Κυριακή 19 Μαΐου 2013

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΕΡΙ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ





Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων;
 Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αλ. Παπαδιαμάντης (Σκιάθος 4 Μαρτίου 1851  - Σκιάθος 3 Ιανουαρίου 1911) .


Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους.

 Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ’ εξεθέωναν οι προεστοί κ’ οι «γυφτοχαρατζήδες», τώρα σε «αθεώνουν» οι βουλευταί κ’ οι δήμαρχοι.

Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν «φούρνους με καρβέλια», δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ’ τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, ον ήθελαν παρουσιάσουν. …

Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει την φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν.

 Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…





 Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθοράν, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ’ επιδεξιώτερον τον κόθορνον.

άμυνα περί πάτρης θα ήτο:
 η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών,
 η εθνική αγωγή,
 η χρηστή διοίκησις,
 η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού,
 του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος,
 και η πρόληψις της χρεοκοπίας.




Από την εφημερίδα Ακρόπολη το 1896

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


(Μιας και μιλήσαμε για τις προσπάθειες της Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg (ERR) να ληστέψει το Άγιο Όρος - http://pluton22.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4878.html - ας δούμε πως ο Ιωάννης Μεταξάς με την έναρξη του πολέμου πρόβλεψε και  διασφάλισε την πολιτιστική μας κληρονομια, τους θησαυρούς των Ελληνικών μουσείων).


           

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Από την προετοιμασία απόκρυψης των επιτύμβιων γλυπτών του Μουσείου της Ακρόπολεως . (Φωτογραφικό Αρχείο Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου).




Ο Μεταξάς δεν έτρεφε καμιά αυταπάτη ότι ο πόλεμος θα περιοριζόταν μόνο με την Ιταλία, προέβλεπε επέκταση των πολεμικών συγκρούσεων και με την Γερμανία, και πιθανό ενδεχόμενο την κατάληψη των Αθηνών, παρά τις νίκες στην Πίνδο άρχισε να κινεί τον κρατικό μηχανισμό για να διαφυλαχτούν από τους κινδύνους του πολέμου και της επερχομένης Γερμανικής κατοχής θησαυροί των μουσείων μας.


Στις 11 Νοεμβρίου 1940 το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων έδωσε λεπτομερείς οδηγίες σχετικά με το που και πως αλλά και ποιοι θα ασχολούνται με τις αποκρύψεις αρχαίων εκθεμάτων των μουσείων, σχηματίστηκαν λοιπόν Επιτροπές Απόκρυψης και Ασφάλισης των θησαυρών των μουσείων της χώρας.


Η εργασία αυτή έπρεπε να γίνει το γρηγορότερο με την βοήθεια των φυλάκων και το έργο είχε συντελεστεί έως τον Απρίλιο του 1941.  






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η απόκρυψη του Κούρου του Σουνίου ΕΑΜ 2720 στο όρυγμα που είχε διανοιχθεί μπροστά από το βάθρο του. (Φωτογραφικό Αρχείο Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου).



 Οι αρχαιολογικές σχολές που ήταν στην Ελλάδα ήταν πολλές κάποιες απ αυτές βρέθηκαν στο στρατόπεδο του Άξονος και κάποιες των συμμάχων, αυτές οι σχολές ήξεραν επ ακριβώς τι θησαυρούς έκρυβαν τα Ελληνικά μουσεία και πιθανόν να σχεδίαζαν την αρπαγή τους. Στις Επιτροπές Απόκρυψης και Ασφάλισης των θησαυρών προήδρευαν κατά κανόνα Αρεοπαγίτες  και δικαστικοί και συμμετείχαν άτομα που θα εγγυώνται την μη διαρροή πληροφοριών. Κατ αρχάς δημιουργήθηκαν κατάλογοι εκθεμάτων  κατά μουσείο, έγιναν πρωτόκολλα απόκρυψης, στις 28 Νοεμβρίου 1940 τοποθετήθηκαν σε 4 μεγάλα σφραγισμένα  κιβώτια και παραδόθηκαν στον γενικό ταμία της Τραπέζης της Ελλάδος, ο οποίος τα τοποθέτησε στο Θησαυροφυλάκιο της τραπέζης.

Των μεγάλων μουσείων τα αρχαία ασφαλίστηκαν σε τόπους που πολύ δύσκολα παραβιάζοντο, την απόκρυψη των εκθεμάτων πχ του Εθνικού αρχαιολογικού μουσείου βοήθησαν ο Άγγλος Alan Wace ο Γερμανός Otto Walter. Tα μεγάλα χάλκινα αγάλματα του Εθνικού Μουσείου συσκευάστηκαν με ειδικά αδιάβροχα περιτυλίγματα και πισσόχαρτο και τοποθετήθηκαν σε κιβώτια πισσαρισμένα επίσης εσωτερικά για να φυλαχτούν από την υγρασία, η κεραμική και τα αντικείμενα μικροτεχνίας φυλάχτηκαν σε κιβώτια και όλα μαζί στα υπόγεια του Εθνικού Μουσείου. 






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στις 18 Ιουνίου 1940 ο υφυπουργός Παιδείας Ν. Σπέντζας ανακοίνωσε με εμπιστευτικό του έγγραφο ότι «Από σήμερον απαγορεύομεν την χορήγησιν κανονικών αδειών, κατόπιν αποφάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου». Με την κήρυξη του πολέμου τέσσερις μήνες μετά, η Αρχαιολογική Υπηρεσία αντέδρασε αστραπιαία. Με έγγραφό της στις 11 Νοεμβρίου 1940 που απεστάλη σε όλες τις τοπικές διευθύνσεις, εξέδωσε ειδικές τεχνικές οδηγίες «διά την προστασίαν των αρχαίων των διαφόρων μουσείων από τους εναερίους κινδύνους». Σε αυτές προβλέπονταν δύο τρόποι ασφάλισης των ογκωδών και μη μετακινήσιμων εκθεμάτων. Ο πρώτος ήταν «διά της περικαλύψεως του αγάλματος διά γαιοσάκκων, αφ' ου προηγουμένως τούτο περιβληθή δι' ενός ξυλίνου ικριώματος επενδεδυμένου διά σανίδων ως το υπόδειγμα» και ο δεύτερος, που προκρίθηκε ως αποτελεσματικότερος, με την κατάχωση των αγαλμάτων εντός του δαπέδου της αίθουσας ή στην αυλή του μουσείου ή σε περιφραγμένες αυλές και υπόγεια δημόσιων ιδρυμάτων. Η μέθοδος της κατάχωσης, μάλιστα, δινόταν με κάθε λεπτομέρεια. Τα αγάλματα έπρεπε να αποτεθούν στον πυθμένα του ορύγματος που ήταν επενδεδυμένο με οπλισμένο σκυρόδεμα, σε οριζόντια θέση (σαν νεκρά σώματα σε τάφο), να καλυφθούν με αδρανή υλικά και το όρυγμα να σφραγιστεί με πλάκα τσιμέντου. Για τα χάλκινα και για τα πήλινα προβλεπόταν η φύλαξη εντός κιβωτίων επενδεδυμένων με κερόχαρτο ή πισσόχαρτο για τον φόβο της υγρασίας. 




Το πρωί της 29ης Νοεμβρίου 1940 τοποθετήθηκε μια πινακίδα στην πόρτα των μουσείων «Το μουσείο θα παραμένει για μερικές ημέρες κλειστό λόγω επισκευών» και στο εσωτερικό ένα μελίσσι ανθρώπων εργαζόταν ακατάπαυστα, εργάτες έσκαβαν εντός του μουσείου και δημιουργούσαν μεγάλους χώρους για την αποθήκευση εκθεμάτων, άλλοι κατέγραφαν τα εκθέματα, άλλοι συσκεύαζαν, έβαζαν  σάκους με άμμο, έγραφαν κάρτες, δοκίμαζαν την στερεότητα των χώρων και κρατούσαν σημειώσεις. Μετά το μεσημέρι αφού έφυγαν οι εργάτες οι Επιτροπές Απόκρυψης και Ασφάλισης των θησαυρών άνοιξαν καταπακτές και βρέθηκαν σε παμπάλαιες υπόγειες στοές που είχαν καινούργια υποστηρίγματα από οπλισμένο σκυρόδεμα, εδώ λοιπόν θα έβρισκαν καταφύγιο τα μεγάλα αγάλματα του μουσείου.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι «Αρχαιολάτρες» κλέφτες στη διάρκεια της Κατοχής σε 37 πόλεις και περιοχές της χώρας έκλεψαν αρχαιότητες, ενώ την ίδια περίοδο Γερμανοί αρχαιολόγοι πραγματοποίησαν παράνομες ανασκαφές σε 17 περιοχές της Ελλάδος, απ’ όπου τα ευρήματα εστάλησαν στη Γερμανία. Έγιναν σημεία και τέρατα από την πρώτη στιγμή...  Γερμανοί αξιωματικοί είχαν "προμηθευτεί" άριστη αρχαία κεφαλή γυναικός του 4ου αιώνος π.Χ., την οποία "χάρισαν" στον στρατάρχη List. Φαντάζεται κανείς τι θα είχε συμβεί αν δεν είχε πάρει τα μέτρα απόκρυψης η κυβέρνηση του Ι Μεταξά.



Στις 30 Νοεμβρίου 1940 όταν γύρισαν οι εργάτες τα γλυπτά σφαλίστηκαν στα υπόγεια και σκεπάστηκαν τα κιβώτια με άμμο μερικά που ήταν χωρίς συσκευασία, 35 κιβώτια του μουσείου της Ακροπόλεως που δεν μπορούσαν να ταφούν τα έστειλαν νύκτα με συνοδεία στο σπήλαιο Εννεακρούνου και άλλα 20 στην φυλακή του σωκράτη απέναντι από τον Ιερό Βράχο στην σπηλιά που είναι αριστερά από το εκκλησάκι του Αι Δημήτρη του Λουμπαρδιάρη, κάποια κρύφτηκαν σε τάφρους που ανοίχτηκαν στις ίδιες τις αίθουσες που ήταν εκτεθειμένα, τα μη ιδιαίτερα σημαντικά εκθέματα έμειναν στις άδειες ερημωμένες αίθουσες.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο εγκιβωτισμό του αμφορέα Α 803. «Η όψη του μουσείου τον Απρίλη του 1941, γυμνωμένου από όλο το περιεχόμενό του, ήταν μια εικόνα ερήμωσης. Οι τοίχοι γυμνοί, τα δάπεδα πολλών αιθουσών σκαμμένα, οι προθήκες άδειες». Ήταν η εικόνα που αντίκρισαν οι Γερμανοί αξιωματικοί το πρωί της Δευτέρας 28 Απριλίου.



Προφυλάξεις πήραν και στους χώρους εξωτερικά του μουσείου, φρόντισαν να υψώσουν στα παράθυρα ολόκληρα βουνά από σάκους με άμμο, τα πολύτιμα χρυσά, δακτυλιόλιθοι κα άλλα συσκευάστηκαν σε κιβώτια και στάλθηκαν στο θησαυροφυλάκιο της Τραπέζης της Ελλάδος, αυτή η εργασία ήταν πολύ κοπιαστική και συμπεριελάμβανε και ευρήματα της ανασκαφής των Δελφών του 1939, ελεφάντινα, χρυσά, μικρά χάλκινα, αυλητές και πλήθος άλλα η παράδοσή τους τελείωσε στις 4 Απριλίου 1941 λίγο πριν μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα.

Οι κυριότερες εργασίας έγιναν από έμπιστους τις βραδινές ώρες όταν αποχωρούσαν οι εργάτες, από 28 Οκτωβρίου μέχρι 10 Νοεμβρίου 1940 έγινε και η συσκευασία και η εξασφάλιση των νομισμάτων του νομισματικού Μουσείου, στις 2 Νοεμβρίου 1940 ήσαν έτοιμα 20 κιβώτια που τα πήγαν στην Τράπεζα της Ελλάδος, στις 4 Νοεμβρίου κατατέθηκαν άλλα 18 κιβώτια και στις 10 Νοεμβρίου είχε ολοκληρωθεί ο εγκιβωτισμός σε 61 κιβώτια.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Κούρος του Σουνίου βυθίζεται στα έγκατα του Αρχαιολογικού Μουσείου. Θα ξαναδεί το φως χρόνια μετά.


Στον Παρθενώνα ανοίχτηκε μεγάλος λάκκος που χωρίστηκε σε τρία διαμερίσματα, στον λάκκο αυτό τοποθετήθηκαν εκθέματα μέχρι τις 28 Ιανουαρίου 1941 οπότε κατασκευάστηκε καλύπτρια πλάκα στο δάπεδο από οπλισμένο σκυρόδεμα, μια άλλη μεγάλη κρύπτη ήταν στον χώρο του μουσείου της Ακροπόλεως αυτή που της δόθηκε το κωδικό όνομα «κρύπτη της αυλής».


Και στους Δελφούς έγιναν εργασίες απόκρυψης πχ ο Ηνίοχος μεταφέρθηκε μέσα σε δύο  λαξευτούς τάφους στον κήπο του μουσείου, χωρίστηκε στα δύο και τοποθετήθηκε σε κιβώτια με άχυρο και βαμβάκι, άλλα φυλάχτηκαν σε υπόγειο Ελληνιστικό τάφο μεταξύ του μουσείου και του Ιερού. Τα ίδια περίπου σενάρια εφαρμόστηκαν σε όλα τα μουσεία της χώρας, σε ιδιωτικές συλλογές και σε πολλά μοναστήρια, τεράστια η βοήθεια των σπηλαιολόγων που κάλυψαν με επαγγελματικό τρόπο αλλά και με την σιωπή τους την εύρεση των καταλλήλων σπηλαίων για να διαφυλαχτούν   οι θησαυροί των μουσείων μας.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Παρά τις προσπάθειες δεν ήταν δυνατόν να προστατευθεί το σύνολο των μνημείων μας και όπως ήταν αναμενόμενο, οι βάρβαροι κατακτητές Γερμανοί, Ιταλοί αλλά και οι Βούλγαροι λεηλάτησαν ότι τους ήταν δυνατόν να λεηλατήσουν, στην φωτογραφία βλέπουμε Γερμανούς αξιωματικούς και διπλωματικούς υπαλλήλους με λοστούς και σχοινιά να απομακρύνουν αρχαιoλογικά στοιχεία του πολιτισμού μας, οι φθορές από μίσος των γερμανών στρατιωτών δεν έχουν το όμοιό τους, πχ στην  Ελασσόνα – Πύθιον προκειμένου  να μαγειρέψουν, οι Γερμανοί στρατιώτες χρησιμοποίησαν εικόνες. Αλλά ας διαβάσουμε τι γράφει  ο ειδικός τόμος που εξεδόθη το 1946 από το υπουργείο Παιδείας με τίτλο «Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του πολέμου και των στρατευμάτων κατοχής».«Για τους Γερμανούς, όλα τα μνημεία ήταν ουρητήρια και κατά προτίμηση το εσωτερικό του Παρθενώνα». 



Η όλη προσπάθεια πέρα από την συμβολή αρχαιολόγων, σπηλαιολόγων εργατών, δασκάλων και όσων τέλος πάντων πήραν μέρος στο γιγάντιο αυτό έργο, δείχνει πόσο καλά ήταν προετοιμασμένη η χώρα για τον πόλεμο  και πόσο άξια αποδείχτηκε η κυβέρνηση του δικτάτορα Ι Μεταξά.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μετά την απελευθέρωση της χώρας, Έλληνες επιστήμονες άρχισαν να ανασύρουν από τις κρύπτες τα εκθέματα των μουσείων που περιέσωσε η οργανωμένη επιμέλεια του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΚΡΟΠΟΛΗ του Ιωάννη Γιαννόπουλου εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ

Καλτσάς Ν., «Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο», Αθήνα 2007

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βιβλίο του Dr Franz Dolger σχετικά με την Αθωνική Μοναχική πολιτεία, οι ΝΑΖΙ έστειλαν άνθρωπο που γνώριζε πολύ καλά τι θησαυρούς  περιείχε   το "περιβόλι της Παναγιάς" και ο Dr Franz Dolger από την  πρώτη στιγμή (δηλαδή το καλοκαίρι του 1941) γνώριζε ότι στόχος δεν ήταν η καταγραφή θρησκευτικών - πολιτιστικών μνημείων, αλλά η καταγραφή της θρησκευτικής - πολιτιστικής κληρονομιάς μας προκειμένου να την αρπάξουν οι γερμανοί κατακτητές.



            Από την αρχή της κατοχής  (Ιούνιος 1941 μόλις μπήκαν στην Ελλάδα, δεν έχασαν απ ότι βλέπεις καθόλου χρόνο)  οι Γερμανοί προσπάθησαν αποκτήσουν πρόσβαση προς τους επί χίλια χρόνια φυλασσόμενους θησαυρούς.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Γερμανός βυζαντινολόγος Φραντς Νταίλγκερ, επικεφαλής της πολυάριθμης ειδικής αποστολής Ρόζενμπεργκ για την καταγραφή των κειμηλίων του Αγίου Όρους, εν ώρα εργασίας. Δίπλα του, μόλις διακρινόμενος από πίσω, ο μετέπειτα καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακαδημαϊκός Μάρκος Σιώτης, ο οποίος τότε ήταν επιστημονικός βοηθός και διερμηνέας του πρώτου.



            Ήρθε λοιπόν με εντολή της Ανωτάτης στρατιωτικής αρχής των Γερμανών ο διαπρεπής βυζαντινολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου του Μονάχου και ναζιστής Δρ Φραντς Ντέλγκερ (Dr Franz Dolger) με ομάδα τεχνικών και επιστημόνων συγκεκριμένα:

- Ανθυπολοχαγό von Ingram  αρχηγό των Sonderkommandow στην Ελλάδα.
-  Α Deindl Διοικητή των κεντρικών υπηρεσιών του Ράιχ  από το Βερολίνο  εντεταλμένος του Al Rosenberg.
- Dr O Treitinger επιστημονικός συνεργάτης
-  Κ Κρεσς  (K Kress) ειδικός φωτογράφος από το επιτελείο του Al Rosenberg.
-  Ο Δρ Μ Σιώτης του Πανεπιστημίου Αθηνών
- Ο διερμηνέας Ε Τσιγκιρίτης.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πίσω από όλη αυτή την ιστορία κλοπής των θησαυρών του Αγίου Όρους βρίσκεται ο Alfred Rosenberg (1893-1946), ο δημιουργός της Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg (ERR), που στόχο είχε την ληστεία των πολιτιστικών μνημείων των κατεχομένων από τους γερμανούς χωρών.  


Για να δουλέψη απρόσκοπτα η επιστημονική ομάδα, οι γερμανικες αρχές ζήτησαν από την ελληνική Κυβέρνηση, όπως επίσης και από διάφορες προσωπικότητες, ανάμεσα στις οποίες και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος, να εφοδιάσουν τον Dr Franz Dolger και την ομάδα του με συστατικές επιστολές, που θα απευθύνονταν στην Ιερά Κοινότητα. Οι επιστολές αυτές ανακοινώθηκαν στην ΛΖ’ τακτική συνεδρίαση της Ιεράς Κοινότητος, στις 11 Ιουλίου 1941.

Τη συστατική επιστολή των γερμανικών αρχών προς την Κοινότητα υπέγραψε ο Γερμανός Στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλονίκης-Αιγαίου αντιστράτηγος Χάαρντε με ημερομηνία 29 Ιουνίου 1941. Η επιστολή αυτή συγκάλυπτε έντεχνα τους πραγματικούς λόγους της επιστημονικής ομάδας, δηλαδή την κλοπή των κειμηλίων. Η αλήθεια καλύπτεται στην επιστολή πίσω από την επιστημονική εργασία του φημισμένου Βυζαντινολόγου, που ήταν γνωστός στους Πατέρες του Όρους πριν από τον πόλεμο.

Η υπηρεσία αυτή λειτουργούσε δύο επιτελεία. Το πρώτο με την επωνυμία Religionswis-senschaften (Θρησκευτικές επιστήμες) με επικεφαλής τον Γενικό Επιθεωρητή του Γ΄ Ράϊχ Α. Ντάιλντ είχε στόχο τη συγκέντρωση πληροφοριών, ώστε να πραγματοποιηθούν μελέτες που αφορούν την Ορθόδοξη Εκκλησία, τις σχέσεις της με το Βατικανό και τη μελέτη του Ορθόδοξου Μοναχισμού. Το δεύτερο επιτελείο με την προσωνυμία “Άθως” είχε επικεφαλής τον Dr Franz Dolger   και αντικείμενο τη μελέτη των θησαυρών του Αγίου Όρους.







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Από τις εργασίες καταγραφής και φωτογράφησης των θησαυρών στο Άγιο Όρος.


            Την αποστολή χρηματοδότησε ο γερμανικός στρατός και υπεύθυνος ορίστηκε ο αρχιστράτηγος Λιστ .

            Επίσημα σκοπός ήταν η μελέτη και η φωτογράφηση  των θησαυρών του ΑΟ , συστατικές επιστολές προς την ΙΚ έδωσαν ο Γ Τσολάκογλου , Κ Λογοθετόπουλος, ο μητροπολίτης Γεννάδιος, ο αντιστράτηγος Χάαρντε και άλλοι.

            Η επιστημονική φήμη του Dr Franz Dolger ήταν γνωστή στο ΑΟ από κατ ιδία επισκέψεις του πριν τον πόλεμο.

            Ο Dr Franz Dolger επισκέφτηκε λοιπόν το ΑΟ στις 15/6/1941 και φωτογράφησαν το τυπικό (τράγο ) και χειρόγραφα του Πρωτάτου, συνολικά πραγματοποίησαν 1900 φωτογραφικές λήψεις, απ ότι καταλαβαίνεις αυτή ήταν η αρχή της σχεδιαζόμενης μεταφοράς των θησαυρών στην Γερμανία. Θα πρέπει να συνδυαστεί αυτή η υπόθεση με την αρπαγή από τους Ιταλούς τον Σεπτέμβριο του 1941 της αρπαγής των θησαυρών της Δήλου, που τελικά οι Ιταλοί αναγκάστηκαν να επιστρέψουν μετά την απειλή του Τσολάκολου ότι θα παραιτηθεί και θα καταγγείλει το γεγονός σε όλο τον κόσμο.



            Ο Τσολάκογλου μάλιστα έστειλε απόρρητο έγγραφο προς τον διοικητή Μακεδονίας τονίζοντας την ανάγκη περιφρούρησης των θησαυρών  του ΑΟ.







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πάσχα 1944. Γερμανοί με στολές και πολιτικά και μέλη της διοίκησης του Πρωτάτου, οι μοναχοί υλοποιόντας τις εντολές της κυβέρνησης Τσολάκογλου, απέκρυψαν πλήθος κειμηλίων από τις ορέξεις των γερμανών. Εξ άλλου ήδη η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά είχε φροντίσει να διασφαλίσει βασικά εκθέματα των Ελληνικών μουσείων.


ΤΑ ΜΟΥΛΑΡΙΑ

            Ο Dr Franz Dolger ευχαρίστησε την Ιερά Κοινότητα  του Αγίου Όρους με δύο επιστολές 12-10-1942 και 5-11-1942, εξέφρασε δε την ευγνωμοσύνη του με ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ! προς την Ιερά Κοινότητα (ΙΚ) να μοιράσει προς τις Μονές 10 μουλάρια της αποστολής του, και ιδιαίτερα ζήτησε   να δοθούν από ένα στις Ζωγράφου (Βουλγάρικη), Ιβήρων, Φιλοθέου, Εσφιγμένου και Κωνσταμονίτου.

            Η παράδοση έγινε κατά πανηγυρικό τρόπο από τον διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών Μ Σιώτη και τον διερμηνέα Ε Τσιγγερίτη στις 13/7/1941!
  




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ένας από τους κύριους οργανισμούς των ΝΑΖΙ  που ασχολούνται με την λεηλασία της πολιτιστικής κληρονομιάς στις κατεχόμενες από τους Ναζί χώρες κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg (ERR), μια ειδική επιχειρησιακή ομάδα εργασίας με επικεφαλής τον ηγετικό ιδεολόγο Rosenberg. Σε  εκτεταμένη έρευνα του διεθνούς Patricia Kennedy Grimsted περιγράφονται τα αρχεία της ERR σε 29 αποθήκες σε 9 χώρες


Η ΑΠΑΓΩΓΗ!

            Το φθινόπωρο του 1943 η Einstatzstab Reichsleiter Rosenberg επιχείρησε να πραγματοποιήσει την  απαγωγή των φωτογραφηθέντων θησαυρών ,  Ο Μέρτεν αργότερα υποστήριξε ότι με δική του υπόδειξη η Γερμανική Στρατιωτική Αστυνομία δεν επέτρεψε την είσοδο της Einstatzstab Reichsleiter Rosenberg  στο ΑΟ .

            Αυτό απ ότι καταλαβαίνεις δεν είναι αλήθεια το πιθανότερο είναι να μη εισήλθαν στο ΑΟ λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν με την συνθηκολόγηση της Ιταλίας.

            Ο Dr Franz Dolger βγάζουμε το συμπέρασμα ότι ήταν γνώστης του σχεδίου του 1943 από την εποχή της φωτογράφησης.



            Η τελευταία επαφή της Einstatzstab Reichsleiter Rosenberg με το ΑΟ έγινε στις 4/11/1943 ο Γερμανός Διοικητής ΑΟ Στένγκερ , ο αντισυνταγματάρχης Pfannestl καθηγητής του Μαρβούργου  και  ο καθηγητής Ν Έξαρχος επισκεφτήκαν  την ΙΚ και εξέφρασαν το ενδιαφέρον του Γερμανικού λαού για το ΑΟ και την επιθυμία για διαφώτιση του , τέλος προσέφεραν 22 αντίτυπα της επιστημονικής απόστολής του Dr Franz Dolger



 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αυτή θα ήταν η τύχη κάποιων από τους  θησαυρούς του Αγίου Όρους. Εργαζόμενος στην Αυστρία  12 Ιουνίου 1944, μεταφέρει στους ώμους του για φόρτωση σε φορτηγό, κιβώτιο που  λεηλατήθηκε,  με πολιτιστικά  κειμήλια, τα έργα τέχης και πολιτισμού   κατευθύνθηκαν προς αποθετήριο τέχνης της ERR, το εν λόγω κιβώτιο έχει  την κωδική ονομασία "Lager Peter" και θα κατευθυνθεί στα αλατωρυχεία για Altaussee.

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

ΑΛΒΑΝΟΚΡΑΤΙΑ 1770-1779

ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ


Η Μ Αικατερίνη της Ρωσίας κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο 1768-1774 για αντιπερισπασμό δημιούργησε επαναστατικό κίνημα στην Ελληνική χερσόνησο, στην Πελοπόννησο ήταν η ψυχή της επανάστασης με αρχηγούς τους Π Μπενάκη . Κρεββατά, Ζαίμη, Γ Νοταρά, και την Μάνη. Για συντονισμό ήρθε οι αδελφοί Ορλώφ Θεόδωρος και Αλέξιος. Ο σουλτάνος έδωσε εντολή να εισβάλουν από την Αλβανία τα εμπειροπόλεμα στίφη των Τουρκαλβανών (Αλβανών μουσουλμάνων) για να καταστείλουν την επανάσταση. Αρχηγοί ορίσθηκαν ο Σουλεϊμάν μπέης και ο Αχμέτ μπέης οι οποίοι εξουδετέρωσαν τούς οπλαρχηγούς του Βάλτου, της Θεσσαλίας και των Αγράφων και προέβησαν σε αγριότατες σφαγές στις πόλεις και τα χωριά πού συναντούσαν.

Σύμφωνα με τον Λαρισαίο ιστορικό της εποχής Κωνσταντίνο Κούμα:

"Από όλες τις πόλεις της Ρωμελίας καμμία δεν είδε τραγικωτέρας σκηνάς παρά η Λάρισσα. Ο Αγά πασάς εσύναξε στην αυλή του τρείς χιλιάδες Τρικκαίους καί επρόσταξεν τόν όλεθρο των αόπλων και ακάκων τούτων ανθρώπων. Ήρχισεν η κατ'αυτών πυροβόλησις. Όσοι έφευγαν από την αυλήν εφονεύοντο εις τούς δρόμους. Εις μίαν ημέραν η πόλις εγεμίσθη νεκρών και τα ρείθρα του Πηνειού εβάφησαν από το αίμα των άθλιων Τρικκαλινών. Οι Λαρισσαίοι δεν εδοκίμασαν μετριώτερα. Οι γιανίτσαροι ετουφέκιζαν καθ'εκάστην δέκα χριστιανούς...." .

Ομάδες αλβανών εισβάλουν στον Μοριά . Στην Κορώνη γίνηκε μια μάχη μεταξύ Τούρκων  κα Αλβανών κατά των Μανιατών, ο Μανιάτες ηττήθηκαν και έχασαν 400 άνδρες αιχμαλωτίστηκε δε  ο αρχηγός τους Γιάννης Μαυρομιχάλης. Στην συνέχεια οι Αλβανοί με τους τούρκους ηττήθηκαν στο Τρικεφάλι  και σε απάντηση της ήττας τους έσφαξαν τους αιχμαλώτους της πρώτης μάχης. Αυτό εξαγρίωσε τους Μανιάτες και με αιφνιδιασμό επιτέθηκαν στο στρατόπεδό τους και έπιασαν πολλούς αξιωματούχους.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο 1768-1774 εισβάλουν από την Αλβανία τα εμπειροπόλεμα στίφη των Τουρκαλβανών στην Πελοπόννησο.

            Η Πελοπόννησο υποτάχτηκε στην πληθώρα των Αλβανών που έφεραν οι τούρκοι, ο αριθμός των Αλβανών που πήγαν στην Πελοπόννησο κυμαίνεται από 18.000 μέχρι 50.000  και έφτασαν κατά κύματα.



ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ



Ο Γ Κορδάτος «Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας» τομ Α σελ  241 γράφει :
«Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν. Έτσι  απ όπου περνούσαν σκορπούσαν τον θάνατο και την καταστροφή».


            Η συμπεριφορά τους προς τους Έλληνες ήταν τρομερή, αφού λεηλάτησαν τα πάντα και αφού δεν είχαν τίποτα να τους δώσουν πια οι Έλληνες τους υποχρέωναν να υπογράφουν ομόλογα για χρηματικά ποσά με ενέχυρο τα παιδιά τους. Χιλιάδες νέοι και νέες ένεκα της αδυναμίας να πληρώσουν σκλαβώθηκαν και πουλήθηκαν από τους Αλβανούς, ο ιστορικός Κωνσταντίνος Σαθάς παραπέμποντας στον Πουκεβίλ σελ 524 λέει: « Είκοσι χιλιάδες επωλήθησαν εις τους Αφρικανούς και τους Τούρκους της Ρούμελης».  




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : «Ως λύκοι αιμοβόροι» έσπειραν τον όλεθρο σε όλο τον Μοριά.

            Στην Κυπαρισσία  μια νέα γυναίκα δούλευε στο κήπο της όταν είδε αλβανούς να βάζουν φωτιά στο σπίτι της, όρμησε μέσα και πήρε το βρέφος της, οι αλβανοί την καταδίωξαν, αυτή όμως έτρεχε απεγνωσμένα ώσπου έφτασε μπρος σε ένα γκρεμό, τότε σήκωσε το μωρό της προς τον ουρανό έκανε μια μικρή δέηση και μαζί με το μωρό της έπεσε στον γκρεμό , εκεί έστησαν οι συμπολίτες της ένα σταυρό και γράφει ο Καστελάν σε μετάφραση Σαθά: «Το απλούν εκείνο μνημείο, ο ταπεινός εκείνος σταυρός, δυνατόν μα καταστραφεί , αλλά το βάραθρον  υπάρχει και θέλει διαμείνει, ως μνημείον μαρτικού έρωτος , και σχεδόν παράφρονος ελευθερίας».

            Οι κτηνώδεις αλβανοί «αγεληδόν συρρεύσαντες» και «ως λύκοι αιμοβόροι» έσπειραν τον όλεθρο σε όλο τον Μοριά, γράφει ο Σαθάς «Οι δυστυχούντες επωλοφύροντο, πατέρες τέκνων διαχωριζόμενοι και ανδρών τιμίων σώφρονες γυναίκες αποσπώμεναι, αδελφοί τα αδελφών στερούμενοι και νεογνά τέκνα των μητρικών ωλενών αρπαζόμενα, παρθένοι  δε τρυφεραί των θαλάμων εκπίπτουσαιυπό χειρών βαρβάρων ελκόμεναι……………».

            Η εφευρετικότητα των αλβανών για τρομοκρατία και βασανισμό δεν είχε το όμοιό του, κατέκλεψαν κα το τελευταίο γρόσι των Ελλήνων.

            Υπάρχουν διηγήσεις των βασανιστηρίων που έκαναν οι αλβανοί προκειμένου να κλέψουν τους Έλληνες, οι οποίοι πια δεν είχαν τι να τους δώσουν δες μερικά που έπραξαν «τα τέκνα της αγριότητας» στους Έλληνες:

Α. Έφτιαχναν καρφιά από καλάμια και τα έβαζαν στα νύχια των βασανιζομένων.

Β. έβαζαν μεγάλες πέτρες στο στήθος και την κοιλιά .

Γ Έριχναν μπρούμυτα σε σκόνη  ασβέστη και αυτό υποχρέωναν να το αναπνεύσουν, αυτό προξενούσε μεγάλο πόνο στους πνεύμονες.

Δ. Έδεναν σχοινιά από την στέγη και έδεναν τα πόδια και τα χέρια, τους ανύψωναν και μετά απότομα τους άφηναν να πέσουν με δύναμη στο έδαφος.

Αυτά και πολλά άλλα έκαναν οι θηριώδεις αλβανοί και φυσικά μετά μεγάλης χαράς τα παρακολουθούσαν κα γελούσαν.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι Έλληνες έξω από την Τρίπολη.



ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ


            Όταν τελείωσαν τα βάσανα των Ελλήνων άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύονται στα σπίτια τους και να προσπαθούν να τα οικοδομήσουν, χρήματα όμως δεν είχαν τους τα είχαν κλέψει οι αλβανοί.

            Και τότε αναγκάστηκαν να δανειστούν από τους κλέφτες αλβανούς χρήματα με τόκο 60% .

            Έτσι οι Έλληνες έγιναν δύο φορές δούλοι μια στον Τούρκο και άλλη μια στον Αλβανό. Γράφει ο Πουκεβίλ αλλά και οι Φρατζής και Καμπούρογλου , ότι υπήρχαν αλβανοί που είχαν ομολογίες 500.000  γρόσια. Ο Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» εκδόσεις Ελληνικά γράμματα τομ Ε σελ658 γράφει : «……..Εκ τούτων πολλοί είχον ανά χείρας ομολογίας 500 και 600.000 γροσίων, εικοσάκις χίλιοι Πελοποννήσιοι επωλήθησαν είτε εις Αλγερίαν είτε εις τους τούρκους της Ρούμελης………….»

 Οι Πελοποννήσιοι για να γλυτώσουν από τους αλβανούς έφευγαν κρυφά σε νησιά και σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν Έλληνες σε απίθανα μέρη που έχουν το επίθετο Μοραίτης. Ένα τέτοιο πλοίο με Μοραίτες ομήρους κατάφεραν να σώσουν οι Αιβαλιώτες  (Κυδωνίαι Μ Ασίας), αυτοί οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στις Κυδωνίες και έφτιαξαν μια συνοικία με Μοραίτες.  Ζατουνίτες πήγαν στα νησιά, άλλοι δε στη Μ. Ασία. Εκεί στη Μ. Ασία βρήκαν προστάτη τον Καρά Οσμάν Ογλού, μεγάλογαιοκτήμονα, ένα είδος ηγεμόνα της Μ. Ασίας; που κατείχε την περιοχή της Περγάμου. Ανάμεσά τους, Δημητσανίτες με έντονη παρουσία καθώς και Στεμνιτσιώτες με οργανωμένη παροικία από εμπόρους και τεχνίτες.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τρίκορφα Αρκαδίας είναι τοπωνύμιο και τοποθεσία του Μαινάλου, ΒΔ της Τρίπολης, κοντά στο δρόμο προς Δαβιά. και Αλωνίσταινα και λίγο πριν τη Σιλίμνα.

            Επί εννιά χρόνια κράτησε η Αλβανοκρατία στην Πελοπόννησο, η έδρα των αλβανών ήταν η Τρίπολη , ανεξέλεγκτοι και ασύδοτοι  «αλώνιζαν»  και στο άκουσμα ότι πλησιάζουν αλβανοί οι πληθυσμοί έτρεχαν να σωθούν σε βουνά και σπηλιές. Υπολογίζονται σε 100.000 χριστιανοί αυτοί με κάποιο τρόπο χάθηκαν στον Μοριά δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού.

Στον κώδικα του Μ. Σπηλαίου διαβάζουμε για την επιδρομή των Αλβανών:
«Οι Αρβανίτες ήλθαν όχι ως άνθρωποι αλλά ωσάν θηρία ή σαν μια φωτιά και ωσάν ποταμός και την αιματοχυσίαν οπού έκαμαν εις τους ευρεθέντας ταλαιπώρους χριστιανούς του Μορέος και τες σκλαβίες νόος ανθρώπινος αδυναzεί να τους λογαριάσει, οπού και όλον τον Μορέαν τον έγδυσαν εξ ολοκλήρουσι…………….Η Ζάτουνα, ως και η περί αυτήν χώρα, ήτο πυκνώς κατωκημένη, και αρκούντως ευημερούσα κωμόπολις. Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαιφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν...».






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τρίπολη.


ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ



            Όταν εξάντλησαν κάθε δυνατότητα αρπαγής από τους Χριστιανούς και αφού ήδη ένοιωσαν αρκετά ισχυροί άρχισαν να ληστεύουν και τους τούρκους!

            Αψηφούσαν τις διαταγές των τούρκων και ζητούσαν με θρασύτητα μισθούς μιας δεκαετίας.

Οι Τούρκοι της Πελοποννήσου διαμαρτυρήθηκαν στην Πύλη και όντως διατάχτηκε η αποχώρηση των Aλβανών.

            Έντεκα (11) πασάδες έστειλαν οι τούρκοι για να πείσουν τους αλβανούς ότι…….. ότι έκλεψαν είναι αρκετό και πρέπει να πάρουν τα κλεμμένα από τους Έλληνες και να πάνε στον τόπο τους, και οι έντεκα γύρισαν άπρακτοι.

            Στα 1777 στην Οθωμανική πραγματικότητα εμφανίστηκε ένα ισχυρός άνδρας ο αρχιναύαρχος Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου, σε αυτόν οι τούρκοι έδωσαν τον τίτλο του Μόρα Βαλεσή και σερασκέρη της Ρούμελης.





ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΑΛΒΑΝΩΝ



            Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου μετά από διετή προετοιμασία  και έχοντας στα χέρια του ρητή διαταγή του Σουλτάνου « Να μη γυρίσει στην Κωνσταντινούπολη αν δεν εξοντώσει τις αλβανικές ορδές» πέρασε το 1779 τα στενά.

            Έφτασε στο Ναύπλιο  και αποβιβάζει 2.000 άνδρες, δεν μπορεί όμως να βρει άλλους τούρκους πρόθυμους για πόλεμο με τους αλβανούς που η δύναμή τους έφτανε 10.000 με 15.000 άνδρες, γι αυτό τον συμβούλεψε ο δραγουμάνος του Νικόλαος Μαυρογένης να  στραφεί  στους Κλέφτες του Μοριά. Έγραψε λοιπόν ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου πρόσκληση προς τους Κλέφτες  «Σας διορίζομεν να σκοτώνετε χωρίς φόβον τους ζορμπάδες. Είναι δικά σας όλα τα πράγματα των. Να μας φέρετε μόνο τα κεφάλια των και σας συγχωρούμεν όσα εκάματε καπαέτια…………» (Ιω. Φιλήμων ΔΙΦΕ σελ 82).





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η παραλία της "Αρβανιτιάς" στο Ναύπλιο, κάτω από το Παλαμήδι.


            Οι Κλέφτες ήταν καχύποπτοι αλλά τότε μεσολάβησε ο Νικόλαος Μαυρογένης και άρχισαν να φτάνουν στο στρατόπεδο των τούρκων , οι οποίοι τους υποδέχτηκαν με φιλοφρονήσεις, στους ποιο σπουδαίους από τους Κλέφτες ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου έκανε πλούσια δώρα, στον Κόλια Πλαπούτα έδωσε ένα καπότο.

            Δες ένα δημοτικό στοίχο που περιγράφει αυτή την συνάντηση τούρκων και Κλεφτών :

Να κάνουμε το ένα μας
και τούρκοι και ραγιάδες
τον τόπο να παστρέψουμε
από τους αρβανιτάδες


(Λαμπρυνίδης, “Η Ναυπλία», σελ.306).

Ο μόνος που δεν πήγε ήταν ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης (πατέρας του Θεοδώρου) μαζί με κάποιους καπεταναίους όπως ο ο Αλέξης Ντάρας, από δυσπιστία. Γράφει ο Θ Κολοκοτρώνης στα «απομνημονεύματα» : «Εις τον πατέρα μου έστειλε χωριστό μπουγιουρτί :έλθετε να βγάλουμε τους Αρβανλιτες και να εύρει ο ραγιάς το δίκιο του. Ο πατέρας μου εκίνησε με χιλίους στρατιώτες και έπιασε τα τρόκορφα. Δεν επήγε στον Καπετάμπεη διότι φοβείτο. Ο καπετάμπεηςεσηκώθηκε από τους Μύλους, επήρεν 6.000 ταγκαλάκια και τους κλέφτες 3.000 και επήγεν εις τα Δολιανά. Τριπολιτσά κι έριξε ορδί. Ο πατέρας μου , σαν ήτο στα Τρίκορφα, του έστειλε ο Καπετάμπεης να πάγει σε δαύτονε, δια να τον προσκυνήσει. Ο πατέρας μου αποκρίθηκε δεν είναι καιρός να έλθωνα προσκυνήσω. Οι Αρβανίτες είναι στην Τριπολιτσά, ημπορούν να πιάσουν τον άγριον τόπον και να σκορπίσουν τότε μέσα στην Πελοπόννησο, να χουν τον τόπο. Τότε του έστειλαν 20 μπινίσια για τους καπεταναίους κι ένα καπότο για τον εαυτό του».   

Με 850 - 1.000 Καρυτινούς , Αρκάδες, Λεονταρίτες και Ανδρουσιανούς, έπιασε  τα Τρίκορφα. Και ο Χασάν με τους λοιπούς Κλέφτες τα Αγιωργίτικα.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τζαμί στην Τρίπολη.



ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ



            Η μάχη έγινε 12 Ιουλίου του 1779 να πως…………

            Ο αλβανοί βλέποντας ότι δημιουργείται κλοιός, και με δεδομένο ότι η  Τρίπολη ήταν χωρίς τείχη, αποφάσισαν να επιτεθούν και να φτάσουν στην παραλία και με κάθε πλεούμενο να περάσουν στην στερεά Ελλάδα και από εκεί να πάνε στην πατρίδα τους συναποκομίζοντας τους καρπούς της κλεψιάς τους επί 9 χρόνια.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έγραψε για τον πατέρα του :  «Όταν τους επολέμησεν ο πατέρας μου, οι Αλβανοί του έλεγαν: - Κολοκοτρώνη, δεν κάμεις νισάφι; Και τους λέγει ο πατέρας μου; Τι νισάφι να σας κάμω, όπου ήλθετε και εχαλάσατε την Πατρίδα μου, μας επήρατε σκλάβους και μας εκάμετε τόσα κακά; Τα κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργο εις Τριπολιτσά»!... (απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη)




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αλβανοί που παίζουν προφανώς σκάκι, ο ζωγράφος κινήθηκε πολύ στον χώρο της φαντασίας.


Το βάρος της επίθεσης τους έγινε στα Τρίκορφα, από τον Μούρτο Άμζα έκαναν τρεις επιθέσεις αλλά αποκρούστηκαν με «απερίγραπτον αφανισμόν».  Ο Φρατζής γράφει ότι έστειλαν στους Έλληνες που τώρα κρατούσαν άρματα μια επιστολή που ούτε λίγο ούτε πολύ ζήταγαν να πάνε να τα βρουν και να μη τους πολεμήσουν και φυσικά οι Κλέφτες τους απάντησαν καθώς τους έπρεπε να γυρίσουν δηλαδή τα κλεμμένα και να παραδώσουν τα άρματά τους.

Κολοκοτρώνης διατάζει να κατασκευασθεί στην ανατολική πλευρά της Τριπολιτσάς ΠΥΡΑΜΙΔΑ από 5.000 κεφάλια Αλβανών, που ήταν κολλημένα με άμμο και ασβέστη. Το τρομερό αυτό τρόπαιο διετηρήθη επί χρόνια στην «Πύλη τ΄ Αναπλιού» και ο Πουκεβίλ το περιγράφει με θαυμασμό, αποκαλώντας το «Τρόπαιο των Κολοκοτρωναίων». Σύμφωνα με τον ιστορικό Φραντζή, ο Κωνσταντής «απεκεφάλισε τους εγκληματίες Αλβανούς άνευ διακρίσεως ηλικίας και γένους»......

Ο Ππαπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» εκδόσεις Ελληνικά γράμματα τομ Ε σελ658-9 γράφει:
«………..διατάξας να εγερθή προ της ανατολικής πλευράς της πόλεως μνημείον της νίκης, απαρτισθέν εκ 4.000 κεφαλών. Έπειτα δε καταδιώξας και εξαφανίσας τους εν τη λοιπή Πολοπόννησω συντρόφους αυτών………..».




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, επιζωγραφισμένη λιθογραφία, Adam Friedel, 1830.



ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΗΛΛΑΓΗΣΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΩΝ



Μια άκρως ενδιαφέρουσα περιγραφή των προοιμίων της μάχης των Τρικόρφων (12/07/1779), περιλαμβάνει ο αγωνιστής και πολιτικός Αθανάσιος Γρηγοριάδης, στο έργο του "Ιστορικαί Αλήθειαι":



Και ήδη συνήλθον εις Τρίκορφα, θέσιν απέχουσαν από Τριπολιτζάς υπέρ τα 3/4 της ώρας, περί τους 200 αρχηγούς μετά 3000 παλληκαρίων Καρυτινών, Αρκαδίων (Τριφυλλίων), Λακώνων, Λακεδαιμονίων, Ανδρουσάνων, Ιμπλακιωτών, Λεονταριτών, Φαναριωτών, Ηλείων, Αργείων Κορινθίων, Τριπολιτζιωτών, Καλαβρυτινών, Αγιοπετριτών και Πραστιωτών, Βοστιτσάνων, Πυλίων, Μεθωναίων και Κορωναίων.




Πριν δε της ενάρξεως της εν Τρικόρφοις μάχης, εμταξύ Πελοποννησίων κλεφτών και Αλβανών, όλοι οι αρχηγοί των Αλβανών συνελθόντες εν Τριπολιτζά εις πολεμικόν συμβούλιον, και μετά πολλάς συνδιασκέψεις των, απεφάσισαν και έπεμψαν την κάτωθι επιστολήν προς τους κατέχοντας τα Τρίκορφα Πελοποννησίους κλέφτας και αρματωλούς.

"Κλεφτοκαπεταναίοι Μωραΐτες

Δεν εκάματε καλά να σμίξετε με τους Τούρκους και ναρθήτε να μας βαρέσετε. Ναίσκε ορέ, δεν το παντέχομε ετούτο το πράμα, και σαν εσείς είχατε ατίγια μαζή με μας, τότενες ναρχούσασταν παλληκαρίσια, να τα βάζαμε ορέ τα πράματα στην καλή τη στράτα. Μα τον Θεό δεν σας λέμε ψέματα, ακούστε ταις γραφαίς μας και ταις αρμήνιες μας, γιατί ταχύ οι Τούρκοι θενά βαρέσουνε και σας όλους, και θα σας σκοτώσουνε, ελάτε σαν καλά παλληκάρια που είστε να τα συμφωνήσουμε, μη καρτερείτε.


Τριπολιτζά στη 8 Ιουλίου 1779
Οι Γενικοί Αρχηγοί
Αλή Χατζή Οσμάν Μπέης
Σουλεϊμάν Μπέης

Οι υπαρχηγοί
Αχμέτ Μπέης
Καραουλάν Μπέης
Σουλεϊμάν Μπέης
Πρέφας Μπέης
Αβδουλάχ Μπέης
Αλή Πρέμος Μπέης
Ασλάν Μπέης
Μουσταφά Μπέης
Αλιόμπεης και
Μούρτος Άμζα Μπέης"






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αλβανοί καταδιώκουν κάποιον εχθρό στα ορεινά της Ελλάδας, 1820. Χαλκογραφία. Σχέδιο C.R. Cockerell, χάραξη J. Clark. Hughes T.S., Travels in Sicily, Greece and Albania., τ.2, London 1820, σ.99. Αθήνα, Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή 5. 961. © Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, Αθήνα.



Τότε δε και οι αρχηγοί των κλεφτών και αρματωλών συσκεφθέντες εν πολεμικώ συμβουλίω απήντησαν και αυτοί ως εξής:

"Αρβανίτες

Το γράμμα σας το ελάβαμεν, και σας γράφομεν και ημείς ότι ποτέ δεν είχαμε σκοπόν για να αναταμωθώμεν με τους Τούρκους, διότι κι αυτούς θεωρούμεν κακούς εχθρούς μας, και νάρθουμε να σας χτυπήσουμε, τα θέλετε εσείς, γιατί από το καιρό που γένηκε το σεφέρι (επανάστασις) το Μάρτι το έτος 1769 και εμβήκατε στο Μωριά για να βοηθήστε τους Τούρκους και να κτυπήσετε εμάς τους Μωραΐτες δέκα χρόνια γένουνται από τον καιρό εκείνον έως σήμερα, που μας ετυραννίσατε, μας εγδύσατε, εσκωτώσατε τους πατέρες μας, τις μητέρες μας, τα αδέρφια μας, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας και τους πατριώτες μας, και μας κάμετε τέτοια πολλά κακά που εμείς δεν μπορούμε πλιά να σας χωνεύσωμε, και ούτε να σας συγχωρήσωμεν, για δαυτό μαζωχθήκαμε ούλοι δω πέρα να σας χτυπήσωμε, και με την δύναμι του Θεού, αν μπορέσωμε και να σας διώξουμε πλια από το Μωριά.

Αν εσείς θέλετε για να πολεμήσουμε και να σκοτωθούμε, εμείς σας συγχωρούμε για όλα τα χάλια που μας εκάματε, και ελάτε μερικοί από όλους σας να μας φέρετε τα άρματά σας, και να μας δώσετε και όσα χρήματα έχετε στα κεμέρια σας που τα μαζώξατε από τους πατριώτες μας, και ύστερα να σας στείλουμε με μεγάλο σιγουρητό στην πατρίδα σας, ελάτε και σας καρτερούμε, γιατί παν εκείνα που ξέρατε, ελάτε το ταχύ αλοιώς θα το μετανοήσετε.

Από Τρίκορφα 10 Ιουλίου έτος 1779
Με την συμφωνίαν από όλους τους κλέφτας και τους αρματωλούς του Μωριά, υπογράφουμε εμείς οι πρώτοι αρχηηγοί

Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης
και Αλέξης Ντάρας

Οι Υπαρχηγοί

Αναγνώστης Κολοκοτρώνης και οι αδελφοί του Αποστόλης και Γιώργος, Ιωάννης Θιακός, Ιωάννης Κόρδας, Ιωάννης Ρούσσης, Χρ. Ντουσιακίτης, Ιωάννης Ντάβος, Δήμος Μπαρακούρας, Πάνος Κρεμαστιώτης, Αναστάσιος Μιουτζάρας, Παναγιώτης Βεενετσαναίος, ή Παναγιώταρος, Γεώργιος Μαργέλης".


Λαβόντες την επιστολήν ταύτην, οι Αλβανοί εκείνοι συσκεφθέντες, απήντησαν ότι παραδέχονται όσα τους γράφουσι οι κλέφται και αρματωλοί, αλλά με την συμφωνίαν όμως να κάμωσιν αμφότερα τα μέρη δύο συνθήκας εγγράφους παρ' όλων των αρχηγών Ελλήνων και Αλβανών, αλλά να μη παραδώσωσι τα όπλα, ειμή δίνοντες μόνον όσα χρήματα έχουσιν έκαστος επάνω των, και λαμβάνοντες δε, ομήρους Έλληνας, δίδοντες συνάμα και αυτοί από τους ιδικούς των μερικούς ως ομήρους, και τότε δε, είναι έτοιμοι να απέλθωσιν από τον Μωριά, τοιαύτη δε είναι η συμφωνία όλων των Αλβανών.


Οι κλέφται και αρματωλοί αμέσως τους έγραψαν ότι δεν γίνωνται δεκταί αι προτάσεις των, και ότι ας κάμωσιν όπως στοχάζονται. Τότε οι Αλβανοί απελπισθέντες, εξώρμησαν εκ Τριπολιτζάς και συνεκρούσθησαν με τους κλέφτας και αρματωλούς.


Σημειωτέον δε, ότι "τας μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων ανταλλαγείσας επιστολάς, ουδόλως έμαθεν ο Γαζή Χασάν Καπιτάν Πασάς, καθ' ο φυλαχθείσης μεγάλης μυστικότητος...".




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εικονογράφηση του Οσμάν Α΄, αρχηγέτη των γαζί.



Ο ΚΟΛΟΚΩΤΡΩΝΗΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ



Εις τους 79 ήλθεν ο Καπετάμπεης με τον Μαυρογένην, και ερχόμενος ερηξεν εις τους Μύλους και Ανάπλι. Εστειλεν εις όλην τήν Πελοπόννησον μπουγιουρτί, και επήγαν και επροσκύνησαν τον Καπετάμπεη εις τούς Μύλους. Εις τον πατέρα μου έστειλε χωριστά μπουγιουρτί, να ελθήτε να βγάλουμε τούς Αρβανίταις και να ευρή ο ραγιάς το δίκιο του. Ο πατέρας μου εκίνησε με χίλιους στρατιώταις, και έπιασε τα Τρίκορφα, εις τήν Τριπολιτσάν. Δεν επήγεν εις τον Καπετάμπεη, διότι εφοβείτο. Ο Καπετάμπεης εσηκώθηκεν από τούς Μύλους, επήρεν 6.000 ταγκαλάκια, και τούς κλέφταις 3.000 και επήγεν εις τα Δολιανά, Τριπολιτσά καί έρηξεν το ορδί.

Ο πατέρας μου, σαν ήτον στα Τρίκορφα, του έστειλεν ο Καπετάμπεης νά πάγη σέ δαύτονε, διά να τον προσκυνήσει. Ο πατέρας μου αποκρίθηκε δέν είναι καιρός νά έλθω νά προσκυνήσω. Οι Αρβανίται είναι εις την Τριπολιτσά, ημπορούν να πιάσουν τον άγριον τόπον καί νά σκορπίσουν τότε μέσα εις την Πελοπόννησον,νάχουν τον τόπον. Τότε του έστειλεν 20 μπινίσια για τούς Καπεταναίους κ' ένα καπότο διά τον εαυτόν του. Τον καιρόν πού εζύγωσε τό στράτευμα το Τούρκικο εις την Τριπολιτσάν, κ' επολιορκούσε τούς Αρβανίταις, εχώρισαν 4.000 Τούρκοι Αρβανίταις να τον εβγάλουν από τα ταμπούρια, και αυτός αντεστάθηκε και τούς εκυνηγούσε, και εμβήκαν πίσω. Ήλθαν τα στρατεύματα τα Τούρκικα του Καπετάμπεη έως τον Αγιον Σώστην. Πάλι βγαίνουν 6.000 διά να πάνε εις τον πατέρα μου, και αυτός πάλι τούς αντέκρουσε. Είδανε ότι δεν ημπορούν να βαστάξουν οι Αρβανίτες μέσα εις την Τριπολιτσά, διατί δεν ήτον τότε τειχογυρισμένη. Εσυνάχθηκαν όλοι και πάνε εις τον πατέρα μου, και αυτός τούς εστάθηκε με ορμήν, και τούς εγύρισε κατά τον κάμπον.Ενώθηκαν και άλλοι καπεταναίοι. Εμβήκαν εις τα χωράφια, εις τον κάμπον τούς εσκότωσεν η καβάλα ως οι θεριστάδες, έπεσεν η καβαλαρία μέσα και τούς εθέρισαν.

Από 12.000, επτακόσιοι επέρασαν εις το Δαδί. Όταν τούς επολέμησε ο πατέρας μου,του έλεγαν:
- Κολοκοτρώνη, δεν κάμεις νισάφι.!
- Τί νισάφι να σας κάμω, οπού ήλθετε κ' εχαλάσατε την πατρίδα μου, μας πήρατε σκλάβους και μας εκάματε τόσα κακά.
- Εφέτο, δικό μας, τού χρόνου δικό σου
Τά κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργο εις την Τριπολιτσά.
Ησύχασεν η Πελοπόννησος.

Τούς 80 εκατέβη ο ίδιος ο Καπετάμπεης και χάλασε τόν πατέρα μου και τον Παναγιώταρον Βενετζιανάκη. Ηλθεν η αρμάδα εις τό Μαραθονήσι. Τά στρατεύματα στεριάς και θαλάσσης. Η Καστανίτζα αποικία, οπού ήτον ο Κολοκοτρώνης κι' ο Παναγιώταρος, έξι ώρας μακράν από το Μαραθονήσι. Ερχοντας η αρμάδα, ο Παναγιώταρος, ως Μανιάτης, επροσκάλεσε βοήθεια από τούς Μανιάταις, και οι Μανιάταις υποσχέθησαν ότι πάνε βοήθεια. Καί ο δραγουμάνος ο Μαυρογένης, ως Ελλην καί τεχνίτης, έκαμε τον Μιχάλη Τροπάκη Μπέη και διά να τον κάμη Μπέη αλικότησε την βοήθεια και επήρε το κάστρο.

Επήγε το ασκέρι 14.000, και τούς επολιόρκησε. Μία ώρα στράτα αλάργα έστησε το ορδί. Εστειλεν ο Σερασκέρης Αλήμπεης ένα γράμμα διά να προσκυνήσουν και να του δώσουν ενέχυρα άνα παιδί ο ένας και ένα ο άλλος, και να τραβήξει χέρι από δαύτους. Αυτοί απεκρίθηκαν:
-Δέν προσκυνούμεν, θέλομε πόλεμο καί όποιος μείνει νικημένος, ας προσκυνήση.
Αυτός ήλπιζε από την Μάνην βοήθεια. Τούς επολιόρκησαν τά τούρκικα στρατεύματα,έβγαλαν κανόνια και βόμβαις, τούς πολεμούσαν ημέρα και νύκτα. Ούτε οι βόμβες τούς έκαναν φόβον ούτε τα κανόνια, όμως επολέμησαν 12 ημέραις και 12 νύκτες με ανδρεία και γενναιότητα.

Όταν είδαν, ότι βοήθεια δεν έρχεται, αποφάσισαν να φύγουν από τούς πύργους. Οι πύργοι ήτον δύο, και ο ένας ητον του πατέρα του Παναγιώταρου, και ο άλλος ήτον του πατέρα μου και του Παναγιώταρου. Ο πατέρας του Παναγιώταρου ήτον 80 ετών,ως και η μητέρα του, και μην ημπορώντας να φύγουν εις τό γιουρούσι με τα άλλα γυναικόπαιδα, είπε του Παναγιώταρου και του πατέρα μου:
-Βάλτε φωτιά στους άλλους πύργους, εγώ μένω εδώ.
Εμεινε με ένα δούλο και με την γυναίκα του και μία δούλα με σκοπόν να πολεμήση,ελπίζοντας να έλθη βοήθεια από τα παιδιά του έπειτα. Ο πόλεμός του ήτον μέ τόν δούλον, η τέχνη του μεγάλη. Είχε φυτίλι να γυρίση μαζί με τούς Τούρκους. Αυτοί πού επολεμούσαν μέσα έπεσαν εις το ορδί του σερασκέρη με τα σπαθία εις το χέρι,μόνον τρείς εσκοτώθηκαν άνδρες, και μέρος γυναίκες, και έμειναν πολλά παιδιά σκλάβοι.

Τόν Παναγιώταρον ζωντανόν τον έπιασαν κι έπειτα τον εσκότωσαν οι Μπαρδουνιώταις. Ο πατέρας μου εσκοτώθηκε με δύο του αδέλφια, Αποστόλη και Γεώργη, ο ένας εις τον λόγγον, ο άλλος μοναχός του, διατί ελαβώθηκε.Εγλύτωσεν ένας μπάρμπας μου, Αναγνώστης, από τούς κλεισμένους τέσσαρους αδελφούς Κολοκοτρώνη. Εγώ, η μάνα μου, η αδελφή μου εγλύτωσαν με τα παληκάρια του πατέρα μου. Εις το γιουρούσι ελαβώθηκε με σπαθί ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, και με προδοσία ενός Τούρκου φίλου εσκοτώθηκε, δεν εφάνη το κεφάλι του. Ητον μελαψότερος, μονοκόκκαλος, δυνατός, ογλήγορος, μέ ένα καθάριο άτι δεν τον έπιανες, 33 χρόνων, μέτριος, μαυρομμάτης, λιγνός, οι Αρβανίται τον είχαν τόσο τρομάξει, πού έκαναν όρκον:
-Να μη γλυτώσω από του Κολοκοτρώνη το σπαθί. 700 μπουλουκτζήδες εσκότωσε πριν.

Ο Παναγιώταρος ήτον γίγαντας, νέος, μαύρα μαλλιά, σόϊ άνθρωπος, άσπρος, 37 - 38χρόνων. Εις την Ανδρούσαν εσκοτώθη ο γέρο Γιάννης Κολοκοτρώνης, επειτα τον εκδίκησε ο υιός του. Ο γέρο Γιάννης Κολοκοτρώνης, του έκοψαν χέρια και πόδια και τον εκρέμασαν. Ο γέρων πατέρας του Παναγιώταρου επολέμαε από τον πύργον και εμαρτύρησε το φυτίλι ο δούλος πού επροσκύνησε, και τον γέροντα τον έπιασαν ζωντανόν. Ο Καπετάμπεης ερώταε:
- Διατί δεν προσκυνάει;
- Τώρα προσκυνώ, προσκυνημένο κεφάλι δεν κόβεται.
- Τού έκοψαν χέρια και πόδια, τον κατράμισαν.


 
 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Cezayirli Gazi Hasan Paşa



ΓΕΝΙΚΗ ΣΦΑΓΗ

Ακολούθησαν νέες σφαγές των Αλβανών από τον Κωνσταντή στην Νεμέα και τον Γαζή Χασάν στον Τύρναβο. Διαβάζουμε σχετικώς στην «Ιστορία Ανθρωπίνων Πράξεων» (τόμος 10, σελ. 387): «Τρόμος εκυρίευσε παντού τους δυστήνους Αλβανούς. Εκρύπτοντο και ήλλαξαν την συνήθη των στολήν, αλλ΄ η γλώσσα των επρόδωκε πολλούς και μετά των αδίκων εσφάγησαν και όχι ολίγοι, τίμιοι Αλβανοί»!...



ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΞΟΛΟΘΡΕΜΟΥ

            Η Ελλάδα είναι γεμάτη με αναμνήσεις από τον ξολοθρεμό των Αλβανών, να μερικά τοπωνύμια που θυμίζουν το τέλος της Αλβανοκρατίας:

ΑΡΒΑΝΙΤΙΑ

            Έτσι ονομάζεται η ποραλία στην νότια μασχάλη της Ακροναυπλίας (Ιτς Καλέ) μέχρι τον όρμο Καραθώνα, η ονομασία οφείλεται το πιο κάτω περιστατικό: Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου το 1779 κάλεσε τους Αλβανούς στο Ναύπλιο και τους ανέβασε στο Παλαμήδι για να τους πληρώσει αυτά που ζητούσαν για μισθούς ανάλογα με το αξίωμα του κάθε ένα. Οι Αλβανοί περιχαρείς ανέβηκαν στην Καρά Ντάπια αυτή που οι Έλληνες λένε «Θεμιστοκλής» Τους οδηγούσε σε μικρές ομάδες από την ΒΔ πύλη κα από μια μικρή ξύλινη γέφυρα τους πήγαινε στην Ταβίλ Ντάπια αυτή που Έλληνες ονόμαζαν «Φωκίων», κάτω από την γέφυρα όμως υπήρχε ένα βαθύ χάσμα, η ξύλινη γέφυρα ήταν έτσι φτιαγμένη ώστε όσοι περνούσαν από εκεί να πέφτουν στο χάσμα στη δυτική πλευρά του Παλαμηδίου. Η θάλασσα βάφτηκε κόκκινη και η ακτή αυτή ονομάστηκε Αρβανιτιά.
            Υπάρχει σχετική διήγηση από τον Μ Λαμπρυνίδη «Η Ναυπλία» Αθήνα 1898 σελ 305.




ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΣΤΟ ΑΝΑΠΛΙ

            Είναι αλβανικό τραγούδι που μιλά για την σφαγή των Αλβανών που έκανε ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου, ιδού μια μετάφραση του στίχου που δείχνει την αποστροφή του αλβανού φύλαρχου Μούρτο Άμζα προς τον Καπουδάν πασά που τους ξεκλίρησε:

«Τα μπουγιούρδια χω χίλια καμένα στη φωτιά
Και σένα σε γράφω στην κάτω τη μεριά».



ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ

            Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου έστειλε «ΜΠΟΥΓΙΟΥΡΔΙΑ» στους αλβανούς να φύγουν από τον Μοριά, όμως ο αρχηγός τους Μούρτο Άμζα κράτησε περιφρονητική στάση.
            Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου όπως είπαμε κάλεσε τους Κλέφτες όπως λέει ένα δημοτικό :

«Να κάνουμε το ένα μας Τούρκοι και ραγιάδες
Τον τόπο να παστρέψουμε απ τους Αρβανιτάδες»


            Μετά το τέλος της μάχης ο Τζαζαερλής για λόγους τρομοκρατίας αλλά και σε ανάμνηση της νίκης του έστησε τρόπαιο ……… 5.000 κεφάλια αλβανών κόπηκαν και γδάρθηκαν και μετά κτίστηκαν σε σχήμα πυραμίδας, αυτό ονομάστηκε ο Αρβανίτικος πύργος, Ο Πουκεβίλ γράφει ότι η πυραμίδα διατηρήθηκε μέχρι το 1806-1807, τότε οι τούρκοι το εξαφάνισαν για να μη προσβληθεί ο Βελής (γιός του Αλή Πασά ) που είχε διοριστεί Μόρα Βαλεσής και είχε κατέβει στην Πελοπόννησο.
            Όλα και όλα οι τούρκοι πρόσεχαν μη θίξουν τους Αλβανούς αφού πρώτα τους ξεπάστρεψαν.

ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ

            «Αρβανίτικο Μακελειό» μια χαράδρα με χείμαρρο στα Καλάβρυτα, ονομάστηκε έτσι διότι εκεί κατέφυγαν όσοι αλβανοί γλύτωσαν από την ήττα στην Τρίπολη, με στόχο να περάσουν από το Αίγιο στη Ρούμελη. Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου του πήρε κατά πόδας μαζί με τους Κλέφτες και τους περικύκλωσε και φυσικά τους μακέλεψε, η στενωπός ονομάστηκε «Στενό της Σφαγής».




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας, η επονομαζόμενη «Μεγάλη» ( Екатерина II Великая, Yekaterina II Velikaya)




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


Ιστορία της ελληνικής Επαναστάσεως Σ Τρικούπη εκδοσεις Χ Γιοβάνη Αθήνα 1978

Μεγ. Ελλ. Εγκυκλ. τόμ. ΙΖ΄,

«Ιστορία της Μάνης όλης» Νικήτα Νηφάκη.

Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος  Αθήνα 1832 σελ 439-440

Αλβανοί Αρβανίτες Έλληνες του Σαράντου Καργάκου εκδόσεις  Ι ΣΙΔΕΡΗΣ  Αθήνα 2005 Ε ΕΚΔΟΣΗ.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...