Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙ "ΕΠΙΣΤΡΑΤΟΙ"




ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΑΤΕΛΗΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ



            Οι επίστρατοι υπήρξαν η πρώτη μαζική οργάνωση στην νεότερη Ελλάδα με επίσημα τίτλο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εφέδρων (ΠΣΕ), και όπως είδαμε εξαπλώθηκε αστραπιαία  μετά την αποστράτευση που έκανε ο Κωνσταντίνος, ο εμπνευστής και οργανωτής ήταν ο Ι Μεταξάς.

            Μετά την σκηνοθετημένη επίθεση στην γαλλική πρεσβεία 27/8 η Αντάντ είχε αξιώσει την διάλυση του ΠΣΕ.

            Η συγγενική σχέση Επιστράτων με τον Φασισμό είναι προφανής. Ο Βεντήρης γράφει « Οι επίστρατοι παρουσιάζουν αναλογίας με τον ιταλικόν φασισμόν, του οποίου προεπορεύθησαν, προς τους Γερμανούς μοναρχικούς ή τους εθνικόφρονας σοσιαλιστάς». Κάτι ανάλογο διάγνωσε  και ο Γκράμσι για τον Ιταλικό φασισμό σαν κίνημα μικροαστικό.

            Ο Στέφανος Δέλτα παρομοίασε τους επίστρατους με τους «αβράκωτους» της Γαλλικής επαναστάσεως.

            Η ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ (23-8-1916) τους χαρακτήρισε «Βιοπαλεστές και επαγγελματίες» και ήταν η εφημερίδα που κατ εξοχήν τους στήριξε.

            Ο Ι Μεταξάς τους ονόμασε «ο μικρός κοσμάκης».


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το σπίτι του Ε Βενιζέλου έγινε αντικείμενο λεηλασίας όπως και άλλα σπίτια βενιζελικών.


            Στα χωριά Επίστρατοι έγιναν οι μικροκτηματίες της Παλαιάς Ελλάδος. Στην πρωτεύουσα το μικροαστικό χαρακτήρα του κινήματος επιβεβαιώνει η συγκρότηση του Πανελληνίου Συνδέσου Συντεχνιών και Εργατικών Σωματείων (ΠΣΣ) από 45 προέδρους «των εν Αθήναις και Πειραιεί αμαξικαρραγωγέων, κουρέων, κομμωτών, μυροπωλών, καταστηματαρχών, σιδηρωτών, εργατών, ζαχαροπλαστών, τεχνιτών εξαρτύσεων, και υποδήσεως στρατού, λαχανοπωλών, σανδαλοποιών, εφαπλωματοποιών καφεζυθοζαχαραπλαστών, καφεπωλών κλπ» με πρόεδρο τον Κ Ιγγλέση(κουρέα) και επίτιμο πρόεδρο τον Διάδοχο και σύνθημα «Ζήτω ο εργάτης και το κεφάλαιον! Ζήτω η Πατρίς και ο Βασιλεύς!»

            Οι επίστρατοι στην περίοδο του μεσοπολέμου ήταν πρότυπο για την δημιουργία  των «Παλαιών πολεμιστών» στην Ιταλία και τα «Εθελοντικά Σώματα» (Freikorps) στην Γερμανία αλλά και της παραστρατιωτικής Γερμανικής οργάνωσης Stahlhelm, αλλά και της Αυστριακής Heimwehr

            Οι ομοιότητες είναι πολλές:

1ον Είναι πρώην στρατιώτες με εμπειρία πολέμου, πειθαρχία, ιδιότυπο λαϊκισμό, αποδοχή της ιεραρχίας, της συντροφικότητας.

2ον Χτυπούν όλες τον κοινό «εσωτερικό εχθρό», με νοοτροπία εμφυλίου πολέμου για ολοκληρωτική επικράτηση και εξόντωση και προϋπόθεση την ύπαρξη υπέρτερων δυνάμεων (διότι όπου δεν υπήρχε αυτό το στοιχείο χανόντουσαν σαν λαγοί)

3ον Έχουν ιδεολογία αντισοσοιαλιστική, αντιφιλελεύθερη, αντικοινοβουλευτική, αντιαστική, αντιπλουτοκρατική.

4ον Η φυσική ηγεσία τους ανήκει  σε αξιωματικούς, δυσανάλογος μεγάλη είναι και η συμμετοχή των φοιτητών, αλλά κυρίως η μάζα είναι μικροαστοί και μικροϊδιοκτήτες χωρικοί, απουσιάζουν οι εργάτες και η αστική τάξη.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το Ανάθεμα κατά του Βενιζέλου το 1916.Η Ελλάδα βρισκόταν στον αστερισμό ενός απόλυτου διχασμού. Τη στιγμή που οι Έλληνες της Ανατολής καταδιώκονταν από τους νεότουρκους στις πατρίδες τους και κατέφευγαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα , την ίδια στιγμή εξαπέλυαν εναντίον τους (ως βενιζελικών) θανατηφόρα πογκρόμ οι "Επίστρατοι" των Μεταξά και Γούναρη στην Αθήνα.




            Υπάρχουν ωστόσο σοβαρές διαφορές με του ομόλογους τους της Ιταλίας:

1ον Στόχος τους (επίστρατοι)  δεν είναι η εργατική τάξη αλλά η αστική.

2ον Η ταύτιση της επιχειρησιακής αστικής τάξης με το Κόμμα των Φιλελευθέρων, τα συλλαλητήρια των δεν στρέφονται μόνον εναντίον του «συρφετού’ των αστράτευτων και των «μισθάρνων προσφύγων αλλά και εναντίον των «γνωστών πατριδοκάπηλων εμπορομπακάληδων Αθηνών και Πειραιώς» (ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ 18-8-1916)

3ον  Προπύργιο της εμπορικής αστικής τάξης και των Φιλελευθέρων ήταν το ιστορικό εμπορικό κέντρο με άξονες τις οδούς Ερμού και Αιόλου, στην Γερμανία κάτι ανάλογο έγινε με τα καταστήματα των Εβραίων

4ον Η περίπτωση Ε Μπενάκη εκπροσώπου της μεγαλοαστικής τάξης είναι μεμονωμένη περίπτωση.

5ον Στο πεδίο των επαγγελματικών οργανώσεων, πρωταρχικός στόχος των Επιστράτων δεν είναι τα εργατικά συνδικάτα αλλά οι εμπορικοί σύλλογοι.

6ον Στο επίπεδο του εθνικισμού οι Ιταλοί φασίστες και οι Επίστρατοι είχαν διαμετρικά αντίθετες θέσεις, οι Επίστρατοι δεν εμφορούντο από εθνικιστικό επιθετικό αλυτρωτικό ιμπεριαλισμό, είχαν εσωστρεφή Παλαιοελλαδιτικη συμπεριφορά, δείγμα αυτού είναι η επισήμανση της ΕΣΤΙΑΣ 27-8-1916 και της ΚΑΙΡΟΙ 28-8-1916 που σχολίασε χλευαστικά την φράση της αντιβενιζελικής εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ «ουδείς Έλλην θα ίδη μετ απάθειας τους Γερμανοβουλγάρους φθάνοντας στην Λάρισα!» η απάθεια προφανώς ταιριάζει μόνο όσο  οι  Γερμανοβούλγαροι περιοριζόντουσαν να καταλάβουν την Μακεδονία.


 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Έλληνες αξιωματικοί "φιλοξενούμενοι" στο Γκαίρλιτς, οι άνθρωποι αυτοί παρέδωσαν την Μακεδονία στους Βούλγαρους.


7ον Η εθνική αντίληψη των επιστράτων έφτανε στα όρια του ρατσισμού κατά των Μικρασιατών  τους αποκαλούσαν «οι Ελληνόφωνοι ξενόδουλοι και ξενόπληκτοι πρόσφυγες» (ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ 20-8-1916)  για τους Επιστράτους οι πρόσφυγες ήταν οι «Εβραίοι» του αντιβενιζελισμού για δύο τουλάχιστο δεκαετίες, Εν αντιθέσει με τα φασιστικά κινήματα που είχαν προνομιακή σχέση με τους αλυτρώτους πληθυσμούς.

7ον Το ασυμβίβαστο μοναρχισμού και φασισμού(το μοναρχοφασίστες είναι μεταγενέστερη αναφορά του εμφυλίου). Το ασυμβίβαστο προκύπτει α)Ο Φασισμός περιφρονεί βαθύτατα και απορρίπτει τους πολιτικούς θεσμούς άρα και την βασιλεία β) Σαν ολοκληρωτικό καθεστώς ο Φασισμός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με την ανεξέλεγκτη βασιλική εξουσία γ) Σαν χαρισματικό κίνημα συνεπάγεται «ηγέτη», «Φύρερ», «Ντούτσε» αυτοδημιούργητο το αντίθετο δηλαδή με την εξ αίματος νόμιμης διαδοχής. Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου την ιδιότητα «στρατηλάτης» οι εμπνευστές θέλησαν να την ταυτίσουν με τον «ηγέτη», «Φύρερ», «Ντούτσε» αλλά τους προσέκρουσε στο αυτοδημιούργητο της ιδιότητας, ενώ αργότερα αυτή η ιδιότητα ταίριαζε καλύτερα στον Ιωάννη Μεταξά.



            Οι Επίστρατοι και η ΕΟΝ είναι προϊόντα του ιδίου ανθρώπου και παρουσιάζουν πολλά κοινά σημεία.




Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΤΙΒΕΝ ΛΑΛΑΣ




Ο ΖΟΡΓΚΕ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ



            Γεννήθηκε το 1953 στο Ντόβερ του Νιού Χάμσιρ  των ΗΠΑ,  Ελληνοαμερικάνος  με μικρασιάτικη καταγωγή ( Κάτω Παναγιά  και Κωνσταντινούπολη),  είναι παντρεμένος με την Μαρία Μαινδανού – Λάλα και έχει δύο παιδιά, η γυναίκα του ζει στην Χρυσούπολη Καβάλας.






Η ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ



v  Πολέμησε στο Βιετνάμ.

v  Λοχίας του στρατού των ΗΠΑ

v  Υπηρέτησε στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη ( στο τμήμα Επικοινωνιών).

v  Από το 1984-1985 υπηρετούσε στο Βελιγράδι.

v  Το 1985 – 1989 στην Κωνσταντινούπολη.

v  Το 1989 μετατέθηκε στην Ταιβάν.

v  Το 1990 τοποθετήθηκε στην Μονάδα  Επικοινωνίας Προγραμμάτων (ΜΕΠ) στην πρεσβεία των Αθηνών, μέχρι τις 28/4/1993.



Η ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΗΣΗ



            Όταν υπηρετούσε στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη, τον πλησίασαν «Έλληνες  πατριώτες» όπως ο ίδιος τους χαρακτήρισε, οι οποίοι φυσικά δεν ήταν άλλοι από στελέχη του Ελληνικού προξενείου στην Σμύρνη, και του πρότειναν να βοηθήσει την Ελλάδα με πληροφορίες. Τώρα  στο μυαλό  του στήθηκε μια ζυγαριά από την μια το εξασφαλισμένο μέλλον αυτού και της οικογένειας του και από την άλλη άρχισαν να έρχονται όλο και πιο δυνατά  ακούσματα των παιδικών του χρόνων από τους Ίωνες γονείς του, τα συναισθήματα που καθημερινά ζούσε  στην μικρασιατική πατρίδα, οι επισκέψεις του στο χωριό τους την Κάτω Παναγιά ένα καθαρά Ελληνικό χωρίο που τώρα την πατρογονική γη κατοικούν οι Τούρκοι κατακτητές, όλα αυτά τον έκαναν να πει το μεγάλο ΝΑΙ και όπως είπε ο ίδιος σε συνέντευξη του «μου είπαν βοήθησε την πατρίδα , το χρειάζεται….Του λέω εντάξει». Εκείνη την στιγμή γεννήθηκε ο μεγαλύτερος κατάσκοπος  μετά από τους Βαλκανικούς πολέμους.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Στίβεν Λάλας αλυσοδεμένος κατά τη σύλληψή του στις ΗΠΑ.


Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ



Ο Λάλας έδωσε:

Ø  Από την Σμύρνη 50 απόρρητα έγγραφα αλλά και ονόματα Αμερικανών πρακτόρων.

Ø  Από το Βελιγράδι και την Κωνσταντινούπολη μεγά πλήθος απόρρητα έγραφα, «σύνδεσμος» του ήταν αντισυνταγματάρχης του Ελληνικού στρατού που υπηρετούσε στην Καβάλα όπου υπήρχε κλιμάκιο της ΕΥΠ, ο Λάλας ταξίδευε συχνά από Κωνσταντινούπολη στην Χρυσούπολη για να δει την οικογένειά του.

Ø  Από την Αθήνα έδωσε 260 έγγραφα μεγίστης αξίας στον «σύνδεσμο» του Ταγματάρχη Αναξαγόρα Σπιτά, ο οποίος ήταν άτομο του στενού περιβάλλοντος του τότε πρωθυπουργού Κων/νου Μητσοτάκη, ο εν λόγω αξιωματικός ήταν προιστάμενος  της Α Διεύθυνσης Κατασκοπείας και Συλλογής Πληροφοριών  της ΕΥΠ , οι συναντήσεις τους γινόντουσαν σε διαμέρισμα κεντρικής λεωφόρου στου Ζωγράφου το οποίο είχε νοικιαστεί από την ΕΥΠ .

Όλες οι πληροφορίες του Λάλα ήταν εξέχουσας σημασίας, σε σημείο να θεωρείται ως το κύριο κλειδί της μυστικής διπλωματίας  της Ελλάδος.



Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ



      Στις 26-2-1993 η τότε υφυπουργός Εξωτερικών κυρία Βιργινία Τσουδερού ενημέρωσε τον πρέσβυ μας στις ΗΠΑ κ. Χρ Ζαχαράκη για μια άγνωστη πτυχή του θέματος των Σκοπίων, την οποία μόνο οι Αμερικάνοι γνώριζαν. Είχαν συντάξει μάλιστα σχετικό υπεραπόρρητο έγγραφο που είχε σταλεί από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα στην Ουάσιγκτον .

      Τότε ο Ντειβιντ Ράνσομ ανέθεσε στον Τζον Κουατρόκι , αξιωματικό του FBI να ερευνήσει την υπόθεση. Ο Κουατρόκι ήρθε στη Ελλάδα στις 23/3/1993 και εστίασε το ενδιαφέρον του σε 7 υπαλλήλους της πρεσβείας που είχαν πρόσβαση στην μονάδα ΜΕΠ, τοποθετήθηκαν κάμερες που εντόπισαν τις κινήσεις του Λάλα και τεκμηρίωσαν την κλοπή στοιχείων , στην συνέχεια αποκάλυψαν τις συναντήσεις του Λάλα με τον ταγματάρχη της ΕΥΠ. Στις 28-4-1993 ο Λάλας κλήθηκε από την υπηρεσία του να ταξιδέψει στην Βιρτζίνια για να ενημερωθεί σχετικά με θέματα τρομοκρατίας, μόλις προσγειώθηκε το αεροπλάνο ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ….

 




ΤΑ ΛΑΘΗ



      Η Ελληνική πλευρά έκανε πρόταση στον Λάλα τα 1989 να φύγει από το προξενείο της Κωνσταντινούπολης και να έρθει στην πρεσβεία των Αθηνών. (ο κύριος λόγος αυτής της κίνησης ήταν διότι οι πολιτικοί εκτός από τις καθαρά εθνικής φύσεως πληροφορίες, ενδιαφερόντουσαν και για έγγραφα που αφορούσαν την γνώμη του Στέιτ Ντιπέρτμεντ για διάφορους Έλληνες πολιτικούς!!!!).

      Οι πληροφορίες στην ΕΥΠ δεν «φιλτραριζόντουσαν» και δεν διαβαθμιζόντουσαν  πριν παραδοθούν στην πολιτική ηγεσία, οι πληροφορίες του Λάλα μοιράζονταν σαν ΦΕΙΓ ΒΟΛΑΝ. Η κα  Β Τσουδερού ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε την ύπαρξη  κατασκόπου…. Τέλος πάντων μετά από πολλές αλληλοκατηγορίες των στελεχών της ΕΥΠ βγήκε πόρισμα ότι….. «Δεν υπάρχει θέμα συνειδητής αποκάλυψης του ρόλου του Λάλα, αλλά ένας συνδιασμός μοιραίων λαθών».

            Πώς όμως πλήρωσε αυτά τα λάθη ο Στίβεν Λάλας : 14 χρόνια φυλακή, εξέτισε τα 12 σε Αμερικάνικη φυλακή, η  Αμερικανική δικαιοσύνη προσπάθησε να σπιλώσει τον πατριώτη σαν ένα κατάσκοπο που στόχο είχε το χρήμα, η οικογένειά του στην Χρυσούπολη Καβάλας έζησε όλα αυτά τα χρόνια χωρίς βοήθεια από την ευεργετηθείσα Ελλάδα και όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε :  Θα το ξανακάνατε  Η απάντηση αβίαστη «Ναι , για την πατρίδα».

                                                                 

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΑ ΕΙΠΕ Ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ


Τις ημύνθη περί
πάτρης;






Και τι πταίει η γλαυξ,
η θρηνούσα επί ερειπίων;

Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια.
Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.

Αυτοί οι πολιτικοί,
αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοίκ' οι 'γυφτοχαρατζήδες', τώρα σε 'αθεώνουν' οι βουλευταίκ' οι δήμαρχοι.




Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα,
 τους έταζαν 'φούρνους με καρβέλια', δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ' τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, όν ήθελαν παρουσιάσουν.

Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν,
 την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. 


Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού

Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθορά,
θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορείτο προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.

Άμυνα περί πάτρης θα ήτο: η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών,


η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.

Αλέξανδρός Παπαδιαμάντης στην εφημερίδα «Ακρόπολις» 115 χρόνια πριν….

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΑΚΤΑΙΟΝ

Αυτό το εξαίρετο κτήριο σήμερα δεν υπάρχει, “Ακταίον” λέγεται ένα ασήμαντο καφενείο και οι αρχιτέκτονες του “Μετροπόλιταν” λέγετε ότι προσπάθησαν να δώσουν κάτι από την χαμένη αισθητική του ξενοδοχείου, φτιάχνοντας όμως τελικά, ένα ακόμη γυάλινο τέρας.
ΝΑΙ στο ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ στο Φάληρο, εκεί γίνονταν όλες οι δεξιώσεις, όλοι οι χοροί. Kάθε Σαββατοκύριακο, είχε τσάι. Πηγαίνανε εκεί με τις κοπέλες τους οι νέοι του Πειραιά, εκεί μαζευόταν.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το Φαληρικό ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ.

Το ξενοδοχείο αυτό ήταν το πολυτελέστερο της εποχής με 160 δωμάτια.


Εκεί κρατήθηκαν οι τούρκοι αξιωματικοί αιχμάλωτοι των Ιωαννίνων ας δούμε μια περιγραφή:

“Πολιτισμένη μεταχείριση βρήκαν απ’ τον Ελληνικό Στρατό οι Τούρκοι αξιωματικοί – αιχμάλωτοι. Οι ντόπιοι πήγαν στα σπίτια τους. Οι ξενοτοπίτες έμειναν όλοι μαζί σε πολύ καλά σπίτια και με κάθε δυνατή πολιτισμένη περιποίηση. Σε λίγες μέρες τους μετέφεραν στην Αθήνα μαζί με τον Εσσάτ Πασά και τους εγκατέστησαν στο «Ακταίον» στο Φάληρο.”



Μάλιστα τους τούρκους αξιωματικούς τους πήγαν οι Έλληνες στο καλύτερο ξενοδοχείο της χώρας, έτσι συμπεριφέρθηκαν και αυτοί στους δικούς μας αιχμαλώτους; Αλλά ας επανέλθουμε στο ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟ αυτό το κόσμημα, αλλού διαβάζουμε "..........τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς του 1925. Οι εύπορες οικογένειες του Πειραιά παρευρίσκονται και διασκεδάζουν υπό τους ήχους ορχήστρας τζαζ".

Το ΑΚΤΑΙΟΝ χτίστηκε με σχέδιο του αρχιτέκτονα Καραθανασόπουλου κατά τα πρότυπα τον «Πάλας» των ευρωπαϊκών λουτροπόλεων. Το 1903, ο τραπεζίτης Ι. Πεσμαζόγλου το εγκαινίασε, στο χώρο όπου βρισκόταν παλιότερα το σπίτι του Γιαννόπουλου, το πρώτο σπίτι που χτίστηκε το 1875.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το Φαληρικό ξενοδοχείο Γκραντ Οτέλ, το "ξενοδοχείο του σταθμού", το μεγαλόπρεπο «ΓΚΡΑΝΤ ΟΤΕΛ», γνωστό και ως ξενοδοχείο Παππά, που χτίστηκε γύ­ρω στα 1885, έφτασε στα 1912 τον αριθμό των 200 δωματίων.


Ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίσματα της εποχής με 160 δωμάτια ύπνου και μεγάλες και πολυτελέστατες αίθουσες υποδοχής και δεξιώσεων. Για την ανέγερση, την εσωτερική διακόσμηση και τον εξοπλισμό του
δαπανήθηκε το τε­ράστιο για την εποχή ποσόν των 2.000.000 χρυσών δραχμών! Το «Ακταίον» υπήρξε γι αρκετά χρόνια το επί­κεντρο της κοινωνικής και κοσμικής ζωής της Αθήνας και του Πειραιά. Εκεί δίνονταν επίσημοι χοροί καλοκαίρι και χειμώνα. Στη διάρκεια του πολέμου εγκαταλείφθηκε, για να ακολουθήσει η κα­τεδάφισή του, η οποία ολοκληρώθηκε τα τελευταία χρόνια με την εξα­φάνιση και του μικρού τμήματος του κτιρίου που είχε διασωθεί και άξιζε να διατηρηθεί σαν «τεκμήριο» μιας εποχής που χάθηκε οριστικά.

Το ξενοδοχείο αυτό
θύμιζε την όπερα της Βιέννης και που μαζί με το περίφημο “Ξενοδοχείο του Σταθμού” έκαναν αυτή τη περιοχή ισάξια κι ίσως ανώτερη , από πολλές περιοχές που σήμερα θεωρούμε “IN” στην Ευρώπη.




Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΟ ΧΑΝΙ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ



            Έχουμε πολύ όμορφες εικόνες από τον Σατωβριάνδο που μας παρουσιάζει πως ήταν τα χάνια στην προεπαναστατική Πελοπόννησο.

 

Εξηγεί πως «Στην Τουρκία όλα τα δημόσια ιδρύματα είναι έργα ιδιωτών. Η κυβέρνηση δεν φροντίζει καθόλου γι αυτά. Οι Τούρκοι τα χτίζουν πάντα από ευλάβεια και ποτέ από πατριωτισμό» και αυτή την εξήγηση έδωσε για το Χάνι (πανδοχείο) που συνάντησε στην περιοχή της Ιθώμης:

 «Τα μεσάνυκτα φτάσαμε στο πανδοχείο, που βρισκόταν στη μέση του στενού. Αχός από νερά τρεχάμενα κι ένα μεγάλο δένδρο μας ανάγγειλαν το ευλαβικό αυτό κτίσμα, που το χε φτιάξει κάποιος από τους οπαδούς του Μωάμεθ».

Καταλήγει με την διαπίστωση που προφανώς είναι κανόνας ότι:

«…. Όλες αυτές οι κρήνες, τα χάνια οι γέφυρες που γιναν στα πρώτα χρόνια της Αυτοκρατορίας  έχουν καταντήσει ερείπια. Εγώ τουλάχιστον, όσο θυμάμαι, δεν απάντησα στον δρόμο μου μήτ΄ ένα καινούργιο χτίσμα…. Η κοινωνία τους καταρρέει».


 



 

Πληρέστερη όμως περιγραφή κάνει για ένα χάνι που συνάντησε στην Λακωνία:

«Το μεσημέρι βρήκαμε άλλο χάνι , άθλιο σαν το προηγούμενο, αν και το στόλιζε τούρκικη σημαία. Ήταν τα μόνα χάνια που συναντήσαμε σ απόσταση είκοσι δύο λευγών. Η πείνα και η κούραση μας ανάγκασαν να μείνουμε στο βρομερό αυτό καταγώγιο περισσότερο  απ όσο  θα θελα. Ο ξενοδόχος ένας γέρος Τούρκος κατσουφιασμένος, καθόταν μέσα σ ένα κελάρι απάνω από τους στάβλους του χανιού.  Οι κατσίκες, ανεβαίνοντας ως εκεί κόπριζαν τριγύρω του. Μας υποδέχτηκε στο ευχάριστο αυτό μέρος και μήτε  που καταδέχτηκε να σηκωθεί από την κοπριά του, για να προσφέρει τροφή στους ,, χριστιανούς σκύλους,,  μα φώναξε με τρομερή φωνή ένα κακομοιριασμένο Ελληνόπουλο, ξυπόλυτο και με το σώμα του πρησμένο από το πυρετό κι από τα μαστιγώματα, που μας έφερε γάλα πρόβειο σ ένα δοχείο τόσο ακάθαρτο που προκαλούσε αηδία. Για να πιω με την ησυχία μου το γάλα αυτό, αναγκάστηκα να βγω από το κελάρι , όπου οι κατσίκες με τα κατσικάκια τους με πολιορκούσαν για να μου αρπάξουν ένα κομμάτι παξιμάδι που κρατούσα. Είχα φάει κρέας αρκούδας κι ιερών σκύλων με τους αγρίους της Αμερικής, μοιράστηκα το λιτό δείπνο των Βεδουίνων, μα πουθενά δεν συνάντησα τίποτα που να μπορούσε να συγκριθεί με το πρώτο αυτό χάνι της Λακωνίας. ….»


   
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

- ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ του Francois Rene de Chataubriand εκδόσεις ΒΗΜΑ περιηγήσεις

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

ΓΛΕΖΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΗΣ




            Μετά τις εκλογές του 1958, όπου η ΕΔΑ γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση, η διοικούσα ΕΡΕ εντείνει τους διωγμούς κατά των αριστερών.

            Το Σεπτέμβριο του 1958 δημιουργείται η  Δημοκρατική Ένωσις (ΔΕ) με επικεφαλείς τους Η Τσιριμώκο, Δ Στρατή και Μ Κύρκο.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Κώστας Κολιγιάννης (Ελλοπία Βοιωτίας, 1909; – Βουδαπέστη, 5 Σεπτεμβρίου 1979) ήταν στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ), στο οποίο διετέλεσε α΄ γραμματέας από το 1961 έως το 1972.

            Ο Κ Καραμανλής αναθέτει στον υφυπουργό Εσωτερικών Ε. Καλατζή την κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αντιμετώπιση της ΔΕ, της ΕΔΑ αλλά και του Κέντρου, ο υφυπουργός λέει για την ΕΔΑ ότι είναι «…ο δούρειος ίππος του κομμουνισμού…», για τον Η Τσιριμώκο λέει: «….υπηρετεί αντεθνικούς και αντιδημοκρατικούς σκοπούς του κομμουνισμού κατά την κατοχή…», ο Τσιριμώκος στις 10/9/1958 απαντά στον Καλατζή ότι είναι «ο δούρειος όνος του φασισμού».

             Πρόεδρος της βουλής Τάκης Ροδόπουλος σε περιοδεία του στην Θεσσαλία αναγγέλλει ότι η κυβέρνηση σκέπτεται να μετακινήσει ορεινούς πληθυσμούς στον κάμπο, διότι παρουσιάστηκαν πολλοί ψηφοφόροι της ΕΔΑ, φυσικά οι εφημερίδες γράφουν και ξαναγράφουν για την μετακίνηση των ορεινών πληθυσμών.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Με τον Μ. Γλέζο στο στρατοδικείο -1949.

            Το Νοέμβρη του 1958 ιδρύεται η  «Διεύθυνσης Εθνικής Ασφαλείας» (ΓΔΕΑ) που υπάγεται στο Υπ Εσωτερικών. Την ίδια εποχή γίνεται απόπειρα δολοφονίας του βουλευτή της αριστεράς Βάσω Θανασέκου στο  χωριό Ρεγγίνα της Φθιώτιδας.

            Το τι κλίμα επικρατεί δείχνουν οι εκτοπίσεις που έγιναν:
1953-1958 εκτοπίσεις 81 άτομα
Α εξ 1958  εκτοπίσεις 175 άτομα.

            Από τον Δεκέμβριο  του 1958 ο Ε. Καλατζής ρίχνει στην βουλή την θεωρία του «Όστρακου» είπε: «Η ΕΔΑ χρησιμεύει ως όστρακον εντός του  οποίου εργάζεται το ΚΚΕ, το κράτος οφείλει να αναζητήσει το ΚΚΕ εις το καταφύγιόν του και να το εξουδετερώσει». Και ενώ αναπτύσσει τις θεωρίες του περί οστράκου συλλαμβάνεται ο Μανώλης Γλέζος που την εποχή αυτή είναι και διευθυντής της Αυγής.



Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ




            Η σύλληψη έγινε το απόγευμα της 5/12/1958 από την Γενική Ασφάλεια Αθηνών, την στιγμή που βγαίνει από τα γραφεία της ΕΔΑ (οδό Ακαδημίας στην πλατεία Κάνιγγος).


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το Ρωσικό γραμματόσημο του 1959 με την μορφή του Μ. Γλέζου


            Έτσι το βράδυ εκτός διαδικασίας παίρνει τον λόγο ο Ι Πασαλίδης και με την ποντιακή του προφορά λέει:
«Κύριε πρόεδρε ….. σήμερα μαθαίνουμε ότι συνελήφθη και ο Μ Γλέζος , ο ήρως που είχε την τόλμην επί χιτλερικής κατοχής να κατεβάσει την σημαία του αγκυλωτού σταυρού από την Ακρόπολη… μια μερίς του κυβερνητικού τύπου,….. έθεσε με κραυγαλέα πολύστηλα, σε κυκλοφορία φήμες ότι συζητείται μέσα στην ΕΔΑ να ανέβουν στο βουνό…..».

            Μετά την ομιλία του Ι Πασαλίδη ανεβαίνει στο βήμα ο Ε Καλατζής που λέει:
"Φέρω εις γνώσιν της Εθνικής Αντιπροσωπείας ότι πράγματι σήμερον συνελήφθη ο Ε Γλέζος διευθυντής της Αυγής και μέλος της διοικούσης επιτροπής της ΕΔΑ, διότι από στοιχεία προκύπτει ότι ο εδώ ευρισκόμενος αρχηγός του κατασκοπευτικού κλιμακίου  του εν παρανομία τελούντος ΚΚΕ και διακεκριμένον μέλος του πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ Κώστας Κολιγιάννης ή Αρβανίτης ήρθεν εις επαφήν μετά του Ε Γλέζου".


            Απαντά ο Ι Παρτσαλίδης ότι δεν είναι αλήθεια αυτό και ο υπουργός Εσωτερικών  Τάκης Μακρής λέει: «…τα αποσκοπούντα εις την διαφύλαξιν της ασφαλείας μέτρα, υφίστανται από δεκαετηρίδων, είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένα» για δε τους πολιτικούς εξόριστους λέει ότι «…μένουν εθελοντικώς στην εξορία… αφού με προφορική δήλωση ότι θα <<διαβιούν νομοταγώς>> μπορούν να απολυθούν….».


            Τώρα μόλις ακούγεται ότι ο Κολιγάννης είναι στην Ελλάδα γίνεται σεισμός στα ΜΜΕ, ο Ε. Καλατζής τους λέει ότι «έχει διεισδύσει από τινος χρόνου» και ότι ο Μ Γλέζος είχε μαζί του «σταθερώς επαφάς και μάλιστα έσχε μετ αυτού μακράν συνεργασίαν εις την οικίαν επί της οδού Γερμανικού, διαρκέσασα από 8ης απογευματινής της 16ης Αυγούστου 1958 μέχρι απογευματινών ωρών της επομένης».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η Ελλάδα σε απάντηση του Σοβιετικού γραμματόσημου για τον Μ Γλέζο εξέδοσε το γραμματόσημο στη μνήμη του Ίμρε Νάγκυ και της Ουγγρικής αντισοβιετικής εξέγερσης .


            Δηλαδή επί 24 ώρες είχε συνεργασία που γνώριζε η αστυνομία ο Γλέζος με τον ΓΓ του ΚΚΕ Κολιγιάννη; Το πρώτο που ρωτήθηκε ο Καλατζής ήταν «έχει συλληφθεί ο Κολιγιάννης;» και ο Καλατζής απάντησε «Ευτυχώς ή δυστυχώς όχι». Αν είναι φυσικά δυνατόν να μπορούσε η αστυνομία να πιάσει τον ΓΓ του ΚΚΕ και να άφηνε αυτή την μεγαλειώδη ευκαιρία! Τότε τι συμβαίνει; Το πιθανότερο είναι ότι ο Καλατζής ζήλωσε την δόξα του προπολεμικού Μανιαδάκη, θέλησε να δημιουργήσει καχυποψία περί χαφιεδισμού του ΓΓ του ΚΚΕ στους αριστερούς εντός και εκτός Ελλάδος. Τι δουλειά έκανε αυτή η δήλωση του Καλατζή φαίνεται από το γράμμα του Μάρκου Βαφειάδη «προς τους συντρόφους της Τασκένδης»το 1961 παρακαλώ (τρία ολόκληρα χρόνια μετά): «Όταν στο ΠΓ συζητήθηκε το ζήτημα της αποστολής στην Ελλάδα του Κ Κολιγιάννη και του Θ.Ε. δέχτηκα χαρακτηρισμούς χωρίς προηγούμενο. Και όμως μέχρι σήμερα σε όλους είναι γνωστό ότι ο μεν Κολιγίαννης ακόμα μια φορά κατόρθωσε να αλυσοδέσει τέσσερα μέλη της ΚΕ και τον Μ Γλέζο….» και αν αυτά σκέπτεται ο Μάρκος φαντάσου τι γινόταν στους αριστερούς των φυλακών και των υπό δίωξη ευρισκομένων …..

            Περιττό να πούμε ότι ο Κολιγιάννης όχι μόνο δεν συναντήθηκε με τον Γλέζο στην Ελλάδα αλλά και δεν είχε έρθει στην Ελλάδα ο ΓΓ του ΚΚΕ……… Και η δεξιά πέρασε την σύλληψη σαν μέτρο κατά της «κομμουνιστικής απειλής εναντίον της Δημοκρατίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας της χώρας». Η Ασφάλεια βέβαια κάνει ανακοινώσεις που ενισχύουν την υπουργική θέση, μιλούν για είσοδο στην χώρα στελεχών του ΚΚΕ όπως του Φώκου Βέττα (ΓΓ της ΕΠΟΝ και μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ), του Γ Τρικαλινού, Λ Βουτσά, Θ Ευθυμιάδη και της Σουζάνας Φουζέρ (από το δίκτυο κατασκοπίας της διεθνούς), κάποιους από αυτούς τους έχει πιάσει πράγματι ήδη η αστυνομία (Λ Βουτσά, Θ Ευθυμιάδη) και πιάνει και τον Γ Τρικαλινό που μαζί με άλλους (και την ετεροθαλή αδελφή του Μ Γλέζου) τους παραπέμπει σε δίκη σε στρατοδικείο,  με τον ΑΝ 375 για  οργάνωση «δικτύου κατασκοπίας», δυστυχώς για την αστυνομία η δίκη δεν παρουσιάζει στοιχεία για την κατασκοπία. Και έτσι μετατρέπεται η κατηγορία σε «προσφορά για κατασκοπία»!


            Στην βουλή η αριστερά μιλά και ξαναμιλά για την σύλληψη του Μ Γλέζου, ο Η Ηλιού λέει: «Πως είναι δυνατόν ο αστυνομικός που κάμνει την προανάκρισιν να προσδιορίζει την πράξιν και να χαρακτηρίζει τον τρόπον της εκδικάσεως;», ο Μπριλάκης λέει; «Η αστική δημοκρατία λοιπόν, δεν κινδυνεύει από ημάς τους δήθεν εχθρούς της . Κινδυνεύει από τους δήθεν προστάτας της . Η ιστορία διδάσκει ότι με το πρόσχημα των κινδύνων της Αριστεράς, καταλύεται τελικά οριστικώς η δημοκρατία».



ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ



            Η σύλληψη του Μ Γλέζου δίνει αφορμή για κινητοποιήσεις εντός και εκτός Ελλάδος. Κινητοποιούνται δικηγορικοί σύλλογοι , εργατικά σωματεία, επιστημονικοί κλπ σύλλογοι με αίτημα την απελευθέρωσή του.

            Στο εξωτερικό γράφουν οι εφημερίδες, ενώ διεθνείς οργανώσεις όπως  «Ένωση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου», «Διεθνής Ομοσπονδία Αντιστασιακών», «Διεθνής Ένωση Δημοκατικών Νομικών», Άγγλοι βουλευτές (Μπροκγουαίη, Κασλ, Κρόσμαν κα), Ιταλοί βουλευτές κλπ στέλνουν αντιπροσωπείες και υπομνήματα στην  Ελλάδα.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Γενικός γραμματέας του Ρωσικού κομμουνιστικού κόμματος Νικίτα Χρουστσόφ.



            Το ζήτημα φτάνει να δημιουργήσει διπλωματικό ζήτημα μετά την προσωπική παρέμβαση του Σοβιετικού πρωθυπουργού Νικήτα Χρουστσόφ που μίλησε σχετικά στο Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Νορβηγίας, η Ελληνική κυβέρνηση στέλνει επιστολή στον  πρωθυπουργού Νικήτα Χρουστσόφ και  κάνει έντονο διάβημα στην ΕΣΣΔ, δίνεται επιστολή διαμαρτυρίας σαν «απαράδεκτη ανάμειξιν εις τα εσωτερικά της Ελλάδος» στον σοβιετικό επιτετραμμένο στην Αθήνα.

            Τελικά η υπόθεση Γλέζου γίνεται μεγάλος πονοκέφαλος για την κυβέρνηση Καραμανλή και τα πράγματα γίνονται χειρότερα όσο πλησιάζει η δίκη του και το διάστημα είναι μεγάλο 7 μήνες υπόδικος ο Μ Γλέζος, ο χαμός μέσα και έξω.

            Τέλη Απριλίου 1959 φτάνουν στην Αθήνα αντιπρόσωποι για την υπόθεση Γλέζου. Στο Παρίσι ιδρύεται «Διεθνής Επιτροπή για την υπεράσπιση του Μ Γλέζου» και πρόεδρος ο Πολ Μπονκούρ μετέχουν πρώην υπουργοί και πρωθυπουργοί όπως οι Ντανιέλ Μεγιέρ, Ζαν Κοκτώ νομομαθείς όπως οι Ντένις Πριτ, Κόμπτον Μακένζυ, Ζαν Πολ Σαρτρ, πρόεδροι διεθνών συλλόγων όπως ο Μποτσόν κληρικοί όπως ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Χριστόφορος και άγγλοι κληρικοί. Όλη αυτή η υπόθεση αναγκάζει την κυβέρνηση να ορίσει σαν ημερομηνία της δίκης την 9/7/1959.



Η ΔΙΚΗ




            Και πράγματι στις 9/7/59 αρχίζει η δίκη του Μ Γλέζου και άλλων στελεχών του ΚΚΕ από το Τακτικό Στρατοδικείων Αθηνών. Τώρα έχουν κατά της παραπομπής σε δίκη του Μ Γλέζου έχουν ταχθεί και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης εκτός της Αριστεράς όπως ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου, ο Τσαλδάρης, ο Καψάλης, ο Μαύρος, ο Αλλαμάνης, ο Τσιριμώκος, ο Μητσοτάκης κα .




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο κατηγορούμενος διευθυντής της "ΑΥΓΗΣ" Μ Γλέζος απαντά σε ερώτηση του προέδρου του δικαστηρίου.

            Οι Τρικαλινός, Βουτσάς, Ευθυμιάδης, Συγγελάκης και Καργκάνης παραπέμπονται για «προσφοράν εις κατασκοπίαν» (άρθρο 9 του ΑΝ 375/36), ο Γλέζος και οι άλλοι για «παροχή βοηθείας στους <<προσφερθέντες>>». (άρθρο 10 παρ 1 του ΑΝ 375/36).

            Στην δίκη έχουν παρθεί αυστηρά αστυνομικά μέτρα, συλλαμβάνονται κάποιοι επειδή χειροκροτούν τους κατηγορουμένους, όταν βγαίνουν από την κλούβα με χειροπέδες.

Συνήγοροι είναι κορυφαίοι ποινικολόγοι (Η Ηλιού, Στ Κανελλόπουλος, Κ.Στεφανάκης, Μ Γαλέος, Δ Παπασπύρου, Γ Βασιλάτος, Γ Μαγκάκης, Στ  Τριανταφύλλου κλπ). Το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να υποστηρίξουν αναρμοδιότητα του στρατοδικείου. Απορρίπτονται όλες οι ενστάσεις. Η δίκη κράτησε 14 μέρες, μάρτυρες κατηγορίας αστυνομικοί, βασικός μάρτυρας ο αστυνόμος Παπασπυρόπουλος που είπε ότι είδε τον Κολιγιάννη να μπαίνει στο σπίτι της αδελφής του Γλέζου. Η δίκη παίρνει έντονο πολιτικό χρώμα. Ο πρόεδρος στρατοδίκης κατά την διάρκεια της δίκης ειρωνεύεται  : «Αλλοίμονον αν κανείς Έλλην δεν αναγνωρίζει την ηρωικήν αυτήν πράξιν» ( για ο κατέβασμα της σημαίας από τον Μ Γλέζο).

Και δεν φτάνουν αυτά ο στρατάρχης Βοροσίλωφ στέλνει μήνυμα στον Παύλο για να εκφράσει την ανησυχία του για την ζωή του Γλέζου που είναι  «συνδεδεμένος …. Με αίμα εις τον κατά των φασιστών επιδρομέων αγώνα». Αμέσως ο υφυπουργός Σκεφέρης καλεί τον πρέσβη Σεργκέγιεφ και του λέει ότι ο Παύλος …. Δεν μπορεί να απαντήσει στον σοβιετικό στρατάρχη διότι «στα δημοκρατικά πολιτεύματα ο Ανώτατος Άρχοντας δεν αναμειγνύεται εις το έργον της Δικαιοσύνης», ο δε Καραμανλής εκφράζει την κατάπληξή του για την «κινητοποίησιν του διεθνούς κομμουνισμού» σε μια περίπτωση κατασκοπίας και «προειδοποιεί» τους εντός της Ελλάδος κομμουνιστάς.


Στην δίκη ο μεν Γλέζος λέει ότι η κατασκοπία είναι συκοφαντία, ο δε Βασιλικός Επίτροπος παρομοιάζει τον Γλέζο σαν τα ποντίκια των Αμερικανών και την Λάϊκα των σοβιετικών που τον χρησιμοποιεί ο διεθνής κομμουνισμός . 5 μέρες κρατούν οι αγορεύσεις των συνηγόρων. Στις 22/7/1959 βγάζει την απόφασή του το στρατοδικείο:

Ισόβια στους Λ Βουτσά και Γ Τρικαλινό για «προσφορές εις κατασκοπία».
15 χρόνια φυλακή  και 5 χρόνια εκτόπιση στον Α Συγγελάκη
11 χρόνια φυλακή και 5 χρόνια εκτόπιση στον Αντ Καρκαγιάννη
5 χρόνια φυλακή και 4 χρόνια εκτόπιση και 8 χρόνια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων (μη βγει βουλευτής πάλι στην φυλακή) στον Μ Γλέζο και Ραγουζαρίδη
Στους υπόλοιπους μοίρασαν από 1 χρόνο με αναστολή και σε 9 τους απαλλάσσει.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ένα μέρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΕΔΑ που εξελέγη στις εκλογές του 1958. Στο κέντρο ο πρόεδρος της ΕΔΑ Γιάννης Πασαλίδης.


            Οι διαμαρτυρίες που ακολουθούν από συνηγόρους, και την διεθνή αλλά και την τοπική κοινωνία δεν έχουν όρια. Το τι γράφτηκε στα διεθνή ΜΜΕ και τι υπομνήματα μάζεψε η Ελληνική κυβέρνηση δεν μπορούν να παρατεθούν ούτε καν ενδεικτικά, η κυβέρνηση όμως παρά την καταρράκωση δεν υποχωρεί στην διατήρηση του Μεταξικού ΑΝ 375/36 και φυσικά δεν καταργεί Τα στρατοδικεία.



           

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

- ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ του Σ Λιναρδάτου  τόμος ΙΙΙ εκδόσεις ΒΗΜΑ-βιβλιοθήκη

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...