρχισε στο τέλος της θητείας της, έτσι χρειάστηκε να πληρωθούν διπλάσια ποσά για τις εναπομείνασες απαλλοτριώσεις, διπλασιάστηκε το κόστος των χωματουργικών εργασιών.

            Το 1984 (Νοέμβριος) η ΝΔ κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι σταμάτησε την εκτέλεση των μεγάλων έργων, ο τύπος άρχισε να ψεύδεται ότι το έργο ξεκίνησε μετά την μεταπολίτευση πχ 4/2/1993 σελ 23 στον «Ο.Τ» ο Στάθης Χαϊκάλης γράφει «Το έργο είχε πρωτοξεκινήσει επί ΝΔ (1979-80), μπήκε στο χρονοντούλαπο από τον μακαρίτη τον Αντ Τρίτση , ξαναβγήκε από το ΠΑΣΟΚ (1989)και τώρα επαναφέρεται από την ΝΔ». στην ίδια εφημερίδα (όπως είδαμε) πριν κάποια χρόνια προβαλλόταν η κατασκευή του έργου από την χούντα!








Το ΠΑΣΟΚ διέκοψε επί 3 χρόνια τις εργασίες και μετά τις ξαναξεκίνησε η ΝΔ .  Μέσα σ' ένα έντονο σκηνικό αντιπαραθέσεων μεταξύ υπουργών και αλληλομαχαιρωμάτων, οριστικοποιήθηκε ως τελική ημερομηνία-προθεσμία η 28η Μαρτίου του 2001, ύστερα από αλλεπάλληλες αναβολές και μπόλικη σεναριολογία.

Η μεταπολίτευση κατάφερε να  εγκατασταθούν οι  εργολάβοι το 1981 για έναρξη χωματουργικών εργασιών, που διακόπτονται όμως μετά 3 έτη και η κατασκευή "παγώνει". Το 1991 η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφασίζει την κατασκευή του νέου αεροδρομίου με το σύστημα "παραχώρησης και συγχρηματοδότησης".

Μετά από πολλές αναβολές και αφού μεσολάβησε η πτώση της κυβέρνησης το '93, προκρίνεται ως "εταίρος του Ελληνικού Δημοσίου στην κατασκευή, ανάπτυξη, λειτουργία και εκμετάλλευση του νέου διεθνούς αερολιμένα" η κοινοπραξία με επικεφαλής τη HOCHTIEF (κατασκευαστικός κολοσσός γερμανικών συμφερόντων).

Σύμφωνα με τη σύμβαση μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και κοινοπραξίας: Το Ελληνικό Δημόσιο κατέχει το 55% των μετοχών στην εταιρεία διαχείρισης του αεροδρομίου και η κοινοπραξία το υπόλοιπο 45%. Χρόνος εκμετάλλευσης για την κοινοπραξία, τα 30 χρόνια από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης (31/7/1995).

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι πρόκειται για μια σύμβαση αποικιοκρατικού τύπου. Οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ανέλαβαν την κατασκευή και εκμετάλλευση ενός μεγάλου έργου, με τους δικούς τους όρους, όχι όμως και το κόστος! Το Ελληνικό Δημόσιο χρηματοδοτεί είτε άμεσα (φορολογία) είτε έμμεσα (Σπατόσημο) το έργο μετακυλώντας το κόστος στους μελλοντικούς χρήστες.
Τα αεροπορικά εισιτήρια και το Σπατόσημο αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά (μέχρι 7.000 δρχ. για τα δρομολόγια εσωτερικού, σύμφωνα με εκτιμήσεις). Αλλά και η (προβληματική) οδική πρόσβαση στο αεροδρόμιο θα κοστίζει. Πόσο; Σύμφωνα με το Λαλιώτη -σε πρώτη φάση- το συμβολικό (η υπογράμμιση δική του) ποσό των 200 δρχ. για διόδια στα 17 χιλιόμετρα της Αττικής Οδού. Δηλαδή "μόλις" 12 δραχμές το χιλιόμετρο. 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στο διεθνή διαγωνισμό που διεξάγεται την κοινοπραξία κατασκευής αναλαμβάνει η γερμανική Hochtief Aktiengesellschaft.. Τελικά στις 5 Σεπτεμβρίου 1996 ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης θέτει τα θεμέλια για την δημιουργία του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» που εγκαινιάζει ο ίδιος  τον Μάρτιο του 2001.




Η ΖΗΜΙΑ



Το έργο τελικά κατάφεραν να το κατασκευάσουν  με καθυστέρηση 19 χρόνια και όσο αφορά το κόστος της πρώτης φάσεως έφτασε 400.000.000.000 δραχ  δηλαδή 65 φορές μεγαλύτερο από αυτό που θα το κατασκεύαζε το απριλιανό καθεστώς.

Τελικά το κόστος κατασκευής έφτασε στ 4.000.000.000 δολάρια (με τρεις διαδρόμους) , ενώ η απριλιανή μελέτη προέβλεπε 4 διαδρόμους και κόστος 276.200.000 δολάρια.

Η συνολική ζημιά δηλαδή είναι 3.724.000.000 δολάρια αν αυτό υπολογιστεί σε δραχμές Φεβρουαρίου 1993 είναι περίπου 819.280.000.000 δραχμές ζημιά



ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ ΑΠΡΙΛΙΟ 2011

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...