Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Νο1


Τρία  πανέμορφα επαναστατικά τραγούδια. 
 


 
BELLA CIAO
 
 
Una mattina mi son svegliato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Una mattina mi son svegliato,
e ho trovato l'invasor.
O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.
E se io muoio da partigiano,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
tu mi devi seppellir.
E seppellire lassù in montagna,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E seppellire lassù in montagna,
sotto l'ombra di un bel fior.
E le genti che passeranno,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E le genti che passeranno,
Mi diranno «Che bel fior!»
«È questo il fiore del partigiano»,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
«È questo il fiore del partigiano,
Morto per la libertà
Στίχοι στα Ελληνικά

ένα πρωινό ξύπνησα

αντίο όμορφη
ένα πρωινό ξύπνησα
και βρήκα τον εισβολέα
Ω, παρτιζάνε πάρε με μακριά
αντίο όμορφη

Ω, παρτιζάνε πάρε με μακριά
γιατί νιώθω ότι πεθαίνω
Αν πεθάνω σαν παρτιζάνος
αντίο όμορφη

Αν πεθάνω σαν παρτιζάνος
τότε να με θάψετε
αλλά θάψτε με ψηλά στο βουνό
αντίο όμορφη

αλλά θάψτε με ψηλά στο βουνό
κάτω από τη σκιά ενός ωραίου λουλουδιού
και οι διαβάτες θα λένε για μένα
αντίο όμορφη

και οι διαβάτες θα λένε για μένα
θα λένε για μένα: «τι ωραίο λουλούδι»
αυτό είναι το λουλούδι ενός παρτιζάνο
αντίο όμορφη

αυτό είναι το λουλούδι ενός παρτιζάνο
που πέθανε για την ελευθερία

http://www.youtube.com/watch?v=4CI3lhyNKfo&feature=related

 

Ay Carmela!


El Ejército del Ebro,
rumba la rumba la rumba la.
El Ejército del Ebro,
rumba la rumba la rumba la
una noche el río pasó,

¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!
una noche el río pasó,
¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!
Pero nada pueden bombas,
rumba la rumba la rumba la.

Pero nada pueden bombas,
rumba la rumba la rumba la
donde sobra corazón,
¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!
donde sobra corazón,
¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!
Contraataques muy rabiosos,
rumba la rumba la rumba la.
Contraataques muy rabiosos,
rumba la rumba la rumba la
deberemos resistir,

¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!
deberemos resistir,
¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!
Pero igual que combatimos,
rumba la rumba la rumba la.
Pero igual que combatimos,
rumba la rumba la rumba la
prometemos combatir,

¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!
prometemos combatir,
¡Ay Carmela! ¡Ay Carmela!



 

Hey Carmela !

Ebro Army
rumba, rumba, rumba
ebro army,
rumba , rumba , rumba
one night the river has passed

hey carmela! hey Carmela!
one night the river has passed
hey Carmela! hey  Carmela!
But the boms doesn't work
rumba , la rumba
but the bombs doesn't work
rumba , rumba
where there's a heart

Hey carmela! hey carmela!
where there's a heart
hey carmela!
a furious counterattack
rumba, rumba , rumba
a furious counterattack
rumba, rumba
we must resist

hey Carmela! hey carmela
we must resist
hey Carmela! hey Carmeal!
but as well we fight
rumba , rumba
but as well we fight
rumba , rumba
we promise to fight

hey Carmela! hey Carmela!
we promise to fight
hey Carmela !!

http://www.youtube.com/watch?v=-tvG7R3Rs2M





Che Guevara



Πυξίδα μέσα στον χρόνο
Κι ο μύθος να σου ανήκει
Είναι των ματιών σου οι κύκλοι
Που αγκαλιάσανε τον κόσμο

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Εσύ που ανάβεις τ'αστέρια
Της μνήμης φτιάχνεις τον χάρτη
Και περνάς μέσα απ'την στάχτη
Την ελπίδα σ'άλλα χέρια

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Σα θρύλος γύρω καλπάζεις
Σαν ευχή και σαν κατάρα
Στα στενά της Σάντα Κλάρα
Το όνειρό σου δοκιμάζεις

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Μιλάς κοιτώντας μπροστά σου
Το ποτάμι της ευθύνης
Και στην ιστορία δίνεις
Τη φωνή και τ'όνομά σου

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Γελάς και γίνεται μέρα
Η νύχτα σε συλλαβίζει
Μυστικά σου ψιθυρίζει
Hasta siempre κομαντάντε

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα
.



 
Aprendimos a quererte
desde la histórica altura
donde el Sol de tu bravura
le puso cerco a la muerte.
Chorus:
Aquí se queda la clara,
la entrañable transparencia,
de tu querida presencia,
Comandante Che Guevara.
Tu mano gloriosa y fuerte
sobre la Historia dispara
cuando todo Santa Clara
se despierta para verte.
[Chorus]
Vienes quemando la brisa
con soles de primavera
para plantar la bandera
con la luz de tu sonrisa.
[Chorus]
Tu amor revolucionario
te conduce a nueva empresa
donde esperan la firmeza
de tu brazo libertario.
[Chorus]
Seguiremos adelante,
como junto a tí seguimos,
y con Fidel te decimos :
«¡Hasta siempre, Comandante!»
http://www.youtube.com/watch?v=dr_g23qi9hg

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ


«Είναι μάταιο να τρέχεις να προλάβεις τον κόσμο κανένας δεν θα τον ξεπεράσει».
(Λαϊκό Τραγούδι)



Οι άνθρωποι στην Ευρώπη άλλαξαν ριζικά τον τρόπο ζωής τους από το 1300μχ ο νέος αυτός τρόπος ζωής έγινε μια σταθερή βάση συμπεριφοράς από το 1650 μχ και μετά, τι βασικό άλλαξε, που πιθανά να μη το κατάλαβαν οι άνθρωποι; Μα η σχέση ανθρώπου – χρόνου.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο χρόνος είναι Κρόνος, και τρώει τα παιδιά του.




 Μέχρι ένα σημείο ο βασικός ρυθμιστής του χρόνου ήταν ο κόκορας… η μέτρηση του χρόνου συνδεόταν σύμφωνα με τις οικογενειακές διαδικασίες και καθήκοντα  πχ για τον κτηνοτρόφο ο χρόνος του αρμέγματος, του βοσκήματος, της κουράς κλπ στους Νάντι ο προσδιορισμός του χρόνου γίνεται ως ακολούθως χάραμα τα γελάδια φεύγουν για βοσκή, στην συνέχεια φεύγουν τα πρόβατα και τέλος οι κατσίκες (δηλαδή από 5.30πμ μέχρι 7πμ), οι ψαράδες ρυθμίζουν την ζωή τους με τις παλίρροιες, αλλά και σε άλλα μέρη ο χρόνος έχει προσδιοριστεί ανάλογα πχ στην Μαγαδασκάρη τα πάντα καθορίζονται με τον χρόνο «για το βράσιμο του ρυζιού» (περίπου μισή ώρα) ή το «τηγάνισμα της ακρίδας» (περίπου 15’’)….. η γενίκευση όμως της χρήσης των ρολογιών έδωσε μια νέα πειθαρχία που αποτέλεσε το βασικό σύμβολο της αστικής και καπιταλιστικής κοινωνίας.


«Η μηχανή κλειδί της σύγχρονης βιομηχανικής επιστημονικής εποχής είναι το ρολόι και όχι η ατμομηχανή…..
            Το σύγχρονο βιομηχανικό καθεστώς θα μπορούσε ίσως να κάνει χωρίς κάρβουνο, χωρίς σίδερο και χωρίς ηλεκτρισμό, δεν θα μπορούσε να κάνει χωρίς ρολόι» .
            Αυτά γράφει ο Λ Μάμφορντ για την σημασία του ρολογιού στην σύγχρονη βιομηχανική και εργασιακή ανάπτυξη και δικαιολογεί την σημασία αυτή :
            «….Γιατί το ρολόι δεν μετράει απλώς τις ώρες , αλλά συγχρονίζει τις δραστηριότητες των ανθρώπων….».




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : (Σκηνή με τον Harold Lloyd από την βωβή ταινία ‘Safety Last!' του 1923)
Το μυθιστόρημα 'Momo'  του Michael Ende περιγράφει τις αλλαγές που επήλθαν στη καθημερινή ζωή ενός μικρού χωριού, όταν «κλέφτες του χρόνου» έπεισαν τους κατοίκους να εξοικονομούν χρόνο αντί να τον 'σπαταλούν' σε ανούσιες συνομιλίες, στη φροντίδα για τους ηλικιωμένους, και σε παρόμοιες κοινωνικές δραστηριότητες. Τα αποτελέσματα ήταν δραματικά: καθώς το παραδοσιακό καφενείο μετατράπηκε σε κατάστημα fast-food μαζί με διάφορες άλλες αλλαγές, οι άνθρωποι ήσαν πολύ απασχολημένοι με την εξοικονόμηση χρόνου για να βρουν κάποια στιγμή επαφής με τον άλλον. Ο κουρέας του χωριού διαπίστωσε ότι:
«ήταν όλο και πιο ανήσυχος και οξύθυμος. Το περίεργο ήταν ότι, όσο χρόνο και να εξοικονομούσε, ποτέ δεν του περίσσευε χρόνος. Με κάποιο μυστηριώδη τρόπο, ο χρόνος ήταν εξαφανισμένος. Ανεπαίσθητα στην αρχή, αλλά στη συνέχεια αρκετά έντονα, οι ημέρες του έγιναν όλο και πιο σύντομες. Πριν καλά-καλά το καταλάβει, άλλη μια εβδομάδα είχε περάσει, κι άλλος ένας μήνας, κι άλλη μια χρονιά, κι άλλο κι άλλο.»


            Το ρολόι  στην μετά την αρχαιότητα εποχή, εφευρέθηκε από τον μοναχό Γκέρμπερ στα τέλη του 10ου αιώνα , ο μοναχός αυτός μετά έγινε ο πάπας  Συλβέστρος Β, έτσι το ρολόι του Γκέρμπερ και η οργανωμένη ζωή των βενεδεκτίνων μοναχών μπορούν να θεωρηθούν οι ιδρυτές του καπιταλισμού.

            Αυτή η νέα πραγματικότητα φαίνεται σε όλες τις φάσεις της ζωής από την λογοτεχνία όταν ο Φάουστ κάνει διάλογο με τον χρόνο «Τα άστρα μετατοπίζονται ακόμα, ο χρόνος κυλάει και το ρολόι θα χτυπήσει», μέχρι τους χυδαίους υπαινιγμούς στο ψάρεμα πελατών από πόρνες στις Λονδρέζικες γειτονιές «Κύριε, θέλετε να κουρντίσω το ρολόι σας;».


Φυσικά όπου δεν διαδόθηκε γρήγορα ο καπιταλισμός συνεχίστηκε το μέτρημα του χρόνου με τον τρόπο των τοπικών αναγκών πχ στην Χιλή τον 17ο αιώνα ο χρόνος μετρείτο με «πιστεύω»….. αναφέρεται ότι ο σεισμός του 1647 διάρκεσε δύο «πιστεύω» ή χρόνος για να βράσεις ένα αυγό αντιστοιχεί με ένα «Πάτερ Ημών», μη νομίζεται ότι αυτοί οι τρόποι δεν εφαρμόστηκαν στην προβιομηχανική εποχή στην Ευρώπη, το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης φέρνει παράδειγμα προσδιορισμού χρόνου το 1450μχ  «όσο ένα Πάτερ Ημών», «όσο μια μετάνοια»  τέτοιοι καθορισμοί του χρόνου υπάρχουν πολλοί πχ στην Βιρμανία σαν χρόνος αφύπνισης θεωρείται «το φως να είναι αρκετό να βλέπεις τις φλέβες του χεριού».




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο χρόνος γι κάποιους ανθρώπους προσμετράται με διαφορετικό τρόπο, οι καλόγεροι τον μετρούν με κομποχοίνια, που δεν είναι τίποτα άλλο από αρίθμηση προσευχών.


            Στην Αλγερία πάλι η βιασύνη θεωρείτο αγένεια και διαβολική φιλοδοξία, το δε ρολόι ονομαζόταν « ο μύλος του σατανά».

            Ο Τόμας Χάρντυ υποστήριξε ότι: «….Τα ρολόγια μ ένα μόνο δείκτη ήταν αρκετά για να χωρίσουν την μέρα…» και αυτό έγινε πράξη σε πολλά μέρη της γης πχ οι Ισπανοαμερικανοί  αν τους ρωτούσες πότε θα γίνει η τάδε εργασία η απάντηση ήταν «Τώρα, σε κάνα δύο με τέσσερις ώρες».



            Όλα αυτά τα όμορφα και γραφικά (και υπάρχουν πλήθος τέτοια) μέχρι την στιγμή που Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΓΙΝΕ ΧΡΗΜΑ και μέχρι τη  στιγμή που κάποιος που διαθέτει μέσα παραγωγής άρχισε να απασχολεί εργάτες. Τότε ο προσδιορισμός του χρόνου παραγωγής συγκεκριμένου έργου σε συγκεκριμένο χρόνο για συγκεκριμένη αμοιβή έγιναν ένα και το ρολόι έγινε ο  νέος θεός της κοινωνίας, οι μετρήσεις του χρόνου για κάθε τι προσδιορίζονται σε κλάσματα του δευτερολέπτου. (αλλά ρο ρολόι και ο χρόνος στην βιομηχανική ζωή είναι ένα άλλο κεφάλαιο και μιας άλλης στιγμής δουλειά).



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



-          ΧΡΟΝΟΣ, ΕΡΓΑΣΙΑ, ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ του Ε. Π. Τόμσον εκδόσεις ΚΑΤΣΑΝΟΣ
-          ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ του Λ Μάμφορντ

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

ΣΧΕΔΙΟ «ΛΙΜΝΕΣ»



            Συχνά τέθηκε το ερώτημα πόσο έχει σχέση το σχέδιο «Λίμνες» με τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψης του Bled,  είναι βέβαιο πια ότι στην Συνδιάσκεψη δεν πάρθηκε απόφαση για την ελληνική Μακεδονία και Θράκη, λόγω μη συμφωνίας του Τίτο με τον Δημητρώφ, οι διεκδικήσεις της Βουλγαρίας για Θράκη και Γιουγκοσλαβίας για Μακεδονία δεν έπαψαν να υφίστανται.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το εθνόσημο του ΔΣΕ.





            Το σχέδιο "Λίμνες" πρόβλεπε τους στόχους του ΔΣΕ κατά τον ελληνικό εμφύλιο, το υπογράφουν οι Μάρκος, Στρίγγος, Παπαγιάννης, Κίκιτσας, Ερυθριάδης, Κανακαρίδης, Λασάνης την 10/9/1947. Το σχέδιο αυτό κρατήθηκε μυστικό,  εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η 3η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ έγινε 12/9/1947 και εξέταζε σε σχέση με το σχέδιο «Λίμνες»  την δημιουργία της Ελεύθερης Ελλάδας δηλαδή «η δημιουργία ελεύθερου εδάφους στην έκταση Μακεδονίας Θράκης με κέντρο τη Θεσσαλονίκη».  



ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ



            Ωρίμασαν (κατά τους συγγραφείς του σχεδίου) οι συνθήκες για την δημιουργία ελεύθερης περιοχής Μακεδονίας και την απελευθέρωση όλης της Μακεδονίας και Θράκης, με κέντρο την Θεσσαλονίκη.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Θεσσαλονίκη το 1950. Το τραμ στην γωνία Τσιμισκή και Διαγωνίου. Το σχέδιο "Λίμνες " του ΔΣΕ, απέβλεπε από το 1948  να καταληφθεί η πόλη, φυσικά η σχεδιάση αυτή βασιζόταν σε φαντασιώσεις.

ΕΧΘΡΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ



Σε όλη την χώρα :

Στρατός: 100.000 άνδρες επιχειρησιακοί 40.000

Χωρ/ακή: 30.000 άνδρες επιχειρησιακοί 15.000

Πολ/ακή: 40.000 άνδρες  επιχειρησιακοί 5.000

Σύνολο : 170.000 άνδρες επιχειρησιακοί 60.000



Περιοχή Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας:

Συνολικά 59.000 άνδρες επιχειρησιακοί 23.000

Η αριθμητική δύναμη του εχθρού στην Θεσσαλονίκη είναι άγνωστη.

Περιοχή Μακεδονίας – Ηπείρου – Θράκης μαζί:

Συνολικά 88.000 άνδρες επιχειρησιακοί 32.000.

 
 

ΜΕΣΑ



Οπλισμός πεζικού:

Σε κάθε τάγμα αναλογούν 45 οπλοπολυβόλα Μπριάν και 45 πολυβόλα Τόμσον, 2-4 βαριοί όλμοι (από τους οποίους 2 αμερικάνικοι), 2 πολυβόλα Μπίκκερς, 3 πολυβόλα Φίατ κατά λόχο.

Πολλά πυρομαχικά.

Πυροβολικό :

4 πυροβόλα κατά Ταξιαρχία.

Μηχανοκίνητες δυνάμεις:

Από ένα σύνταγμα τεθωρακισμένων και ελαφρών τανκς σε κάθε μεραρχία.

Μέσα επικοινωνίας:

Από έναν πομπό ασυρμάτου σε κάθε τάγμα και ραδιοτηλέφωνα σε λόχους και διμοιρίες . Επίσης οπτικά εργαλεία.



Πολλά μεταφορικά μέσα.

Πολύ μηχανικό υλικό.

Επιμελητεία καλά οργανωμένη που διαθέτει όλες τις απαραίτητες εφεδρείες.



 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ



Αριθμητική δύναμη :

Συνολικά στη χώρα 24.000 άνδρες επιχειρησιακοί 18.000



Στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία συνολικά 10.500 άνδρες επιχειρησιακοί 8.000



Περιοχή Μακεδονίας – Ηπείρου – Θράκης συγκεντρωτικά 15.000 άνδρες επιχειρησιακοί 11.000

Σε κάθε περίπτωση η αναλογία είναι 1:3 προς όφελος του εχθρού.



ΜΕΣΑ



Οπλισμός πεζικού:

Τουφέκια, αυτόματα οπλοπολυβόλα διαφόρων τύπων με πολλές ατέλειες στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, Ήπειρο, Θράκη και με σοβαρές ατέλειες σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Θράκη αναλογούν 1-2 όλμοι και από 1 όλμος σε Θεσσαλία, Ρούμελη και Πελοπόννησο.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Προπαγανδιστική φωτογραφία μεταφοράς τραυματία, η ύπαρξη επιδέσμων ήταν κάτι σπάνιο για τον ΔΣΕ, ακόμα και σε τμήματα που ήταν πολύ κοντά στην μεθόριο. Για επίδεση έκοβαν κουρτίνες, τις κάναν κομματάκια, κόβανε σεντόνια, κόβανε γάζες τυρογάζες που φτιάχναν τα τυριά, ό,τι βρίσκονταν (…) Προς το τέλος λύθηκε το πρόβλημα, ο κύριος τροφοδότης του υλικού αυτού ήταν οι Ανατολικές χώρες.





Πυροβολικό:

Συνολικά 5 πυροβόλα.



Εκρηκτική ύλη:

Ασήμαντη ποσότητα σε Μακεδονία, Ήπειρο και Θράκη. Σε Θεσσαλία, Ρούμελη και Πελοπόννησο τίποτα.



Μηχανοκίνητα τμήματα δεν υπάρχουν.


Μέσα επικοινωνίας:



Από έναν ασύρματο σε κάθε τοπικό επιτελείο. Δεν υπάρχουν στα τάγματα.



Μεταφορικά μέσα:

Εντελώς ανεπαρκή για τις υπάρχουσες ανάγκες.



Επιμελητεία:

Άσκημα οργανωμένη, πολύ φτωχές οι πηγές ανεφοδιασμού, αν συγκριθούν με τις υπάρχουσες ανάγκες.


 

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ



Οι δυνάμεις του ΔΣΕ πρέπει να αυξηθούν με γρήγορους ρυθμούς, ώστε να τριπλασιαστούν μέχρι την άνοιξη του 1948….  Να σχηματιστεί εκστρατευτικό σώμα που θα αναλάβει την κατάληψη της Θεσσαλονίκης.



ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ



Α. Να οργανωθούν τμημάτων τακτικού στρατού που σταδιακά θα επεκταθούν σε όλο τον ΔΣΕ, αυτό πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι την άνοιξη του 1948.


Β. Να συγκεντρωθεί και να μεταφερθεί το απαραίτητο υλικό για τον εξοπλισμό των δυνάμεων του ΔΣΕ που θα φτάσει τις 60.000 άνδρες.


Γ. Να επιλεγεί και να εκπαιδευτεί το απαραίτητο προσωπικό του τεχνικού για κάθε είδους όπλα και ιδιαίτερα για τα τμήματα του μηχανικού και της επικοινωνίας (ασυρματιστές, σαμποτέρ, ολμοβολητές, ναρκαλιευτές κλπ).


Δ. Να συγκεντρωθεί το απαραίτητο υλικό για την κατασκευή γεφυρών και οχυρών(λαστιχένιες βάρκες, συρματοπλέγματα, συνεργεία, τσιμέντο κλπ).

Ε. Να βρεθούν γρήγορα μεταφορικά μέσα.

Ζ. Να οργανωθεί επιμελητεία και να εξασφαλιστούν πηγές την κάλυψη όλων των αναγκών του ΔΣΕ.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βασ. Παύλος σε επιθεώρηση οπλιτών στο κέντρο εκπαίδευσης στην Αλεξ/πολη το 1947.




ΑΜΕΣΗ ΚΥΡΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ



            Να παγιωθεί η κυριαρχία του ΔΣΕ επί της οδού Καλαμπάκα-Μέτσοβο-Ιωάννινα με στόχο την αποκατάσταση της ενότητας μεταξύ Μακεδονίας, Θράκης και Θεσσαλίας. Και να διασπαστεί ο εχθρικός στρατός



ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ



            Κυριαρχία επί της οδικής αρτηρίας

Λάρισα -  Ελασσόνα - Κοζάνη

Και

Λάρισα – Τέμπη – Κατερίνη

Με στόχο την αποκατάσταση της εδαφικής ενότητας μεταξύ των ορεινών περιοχών Χάσια – Πιέρια – Όλυμπος – Κίσσαβος.

Σταθερή κυριαρχία του ΔΣΕ επί του υψιπέδου της Κοζάνης μέχρι τον Αξιό. Το κέντρο βάρους βρίσκεται στο φαράγγι Έδεσσα-Άρνισσα και Καστανιά. Σκοπός είναι η απομόνωση της Δ Μακεδονίας από ανατολάς προς δυσμάς. Έγκαιρη ενίσχυση της κεντρικής Μακεδονίας από την δυτική και ανατολική Μακεδονία.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στη σπάνια αυτή φωτογραφία ο Λ. Ταμουρίδης και η Κωσταντίνα Ευθυμίου στον Εμφύλιο (Βίτσι 1948). Δύο μέρες μετά τη λήψη της φωτογραφίας, η Ευθυμίου σκοτώθηκε και ο Ταμουρίδης τραυματίστηκε σοβαρά….





ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ



            Να αναληφθεί αποφασιστική επίθεση με σκοπό τη δημιουργία ελεύθερης περιοχής στη ζώνη Κόνιτσα – Μέτσοβο – Γρεβενά – Τσοτύλι – Νεστόρι.



ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ



ΗΠΕΙΡΟΣ : Σταθερή ενίσχυση των δυνάμεων στις ζώνες Παγώνι και Λάκα – Σούλι. Εξασφάλιση του ελέγχου επί της αρτηρίας Άρτα – Πρέβεζα – Ιωάννινα.

ΘΕΣΣΑΛΙΑ : Εκδίωξη του εχθρού από τον κεντρικό ορεινό όγκο της Πίνδου (Κόζακας – Άγραφα).

ΡΟΥΜΕΛΗ : Κυριαρχία του ΔΣΕ επί της οδού Λαμία – Καρπενήσι με σκοπό την εδαφική ενότητα μεταξύ Θεσσαλίας  και Ρούμελης. Ενίσχυση του ελέγχου επί του κεντρικού άξονα Αθήνα – Λαμία με σκοπό την ακινητοποίηση κατά μήκος αυτής της αρτηρίας όσο το δυνατόν περισσότερο στρατιωτικών δυνάμεων του εχθρού Μετακίνηση προς την κατεύθυνση του όρους Πάρνηθα (κοντά στην Αθήνα, ανάπτυξη επιχειρήσεων στην Εύβοια και αποκατάσταση άμεσης επαφής με την Πελοπόννησο για την μεταφορά υλικού στην χερσόνησο.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΘΡΑΚΗ : Η αριθμητική σύναμη του ΔΣΕ να ανέλθει στις 10.000. Να ενισχυθούν οι δυνάμεις του ΔΣΕ στην Α Μακεδονία και να στρατοπεδεύσουν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να καταστεί δυνατή η κυριαρχία μας επί του οροπεδίου Ζίρνοβο. Αποκοπή της Θράκης , με συνεχή συγκέντρωση σοβαρών συνάμεων του ΔΣ στο βουνό Χαιντού.

 


ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΑΞΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΑΕΡΟΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΗΣ



            Σχηματισμός τμημάτων αντιαεροπορικού πυροβολικού, αντιεροπορικού βαριού πυροβολικού. Κατασκευή καταδιωκτικής αεροπορίας. Έγκαιρη κατασκευή σε βασικά μέρη επάκτιων πυροβολείων. Ειδικά μέσα για την απομάκρυνση θαλασσίων ναρκών από αέρος και θαλάσσης . Περιπολικά καράβια.





ΑΝΕΔΑΦΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ



            Το σχέδιο «Λίμνες» σύντομα  στην πράξη έδειξε την ανεδαφικότητα των στόχων του αλλά και το «ζύγισμα» φίλιων και εχθρικών δυνάμεων. Η έκβαση της μάχης της Κόνιτσας έδειξε την ανισορροπία ισχύος ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα και την ανεδαφικότητα των στόχων που έθεσε το ΚΚΕ με το «σχέδιο Λίμνες», η αδυναμία να διασφαλίσει ο ΔΣΕ εδαφική επικράτεια άφησε μετέωρη την ΠΔΚ και εκμηδένισε τις πιθανότητες να επιτύχει η όποια διεθνής της αναγνώριση.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ανάπαυση μαχήτριας του ΔΣΕ, η επιμελητεία ήταν μια πολυτέλεια που σπάνιζε στον ΔΣΕ.










ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



-          AJ-SKJ-CK, KMOV- Greka K-11, 1944-1975

-          ΕΓΓΡΑΦΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ των Β Κόντη και Σπ Σφέτα εκδόσεις ΒΗΜΑ μαρτυρίες

-          ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ εκδόσεις ΝΕΑ

-          ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΚΚΕ Αθήνα Θεμέλιο ΑΣΚΙ 2005.

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Πως σκάψαμε τον τζουρά στο στρατόπεδο Π Μελά



            Τον τζουρά (μάλλον μπαγλαμά)  ως επί το πλείστον ο Γεώργιος Μπίλιος . Μαζί δηλαδή τον κάναμε, περισσότερο αυτός. μαζί με τον συχωρεμένο Γιώργο Μπίλιο που τον σκοτώσανε οι γερμανοί και στον οποίον οφείλω που έμαθα μπουζούκι.
 


 
            Λοιπόν τον μπαγλαμά τον κάναμε το 1941 στις φυλακές του Παύλου Μελά, του στρατοπέδου Παύλου Μελά. Εγώ ήμουνα βοηθός μαγείρου και επειδής είχα το ελεύθερο, βρήκα ένα κούτσουρο  και το δούλευα στο μαγειρείο για σκάφος   - να κάνουμε δηλαδή το σκάφος του μπαγλαμά -  δηλαδή το δούλευα με φωτιές . Τώρα για να σου δώσω να καταλάβεις επειδής ήμουνα στο μαγειρείο είχα το ελεύθερο και δούλευα , να πούμε για να φκιάξω το σκάφος. Ναι! Έπαιρνα φωτιές και τις Έβαζα φωτιές και με ένα κουτάλι τόξυνα. Αυτό το βιολί κράτησε μήνες. Όταν τελείωσε το σκάφος το παρέδωσα στον Μπίλιο, ο οποίος έκανε μετά τον μάνικα. Για να κολλήσουμε τον μάνικα όμως βγάλαμε ψαρόκολλα από τα κρεβάτια. Ξύσαμε όλα τα κρεβάτια της φυλακής.  Αυτό δεν ήταν εύκολη δουλειά , γιατί έπρεπε να πάμε σ όλες τις ακτίνες  - θαλάμους, σε παρένθεση . Γιατί ο κάθε θάλαμος είχε από εφτά- οχτώ κρεβάτια. Και για να συγκεντρωθεί αυτή η κόλα (πόση κόλα θα βγάζαμε απόνα κρεβάτι;) έπρεπε να πάμε σε πολλούς θαλάμους.

            Μετά τον κολλήσαμε. κάναμε και τα κλειδιά από ξύλο. Και  τάστα βάλαμε από χοντρό σύρμα, το οποίο βρήκαμε τυχαίως. Όλη αυτή τη δουλειά την έκανε ο Μπίλιος. Χορδές πάλι ο Μπίλιος, Εγώ τίποτα δεν έκανα . μόνο το σκάφος.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σκάψιμο του σκάφους, θέλει  ιδιαίτερη προσοχή, όταν πλησιάζουμε προς την ολοκλήρωση της κατεργασίας του εσωτερικού του σκάφους, αφαιρούμε λεπτά ξυλοτεμάχια. Κατά την διάρκεια του σκαψίματος πρέπει να ελέγχουμε το πάχος του ξύλου με το παχύμετρο.


            Μετά , όταν έγινε ο μπαγλαμάς , πήγα και τον δοκίμασα, τον έπαιξα δηλαδή.
            Το πρωί που μας ανοίξανε πήγα στον θάλαμο του Μπίλιου – γιατί ήμασταν σε χωριστούς θαλάμους – και έπαιξα τον μπαγλαμά. Και από τον ενθουσιασμό μας συγκεντρώθηκαν όλοι οι κρατούμενοι και δεν πήραμε χαμπάρι πότε έφτασε ο υπαρχιφύλακας Σαίτης , ο οποίος και μας τον πήρε. Μα τον παρακαλέσαμε όλοι οι κρατούμενοι κει πέρα να μας τον ξαναδώσει. Αδύνατον στάθηκε. Επί είκοσι μέρες, εγώ κι ο Μπίλιος , μόνο που δεν κλαίγαμε. Δεν μπορούσανε να μας παρηγορήσουν οι κρατούμενοι (συγκρατούμενοι μάλλον)  - αλλά είχε γίνει ένας μπαγλαμάς, ρε Ηλία!

            Το στρατόπεδο μέσα , το οποίο ήτανε όλο γερμανοκρατούμενοι , ήτανε χωρισμένο: αλλού οι πολιτικοί κρατούμενοι, αλλού του ποινικού. Εμείς ήμασταν του ποινικού.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στρατόπεδο Παύλου Μελά.


            Στις 22 Απριλίου 1942 ο Χίτλερ έδωσε χάρη όσοι είχανε μέχρι δύο χρόνια. Μεταξύ αυτών ήμουνα  κι εγώ , κι ο Μπίλιος. Όταν βγήκα από την φυλακή εγώ απολύθηκα πλέον μόνο με το μπουζούκι , ενώ ο Μπίλιος μπλέχτηκε με μια δουλειά που πήγαν να κάνουν . Στη Διεθνή Έκθεση πήγαν να πάρουν κάτι μαρμρλάδες (- ας μη το γράψουμε αυτό). Τους πιάσαν και τους εκτελέσανε . Μόνο ένας – Γαλατάς λεγόταν – πήγε σ ένα δικαστήριο και δραπέτευσε.

(Γραμμένο καθ υπαγόρευση στην Θεσσαλονίκη . Σάββατο μεσημέρι 24-6-1972) .



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ του ΗΛΙΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ  εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ σελ 265    

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΑΚΑ



            Ο Σκύλακας έζησε τον 6ο πχ αιώνα ήταν συνομήλικος και συμπατριώτης του Ηροδότου (ο Ηρόδοτος καταγόταν από την Καρία και ο Σκύλακας από την Καρύανδη πόλεις και οι δύο της ιδίας περιοχής).
 


            Η αποστολή του Σκύλακα έγινε με διαταγή του Δαρείου  (522-486)  και είναι το πρώτο εξερευνητικό ταξίδι προς την Ινδία. Στα 517 πχ ο Δαρείος του ανέθεσε την αρχηγία ενός στολίσκου, με τον οποίο διέσχισε τον Ινδό ποταμό και έφτασε στις εκβολές του, περιέπλευσε την Αραβική ακτή (δεν εισήλθε στον Περσικό Κόλπο ), παρέκαμψε τα στενά του Ορμούζ, μπήκε στην Ερυθρά θάλασσα και έφτασε στο Σουέζ. Ο περίπλους μέχρι τον Περσικό Κόλπο θα πραγματοποιηθεί δύο αιώνες αργότερα από τον Νέαρχο και θα θεωρηθεί τεράστιο επίτευγμα.



            Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ο Σκύλακας πραγματοποίησε το ταξίδι του σε 30 μήνες, ο χρόνος αυτός θεωρήθηκε από ερευνητές σαν υπερβολικός, αλλά ο γερμανός Wilhelm Reese το θεώρησε σαν χρόνος που μπορούμε να τον δεχτούμε αφού ο Νέαρχος έκανε 10 μήνες για το ταξίδι του, σύμφωνα με τον ιστορικό Αριστόβουλο.



            Για το ταξίδι του Σκύλακα (ο οποίος δεν ήταν ναυτικός) υπάρχουν πολύ λίγες αναφορές και κανένας δεν έχει παραδώσει λεπτομερείς περιγραφές έτσι το ταξίδι αυτό από κάποιους τίθεται σε αμφισβήτηση.
 

Ωστόσο ένα μικρό απόσπασμα της αναφοράς του Σκύλακα προς τον Δαρείο έχει διασωθεί από ένα άσημο Αθηναίο ιστορικό, ο οποίος το έγραψε 700 χρόνια αργότερα, η πιο συγκεκριμένη αναφορά είναι αυτή του Ηροδότου που ήταν σύγχρονός του Σκύλακα (Ηροδότου ιστορίες IV ), ο Εκαταίος ο Μιλήσιος, που έγραψε σε χρονολογία πολύ κοντά στο ταξίδι, χρησιμοποιώντας κείμενο της αναφοράς του  Σκύλακα, μας έδωσε τις πρώτες πληροφορίες σχετικά με την Ινδία, αυτή η αναφορά του Εκαταίου μπορεί να θεωρηθεί σαν σχεδόν σίγουρη ότι ήταν μέρος της αναφοράς του Σκύλακα.



Που οφείλεται η ιστορική απομόνωση του Σκύλακα;

Πιθανότατα συνέβαλε το γεγονός ότι υπήρξε και άλλος Σκύλακας που έγραψε σχετικά έργα, αυτός όμως έζησε τον 4ο αιώνα ενώ ο εξερευνητής τον 6ο αιώνα, πολύ συχνά οι δύο αυτοί άνδρες ταυτίζονται στην διεθνή βιβλιογραφία.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ηρόδοτος πλησίασε πρώτος την ιστορία, χωρίς όμως να μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικός ιστορικός. 

Ο Ηρόδοτος γράφει σχετικά με τον Σκύλακα:

«Κάτω από την διακυβέρνηση του Δαρείου είχε διερευνηθεί μεγάλο τμήμα της Ασίας . Όμως ο Δαρείος επιθυμώντας να μάθει σε ποιο σημείο εκβάλει ο Ινδός – ο μόνος ποταμός εκτός από τον Νείλο που έχει κροκοδείλους – έστειλε τον Σκύλακα τον Καρυάνδα μαζί με άλλους που εμπιστεύονταν με σκοπό να εξερευνήσουν τις εκβολές του ποταμού και να του αναφέρουν για την πορεία του. Αναχώρησαν από την Κασπάτυρο στην χώρα της Πακτηικής, και ταξίδευσαν με τα πλοία τους τον ποταμό με ανατολική κατεύθυνση έως ότου έφτασαν στην θάλασσα. Εκεί εστράφησαν προς τα δυτικά κατά μήκος των ακτών και μετά από ταξίδι τριάντα μηνών έφτασαν στο ίδιο σημείο από το οποίο ο βασιλιάς της Αιγύπτου απέστειλε του Φοίνικες να εξερευνήσουν την περιοχή της Λιβύης, όπως ανέφερα προηγουμένως . Μετά το τέλος της αποστολής αυτής ( του Σκύλακα), ο Δαρείος κατέκτησε την Ινδία και τους Ινδούς και χρησιμοποίησε αυτόν τον ωκεανό (την Αραβική θάλασσα)».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τμήμα της Ζωφόρου των Τοξοτών στο παλάτι του Δαρείου Α΄ στα Σούσα. Πίνακας από εμφυαλωμένες πλίνθους, περ. 510 π.Χ.
Paris, Musée du Louvre



Τώρα τεράστιο πρόβλημα από τους ερευνητές δημιούργησε η αφετηρία του ταξιδιού του Σκύλακα αυτή που αναφέρει ο Ηρόδοτος, δηλαδή η   Κασπάτυρος, βέβαια ένας άραβας ιστορικός του 10μχ αιώνα ο Αλ Μπιρουνί μιλά για μια πόλη που ονομαζόταν Κασυαπαπούρα (Kasyapapura), η πόλη αυτή είναι στο Πακιστάν, την λύση έδωσε ο Εκαταίος ο Μιλήσιος που αναφέρει ότι ο Σκύλαξ ξεκίνησε από την πόλη «Κασπάπυρο, μεθοριακή πόλη της Γκαντάρα» και προφανώς ο Ηρόδοτος έκανε λανθασμένη εκφορά της ονομασίας. Αν λοιπόν δεχτούμε ότι ο Σκύλαξ ξεκίνησε από την Κασπάπυρο της Γκαντάρα, τότε η διαδρομή του είναι η ακόλουθη : Πέρασμα Κύμπερ και μετά να επιβιβάστηκε στα πλοία της αποστολής στον ποταμό Καμπούλ Την λανθασμένη εκφορά της Κασπάπυρο από τον Ηρόδοτο σήμερα την δέχονται οι περισσότεροι ερευνητές.

Οι ερευνητές αυτής της αποστολής του Σκύλακα υποθέτουν ότι τα πληρώματα της αποστολής θα πρέπει να ήταν Έλληνες από τις περιοχές της Ιωνίας και της Καρίας, μετά το τέλος της αποστολής του ο Σκύλακας παρέδωσε στον Δαρείο έγγραφη αναφορά με το έργο του «Γης Περιόδου» που εξιστορούσε λεπτομερώς το ταξίδι του, από αυτό το έργο έχουν διασωθεί πολύ λίγα αποσπάσματα, ενώ ένα άλλο έργο του Σκύλακα «Ο παράπλους των Ηρακλέους Στηλών» έχει χαθεί εντελώς, ότι υπάρχει από αυτά τα έργα του Σκύλακα είναι ενσωματωμένα σε άλλα έργα ,  οι ιστορικοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν αναφέρουν τίποτα από το ταξίδι του Σκύλακα. Έτσι οι αναφορές που υπάρχουν εκτός του Ηροδότου είναι:




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ανάγλυφο από τα ανάκτορα της Περσέπολης.

Ο Εκαταίος τον αναφέρει ονομαστικά.
Ο Στράβων τον αποκαλεί «παλαιόν λογογράφον».
Ο Αθηναίος τον αναφέρει επώνυμα «Σκύλαξ δε ή  Πολεμών γράφει…».
Ο Φιλόστρατος και ο Αριστοτέλης αντλούν από αυτό πληροφορίες  και τέλος
Ο Ιωάννης Τζέτζης κάνει ρητή μνεία «Σκύλαξ ούτος γράφει…»



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



-          Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ του Χρήστου Δ Λαζού εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ 

-          ΣΚΥΛΑΞ Ο ΚΑΡΥΑΝΔΕΥΣ του Χρήστου Δ Λαζού

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΕ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΔΕΣ



            Πάρα πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει μια αφήγηση που δείχνει σε τι επίπεδο βρισκόταν στην Θεσσαλία οι  Καραγκούνηδες, κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, οι παρεχόμενες ιατρικές φροντίδες από επιστήμονα γιατρό,  θα έπρεπε να διοχετεύονται με μια συγκεκριμένη μέθοδο, που να μπορεί να την αποδεχτεί ο Καραγκούνης ασθενής και οι οικείοι του, αν οι γιατροί χρησιμοποιούσαν αυτές τις «ειδικές» προσεγγίσεις, βάλε τώρα με το μυαλό σου τι γινόταν από τους πρακτικούς  ιατρούς που εξυπηρετούσαν τον αγροτικό πληθυσμό.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αγροτική οικογένεια στην περίοδο του μεσοπολέμου.

«….Ένας από τους γιατρούς της Λάρισας ήταν διορισμένος να φροντίζει την υγεία της Σχολής ……… Τελευταίος διορίστηκε κάποιος Ευαγγελίδης τύπος αμαθής και ανισόρροπος. Η πελατεία του βρισκόταν στα καραγκουνοχώρια του κάμπου, και αυτή λιγοστή. Τριγυρνούσε χειμώνα καλοκαίρι, από χωριό σε χωριό, βγάζοντας το ψωμί του πιότερο με τον ιδρώτα , παρά με τις επιστημονικές γνώσεις. Κουβαλούσε πάντα την κλασική βαλιτσούλα με μερικά φάρμακα και εργαλεία. Σαν έμπαινε στο καραγκουνόσπιτο, εξέταζε τον άρρωστο με προσοχή. Τον ακροαζόταν , τον απέκρουε και έκανε έλεγχο στα ανακλαστικά, τον θερμομετρούσε. Από εκεί στεκόταν ασάλευτος με μεγάλη έκφραση περισυλλογής και απορίας, και μουρμούριζε σε τρόπο που να τον ακούσουν:
 
-«Δεν καταλαβαίνω τίποτα ! Τι διάολο αρρώστια είναι αυτή;»

Ο άρρωστος κέρωνε από τον φόβο, οι σπιτικοί του γούρλωναν τα μάτια . Τόσο βαριά αρρώστια που να μην την ξέρει ο γιατρός;

-« Μπας και είναι θερμασιά γιατρέ μ;» ρωτούσαν με αγωνία.

-«Α! μπα!»

-«Μπας και είναι κατεβασιά;»

-«Δεν φαίνεται να ναι…»

-«Μπας και είναι βασκανιά;»

Ο γιατρός καμωνόταν πως ξαφνιαζόταν:

-« Πως είπατε βασκανιά; Χμ Διόλου απίθανο για να δούμε…»

Άνοιγε την βαλιτσούλα του και έβγαζε ένα μπουκαλάκι διάφανο υγρό.

-«Πάρτε αυτό», έλεγε στους σπιτικούς του αρρώστου, «και βάλτε το στα κεραμίδια να μείνει ένα μερόνυχτο ολόκληρο. Αν αύριο τέτοια ώρα το νερό έχει μαυρίσει, σημαίνει πως βρισκόμαστε σε περίπτωση αβασκανίας».

-«Και αν δεν μαυρίσει γιατρέ;»

-«Τότε κλάψτον και εγώ δεν ξέρω τι αρρώστια είναι!»


Την άλλη ημέρα οι καραγκούνηδες περιμένανε τον γιατρό στο έμπα του χωριού, δείχνοντάς του την μποτίλια γεμάτη μαύρο υγρό.

-«Γιατρέμ ! Του νιρού έγινε ντιπ μαύρου !  Κατράμι!»

Ο Ευαγγελίδης κουνούσε το κεφάλι του με ικανοποίηση:

-«Δε σας τα είπα εγώ αβασκανία ήταν! Γι αυτό δεν μπόρεσα να κάνω διάγνωση…»

-«Και τουώρα τι θα γίνει;»

-«Όλα θα πάνε καλά. Δε σου λέω , γιατρός είμαι επιστήμονας …Μα είναι πράγματα που η ιατρική δεν τα χει ξεδιαλύνει…»




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Φορεσιά που φορέθηκε σε όλα τα Καραγκούνικα χωριά του κάμπου με μικρές διαφορές. Οι Καραγκούνηδες κολλήγοι στην αρχή ζούσαν στερημένα, κατάφεραν μετά από αγώνες το 1911 να πάρουν τη Γη στα δικά τους τα χέρια, να πλουτίσουν και να αλλάξουν γενικά τη ζωή τους. Τη φορεσιά την στόλισαν με πλούσια κεντήματα και πολλά κοσμήματα. Τώρα έχει απλοποιηθεί αρκετά και φοριέται ακόμα και σήμερα.




Έβγαζε απ την βαλίτσα του ένα κουτάκι:

-«Το βλέπετε αυτό το κουτί ; Έχει μέσα δέκα χάπια , φτιαγμένα από βοτάνι που διώχνει το βάσκαμα. Το μυστικό το κληρονόμησα από την κυρούλα μου, που το κληρονόμησε από τον πεθερό της πεθεράς της. Δοκιμασμένο πράγμα! Να πιεί ο άρρωστος τα χάπια , από ένα κάθε ώρα κι αύριο θα είναι περδίκι!»

Έτσι γινόταν. Την άλλη μέρα ο άρρωστος,  που έπασχε από ελονοσία, ήταν μια χαρά, επειδή τα μαγικά χάπια του Ευαγγελίδη ήσαν φτιαγμένα από αλεύρι, ζάχαρη και κινίνο.

«Τι θέλετε να κάνω κύριε;» μου είπε κάποτε «Η πολιτιστική στάθμη του Καραγκούνη είναι πολύ χαμηλή. Να του πεις πνευμονία, ελονοσία, αλλεργία ή εντερική λοίμωξη; Σε κοιτάει με ειρωνική δυσπιστία, και τα φάρμακά σου τα ρίχνει στην  γούρνα όπου αφοδεύει. Αν του πεις όμως βάσκαμα και τα παρόμοια, ανεβαίνεις ραγδαία στην υπόληψή του. Τα ματζουνοβότανα τα θεωρεί πανάκεια, τα πληρώνει όσο όσο…… Τον πρώτο καιρό νέος και ιδεολόγος ήμουνα, προσπάθησα να τους διαφωτίσω με τα νάματα της επιστήμης.. Α! ναι! Είδα τον χάρο της πείνας με τα μάτια μου. Σοφίστηκα λοιπόν το τέχνασμα του μπουκαλιού με την διαφανή διάλυση του νιτρικού αργυρίου, που μαυρίζει όταν μείνει κάμποση ώρα στο φως. Όσο για το μαγικό ματζούνι, είναι ανάλογο με την αρρώστια που διέγνωσα: κινίνο, ασπιρίνη, λάβδανο, βισμούθιο, καλόμελι και όλη η φαρμακολογία….».




-«Και όταν η ένεση είναι απαραίτητη τι κάνετε;»

-«Έχω έτοιμη τη σύριγγα μέσα στην βαλίτσα. Διώχνω όλους μέσα από την κάμαρα και λέω στον άρρωστο να γυμνώσει το μπράτσο, γιατί θα του κάνω το μαγικό τσίμπημα. Του σκεπάζω το κεφάλι μ ένα πανί, να μη βλέπει και, όσο μπορώ πιο γρήγορα, του κάνω την ένεση….  Και τι δε μηχανεύεται ο άνθρωπος για να βγάλει το ψωμάκι του!»







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βασίλι Βασιλίεβιτς Νταβίντοφ ο  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΛΙΑΠΚΙΝ από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση ήταν υπαρκτό πρόσωπο, ο άνθρωπος αυτός, φανατικός αντικομμουνιστής, πήρε ενεργό μέρος στον ελληνικό κατοχικό Εμφύλιο, στο πλευρό των Γερμανών,  αποχώρησε από τη Ελλάδα μαζί τους, αργότερα, βρέθηκε με τις δύο κόρες του καλά αποκαταστημένος στον Καναδά, όπου τελείωσε τη ζωή του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



-  Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΛΙΑΠΚΙΝ του Μ Καραγάτση εκδόσεις ΤΟ ΒΗΜΑ βιβλιοθηκη.

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΡΟΥΜΠΙΚ



            Κατά την περίοδο της «λευκής τρομοκρατίας» 1945-1947 οργανώθηκε με μυστικότητα το στρατόπεδο Ρουμπίκ στην ΒΑ Αλβανία εκεί φιλοξενήθηκαν στελέχη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.

 

            Το Ρουμπίκ είναι ένα αλβανικό  χωριουδάκι σε μια χαράδρα μέσα σε δύο βουνά, εκεί οι ιταλοί κατά την διάρκεια που κατείχαν την Αλβανία έφτιαξαν μεταλλουργικό εργοστάσιο για να εκμεταλλευτεί κοιτάσματα μετάλλων της περιοχής, φυσικά είχαν φροντίσει να  τροφοδοτήσουν το εργοστάσιο με ρεύμα και  είχαν δημιουργήσει διπλή γραμμή εναερίων βαγονέτων, νότια του Ρουμπίκ υπήρχε καθολικό γυναικείο μοναστήρι.



            Στα σπίτια του εργοστασίου εγκαταστάθηκαν οι Έλληνες που είχαν διαφύγει από τις διώξεις, οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν με στρατιωτικό τρόπο σε τμήματα με θαλαμάρχες με πρόεδρο και αντιπρόεδρο, δεν ασχολούντο με χειρονακτική δραστηριότητα, αλλά με μαθήματα λενινισμού, συζητήσεις, συγγραφή αναμνήσεων, στρατιωτικές ασκήσεις όλων των φάσεων μέχρι και ασκήσεων με πραγματικά πυρά με όπλα που τους προμήθευε ο αλβανικός στρατός, εκδρομές, μαθήματα οδήγησης, ψάρεμα (και με εκρηκτικά παρά τις αλβανικές παρατηρήσεις), κολύμπι  κλπ.


 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το Ρούμπικ σήμερα.



            Οι αλβανοί είχαν προμηθεύσει όπλα και για αυτοάμυνα, διότι στην περιοχή υπήρχαν Μπαλίστες. Το φαγητό που έτρωγαν ήταν ότι και ο αλβανικός στρατός και υστερούσε και ποσοτικά και ποιοτικά, έτσι πολλοί επιδόθηκαν στην συλλογή χελωνών για να συμπληρωθεί το συσσίτιο.


            Το στρατόπεδο είχε εκτός του επισιτιστικού προβλήματος και άλλες σοβαρότερες ελλείψεις, όπως η έλλειψη αποχωρητηρίων με αποτέλεσμα η δυσεντερία αλλά τους τροφίμους ταλαιπωρούσε η ελονοσία. Το διοικητικό συμβούλιο με δυσκολία εξασφάλιζε λίγο γάλα για τους αρρώστους, κάποια στιγμή οργανώθηκε αναρρωτήριο και οικοδομήθηκαν σκεπασμένα αποχωρητήρια.

 




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δυνάμεις των Balli Kombëtar.


            Από το στρατόπεδο του Ρουμπίκ οι περισσότεροι μετέβαιναν στο Μπουλκές και κάποιοι στην Ελλάδα με αποστολές.
  
            Από εκεί πέρασαν οι:
Μήτσος Κυρατζόπουλος, Γ Αναγνωστάκης, Δ Κίρλας, Κ Ράφτης, Κ Κυριάννης, Γεράσιμος Μαλτέζος, Π Στρατηγόπουλος, ο παπα-Σωκράτης, Μήτσος Δημητρίου, Τάκης Σαρρής και άλλοι.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

-          ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ του Χρ Δ Καινούργιου εκδόσεις ΒΗΜΑ μαρτυρίες  

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ


Θ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ - ΑΛΗ ΦΑΡΜΑΚΗΣ



            Αυτό που είναι δεδομένο είναι ότι οι Αρβανίτες που εξισλαμίστηκαν, άλλαξαν θρησκεία κάτω από μεγάλη πίεση όπως εξ άλλου και οι Έλληνες κάτω από αυτές τις συνθήκες άλλαξαν θρησκεία.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αρναούτης (Αλβανός) αναπαύεται πίνοντας καφέ και καπνίζοντας τσιμπούκι. Ελαιογραφία σε καμβά του Paul Jovanowich. Η αλβανική φουστανέλλα δεν διέφερε ουσιαστικά από την ελληνική, όμως οι Αλβανοί έφεραν στην κεφαλή λευκό φέσι και στα πόδια αντί για τσαρούχια τις πίγκες, δερμάτινα υποδήματα που δένονταν με κορδόνια στους αστραγάλους. Διαφορετική διακόσμηση είχαν και οι αλβανικές πιστόλες, εξαιρετικής ποιότητας και τέχνης. Η απόληξη του κοντακίου ήταν μυτερή κωνική και η ασημένια διακόσμηση ήταν κοκκιδωτή. Ωστόσο πολλά όπλα τους έπεσαν σε ελληνικά χέρια κατά τη διάρκεια των μαχών.


            Ο Κολοκοτρώνης διατηρεί εγκάρδιες σχέσεις με τους «Τουρκαλβανούς», αυτή η σχέση ήταν πολύ επωφελής και για τους Έλληνες αλλά και για τους Αλβανούς.


            Υπήρχαν περίοδοι που οι Έλληνες προτιμούσαν την αστυνόμευση από Αρβανίτες μουσουλμάνους παρά από τούρκους, με τους Αρβανίτες οι Έλληνες μπορούν καλύτερα να συνεννοηθούν.  Κάτω από αυτό το δεδομένο, ο Θ Κολοκοτρώνης σκέφτεται να αξιοποιήσει  στρατηγικά για τις ανάγκες της ανεξαρτησίας. Οι Κολοκοτρωναίοι γίνονται αδελφοποιητοί με τους Λαλιώτες.


            Ας δούμε τι έκανε τον Αλή Φαρμάκη και τον Θ Κολοκοτρώνη να σκεφτούν κάτι πραγματικά ασύλληπτο. Ο άνθρωπος που τους υποχρέωσε να φτάσουν στις σκέψεις που σε λίγο θα σου παραθέσω είναι ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ των Ιωαννίνων.


            Ο Μ Ναπολέων πείθει τον Σουλτάνο να χτυπηθούν  οι αρματολοί , αυτή η δουλεία ανατίθεται στον Αλή Πασά, αυτός χτυπά τους Σουλιώτες, μετά την επικράτησή του. Ο Σουλτάνος του αναθέτει να χτυπήσει τους Αρματολούς της Πελοποννήσου, στέλνει λοιπόν τον γιό του Βελή πασά στην Πελοπόννησο, μετά βίας διασώζεται ο Θ Κολοκοτρώνης στην Επτάνησο το 1806,  οι Τουρκαλβανοί του Αλή πασά στρέφονται στα αρβανιτοχώρια Μπαρδούνια και Λάλα, ο Αλή Φαρμάκης ανθίσταται ηρωικά και όταν τα βρίκει ζώρικα ζητά την βοήθεια του φίλου του Θ Κολοκοτρώνη, ο Θεόδωρος σπεύδει να τον βοηθήσει και αποφασίζουν Ελληνοαλβανική σύμπραξη για την ανατροπή του Αλή πασά, δεν τα καταφέρνουν όμως και το 1809 και οι δύο βρίσκονται αυτοεξόριστοι στην Ζάκυνθο εκεί λοιπόν   συναποφασίζουν κάτι τρομερό και για τα σημερινά δεδομένα……… την δημιουργία Ελληνοαλβανικού Βασιλείου!!!!!! 





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Αλβανός που χορεύει. Ξεχωρίζει από το άσπρο του φέσι. Ο καθιστός άνδρας δεξιά με το κόκκινο φέσι είναι Ρωμιός.





 
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ Θ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ - ΑΛΗ ΦΑΡΜΑΚΗ - ΔΑΝΖΕΛΟΤ




            Οι Γάλλοι που διοικούν τα Επτάνησα την εποχή αυτή με διοικητή τον Δονζελότ ευνοεί το σχέδιο Θ Κολοκοτρώνη Αλή Φαρμάκη, την εποχή αυτή ο Μ Ναπολέων απέχει 6 χρόνια από το Βατερλό και αντιλαμβάνεται ότι ο Σουλτάνος δεν θέλει να μοιραστεί την Μεσόγειο μαζί του, άρα του χρειάζονται οι Έλληνες.


            Οι δύο φίλοι βλέπουν ένα κοινό κράτος όχι μόνο στην Πελοπόννησο αλλά και στην Ήπειροκαι στο ζήτημα μπαίνει ο διονύσιος Ρώμας με Επτανήσιουςκαι οι μανιάτες με τον πέτρο Μαυρομιχάλη και τον Παναγιώτη Μουρτζινό.    

 
Τι προέβλεπε αυτό το σχέδιο που θα το λέμε πια σχέδιο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ – ΦΑΡΜΑΚΗ- ΔΑΝΖΕΛΟΤ; Άκου πράγμα:


Ίδρυση ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ο διοικητής Δάνζελοτ θα έδινε 500 Γάλλους πυροβολητές με τα κανόνια τους ντυμένους με φουστανέλες (όπως δηλαδή οι Έλληνες και οι Αρβανίτες), θα επέτρεπε σε 5.000 Έλληνες που υπηρετούσαν στην Επτάνησο υπό τις διαταγές των γάλλων και θα επέτρεπε την στρατολόγηση 15.000 Ελλήνων Επτανησίων, θα διευκολυνόταν από τους Γάλλους η στρατολόγηση Ελλήνων στην Ελληνική χερσόνησο.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Αλβανός με σκλάβα. Πίνακας του Frederick Arthur Bridgman.


Αυτός ο ισχυρός στρατός θα εισέβαλε στην Πελοπόννησο. Αμέσως θα μιλούσαν σε τούρκους να παραδώσουν σε ελληνοαλβανούς τα φρούρια με την δικαιολογία ότι το κάνουν για να απαλλάξουν την Πελοπόννησο από τον γιό του Αλή πασά , τον Βελή και αφού αυτή την δικαιολογία θα την έλεγαν οι άνθρωποί του τουρκαλβανοί ο Σουλτάνος θα πειθόταν, έτσι οι Ελληνοαλβανοί θα αναλάμβαναν να διαφυλλάξουν τους τούρκους από τους τουρκαλβανούς του Αλή πασά, ο Κολοκοτρώνεις λέει στα απομνημονεύματά του ότι οι τούρκοι θα μάθαιναν τις προθέσεις των Ελληνοαλβανών αργότερα δηλαδή θα μάθαιναν ότι στόχος τους δεν ήταν να διώξουν τον Βελή αλλά τους τούρκους.


Το πολίτευμα του κράτους που θα δημιουργούταν θα ήταν Βασίλειο δημοκρατικά διακυβερνώμενο, η κυβέρνηση θα είχε 12 χριστιανούς και 12 μουσουλμάνους, οι νόμοι θα φτιαχνόντουσαν στην Κέρκυρα την οποία θεωρούσαν σαν γέφυρα με την Ευρώπη ( προπομπός της σύνδεσης με την ΕΕ), σημαία θα είχαν ένα φλάμπουρο που στην μια άκρη θα είχε τον σταυρό και στο άλλο το μισοφέγγαρο.

            Με βάση αυτή την εμμονή του Κολοκοτρώνη βρέθηκαν κάποιοι που είπαν ότι οι Κολοκοτρωναίοι ήταν Αρβανίτες, τίποτα ψευδέστερο τούτου.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στο Μοναστηράκι ονομαστός ήταν και ο Πύργος του φίλου του Κολοκοτρώνη Αλή Φαρμάκη.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ



            Οι προετοιμασίες είχαν προχωρήσει είχαν στρατολογηθείς 3.000 αρβανίτες στην Τσαμουριά που συγκεντρώθηκαν στην Πάργα, στην Λευκάδα είχαν αποβιβαστεί 600 Αρβανίτες, όλα πήγαιναν πρίμα……………… Τον Σεπτέμβρη του 1809 οι Άγγλοι καταλαμβάνουν την Ζάκυνθο και μετά όλα τα Επτάνησα , οι δύο ηγέτες Θ Κολοκοτρώνης και Αλή Φαρμάκης πάνε Λευκάδα που περιμένουν με τα παλικάρια τους ένα χρόνο μέχρι το 1810 να δουν τι θα γίνει με τους Άγγλους, επειδή ΄πμως το πράγμα τραβάει πολύ διαλύουν το στράτευμα που θα έφτιαχνε το Ελληνοαλβανικό  κράτος ……………. Απέχουμε πια 11 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.



            Θα μου πεις αυτό το σχέδιο ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί , ο Σαράντος καργάκος στην σελίδα 276 του βιβλίου «Αλβανοί Αρβανίτες Έλληνες» εκδόσεις ΣΙΔΕΡΗΣ  Αθήνα 2005 γράφει: « ……… Η δημιουργία κράτους Ελλήνων  και Αλβανών ήταν ανέφικτη, όχι απλώς διότι υπήρχε εχθρικότατα, αλλά κυρίως λόγω ανισότητας. Οι Αλβανοί δεν είχαν κοινωνικό και πνευματικό επίπεδο ισότητας με τους ΄Ρλληνες……………..» . Ομοίως και ο Σπ  Π Αραβαντινός  γράφει « Τα αποδιδόμενα σχέδια …………….. να καταλάβει (Αλή πασάς) την Πόλη και να γίνει σουλτάνος στη θέση του σουλτάνου ή να δημιουργήσει ελληνοαλβανικό κράτος που θα άρχιζε από τα Σκόρδα και θα έφτανε μέχρι το Ταίναρο είναι φαντασιοκοπίες».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Francois-Xavier Donzelot . 


ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ  ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ



            Εν τω μεταξύ η Φιλική εταιρεία για να καλμάρει τον Αλή πασά πλησιάζουν τον τύραννο και του προτείνουν βοήθεια  για να τσακίσουν τον  Σουλτάνο, ο Αλή του καλοαρέσει να χρησιμοποιήσει τους Έλληνες για τα σχέδια του (Να δημιουργήσει δηλαδή οικογενειακό κράτος). Ο Φιλικός Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος, γραμματέας του Ρωσικού προξενείου στην Πάτρα, επισκέφθηκε δύο φορές τουλάχιστον τον Αλή, το 1818 και το 1820 για να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις του πασά, τόσο απέναντι στον σουλτάνο, όσο και απέναντι στους Έλληνες. Πολλοί Έλληνες αρματολοί μπαίνουν στις υπηρεσίες του και η Φιλική Εταιρεία του δίνει να καταλάβει ότι τον θέλουν σουλτάνο στην θέση του σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη με την προϋπόθεση να γίνει ηγέτης …………. Της Ελληνικής Επανάστασης! Πρόσεξε όχι για να γίνει η Ελλάδα αυτόνομη αλλά για να γίνει ημιαυτόνομη η Μολδοβλαχία.


 

            Ο Αλή υποψιάζεται ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι οι Έλληνες τον δουλεύουν και ΚΑΡΦΩΝΕΙ την Φιλική Εταιρεία στον Σουλτάνο . Πύλη όμως πια δεν εμπιστεύεται τον Αλή Πασά και την εκδούλευση που της προσφέρει την θεωρεί σαν ένα συνηθισμένο ψέμα του.


            Τα επόμενα δύο χρόνια γίνεται ο Αλή δουλικός προς την Πύλη αλλά πια κανείς δεν τον πιστεύει και το 1822 μετά την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης , ο Σουλτάνος τον αποκεφαλίζει σαν υπεύθυνο για την εξέγερση των ελλήνων που η Πύλη πιστεύει ότι είναι δάκτυλος του αλή……………

Ο Αγγελος Παπακώστας γράφει σχετικά : «Όταν ο Αλή Πασάς, υποκινούμενος από την άμετρη φιλοδοξία του που υποδαύλιζαν οι Έλληνες σύμβουλοι του και μάλιστα εκείνοι που είχαν μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία, πήρε την απόφαση να στραφεί κατά του Σουλτάνου. Δε φανταζόταν βέβαια ότι ο πόλεμος θα γινόταν στην Ήπειρο ».




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1.      Ιστορία της ελληνικής Επαναστάσεως Σ Τρικούπη εκδοσεις Χ Γιοβάνη Αθήνα 1978
2.      Μεγ. Ελλ. Εγκυκλ. τόμ. ΙΖ΄,

3.      Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος  Αθήνα 1832 σελ 439-440
4.   Αλβανοί Αρβανίτες Έλληνες του Σαράντου Καργάκου εκδόσεις  Ι ΣΙΔΕΡΗΣ  Αθήνα 2005 Ε ΕΚΔΟΣΗ.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...