ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ

Ο Θ Πάγκαλος επέβαλε δικτατορία με τον τρόπο τέλος πάντων που την επέβαλε, έγινε και πρόεδρος της δημοκρατίας με ανορθόδοξο τρόπο, με την υποστήριξη της Αγγλίας, τώρα πια αναζητούσε ένα πρωθυπουργό που να έχει κάποιο κύρος και να είναι πρόθυμος να είναι ανδρείκελο και να εξασκεί ο δικτάτωρ μέσω αυτού την διακυβέρνηση της χώρας.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Εγκατέστησε δικτατορία με στόχο την επανάληψη του πολέμου κατά της Τουρκίας, χωρίς να έχει εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις νίκης. 

Ήθελε δηλαδή μια δικτατορία με δημοκρατικό μανδύα και μέσω αυτής να άλλαζε πάλι το σύνταγμα και να έδινε στον ΠτΔ αρμοδιότητες ανάλογες που έχει ο ΠτΔ των ΗΠΑ.

Θα πρέπει να προσέξετε τα ονόματα, φαίνεται ότι με τον δικτάτορα ήταν όλοι συνομιληταί και όλοι προσέφεραν υπηρεσίες.

Η πρώτη προσέγγιση τήν έκανε στον Λεωνίδα Παρασκευόπουλο τον πρώτο αρχιστράτηγο της Μ Ασίας ο οποίος μετα τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920 έφυγε και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, η προσέγγιση έγινε με τον υποδοικητή της Εθνικής ΤΕ Εμμ. Τσουδερού (βενιζελικού, μετά πρωθυπουργού στην μάχη της Κρήτης και στην εξόριστη κυβέρνηση στη  Μ Ανατολή). Ο Λεωνίδας Παρασκευόπουλος ήρθε 25 Μαίου 1926 στην Ελλάδα συζήτησε με τον Πάγκαλο και με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων επί τρήμερο κατάλαβε περί τίνος πρόκειται και την 28^η Μαίου ανακοίνωσε ότι δεν απεδέχετο την πρωθυπουργία και επέστρεψε στην Γαλλία.

Την 8 Ιουνίου 1926 κάλεσε τον βενιζελικό Κ Ζαβιτζιάνο και του υποσχέθηκε για να τον δελεάσει ότι στην κυβέρνησή του θα συμμετείχε και γιός του Ε Βενιζέλου ο Κυριάκος Βενιζέλος.

Πράγματι το ζήτησε απί τον Ε Βενιζέλο που διαπραγματευόταν με παράκλησή του Θ Πάγκαλου στο Λονδίνο για την ρύθμιση των πολεμικών χρεών. Ο Βενιζέλος αποδέχτηκε με δύο όρους:

Α. Η κυβέρνηση   Κ Ζαβιτζιάνου να διεξήγαψε ελεύθερες εκλογές

Β. Η βουλή θα αποφάσιζε για όλες τις τροποποιήσεις που εισήγαγε στο Σύνταγμα ο Θ Πάγκαλος.

Ο Πάγκαλος δέχτηκε και ο Κυριάκος Βενιζέλος έφτσε στην Αθήνα 7 Ιουλίου 1926 με δύο επιστολές:

Α. Προς τον Θ Πάγκαλο που επαναλάμβανε τους όρους που έβαλε.

Β. Προς Καφαντάρη και Μιχαλακόπουλο που τους έλεγε ότι δεν εγκρίνει τις μεθόδους Θ Πάγκαλου αλλά χάρη της εσωτερικής γαλήνης ... ο κόσμος κουράστηκε από τους εμφύλιους... και ότι με την αποδοχή των όρων από τον Θ Πάγκαλο η επιστολή να δημοσιευθεί στην ΦΕΚ ώστε να έχει θέση νόμου.

Εν τω μεταξύ ο Θ Πάγκαλος είχε καλομάθει από την εξουσία - νόμισε ότι ο λαός ενέκρινε την διακυβέρνησή του -  και επιδίωξε μη συνενόηση πράγμα που ήθελαν και οι πολιτικοί οι οποίοι επιδίωκαν βίαιη ανατροπή του, την 16^η Ιουλίου εξέδοσε διαταγή που απαγόρευε στις εφημερίδες να παρουσιάζουν  ανακοινώσεις των βενιζελικών αρχηγών και δύο μέρες μετά συνέλαβε και εξόρισε στην Νάξο τους Καφαντάρη, Μιχαλακόπουλο, Παπανδρέου και Αχ Κύρου, ο Παπαναστασίου πρόλαβε να κρυφτεί  ...

 

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :

Έλληνας πολιτικός, που διετέλεσε για ένα μήνα πρωθυπουργός  την περίοδο της δικτατορικής διακυβέρνησης Πάγκαλου.
Ο Αθανάσιος Παπαλουκάς, όπως ήταν το πραγματικό του επώνυμο, γεννήθηκε στο Δαδί (νυν Αμφίκλεια) Φθιώτιδας στις  16/2/ 1849 - Αθήνα 5/2/1931. Αργότερα άλλαξε το επίθετό του σε Ευταξίας

 

 

 

Ο Θ Πάγκαλος όμως εν τω μεταξύ βρήκε άνθρωπο να παίξει τον ρόλο του πρωθυπουργού που αυτός ήθελε,  ήταν ο Αθαν Ευταξίας και την 19^η Ιουλίου ωρκίσθη προ του Θ Πάγκαλου, όλο το υπουργικό σύμβούλιο πλην δύο ήταν αντιβενιζελικοί (βασιλικοί!).

Τα έργα της βραχύβιου  κυβέρνησης Αθαν Ευταξία υπερέβησαν σε εξαλότητα και αυτά που θα έκανε και ο Θ Πάγκαλος  - σε συνενόηση με τον δικτατορα - έφτασε την 17^η Αυγούστου να υπογράψει σύμβαση με τον πρέσβη της Γιουγκοσλαβίας άκρως αντεθνική, παραχωρώντας στην πραγματικότητα την Θεσσαλονίκη, ευτυχώς δεν εφαρμόστηκε (δεν επικυρώθηκε) λόγω ανατροπής της δικτατορίας...

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Η ΕΛΛΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΩΝ του Γρηγ Δαφνή εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.

ΕΝΤΟΛΗ ΝΤΕ ΓΚΩΛ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΓΕΡΜΑΝΩΝ

 

Τον Αύγουστο του 1941 στην κατεχόμενη Γαλλία δολοφόνησαν  ένα λοχαγό που έβγαινε από το "μετρό", ένα άλλο αξιωματικό στο Μπορντώ και δύο στρατιώτες στην οδό Σιμπιονέ στο Παρίσι.

 

"...ο εχθρός τουφέκισε τους ομήρους κατά εκατοντάδες, έριχνε στην φυλακή χιλιάδες πατριώτες, για να τους μεταφέρει μετά στην Γερμανία, τσάκισε με πρόστιμα και καταναγκαστική εργασία τους κατοίκους της περιοχής όπου σκοτωνόντουσαν οι άντρες τους..."

 

Ο Σαρλ Ντε Γκωλ μίλησε 23 Οκτωβρίου 1941 από το BBC και είπε τα ακόλουθα:

 

" Είναι απόλυτα φυσικό και απόλυτα δίκαιο να σκοτώνονται οι Γερμανοί από τους Γάλλους. Αν οι Γερμανοί δεν ήθελαν να δεχτούν τον θάνατο από τα χέρια μας. δεν είχαν παρά να μείνουν στην πατρίδα τους....

 

Από την στιγμή που δεν κατάφεραν να υποτάξουν όλο τον κόσμο. Θα πρέπει να ξέρουν ότι τους περιμένει ο τάφος και η φυλακή..... Αλλά στον πόλεμο υπάρχει μία τακτική.

 

Ο πόλεμος πρέπει να διεξάγεται από αυτούς που τον έχουν αναλάβει.

 

Σήμερα η συμβουλή που μπορώ να δώσω στις κατεχόμενες περιοχές είναι να μη σκοτώνουν ανοικτά τους Γερμανούς. Και αυτό για ένα μόνο λόγο: επειδή έτσι θυσιάζονται αυτή την στιγμή -  πράγμα πολύ εύκολο να το επιχειρήσει ο εχθρός - άοπλοι πολεμιστές μας.

 

Αντίθετα μόλις είμαστε σε θέση να περάσουμε στην επίθεση, θα δοθούν οι αναμενόμενες εντολές.".

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ  ΠΟΛΕΜΟΣ του Σαρλ Ντε Γκωλ πρώτο τόμο Εκδόσεις το ΒΗΜΑ σελ 227

 

ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΚΑΤΣΙΠΟΔΙ

 

 

Ο Μ Θεοδωράκης ήταν στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και κατ ομολογία του πήρε μέρος στα Δεκεμβριανά.

Σε μία μάχη στο Κατσιπόδι*, Χριστούγεννα του 44, δίπλα στον 1ο λόχο που υπηρετούσε ο  Μ. Θεοδωράκης πολεμούσε και μία διμοιρία του μονίμου ΕΛΑΣ από το Μεσολόγγι, με διοικητή το δάσκαλο Μαργαρίτη.

Και ξαφνικά, πάνω στην πιο κρίσιμη στιγμή, η διμοιρία του Μαργαρίτη εγκαταλείπει απροσδόκητα τις θέσεις της, αφήνοντας ακάλυπτο το λόχο του Θεοδωράκη!

 

 

«Φτάσαμε κακήν-κακώς εκεί που τώρα είναι η Δάφνη και μεις το λέγαμε Κατσιπόδι. Και τι να δουμε! Όλη τη διμοιρία του μόνιμου ΕΛΑΣ πάνω σε καμιόνια, μαζί και τα μυδράλια. Ο Μαργαρίτης που μας γνώρισε, πήδησε και ήρθε κοντά μας και μας είπε αυτά τα καταπληκτικά λόγια που σφραγίζουν όλη την τραγωδία του Δεκέμβρη: "Συγνώμη συναγωνιστές. Όμως φαίνεται ότι ο ΕΛΑΣ δεν έχει δικαίωμα να μάχεται στην Αθήνα. Δηλαδή εμείς του μονίμου. Στη μέση της μάχης ήρθε διαταγή να φύγουμε...".

 

Θεοδωράκης: "Και γιατί δεν μας ειδοποιήσατε;"

Μαργαρίτης: "Δεν προλαβαίναμε".

Θεοδωράκης: "Ξέρεις πόσοι σωθήκαμε;"

Μαργαρίτης: "Πόσοι;"

Θεοδωράκης: "Εμείς οι τρεις..."».

 

 

*Κατσιπόδι είναι η Δάφνη

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ του Μ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

ΕΥΤΥΧΩΣ ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ του ΤΑΚΗ ΛΑΖΑΡΙΔΗ

ΤΡΙΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 

 

 

            Η ιδεολογία της 4^ης Αυγούστου χαρακτηριζόταν από εκλεκτικισμό και εμπειρισμό, είχε ιδεολογικά στοιχεία από άλλα ευρωπαϊκά πρότυπα και αυτή η σύνθεση ονομάστηκε «τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός». Ο πρώτος είναι της αρχαιότητας, ο δεύτερος ο Βυζαντινός και ο τρίτος αυτός που θα σκιαγραφηθεί πιο κάτω.

 

            Οι φασιστικές και ναζιστικές επιρροές ήταν ολοφάνερες στα εξωτερικά και σε κάποια δομικά χαρακτηριστικά και αυτά ήταν :

-        Ο φασιστικός χαιρετισμός κατά το μοσουλινικό τύπο.

-        Ο τίτλος του «Εθνικού Κυβερνήτη» και «Αρχηγού της Κυβερνήσεως»  κατά το ιταλικό Duce del Fascismo e Capo di Coverno (αν και αρχηγοί ονομαζόντουσταν όλοι ακόμα και ο Ν Ζαχαριάδης).

-        Η αντήχηση του «τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού» παρέπεμπε στο Γ Ράιχ.

-        Το σύνθημα «Ένα Έθνος, ένας βασιλιάς, ένας Αρχηγός, μια Νεολαία» ήταν αντιγραφή του γερμανικού “Ein Volk, ein Reich, ein Fuhrer”.

-         Η χρήση του διπλού μινωικού πελέκεως ομοιάζει με το ιταλικό των δεσμίδων του Λίκτωρος Fascio Littorio (το σήμα των ιταλών μελανοχιτώνων).

-        Η σύσταση  της ΕΟΝ και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Συνεταιρισμών Ελλάδος έμοιαζαν  με τα Τάγματα Εργασίας, των Ταγμάτων Εφόδου, της Ballila και της   Hitlerjugend.

-        Η καύση βιβλίων είναι ναζιστική αντιγραφή (αν και πάρα πολύ περιορισμένη, και κυρίως στην αρχή πριν εδραιωθή το κράτος, μόλον μεμονωμένο το φαινόμενο, καύση κάποιων βιβλίων έγινε μόνο στις 21/8/1936 στον Πειραιά και 24/8/1936 στην Σπάρτη).

-        Λαμπαδηφορίες της ΕΟΝ κατά το ναζιστικό πρότυπο.

-        Τραγούδια της 4^ης Αυγούστου αναφέρουν « Ο Μεταξάς μας οδηγεί» κατά το Fuhrer των Γερμανών (Fuhrer=οδηγός).

 

 

Το ιδεολογικό οικοδόμημα δεν ήταν αντίγραφο του Ιταλικού και του Γερμανικού μοντέλου, διέφερε ως προς την δομή και τις μεθόδους, η 4^η Αυγούστου τήρησε αρχές ατομικότητας και άφησε περιθώρια στην κοινωνία των πολιτών, οι κατευθυντήριες γραμμές ήταν :

-        Η «Αναγέννηση της Ελλάδος» με σύνθημα «Εμπρός για μια Ελλάδα νέα».  Έμοιαζε δηλαδή με το καθεστώς του Αντώνιο Σαλαζάρ της Πορτογαλίας (με διαφορά ότι η Πορτογαλία δεν είχε βασιλεία).

-        Η «Εθνική ενότης» με στόχο την αδρανοποίηση της πάλης των τάξεων.

-        Έλλειπε το κόμμα που θα αγκάλιαζε ασφυκτικά την κοινωνία, όπως έλεγε ο Μεταξάς : «θα σχηματίσωμεν Εθνικόν Μέτωπον δια της ενώσεως των οπαδών όλων των κομμάτων». Στόχος του η δημιουργία «Κρατικού Κόμματος» αλλά τέτοιο κόμμα δεν δημιουργήθηκε, η δε ΕΟΝ ίσως μετά μια γενιά θα μπορούσε να φέρει ένα τέτοιο αποτέλεσμα.

-        Η λατρεία του «Αρχηγού» και η προβολή του σαν χαρισματικός ηγέτης.

-        Έλλειπε ο αντισημιτισμός, τον Σεπτέμβρη του 1936 ο Μεταξάς τόνισε ότι δεν κάνει φυλετικές διακρίσεις.

 

 

Σε θεσμικό επίπεδο η 4^η Αυγούστου ήταν :

-        Αντικοινοβουλευτική.

-        Αντικομμουνιστική.

-        Αυταρχική.

-        Αστυνομοκρατούμενη. Και όπως έλεγε ο Ι Μεταξάς η 4^η Αυγούστου εγκαθιδρύθηκε για να απαλλάξει την χώρα από την «διπλή τυραννία των κομμάτων και του κομμουνισμού» αυτό συνοψίστηκε στον όρο «βενιζελοκομμουνισμός» .

 

Σε ιδεολογικό επίπεδο η πνευματική θα ήταν μια αποκλειστικά Ελληνική υπόθεση «Δεν θέλομεν τους ξένους πολιτισμούς» επιδιωκόταν «αναβάπτιση στις ωραίες ελληνικές παραδόσεις» και «επιστροφή εις τας αιωνίους πηγάς». Οι συνιστώσες του  τρίτου Ελληνικού πολιτισμού στηριζόταν στις συνθηματολογία «Βασιλεύς, Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». Η θέση του Βασιλέα ήταν το υπέρτατο αγαθό που περιέκλειε όλα τα άλλα, «το πρόσωπον του βασιλέως δεν υπάγεται υπό συζήτησιν», η Θρησκεία ήταν εργαλεία για την καταπολέμηση του μαρξιστικού υλισμού, έχουμε δηλαδή «εκπολιτιστικό εθνικισμό» (ρήση της Μαρίνας Πετράκη), η οικογένεια και το Έθνος αποτελούν το «κύτταρον της Ελληνικής κοινωνίας».

  Προωθείται η άποψη του «εκλεκτού λαού», ο Νικολούδης έγραψε «….Το έθνος είναι η συνισταμένη  όλων των ιδανικών μας….ο νέος Έλλην πολίτης θα είναι ανώτερος άνθρωπος….» (ο εκλεκτός λαός δεν προωθήθηκε επιθετικά αλλά σαν αμυντικός εθνικισμός), σαν κεντρική ιδέα του πολιτεύματος ήταν το πνεύμα της Αρχαίας Σπάρτης που θεωρείτο «το καταλληλότερο αρχαίον πρότυπο», το «Σπαρτιάτικο ιδεώδες» διατυπώθηκε από τον Ι Μ Παναγιωτόπουλο  το 1937 «… η δωρική αρετή, η τραχύτητα του ήθους, η ανεξιλέωτη και αυστηρή εκείνη στρατιωτική αγωγή που εκμηδένιζε το άτομο…. Και που δεν είχε άλλο σκοπό παρά να δημιουργήσει από τους λιγοστούς Δωριείς του Ευρώτα αρχηγούς λαών, ικανους και την πατρίδα να διευθύνουν και στους άλλους να δείξουν την δύναμή τους…… υπόταξαν το άτομο στο σύνολο, το ιδιωτικό συμφέρον στο γενικό καλό, τη δίψα της ατομικής επιβιώσεως στην ανάγκη αναδείξεως της χώρας….». Ο φασισμός στην μεταξική διακυβέρνηση ήταν ατελής διότι οι παραδοσιακοί θεσμοί της Εκκλησίας, της θρησκείας, της οικογένειας διατήρησαν ακέραιη την ισχύ και την αυτοτέλειά τους. Πάντως η 4^η Αυγούστου διακήρυξε ότι «η μόνη πραγματικότης είναι το Ελληνικό Έθνος» σε αντίθεση με τους Ιταλούς φασίστες που θεωρούσαν την πολιτική ως απόλυτη και υπέρτατη αξία και σε αυτή την λογική θέλησαν να αφομοιώσουν τον άνθρωπο, η διαφορά είναι τεράστια και καθοριστική .  

      Στην υπηρεσία αυτών αξιών στρατεύτηκε από την 4^η Αυγούστου η τέχνη, έτσι έχουμε ανΕργέστερα καλλιτεχνικά και όχι  με κείμενα μέσω θεαματικών τελετών και θεατρινίστικων παραστάσεων. Ο τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός χρησιμοποίησε παραστάσεις που έδειχναν το αρχαίο και νέο κάλλος του ελληνισμού (παραδοσιακές φορεσιές, δημοτικό τραγούδι, λαϊκή τέχνη) πχ η εκατονταετηρίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών (18-24 Απριλίου 1937) που συνοδεύτηκε με ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ «Επίκληση προς την Θεάν Αθηνά».

     

Ο τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός έχει σαν ιδανικό τον ολοκληρωτισμό, η άποψη της «πειθαρχούμενης ελευθερίας» που επιδιώκεται προς τον ολοκληρωτισμό αποβλέπει, ο Νικολούδης έγραψε για « Έλληνας πειθαρχούμενους….μόνιμον καθεστώς πειθαρχίας και τάξεως, μέσα εις το οποίον προηγείται το κράτος και έπεται ο πολίτης». Ο δε μεταξάς ήθελε «ζωντανό οργανισμό» μέσα στις κολλεκτιβίστικές ιδέες της εποχής και συγχώνευση του ατόμου με το Έθνος και υποταγή της θέλησής του στο Κράτος.

     

 

      Ο τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός προκειμένου να εκφραστεί η συλλογική βούληση του Ελληνικού Έθνους δημιούργησε δομές που ακόμα πολλές από αυτές υπάρχουν.

 

-        Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ιδρύθηκε το 1938

-        Η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών .

-        Η Ένωσις Σωματείων Εικαστικών Τεχνών

-        Η Ένωσις Ελλήνων Μουσουργών.

-        Ο Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων  που από την ίδρυσή του το 1937 καθιέρωνε το κρατικό μονοπώλιο στην έκδοση και διάθεση των διδακτικών συγγραμμάτων.

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

-        Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Ι ΜΕΤΑΞΑ εκδόσεις ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΑ τόμος ΙΙΙ

 

- ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ Ι ΜΕΤΑΞΑ του  Σπ Γ Πλουμπίδη εκδόσεις ΕΣΤΙΑ