Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

ΛΕΦΤΕΡΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ


(Lefter Küçükandonyadis)



«Ξέρω πως όταν πεθάνω θα τυλίξουν το φέρετρό μου

με την ερυθρά ημισέληνο, αλλά η καρδιά μου

θα είναι γαλάζια με σταυρό...

Και όταν φεύγω, βάλτε να παίζει το τραγούδι "η αλήθεια"να το ακούω με σπαραγμό».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η κηδεία του Λευτέρη Αντωνιάδη (15-1-2012) έγινε  στη γενέτειρα του Πρίγκηπο, από τον Μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρο, ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης.

   


O Λευτέρης Αντωνιάδης γεννήθηκε το 1925 στην Κωνσταντινούπολη από πατέρα Έλληνα ψαρά και μητέρα Τουρκάλα και είχε άλλα δέκα αδέρφια. Ο Λεφτέρης Αντωνιάδης γεννήθηκε Έλληνας, αλλά διέπρεψε ως Τούρκος στην εθνική και στο μυθικό παγκόσμιο κύπελλο του 1954. Άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Ταξίμσπορ (Taksimspor), μια συνοικιακή ομάδα της Πόλης.

Το 1947 πήρε μεταγραφή στη Φενέρμπαξε κι αμέσως άρχισε να διακρίνεται το ταλέντο του. Το 1951 πήρε μεταγραφή στην ιταλική Φιορεντίνα, ο πρώτος ποδοσφαιριστής από την Τουρκία που πέτυχε κάτι παρόμοιο. Την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε στη γαλλική Νις.



Έπειτα επέστρεψε στη Φενερμπαξέ, με την οποία αγωνίστηκε σχεδόν ως το τέλος της καριέρας του. Μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές ποδοσφαιριστής της ομάδας. Με τη Φενέρ κατέκτησε δυο πρωταθλήματα Κωνσταντινούπολης κι από το 1959 που ιδρύθηκε η εθνική κατηγορία (Turkish League) τρεις εθνικούς τίτλους (1959, 1961, 1964). Αν και αγωνίστηκε μόνο σε έξι πρωταθλήματα παραμένει ως τώρα ο τρίτος σε συμμετοχές (151) και γκολ (74) παίκτης της ομάδας. Συνολικά με τη Φενέρ από το 1947 ως το 1964 αγωνίστηκε σε 615 ματς σκοράροντας 423 γκολ. Μάλιστα το 1953-54 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος.





Το 1964 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ αν και ήταν ήδη 39 ετών. Όμως, πρόλαβε να αγωνιστεί μόνο σε πέντε ματς σκοράροντας δύο γκολ. Τραυματίστηκε σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης  και αναγκάστηκε να τερματίσει την καριέρα του.

Ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες παγκοσμίως τη δεκαετία του ’50. Αγωνίστηκε 46 φορές με την Εθνική ομάδα της Τουρκίας από το 1948 ως το 1963, από τις οποίες τις εννιά ως αρχηγός. Συμμετείχε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954. Μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σκόρερ του τουρκικού εθνικού συγκροτήματος με 20 γκολ πίσω από τον Χακάν Σουκούρ,  άλλες τέσσερις ήταν με την ολυμπιακή ομάδα. Μετείχε στην ολυμπιάδα του 1948 στο Λονδίνο και ήταν ο νεότερος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας. Έπαιξε και στους δύο αγώνες που έδωσε η Τουρκία: με Γιουγκοσλαβία (1-3) και Κίνα (4-0) και πέτυχε ένα γκολ.

Έπαιξε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1954 σκοράροντας δύο γκολ κι επιλέχτηκε στη Μικτή Κόσμου. Συνολικά πέτυχε 20 γκολ με την εθνική ομάδα και μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σκόρερ της όλων των εποχών.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε επισκεφθεί τον θρυλικό Λευτέρη σε νοσοκομείο της Πόλης στις 26 Δεκεμβρίου 2010.




Υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας που τιμήθηκε με το "Χρυσό μετάλλιο" της τουρκικής ομοσπονδίας.

Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, εργάστηκε ως προπονητής. Αρχικά στην Αθήνα στο Αιγάλεω κι έπειτα στη Νότια Αφρική στη Supersport United του Γιοχάνεσμπουργκ.



Το 1967 επέστρεψε στην Τουρκία, όπου δούλεψε διαδοχικά στις ομάδες: Samsunspor, Orduspor, Mersin Idmanyurdu και Boluspor.



Ο Λεφτέρ, όπως τον αποκαλούσαν οι Τούρκοι, είχε το παρατσούκλι ordinaryus, δηλαδή προφέσορας, διότι είχε άνεση στο σκοράρισμα και σχεδόν πάντα έβρισκε τα δίκτυα με σιγουριά. Λέγεται ότι δεν είχε χάσει ποτέ πέναλτι. Το όνομά του είναι θρύλος μεταξύ των οπαδών της Φενέρμπαξε, οι οποίοι ακόμα τραγουδούν το σύνθημα: 'Ver Leftere Yazsin Deftere', που σημαίνει «Δώσε στον Λεύτερη, θα γράψει στο τεφτέρι», δηλαδή «Μη χάνεις το Λευτέρη από τα μάτια σου, διότι θα σκοράρει».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Lefter Küçükandonyadis με τα χρώματα της Εθνικής Τουρκίας. Ο αρχηγός της εθνικής Τουρκίας με σταυρό στο λαιμό!


Ο Λευτέρης μετείχε στην ομάδα της Εθνικής Τουρκίας που είχε καταφέρει να νικήσει τη θρυλική ουγγρική ομάδα του Φέρεντς Πούσκας το 1956 με 3-1. Μάλιστα, είχε σκοράρει δύο γκολ. Μετά το ματς οι Ούγγροι παραδέχτηκαν την ανωτερότητα των αντιπάλων τους λέγοντας πως αν η Τουρκία είχε παίξει έτσι και το 1954 στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, θα είχε σίγουρα τερματίσει στην τετράδα.

 Στα 86 του χρόνια παρακολούθησε την ακμή και την παρακμή του ελληνισμού της Πόλης και ανήκε στην κατηγορία αυτών που δεν μπορούσαν να ζήσουν μακριά από τον τόπο τους.



Ήταν δεμένος με τη Πρίγκιπο, το μεγαλύτερο από τα Πριγκιπόνησα της Πόλης κι εκεί επέλεξε να μείνει. Ακόμα κι όταν η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε αρνήθηκε να φύγει από τη Πρίγκιπο. Στο νοσοκομείο της έμεινε κι έδινε τη δική του μάχη. Κι όταν αυτή χανόταν, τότε δέχτηκε να μεταφερθεί στη Πόλη, στο Αμερικανικό Νοσοκομείο. Η διάγνωση των γιατρών; Βαριάς μορφής πνευμονία που του δημιούργησε πρόβλημα στη καρδιά.



Ο Λευτέρης Αντωνιάδης που έγινε Λεφτέρ Κιουτσούκ, δηλαδή μικρός, Αντωνιάδης ήταν ο Έλληνας που λάτρεψε τον τόπο του. Και λατρεύτηκε από τους Τούρκους. Για τους οπαδούς της Φενέρ Μπαχτσέ, την ομάδα που λάτρεψε ήταν κάτι περισσότερο από είδωλο. Αντιπροσώπευε την ίδια της την ιστορία.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το “αντίο” των οπαδών της ΑΕΚ στον Λευτέρη Αντωνιάδη.

Ο Αντωνιάδης περνούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Παλαιό Φάληρο όπου είχε δικό του διαμέρισμα και έκανε παρέα με παλιούς Κωνσταντινοπολίτες στο καφενείο της οδού Σειρήνων. Το αγαπημένο του τραγούδι ήταν  «η αλήθεια» με τη Γιώτα Νέγκα, το άκουγε και δάκρυζε...








Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο νησί Πρίγκηπος (Büyükada), το μεγαλύτερο των Πριγκιποννήσων, όπου ένας δρόμος φέρει το όνομά του. Δρόμος με το όνομά του υπάρχει και στην Πόλη. Πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2012, σε ηλικία 86 ετών, σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, όπου νοσηλευόταν με προβλήματα υγείας τις τελευταίες ημέρες.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τη δεκαετία του ’60 χάρη στον Λεφτέρ πολλοί Τούρκοι γίνονταν οπαδοί της Φενέρμπαχτσε! Ήταν ο απόλυτος σταρ.






Η ταυτότητα του Λεφτέρ



 Γεννήθηκε: 22 Δεκεμβρίου 1925 στη Πρίγκηπο



 Πέθανε: 13 Ιανουαρίου 2012 στη Κωνσταντινούπολη

 Εθνικότητα: Τούρκος

 Θέση: Σέντερ φορ

 Ύψος: 1μ67

Ομάδες



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Λεφτέρης ήταν ο μύθος των τουρκικών γηπέδων.


                                              ΣΥΜ       ΓΚΟΛ



1941-43: Ταξίμ                          90           75



 1947-51: Φενέρ Μπαχτσέ            135        100

 1951-52: Φιορεντίνα                    30           4

 1952-53: Νις                              12            2

 1953-64: Φενερ Μπαχτσέ             480        323

 1964-65: ΑΕΚ                                5           2

 1965: Φενερ Μπαχτσέ

Τίτλοι

 Πρωτάθλημα Τουρκίας: 3 (1959,61,64)

Κύπελλο Τουρκίας: 1 (1964)

 1ος σκόρερ στο πρωτάθλημα: 1 (1954)

Συμμετοχές στην εθνική Τουρκίας: 46

Γκολ με την εθνική: 21

Περίοδος: 1948-63

Συμμετοχές σε Μουντιάλ

1954 (11η): 3 αγώνες, 3 γκολ

Η προπονητική του καριέρα

1965: Αιγάλεω

1965-66: Σούπερ Σπορ Γιουνάϊτεντ-Γιοχάνεσμπουργκ

1966-67: Σάμσουν σπορ

1967-68: Ορντού σπορ

1968-69: Μερσίν Ιντμαμ Γιουρντού

1969-70: Μπολού σπορ




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στους ώμους των συμπαιχτών του.

Info

 * To 1943 στρατεύτηκε. Υπηρέτησε τέσσερα χρόνια στον Τουρκικό στρατό κι ουσιαστικά άρχισε τη καριέρα του από τη Φενέρ Μπαχτσέ το 1947.

 * Εφτά φορές ήταν αρχηγός της εθνικής Τουρκίας

* Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο έργάστηκε για λίγο ως σχολιαστής στην εφημερίδα «Τερσουμάν».

 * Στις 3 Μαΐου 2009 στο Καδή Κιόϊ, το προάστιο της Κωνσταντινούπολης αποκαλύφθηκε το άγαλμά του.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το άγαλμα του Λευτέρη Αντωνιάδη έξω από το στάδιο της Fenerbahçe Spor Kulübü




 *Με τη Φενερ Μπαχτσέ έπαιξε σε 615 αγώνες και σημείωσε 323 γκολ

* Κιουτσούκ σημαίνει μικρός. Κι αυτό το Κιουτσούκ μπροστά από το επώνυμό του έγινε ένα με το όνομά του. Τον φώναζαν «μικρό» γιατί με το… ζόρι έφθανε το 1μ67 σε ύψος.

 * Παντρεύτηκε κι απέκτησε τρία παιδιά. Κανένα όμως δεν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο.

 * Ένας δρόμος στη Πρίγκηπο φέρει το όνομά του.

 * Οι Τούρκοι όταν έπαιζε μπάλα τον αποκαλούσαν «καθηγητή».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...