Αρκαδιανή

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Έργο του Γεώργιου Μανιάτη "Σουλιώτισσες".

Αρκαδιανή είναι η γυναίκα που κατάγεται από την Κυπαρισσία, ή από την επαρχία Αρκαδιάς, δηλαδή από την Τριφυλία, και όχι η καταγόμενη από την Αρκαδία ή το νομό Αρκαδίας (Συχνά οι ιστορικοί μπερδεύουν ακόμη και σήμερα τους Αρκαδιανούς με τους Αρκάδες).

Γνωστοί Αρκαδιανοί ήταν και οι αρβανιτόφωνοι Ντρέδες, μια ξεχωριστή ομάδα - φάρα της ορεινής Τριφυλλίας, που ήταν σύμμαχοι του Κολοκοτρώνη.

Κατά την παράδοση Αρκαδιανή  ονομαζόταν η Διαμάντω Μπουχανά ή Κόντου, κόρη του  κλεφτοκαπετάνιου Μπουχανά και αδελφή του οπλαρχηγού Κώστα Μπουχανά από το χωριό Τριπύλα.

Ήταν αρραβωνιαστικιά του οπλαρχηγού Γιάννη ή Αναγνώστη Γκότση από τον Αετό ( Λεγόταν "Αναγνώστης" γιατί ήξερε γράμματα ). Σύμφωνα με την παράδοση, η Διαμάντω ακολούθησε για πολλά χρόνια τους Κοντοβουνήσιους κλέφτες ντυμέμη  ανδρικά. 

Μια εκδοχή υποστηρίζει ότι έλαβε μέρος στην ιστορική μάχη του Μανιακίου, στις 20/5/1825, κατά την οποία έπεσε μαχόμενη ηρωϊκά στο πλευρό του αδελφού της Κώστα και του Αετοβουναίου αρραβωνιαστικού της  Γιάννη ή Αναγνώστη Γκότση. 

Άλλη άποψη θέλει την Αρκαδιανή να μην έπεσε στην μάχη στο Μανιάκι. Απλώς μετά την μάχη πήγε στο Μανιάκι, βρήκε το νεκρό σύζυγό της και τον έθαψε.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Έργο του Ευγένιος Ντελακρουά το 1826 " Η μάχη του Γκιαούρη και του Χασάν"
(Combat de Giaour et Hassan).

Το δημοτικό "Αρκαδιανή καημένη" ή "Αρκαδιανή καμμένη" περιγράφει αυτή της την δράση. Υπάρχουν διάφορες μορφές του τραγουδιού που τελικά έχουν το ίδιο περιεχόμενο.

Ποιος είδε, γεια σ’ Αρκαδιανή, ποιος είδε την Αρκαδιανή;

Αρκαδιανή καημένη, στα κλέφτικα ντυμένη.

Δώδεκα χρόνους έκανε η κόρη με τους κλέφτες,

κανείς δεν τηνε γνώρισε πως ήταν κορασίδα.

Και μια Λαμπρή, μια Κυριακή, μια ’πίσημην ημέρα

 βγήκαν οι κλέφτες στο χορό να ρίξουν το λιθάρι.

Το ρίχνουν τα κλεφτόπουλα το παν σαράντα χνάρια.

Το ρίχνει κι η Αρκαδιανή το πάει σαρανταπέντε.

Κι από το σείσμα το πολύ κι από το λύγισμά της

 εκόπη τ’ αργυρό κουμπί κι εφάνη κάτι εφάνη.

 

Μια άλλη εκτέλεση είναι η πιό κάτω:

 

Ποιος είδε ψα-, γεια σ’ Αρκαδιανή,                                                

ποιος είδε ψάρι στο βουνό.                                                                                                           Και θάλασσα σπαρμένη,                                                         

Αρκαδιανή καημένη.                                                                                             

Ποιος είδε τη, γεια σ’ Αρκαδιανή.

Ποιος είδε την Αρκαδιανή.                                                         

Στα κλέφτικα  ντυμένη,                                                                                  

Αρκαδιανή καημένη.                                                                                           

Δώδεκα χρό-,  γεια σ’ Αρκαδιανή.                                                 

Δώδεκα χρόνους έκανε.                                                                                 

Αρκαδιανή καημένη, 

στους κλέφτες καπετάνιος.                                                                                         

Κανείς δεν τη, γεια σ’ Αρκαδιανή,                                                        

Κανείς δε -ν τηνε γνώρισε.                                                                              

Αρκαδιανή  καημένη,                                                                                     

πως ήταν κορασίδα.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΚΟΝΤΟΒΟΥΝΙΩΝ  του Δημητρίου Γρηγ. Μουγγού

 

Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΒΑΦΕΙΑΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Μάρκος Βαφειάδης όταν ήταν ο αρχηγός του ΔΣΕ, οι αντάρτες δεν έμαθαν ποτέ ότι απομακρύνθηκε, μέχρι το τέλος σκοτωνόντουσαν στο όνομα του Μάρκου.

Μετά την μάχη στον Γράμμο το καλοκαίρι του 1948, ο Μάρκος Βαφειάδης απαλλάχτηκε από τα καθήκοντά του σαν αρχηγό του ΔΣΕ και τον έστειλαν στην ΕΣΣΔ για ανάρρωση και ξεκούραση.

Ας δούμε τι είπαν οι σύντροφοί του, που ήταν δίπλα του για αυτόν τον νευρικό κλονισμό που είπαν ότι είχε.

Ο Βασίλης Μπαρτζιώτας που ήταν πολιτικός επίτροπος στο ΓΑ του ΔΣΕ έγραψε πως ο Μ Βαφειάδης έπαθε νευρικό κλονισμό, μάλιστα σε μια από τις κρίσεις του άρχισε να πυροβολεί εναντίον αξιωματικού του ΔΣΕ.

Ο Δημήτρης Βλαντάς επιβεβαιώνει τον νευρικό κλονισμό και επαναλαμβάνει το γεγονός με τους πυροβολισμούς προς τον αξιωματικό του ΔΣΕ, θεωρεί όμως ότι δεν έπαθε νευρικό κλονισμό, αλλά παρίστανε ότι έπαθε νευρικο κλωνισμό, δηλαδή έπαιξε θέατρο, «για να μη βρεθεί στον ΔΣΕ κατά την ήττα του».

Ο Μάρκος Βαφειάδης στην 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ τον Ιανουάριο του 1949 δέχεται επί της ουσίας ότι η συμπεριφορά του δημιούργησε πρόβλημα, παραδέχτηκε το επισόδειο με τους πυροβολισμούς, μίλησε για επίσκεψη του σε γιατρό του ΔΣΕ, αλλά έκρινε αδικαιολόγητη την απομάκρυνσή του από την αρχηγεία του ΔΣΕ.

Ο Δημήτρης Βλαντάς στο Ημερολόγιό του γράφει ότι ο Μάρκος Βαφειάδης είπε : «’Εφαγα πια τα ψωμιά μου», δηλαδή σκόλασε σαν ηγετικό κομματικό στέλεχος. Είναι το πιό σωστό απ όλα που είπε...

Ο ίδιος βέβαια κατά καιρούς διέψευσε την εκδοχή που εμφάνισαν για την απομάκρυνση από την ηγεσία του ΔΣΕ και την απέδωσε στην σύγκρουσή του με τον Ν Ζαχαριάδη.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η περίφημη συνάντηση του Θρασύβουλου Τσακαλώτου με τον Μάρκο Βαφειάδη μετά την προσέγγιση και των δύο με  το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Μετά την απομάκρυνση του Μάρκου Βαφειάδη ως εξείς:

Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο: Νίκος Ζαχαριάδης (Γούσιας, Μπαρτσιώτας, Βλαντάς)

Γενικό Αρχηγείο : Μάρκος Βαφειάδης (ανενεργός)

ΚΓΑΝΕ: Κ Καραγιώργης

Ι Μεραρχία : Χ Φλωράκης (Γιώτης)

ΙΙ Μεραρχία : Γ Αλεξάνδρου (Διαμαντής)

ΙΙΙ Μεραρχία : Στεφανος Γκιουζέλης

VΙ Μεραρχία : Γ Ερυθριάδης (Πετρής)

VΙΙ Μεραρχία : Θ Γκένιος (Λασάνης)

VΙΙΙ Μεραρχία : Κ Κολιγιάννης (Αρβανίτης)

ΙΧ Μεραρχία : Δ Παλιαολόγος

Χ Μεραρχία : Σλ Ρόσιος (Υψηλάντης)

ΧΙ Μεραρχία : Ν Θεοχαρόπουλος (Σκοτίδας).

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Εξηντα χρονια κομμουνιστής του Βασίλη Μπαρτζιώτα

Εμφύλιος Πόλεμος 1945-1949 του Δημήτρη Βλαντά

Εισηγήσεις, αποφάσεις, λόγοι της 5ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ

Ημερολόγιό του Δημήτρη Βλαντά ΒΗΜΑ 29-4-2007

Περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός» τεύχος 2 τόμος 2

ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1946-1949 εκδόσεις ΝΕΑ οστορία. 

ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Οι Γερμανοί έμειναν στην Κρήτη μέχρι και μετά  την πτώση του Βερολίνου, στα Χανιά, στην Κρήτη δεν είχαμε πολιτικές ένοπλες αντιπαλότητες κατά την κατοχή, πραγματοποιήθηκε μάλιστα εθνική ενότητα το 1945 στο Ηράκλειο, οι αρχηγοί των ανταρτών προσήλθαν στα γραφεία της Στρατιωτικής Διοίκησης, τότε συνέβει το πιό κάτω περιστατικό.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο καπετάν Μπουτζαλής (Μικρασιάτης στην καταγωγή), πολεμιστής από το 1912 έως το 1945, ανάμεσα στους Λη Φέρμορ και Μοςς, λίγες μέρες πριν την απαγωγή του Στρατηγού Κραϊπε. Από τους πρώτους αντάρτες πήρε μέρος σε πολλές μυστικές αποστολές καθώς και στη μάχη της Βιάννου.

Ο αντάρτης της ΕΟΚ  Α Μπουτζαλής έκανε δολοφονική επίθεση κατά του αρχηγού του ΕΛΑΣ Ι Ποδιά. έριξε ξαφνικά με το αυτόματό του μια ριπή εναντίον του, δεν τον σκότωσε αλλά τον τραυμάτισε στο δεξί χέρι, αμέσως οι αντάρτες άρχισαν να πυροβολούν ο ένας τον άλλο  και γίνηκε χαμός στην πόλη.

Οι ψύχραιμοι επενέβησαν και σταμάτησαν τις συγκρούσεις, συγκροτήθηκε αμέσως ανταρτοδικείο των δύο οργανώσεων ΕΟΚ και ΕΛΑΣ που καταδίκασε τον Α Μπουτζαλής σε θάνατο, ο λόγος που πυροβόλησε δεν ήταν πολιτικός διότι δεν είχε μεσολαβήσει στην Κρήτη κατοχικός εμφύλιος, αλλά οι λόγοι ήταν οικογενειακοί.

Ο Α Μπουτζαλής εκτελέστηκε την ίδια νύχτα στο νεκροταφείο του Ηρακλείου.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ του Σ Ν Γρηγοριάδη εκδόσεις Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

 

Τέλη Ιανουαρίου 1824 ταξιδεύουν οι Ἰωάννης Ὀρλάνδος και Ἀνδρέας Λουριώτης φτάνουν στην Αγγλία και επισκέπτονται τον υπουργό εξωτερικών Τζωρτζ Κάνινγκ, μαζί του συζητούν για την Ελληνική επανάσταση και την ταύτιση συμφερόντων της Αγγλίας με την επαναστατημένη Ελλάδα. Ο Κάνινγκ εκφράζει την ικανοποίησή της για την απόφαση της Ελλάδος να συνάψει δάνειο στην Αγγλία.

Αυτά όμως όπως και η θερμή ανταπόκριση των τραπεζιτών και του αγγλικού τύπου υπέκρυπταν την ληστρική διάθεση της Αγγλίας απέναντι σε ένα έθνος κατεστραμένο που πολεμούσε για να ελευθερωθεί.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ιωάννης Ορλάνδος (Σπέτσες 1770 − Ύδρα 1852)

 

Η συμφωνία για το δάνειο υπογράφτηκε στις 20/2/1824 με τον οίκο Λόφμαν. Η κυβέρνηση έμαθε τι συνέβει στο Λονδίνο μετά 9 ημέρες και οι πάντες άρχισαν να μιλούν για τον  Ορλάνδο και Λουριώτη για «αχρείους και ιδιωφελείς άμα και αισχροκερδείς» που έφεραν τον τόπο με την συμφωνία που υπέγραψαν προ τετελεσμένων γεγονότων.

Τι δάνειο υπέγραψε ο Ορλάνδος και Λουριώτης;

Δάνειο λοιπόν 800.000 λιρών στερλινών με τιμή έκδοσης 59%, ετήσιο τόκο 5% επί της ονομαστικής αξίας, προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια, το δε δάνειο ίσχυε αναδρομικά από 1/1/1824, οι δε δόσεις θα καταβαλλόντουσαν στο Λονδίνο ανά εξάμηνο, σαν εγγύηση των τόκων τέθηκαν όλα τα δημόσια έσοδα δηλαδή δασμοί των τελωνείων, των αλυκών και των αλιεύσεων και του κεφαλαίου όλα τα εθνικά κτήματα, τα χρήματα θα στελνόταν σην τράπεζα Λογοθέτη και Μπαρφ στην αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο.

 

Το δάνεια που υπογράφτηκε ήταν το δεύτερο χειρότερο και η αιτία ήταν η αφερεγγυότητα της Ελλάδος. Τι σημαίνει αυτές οι δεσμεύσεις που υπέγραψαν ο Ορλάνδος και Λουριώτης;  Ότι στην Ελλάδα αντί 800.000 λίρες θα έφταναν 454.700 λίρες τα άλλα ήταν προμήθειες, ασφάλιστρα κλπ.

Όμως ούτε το ποσό αυτό έφτασε στην Ελλάδα, οι Άγγλοι παρακράτησαν 80.000 λίρες σαν προκαταβολή τόκων για δύο χρόνια και 16.000 λίρες για χρεολύσια, ακόμα κράτησαν 25.746 λίρες για προμήθεια και έξοδα αποστολής του δανείου, για εμπορεύματα διατέθηκαν 10.063 λίρες, η έκδοση των συναλλαγματικών απορρόφησε 3.858 λίρες και έξοδα πρακτόρων διατέθηκαν 1.027 λίρες, για την αποπληρωμή του δανείου πήραν 4.683 λίρες, για ναύλα και διόδια κρατήθηκαν 1.624 λίρες, τα δε ατομικά έξοδα της αντιπροσωπείας για 12 μήνες έφτασε τις 5.045 λίρες και 5.900 λίρες χρεώθηκαν στον Ορλάνδο για αγορά ομολογιών, 140 λίρες διατέθηκαν για δημοσιεύσεις και δικηγορικά και 27.500 λίρες δόθηκαν έναντι για το δάνειο του 1825.

Τελικά απέμειναν 298.726 λίρες για την Ελλάδα δηλαδή το 1/3 του ονομαστικού κεφαλαίου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ἀπολογία Ἰωάννου Ὀρλάνδου καὶ Ἀνδρέου Λουριώτου εἰς τὴν κατ᾽ αὐτῶν ἀπόφασιν τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου περὶ τῶν ἐν Λονδίνῳ διαπραγματευθέντων δύο ἑλληνικῶν δανείων, κατὰ τὸ 1824 καὶ 1825...,

Οι  Ορλάνδος και Λουριώτης διηγήθηκαν σε τι ληστρικό κλίμα βρέθηκαν στο Λονδίνο, ο χειρότερος από όλα τα τρωκτικά και τους τοκογλύφους αποδείχθηκε ο επίτιμος γραμματέας της «Φιλελληνικής Εταιρείας» βουλευτής Τζων Μπόουρινγκ τον χαρακτήρισαν «από τους χειρότερους και αχρειότερους μπιρμπάντας» αυτός ο «φιλέλληνας» πήρε μίζα 11.000 λίρες και τις δικαιολόγησε «Όπου γεννάται θέμα συμφέροντος, δεν υφίσταται ούτε φιλανθρωπία, ούτε πατιωτισμός, ούτε ανεξαρτησία».

Η οριστική συμφωνία έγινε τέλη Μαρτίου του 1824 και απεστάλησαν το πρώτο έμβασμα 40.000 λιρών στην Ζάκυνθο και από εκεί στην Ελλάδα υπό την συνοδεία του Αναστασίου Πολυζωίδη και του Μπλακίες σαν αντιπρόσωπος της «Φιλελληνικής Εταιρείας» με το υπό αγγλική σημαία πλοίο «Φλωρίς»… το πλοίο εκτός από το έμβασμα μετέφερε καραβόσχοινα, χαρτί, και μόλυβδο αγορασμένα από αγγλικό εμπορικό οίκο που φυσικά πληρώθηκαν από το δάνειο χωρίς καν να ερωτηθεί και να ενημερωθεί η ελληνική κυβέρνηση!

Τα υπόλοιπα χρήματα άργησαν τρεις μήνες με ενέργειες του Μαυροκορδάτου… με τον θάνατο του λόρδου Μάιρον στις 7/4/1824 (ενός πραγματικού φιλέλληνα) την «προστασία» μας ανέλαβαν οι «φιλέλληνες» σαν τον  Τζων Μπόουρινγκ.

Στις 2/6/1824 έφτασε η δεύτερη δόση του δανείου με έμβασμα 40.000 λιρών, η τρίτη δόση από 50.000 λίρες έφτασε τον Σεπτέμβριο του 1824 και οι δόσεις αυτές παραδόθηκαν όπως λέει ο Λιγνάδης «κατόπιν μυρίων βασάνων, καθυστερήσεων και εξευτελισμών». Οι υπόλοιπες 150.000 λίρες έφτασαν σε τρεις ισόποσες δόσεις τον Νοέμβριο του 1824, τον Ιανουάριο του 1825 και τον Απρίλιο του 1825.

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

1821 Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ – ΚΡΑΤΟΥΣ της Σωτηρούλας Βασιλείου εκδόσεις ΣΚΑΙ βιβλίο