Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ



            Στο βιβλίο του Θεόκλητου του Διονυσιάτη αυτού του λογιώτατου και πολυγραφότατου  μοναχού που έμενε σε καλύβη απέναντι από την μονή Διονυσίου «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΟΥ» αναφέρεται από  τον ηγούμενο της μονής Διονυσίου πατέρα Γαβριήλ Διονυσιάτη, η διήγηση του πνευματικού πατέρα του, η είσοδο των ανταρτών στο Άγιο Όρος.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης (1886-1983).


            Έτσι μετά την φυγή των Γερμανών, οι αντάρτες κατέλαβαν τις αρχές και εξουσίες του Άθω, και αποκάλειψαν ότι είχαν προγραφές για μερικούς διακεκριμένους αγιορείτες μεταξύ των οποίων και ο γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης με την κατηγορία ότι ήταν αντιδραστικοί.


            Σε συγκέντρωση μοναχών και ανταρτών  στην οποία οι αντάρτες ήθελαν να διδάξουν την ισότητα, ο Γαβριήλ πήρε τον λόγο και δήλωσε ότι το Άγιο Όρος συντάσσεται με τις «δημοκρατικές» απόψεις τους και ότι στο ΑΟ δεν έχουν πρίγκιπες κλπ και με βάση αυτά κατάφερε να τους αφοπλίσει. 


            Αυτό το γεγονός όμως δεν ήταν η μόνη είσοδος των ανταρτών στο ΑΟ το 1948 εισέβαλαν ξανά στο περιβόλι της Παναγιάς, από αυτό το γεγονός προβάλλεται ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι αντάρτες συνοδευόντουσαν από αντάρτισσες,   ας δούμε πως παρουσιάζει το εν λόγω γεγονός ο π Γαβριήλ :

«Οκτώβριος 1948. Ο συμμοριτοπόλεμος εμαίνετο καθ όλην την χώραν , και ιδία εις τας βορείους επαρχίας όπου ήτο ευκολότερος ο ανεφοδιασμός των συμμοριτών από τας γειτονικάς κομμουνιστικάς χώρας.  Εις την Χαλκιδικήν λόγω της ορεινότητας και της εύκολου εξοικονομίσεως τροφίμων εκ των χωριών , ευρίσκοντο  3 με 4 συμμορίαι, των οποίων σκοπός να έχουν υπερφαλαγγισμένην την Θεσσαλονίκην, να ενεργούν μέχρι των προθύρων αυτής δολιοφθοράς και να στρατολογούν εκουσίως και ακουσίως.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αντάρτικο τμήμα του ΔΣΕ.



« Ο πληθυσμός αυτή εθνικόφρων κατά τα 9/10, ίνα αποφύγει τας στρατολογίας, τας διώξεις και τας εξοντώσεις εκ μέρους των συμμοριτών, μετώκησεν εις τα μεγαλύτερα κέντρα, οι γεωργοί προς την Κασσάνδραν, πεδινήν ως επί το πολύ και ήδη με την τομήν του ισθμού εις την Ποτιδαίαν νήσον γενομένην και ευκόλως φρουρουμένην, οι αστοί και βιοτέχναι διέρρευσαν προς Θεσσαλονίκην, Πολύγυρον και Αρναίαν , οι δε εργάται  και υλοτόμοι προς το Άγιον Όρος , όπου προ διετίας είχον εισρρεύσει και οι κτηνοτρόφοι με τας αγέλας και τα ποίμνιά των.
« Ούτω ο πληθυσμός τετραπλασιάσθη, των 2/3 αυτού αποτελουμένων προσφύγων χωρικών της Χαλκιδικής , και τούτων όλων ακμαίων ανδρών ειθισμένων εις την υπαίθριον ζωήν και τας ορειβασίας.
«Τούτο έχουσα υπ όψιν η ηγεσία του συμμοριτισμού, ενήργησεν δύο τρεις κρούσεις εις Δάφνην , Εσφιγμένου και τινα ακραία σημεία τα προς τον ισθμόν του Ξέρξου.
«Δυστυχώς δια λόγους αγνώστους προς ημάς, το Κράτος δεν έλαβεν τα κατάλληλα μέτρα, ούτε καν προς οχύρωσιν του προρρηθέντος Ισθμού αρκεσθέν εις εγκατάστσιν εκείσε ενός φυλακίου χωροφυλάκων.
«Η Ιερά Κοινότης και δι εγγράφων της και δι αποστολής εις Αθήνας και Θεσσαλονίκην ειδικών επιτροπών , εν συντονισμώ και με τας γειτονικάς Κοινότητας, εζήτησεν επιμόνως την οχύρωσιν και στρατιωτικήν επάνδρωσιν του Ισθμού και την σύστασιν περιοδεύοντος παρ αυτόν Σώματος οπλιτών, αλλά δεν εγένετο τίποτα.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Χάρτης του Αγίου Όρους.



«Κατά τον Σεπτέμβριον ήτο πρόδηλον, ότι επρόκειτο εξόρμησις των συμμοριτών προς τας Χερσονήσους , καθ ότι το τοπικόν αρχηγείον των μετεφέρθη νοτιότερον και είχον παρατηρηθεί και διελεύσεις εκ των περιφερειών Λαγκαδά και Νιγρίτας προς Χαλκιδικήν.
«Και πάλιν η Ιερά Κοινότης ετόνισεν τον κίνδυνον και εζήτησεν ειδικώς ενίσχυσιν της Χωροφυλακής του Όρους και δια Στρατού, αλλ εις μάτην και πάλιν. Και ούτω περί τα μέσα Οκτωβρίου σχηματισμός εξ εκατόν περίπου συμμοριτών και συμμοριτισσών εισέβαλον δια του Ισθμού νύκτωρ εις το Άγιον Όρος και έφτασεν εις την Πρωτεύουσαν αυτού Καρυάς χωρίς να γίνει αντιληπτός.


« Ευτυχώς ότι τον αντελήφθησαν  μερικοί μοναχοί εκ των ακραίων Κελλίων εν Καρυαίς και έτρεξαν και ειδοποίησαν την Υποδιοίκησιν Χωροφυλακής και επρόλαβεν αυτή να λάβη τα αμυντικά μέτρα της και να μη καταληφθή εξ απίνης.
«Τούτο απέτρεψεν τα σχέδια των συμμοριτών, και ότε περί τα ξημερώματα επετέθησαν κατά των κτιρίων της Χωροφυλακής και Διοικήσεως, ευρέθησαν αντιμέτωποι των γρηγορούντων ανδρών.


«Επηκολούθησεν ολοήμερος μάχη υπό ταγδαίαν βροχήν, καθ ήν εφονεύθησαν τρεις συμμορίται και εκ  των χωροφυλάκων ουδείς.
«Την επομένην οι εκ των συμμοριτών άνδρες επεδόθησαν εις την λεηλασίαν των Κελλίων και καταστημάτων, αι δε γυναίκες προς εμπαιγμόν και βεβήλωσιν των ιερών παραδόσεων και τυπικών, εχόρευον υπό την αψίδα του Κωδωνοστασίου του Πρωτάτου, και με Καυκασιακήν προφοράν των έλεγον εις ενίους Πατέρας διερχομένους εκείθεν : «ας κάνη το θάμα της η Παναγία σας εις εμάς τα κοράσια».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το Πρωτάτο, στην εκκλησία αυτή φυλάγεται το πιό σεπτό εικόνισμά του Αγίου Όρους, η παναγία του "¨Αξιον Εστίν".



«Και τότε μεν εμακροθύμησεν η Παντάνασσα και δεν ετιμώρησεν τους υβριστάς της, αλλ έκτοτε δεν είδαν κατά το λεγόμενον «άσπρη μέρα».Τους βγήκε. μετ ολίγον η καταστροφή της Φλωρίνης με 1.200 νεκρούς , αιχμαλώτους και τραυματίας, και εντός έτους δεν έμεινεν τίποτε από το ανόσιον έργον τους.


«Ο ηρωικός στρατός μας με την βοήθειαν του Θεού και της Παναγίας τους συνέτριβε πραγματικώς, όπου τους συνήντα, και τον Αύγουστον του επομένου έτους τους εξώντωσε κυριολεκτικώς εκεί εις τα ληστρικά των ερείσματα του Γράμμου και του Βίτσι και δεν απέμεινεν πλέον εις την Ελλάδα μας παρά μόνον τα ερείπια , που δημιούργησεν ο Θεοκατάρατος Κομμουνισμός, η φρίκη εκ της αναμνήσεως του ελεεινού συμμορίτου και η αιώνια κατάρα του λαού μας επί τας κεφαλάς εκείνων, που αρνηθέντες την πίστην και την πατρίδα των εξυπηρέτουσαν τα Σλαβικά συμφέροντα.


«Προς το εσπέρας ανεχώρησαν μετά φοβεράν λεηλασίαν των Καρυών, διέρρηξαν τα Καταστήματα και όσα μεν πράγματα ήθελον, τα εφόρτωσαν εις διαρπαγέντα εκ των μονών και ιδιωτών ζώα, τα δε άλλα, ρύζια, ζυμαρικά κλπ  τα πετούσαν εις τις λάσπες του δρόμου, μόνον και μόνον, ίνα κάμουν ζημίαν, Το χείριστον δε και χαρακτηριστικόν δια την θηριωδίαν των, κατά την λεηλασίαν των Κελλίων, ότι εύρισκον ιερά σκεύη, Ευαγγέλια, Επάργυρωμένας θήκας Αγίων λειψάνων κλπ τα έρριπταν φύρδην μίγδην και μετ άλλων χυδαίων αντικειμένων εις σάκκους και τα συναπεκόμιζαν προς εκποίησιν, αλλά δεν επρόφθασαν, τα περισσότερα ευρέθησαν εις τα Κρούσια, όταν εξεδιώχθησαν κακώς και εκείθεν, Φεύγοντας εξ Αγίου Όρους έλαβον βιαίως μεθ εαυτών εκατόν και πλέον ανθρώπους, ποιμένας, εργάτας, υλοτόμους, και περί τα εκατόν πεντήκοντα ζώα, φορτωμένα τα κλεπτολάφυρα των και τους τραυματίας των.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Χωροφύλακες και Σερδάρης (είδος χωροφύλακα) το 1947 στο Άγιο Όρος (Δάφνη).



 
«Και όλη αυτή η θλιβερά φάλαγξ διήλθεν ανενόχλητος το στενόν του Ξέρξη, καίτοι υπήρχον δύο ακταιωροί εκατέρωθεν και εντός ολίγου είχε φθάσει και το αντιτορπιλικών «Δόξα», αλλά έμειναν αδρανή, ίνα μη φονευσωσιν το πλήθος των αθώων απαχθέντων.


« Η Βέβηλος αυτή εισβολή και λεηλασία του Αγίου Όρους, το οποίον εσεβάσθησαν αλλοεθνείς και αλλόπιστοι, θα μείνη ως θλιβερά και απαισίας μορφής ανάμνησις, ότι ευρέθησαν Έλληνες και Ελληνίδες, έστω κατ όνομα, να καταπατήσουν εν εικοστώ αιώνι τα ιερά θέσμια. Πρεπόντως λοιπόν εγράφει υπό τίνος υπό το Κωδωνοστάσιο του Πρωτάτου:

«Εν τω Αγίω τούτω τόπω εχόρευαν κατά την εισβολήν αι ερινύες του συμμοριτισμού, ήτοι τα βδελύγματα της ερημώσεως».

            Κατά τις επισκέψεις μου στο ΑΟ και στο Πρωτάτο δεν μπόρεσα να δω αυτή την επιγραφή, το πιθανότερο είναι μετά κάποια χρόνια και μετά το τέλος του εμφυλίου να την αφαίρεσε η διοίκηση του ΑΟ.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΞΙΔΙΩΤΕΣ



  " Αγαπητοί μου Γαλαξιδιώται,

            Ήτανε βέβαια από τον Θεόν να δράξωμε τα άρματα μία ημέρα, και να χυθούμε καταπάνω στους τυράννους μας, που τόσα χρόνια ανελεήμονα μας τυραγνεύουν.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οδυσσέας Ανδρούτσος



 Τι τη θέλουμε, βρε αδέλφια, αυτή τη πολυπικραμένη ζωή, να ζούμε αποκάτω στην σκλαβιά, και το σπαθί των τούρκων να ακονιέται εις τα κεφάλια μας ;

Δεν τηράτε που τίποτα δεν μας απόμεινε ;

Αι εκκλησίαι μας γενήκανε τζαμιά και αχούρια των τούρκων, κανένας δεν μπορεί να πη πως τάχα έχει τίποτα εδικό του, γιατί το ταχύ βρίσκεται φτωχός σα διακονιάρης στη στράτα.

Αι φαμελιές μας και τα παιδιά μας είναι στα χέρια και στη διάκριση των τούρκων.

Τίποτα αδέλφια, δεν μας έμεινε. Δεν είναι πρέπον να σταυρώσωμεν τα χέρια, και να τηράμε τον ουρανό.

Ο Θεός μας έδωκε χέρια, γνώσι και νού.

Ας ρωτήσωμε την καρδιά μας και ό,τι μας απαντηχαίνει ας το βάλωμεν γλήγορα σε πράξιν, και άς είμεθα, αδέλφια, βέβαιοι το πως ο Χριστός μας ο πολυαγαπημένος θα βάλη το χέρι απάνω μας.

Ότι θα κάμωμε πρέποντας είναι να το κάμωμε μίαν ώραν αρχύτερα, γιατί ύστερα θα κτυπάμε το κεφάλι μας. Τώρα η τουρκιά είναι μπερδεμένη σε πολέμους και δεν έχει ασκέρια να στείλη καταπάνου μας. Ας ωφεληθούμε από την περίστασι, οπού ο Θεός, ακούοντας τα δίκαια παράπονά μας έστειλε δια ελόγου μας. Μία ώρα πρέποντας είναι να ξεσπάση αυτό το μαράζι, οπού μας τρώγει την καρδιά. Στα άρματα αδέλφια, ή να ξεσκλαβωθούμε ή να πεθάνωμε. Και βέβαια καλύτερο θάνατο δεν μπορεί να προτιμήση κάθε χριστιανός και Έλληνας.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Επιστολη του Ανδρούτσου.


            Εγώ καθώς το γνωρίζετε καλότατα, αγαπητοί μου Γαλαξιδιώται, εμπορώ να ζήσω βασιλικά με πλούτη, τιμαίς και δόξαις, οι τούρκοι ό,τι και αν ζητήσω μου το δίνουνε παρακαλώντας. Γιατί το σπαθί του Οδυσσέα δεν χωρατεύει. Έπειτα κοντά στα άλλα ενθυμούνται τον πατέρα μου που τους εζεμάτισε. Μα σας λέγω την πάσαν αλήθειαν αδέλφια, δεν θέλω εγώ μονάχα να καλοπερνώ και το γένος μου να βογκά στη σκλαβιά, μου καίγεται η καρδιά μου, σα βλέπω και συλλογιούμαι πως ακόμα οι τούρκοι μας τυραγνεύουν.

            Από το Μωριά μου στείλανε γράμματα πως είναι τα πάντα έτοιμα. Εγώ είμαι στο ποδάρι με τα παλικάρια μου. Μα θέλω πρώτα να είμαι βέβαιος το πως θα με ακολουθήσετε και εσείς. Άν εσείς κάμετε αρχή από τη μια μεριά, και εγώ από την άλλη θα σηκωθή όλη η Ρούμελη. Γιατί ο κόσμος φοβείται. Μα σαν ιδή ελόγου σας, που έχετε τα καράβια, και ξέρετε καλύτερα τα πράγματα, το πώς σηκώνετε μπαϊράκι, θενά τελειώσει όχι καλύτερο το πράγμα.
            Περιμένω απόκρισι με τον ίδιο που φέρνει το γράμμα μου. Τη μπαρούτη και τα βόλια τα έλαβα, και τα εμοίρασα. Να με οικονομήσετε και στουρνάρια και άν σας περισσεύη και άλλη μπαρούτη να μου στείλετε, γιατί θα την δώσω στους Πατραζικιώτας.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κλέφτες μέσα στο λημέρι τους (Γεννάδειος Βιβλιοθήκη).


Του Πανουριά τα λόγια μη τα πολυακούστε. Είναι φοβιτσιάρης μα σαν το σηκώσωμεν εμείς, αλλέως δεν μπορεί να πράξη πάρεξ να έρθη με το μέρος μας.
            Αύριο το βράδυ να έρθη ένας στο μοναστήρι και θα εύρη τον Γκούραν για να μιλήση σαν να ήμουνα εγώ ο ίδιος. Τον Γκούραν να τον αγαπάτε. Είναι παιδί δικό μου και καλό παλικάρι.
  

 Χαιρετίσματα σε όλους τους φίλους πέρα και πέρα.
            Σας χαιρετώ και σας γλυκοφιλώ.
            22 Μαρτίου 1821

Ο αγαπητός σας

ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ 

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ






ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ





            Στην Αθήνα το πρώτο κινηματογραφικό μηχάνημα το έφερε ο Κλεάνθης Ζάννος στα 1903 και έδειξε στους δημοσιογράφους, ένα πλοίο που ταξίδευε.


            Ένας από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με την παραγωγή ελληνικών ταινιών ήταν ο δημοσιογράφος και εκδότης της «Εικονογραφημένης» και πολιτευτής Δήμος Βρατσάνος, το Αθηναϊκό κοινό   είδε στο «Βαριετέ» στο μέγαρο Χατζηάνέστη. Τον ίδιο χρόνο ο Απόστολος Κονταράτος επέδειξε το «Μούτοσκοπ»στην Διεθνή Έκθεση του Ζαππείου.

 
 


            Τρία χρόνια μετά ο Απόστολος Κονταράτος εγκαθιστά θίασο βαριετέ και παρουσιάζει και κινηματογράφο διάρκειας λίγων λεπτών, δίπλα στην οθόνη κάθεται ομιλητής που εξηγούσε «Παις μικρός παίζων με τον πατήρ του».

            Αργότερα στην Σταδίου έγιναν δύο αίθουσες

Α. Του Λεωνίδα Αρνιώτη δίπλα στο «Αττικόν».

Β. Του Ματ Καρδαμίτση κάτω από το ξενοδοχείο «Κεντρικόν» (στον σημερινό «Έσπερο»).



            Η πρώτη λήψη ταινίας στην Ελλάδα έγινε από τον Γάλλο οπερατέρ Λεόνς  το 1906 που γύρισε «επίκαιρα» των Ολυμπιακών αγώνων στο Στάδιο.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Οι περιπέτειες του Βιλλάρ / Ζόζεφ Χεπ Σειρά κωµικών σκετς στα πρότυπα της αµερικάνικης και γαλλικής κωµωδίας. Ο Βιλλάρ (µεγάλος σταρ της εποχής µε το όνοµα Νικόλαος Σφακιανάκης) πιάνει δουλειά σʼ ένα καθαριστήριο, αλλά ο έρωτάς του για µια νεαρή τον βάζει σε περιπέτειες. Η πρώτη από τις ταινίες που η Ταινιοθήκη της Ελλάδος ανακάλυψε και αποκατέστησε.


            Η πρώτη Ελληνική λήψη έγινε από τον Σμυρναίο Χαρίλαο Μαυρογένη το 1910 που έφερε κινηματογραφική μηχανή λήψεως και έκανε ταινία με θέμα την ζωή των εντόμων.


            Ακολουθούν προσπάθειες στην Ακρόπολη με οπερατέρ τον Λεόνς και έλληνες ηθοποιούς μεταξύ των οποίων και ο Πλουτής.

            Γυρίζεται η ταινία «Γκόλφω» η πρώτη προσπάθεια να γυριστή ολόκληρο έργο από τον Σμυρναίο επιχειρηματία Κώστα Μπαχατόρη που έφερε  τον Ιταλό οπερατέρ Φίλιππο Μαρτέλλι και τον Έλληνα Νίκο Κούκουλα και έφτιαξε την πρώτη μονάδα παραγωγής ταινιών στην οδό Χαλκοκονδύλη (στούντιο), πρωταγωνίστησαν η Ολυμπία Δαμάσκου, ο  Βενιέρης, ο Ζάχος Θάνος και ο Πλουτής.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:  Αχιλλέας Μαδράς (1875- 29 Νοεμβρϊου 1972) ήταν ηθοποιός και σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Tο καλλιτεχνικό του όνομα ήταν Άλκης Ακύλας.



            Στην συνέχεια γυρίστηκαν τέσσερις κωμωδιούλες από  τον Ιταλό οπερατέρ Φίλιππο Μαρτέλλι με πρωταγωνιστή τον «χοντρό» κωμικό Σπύρο Δημητρακόπουλο

Κβο βάντις Σπυρίντιον

Σπυρίντιον Χαμαιλέων

 Σπυρίντιον μπέμπης

Οι δύο τυχεροί.


            Ακολουθούν οι  αποτυχημένες ταινίες

Λιοντάρης και τα χασαπάκια

Κερένια κούκλα





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Αχιλλέας Μαδράς σε προχωρημένη ηλικία λίγο πριν πεθάνει.



Στα 1916-19 ο Σμυρναίος επιχειρηματία Κώστα Μπαχατόρη εκποιεί το «ατελιέ» του στην Χαλκοκονδύλη στον Δήμο Βρατσάνο, οποίος έφτιαξε την «Άστυ φιλμ» μαζί κε κεφαλαιούχους (Μερκούρης, Πεσματζόγλου κα) αλλά η «Άστυ φιλμ» απέτυχε και περιορίσηκε σε κινηματογράφηση ζουρνάλ, σε αυτόν οφείλουμε την κινηματογράφηση του «αναθεματος» του Βενιζέλου στο Πολύγωνο, αλλά όταν άλλαξαν τα πράγματα η ταινία κατασχέθηκε και ο οπερατερ Χεπ πήγε εξορία. Όταν ο Χεπ γύρισε από την εξορία γύρισε ένα φιλμ 750 μέτρων προπαγανδιστικού χαρακτήρα με τίτλο «Η τύχη της Μαρούλας» αφορούσε το λαχείο του Στόλου.

Την περίοδο 1920-22 γυρίστηκαν ζουρνάλ από την Μικρασιατική εκστρατεία από τον Προκοπίου και τον Γαζιάδη και μια κωμωδία « Ο Βιλάρ στα γυναικεία λουτρά φαλήρου» με τον Νικόλαο Σφακιανάκη.

Εδώ εμφανίζεται ο Μανδράς  που  γυρίζει με τον Χεπ την «Τσιγγάνα των Αθηνών» που δεν προβλήθηκε αλλά χρησιμοποιήθηκε το 1931 στον «Μάγο των Αθηνών» που επίσης δεν προβλήθηκε, άλλη μια ταινία πο δεν προβλήθηκε ήταν το «Ελληνικό Θαύμα» του Γαζιάδη.

Το 1923-1925 ο αποτυχημένος ηθοποιός Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ που γυρίζει τις ταινίες με πρωταγωνιστές τους Κοντσέττα Μόσχου, την Ζαζά Μπριλλάντη σκηνοθέτη τον τενόρο Καλαποθάκη και οπερατέρ τον Χεπ

Ο Μιχαήλ δεν έχει ψιλά

Ο έρως της Κοντσέττας σώζει τον Μιχαήλ

Ο γάμος της Κοντσέττας και του Μιχαήλ








ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Διαφημιστικά για την ταινία ΜΑΡΙΑ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΣΣΑ.


Ο Δήμος Βρατσάνος γυρίζει ένα φιλμ 2.500 μέτρων  «Της μοίρας  τα αποπαίδι» στην Θεσσαλονίκη δημιουργείται η εταιρία ΕΚΕΣ Φιλμ που προσπάθησε να φτιάσει ταινίες σαν την «Επανάσταση το 21» την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», τον «Αλή Πασά» και τον «Γιαγκούλα»   και με αυτές τις ταινίες κλείνει η πρώτη περίοδος του Ελληνικού κινηματογράφου.







ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ



            Τον Ιανουάριο του 1928 η Νταγκ φιλμ (DAG)των αδελφών Γαζιάδη γύρισε την «¨Ερως και κύματα» και στην συνέχεια έφτιαξαν τις ταινίες «Λιμάνι των δακρύων» και «Αστέρω». Σεναριογράφος στο πρώτο ήταν ο Ορέστης Λάσκος που συμμετείχε σαν ηθοποιός και στο δεύτερο ο Παύλος Νιρβάνας και πρωταγωνιστούσαν οι Κ. Μουσούρης, Αλίκη Θεοδωρίδου, Δ Τσακίρης και ο Βεάκης. Τα έργα αυτά είχαν μια επιτυχημένη πορεία, ενώ στην συνέχεια γυρίστηκαν ταινείες ιστορικού περιεχομένου όπως «Λάβαρον του 21» για να στηριχθεί το πατριωτικό φρόνημα. Ο κριτικός με το ψευδώνυμο ΡΟ-ΜΑ έγραψε «Καλύτερα να στερούμεθα αιωνίως παραγωγής παρά να έχομεν παρόμοιαν…» ποιος ήταν ο ΡΟ-ΜΑ; Μα ο  Σπύρος Μαρκεζίνης.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σκηνή από το έργο η "Γκόλφω" του 1915 , πρώτη μεγάλου μήκους ταινία βασισμένη στο βουκολικό ειδύλλιο του Περεσιάδη.


            Ο σκηνοθέτης Καμινάκης από την Θεσσαλονίκη γύρισε τον «Οδυσσέα Ανδρούτσου» που ήταν κακαογυρισμένη και δεν δέχτηκε κανένας κεντρικός κινηματογράφος να την παίξει.

            Αυτή που όμως προκάλεσε γέλιο ήταν η δραματική ταινία του Μανδρά η «Μαρία Πενταγιώτισσα» που προσπάθησε να ζωντανέψει την εποχή του Όθωνα, ενώ στο βάθος του φιλμ φαινόταν τραμ και αυτοκίνητα της τότε εποχής, η σύζυγος του Μανδρά, Φρίντα Πουπελίνα (που ήταν φοβερά άσκημη ) έπαιζε την Πενταγιώτισσα  και γοήτευε τον Βεάκη (στο ρόλο του ληστή Λαμάρα), ο δε Μανδράς ήταν ο πλέον κωμικός στον ρόλο του γερό Γαβριήλ………..τελικά στις ταινίες του Μανδρά έσπαγαν ταμείο, διότι ο κόσμος πήγαινε να διασκεδάσει με τις κακοτεχνίες του! Πχ στο «κινηματογραφικό Αστήρ» διαβάζουμε «Ο Μάγος των Αθηνών, ταινία βωβή, εκμετάλλευση  Μανδρά, προεβλήθη εις το Σπλέντιτ Πρόκειται περί μιας ταινίας μερικών χιλιάδων μέτρων μήκους, δια την οποίαν εκ σεβασμού προς το αναγνωστικόν μας κοινόν και δι αυτήν την αξιοπιστίαν του φύλλου μας , δεν πρέπει ν ασχοληθώμεν περισσότερον». Είχε όντως πλάκα ο Μανδράς να φανταστείς ότι η ταινία προβλήθηκε σαν έγχρωμη και απλά είχαν χρωματίσει με πινελάκια κάποια καρρέ και η μεγέθυνση στην οθόνη  έκανε την υπόθεση κωμική, η γυναίκα του χόρευε ημίγυμνη ανατολίτικους χορούς με φίδια που τα έφερνε στο στόμα της (τα φίδια φαινόντουσαν καθαρά ότι ήταν ξύλινα) και ο γερό Μανδράς στον ρόλο παλληκαράκι σαν σείχης στην έρημο και κάπου φαινόταν μια διαφημιστική επιγραφή «Ψαθάκια Αριανούτσου» ….





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το Πάνθεον ιδρύθηκε από τον Αλκιβιάδη Τριανταφύλλου που ήρθε από την Αμερική, όπου έζησε αρκετά χρόνια και έφερε στην Αθήνα πράγματα που εφαρμόζονταν ήδη εκεί. Είναι ο πρώτος που πλαισίωσε τις κινηματογραφικές προβολές με συναυλίες, τα περιβόητα «cine – concerts”, που άφησαν εποχή. Είναι ο πρώτος, επίσης, που ξεκίνησε τη διακόσμηση της εισόδου του κινηματογράφου με πολυτελέστατα ντεκόρ, ανάλογα με το θέμα της ταινίας.



            Την περίοδο 1929-30 βγήκαν δέκα ταινίες, αλλά είναι η χρονιά που εμφανίζεται ο ομιλών κινηματογράφος. Η Νταγκ φιλμ παρουσιάζει την «Μπόρα» σε σενάριο Νιρβάνα (ένας πολεμιστής του Σαγγαρίου επιστρέφει και παντρεύεται την γυναίκα του συμπολεμιστή του που θεωρείται αγνοούμενος, όταν επιστρέφει ο αγνοούμενος αποσύρεται για να μη χαλάση την ζωή της γυναίκας του πριν γίνει αντιληπτός) πρωταγωνίστησαν οι Ερμόνδος Φυρστ, Περικλής Χριστοφορίδης. Τους «απάχηδες των Αθηνών» οπερέττα του Πρινέα που θεωρήθηκε « η πρώτη ηχητική και άδουσα ελληνική ταινία» στην πραγματικότητα ήταν βουβή πρωταγωνίστησαν οι Μαίρη Σαγιάνου – Κατσέλη και ο Πέτρος Επιτροπάκης. Μια άλλη η δραματική ταινία της Μαίρης Σαγιάνου – Κατσέλη με τον Λάσκο ήταν «Μακριά από τον κόσμο».




            Το καλοκαίρι του 1930 έγιναν πειράματα κατασκευής ελληνικών μηχανημάτων φωνοληψίας από τον Μαυρίκιο Νόβακ που παρουσίασε δύο δοκίμια «Ο κατάδικος» και «Η καμαριέρα και ο μανάβης».

            Την περίοδο 1930-31 βγήκαν έξη ταινίες το «Φίλησέ με Μαρίτσα» της Νταγκ φιλμ μια οπερέττα θεωρήθηκε η καλύτερη απ όλες. Αλλά και η «Δάφνις και Χλώη»του Ορέστη Λάσκου ήταν σταθμός για τον ελληνικό κινηματογράφο.

            Στην Πάτρα έχουμε τους αδελφούς Διρμίκη που γύρισαν το φιλμ «Κάιν και Άβελ».

            Πάντως ο Ε Βενιζέλος ενίσχυσε την εγχώρια παραγωγή ταινιών με τον Ν 5240/32 άρθρο 20 και μείωσε τον φόρο δημοσίων θεαμάτων που ήταν 30% σε 10% για τις ελληνικές ταινίες, ο Βενιζέλος το έκανε αυτό για να βοηθήσει τις ελληνικές ταινίες που απολειπόντουσαν των ομιλούντων ξένων.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μια ακόμα ταινία του Μανδρά, το θέμα σείχιδες, η έρημος έχει αντικατασταθεί με καταπράσινο ντεκόρ....


            Η δεύτερη ομιλούσα ελληνική ταινία ήταν «Αυτή είναι η ζωή» που ντουμπλαρίστηκε στην Αμερική. Η «Ολύμπια φιλμ» του Π Δαδηρά γυρίζει βωβό το φιλμ «Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» και πάει στο Βερολίνο στα στούντιο Λουγκνόζεν για να κάνει ντουμπλάζ, ε το φιλμ αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στους Έλληνες.

            Ομοίως και η «Ντίνδριτς φιλμ» φτιάχνει την «Ελληνική ραψωδία»  που την ντουμπλάρει στο Βερολίνο με σύστημα Βίταφον (πάνω σε δίσκους όχι επί της ταινίας).

            Τώρα έχουμε και άλλες φίρμες που στοχεύουν την Ελληνική αγορά όπως «Φύζιο φιλμ», την «Αρτίστικ φιλμ». Το 1933 η Νταγκ φιλμ αναγγέλλει την ίδρυση στούντιο αλλά στούντιο δεν γίνεται. Και να φανταστείς ότι η Τουρκία έχει αποκτήσει, με ενίσχυση του Κεμάλ, στούντιο με σύγχρονα γερμανικά μηχανήματα και εκεί πάνε να γυρίσουν τις ταινίες τους οι Έλληνες. Έτσι «ο κακός δρόμος» που έπαιζαν η Κυβέλη και η Κοτοπούλη  γυρίστηκε σε στούντιο της Κωνσταντινούπολης με τούρκο σκηνοθέτη και η ταινία απέτυχε, στην συνέχεια είχαμε ελληνοτουρκική συμπαραγωγή «Στα κύματα του Βοσπόρου», με το «σας ζητούν στο τηλέφωνο» κλείνει η «τουρκική περίοδος» και αρχίζει η «Αιγυπτιακή» με έξη ταινίες σε στούντιο του Καίρου, οι παραγωγές αυτές ήταν μετριότατες.

            Στην Ελλάδα περιοριζόμαστε σε επίκαιρα με οπερατέρ τους Μεγαλοοικονόμου, Μεραβίδη, Δριμαρόπουλο, Χεπ, Γαζιάδη, Κουρμπέτη κλπ δηλαδή η Ελληνική παραγωγή σταμάτησε το 1932 με την ταινία «Έξω φτώχεια» του Γαζιάδη. Στις παραμονές του πολέμουάρχισε να φαίνεται ο Φιλοποίμην Φίνος που φτιάχνει τα «Ελληνικά Κινηματογραφικά Στούντιο» και με συνεργασία την «Σκούρας φιλμ»φτιάχνει το «Τραγούδι του χωρισμού» με τον Λ Κωνσταντάρα  και Λήδα Μιράντα, ο Φιλοποίμην Φίνος έφτιαξε φωνοληπτικά μηχανήματα, ο άνθρωπος αυτός υπήρξε ο πρωτοπόρος του Ελληνικού κινηματογράφου, ο πόλεμος του 40 διακόπτει την κινηματογραφική δραστηριότητα, και όλοι ασχολούνται με επίκαιρα του αλβανικού μετώπου και τα μετόπισθεν. Στην προπολεμική περίοδο παίχτηκε η τελευταία ταινία «Νύχτα χωρίς ξημέρωμα» του Α Παπαδαντωνάκη ο οποίος ήταν ένα είδος Μανδρά του ομιλούντος.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ταινία με βουκολική πλοκή.







            Στην περίοδο από το 1903 μέχρι το 1940 γυρίστηκαν μόλις 40 ταινίες με θλιβερή πορεία και στο σύνολό τους πουλήθηκαν σαν άχρηστο υλικό σε εργοστάσιο τσατσάρων για να λιωθούν στα καζάνια του και αυτό αποτελεί τεράστια ζημιά για την ιστορία του Ελληνικού κινηματογράφου, έτσι χάθηκε η ταινία  «¨Ερως και κύματα» και άλλες ταινίες.





ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



- Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ



            Η Ελλάδα ήδη είναι απελευθερωμένη από άκρον εις άκρον, τα Δεκεμβριανά και η Βάρκιζα έχουν συντελεστεί εδώ και μήνες, η Κυβέρνηση θα πρέπει να επιφέρει την γαλήνευση στον τόπο και κυρίως να τιμωρήσει  τους δωσίλογους της κατοχής, οι κυβερνήσεις της κατοχής (ασχέτως των κινήτρων) αντιμετωπίστηκαν με εξοργιστική επιείκεια.
 

            Αντίθετα τα όποια εγκλήματα της κατοχής και  των Δεκεμβριανών από την πλευρά της Αριστεράς αντιμετωπίζονται με αποφάσεις σκληρές, σε δεκάδες ανέρχονται οι καταδικασθέντες σε θάνατο.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στην Κρήτη 1945. «Όσοι μαύροι σταυροί στις πόρτες, τόσοι άντρες σκοτωμένοι. Κάποτε τέσσερεις και πέντε στην ίδια πόρτα.»



            Στις 31/10/1945 στο Ηράκλειο της Κρήτης πραγματοποιείται ένα ειδικό δικαστήριο δωσίλογων, στις 12 πμ το δικαστήριο αυτό έβγαλε απόφαση και καταδίκασε επί συνεργεία με τον εχθρό, από την συνέργεια αυτή έκρινε ότι είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο 37 ομοχωριτών τους, τους Χαρίκλεια Σαμαράκη με ποινή 41/2 χρόνια φυλάκιση, τον Σταύρο Σαμαράκη σε 3 χρόνια φυλάκιση και απάλλαξε τον Κωνσταντίνο Σαμαράκη. Οι κάτοικοι του χωριού Σαρχά της επαρχίας Μαλεβιζίου μόλις έμαθαν την επιεική απόφαση αλλά και πλήθος Ηρακλειωτών που παρακολουθούσε την δίκη αντέδρασε, στις κινήσεις τους προσήλθαν και πολλοί ακόμα κάτοικοι, έτσι μαζευτήκαν 2.000  περίπου άτομα που επιτέθηκαν στην αστυνομική φρουρά, έσπασαν την πόρτα όπου ήταν οι κατάδικοι, και τους κατάσφαξαν με μαχαίρια.


            Οι χωροφύλακες αφοπλισμένοι αδυνατούσαν να προσφέρουν την όποια βοήθεια και έμειναν απλοί θεατές του λυντσαρίσματος, και δεν ήταν λίγοι οι χωροφύλακες 30 χωροφύλακες, το μαινόμενο πλήθος των κρητικών σκότωσε 7 χωροφύλακες και οι υπόλοιποι από τους χωροφύλακες κακοποιήθηκαν, συνταρακτικές λεπτομέρειες έφταναν στο αρχηγείο της χωροφυλακής για το λιντσάρισμα των δωσίλογων αλλά και την κακοποίηση των χωροφυλάκων.


 

            Το πλήθος έσφαξε τους δωσίλογους και τα πτώματά τους τα πέταξε από τα παράθυρα του δικαστηρίου  στο δόμο, όπου και ποδοπατήθηκαν μέχρι πολτοποιήσεως, την τύχη αυτή είχε και ο Κωνσταντίνος Σαμαράκης που ήταν παιδί και είχε αθωωθεί πανηγυρικά.

            Στην άλωση του δικαστηρίου κινδύνευσαν να λιντσαριστούν και οι περίτρομοι δικαστές, το πλήθος τους εντόπισε και κινήθηκα απειλητικά εναντίον τους «Τι τους φυλάμε αυτούς ! Θάνατος!» αλλά βρέθηκαν μερικοί ψύχραιμοι και τους έσωσαν, από του χάρου τα δόντια γλύτωσαν και οι δωσίλογοι που ήταν στις φυλακές τους οποίους ήθελαν και σε αυτούς να αποδώσουν το δίκαιο που εφάρμοσαν στου Σαμαράληδες.


 
 

            Τρόμος επεκράτησε σε όλη την Ελλάδα, οι δικαστές η χωροφυλακή αντιλαμβανόντουσαν ότι η σκανδαλώδη επιείκεια που έδειχναν στους δωσίλογους, γινόταν όπλα στα χέρια της Αριστεράς εναντίον της οποίας ήδη υπήρχαν 80.000 δικογραφίες για κατοχικά εγκλήματα και φυσικά οι αποφάσεις των δικαστών δεν ήταν καθόλου χλιαρές, έτσι με βάση τις αντιδράσεις του Ηράκλειου Κρήτης η Αριστερή προπαγάνδα μιλούσε για «Το κράτος που εξοντώνει την αντίσταση και εναγκαλίζεται τον δωσιλογισμό» και θα πρέπει να πούμε ότι η κατηγορία  δεν ήταν  εντελώς αστήρικτη.

 



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



-          ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (1941-1974) του Σόλωνα Ν Γρηγοριάδη εκδόσεις ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

ΛΕΦΤΕΡΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ


(Lefter Küçükandonyadis)



«Ξέρω πως όταν πεθάνω θα τυλίξουν το φέρετρό μου

με την ερυθρά ημισέληνο, αλλά η καρδιά μου

θα είναι γαλάζια με σταυρό...

Και όταν φεύγω, βάλτε να παίζει το τραγούδι "η αλήθεια"να το ακούω με σπαραγμό».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η κηδεία του Λευτέρη Αντωνιάδη (15-1-2012) έγινε  στη γενέτειρα του Πρίγκηπο, από τον Μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρο, ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης.

   


O Λευτέρης Αντωνιάδης γεννήθηκε το 1925 στην Κωνσταντινούπολη από πατέρα Έλληνα ψαρά και μητέρα Τουρκάλα και είχε άλλα δέκα αδέρφια. Ο Λεφτέρης Αντωνιάδης γεννήθηκε Έλληνας, αλλά διέπρεψε ως Τούρκος στην εθνική και στο μυθικό παγκόσμιο κύπελλο του 1954. Άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Ταξίμσπορ (Taksimspor), μια συνοικιακή ομάδα της Πόλης.

Το 1947 πήρε μεταγραφή στη Φενέρμπαξε κι αμέσως άρχισε να διακρίνεται το ταλέντο του. Το 1951 πήρε μεταγραφή στην ιταλική Φιορεντίνα, ο πρώτος ποδοσφαιριστής από την Τουρκία που πέτυχε κάτι παρόμοιο. Την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε στη γαλλική Νις.



Έπειτα επέστρεψε στη Φενερμπαξέ, με την οποία αγωνίστηκε σχεδόν ως το τέλος της καριέρας του. Μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές ποδοσφαιριστής της ομάδας. Με τη Φενέρ κατέκτησε δυο πρωταθλήματα Κωνσταντινούπολης κι από το 1959 που ιδρύθηκε η εθνική κατηγορία (Turkish League) τρεις εθνικούς τίτλους (1959, 1961, 1964). Αν και αγωνίστηκε μόνο σε έξι πρωταθλήματα παραμένει ως τώρα ο τρίτος σε συμμετοχές (151) και γκολ (74) παίκτης της ομάδας. Συνολικά με τη Φενέρ από το 1947 ως το 1964 αγωνίστηκε σε 615 ματς σκοράροντας 423 γκολ. Μάλιστα το 1953-54 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος.





Το 1964 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ αν και ήταν ήδη 39 ετών. Όμως, πρόλαβε να αγωνιστεί μόνο σε πέντε ματς σκοράροντας δύο γκολ. Τραυματίστηκε σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης  και αναγκάστηκε να τερματίσει την καριέρα του.

Ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες παγκοσμίως τη δεκαετία του ’50. Αγωνίστηκε 46 φορές με την Εθνική ομάδα της Τουρκίας από το 1948 ως το 1963, από τις οποίες τις εννιά ως αρχηγός. Συμμετείχε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954. Μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σκόρερ του τουρκικού εθνικού συγκροτήματος με 20 γκολ πίσω από τον Χακάν Σουκούρ,  άλλες τέσσερις ήταν με την ολυμπιακή ομάδα. Μετείχε στην ολυμπιάδα του 1948 στο Λονδίνο και ήταν ο νεότερος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας. Έπαιξε και στους δύο αγώνες που έδωσε η Τουρκία: με Γιουγκοσλαβία (1-3) και Κίνα (4-0) και πέτυχε ένα γκολ.

Έπαιξε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1954 σκοράροντας δύο γκολ κι επιλέχτηκε στη Μικτή Κόσμου. Συνολικά πέτυχε 20 γκολ με την εθνική ομάδα και μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σκόρερ της όλων των εποχών.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε επισκεφθεί τον θρυλικό Λευτέρη σε νοσοκομείο της Πόλης στις 26 Δεκεμβρίου 2010.




Υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας που τιμήθηκε με το "Χρυσό μετάλλιο" της τουρκικής ομοσπονδίας.

Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, εργάστηκε ως προπονητής. Αρχικά στην Αθήνα στο Αιγάλεω κι έπειτα στη Νότια Αφρική στη Supersport United του Γιοχάνεσμπουργκ.



Το 1967 επέστρεψε στην Τουρκία, όπου δούλεψε διαδοχικά στις ομάδες: Samsunspor, Orduspor, Mersin Idmanyurdu και Boluspor.



Ο Λεφτέρ, όπως τον αποκαλούσαν οι Τούρκοι, είχε το παρατσούκλι ordinaryus, δηλαδή προφέσορας, διότι είχε άνεση στο σκοράρισμα και σχεδόν πάντα έβρισκε τα δίκτυα με σιγουριά. Λέγεται ότι δεν είχε χάσει ποτέ πέναλτι. Το όνομά του είναι θρύλος μεταξύ των οπαδών της Φενέρμπαξε, οι οποίοι ακόμα τραγουδούν το σύνθημα: 'Ver Leftere Yazsin Deftere', που σημαίνει «Δώσε στον Λεύτερη, θα γράψει στο τεφτέρι», δηλαδή «Μη χάνεις το Λευτέρη από τα μάτια σου, διότι θα σκοράρει».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Lefter Küçükandonyadis με τα χρώματα της Εθνικής Τουρκίας. Ο αρχηγός της εθνικής Τουρκίας με σταυρό στο λαιμό!


Ο Λευτέρης μετείχε στην ομάδα της Εθνικής Τουρκίας που είχε καταφέρει να νικήσει τη θρυλική ουγγρική ομάδα του Φέρεντς Πούσκας το 1956 με 3-1. Μάλιστα, είχε σκοράρει δύο γκολ. Μετά το ματς οι Ούγγροι παραδέχτηκαν την ανωτερότητα των αντιπάλων τους λέγοντας πως αν η Τουρκία είχε παίξει έτσι και το 1954 στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, θα είχε σίγουρα τερματίσει στην τετράδα.

 Στα 86 του χρόνια παρακολούθησε την ακμή και την παρακμή του ελληνισμού της Πόλης και ανήκε στην κατηγορία αυτών που δεν μπορούσαν να ζήσουν μακριά από τον τόπο τους.



Ήταν δεμένος με τη Πρίγκιπο, το μεγαλύτερο από τα Πριγκιπόνησα της Πόλης κι εκεί επέλεξε να μείνει. Ακόμα κι όταν η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε αρνήθηκε να φύγει από τη Πρίγκιπο. Στο νοσοκομείο της έμεινε κι έδινε τη δική του μάχη. Κι όταν αυτή χανόταν, τότε δέχτηκε να μεταφερθεί στη Πόλη, στο Αμερικανικό Νοσοκομείο. Η διάγνωση των γιατρών; Βαριάς μορφής πνευμονία που του δημιούργησε πρόβλημα στη καρδιά.



Ο Λευτέρης Αντωνιάδης που έγινε Λεφτέρ Κιουτσούκ, δηλαδή μικρός, Αντωνιάδης ήταν ο Έλληνας που λάτρεψε τον τόπο του. Και λατρεύτηκε από τους Τούρκους. Για τους οπαδούς της Φενέρ Μπαχτσέ, την ομάδα που λάτρεψε ήταν κάτι περισσότερο από είδωλο. Αντιπροσώπευε την ίδια της την ιστορία.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το “αντίο” των οπαδών της ΑΕΚ στον Λευτέρη Αντωνιάδη.

Ο Αντωνιάδης περνούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Παλαιό Φάληρο όπου είχε δικό του διαμέρισμα και έκανε παρέα με παλιούς Κωνσταντινοπολίτες στο καφενείο της οδού Σειρήνων. Το αγαπημένο του τραγούδι ήταν  «η αλήθεια» με τη Γιώτα Νέγκα, το άκουγε και δάκρυζε...








Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο νησί Πρίγκηπος (Büyükada), το μεγαλύτερο των Πριγκιποννήσων, όπου ένας δρόμος φέρει το όνομά του. Δρόμος με το όνομά του υπάρχει και στην Πόλη. Πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2012, σε ηλικία 86 ετών, σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, όπου νοσηλευόταν με προβλήματα υγείας τις τελευταίες ημέρες.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τη δεκαετία του ’60 χάρη στον Λεφτέρ πολλοί Τούρκοι γίνονταν οπαδοί της Φενέρμπαχτσε! Ήταν ο απόλυτος σταρ.






Η ταυτότητα του Λεφτέρ



 Γεννήθηκε: 22 Δεκεμβρίου 1925 στη Πρίγκηπο



 Πέθανε: 13 Ιανουαρίου 2012 στη Κωνσταντινούπολη

 Εθνικότητα: Τούρκος

 Θέση: Σέντερ φορ

 Ύψος: 1μ67

Ομάδες



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Λεφτέρης ήταν ο μύθος των τουρκικών γηπέδων.


                                              ΣΥΜ       ΓΚΟΛ



1941-43: Ταξίμ                          90           75



 1947-51: Φενέρ Μπαχτσέ            135        100

 1951-52: Φιορεντίνα                    30           4

 1952-53: Νις                              12            2

 1953-64: Φενερ Μπαχτσέ             480        323

 1964-65: ΑΕΚ                                5           2

 1965: Φενερ Μπαχτσέ

Τίτλοι

 Πρωτάθλημα Τουρκίας: 3 (1959,61,64)

Κύπελλο Τουρκίας: 1 (1964)

 1ος σκόρερ στο πρωτάθλημα: 1 (1954)

Συμμετοχές στην εθνική Τουρκίας: 46

Γκολ με την εθνική: 21

Περίοδος: 1948-63

Συμμετοχές σε Μουντιάλ

1954 (11η): 3 αγώνες, 3 γκολ

Η προπονητική του καριέρα

1965: Αιγάλεω

1965-66: Σούπερ Σπορ Γιουνάϊτεντ-Γιοχάνεσμπουργκ

1966-67: Σάμσουν σπορ

1967-68: Ορντού σπορ

1968-69: Μερσίν Ιντμαμ Γιουρντού

1969-70: Μπολού σπορ




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στους ώμους των συμπαιχτών του.

Info

 * To 1943 στρατεύτηκε. Υπηρέτησε τέσσερα χρόνια στον Τουρκικό στρατό κι ουσιαστικά άρχισε τη καριέρα του από τη Φενέρ Μπαχτσέ το 1947.

 * Εφτά φορές ήταν αρχηγός της εθνικής Τουρκίας

* Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο έργάστηκε για λίγο ως σχολιαστής στην εφημερίδα «Τερσουμάν».

 * Στις 3 Μαΐου 2009 στο Καδή Κιόϊ, το προάστιο της Κωνσταντινούπολης αποκαλύφθηκε το άγαλμά του.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το άγαλμα του Λευτέρη Αντωνιάδη έξω από το στάδιο της Fenerbahçe Spor Kulübü




 *Με τη Φενερ Μπαχτσέ έπαιξε σε 615 αγώνες και σημείωσε 323 γκολ

* Κιουτσούκ σημαίνει μικρός. Κι αυτό το Κιουτσούκ μπροστά από το επώνυμό του έγινε ένα με το όνομά του. Τον φώναζαν «μικρό» γιατί με το… ζόρι έφθανε το 1μ67 σε ύψος.

 * Παντρεύτηκε κι απέκτησε τρία παιδιά. Κανένα όμως δεν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο.

 * Ένας δρόμος στη Πρίγκηπο φέρει το όνομά του.

 * Οι Τούρκοι όταν έπαιζε μπάλα τον αποκαλούσαν «καθηγητή».

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ

Η μάχη της κοκκινιάς κράτησε από τις 4 μέχρι τις 8 Μαρτίου του 1944 και τελικός νικητής αυτής σύγκρουσης ήταν ο ΕΛΑΣ  και Νικαιώτικος λαός



 ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 1944





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Παλαιό σπίτι στην ανταρτομάνα Κοκκινιά.





Η πόλη της Κοκκινιάς δέχεται επίθεση από δύο κατευθύνσεις από χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες.
Μια ομάδα κινείται από την Λεύκα με ένα καμιόνι χωροφύλακες  και βρίσκει αντιμέτωπο τις δυνάμεις του 1ου τάγματοςτου 5ου συντάγματος του ΕΛΑΣ  Πειραιά, με διοικητή τον Σωτήρη Κύβελο και καπετάνιο τον Νίκο Χιωτάκη, οι χωροφύλακες υποχρεόνονται να υποχωρήσουν.

Η δεύτερη επίθεση γίνεται από την οδό Κυδωνιών (σήμερα Π Ράλη) στο ύψος του Γ Νεκροταφείου που αποτελείτο από δύο καμιόνια με χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες, στην περιοχή αυτή η πόλη ήταν αραιοκατοικημένη, την εισβολή αυτή αντιμετωπίζει το 3ο τάγμα του ΕΛΑΣ Κοκκινιάς με διοικητή τον Γιάννη Πισσανό, οι μάχες εξαπλώνονται από το Γ Νεκροταφείο μέχρι τις εργατικές κατοικίες, (στο σημερινό Κρατικό Νοσοκομείο Νικαίας), ο ΕΛΑΣ σκορπίζει τους ταγματασφαλίτες οι οποίοι υποχωρούν προς την Αθήνα και κάποιοι από αυτούς υποχωρούν άτακτα προς το Κουτσουκάρι (Δήμος Κορυδαλλού, περιοχή πλατείας Ελευθερίας).




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Διοίκηση του 6ου Ανεξαρτήτου Συντάγματος ΕΛΑΣ Πειραιά. Διακρίνονται καθισμένοι από αριστερά Νίκανδρος Κεπέσης (καπετάνιος), Σ Κύβελος (Διοικητής), ανάμεσά τους όρθιος Κ Μακρής (Β Καπετάνιος).




Η φυγή των Ταγματασφαλιτών έγινε με απώλειες 12 τραυματίες ταγματασφαλίτες, στην υποχώρησή τους αυτή καίνε και τρομοκρατούν τον πληθυσμό στο Κουτσουκάρι, από τις σφαίρες τους σκοτώνεται ένας λούστρος και ένας παλιατζής που ήταν έξω από το μπακάλικο του Λαφαζάνη στην Κυδωνιών.

Το ίδιο βράδυ το ΕΑΜ αποφασίζει γενική επιφυλακή και ενημέρωση του λαού.




ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 1944



Οι Κοκκινιώτες πραγματοποιούν μεγάλη διαδήλωση στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, μόλις τελειώνει το συλλαλητήριο, η πόλη δέχεται πάλι επιδρομή από δύο διευθύνσεις, από την Λεύκα και την Θηβών. 




ΔΕΥΤΕΡΑ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 1944


Ο Πειραιάς κάνει πανεργατική απεργία συμπαράστασης προς τον Νικαιώτικο λαό.

Δύο φορτηγά με ταγματασφαλίτες προσπαθούν να μπουν στην Κοκκινιά από το Γ Νεκροταφείο, δίνεται μάχη και ο ΕΛΑΣ τους τρέπει σε φυγεί στον ελαιώνα δίπλα στο νεκροταφείο.

Οι ταγματασφαλίτες ανδιοργανόνονται και ενισχύονται συνολικά  600 περίπου χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες με δέκα φορτηγά προχωρούν αργά από την Κυδωνιών.

Την πρώτη αντίσταση συναντούν από τις ταράτσες των εργατικών πολυκατοικιών ( Νοσοκομείο Νικαίας) από την διμοιρία του Μιχάλη Ραφαηλάκη, η διμοιρία αυτή διεξάγει μάχη καθυστερήσεως.

Στην συνέχεια η διμοιρία του θωμά Σεβίλια στην Παιδική Στέγη  μπαίνει στην μάχη και λίγο πιό κάτω ( ΕΥΔΑΠ) η διμοιρία του "Μπαρμπα γιώργου" (Γιώργος Κιστριάδης).


 
ΤΡΙΤΗ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 1944






 Συνολικά Γερμανοί, χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες είχαν 34 νεκρούς και πάνω από 100 τραυματίες, ο οπλισμός με τον οποίο αντιστάθηκε ο ΕΛΑΣ στις μάχες ήταν 42 περίστροφα, 1 οπλοπολυβόλο μς 1300 σφαίρες, ένα πολυβόλομε 50 σφαίρες και 50 χειροβομβίδες.

Σε κάθε στενό της Κοκκινιάς γύρω από το Περιβολάκι οι μάχες είναι σφοδρές, σώμα με σώμα, για κάθε τετραγωνικό μέτρο, οι θέσεις αλλάζουν διαρκώς χέρια με διαρκείς επιθέσεις και αντεπιθέσεις.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Χαρακτικό του Κώστας Γραμματόπουλος "ο  ΕΛΑΣ".



Ο ΕΛΑΣ υποχωρεί λόγω ελλείψεως πυρομαχικών, από την μεριά του Δημαρχείου οι γερμανοτσολιάδες μπαίνουν στην πόλη. Τους αντιμετωπίζει το 3ο τάγμα του ΕΛΑΣ με ένα οπλοπολυβόλο και χειροβομβίδες ο Στέλιος Καλδάρας ( ένα παιδόπουλο 18 χρονών που αργότερα εκτελέστηκε από τους Ταγματασφαλίτες, προς τιμή του ο ρεμπέτης Μιχάλης Γενίτσαρης έγραψε το τραγούδι "Στέλιος Καλδάρας" και το τραγούδησε λίγους μήνες μετά σε εκδήλωση στην πλατεία του Αγίου Νικολάου σε εκδήλωση του ΕΛΑΣ Κοκκινιάς προς τιμή του Στέλιου Καλδάρα).

Οι ταγματασφαλίτες υποχωρούν, πίσω από το κινηματογράφο ΟΡΦΕΑΣ σκοτώνεται ο ταγματάρχης των Γερμανοτσολιάδων Λαζάρου 3 χωροφύλακες και 8 γερμανοτσολιάδες, οι  δοσίλογοι έουν περίπου 20 τραυματίες. Τα λάφυρα του ΕΛΑΣ είναι μια μοτοσικλέτα ένα πολυβόλο ατομικός οπλισμός και πυρομαχικά.

Το 2ο τάγμα φυλάει την οδό Καραισκάκη αλλά λόγω ελλείψεων σε πυρομαχικά στις 10.30 υποχωρεί.

Μέχρι τις 11.00 η αντίσταση του ΕΛΑΣ έχει καμφθεί λόγω μη υπάρξεως πυρομαχικών. Οι Γερμανοί έχουν καταλάβει το Περιβολάκι και 15 Γερμανοί προσπαθούν να μπουν στην οδό Καραισκάκη, οπλισμένοι με όλμους και πολυβόλα , τους απωθεί το 2ο τάγμα, ο ΕΛΑΣ από εδώ και εμπρός πυροβολεί επιλεκτικά μόνο όταν είναι απαραίτητα λόγω ελλείψεως πυρομαχικών.
Στις 11.00 αποφασίζεται επίθεση με όσα πυρομαχικά έχουν απομείνει έστω και με πέτρες με στόχο την κατάληψη της πλατείας στο Περιβολάκι.
Η διμοιρία του Θοδωρή Μπιζάνη μαζί με τον Στέλιο Καλδάρα επιτίθεται από την οδό Καραισκάκη, η διμοιρία του Μιχάλη Ραφαηλάκη από την οδό Κονδύλη, η διμοιρία του "μπάρμα Γιώργου' από το γήπεδο, και η διμοιρία του Θωμά Σεβίλια από την Κυδωνιών από την μεριά της οδού Λαοδικείας.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Κοκκινιά, οδός Γ. Κονδύλη & Καισαρείας.




Οι Γερμανοί έχουν εγκατασταθεί στο κτίριο της οδού Λαμψάκου με όλμους και βάλουν στους Κοκκινιώτες. Η αντεπίθεση κράτησε μέχρι τις 13.30 οι Γερμανοί αιφνιδιάζονται και αφήνουν τις θέσεις τους και υποχωρούν προς τον Αη Γεώργητου Κορυδαλλούκαι τον Αη Γιώργη της Νικαίας και εκεί οχυρόνονται στο σχολείο που είναι μεταξύ των δρόμων Γρεβενών και Ραιδεστού.
Τα πυρομαχικά του ΕΛΑΣ έχουν εξαντληθεί, ενώ ο ανεφοδιασμός από τις γύρω περιοχές είναι αδύνατος διότι η Κοκκινιά έχει περικυκλωθεί από ισχυρές Γερμανικές δυνάμεις.

Στις μάχες της 7ης Μαρτίου σκοτόθηκε ο λοχαγός του ΕΛΑΣ Γιώργος Βογιατζής και το πτώμα του το κρεμάσανε οι ταγματασφαλίτες σε ένα δένδρο στην συμβολή των οδών Ιωνίας και Κασταμονής





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μιχάλης Γενίτσαρης αριστερά με το μπουζούκι το 1941.



Ο ΣΤΕΛΙΟΣ Ο ΚΑΡΔΑΡΑΣ είναι του Μιχάλη Γενίτσαρη.


Πενθοφορεί η Αγια Σοφιά, Παλιά και Νέα Κοκκινιά
Κλάψε κι εσύ τωρα ντουνιά, πιάσαν το Στέλιο τα σκυλιά.

Τον πιάσαν γερμανόφιλοι και ταγματασφαλίτες
Τον Στέλιο τον Καρδάρα μας, στο Ρέντη οι αλήτες.

Δεμένο τον επήγανε μπρος στον Αγιο Διονύση
Δέκα ντουφέκια του ριχναν ώσπου να ξεψυχήσει.

Κι άδικα τον σκοτώσανε λες κι ήτανε κατάρα
Γιατ' ήταν στην αντίσταση, τον Στέλιο τον Καρδάρα.

Θεέ μου αν προλάβαινες, να 'κανες άλλη κρίση
Που 'χε μανούλα κι αδερφές και έπρεπε να ζήσει.







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  «Τα χωνιά του ΕΑΜ» έργο του Α. Τάσσου



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

"Το μπλόκο της Κοκκινιάς" Έκδοση ΔΗΜΟΣ ΝΙΚΑΙΑΣ 2004 



















\


ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...