Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ






            Μετά την απαγωγή των χωροφυλάκων από τον ΕΛΑΣ , άρχισαν να υπάρχουν φήμες ότι θα ερχόντουσαν στον Άθω το Τάγματα Ασφαλείας, για να τιμωρήσουν όσους έκαναν εράνους για την διατήρηση της Χωροφυλακής.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αγιορείτες πατέρες.



            Για τον λόγο αυτό ο Πάλμος και ένας Ανθυπασπιστής έφυγαν από το ΑΟ κρυφά στις αρχές του Απριλίου 1944.

            Τα ΤΑ παρουσιάστηκαν στα όρια του Άθω στις αρχές Μαΐου του 1944, και οι αγιορείτες μοναχοί ανησύχησαν σοβαρά, ειδικότερα όταν τα ΤΑ δημιούργησαν την έδρα τους στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής μετά από φρικαλεότητες που έκαναν στην Αφυσιά και την ληστεία του Ξηροποταμηνού Μετοχιού του χωριού.

            Τα ΤΑ αποβιβάστηκαν στην Αμμουλιανή όπου φόρεσαν αντάρτικα ρούχα και εμβλήματα και παρουσιάστηκαν σαν αντάρτες. Ο Γερμανός ναυτοφύλακας ξεγελάστηκε και κάλεσε βοήθεια τη βουλγάρικη μονάδα της Ιερισσού, στην συμπλοκή που ακουλούθησε σκοτώθηκαν 4 ταγματασφαλίτες, με το πάθημα αυτό τα ΤΑ αναγκάστηκαν αν ματαιώσουν την είσοδό τους στο ΑΟ.

            Τα κατ ευφημισμό ονομαζόμενα ΤΑ ήταν πραγματική μάστιγα της υπαίθρου, οι καλόγεροι τα ονόμαζαν «αποβράσματα του άδου», τα έργα τους ήταν να δέρνουν τον μισό πληθυσμό σαν κομουνιστές, και τον υπόλοιπο σαν γερμανόφιλους και όλους μαζί σαν μη πατριώτες, η πλειοψηφία των ΤΑ στην περιοχή είναι Κουτσόβλαχοι πρώην λεγεωνάριοι συνεργάτες των Ιταλών, ανάλογα την περίσταση υποκρίνοντο τον εθνικιστή ή τον κομουνιστή και το μόνο τους μέλημα ήταν η ληστεία .






Όλα   αυτά τα έγραψε ηγούμενος της Ι Μ Διονυσίου στις 15/5/1944 σε επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ιεζεκιήλ και συνεχίζει ο αρχιμανδρίτης Γαβριήλ στο γράμμα του: 

«Αλλοίμονον αν πράγματι το Κράτος αναθέσει εις τοιαύτα τέρατα την ασφάλειάν του, δεν χρειάζεται να κοπιάσει ο κομμουνισμός δια την επικράτησίν του, φθάνουν αυτοί. 

Ο κόσμος εν τη απομονώσει του ως μόνον κριτήριον έχει σήμερον την σύγκρισιν , όπου επικρατούν οι άλλοι, οι λεγόμενοι αριστεροί , επικρατεί άκρα ασφάλεια τιμής και περιουσίας, όπου δε αυτοί οι φερώνυμοι της ασφαλείας , γενική ρεμούλα και το χείριστον , το ανυπόφορον, το ανομολόγητον, άκρα ατίμωσις, τα κορίτσια και αι γυναίκες πήραν κυριολεκτικώς τα βουνά, ίνα προστατευθώσιν από τους  άλλους τους λεγόμενους κακούς. 

Δια τον λόγον αυτόν, Σεβασμιώτατε, σας παρακαλώ αν πράγματι το κράτος συμμετέχει εις την οργάνωσιν των ταγματων αυτών και δύνασθε να εισηγηθείτε και εις την αρμοδίαν αρχήν, να συστήσητε και επιστήσητε την προσοχήν αυτής εις τα γεγονότα εν Χαλκιδική ιδίως εν Σιθωνία. 

Το εδρεύον εν Αγίω Νικολάω  τάγμα, έχει τελείως εκτραχειλισθή εναντίον παντός τιμίου πολίτη….θα ήτο προτιμότερον να έλειπον αι οργανώσεις αυταί των αλητών…..δεν είναι δυνατόν να παύσουν φέροντες την Ελληνικήν σημαίαν ως έμβλημα τοιαύτα τέρατα  και να είναι εξ ολοκλήρου και αυτοί τύρανοι; 

Εκείνο που δεν κατώρθωσαν 3 έτη κατοχής, επεργάζεται ραγδαίως η πάλη των οργανώσεων. Δεν υπάρχει λογική εις τας ιθύνουσας τάξεις;…...Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς πρέπει να άδομεν την 3ην διεθνή και τα φασιστικά θούρια;…..»






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ (1886-1983), ηγούμενος της μονής Διονυσίου
(Φωτογραφία: Chrysostomus Dahm, 1957). 

Στις 14/5/1944 μερικοί ταγματασφαλίτες παρουσιάστηκαν στη Μ  Λαύρας και ισχυρίστηκαν ότι ήταν Άγγλοι φυγάδες που ήθελαν να δραπετεύσουν στην Τουρκία, ο αντιπρόσωπος της Μονής δεν τους πίστεψε και ειδοποίησε την φρουρά του γερμανικού σταθμού με τον ασύρματο. Οι Γερμανοί έφτασαν και εκεί έγινε μια εικονική μάχη έξω από την Λαύρα και μετά το θέατρο αυτό αναχώρησαν Γερμανοί και ταγματασφαλίτες όλοι συναδελφωμένοι. 
            

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ ΝΤΡΕΔΩΝ



Η αδελφοποίηση ήταν ένα έθιμο που αναπτύχθηκε στα Σουλιμοχώρια κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με αυτό, οι κλέφτες για να έχουν πιστούς συντρόφους στη δύσκολη κλέφτικη ζωή τους, διάλεγαν τους καλύτερούς τους φίλους και έκαναν μαζί την αδελφοποίηση, που την ευλογούσε η εκκλησία.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δήμος Δωρίου


Η αδελφοποίηση λοιπόν γινόταν συνήθως τη Δευτέρα του Πάσχα ή του Αγίου Γεωργίου με τον εξής τρόπο: Μία ομάδα 2 ως 12 ατόμων, που ήταν αδελφικοί φίλοι, πήγαιναν στον ιερέα και τον παρακαλούσαν να τους αδελφοποιήσει, να ευλογήσει τη φιλία τους. Τότε ο ιερέας τους οδηγούσε μπροστά στην ωραία πύλη και αφού γονάτιζαν, τους διάβαζε την ευχή. Έπειτα, έριχνε πάνω τους το πετραχήλι του και όλοι μαζί κρατούσαν με το δεξί χέρι τους το ευαγγέλιο και έδιναν όρκο, ο οποίος ήταν κοινός για όλους τους Έλληνες. 

Οι Ντρέδες ορκίζονταν δύο φορές. Στο τελείωμα της ευχής και του όρκου ακολουθούσε ο ασπασμός της αγάπης, της αιώνιας φιλίας και η αλληλοβοήθεια με θυσία της ζωής τους.

Στη συνέχεια άνοιγαν μ’ ένα μαχαίρι μια μικρή τομή στα μπράτσα τους και τα ένωναν σε εκείνο το σημείο ώστε να ενωθούν όχι μόνο με ψυχή αλλά και με αίμα. Με το αίμα που έτρεχε γέμιζαν ένα ποτήρι και έπιναν λίγο ο καθένας ώστε να γίνουν ένα αίμα.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Προτομή του Δ. Παπατσώρη 'Ανω Δώριο.


Με αυτή τη διαδικασία οι γονείς του ενός ήταν γονείς των άλλων. Το ίδιο και τα αδέρφια. Όποιος «πατούσε» τον όρκο το πλήρωνε συχνά με τη ζωή του. Όταν κάποιος λαβωνόταν έπρεπε να τον σώσουν όπως μπορούσαν. Αν κάποιος λαβωνόταν αλλά ήταν ετοιμοθάνατος έπρεπε να του πάρουν το κεφάλι για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού. Ακόμη έπρεπε να πουν τα κακά νέα στην οικογένειά του. Επιπροσθέτως, οι αδελφοποιητοί προσφωνούνταν μεταξύ τους βλάμηδες ή μπραζέρηδες. Μολονότι υπήρχε και αδελφοποίηση γυναικών, ήταν πιο σπάνια, ενώ η διαδικασία ήταν ίδια. Τις γυναίκες τις προσφωνούσαν Μότρημες. Το έθιμο αυτό κράτησε ως τις αρχές του 20ου αιώνα.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



Σουλιμοχώρια Ντρέδες ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Ιστορική Αναδρομή Λαογραφικές Αναμνήσεις του Δημητρίου Παν. Αθανασόπουλου.



Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Ο Σπ Μαρκεζίνης στο βιβλίο του ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ αναφέρει:


«…διδάγματα της προγονικής σοφίας, ότι παντού και πάντοτε και εις όλα, οι άρχοντες οφείλουν να δίδουν το παράδειγμα και μόνον τότε να καλούν τους πολίτας να ακολουθούν. Ακριβώς δηλαδή το αντίθετον από ότι καθιερώθη πλέον εις την νεοτέραν Ελλάδα, την μεταπολεμικήν ιδίως, με τας όχι σπανίας και όχι βραχείας περιόδους απαραδέκτου πλέον προκλήσεως, κατά τας οποίας οι άρχοντες ευλογούν τα γένια των υποκριτικώς καλύπτοντες την ευτελήν ιδιοτέλειαν και στρέφουν αυστηρόν το πρόσωπον προς τους υπηκόους…».






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Σπ. Μαρκεζίνης (χαιρετά με το καπέλο) με τον Θ. Καψάλη (δεύτερος από πάνω) πάνε ταξίδι όπως όλος ο κόσμος. 



Κουβέντες τόσο επίκαιρες ακόμα και σήμερα, ο παρεξηγημένος αυτός πολιτικός, κατά γενική ομολογία και ιδιαίτερα του Παπάγου χαρακτηρίστηκε ως «ο εξυπνότερος Έλλην». Και φυσικά έκανε εκπληκτικά πράγματα για το καλό της πατρίδας, που όμως δεν είναι της παρούσης.

Θα σταθώ μόνο σε ένα ζήτημα τεράστιο για την λιτότητα του  κράτους που όλοι προαναγγέλουν και κανείς δεν ακουμπά. Την χρήση κρατικών αυτοκινήτων.

Ο Σπ Μαρκεζίνης ήταν κατηγορηματικός : «Ουδέποτε χρησιμοποίησα κρατικόν αυτοκίνητον» σαν υπουργός άνευ χαροφυλακίου στην κυβέρνηση Θ Σοφούλη και σαν υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση Αλ Παπάγου, λέει: «Εχρησιμοποίουν την ιδιόκτητον Lincoln».


Σε μια συνομιλία του με τον Αλ Διομήδη για το θέμα των αυτοκινήτων έλαβε την πιο κάτω απάντηση: «Ενόμιζα αγαπητέ μου, ότι ήμουν ο μόνος ο οποίος δεν εχρησιμοποίουν κρατικόν αυτοκίνητον. Βλέπω τώρα ότι είμεθα δύο».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μια άλλη λογική.



Όταν ορίστηκε από τον Γ Παπαδόπουλο πρωθυπουργός για να γίνουν δημοκρατικές εκλογές, του διέθεσαν αυτοκίνητο για τον ίδιο αλλά και άλλο για την γυναίκα του, το δεύτερο αυτοκίνητο «το απεποιήθην αμέσως», το δε δικό του χρησιμοποιούσε μόνον για λόγους ασφαλείας μεταξύ του σπιτιού του και του γραφείου του. Την πρώτη δε ημέρα τους κοψοχόλιασε διότι πήγε με την γυναίκα του στην Αγία Βαρβάρα στο Αιγάλεω «εφαρμόζοντες οικογενειακήν αρχήν από Θεού άρχεσθαι».


Σε όλα τα επίσημα ταξίδια στο εξωτερικό χρησιμοποιούσε κοινά μέσα συγκοινωνίας, χωρίς ακολουθία εκτός των αναγκαίων υπηρεσιακών και αν ακολουθούσαν και δημοσιογράφοι γινόταν με έξοδα των εφημερίδων τους.

Από την εποχή που ήταν υπουργός Συντονισμού (Φθινόπωρο 1952 μέχρι Άνοιξη 1954) εισηγήθηκε περιορισμό των κρατικών αυτοκινήτων, ο οποίος με αυστηρότητα εφαρμόστηκε από τον Στρατηγό Καρανζένη, το εφάρμοσε με τον πιο κάτω τρόπο.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τεθωρακισμένη BMW υπουργού αξίας 750.000 Ευρώ.



Ορισθεί τριμελής εξ υπουργών επιτροπή υπό την προεδρία του κ Λάμπρου Ευταξία που εφάρμοζε δύο κανόνες.

Α. Ένα γενικό για όλα τα διατηρούμενα κρατικά αυτοκίνητα.
Β. Ένα ειδικό για εκείνους που θα σταματούσαν να κάνουν χρήση κρατικού αυτοκινήτου.

Οι κατοχικές κυβερνήσεις είχαν καθιερώσει την χρήση κρατικού αυτοκινήτου σε όλους τους πρώην διατελέσαντες  πρωθυπουργούς και τους αντιπροέδρους και σε άλλα ονομαστικά πρόσωπα.
Σχετικός πίνακας παραδόθηκε στον Σπ Μαρκεζίνη και αποφάσισε να καταργήσει την χρήση σε όλους πλην τους πρώην πρωθυπουργούς για να μη γίνουν παρεξηγήσεις.

Τι σημαίνει όμως για το κράτος η χρήση ενός αυτοκινήτου (συνήθως η χρήση του ήταν 25 χρόνια);

1.      Ασφάλιση.  
2.      Γκαράζ.
3.      Καύσιμα.
4.      Οδηγό.
5.      Συνοδεία αστυνομικού/ών.
6.      Συντήρηση.
7.      Ανταλλακτικά.
8.      Απώλεια φορολογίας, δασμών και τελών κυκλοφορίας από το ιδιωτικό αυτοκίνητο που θα χρησιμοποιούσε αν δεν υπήρχε η χρήση του δημόσιου αυτοκινήτου.
9.      Τα δημόσια αυτοκίνητα είναι συνήθως μεγάλου κυβισμού με ότι συνεπάγεται αυτό.







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δωρεάν αυτοκίνητα στους βουλευτές, τα θέλουν όλοι (πλην εξαιρέσεων) και μεγάλου κυβισμού.



Ανάλογο πίνακα για τα δημόσια αυτοκίνητα ζήτησε και όταν ήταν πρωθυπουργός από τον υπουργό προεδρίας κ Αγαθαγγέλου με στόχο την κατάργηση, πλην των πρώην πρωθυπουργών και η  αντικατάσταση με μικράς ιπποδύναμης Volkswagen, Fiat κλπ

Αυτές οι αποφάσεις είχαν σαν αποτέλεσμα να τον επισκεφθεί ο πρωθυπουργός των αποστατών Στ Στεφανόπουλος στο σπίτι του και να συζητήσουν επί δύο ώρες, μάλιστα του έστειλε και επιστολή με παράπονα και επιφυλάξεις στις 10/11/1973 επτά ημέρες δηλαδή πριν εκδηλωθούν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Του έγραφε μεταξύ των άλλων:

«…Ο σχετικός νόμος είναι πολύ παλαιός (30 ετών τουλάχιστον δηλαδή στην περίοδο της κατοχής)… όταν ρυθμιστεί το θέμα ειδοποιήσατέ με δια να συνεννοηθώ με τον Νέζερ δια τα περαιτέρω και ιδίως δια τον σωφέρ μου…», ο Στεφανόπουλος θέλει να αποφύγει ένα λαϊκό Volkswagen και επισημαίνει «…υπάρχουν αυτοκίνητα εξ ίσου φτηνά εις καύσιμα, αλλά πολύ πλέον ευπρόσωπα από τα Volkswagen, όπως  τα Taunus, τα Opel, τα Ford (μικρό μέγεθος). Ως γνωστόν τα Volkswagen προορίζονται δια τους εργάτας, ώστε να καθίσταται δυσχερής η είσοδος και έξοδος  ιδίως δια ηλικιωμένους….».

Μετά το Πολυτεχνείο και την ανατροπή της κυβέρνησης Σπ Μαρκεζίνη η απόφαση, μη χρησιμοποιήσεως δημοσίων αυτοκινήτων «ελησμονήθη» στην συνέχεια επί μεταπολιτευτικής δημοκρατίας ας μη τα συζητάμε πως εξελίχτηκε αυτή η χρήση.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η τρίτη κατά σειράν κυβέρνηση που στηρίχτηκε στους αποστάτες που αποσκίρτησαν από την Ενωση Κέντρου. Ο πρωθυπουργός Στέφανος Στεφανόπουλος.




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ




ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ 1972-1974 του Σπ Β Μαρκεζίνη ΑΘΗΝΑ 1979




Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΟ ΚΡΕΜΛΙΝΟ



Στις 9 Οκτωβρίου 1944 πήγε στην Μόσχα ο Τσώρτσιλ και ο Ήντεν  που έγινε εγκάρδια δεκτός από τον Στάλιν και τον Μολότοφ. 

Ο ίδιο βράδυ  κατά τις 22.00 έγινε η πρώτη σύσκεψη στο  Κρεμλίνο  στην οποία παρόντες ήταν ο Στάλιν, ο Μολότοφ, ο Τσώρτσιλ και ο  Ήντεν και οι διερμηνείς ταγματάρχες Birse και Pavlov, ήταν ήδη προσυνενοημένο να φωνάξουν κάποια στιγμή να συμμετέχουν  τους Πολωνούς από την μια μεριά της  Πολωνικής Κυβέρνησης του Λονδίνου, Υπ Εξωτερικών Romer  και Granski, τον ακαδημαϊκό Mikolaczyk και από μέρους των σοβιετικών την Πολωνική Επιτροπή του Lublin.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Είναι γνωστή ως «Συμφωνία των ποσοστών» (Percentages agreement), αλλά και  ως « Συμφωνία της χαρτοπετσέτας».


Ο Τσώρτσιλ είπε :

«Ας ρυθμίσουμε τις υποθέσεις μας στα Βαλκάνια. Τα στρατεύματά σας βρίσκονται στη Ρουμανία και την Βουλγαρία. Από την πλευρά μας, έχουμε συμφέροντα, στρατιωτικές αποστολές και πράκτορες εκεί. Ας αποφύγομε τις διαφωνίες επί ασημάντων θεμάτων. Στο βαθμό που αφορά στη Βρετανία και τη Ρωσία πως θα σας φαινόταν αν ελέγχατε κατά 90% την Ρουμανία και εμείς κατά 90% την Ελλάδα και να μοιραζόμασταν στη μέση τη Γιουγκοσλαβία;»


Ταυτόχρονα όσο γινόταν η μετάφρασηέγραψε σε ένα φύλλο χαρτί:


Ρουμανία
Ρωσία 90%
Οι υπόλοιποι 10%

Ελλάδα
Μ Βρετανία (σε συμφωνία με τις ΗΠΑ) 90%
Ρωσία 10%

Γιουγκοσλαβία 50-50%

Ουγγαρία 50-50%

Βουλγαρία
Ρωσία 75%
Οι υπόλοιποι 25%

Και έσπρωξε το χαρτί προς το μέρος του Στάλιν. Εκείνος μετά από σύντομη παύση πήρε ένα μπλε μολύβι και έκανε μια μολυβιά που δήλωνε έγκριση. Στην συνέχεια ακολούθησε μικρή σιωπή με το χαρτί στη μέση του τραπεζιού.

Τελικά είπε ο Τσώρτσιλ:

«Μήπως θεωρηθεί κάπως κυνικό επειδή ρυθμίζουμε με τόσο πρόχειρο τρόπο ζητήματα που αφορούν στην τύχη εκατομμυρίων ανθρώπων; Καλύτερα να κάψουμε το χαρτί».

Στάλιν: «Όχι κρατείστε το εσείς».







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα πάντα είχαν προαποφασιστεί στην Μόσχα πάνω σε μια χαρτοπετσέτα (φύλο χαρτί κατά τον Τσώρτσιλ) και οι λαοί; η δημοκρατία; αυτά είναι για να παραμυθιάζεται το πόπολο.


Με τον τρόπο αυτό ρυθμίστηκε το καθεστώς των Βαλκανικών κρατών, οι εκλογικές και «δημοκρατικές» διαδικασίες ήταν το αμπαλάζ με το οποίο θα περιτυλιγόταν τα συμφωνηθέντα με αυτόν τον κυνικό τρόπο, η Ελλάδα ελευθερώθηκε στο διάστημα 4 Οκτωβρίου μέχρι 1 Νοεμβρίου 1944 δηλαδή πριν ακόμα φύγει ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης και πριν ακόμα καταληφθεί η Αθήνα (14 Οκτωβρίου 1944) είχε συμφωνηθεί η τύχη της.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Όλος ο πολιτικός κόσμος της απελευθέρωσης έχει βαριές ευθύνες για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 1944.

Ανάλογο θλιβερό παιχνίδι παίχτηκε και για την Πολωνία για την  οποία η Αγγλία μπήκε σε πόλεμο με την Γερμανία, η τύχη της δεν καθορίστηκε στην συνάντηση της Μόσχας αλλά λίγο αργότερα στην Γιάλτα, αφού πρώτα οι Άγγλοι είχαν πνίξει στο αίμα την Αθήνα. 

Στην Γιάλτα συζητήθηκε με τον ίδιο κυνικό τρόπο το καθεστώς της Πολωνίας και το «σπρώξιμό» της σε γερμανικά εδάφη ώστε η ΕΣΣΔ να προσαρτήσει εδάφη της στην ανατολή, φυσικά και εκεί ο λαός κλήθηκε να ψηφίσει «δημοκρατικά» αμέσως μετά την συμφωνία και να συμφωνήσει «δημοκρατικά» με ότι ήδη είχαν συμφωνήσει στην Γιάλτα.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η ιστορική φωτογραφία με τους τρεις νικητές του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Ο αμερικανός πρόεδρος Ρούζβελτ κάθεται στη μέση έχοντας δεξιά του τον βρετανό πρωθυπουργό Τσόρτσιλ και αριστερά του τον Σταλιν.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΛΕΜΟΣ του Ουίνστων Τσώρτσιλ εκδόσεις ΓΚΟΒΟΤΣΗ

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΤΗΝ ΕΦΤΑΕΤΙΑ








ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εργάτες και μέλη της μέλη της αρχαιολογικής ομάδας στην Αμφίπολη το 1970.





Η Αμφίπολη και οι θησαυροί που κρύβονται είναι γνωστά από παλιά οι Ρωμαίοι μετέφεραν ογκώδη  μαρμάρινα τμήματα του τύμβου, την δεκαετία του 1930 η ΟΥΛΕΝ έκανε εργασίες αποξήρανσης του Αχινού και ανακάλυψε μαρμάρινα μέλη και τα μετέφερε στο χωριό Λιθότοπος όπου κατασκευαζόταν φράγμα της λίμνης Κερκίνης, ο Αμερικανός  καθηγητής Μίλερ γράφει: 






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο περίβολος αποτελείται από πέτρινους ογκόλιθους που περιμαζεύτηκαν και διαφυλάχτηκαν από την κυβέρνηση των συνταγματαρχών.



«Ίσως ήθελαν να τις χρησιμοποιήσουν  στο έργο. Ευτυχώς δεν συνέβει». Το 1930 η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών της Αθήνας και την χρηματοδότηση του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα Μακ Βέιν γίνηκε η αναστήλωση του συμβόλου των Σερρών, του λέοντα της Αμφίπολης.
Εργασίες στην Αμφίπολη ξεκίνησε ο Δημήτρης Λαζαρίδης το 1964 στην περιοχή Καστά (αυτές που μισό και περισσότερο αιώνα ολοκληρώνει! η Κατερίνα Περιστέρη).


Δεκάδες μέλη του περιβόλου του τύμβου της Αμφίπολης ήταν διασκορπισμένα στην δεξιά όχθη του Στρυμόνα, τα μέλη αυτά όπως και κομμάτια του λέοντα βρήκαν στρατιώτες των Άγγλων στον Α ΠΠ  και επιχείρησαν να τα κλέψουν και να τα πάνε στην πατρίδα τους (όπως έγινε με τα Ελγίνεια μάρμαρα), την προσπάθειά τους όμως να φυγαδέψουν  αυτά τα μάρμαρα απέτρεψε το βουλγαρικό πυροβολικό, το οποίο άρχισε να βάζει εναντίον τους, οι Άγγλοι ετράπησαν σε φυγή χωρίς να ολοκληρώσουν την κλοπή.

Επί της επταετίας (1970) ο διευθυντής της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών είπε  στον Στέφανο Μίλερ « Είναι ντροπή αυτές οι πέτρες να είναι παρατημένες και σκόρπιες». Μετά από έγκριση του διδακτορικού καθεστώτος εντοπίστηκαν, συγκεντρώθηκαν, ταξινομήθηκαν  και τοποθετήθηκαν αριστερά του μνημείου που σήμερα εργάζεται η κα Περιστέρη.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Στέφανος Μίλλερ συνομιλεί με μαθητές  στην περιοχή της Αρχαίας Νεμέας.


Ο Σ Μίλερ (ο οποίος από το 2005 ζει μόνιμα στην Ελλάδα, έχει πολιτογραφηθεί Έλληνας, έχει κυρηχτεί επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει τιμηθεί ως Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας) σημειώνει, ότι οι «πέτρες» αυτές του έκαναν εντύπωση ότι δεν έβρισκε γωνίες, ανάμεσά τους «Λογικό, αφού προερχόταν από κυκλικό περίβολο, άρα δεν υπήρχαν γωνίες», σχετική μελέτη δημοσίευσε στο «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ του 1972». Σήμερα ο καθηγητής Μίλερ ( ο Στ Μίλερ έστειλε επιστολή στον Μπ Ομπάμα το 2009 που με επιχειρήματα αποδείκνυε πως οι Σκοπιανοί επιχειρούν πλαστογραφία της ιστορίας) αναφέρει ότι: «από τότε πίστευα πως πίσω από αυτά τα μαρμάρινα μέλη κρύβεται κάτι σημαντικό.  Χαίρομαι που πριν από 44 χρόνια (δηλαδή το 1970) διέσωσα εκείνες τις πέτρες που μάθαμε πλέον την ιστορία τους».

Οι πέτρες λοιπόν του κυκλικού περιβόλου που θαυμάζουμε διασώθηκαν στην περίοδο που κυβερνούσε ο Γ Παπαδόπουλος.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Στέφανος Μίλερ εργάζεται με ευρήματα στην Αμφίπολη το 1970.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ 1972

Δημοσίευση ΘΕΜΑ του Π Σαββίδη 

Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗ

Η Κολεκτιβοποίηση  στην ΕΣΣΔ άρχισε το 1929, στόχος ήταν να ξεκαθαρίσει ποιος είναι το αφεντικό στην ύπαιθρο.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σοβιετική αφίσα από τη δεκαετία του '30. Η επιγραφή: "Εμπρός σύντροφε! Μαζί στα κολχόζ!"



ΚΟΛΕΚΤΙΒΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΊΑ

Κολεκτίβα η (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :κολεκτιβ (γαλλ. λ. collective θηλ. του επιθ. collectif = συλλογικός, ομαδικός ‹ λατ. λ. collectivus) -α]
  1. ένωση ατόμων που έχουν κοινά προβλήματα, ορισμένη οργάνωση και ενεργούν με συνδυασμένες ενέργειες και αλληλοβοήθεια, αλλιώς κολεχτίβα
  2. (συνεκδ.) το σύνολο των φυλακισμένων ή εκτοπισμένων που διαμοιράζονται μεταξύ τους όλα όσα καταναλώνουν.


ΚΚΣΕ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΥΠΑΙΘΡΟ

            Το 1917 υπήρχαν στη Ρωσία 16.700 μπολσεβίκοι αγρότες.
            Το 1921  υπολογιζόντουσαν στους 185.300 αυτοί όμως ήταν κυρίως γιοι αγροτών που είχαν καταταγεί στον Κόκκινο στρατό.
Μετά το τέλος του εμφυλίου ο Λένιν έκανε την πρώτη εκκαθάριση και από 200.000 αγρότες κομμουνιστές το 44,7% αποκλείστηκε και εκδιώχθηκε από τις τάξεις του ΚΚΣΕ.
            Τον Οκτώβριο του 1928 σε σύνολο 1.360.000 μελών και υποψηφίων μελών, μόνο 198.000 ήταν αγρότες, δηλαδή 14,5%.
Δηλαδή στην επαρχία κάθε 420 κατοίκους μόνο 1 ήταν μέλος του ΚΚΣΕ.
Στην ύπαιθρο υπήρχαν 20.700 Οργανώσεις Βάσης, δηλαδή κάθε 4 χωρία μια Οργάνωση Βάσης.
Το 1928 η Κομσομόλ αριθμούσε 1.000.000 νεαρούς αγρότες, βέβαια οι νεολαίοι αυτοί θα πρέπει ότι δεν ήταν γραμμένοι σε εθελοντική βάση αλλά κυρίως μέσω των σχολείων τους έμπαιναν στην κομσομόλ για ευνόητους λόγους (πχ εξασφάλισης ένδυσης, υπόδησης, τροφής, καλύτερης πρόσβασης στην παιδεία κλπ)


ΡΩΣΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ

Ο δρ Εμίλ Τζόζεφ Ντιλόν που έζησε στην Ρωσία το 1877 μέχρι το 1914 περιγράφει ως εξής τον Ρώσο αγρότη:

«Ο Ρώσος; Αγρότης πάει για ύπνο στις έξη ή και στις πέντε η ώρα τον Χειμώνα, γιατί δεν μπορεί να αγοράσει πετρέλαιο για να ανάψει τις λάμπες του.
Δεν έχει κρέας, αυγά, βούτυρο, γάλα και συχνά ούτε λαχανικά και ζει κυρίως με μαύρο ψωμί και πατάτες.
Ζει; Αργοπεθαίνει με την ανεπαρκή ποσότητα τροφίμων που διαθέτει….»
«Ο αγροτικός πληθυσμός ήταν μεσαιωνικός ως προς τα ήθη και τα έθιμα, ασιατικός ως προς τους πόθους του και προϊστορικός ως προς τις αντιλήψεις του για τη ζωή.
Οι αγρότες πίστευαν ότι οι Ιάπωνες είχαν κερδίσει τον πόλεμο στην Μαντζουρία (1905) πέρνοντας την μορφή μικροβίων που έμπαιναν στα άρβυλα των Ρώσων στρατιωτών, τους δάγκωναν το πόδι και προκαλούσαν έτσι το θάνατο τους.
Όταν έπεφτε επιδημία σε μια περιοχή , συχνά σκότωναν τους γιατρούς επειδή <<είχαν δηλητηριάσει τις πληγές και προκαλέσει την εξάπλωση της ασθένειας>>.
Καίνε πάντα με ενθουσιασμό τις μάγισσες.
Ξεθαύουν ένα πτώμα για να κατευνάσουν ένα πνεύμα.
Γδύνουν εντελώς τις άπιστες γυναίκες , τις δένουν πίσω από ένα κάρο και τις τριγυρίζουν στο χωριό.
Και όταν οι μοναδικοί περιορισμοί που κρατούν μια τέτοια μάζα σε τάξη αίρονται ξαφνικά, οι συνέπειες για την κοινότητα είναι καταστροφικές. Ανάμεσα στο λαό και την  αναρχία παρεμβάλλονταν για πολλές γενιές η εύθραυστη προστατευτική ασπίδα της πρωτόγονης ιδέας περί Θεού και περί τσάρου. Και από την εκστρατεία στην Μαντζουρία, η ασπίδα αυτή είχε αρχίσει να κονιορτοποιείται ολοταχώς»

            Σε αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους αποφασίστηκε η δημιουργία συνεταιρισμών (κολεκτίβων).




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αφίσα από κολεκτιβοποίηση στην Ισπανία.



ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΑΓΡΟΤΩΝ

Από το 1927 το 7% των αγροτών, δηλαδή για τα Ρωσικά μεγέθη  2.700.000 αρχηγοί οικογενειών  βρέθηκαν πάλι χωρίς γη.
Το 1929 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 3.200.000 αρχηγούς οικογενειών και κάθε χρόνο 250.000 καλλιεργητές γης έχαναν το χωράφι τους .
Έτσι λοιπόν ξαναέχουμε στην ΕΣΣΔ την τάξη των ακτημόνων καλλιεργητών, το σοβιετικό κράτος αυτό που έσωσε πριν 10 χρόνια με το ένα χέρι το πήρε με το άλλο χέρι από το 1927 και μετά .
Το 1927 οι φτωχοί αγρότες που δεν διέθεταν ούτε άλογο ούτε άροτρο υπολογιζόταν σε 7.000.000.
Στην Ουκρανία η κατάσταση αυτή ήταν 2.100.000 αγρότες σε σύνολο 5.300.000 δηλαδή το 35%  (οι αριθμοί αυτοί ανακοινώθηκαν από τον Μολότωφ στο 15ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ).
Η μεσαίοι αγρότες αποτελούσαν 51% με 53% των αγροτών αλλά και αυτοί εργαζόντουσταν με πρωτόγονα μέσα.
Το 1929 το 60% δεν διέθετε κανένα μηχάνημα, Το ποσοστό στον Βόρειο Καύκασο ανέρχεται σε 87,5% και στην Μαύρη γη όσο και στον Κάτω Βόλγα το ποσοστό ήταν 92,5%


ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ  ΚΟΥΛΑΚΩΝ

            Την περίοδο αυτή οι κουλάκοι που αποτελούσαν το 3,2% (απογραφή 1927) , δηλαδή για τα μεγέθη της Ρωσίας 900.000 οικογένειες, διέθεταν κατά μέσο όρο 2,3 ζώα έλασης (Άλογα, μουλάρια κλπ) και 2,5 αγελάδες.
            Από τα μεγέθη που σου παρουσιάζω και είναι στοιχεία της ίδιας της ΕΣΣΔ  ο Κουλάκος ήταν βέβαια πλούσιος για τον μουζίκο Ρώσο αλλά δεν ήταν πια τίποτα άλλο από ένα μεσαίος καλλιεργητής που είχε 2 με 3  αγελάδες και ένα ζευγάρι μουλάρια για να τραβά το κάρο του.
            Η οικονομία βέβαια την εποχή αυτή της ΕΣΣΔ στον αγροτικό τομέα είναι άθλια, έτσι η παραγωγή των κουλάκων που αντιπροσώπευε το 20% των σιτηρών μπήκε στο μάτι της Μόσχας, ο λόγος ήταν απλός η αγροτική οικονομία της ΕΣΣΔ δέκα ολόκληρα χρόνια μετά την Οκτωβριανή επανάσταση δεν μπορούσε να τροφοδοτήσει τις πόλεις με τρόφιμα και κινδύνευε η εκβιομηχάνιση της χώρας.








ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα θύματα της κολεκτιβοποίησης υπήρξαν πολλά.




ΠΡΟΣ ΡΗΞΗ


            Το Μάιο του 1925 στην ΕΣΣΔ οι τιμές των τροφίμων  διπλασιάζονται λόγω της έλλειψης τροφίμων.
            Ταυτόχρονα η σχεδιαζόμενη εξαγωγή σιτηρών για να εξασφαλίσει η Μόσχα συνάλλαγμα εγκαταλείπεται προ του φάσματος οι πόλεις της ΕΣΣΔ να πεινάσουν ακόμα πιο πολύ
            Το 1927 η συγκομιδή πέφτει στα επίπεδα του 1925 οι αγρότες εγκαταλείπουν τα χωριά και έρχονται για καλύτερη ζωή στις πόλεις, έτσι η ανεργία αυξάνεται. Στις πόλεις εμφανίζονται μαυραγορίτες για όλα τα είδη των τροφίμων.
            Σε αυτή την κατάσταση το Λονδίνο αποφασίζει να διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με την Μόσχα.
            Ο Μπουχάριν από το 1925 επισημαίνει την καθυστέρηση στην παραγωγή και μιλά  ότι «προχωράμε ταχύτητα σαλιγκαριού» και συμπλήρωνε ότι «οι κολεκτίβες δεν είναι η βασική αρτηρία……. Που οι αγρότες θα φτάσουν στο σοσιαλισμό».
            Ο Στάλιν εν τω μεταξύ γράφει το 1925 « Δε μας ταιριάζει το σύνθημα <<πλουτίστε>> …… το σύνθημά μας είναι σοσιαλιστική συσσώρευση…….»
            Ο οικονομολόγος Κοντράτιεφ τάσσεται  υπέρ μια μεγαλύτερης διαφοροποίησης στην ύπαιθρο, ελαφρότερης φορολογίας των μεσαίων αγροτών (Κουλάκων), της μείωσης των συντελεστών βιομηχανικής ανάπτυξης κλπ.
            Ο οικονομολόγος Τσαγιάνοφ ήταν υπέρ της ανάπτυξης καθέτων συνεταιρισμών, δηλαδή πρώτα για τη πώληση και στην συνέχεια για βιομηχανική μεταποίηση.



ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΣΔ

            Με την κατάσταση αυτή υπάρχουν πιά τρεις κίνδυνοι

  1. Ο κίνδυνος εξεγέρσεων στις πόλεις.
  2. Η ενίσχυση της θέσης των Κουλάκων.
  3. Η ύπαρξη στρατιωτικών επεμβάσεων από το εξωτερικό, ή από εμιγκρέδες του εξωτερικού.
Έτσι στο 15ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Δεκέμβριος 1927) αποφασίστηκε:
«….. στην μετατροπή των μικρών κατακερματισμένων αγροτικών νοικοκυριών σε εκτενή και συσσωματωμένα αγροκτήματα, στη βάση της από κοινού καλλιέργειας της γης…»
Από αυτή την στιγμή γεννήθηκαν τα  ΚΟΛΧΟΖ.

ΒΙΑΙΕΣ ΕΠΙΤΑΞΕΙΣ

            Το 1928 η συγκομιδή είναι μικρότερη της συγκομιδής του 1926 .
Έτσι το ΠΓ του ΚΚΣΕ αποφάσισε να επιτάσσονται βιαίως το σιτάρι των κουλάκων (μεσαίων καλλιεργητών γης).
            Πρόσχημα «Η δυσαρέσκεια των εργατών».
            Σε αυτή την κατάσταση κατ αρχάς αντιτίθεται ο Μπουχάριν με γράμμα του προς τον Στάλιν με το οποίο υποδεικνύει «…..να ευνοηθούν οι ατομικές καλλιέργειες και να εξομαλυνθούν οι σχέσεις με την αγροτιά».
            Ο Στάλιν τον Οκτώβριο του ιδίου έτους θα πει :
«………. Στις γραμμές του κόμματος μας υπάρχουν άνθρωποι ……..να προσαρμόσουν …….στα γούστα και τις ανάγκες της ‘σοβιετικής’ αστικής τάξης………»

            Το 1928 και 1929 έμπαινε δελτίο σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα (ψωμί, τσάι, κρέας κλπ) το 1929 οι τιμές ανεβαίνουν κατά 289%
            Ο Μπουχάριν ζητά ταξική ειρήνη και  ο Στάλιν  την διασφάλιση της επαναστατικής νομιμότητας.
            Oι Κουλάκοι (μεσαία κυρίως αγροτική τάξη ) θεωρούντο «τα δυναμικά στοιχεία της υπαίθρου. Δυστυχώς όμως υπήρχαν και Κουλάκοι (ανώτερη αγροτική τάξη) η οποία έδειχνε ωμότητα και σκληρότητα  απέναντι στον απλό φτωχό γεωργό.

ΠΡΩΤΟ ΚΥΜΑ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ

            Την περίοδο αυτή η ΕΣΣΔ κατά 82% ήταν αγροτική χώρα, η εκβιομηχάνιση ένας από τους στόχους του είναι ο βιομηχανικός εκσυγχρονισμός της υπαίθρου με μηχανικά μέσα.
            Εδώ πρέπει να τονίσουμε τον τρόπο διοικητικής διαίρεσης της ΕΣΣΔ : Υπήρχαν 13 επαρχίες διαιρεμένες σε 207 όκρουγκ, και υποδιαιρεμένα σε 2.811 περιφέρειες και 71.780 σοβιέτ χωριού.
            Την 1η Οκτωβρίου 1927 τα κολχόζ αριθμούν 286.000 οικογένειες, την 1/6/1929 1.008.000 οικογένειες και σε τέσσερις μήνες την 1/10/1929 το ποσοστό των κολχοζνικών αγροτών αυξάνεται από το 4% σε 7,5% .
            Ο Στάλιν φωνάζει την 27/12/1929 «………να χτυπήσουμε τους Κουλάκους, να τσακίσουμε την αντίστασή του, να τους εξαλείψουμε σαν τάξη…… Τώρα , η απολλοτρίωση των κουλάκων γίνεται απ τις μάζες των φτωχών και μεσαίων αγροτών……».

            Βέβαια όταν έγινε το πρώτο πενταετές πλάνο υπολογίζανε να έχουν γίνει Κολχόζ το 10% αυτό το πλάνο κάτω από την βίαιη Κολχοζονοποίηση  έγινε 22% σαν στόχος για το 1929. Βέβαια το 1930 το 18,1% ήταν μέλη των κολχόζ. Και για να δεις με πόσο βίαιο τρόπο προχωρούσαν οι σοβιετικοί σε ένα μήνα έφτασε το 31,7%!!!!!!!!! Και μπαίνουν στόχοι νέοι υψηλότεροι.



ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΥΛΑΚΩΝ


            Η γη λοιπόν των Κουλάκων απαλλοτριώνεται  με βίαιο τρόπο, και οι Κουλάκοι, οι όποιοι τέλος πάντων ονομάστηκαν κουλάκοι εξορίζονται και τουφεκίζονται..
            Ο Αμερικανός κομμουνιστής Χίντους που ζει στην ΕΣΣΔ το 1930 γράφει:
«Ήταν ένας ακόμα πόλεμος . Ο κουλάκος πρέπει να παραμεριστεί από τον δρόμο μας ολοκληρωτικά όσο ένας εχθρός στο μέτωπο. Είναι ο εχθρός του κολχόζ».
            Συνθήκες τρομοκρατίας λοιπόν στην ύπαιθρο ουαί όποιος ονομαζόταν εχθρός του κολχόζ.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ερείπια ενός αγροτικού σπιτιού στην Βαλμάσκα (Ουκρανία) που ανήκε σε έναν κολχόζνικο αγρότη, το οποίο κάηκε από τους κουλάκους.


ΤΟ ΚΚΣΕ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ

            Την 1/1/1930 σε 120.000.000 αγρότες οι κομμουνιστές υπολογιζόντουσαν σε 339.000 δηλαδή 28 κομμουνιστές σε 10.000 κατοίκους.
            Υπάρχουν όπως είπαμε 70.849 σοβιέτ χωριού κομματικές οργανώσεις υπάρχουν σε 23.458, οι ίδιοι οι σοβιετικοί υποστηρίζουν ότι πολλά σοβιέτ χωριού είναι «κεντρικά πρακτορεία των κουλάκων».
            Για τον σκοπό αυτό στέλνονται οι Ορτζονικίτζε, Καγκάνοβιτς και Γιάκοβλεφ  στην ύπαιθρο για να ερευνήσουν από κοντά τις συνθήκες.
            Επιπλέον κινητοποιούνται 250.000 εργάτες των πόλεων για να μεταβούν στην ύπαιθρο προκειμένου να πετύχει η κολεκτιβοποίηση.
            Αποφασίζετε να γίνει δουλεία στην μάζα των αγροτών!
            Στην Ουκρανία το 1930 οργανώνονται 3.977 σεμινάρια για 275.000 αγρότες.
            Καταρτίζονται τους πρώτους μήνες του 1930 100,000 αγρότες σαν οδηγοί τρακτέρ και χειριστών μηχανημάτων κινηματογράφου και ραδιοφώνου.


ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΩΝ  25.000

            Η ΚΕ του ΚΚΣΕ κάνει έκκληση για 25.000 κομμουνιστές εργάτες που θαπάνε στην ύπαιθρο για να υποστηρίξουν την κολεκτιβοποίηση. Παρουσιάζονται 70.000 και τελικά επιλέγονται 28.000, η επιλογή έγινε μεταξύ παλαιών πολεμιστών στον εμφύλιο, μελών του ΚΚΣΕ και Κομσομόλων, «σταλινικοί» στην πιο ακραία τους μορφή.
            Πριν ξεκινήσουν τους εξηγούν ότι είναι τα μάτια και τα αυτιά της ΚΕ τέλος τους εξηγούν ότι δεν πάνε μόνο για τους κουλάκους και τους αγρότες !!!!! Αλλά έχουν αρμοδιότητα να κρίνουν τα στελέχη του ίδιου του ΚΚΣΕ και μια από τις αρμοδιότητες τους ήταν η εκκαθάριση των ίδιων των κομμουνιστών από ανεπιθύμητα στοιχεία.
            Τον Ιανουάριο του 1930 οι «25.000» που στην πραγματικότητα ήταν 28.000 φτάνουν στις κολεκτίβες.
            Τα όργανα αυτά της ΚΕ είχαν συστηματική αλληλογραφία με το εργοστάσιο και το συνδικάτο τους, από αυτά τα γράμματα μαθαίνουμε τι ακριβώς έγινε στην ύπαιθρο, αντιλαμβάνεται κανείς με τι υπερεξουσίες τοπικών δικτατόρων έφτασαν αμόρφωτοι εργάτες να «εκκαθαρίσουν» ότι τους ερχόταν στο κεφάλι .
            Ας δούμε μερικά από τα γράμματα αυτών των ανθρώπων:
            Ο Ζαχάρωφ αναφέρει ότι πολλοί αγρότες παραπονιούνται για βάναυσες ενέργειες των τοπικών στελεχών (τώρα κάτω από την λέξη «βάναυσες» φαντάσου ότι θες).
            Η Μακόφσκαγια αναφέρει «γραφειοκρατική στάση των στελεχών απέναντι στους αγρότες» και πάρα κάτω λέει: «….μιλούν για την κολεκτιβοποίηση με το περίστροφο στο χέρι».
            Ο Μπαρισόφ λέει ότι οι μεσαίοι αγρότες «αποκουλακοποιήθηκαν», πάει το μυαλό σου τι πάει να πει αυτό; Απλά τους πήραν ότι είχαν και δεν είχαν με το ζόρι.
            Ο Ναούμοφ ξεκάθαρα τάσσεται στο πλευρό των αγροτών στον αγώνα τους κατά των στελεχών του ΚΚΣΕ και λέει συγκεκριμένα «….. ιδιοποιήθηκαν τις απαλλοτριωμένες περιουσίες των κουλάκων…..», δηλαδή τα τοπικά κομματικά όργανα πήραν την περιουσία των κουλάκων για λογαριασμό τους!
            Η Λιν Βιόλα λέει «Οι 25000 έβλεπαν κρατικά στελέχη της υπαίθρου σαν ανθρώπους τραχεί, απείθαρχους, συχνά διεφθαρμένους και σε αρκετές περιπτώσεις , σαν αντιπροσώπους των εχθρικών τάξεων».
Όταν βέβαια εξέφραζαν αυτές τις απόψεις ο Τρότσκι κι ο Μπουχάριν κατηγορήθηκαν από τον Στάλιν και όμως έλεγαν την αλήθεια.
            Αυτοί βέβαια έφεραν καινοτομίες πρωτόγνωρες στην Ρωσική ύπαιθρο, όπως:
            - Καθιέρωσαν ωράριο εργασίας.
            - Πρωινό προσκλητήριο.
            - Σύστημα πληρωμής με «το κομμάτι» και μισθολογική κλίμακα.
            -Συντήρηση του μηχανικού εξοπλισμού του κολχόζ.
            - Απογραφή των ορίων του κολχόζ.
            - Δημιουργία στάβλων και αποθεμάτων σανού.
            - Καθιέρωσαν δικαστήρια εργασίας.

ΟΙ 25.000 ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ

Η Λιν Βιόλα γράφει:
«Όποια και αν είναι η τοποθέτηση για τους 25.000 ασκούσαν ομόφωνα την ίδια κριτική για την συμπεριφορά των οργάνων της περιφέρειας κατά την κολεκτιβοποίηση. Διαβεβαίωναν ότι τα όργανα αυτά έφεραν την ευθύνη για το κυνήγι των υψηλότερων ποσοστών στην υπόθεση της κολεκτιβοποίησης».
            Οι 25.000 πολέμησαν τους Κουλάκους ενόπλως αλλά και καταπολέμησαν τις διαδόσεις από το «αγκίτ –προπ των κουλάκων» αλλά πολέμησαν με λύσα την Χριστιανική θρησκεία.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αφίσα για την κολεκτιβοποίηση.


TΙ ΗΤΑΝ ΟΙ "25.000"

Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά των "25.000";

Ήταν αγράμματοι (κυρίως αναλφάβητοι) ή με λίγες γραμματικές γνώσεις εργάτες.
Ακραία Σταλινικά στοιχεία, βετεράνοι του εμφυλίου και αδίστακτοι για οποιοδήποτε έγκλημα άτομα.
Δεν είχαν κανένα επιστημονικό υπόβαθρο ή οργανωτικό προσόν.
Άτομα πρόθυμα να εκτελέσουν χωρίσ συζήτηση την όποια εντολή έπαιρναν από την καθοδήγηση του ΚΚΣΕ.
Το σύνολό τους ήταν λούμπεν άτομα που το ΚΚΣΕ τους έδωσε στον τομέα ευθύνης τους (που δεν ήταν καθόλου μικρός περιλάμβανε πλήθος χωριών και κωμοπόλεων) απόλυτη δικαιοδοσία επί της ζωής και της περιουσίας όχι μόνο των κουλάκων και των γεωργών (φτωχών, μεσαίων και πλουσίων) αλλά και αυτών των στελεχών των τοπικών σοβιέτ.
Τρόμος και φόβος των πάντων νέρωνες και διοκλητιανοί για την εκκλησία.
Το ΚΚΣΕ στο πρόσωπο τους (που επιλέχτηκαν με προσοχή τα πιο αδίστακτα άτομα) βρήκε πρόθυμους εκτελεστές ακόμα και των πολιτικών αντιπάλων κομμουνιστών , οι δικαιολογίες όσες θες τα θύματα στρατιές.
Η πρώτη δουλειά που έκανα αυτοί οι 28.000 συμμορίτες μόλις έφταναν στα χωριά ήταν να φτιάχνουν πηρύνες ατόμων προθύμων έναντι προνομίων, τροφής, ένδυσης κλπ αλλά και ατιμωρησίας σε όποιο έγκλημα (βιασμοί, φόνοι, αρπαγές κλπ), που με αυτά τα άτομα έσπειραν τον τρόμο και κάτω από αυτό το καθεστώς πολλαπλασιαζόντουσαν οι άνθρωποι που υποτασόντουσαν στα θελήματά τους και συμμετείχαν στην καταταλαιπώρηση των μη συμμετεχόντων.

Η ΕΣΣΔ αυτά τα κατακάθια τα θεώρησε "ήρωες" τους έδωσε αίγλη και μετά την αποσταλινικοποίηση, όσοι από αυτούς χάθηκαν από τις άνομες και αισχρές πράξεις τους προβλήθηκαν σαν "θύματα".

Πολλοί από αυτούς είχαν αλληλογραφία με τα εργοστάσια από τα οποία προερχόντουσαν , τα γράμματα που έγραψαν σήμερα μελετώνται με προσοχή, η ανθρωπότητα αποκρυπτογραφόντας τις διηγήσεις τους φρίττει.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΛΕΚΤΙΒΑ

            Η ΚΕ είχε επεξεργαστεί οδηγίες για την κολεκτιβοποίηση. Ο Μπαράνοφ δήλωσε : «Οι τοπικές αρχές ενεργούν σύμφωνα με ένα ‘εργασίας  κρούσης’ και προσεγγίζει το όλο θέμα με τη μορφή ‘εκστρατείας’ «

            Η συνθηματολογία που χρησιμοποιήθηκε ήταν:
 «Όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο» (πόσο λάθος ήταν αυτό φάνηκε αργότερα όταν οι ίδιοι άνθρωποι πρότειναν σμίκρυνση των Κολχόζ).
«όσοι δεν εντάσσονται στο κολχόζ, είναι εχθρός της σοβιετικής εξουσίας» (αντιλαμβάνεται κανείς την συγκεκριμένη απειλή αυτού του συνθήματος).
«Θα τα έχετε όλα, ενταχθείτε στο κολχόζ» (τι να πει κανείς για αυτή την αστική μικροπολιτική ψευδουπόσχεση που βέβαια ήταν ανέφικτη η πραγματοποίησή της).

            Μερικοί εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους προσεκτικά πχ ο Σεμπολντάγεφ γραμματέας στο Κάτω Βόλγα έγραψε στην Πράβντα « …. Ένα μαζικό κίνημα που ξεπερνά κατά πολύ το πλαίσιο των γνώσεων μας για τη δουλεία της κολεκτιβοποίησης ……….».
            Υπήρξαν και οι έρποντες γλυψιματίες που με δημοσιεύσεις  όπως αυτή στην εφημερίδα «Κράσνιι Χόπερ» που μιλούν για ενθουσιασμό στο σχηματισμό νέων κολχόζ βέβαια ακόμα και αυτά τα δημοσιεύματα σε ορισμένα σημεία τους ξεφεύγουν πράγματα από την πραγματικότητα και μιλούν για κινδύνους από την εσπευσμένη κολεκτιβοποίηση.
            Οι Κουλάκοι σε πολλές περιπτώσεις βλέποντας το ανέφικτο και ανοργάνωτο της υπόθεσης οι ίδιοι «έσπρωξαν» ολόκληρα χωριά στην δημιουργία κολχόζ με στόχο την υπονόμευση από την αδυναμία της μαζικής πραγματοποίησης της, πράγμα που εν πάσει περιπτώσει επιδίωκε το ίδιο το ΚΚΣΕ στο οποίο επιτέλους υπήρχε η άποψη «Το κόμμα να μη ‘φρενάρει’ το κίνημα αυτό».
            Μάταια στελέχη στην ολομέλεια όπως ο Κοσιόρ μιλούν «…….για τεχνητή διόγκωση …..»
            Τα άτομα που μιλούσαν την γλώσσα της λογικής απλά φακελωνόντουσαν και φυσικά το 1936-1938 στις μεγάλες εκκαθαρίσεις πλήρωσαν κάθε λέξη που είπαν στις επιλογές του Στάλιν.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Στάλιν ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης των μεταρρυθμίσεων στον αγροτικό τομέα.




17/11/1929

            Η ΚΕ στις 17/11/1929 εξαγγέλλει την κολεκτιβοποίηση . Ήδη υπάρχουν 445.000 νοικοκυριά το 1928 στα κολχόζ και το 1929 ο αριθμός ανέρχεται σε 1.040.000 νοικοκυριά.
            Τα κολχόζ ανδρώνονται διαρκώς με την βίαιη υποστήριξη του ΚΚΣΕ, το οποίο υποστηρίζει ωστόσο ότι η κολεκτιβοποίηση γίνεται σε «πλήρη ηρεμία» …..
            Η Ολομέλεια της ΚΕ απαριθμεί κάποια στιγμή τις αδυναμίες και τις ελλείψεις:
« Το χαμηλό επίπεδο της τεχνικής υποδομής των κολχόζ. Το ακατάλληλο επίπεδο οργάνωσης και η χαμηλή παραγωγικότητα της εργασίας των κολχόζ. Η σοβαρή έλλειψη κολχοζνικών στελεχών και η σχεδόν ολοσχερής απουσία ειδικών που είναι απαραίτηττοι. Η πολύ κακή σύνθεση σε μια μερίδα των κολχόζ………» και ο κατάλογος των προβλημάτων τέλος δεν έχει σαθρά θεμέλια που τα αποτελέσματα θα φανούν όταν θα μεγαλώσει το οικοδόμημα, οικοδόμημα χωρίς βάσεις.
            Αποφασίζεται έτσι στο πόδι η δημιουργία δύο νέων εργοστασίων παραγωγής τρακτέρ με δυναμικότητα παραγωγής 50.000 τρακτέρ το κάθε ένα και δύο εργοστάσια παραγωγής λοιπών αγροτικών μηχανανημάτων.
            Για την φύλαξη και συντήρηση των τρακτέρ αποφασίζεται η δημιουργία ΣΜΤ (Σταθμοί Μηχανημάτων και Τρακτέρ).
            Το ΚΚΣΕ δεν φοβάται μόνο τους κουλάκους και τους δεξιούς αλλά και τους αριστερούς και μιλά για «κίνδυνο αριστερών παρεκκλίσεων» αλλά και την δημιουργία «τυπολατρικής γραφειοκρατίας».

5/1/1930

            Σε έξη εβδομάδες η ΚΕ ξανασυνέρχεται, προκειμένου να δει πως θα αντιμετωπίσει την μεγάλη αύξηση των κολχόζ!
            Και παίρνει την βαρύγδουπη απόφαση «Δεν πρέπει να υποτιμηθεί η σημασία του άλογου» διότι δεν προβλέπεται γρήγορη παραλαβή τρακτέρ από τα κολχόζ.
            Η ΚΕ παίρνει απόφαση ακόμα ότι «δεν πρέπει να επιδιώκεται η κολεκτιβοποίηση των πάντων»! Αντιλαμβάνεται κανείς τι τραγελαφικά πράγματα θα συνέβησαν για να πάρει απόφαση η ΚΕ για αυτό το ζήτημα.
            Για να σε βγάλω από την περιέργεια θα σου πω ότι στην Ελλάδα ορισμένοι κομμουνιστές προσπάθησαν ακόμα και στις φυλακές να αντιγράψουν την κολεκτιβοποίηση της ΕΣΣΔ ένας από αυτούς λοιπόν όταν όλοι είχαν ελονοσία, παρουσιάστηκε στον γιατρό και ζήτησε κινίνο στην ερώτηση του γιατρού τι το θέλει το κινίνο αν είναι  άρρωστος είπε ότι  θέλει να συμμετάσχει ισότιμα στην λήψη φαρμάκου όπως και όλοι οι άλλοι άρρωστοι σύντροφοί ………. Καταλαβαίνεις αν αυτά γίνηκαν σε ένα Ευρωπαϊκό κράτος τι θα συνέβαινε στα Ουράλια…..
            Τέλος η ΚΕ λέει « Η ΚΕ προειδοποιεί πολύ σοβαρά τις οργανώσεις του κόμματος για τον κίνδυνο να διευθύνεται το κολχοζνικό κίνημα ‘με διατάγματα’ από τα πάνω: κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συντελέσει στο να εμφανιστεί ο κίνδυνος να αντικατασταθεί η αυθεντική σοσιαλιστική άμιλλα στην οργάνωση των κολχόζ, με ένα είδος ‘παιχνιδιού’ κολεκτιβοποίησης».

AΠΟΚΟΥΛΑΚΟΠΟΙΗΣΗ


            Αυτή η λέξη ήταν ο στόχος των προσπαθειών του Στάλιν και της ομάδας του.
            Ο Μικογιάν την 1/3/1929 είπε « ….. ο Κουλάκος έχει περισσότερη δύναμη στον οικονομικό τομέα: το αγρόκτημά του είναι καλύτερο, το άλογό του είναι καλύτερο, τα μηχανήματά του καλύτερα και τον ακούν για τις οικονομικές υποθέσεις………..» δηλαδή τι ήταν ο Κουλάκος πάντα κατά τα λόγια των ηγετών της ΕΣΣΔ:  ένας αγρότης με αγρόκτημα, ένα άλογο και κάποια εργαλεία, δηλαδή ένας μεσαίος αγρότης
            Ο αγρότης όμως αυτή την εποχή είναι ευκολόπιστος πιστεύει και φοβάται τα πάντα, κολχόζ γι αυτό σημαίνει ότι θα κοινοβιάζουν όλοι μαζί σε ένα τεράστιο στρώμα με κοινό σκέπασμα, οι γυναίκες θα κόψουν τα μαλλιά τους για να φτιάξουν διάφορα αντικείμενα, οι γυναίκες θα σημαδευτούν στο μέτωπο για τις αναγνωρίζουν, θα εκρωσιστούν οι τοπικοί πληθυσμοί, οι γέροι θα καούν σε κλιβάνους για να μη καταναλώνουν το σιτάρι της κοινότητας, τα παιδιά θα πάνε σε σταθμούς ειδικούς μακριά από τους γονείς, μέγας αριθμός γυναικών θα πάνε στα σύνορα της Κίνας για να κατασκευαστεί σιδηροδρομικός σταθμός, και τέλος οι κολχοζιανοί θα πάνε πρώτοι στον πόλεμο. Βέβαια και άλλα πράγματα πίστευαν για τα κολχόζ τους την άναβαν και οι Κουλάκοι με δικές τους διαδόσεις όπως ότι θα γίνουν δούλοι που θα δουλεύουν με το μαστίγιο και λοιπά πράγματα.
            Οι Κουλάκοι σε πολλά μέρη ζήτησαν να ενταχθούν και οι ίδιοι στα Κολχόζ, η ηγεσία του κόμματος ήταν «κατηγορηματικά αντίθετοι» στην ένταξη τους, δηλαδή στο μέτρο του Κολχόζ αποκλειόντουσαν οι Κουλάκοι, οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν θέση στην ίδια την πατρίδα τους παρά μόνο σαν νεκροί ή σαν εξόριστοι.
            Τον Αύγουστο του 1928 700 εύπορες οικογένειες τσιφλικάδων εξορίστηκαν, εξορία γι αυτούς τους ανθρώπους τους καλομαθημένους στην πραγματικότητα σήμαινε φυσική εξόντωση, τις περιουσίες τους τις διαμοίρασαν στα κολχόζ και οι ίδιοι με ότι φορούσαν πήραν τον δρόμο για την εξορία. Δε φτάνει αυτό τα κολχόζ της Σιβηρίας αποφάσισαν να μη κάνουν δεκτούς σαν μέλη τους κουλάκους, δηλαδή πουθενά δεν είχαν τόπο να σταθούν μήτε στην εξορία.
            Και τι έγιναν οι περιουσίες των Κουλάκων, βγάλε μόνος σου τα συμπεράσματα  :

Πράβντα  17/9/1928
Άρθρο «ο Κόκκινος γεωργός»
Στον κάτω Βόλγα σε κολχόζ που ιδρύθηκε το 1924 και είχε πάρει πιστώσεις 300.000 ρούβλια από το κράτος, το 1929 η κοινωνικοποιημένη ιδιοκτησία του δεν άξιζε παρά μόνο 1800 ρούβλια

            Πρέπει να καταλάβεις ότι «κοινωνικοποιημένη ιδιοκτησία» είναι και η κλεμένη ιδιοκτησία των κουλάκων και όμως τα ρούβλια του κράτους και η «κοινωνικοποιημένη ιδιοκτησία» ήταν μόλις 1800 ρούβλια, καταλαβαίνεις πόσο μεγάλη κλοπή γινόταν από τους κομμουνιστές στην ΕΣΣΔ;
            Τώρα ξέρεις αυτές τις κακοδιαχειρίσεις που τις φόρτωσαν; Δες τι λέει ο Μολότοφ : « Κουλάκικα και σοσιαλεπαναστατικά στοιχεία θα κρύβονται συχνά πίσω από το προπέτασμα καπνού του κολχόζ»
Δηλαδή και τα κολχόζ   που οι ίδιοι δημιούργησαν και δεν συμμετείχαν οι κουλάκοι με απόφαση του ΚΚΣΕ τις κακοδιαχειρήσεις τις έκαναν οι Κουλάκοι!
            Η απονιά για αυτούς τους ανθρώπους εκφράστηκε με δημοσιεύματα και αποφάσεις που μένουν μέχρι τις ημέρες μας, δες τι γράφει ο δημοσιογράφος Αζιζιάν τον Νοέμβριο του 1929 «………. Να σταλούν οι κουλάκοι του χωριού στην στέπα και να παραμείνουν σε καραντίνα για πενήντα χρόνια…………» και στις 5/2 1930 η ΚΕ βγάζει το συμπέρασμα «…………σε ότι αφορά στην πρακτική δουλειά του κόμματος, από μια πολιτική περιορισμού των εκμεταλλευτικών τάξεων των κουλάκων σε μια πολιτική εξάλειψη των κουλάκων ως τάξης……….. Είναι απαράδεκτο να επιτραπεί στους κουλάκους να προσχωρήσουν στα κολχόζ…….»
            Λόγια που έχουν τον ίδιο τόνο που είχαν τα λόγια του Χίτλερ για τους Εβραίους.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η δαιμονοποίηση των αντιπάλων ήταν βασική τακτική του σοβιετικού καθεστώτος. Η αφίσα δείχνει το σύνθημα:  Όλοι οι εργάτες στις κοοπερατίβες! 1929



ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ

            Για να υπάρχει και ηθικό άλλοθι η σοβιετική εξουσία διαδίδει ότι :

-Οι κουλάκοι πυρπολούν την συγκομιδή.
-Πυρπολούν τις αποθήκες και τα κτίρια .
- Σκοτώνουν μπολσεβίκους.
- Σφάζουν τα ζώα τους.
            Με τον τρόπο αυτό δικαιολογούν τον λιμό του 1932 αλλά την εποχή αυτή οι κουλάκοι είναι εξορία και  η εξουσία στο χωρίο είναι  στα χέρια  των σοβιέτ.
            Ήδη από τον Ιανουάριο του 1930 είχε γίνει απαλλοτρίωση των περιουσιών των κουλάκων και ήδη ο Οντιντσεφ (αντιπρόεδρος της Ένωσης Κολχόζ της Ρωσίας) λέει:
«………..πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον κουλάκο, όπως αντιμετωπίσαμε την αστική τάξη το 1918………..»
            Τι ποσοστό ήταν οι κουλάκοι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΣΔ μα 5% …….. το 5% λοιπόν των κατοίκων της ΕΣΣΔ έπρεπε να εξοντωθεί.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΠΟΙΗΣΗ

            Όπως ο Χίτλερ κατηγοριοποιούσε τους κρατουμένους των στρατοπέδων έτσι και η ΕΣΣΔ κατηγοροποίησε τους κουλάκους, τους χώρισε λοιπόν σε τρεις κατηγορίες:

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ: Ενεργοί αντεπαναστάτες η OGPU (πολιτική αστυνομία ) καθόρισε ότι αυτοί είναι 63.000  οικογένειες * δηλαδή 63.000Χ 12 άτομα = 756.000 γι αυτούς αποφασίστηκε θάνατος

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ : Πλούσιοι κουλάκοι που ήταν πολιτικά ενεργοί που έδειχναν περιορισμένη ενεργό αντίδραση, οι λίστες αυτών συντάχτηκαν στα σοβιέτ της περιφερείας και εγκρίθηκαν από το όκρουγκ. Ο αριθμός τους υπολογίστηκε σε 150.000 οικογένειες δηλαδή 150.000 Χ 12 = 1.800.000  γι αυτούς αποφασίστηκε εξορία στην Σιβηρία, το Καζακστάν και τα Ουράλια αλλά το πιθανότερο είναι ότι με κάποιους τρόπους εκτελέστηκαν (πείνα, ατελείωτες πορείες, εγκατάσταση σε ανθυγιεινά μέρη, αρρώστιες, εκτελέσεις για ληστεία κλπ)

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΡΙΤΗ: Όσοι μπορούσαν να συμμαχήσουν με την σοβιετική εξουσία αυτοί υπολογίστηκαν σε 852.000 οικογένειες δηλαδή 852.000 Χ12 = 10.224.000 γι αυτούς αποφασίστηκε να επαναγκατασταθούν σε παρθένα εδάφη δηλαδή στην πραγματικότητα μέγα μέρος τους εξοντώθηκε διότι βρέθηκαν σε μέρη έρημα χωρίς στέγη, τροφή, ζώα, εργαλεία, όπλα για να αντιμετωπίσουν φοβερές φυσικές συνθήκες, άγρια ζώα και κυρίως την πείνα.
            Στα τέλη του 1930 οι περιουσίες των τριών κατηγοριών κουλάκων δημεύτηκαν

# Με δεδομένο ότι οι οικογένειες την εποχή αυτή είναι πολυπληθείς μπορούμε να πούμε ότι  περιελάμβανε:
Πατέρα + μητέρα + 8 παιδιά + 2 (τουλάχιστον) παππούδες + η οικογένειες κάποιων από τις  κόρες που θα έχει παντρευτεί κάποιο φτωχότερο αγρότη και θα ζει με τα πεθερικά να πούμε 4 ακόμα άτομα = 16 άτομα κατά τους πλέον συντηρητικούς υπολογισμούς.







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : «Μόνο η στενή ενότητα των εργατών και των αγροτών
σώζει τη Ρωσία από την καταστροφή και την πείνα».
Σοβιετική αφίσα. 




ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

            Ο πληθυσμός της Ρωσίας είχε την πιο κάτω αύξηση πληθυσμού

Έτος                κάτοικοι
1722                                14 εκ
1744                                16 εκ
1762                                19 εκ
1782                                24 εκ
1796                                36 εκ
1812                                41 εκ
1815                                45 εκ
1835                                60 εκ
1851                                68 εκ
1858                                74 εκ
1871                                85.061.916
1885                              106.610.824
1897                              129.839 900

Φυσικά η αύξηση του πληθυσμού προέρχεται και από κατακτήσεις που πραγματοποιούσε η Τσαρική Ρωσία. Από στατιστικά στοιχεία της Τσαρικής κυβέρνησης φαίνεται ότι οι γάμοι ανέρχονται 845.358 οι γεννήσεις σε 4.436.091 και οι θάνατοι σε 3.248.040 δηλαδή έχουμε μια αύξηση 1.187.041 άτομα.
(τα βιβλίο που πήρα τα στοιχεία δεν αναφέρει το έτος που έγιναν τα στατιστικά αυτά, ωστόσο το βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1901 στην Αθήνα  από τον ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΣΙΝ ΩΦΕΛΙΜΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ και έχει αριθμό 26  και τίτλο Η ΡΩΣΣΙΑ το βιβλίο αυτό έχει μεγάλη αξία διότι δίνει την εικόνα της Ρωσίας λίγο πριν καταρρεύσει το τσαρικό καθεστώς και 30 μόλις χρόνια πριν την ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗ, οι διηγήσεις του βιβλίου είναι αποκαλυπτικοί και δείχνουν ότι η μεγάλη μεταρρύθμιση δεν έγινε από το σοβιετικό καθεστώς αλλά από τον Τσάρο, έχει δε αξία διότι  γράφτηκε σε ανύποπτο χρόνο  ).
            Στο ίδιο βιβλίο βλέπουμε ότι τον πληθυσμό τον χωρίζει σε τρεις τάξεις τους Ευγενείς, την μεσαία τάξη και τους χωρικούς ας δούμε μερικά αποσπάσματα που αφορούν την κατάσταση στην ύπαιθρο …. «Η κατάργησις των προνομίων, η ευρυτέρα ελευθερία των μεσαίων τάξεων και η χειραφέτησις των δουλοπαροίκων, ηλάττωσαν τας μεγάλας κτηματικάς περιουσίας των ευγενών…. Σήμερον τα μεγαλοπρεπή μέγαρα της Μόσχας, τα οποία κατοικούντο άλλοτε από το άνθος της ρωσσικής αριστοκρατίας, περιήλθαν εις χείρας της μεσαίας τάξεως ή εις τα τέκνα των πρώην δουλοπαροίκων ή και αυτών ακόμη των Μουζίκων……… Η Τρίτη τάξις, η των Μουζίκων αποτελείται από τους πρώην δουλοπαροίκους………… Κατά τους γενομένους υπολογισμούς , ότε εδημοσιεύθη το ουκάζιον της χειραφετήσεως των 29.000.000 δούλοι ήσαν ιδιοκτησία 115.000 ευγενών. Ουδέποτε λαός υπέστη ταπεινοτέραν δουλείαν και μεγαλειτέραν περιφρόνησιν από τους Μουζίκους. Εκαλούντο σμερδήτοι ρυπαροίκαι εμανδρίζοντο εις χωρία έχοντα μήκος ξυλίνας καλύβας μαύρας και αθλίας υπό πάσαν απόψιν. Οι δρόμοι των ήσαν ποταμοί ρυπαρότητος και η εργασία των κοπιώδης και οδυνηρά, ολόκληρον δε σχεδόν το προϊόν αυτής απελάμβανεν ο αυθέντης  των , ο βογιάρος………… Ο χωρικός επωλείτο από τον αυθέντην του ως κτήνος, πολλάκις αντηλλάσσετο δεκάς χωρικών αντί ενός κυνηγετικού σκύλου…………. Από του αυτοκράτορος όμως Παύλου (1796 – 1801) επεδιώχθη  η βελτίωσις της τύχης των χωρικών. Το παράδειγμα ηκολούθησεν ο Νικόλαος Α , επί δε Αλεξάνδρου του Β εκηρύχθη η πλήρης χειραφέτησιςτων δουλοπαροίκων και την 19 Φεβρουαρίου 1861εδημοσιεύθη το περί τούτου ουκάζιον……       Τα χωρία , τα πρώην μαύρα και ρυπαρά μεταβλήθησαν εις κώμας,όπου εισήχθη σχετική ευζωία και πρόοδος, ήρχισε δε να εξαπλούται και η στοιχειώδης εκπαίδευσις…… Ο Ρώσσος χωρικός είνε εγκρατής, λιτός την τροφήν , ρωμαλέος, εργατικός και προικισμένος με ακατάβλητον υπομονήν. Το πρόσωπον του είνε στρογγυλόνως επί το πλείστον, έχει τους ώμους ανεπτυγμένους και τα στήθη ευρύτατα, η δε κώμη του είνε ξανθή………….. Οι ιατροί εις τους αγροτικούς πληθυσμούς είνε σπάνιοι, η δε υγεία των κατοίκων έχει αφεθή εις τας χείρας εμπειρικών. Η θνησιμότης ανήλθεν έως 34 επί 1000 κατοίκων , εις τας πόλεις κατωρθώθη να κατέλθη εις 18 επί 1000 ……… η θρησκευτική ευλάβεια των Ρώσσων είνε μεγάλη, ο δε χαρακτήρ των αγαθός , ήπιος και η φιλοξενία των παροιμιώδης.
Οι άνδρες νυμφεύονται εις το 18 έτος, αι δε γυναίκες εις το 16……. Ατυχώς εις την Ρωσσίαν το πάθος της μέθης έχει αναπτυχθή εις βαθμόν επικίνδυνον, ο δε αλκοολισμός έχει άπειρα θύματα……………. Μολονότι ο νόμος χαρακτηρίζει εις την Ρωσσίαν την κραιπάλην ως έγκλημα και επιβάλλει αυστηράς τιμωρίας εις τους μέθυσους, μολονότι ηύξησεν η κυβέρνησις τον φόρον του οινοπνεύματοςκαι έλαβε διάφορα προστατευτικά μέτρα, ουχ ήττον η μέθη τόσον εγενικεύθη, ώστε κατήντησεν εθνική πληγή.          …….. Ο ρωσσικός λαός είνε γεωργικός , πανταχού δε παρατηρείται η προσήλωσις του γεωργού εις την οικογενειακήν εστίαν και η απλότης των ηθών, - αρεταί αντιμαχόμεναι προς το έγκλημα………..».

Αυτό που μου προκαλεί μεγάλη κατάπληξη είναι ότι σε αυτό το κείμενο μιλά για όλα τα ζητήματα της ρωσικής ζωής, αναφέρει τους Μουζίκους και τους ευγενείς, αλλά πουθενά δεν αναφέρει τους Κουλάκους σαν μια ξεχωριστή τάξη της ρωσικής κοινωνίας!!!!!!!!!!!!!!!







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ψηφοφορία σε κολχόζ, 1929. Η πραγματικότητα από τις στημένες φωτογραφίες ήταν εντελώς διαφορετική.


ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΟΥΛΑΚΩΝ

            Λογικό είναι σε αυτό το προγκρόμ να υπάρξουν αντιδράσεις από τους κουλάκους και φυσικά αυτό ήθελε η σοβιετική εξουσία για δικαιολογήσει τα απάνθρωπα μέτρα που έπαιρνε.
            Τον Φεβρουάριο του 1930 καταγγέλθηκαν ότι είχαν συσταθεί 465 «κουλάκικες αντισοβιετικές ομάδες» με 4.000 μέλη, τώρα αυτό πόσο διογκωμένο είναι ο Θεός ξέρει, ότι θα υπήρξαν αντιδράσεις είναι φυσικό να υπήρξαν το μέγεθός τους ακόμα και για τα στοιχεία των σοβιετικών (4.000 άτομα)  δείχνει ότι δεν πρέπει να ήταν μεγάλες.
            Τον Μάρτιο του 1930 αναφέρθηκαν 1678 ένοπλες εκδηλώσεις, τώρα τι συμπεριελάμβαναν αυτές !!!!!!!! Πιθανά μια χειροδικία για την προάσπιση της τιμής της φαμίλιας του από ερωτήλους σοβιετικούς να θεωρείτο να θεωρείτο «ένοπλη εκδήλωση»
            Και οι δύσμοιροι κουλάκοι τι φώναζαν νομίζεις σαν σύνθημα, παραθέτω τι δημοσιεύουν οι ίδιοι οι σοβιετικοί:
«Ελευθερία στους συλληφθέντες κουλάκους»
«Επιστροφή των περιουσιών μας»
«Ζήτω ο Λένιν και η εξουσία των σοβιέτ κάτω τα κολχόζ»
            Ε! αυτά ήταν αντισοβιετικές ενέργειές και τιμωρούνταν, αντιλαμβάνεσαι με ποια κριτήρια έγινε ο χωρισμός σε κατηγορίες των αγροτών που είχαν ένα χωράφι και ένα άλογο………..
            Για αυτή την κατάσταση ο Κάουτσκι στο βιβλίο του «Μπολσεβικισμός σε αδιέξοδο» γράφει « Η σοβιετική Ένωση χρειάζεται μια δημοκρατική επανάσταση κατά της ‘σοβιετικής αριστοκρατίας’ …………. Ο φασιστικός εκφυλισμός του μπολσεβικισμού είναι γεγονός εδώ και δέκα χρόνια…….». την εποχή αυτή δηλαδή το 1930 και κάτω από το βάρος των αποτρόπαιων εγκλημάτων στην ύπαιθρο για πρώτη φορά ακούγεται το σύνθημα « κομμουνισμός = φασισμό» , βλέπουμε ότι το σύνθημα αυτό παρουσιάστηκε πολύ πρίν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Και ο Κάουτσκι ρίχνει το σύνθημα « Κύρια διεκδίκησή μας είναι η δημοκρατία για όλους».


ΚΛΟΠΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ

            Οι πλατσικολόγοι σε όλη την επικράτεια της ΕΣΣΔ έσπευσαν να καρπωθούν τις δημευθείσες περιουσίες των κουλάκων, σε αυτή την έφοδο των απολίτιστων μουζίκων καταστράφηκαν πράγματα αξίας στην διεκδίκηση περιουσιακών στοιχείων (μπροστά στα μάτια των ιδιοκτησιών) έγιναν φόνοι, οι έντρομοι κουλάκοι έγιναν μάρτυρες ατίμωσης των γυναικών και των θυγατέρων τους, είδαν τους γιους τους να διαπομπεύονται και να φονεύονται και ο λόγος ήταν ότι είχαν ένα χωράφι και ένα άλογο………..
            Όλο αυτό το όργιο η σοβιετική εξουσία το είδε σαν «ίλιγγος επιτυχίας», η αθρόα προσέλευση των μουζίκων στα κολχόζ για να συμμετάσχουν στην κλοπή και την αυθαιρεσία αποτυπώθηκε σε αριθμούς :
1/3/1930 το 57,2 των αγροτών έχει ενταχθεί στα κολχόζ.
Στη Μαύρη γη το ποσοστό είναι 83,3%
Στο Βόρειο Καύκασο το ποσοστό είναι 79,4%
Στα Ουράλια το ποσοστό είναι 75,6%
Στη Μόσχα το ποσοστό είναι 74,2%

            Ο Γεν Γραμ  Μπάουμαν απαιτεί να ολοκληρωθεί η κολεκτιβοποίηση μέχρι 10 Μαρτίου 1930.
            Την κατάσταση αυτή της συσσώρευσης δηλαδή ληστών στα κολχόζ εντόπισε και ο ίδιος ο Στάλιν έτσι μαζί με τον Μολότοφ στέλνει υποδείξεις, δες πόσο αποκαλυπτικά είναι τα λόγια του ανθρώπου που επιζήτησε και οργάνωσε την κολεκτιβοποίηση:
« …. Να προωθηθεί η υπόθεση της κολεκτιβοποίησης στο μέτρο που οι μάζες συμμετέχουν παραγματικά……….». και άλλοι παράγοντες αηδιασμένοι γράφουν πχ στις 4/2/1930 η ΚΕ του Κεντρικού Βόλγα έλεγε: «……..η κολεκτιβοποίηση πρέπει να πραγματοποιηθεί στη βάη της ανάπτυξης μιας ευρείας μαζικής δουλειάς…… να σπρωχτούν οι φτωχοί αγρότες στα κολχόζ με την βοήθεια διοικητικών μεθόδων………», πρόσεξες την φράση «να σπρωχτούν οι φτωχοί αγρότες στα κολχόζ με την βοήθεια διοικητικών μεθόδων», οι άνθρωποι έβλεπαν ότι όσοι πήγαιναν στα κολχόζ πήγαιναν για πλιάτσικο και το λένε με κομψό τρόπο, σιγά ο μουζίκος μη έγινε μέσα σε ένα χρόνο συνειδητός συνεταιριστής.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Ουκρανία μια από τις πλουσιότερες αγροτικές περιοχές πλήγηκε ο πληθυσμός της κατά τρόπο βάναυσο.



ΚΟΛΧΟΖ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ

Δες τώρα πως ο ίδιος ο Στάλιν απογοητευμένος στις 2/3/1930 δημοσιεύει άρθρο που λέει : «παραβιάστηκε η λενινιστική αρχή της ελεύθερης προσχώρησης στην οργάνωση των κολχόζ».
Και πράγματι ο Στάλιν με πολύ λεπτό τρόπο θέλει να πει το όργιο που συνέβη στην ύπαιθρο, για παράδειγμα :
Στο Τουρκμενιστάν οι κομμουνιστές απείλησαν ότι αν δεν μπουν στα κολχόζ οι αγρότες θα ζητήσουν την επέμβαση του στρατού.
Έτσι έχουμε «Κολχόζ στα χαρτιά» διότι μετά την κλοπή και την αρπαγή, ο κάθε μουζίκος ναι μεν ήταν στο Κολχόζ αλλά πήγε στο σπίτι του να φάει και να χαρή με την οικογένεια του τα κλοπιμαία.
Δεν φτάνει αυτό ορισμένοι ήθελαν «να κοινωνικοποιήσουν τα πάντα» και «έκαναν γελοίες προσπάθειες να πηδήξουν πάνω απ τον εαυτό τους», αυτά είναι λόγια των ίδιων των σοβιετικών.
Βρέθηκαν κάποιοι που είχαν λίγο φιλότιμα και είδαν ότι έγιναν τεράστιες αδικίες για προσωπικούς λόγους, η ίδια η ΚΕ είδε ότι είχαν σταλεί στην Σιβηρία σαν κουλάκοι άνθρωποι που δεν είχαν καμιά σχέση  με ιδιοκτησίες, αυτοί οι σκληροί άνθρωποι είδαν ότι το 6% είχε εξοριστεί άδικα και αυτό το 6% ήταν 70.000 οικογένειες δηλαδή 70.000Χ12 =840.000 άτομα.
Και σε απλά μαθηματικά αν το 6% είναι 70.000 οικογένειες το 100% είναι περίπου 120.000 οικογένειες εξορία δηλαδή το ελάχιστο 14.500.000 άτομα εξορία. Αυτά είναι στοιχεία των ίδιων των σοβιετικών και δεν αμφισβητούνται προς τα κάτω, αμφισβητούνται όμως προς τα πάνω δηλαδή πρέπει να παρουσιάζουν την ευνοϊκότερη δυνατή πραγματικότητα για αυτούς.
Και αν οι σκληροί αυτοί άνθρωποι μιλούν για 6% αδικία βάλε με το μυαλό τι δράματα παίχτηκαν ……….
Για να στηριχτούν οι «επιτυχίες» αποφασίστηκε η πίστωση των κολχόζ με 500.000.000 ρούβλια για ένα μόνο χρόνο δηλαδή το έτος 1931, διότι φυσικά οι περιουσίες των κουλάκων που κατασχέθηκαν υπέρ των κολχόζ εξανεμίστηκαν προς όφελος των σοβιετικών παραγόντων! Ο Μολότοφ φώναζε να μη χαλαρώσουν τώρα που τελείωσε το μεγάλο φαγοπότι και να επανορθωθούν τα λάθη μιλούσε για «εθελοντική προσχώρηση των μπολσεβίκων» και ότι διαφέρει « της εθελοντικής προσχώρησης των σοσιαλεπαναστατών και των κουλάκων». Για να σταματήσει η δημιουργία «Κολχόζ στα χαρτιά» υποχρεώθηκε σε παραίτηση ο Μπάουμαν σαν «αριστεριστής’ και τον αντικατέστησε ο Καργκάνοβιτς ο οποίος αμέσως υποχρέωσε σε παραίτηση 153 υπευθύνους περιφερειών και όκρουγκ!


ΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΟΛΧΟΖ


            Πρώτος και καλύτερος έκρινε την κολεκτιβοποίηση ο ίδιος ο δημιουργός της ο Ι Β Στάλιν όπως είδαμε. Τώρα με άρθρα ορισμένοι κολχοζνικοί κατηγορούν τον Στάλιν ότι έκανε πάρα πολλές υποχωρήσεις στους κουλάκους και ότι σηματοδότησε αναδίπλωση προς τον καπιταλισμό.
            Τώρα που είδαν τις παραχωρήσεις στους κουλάκους αυτό δεν μπορούσε κανείς να καταλάβει, οι άνθρωποι κατά εκατοντάδες χιλιάδες οικογενειακώς οδηγούντο στην φυσική εξόντωση τι άλλο μπορούσε να γίνει δηλαδή ;
            Υπήρξαν όμως και άλλες φωνές όπως του Σεργκέι Σιρτσοφ που από τον Ιούλιο του 1930 ήταν αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ αυτός λοιπόν ο μπολσεβίκος έλεγε:
«…………την απάθεια και το μηδενισμό στην παραγωγή που είχαν διαπιστωθεί σε σημαντικό αριθμό αγροτών που εντάχθηκαν στα κολχόζ……….. « μίλησε για  «συγκεντρωτισμό και γραφειοκρατία» και «να αναπτυχθεί η πρωτοβουλία των αγροτών σε νέα βάση». Τις κρίσεις του αυτές βέβαια τις πλήρωσε πάραυτα τον Δεκέμβριο του 1930 αποκλείστηκε από την ΚΕ. Αυτή ήταν η τρομοκρατία σε κάθε φωνή που έλεγε δημόσια την γνώμη της, βέβαια αργότερα τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα όποιος σκεφτόταν ή φανταζόταν κάτι διαφορετικό ή έστω υποψιαζόταν ο οποιοσδήποτε  για όποιον δήποτε όσο υψηλά και αν στεκόταν αδηγείτο σε «δίκη’ και σίγουρη εκτέλεση.
            Στην διάρκεια μιας σύσκεψης στην Γεωργική Ακαδημία Τιμιριάζεφ της Μόσχας κάποιος φωναξε στην αίθουσα:
«Που είναι η ΚΕ όταν γίνονται οι υπερβολές;», την επομένη η Πράβντα καταγγέλει προσπάθειες να χρησιμοποιήσουν κριτική στα λάθη και «να υποβαθμίσουν τη λενινιστική γραμμή του κόμματος».
            Ο Μαμάγεφ γράφει καταγγέλοντας «…..την εφαρμογή σε μαζική κλίμακα κατασταλτικών μέτρων κατά των φτωχών και μεσαίων αγροτών». Αυτό τον κομμουνιστή τον κατηγόρησαν σαν «πράκτορα των κουλάκων μέσα στο Κόμμα»!
            Ο Τρότσκι από το εξωτερικό καταγγέλλει την  κολεκτιβοποίηση  και την βλέπει σαν καταδικασμένη σε αποτυχία.
            Ο Τροτσκιστής Κ Ρακόφσκι από την εξορία που τον έστειλε το σοβιετικό καθεστώς κρίνει αυστηρά τα αιματοβαμμένα λάθη της κολεκτιβοποίησης και καταλήγει «εμείς είμαστε ένας στρατός που υποχωρεί με τάξη , ενώ εκείνοι είναι λιποτάκτες που εγκαταλείπουν το πεδίο της μάχης».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σκηνές από την πείνα στην Ουκρανία που θα τις δούμε μετά τον Β ΠΠ με την απελευθέρωση των στρατοπέδων εξόντωσης των Γερμανών.



ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ

            Κάτω από το βάρος των ανομιών που συνέβησαν η κολεκτιβοποίηση αρχίζει να περιορίζεται κατακόρυφα από το 57,2% που ήταν τον Μάρτιο του 1930 στο 21,9 τον Αύγουστο του 1930 και στην συνέχεια κάτω από πίεση των αγροτών να ανέβει στο 25,9% τον Ιανουάριο του 1931.
            Το κολχόζ την εποχή αυτή αριθμεί 70 οικογένειες αντί τις 18 που αριθμούσε τον Ιούνιο του 1929.
            Ταυτόχρονα ανεβαίνει και η παραγωγικότητα των Κολχόζ και έτσι αρχίζουν να σιτίζονται καλύτερα οι πόλεις με αποτέλεσμα να σημειωθεί αύξηση του αγροτικού εισοδήματος που προερχόταν από την καπιταλιστική εκμετάλλευση της υπαίθρου και της πώλησης στις ελεύθερες αγορές αλλά και της ενασχολήσεως αγροτών στην εποχιακή απασχόληση.
            Βέβαια ο Ντέιβις γράφει «……… οι τιμές που πληρωνόταν ο παραγωγός αυξήθηκαν πολύ πιο γρήγορα απ ότι οι τιμές των βιομηχανικών προϊόντων . οι όροι συναλλαγής είχαν τροποποιηθεί προς όφελος της γεωργίας».
            Τον Οκτώβριο του 1930 το 78% των αγροτικών οικογενειών παραμένουν ατομικοί παραγωγοί.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ

            Από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1930 ξεκινά ένα κύμα προπαγάνδας υπέρ των κολχόζ, δημιουργούνται 5.625 «επιτροπές στρατολόγησης», τώρα πια δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη καμπάνιας για τον εκτοπισμό κουλάκων, όπως στην πρώτη περίπτωση κολεκτιβοποίησης,  διότι οι κουλάκοι είναι ήδη εξορία ή έχουν δολοφονηθεί.
            Στο διάστημα αυτό προσχωρούν 1.120.000 οικογένειες στα κολχόζ δηλαδή το 25,9% των οικογενειών. Μέχρι το Ιούνιο του 1936 συνολικά 90,3 % έχουν μπει στα κολχόζ.



Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ

            Στην πραγματικότητα ένας ήταν ο τρόπος η βία, έπαψε πια να υπάρχει ατομική ιδιοκτησία στους γεωργούς, τα όποια θετικά επήλθαν στην γεωργία ήταν βραχυχρόνια, οι αγρότες έγιναν δημόσιοι υπάλληλοι. Και πια είχε μπει το σπέρμα της καταστροφής της Ρωσικής αγροτικής οικονομίας , ήταν απλά θέμα χρόνου.
            Οι Κολχοζνικοί αγρότες ακουόντουσαν από τα εισοδήματα που πραγματοποιούσαν στην ελεύθερη αγορά και λιγότερο από τις περιορισμένες επικουρικές ενασχολήσεις τους.
            Τον Φεβρουάριο εγκαταλείφθηκε το πείραμα των γιγαντιαίων κολχόζ διότι απέτυχε ο συντονισμός για εργασία των αγροτών.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αξιοποίηση ακαλλιέργητων χωραφιών.




ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΜΟΙΒΗΣ

            Θεσπίστηκε το σύστημα της «εργατοημέρας».  Στις 28/2/1933 με διάταγμα είχαν υπαχθεί σε 7 τιμολογιακές κατηγορίες η αξία των οποίων εκφρασμένη σε «εργατοημέρες» κυμαινόταν από 0,5 έως 1,5. Δηλαδή η πιο σκληρή εργασία αμοιβόταν 3 φορές πιο πολύ απ ότι η πιο ελαφριά και εύκολη.
            Τα χρήματα διανεμόντουσαν στο τέλος του χρόνου σύμφωνα με τις εργατοημέρες τους, το μέσο οικογενειακό εισόδημα το 1932  στις σιτοπαραγωγικές περιοχές ήταν 600,2 κιλά σιτάρι και 108 ρούβλια και το 1937 ήταν 1741,7 κιλά σιτάρι και 376 ρούβλια.
            Οι ατομικοί κλήροι αντιπροσώπευαν μόλις το 3,9% των εκτάσεων , αλλά ω του θαύματος από αυτό το ελάχιστο τμήμα γης οι αγρότες έβγαζαν το 20 και πλέον τοις εκατό του εισοδήματός των, κάθε οικογένεια μπορούσε να διαθέτει 3 κερασφόρα ζώα μεταξύ των οποίων και μια αγελάδα, μια γουρούνα με τα γουρουνάκια της , 10 πρόβατα και προβατίνες και πουλερικά και κουνέλια.

ΜΗΧΑΝΟΤΡΑΚΤΕΡΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ (ΜΤΣ)

            Το καλοκαίρι του 1927 ο Μάρκεβιτς δημιούργησε στο Σεφτσένκο ένα πρώτυπο Μηχαντρακτερικό Σταθμό, στις αρχές του 1929 υπήρχαν δύο ΜΤΣ με 100 τρακτέρ, υπήρχαν 50 «φάλαγγες τρακτέρ» των 20 τρακτέρ η κάθε μία που άνοικαν στους σιτοπαραγωγικούς συνεταιρισμούς. 800 τρακτέρ άνηκαν σε 147 μεγάλα κολχόζ και 20.000 τρακτέρ ήταν διασκορπισμένα σε μικρά κολχόζ.
            Αποφασίστηκε λοιπόν η συγκέντρωση των τρακτέρ  στους ΜΤΣ, το 1930 οι ΜΤΣ εξυπηρετούσαν το 8%
            Οι εργάτες των ΜΤΣ είχαν καθεστώς βιομηχανικού εργάτη, τέτοιοι εργάτες εκπαιδεύτηκαν 25.000 το 1930. Οργανώθηκαν μαθήματα για 200.000 που θα πήγαιναν  στους ΜΤΣ από αυτούς οι 150.000 χειριστές τρακτέρ.
            Το 1930 οι ΜΤΣ είχαν 31.114 τρακτέρ, το 1932 διέθεταν 82.700 τρακτέρ και 148.000 τρακτέρ βρισκόντουσαν στα σοβχόζ.
            Τα τρακτέρ στην ΕΣΣΔ θα έχουν την πιο κάτω αύξηση
1933    .900 τρακτέρ
1934    276.400 τρακτέρ
1935    360.300 τρακτέρ
1936    422.700 τρακτέρ
1940    522.000 τρακτέρ.
1941    684.000 τρακτέρ
Το 1941 υπάρχουν στα κολχόζ  και 228.000 φορτηγά και 182.000 θεριζοαλωνιστικές μηχανές.
Με όλα αυτά τα μηχανήματα βέβαια η παραγωγή ανεβαίνει, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τα επίπεδα του 1940 θα μπορέσει να φτάσει η ΕΣΣΔ μόνο το 1948.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Καταστροφή των αγροτών που έφτασε στο σημείο γενοκτονίας.




Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ  ΤΗΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ

            Από το 1980 άρχισαν σιγά σιγά να παρουσιάζονται, τα τεράστια εγκλήματα που έγιναν κατά τα χρόνια της κολεκτιβοποίησης, η εξόντωση του μέσου ρώσου αγρότη θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με την εξολόθρευση των Εβραίων από τον Χίτλερ.
            Το σταλινικό σύνθημα «Εξάλειψη των κουλάκων ως τάξης» οδήγησε στον φυσικό αφανισμό τους.
            Ας δούμε πως περιέγραψε ο Γερμανός Μερλ Στέφαν (ο οποίος έγραψε ευνοϊκά  για την ΕΣΣΔ) τις διαδικασίες εξορίας των κουλάκων το 1930:
«Με το που μπήκε η άνοιξη η κατάσταση στα στρατόπεδα υποδοχής επιδεινώθηκε. Επιδημίες εξαπλώθηκαν, προξενώντας μεγάλο αριθμό θυμάτων, κυρίως ανάμεσα στα παιδιά…..» Με αφορμή λοιπόν το ξεκλήρισμα των παιδιών των κουλάκων οι σοβιετικοί αποσπούσαν τα παιδιά τους και τα έστελναν αλλού για να ζήσουν μακριά από τους γονείς , υπολογίζεται ότι το 1930 στον Βορά είχαν εξοριστεί 400.000 άτομα (στοιχεία των σοβιετικών, ο αριθμός θα πρέπει να ήταν πολύ πιο μεγάλος), πάνα από τα ίδια στοιχεία το 10% είχαν εξοντωθεί μέχρι το καλοκαίρι.
            Οι συνθήκες μεταφοράς των ανθρώπων αυτών το 1930  (παιδιά, γυναίκες, γέροντες, άρρωστοι ) έγινε με «ιδιαίτερο βάρβαρο τρόπο» κατά την σοβιετική  ομολογία, τώρα όταν οι ίδιοι οι σοβιετικοί λένε κάτι τέτοιο, βάλε με τον νου σου τι έγινε.

            Οι προορισμοί ήταν Σιβηρία και Καζακστάν. Ο Μερλ παραδέχεται ότι 100.000 κουλάκοι που στάλθηκαν στα γκούλαγκ «ΠΕΘΑΝΑΝ ΟΛΟΙ».
            Οι σοβιετικοί προκειμένου να καλύψουν το τρομερό ξεκλήρισμα που προκάλεσαν δικαιολογούν ότι 300.000 δεν τους σκότωσαν αλλά «πέθαναν» «κατά εκτιμήσεις» σε φυσικά αίτια (γεράματα, αρρώστιες, γενικότερες συνθήκες της χώρας).
            Ο Κόνκουεστ υπολόγισε ότι 6.500.000 κουλάκοι «εξαλείφθηκαν» από τους οποίους 3.500.000 περίπου στα στρατόπεδα της Σιβηρίας. Ο Μερλ λοιπόν υπερασπιζόμενος τους σοβιετικούς λέει σαν επιχείρημα στα νούμερα του Κόνκουεστ ότι «έχει πληροφορίες από δεύτερο χέρι».
            Το 1990 ο Ζέμσκοφ και Ντουγκίν έκαναν δικές τους έρευνες 60 ολόκληρα χρόνια μετά την κολεκτιβοποίηση και βρήκαν ότι το 1930 «απαλλοτριώθηκαν 381.026 οικογένειες κουλάκων» (αυτοί οι άνθρωποι 60 χρόνια μετά βρήκαν το νούμερο 381.026  και τους 26, τέτοια ακρίβεια ;). Και μάλιστα αυτές οι οικογένειες ήταν μόλις 1.8ο3.392 άτομα, δηλαδή κάθε οικογένεια ήταν τετραμελής! Βρήκαν ότι το 1932 υπήρχαν 486.000 λιγότεροι  και την μείωση αυτή την απέδωσαν σε δραπετεύσεις των κουλάκων! Όχι σε εξόντωση , και που τέλος πάντων πήγαν μισό εκατομμύριο άνθρωποι;  Που βρήκαν μέρος να ζήσουν; Αστεία πράγματα.
            Αυτό που δέχονται είναι ότι μόλις 100.000 πέθαναν καθ οδόν στο ταξείδι που κρατούσε τρείς μήνες, από εξάντληση και επιδημίες!



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι πιο επιτυχημένοι αγρότες, οι κουρκούλοι (ή κουλάκοι στα ρωσικά) χαρακτηρίζονται ως ταξικοί εχθροί, και ακολουθεί βίαια καταστολή και εφαρμογή των σταλινικών πολιτικών από τον στρατό και την μυστική αστυνομία για να τους 'εξαφανίσει ως τάξη'. Σταδιακά, όποιος αντιστεκόταν στην κολλεκτιβοποίηση θεωρήθηκε ως 'λαικός εχθρός'.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ Εκδόσεις ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ  2003

ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΣΙΝ ΩΦΕΛΙΜΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ  αριθμό 26   Η ΡΩΣΣΙΑ 



ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...