Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΓΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ




Ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος (9/12 1883 –  4/10/1955) ήταν  στρατιωτικός και πολιτικός. Διετέλεσε Αρχιστράτηγος  κατά τον Ελληνοιταλικό και τον Εμφύλιο πόλεμο και μετέπειτα Πρωθυπουργός  της χώρας.

            Ο Παπάγος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9/12/1883, η μητέρα του ήταν ανιψιά του εθνικού ευεργέτη Γ Αβέρωφ, ο πατέρας του γεννήθηκε στην Σύρο από οικογένεια των Κυδωνιών της Μικράς Ασίας.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πολεμικό συμβούλιο, ο Βασιλιάς Γεώργιος Β, ο Ι Μεταξάς και ο Παπάγος συνεργάζονται με τον Πτέραρχο Ντ Αλπιάκ και τον Στρατηγό  Παρρτ.



Το 1901 γράφτηκε Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών την εγκατέλειψε και

Σπούδασε για μία διετία 1902-1904στη στρατιωτική σχολή των Βρυξελλών  και στην επόμενη διετία στη σχολή Εφαρμογής Ιππικού του Ιπρ.

Το 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατετάγη στο στρατό ως Ανθυπίλαρχος.

Το 1910 ορίστηκε υπασπιστής του Υπουργού των Στρατιωτικών και παρέμεινε μέχρι τις παραμονές του Βαλκανικού πολέμου.

Συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμουςως Υπίλαρχος και Διαγγελέας του Αρχιστράτηγου διαδόχου Κωνσταντίνου.

Το 1916 με το βαθμό του Επίλαρχου υπηρέτησε ως Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού.

Το Νοέμβριο του 1920 έγινε  ανάκληση του Παπάγου στο στράτευμα και την αναδρομική απόδοση του βαθμού του Αντισυνταγματάρχη. Συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία στην αρχή σαν Επιτελάρχης της Ταξιαρχίας Ιππικού και μετά Μεραρχίας Ιππικού όπου και παρέμεινε μέχρι τη κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του 1922.

Το 1923 τέθηκε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία.

Το 1926 επανήλθε με το βαθμό του Συνταγματάρχη.

 1927 -  1931 Διοικητής της Ταξιαρχίας Ιππικού Λάρισας. Το 1930προάχθηκε σε Υποστράτηγο.

1927 - 1931 Διοικητής της Ταξιαρχίας Ιππικού Λάρισας.

Το 1930 προάχθηκε σε Υποστράτηγο. 1931-1933 ανέλαβε Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αλ Παπάγος και Γ Κονδύλης κατά τα γεγονότα του 1935, οι δύο αυτοί ηγέτες έφεραν τον Γεώργιο Β, και οι δύο σε διαφορετικές στιγμές παραμερίστηκαν από τα Ανάκτορα.



 1933 - 1935 τοποθετήθηκε Επιθεωρητής Ιππικού του Γ.Ε.Σ. και το 1935  ονομάστηκε αναδρομικά Αντιστράτηγος και διοίκησε τα Α΄ και Γ΄ Σώματα Στρατού.

Στην διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου ανέλαβε Αρχιστράτηγος των δυνάμεων του στρατού ξηράς.



Δεν προχωρώ περισσότερο αναδεικνύοντας την καριέρα του , θα εξετάσουμε την υπόθεση Αλ Παπάγου από την παράδοση στους Γερμανούς μέχρι την απελευθέρωση.


ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ - ΠΑΠΑΓΟΣ



Στις 20/4/1941 , ημέρα του Πάσχα , σε συνεννόηση με τον διοικητή του Α΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Παν Δεμέστιχα , τον διοικητή του Β΄ Σώματος Στρατού, αντιστράτηγο Γεώργιο Μπάκο, και τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, κατάργησε πραξικοπηματικά τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ιωάννη Πιτσίκα, ανέλαβε ο ίδιος διοικητής της Στρατιάς και υπέγραψε πρωτόκολλο ανακωχής με τον διοικητή της 1ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Ες-Ες, υποστράτηγο Γιόζεφ (Σεπ) Ντήτριχ (Josef "Sepp" Dietrich), στο Βοτονόσι του Μετόβου .

Σε αυτή την συνθηκολόγηση ο Αλ Παπάγος ήταν αντίθετος , όπως γράφει και ο C M Woodhouse «προσπάθησε, πολύ αργά, να ματαιώσει την παράδοση του Τσολάκογλου».


Σε τηλεγράφημά του μάλιστα στις 21/4/1941  προς το Διοικητή Στρατιάς Ηπείρου ανέφερε: «Πληροφοροῦμαι ὅτι ἀντιστράτηγος Τσολάκογλου ἀνέλαβε πρωτοβουλίαν συνθηκολογήσεως. Δὲν κατανοήθη παρὰ πάντων ὅτι ὕψιστα συμφέροντα Πατρίδος ἀπαγορεύουσι τοῦτο. Ἐπικαλοῦμαι πατριωτισμὸν πάντων. Στρατὸς δέον ἀγωνισθῆ μέχρις ἐσχάτου ὁρίου δυνατοτήτων του. Ἀντικαταστήσατε ἀμέσως Τσολάκογλου».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ι Μεταξάς και ο Α Παπάγος συνεργάστηκαν κατά τον Ελληνο - ιταλικό πόλεμο.


«ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ» ΠΑΠΑΓΟΥ



            Στις 16/4/1941 Παπάγος και ο στρατηγός Ουίλσον συναντήθηκαν έξω από την Λαμία, η σύμπτυξη των Βρετανών είχε ήδη αρχίσει. Ο Ουίλσον ήταν αισιόδοξος για την επιτυχία του υποχωρητικού ελιγμού ως την γραμμή Θερμοπυλών αλλά και για την αναχαίτιση των Γερμανών, ο Παπάγος είπε στον Ουίλσον «Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να επανεπιβιβαστούν τα αγγλικά στρατεύματα για να αποφύγει η Ελλάς ολική καταστροφή».  Ο Ουίλσον ανέφερε στον Ουέιβελ και εκείνος τηλεγράφησε στο Λονδίνο. Σίγουρα αυτή η ενέργεια του Παπάγου δεν μπορεί να ήταν δική του πρωτοβουλία , σίγουρα θα υπήρχε συνεννόηση με τον Γεώργιο Β.


            Στις 21 Απριλίου η Ελλάς εξέδιδε μια επίσημη ανακοίνωση με την οποία αποδέσμευε ηθικά την Μ Βρετανία από την υποχρέωση να συνεχίσει τον πόλεμο στην Ελλάδα. Και έφυγε ο Παύλος- Φρειδερίκη με το αντιτορπιλικό «Βασίλισσα Όλγα» και το βράδυ της ίδια μέρας έφυγαν υπουργοί ο διοικητής της τραπέζης της Ελλάδος και λοιποί αξιωματούχοι, από τις 16/4/1941 είχε μεταφερθεί ο χρυσός στο Ηράκλειο της Κρήτης (610.796 ουγγιές χρυσού).


Στις 23/4/1941, παραιτήθηκε (ο  Παπάγος είχε τεθεί στο περιθώριο από την ημέρα που παραδόθηκε ο στρατός της Αλβανίας). Δεν ακολούθησε την Κυβέρνηση Τσουδερού και τον Γεώργιο Β στην Κρήτη και μετά στην Μέση ανατολή, φυσικά θα πρέπει να πούμε ότι η αναχώρηση του Γεωργίου Β του ανακοινώθηκε λίγες μόλις ώρες πριν την αναχώρηση του Βασιλιά και του Τσουδερού. Ο Τσουδερός επισκέφτηκε τον Παπάγο στο γραφείο του «Σας αποχαιρετώ στρατηγέ, διότι δεν θα έλθετε μαζί μας. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να υποβάλετε παραίτησιν και από  το αξίωμα σας και από τον στρατό, ώστε να μην ευρεθείτε στην ανάγκη να παραδώσετε το ξίφος σας εις τον εχθρόν. Θα ήταν μειωτικόν και δια σας και δια τον στρατόν».




 
 






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Υπογραφή της ανακωχής από τον Τσολάκογλου.

Ο Γεώργιος Β δεν χαιρέτησε τον πιστό του σε όλα και στην πραγματικότητα ευεργέτη του  Παπάγο, αν και το βασιλικό γραφείο από το γραφείο του αρχιστρατήγου ήταν μόλις λίγα μέτρα απόσταση , έστειλε τον Μέγα Αυλάρχη Μερκάτη, ο Γεώργιος Β δεν ήθελε να έρθει σε προσωπική επαφή με τον Παπάγο. Ο Γεώργιος Β του καταλόγιζε ευθύνες για την ήττα, παρ όλο που οι αποφάσεις του Παπάγου κρινόντουσαν και ο βασιλιάς είχε δυνατότητα «Βέτο». Ίσως βάρυνε στην κρίση του αγγλόφιλου Γεωργίου Β η παρεξήγηση στην περίφημη βρετανοελληνική  σύσκεψη του Φεβρουαρίου του 1941, που είχε σαν αποτέλεσμα να ψυχρανθούν οι σχέσεις Παπάγου Βρετανών.


ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1943



            Μετά αυτή την ταπεινωτική υποχρεωτική «παραίτηση» του αρχιστρατήγου του Έπους του 1940-41  και  την απαξιωτική συμπεριφορά Βασιλιά και Άγγλων ο Αλέξανδρος Παπάγος αποσύρθηκε ήσυχα στο σπίτι του.

Αρνήθηκε τη σύνταξη που του πρότεινε ο Τσολάκογλου και όπως γράφει ο C M Woodhouse «αν και όχι πλούσιος , αρνήθηκε την σύνταξη που του πρόσφερε ο Τσολάκογλου …. Συμπεριφέρθηκε όπως επιβαλλόταν σ ένα Έλληνα στρατηγό…..».


ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ



            Στις αρχές του 1943 παίρνει την απόφαση να ηγηθεί αντάρτικου κινήματος, οι Βρετανοί πιστεύουν ότι οι προσπάθειες του στρατηγού «δεν αποφέρουν τίποτε ιδιαίτερα χρήσιμο» (Fo 371/37215Q R1330).



 
 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Αρχηστράτηγος Παπάγος στο Αργυρόκαστρο.



            O Παπάγος έρχεται σε επαφή με την «Εθνική Δράση», στην συνέχεια αποφασίζει την ίδρυση πατριωτικής οργάνωσης τη «Στρατιωτική Ιεραρχία», όπου θα συμμετείχαν Έλληνες αξιωματικοί, όσοι δεν έφεραν το στίγμα της συνεργασίας με τον κατακτητή όπως οι αντιστράτηγοι  Γ Κοσμάς, Ι Πιτσίκας, Κ Μπακόπουλος, Π Δέδες, Δ Παπαδόπουλος, με αυτή την οργάνωση ο Παπάγος διεκδικεί την ηγεσία ολόκληρης της Αντίστασης, ακόμα και των ομάδων που ήδη υπάρχουν.

            Αυτές οι προσπάθειες του Παπάγου αντιμετωπίστηκαν σαν «αριστοκρατικές φλυαρίες» από τους Γ Κοσμά, Ι Πιτσίκα και τους  δημοσιογράφους αδελφούς Κύρου.  Τέλος πάντων ιδρύεται η οργάνωση «Στρατιωτική Ιεραρχία» (κατά άλλους «Ομάδα Ιεραρχίας») στις 20/5/1943, οι στόχοι της Σ.Ι. είναι αφ ενός να καταφέρει πλήγματα κατά των αρχών κατοχής αφ ετέρου να θέσει υπό τον έλεγχό της τα αντεθνικά και ανατρεπτικά στοιχεία, προς τον σκοπό αυτό συντάχτηκε σχετικό «πρακτικό».

            Υπεύθυνος σε θέματα διαφώτισης ορίστηκε ο στρατηγός Δέδες και απευθύνθηκε έκκληση προς τους αξιωματικούς από τον βαθμό του συνταγματάρχη και πάνω, στόχος να «ανασυγκροτηθούν» στα χαρτιά όλες οι μονάδες και να ετοιμαστεί μυστική επιστράτευση  «ευθύς ως θα παρουσιάζοντο ευνοϊκαί περιστάσεις». Κάποιοι αξιωματικοί που παρουσιάστηκαν στο κάλεσμα της Σ.Ι. αποστέλλονται στα βουνά για να ενταχθούν στις υφιστάμενες αντάρτικες οργανώσεις.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β στο μέτωπο κατά τον πόλεμο 1940-41.


ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ



            Ο ΕΛΑΣ αλλά και μέρος του ΕΔΕΣ θεωρούν ότι η προσπάθεια της Σ.Ι. είναι «δόλια» για να διαβρωθεί η «δημοκρατική» αντίσταση εκ των ένδον, ώστε να μπορέσουν τελικά να παίξουν , ως «κερδισμένος τρίτος» υπό την αγγλική προστασία, τον φιλοβασιλικό «εγγυητή της τάξεως».

            Άλλη εκδοχή ήταν ότι ο Παπάγος πίεζε τους «δυστροπούντες» φιλοβασιλικούς αξιωματικούς να προσχωρήσουν ακόμα και σε οργανώσεις με δημοκρατική χροιά (ΕΔΕΣ, 5/42) επειδή οι καιροί απαιτούσαν πατριωτικό και όχι πολιτικό αγώνα .



ΛΟΧΑΓΟΣ ΔΕΔΟΥΣΗΣ



            Ο Θύμιος Δεδούσης μετά την απόδρασή του από το ιταλικό στρατόπεδο που κρατείτο ήρθε σε επαφή με την Σ.Ι. του «ζήτησαν με κάθε λεπτομέρεια την κατάσταση και τόνισαν τι συμβολή περίμενε η αντίσταση από ανθρώπους σαν τον θύμιο που πίστευαν μόνο στην Ελλάδα», ο λοχαγός αναχώρησε με είκοσι ομοιδεάτες του αξιωματικούς για την Ρούμελη και προσεχώρησε στο 5/42 Σύνταγμα του Ψαρρού, δημιουργήθηκε ο «λόχος Δεδούση», αυτός ο λόχος διαφοροποιείται από τον Ψαρρό «Ο λόχος μας με τον Θύμιο επικεφαλής ξεσπαθωμένος πια έμπαινε σε άλλη φάση του Εθνικού Αγώνα: Στην ανοιχτή μάχη κατά του κομμουνισμού».

            Tα γεγονότα που προκάλεσε ο λοχαγός Δεδούσης εκφεύγουν της παρούσης εργασίας, έχουν να κάνουν όμως με την διάλυση της ΕΚΚΑ από τον ΕΛΑΣ .
            Ανάλογα στελέχη σαν τον λοχαγό Δεδούση με διασυνδέσεις στην Σ.Ι. υπήρχαν και στον ΕΔΕΣ .
            Το καλοκαίρι του 1943 ο Παπάγος έστειλε τον στρατηγό Τσίπουρα στο βουνό για να αναλάβει την αρχηγεία του Αντάρτικου, μάλιστα είπε στον γηραιό στρατηγό ότι του το ζήτησε η ΒΣΑ  με την μεσολάβηση του δικηγόρου Τάκη Τσίμπου, και η ΒΣΑ και ο Τσίμπος αρνούνται κατηγορηματικά ότι συμμετείχαν σε τέτοια εντολή, ο στρατηγός Τσίπουρας είχε προτείνει στον Παπάγο, ευθύς με την είσοδο των Γερμανών, να αναλάβει από κοινού με τον Σιφναίο και τον Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο   την δημιουργία «αντάρτικης ομάδας γνησίως εθνικόφρονος» που θα προωθείτο στην Βοιωτία για να είναι κοντά στην πρωτεύουσα όταν θα πλησίαζε η απελευθέρωση. Με την τωρινή του ενέργεια ο Παπάγος ήθελε να δει αν οι πρωτοβουλίες της Σ.Ι. μπορούσαν να γίνουν σεβαστές στο βουνό, το πιθανότερο είναι ότι την ενέργεια αυτή του την συμβούλεψε ο Σπύρος Μαρκεζίνης, αν τον αποδεχόντουσαν τον στρατηγό Τσίπουρα τότε θα ακολουθούσε και ο ίδιος σαν αδιαφιλονίκητος αρχηγός, ο C M Woodhouse στην περίπτωση ανόδου του Παπάγου στο βουνό την έβλεπεμε την πιο κάτω χαρακτηριστική φράση του: « Θα ήταν μεταξύ των ανταρτών εξίσου εκτός τόπου και χρόνου όπως ο Άρης Βελουχιώτης στην βασιλική αυλή».



 
 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο ιδρυτής της ΕΚΚΑ Δημήτριος Ψαρρός (1893 – 1944)

            Δεν χρειάστηκε όμως να ανέβει στο βουνό ο Παπάγος διότι η ηγεσία του αντάρτικου στο ΚΓΣΑ δίνει εντολή να συλληφθούν ο Τσίπουρας και οι συνοδοί του με σύμφωνη γνώμη Ψαρρού και Σαράφη. Το σκεπτικό ήταν ότι ο στρατηγός Τσίπουρας είχε αναλάβει στρατηγός κατά την μεταξική περίοδο και για μερικούς μήνες ήταν υπό τον Τσολάκογλου ! Ο Τσίπουρας αφέθηκε ελεύθερος αφού οι έρευνες του ΓΣ του ΕΛΑΣ δεν απέδειξαν τίποτε το μελανό όσο αφορά τον πατριωτισμό και το ήθος του, την ίδια άποψη είχαν και οι συμμαχικές υπηρεσίες  (Rg226: 14458).



ΣΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ


            Στις 25/7/1943 ο Παπάγος και τέσσερις από τους συναδέλφους του συλλαμβάνονται από τους γερμανούς, χωρίς συγκεκριμένη κατηγορία και τους στέλνουν στην Γερμανία, οι άνθρωποι αυτοί διέρχονται από διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης και το Νταχάου και απελευθερώνονται στο τέλος του πολέμου από τα αμερικανικά στρατεύματα και επανήλθε εις την Ελλάδα τον Μάιο του 1945.

            Τώρα για την σύλληψη του Παπάγου έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις:
Ο Μπακόπουλος μιλά για προδοσία. Ο Ζαλοκώστας μιλά για κομμουνιστική κατάδοση στους Γερμανούς, στο «ΕΘΝΟΣ « 6/7-8-57 μιλούν για βρετανική ενέργεια των εδώ πρακτόρων τους.

            Ο Δέδες είπε ότι «δεν έγινε μόνο» από την μεριά του ΚΚΕ αλλά για τους άλλους «πρέπει να κρατήσει το στόμα του κλειστό».






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Α Παπάγος ήταν ένας ευπατρίδης αξιωματικός η συμμετοχή του σε αντάρτικη ομάδα θα ήταν αυτό που πολύ εύστοχα είπε ο C M Woodhouse « Θα ήταν μεταξύ των ανταρτών εξίσου εκτός τόπου και χρόνου όπως ο Άρης Βελουχιώτης στην βασιλική αυλή».



            Απ ότι φαίνεται η σύλληψη του Παπάγου δεν ήταν καθόλου αθώα ….
            Από τα ιδρυτικά μέλη της Σ.Ι. μόνο ο στρατηγός Δ Παπαδόπουλος δεν πιάστηκε και αυτό έγινε διότι εγγυήθηκε ο υπουργός Εσωτερικών Αναστάσιος Ταβουλάρης, ο Παπαδόπουλος έκανε κάποιες ενέργειες να συνενώσει τα μέλη της Σ.Ι. με σκοπό την καταπολέμηση «της τεράστιας , πολυπλόκου , σατανικής και μοναδικής αντεθνικής οργανώσεως ΕΑΜ», το Κάιρο όμως στα έγγραφα του Παπαδόπουλου δεν δίνει σημασία, ακόμα και ο Γρίβας αποσκιρτά από την Σ.Ι.   

 


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


 ΣΤΕΜΜΑ ΚΑΙ ΣΒΑΣΤΙΚΑ του Χ Φλάισερ

ΤΟ ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ του C M Woodhouse

ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ  εκδόσεις ΦΥΤΡΑΚΗ

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ «ΡΩΣΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ» ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΡΩΣΙΑ (Правда Руськая, Pravda Rus'kaya )






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : "Russkaya Pravda" θα μπορούσε να μεταφραστεί και ως "ρωσική Αλήθεια» και «Ρωσική Δικαιοσύνη»  οι ερευνητές λένε ότι το τελευταίο είναι ίσως πιο ακριβές, αυτός ο πρώιμος νομικός κώδικας των Ρως του Κιέβου σε μεγάλο βαθμό στηρίχθηκε σε αυτό που θεωρήθηκε αληθινό ή δίκαιο κατά το χρόνο που γράφτηκε.


Ο νόμος στην αρχαία Ρωσία λεγόταν «πράβντα» ( Pravda), φυσικά η λέξη αυτή σημαίνει σήμερα αλήθεια, όταν μιλάμε για την αρχαία Ρωσία μιλάμε για τον 11ο -12ο αιώνα. Οι συλλογές των νόμων αυτών βρέθηκαν σε 100 αντίγραφα και ονομάζονται «Ρωσικό Δίκαιο», το πιο αρχαίο κείμενο είναι του 1280 μχ και γράφτηκε στο Νόβγκοροντ. Το αντίγραφο αυτό  είναι ένα ασήκωτο βιβλίο από περγαμηνή, τα υπόλοιπα αντίγραφα είναι πολύ νεώτερα και γράφτηκαν σε χαρτί.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αρχαία χώρα των Ρως, εκτεινόταν από τη λίμνη Λάντογκα ως το Νόβγκοροντ και πιο πέρα ως τα Ουράλια Όρη στα ανατολικά και ως το Κίεβο στα νότια δεν ήταν ομοιόμορφος ο γεωγραφικός προσδιορισμός του κράτους .


Το  «Ρωσικό Δίκαιο» χωρίζεται σε επίτομο και εκτεταμένο, το επίτομο περιέχει νόμους που εφαρμόστηκαν τον 11ο αιώνα στην εποχή του Γιαροσλάβ του Συνετού  και των γιών του, το εκτεταμένο είναι μια νεώτερη διασκευή του επίτομου που εμφανίστηκε τον 12ο αιώνα.



ΠΩΣ ΖΟΥΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΤΕ




            Η αρχαία Ρωσία ήταν μια απέραντη χώρα με πολλά δάση και έλη, μικρά χωριά από καλύβες (ίζμπες) και λίγες πόλεις που τα σπίτια ήταν κτισμένα από ξύλο, πέτρινα συναντούσες πολύ λίγα, την πέτρα την χρησιμοποιούσαν για να κτίσουν ναούς και τείχη.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αυτό είναι περίπου το κράτος της αρχαίας Ρωσίας τον 11ο αιώνα μχ.


            Από το «Ρωσικό Δίκαιο» μαθαίνουμε για τον τρόπο ζωής στην αρχαία Ρωσία. Οι άνθρωποι ασχολούντο με την γεωργία, τα δε χωράφια τους τα καλλιεργούσαν με αλέτρι και σβάρνα, έσπερναν σιτάρι, σίκαλη, βρώμη και κεχρί και φυσικά διατηρούσαν ζώα.

            Τα δάση και τα λιβάδια άνηκαν στους πρίγκιπες και τους βογιάρους, οι οποίοι εξουσίαζαν τον λαό. Οι πρίγκιπες έκαναν μεταξύ τους ατελείωτους πολέμους  και στην περίοδο της ειρήνης ασχολούντο με το κυνήγι. Αυτοί συγκροτούσαν τα δικαστήρια και επέβαλαν τιμωρίες.  Γύρω από αυτή την ομάδα των ευγενών βρισκόντουσαν αυλικοί  και στρατιώτες. Οι στρατιώτες μάλιστα της φρουράς του πρίγκιπα του Κίεβου δεν ήθελαν αν τρώνε με ξύλινα  κουτάλια και ζήτησαν ασημένια, ο πρίγκιπας πραγματοποίησε την επιθυμία τους με το σκεπτικό ότι «Με ασήμι και χρυσάφι δε θα βρω πιστούς φρουρούς, ενώ με πιστούς φρουρούς θα βρω ασήμι και χρυσάφι». Βασική θέση είχε ο «σταυλάρχης», τα άλογα των ευγενών ήταν το βασικό εργαλείο μετακίνησης και διεξαγωγής πολέμων.

            Οι γεωργοί (σμέρντι) ήταν φτωχοί άνθρωποι που δούλευαν στην γη των ευγενών, στους γεωργούς ο πρίγκιπας είχε δικαίωμα στην περιουσία τους μετά τον θάνατό τους, αν δεν άφηνε γιους κληρονόμους, αν άφηνε ο γεωργός ανύπανδρη κόρη αυτή δικαιούταν μικρό μέρος της πατρικής περιουσίας, αυτό βέβαια δεν συνέβαινε με την περιουσία του βογιάρου, του στρατιώτη και πολύ περισσότερο του πρίγκιπα.











ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Στο Vitoslavitsy  - βρίσκεται στην όχθη της λίμνης Myachino - που είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μουσεία της ρωσικής λαϊκής αρχιτεκτονικής ξύλινων κατασκευών,   δεν απέχει πολύ από το Νόβγκοροντ. Το  μουσείο πήρε το όνομά του από  το χωριό, που βρίσκεται εδώ από τον 12-17ος αι.

            Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που περιγράφει το «Ρωσικό Δίκαιο» είναι αυτή του «ενοικιαστού», αυτός δεν έχει δική του περιουσία καλλιεργεί αποκλειστικά την γη του κυρίου του, σε περίπτωση που ο «ενοικιαστής» σπάσει εργαλεία είναι υποχρεωμένος να πληρώσει την αξία τους στον κύριο, ομοίως αποζημιώνει τον κύριο αν ένα ζώο ψοφήσει ή χαθεί. Αν ο «ενοικιαστής» φύγει από τον κύριό του, όταν επιστρέψει γίνεται δούλος, χωρίς κανένα δικαίωμα. Υπάρχουν τώρα εδώ κάποιες υποσημειώσεις ότι δηλαδή ο «ενοικιαστής» δεν μετατρέπεται σε δούλο  όταν φύγει για να παραπονεθεί στον πρίγκιπα και ότι ο κύριος ενώ μπορεί να χτυπά τον «ενοικιαστή» στην ώρα της δουλείας δεν μπορεί να τον χτυπά λόγω μέθης αλλά αυτά είναι διάτρητα  υπέρ του κυρίου και προφανώς ανεφάρμοστα.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Περιτειχισμένη πόλη της αρχαίας Ρωσίας.


            Η θέση των δούλων (χολόπ) ήταν ακόμα χειρότερη, δούλοι γινόντουσαν τα παιδιά των δούλων, οι χρεωμένοι ελεύθεροι πουλούσαν τον εαυτό τους για δούλο, δούλος γινόταν ο υπεύθυνος της διεύθυνσης των κτημάτων του πρίγκιπα και των βογιάρων, η δραπέτευση του δούλου είχε φοβερές συνέπειες όχι μόνο για τον δούλο αλλά και γι αυτόν που θα του δείξει τον δρόμο μετά την δραπέτευση του.

            Οι έμποροι ήταν μια κατηγορία που ήταν αξιοσέβαστη στην αρχαία Ρωσία και για αυτούς τους πολίτες έχει αφιερώσει ειδικά κεφάλαια το  «Ρωσικό Δίκαιο».





ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ «ΡΩΣΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ»



Μεγάλο πρόστιμο προβλεπόταν για την κλοπή αγελάδας, χοίρου, προβάτου και ακόμα μεγαλύτερο για κλοπή αλόγου.

Πρόστιμο προβλεπόταν η κλοπή από ξένη παγίδα κύκνου, γερανού και πάπιας, πολύ μεγάλο ήταν το πρόστιμο για κλοπή από την παγίδα γερακιού (που φυσικά ήταν ο τρόπος αυτός αποκλειστικό προνόμιο για τους πρίγκιπες και τους βογιάρους.

Πρόστιμο προβλεπόταν για κλοπή κάστορα και την καταστροφή ξένων κυψελών με άγριες μέλισσες.

Όλα τα πρόστιμα που επέβαλαν οι ευγενείς πήγαιναν στα ταμεία των ευγενών.

Για την δολοφονία πχ δούλου του αμέσου περιβάλλοντος  πρίγκιπα πρόβλεπε πρόστιμο 80 δεκάρες (10 καπίκια η μια δεκάρα), ενώ για δολοφονία χωρικού ή δούλου των κτημάτων το πρόστιμο ήταν 5 δεκάρες.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ρώσος χωρικός που φεύγει,  έργο του 
Sergei V. Ivano.


Στις εμπορικές διαφορές πχ αν ένας έμπορος έδινε εμπόρευμα προς φύλαξη και μετά αρνιόντουσαν να του το επιστρέψουν, ο φύλακας υποχρεωνόταν να ορκιστεί (ρότα) στην εκκλησία ότι δηλαδή δεν πήρε το εμπόρευμα! Σε περιπτώσεις καταστροφής του εμπόρου η περιουσία του έβγαινε σε πλειστηριασμό και ο πρώτος που έπαιρνε τα χρήματά του ήταν ο πρίγκιπας και μετά όλοι οι άλλοι, σε περιπτώσεις καταστροφής από πυρκαγιά λόγω πολέμου, ή λεηλασίες κλπ ο έμπορος έπαιρνε προθεσμία για την πληρωμή αλλά αν ο έμπορος «εν τη ανοησία του» όπως γράφει το «Ρωσικό Δίκαιο» πουλούσε ξένο εμπόρευμα ή το έχανε δίνοντάς το σαν ενέχυρο στην περίπτωση αυτή ο έμπορος πωλείτο σαν δούλος.

Στις ποινικές (ουγκολοφτσίνα) υποθέσεις (δολοφονίες, κλοπές κλπ) δίνεται μεγάλη σημασία, ανάλογα με την μορφή του εγκλήματος συγκαλούταν δικαστήριο  «θεία δίκη» και εδώ συνέβαιναν πράγματα σκληρά και άδικα πχ ο κατηγορούμενος υποχρεωνόταν να πιάσει πυρακτωμένο σίδερο και ύστερα, ανάλογα με τον βαθμό του εγκαύματος, έκριναν αν πρέπει να τον αθωώσουν ή να τον καταδικάσουν. Μεγάλη σημασία βέβαια είχαν οι καταθέσεις των μαρτύρων.









ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η "Russkaya Pravda" είναι ένα σύνολο νόμων της φεουδαρχικής Ρωσίας.



Το «Ρωσικό Δίκαιο» αναφέρει με ποιο τρόπο γινόταν η διανομή της κληρονομιάς, πως ανακαλυπτόταν οι κλέφτες, τι τόκο πρέπει να πληρώνει κανείς για δανεικά κλπ.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Russkaya Pravda υπάρχει  σε τρεις εκδόσεις: η έκδοση Short (Kratkaya), που είναι η παλαιότερη από όλες.  Η μεγάλη έκδοση (Prostrannaya), που είναι  η πιο ολοκληρωμένη.  Και η Συνοπτική Έκδοση (Sokrashchennaya), που είναι η  πιο αμφιλεγόμενη.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ τόμος 7 εκδόσεις ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΡΣΟΣΔ Μόσχα 1961

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

ΒΑΣΙΛΙΚΟΙ ΕΙΚΟΝΟΛΑΤΡΕΣ





            Ο Θρ Τσακαλώτος όταν βρέθηκε στην Μ Ανατολή του αναθέσανε τη διοίκηση του Κέντρου Εκπαίδευσης της Ισμαηλίας, ο προκάτοχός στην διοίκηση φρόντισε πριν παράδοση την διοίκηση του Κέντρου Εκπαιδεύσεως να κατασκευάσει 30 κορνίζες για να μπουν εικόνες του Γεωργίου Β, μετά την ανάληψη από τον Τσακαλώτο της διοίκησης, που ήταν φανατικός βασιλικός, συγκέντρωσε τους διοικητές και τους εξήγησε μεταξύ των άλλων και το ζήτημα της των «κληρονομημένων» 30 εικόνων του βασιλιά, είπε : «Είδα  ότι ο κ Θ προετοίμασε περί τας 30 εικόνας του Βασιλέως, το οποίον σημαίνει ότι θα τας τοποθετήσωμεν μέχρι μαγειρείου. Αντιλαμβάνεσθε τι ωραία ευκαιρία για τους κομμουνιστάς. Φαντασθήτε , και ερωτώ τι θα κάμωμε , εάν εις την στρατιωτικήν λέσχην, ένας μευθσμένος κομμουνιστής ή παριστάνων τον μεθυσμένον, αρχίση να υβρίζη τον Βασιλέα και να ζητά μεγαλοφώνως ή να προσπαθή να ασπάση την εικόνα του. Θα άρχιζον εις την Λέσχην ομηρικαί μάχαι μεταξύ κομμουνιστών και βασιλοφρόνων με τους δημοκρατικούς αδιάφορους…..  Τους υπενθύμισα την αποστολήν μας, τον σκοπόν της δημιουργίας του κέντρου, τους εξώρκισα να είμεθα συνετοί και, τελικώς, τους επρότεινα <Να τοποθετηθούν αι εικόνες του Βασιλέως μας εις τα μέρη εκείνα, τα οποία εχρησιμοποιούντο επισήμως…. Όχι όμως εις τα μέρη εκείνα , τα οποία εχρησιμοποιούντο επισήμως…. Όχι όμως εις κέντρα αναψυχής, λέσχαςαξιωματικών και κέντρα ψυχαγωγίας οπλιτών>».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο στρατηγός Θρασύβουλος Ι. Τσακαλώτος (Πρέβεζα, 3 Απριλίου 1897 – Αθήνα, 15 Αυγούστου 1989) ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού με ξεχωριστή δράση στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του "εμφυλίου" Πολέμου 1946–1949.



            Ο μόνος που έφερε αντίρρηση ήταν ο προκάτοχός του . με επιχείρημα ότι : «Ο Βασιλεύς είναι ο Αρχιστράτηγός μας, η Λέσχη είναι το σπίτι των αξιωματικών, δεν μπορούμε να μη αναρτήσωμεν εικόνα του Βασιλέως, αφού όλα τα Κράτη εις τας λέσχας των τοποθετούν την εικόνα του Βασιλέως των». 

Ο Τσακαλώτος απάντησε ότι: «Μου μιλάς για κατάσταση συνήθη και για έθνη με κανονικήν ζωήν. Αν αρχίσωμεν καυγάδες, να είσθε βέβαιοι για ένα πράγμα: Το Κέντρον θα διαλυθή και θα είμεθα υπεύθυνοι και προδόται έναντι της αποστολής μας…Κύριοι, με την προτασιν Θ. είναι σαν να λέμε εμμέσως ότι δεν θέλουμε να πολεμήσωμε».

            Οι διοικητές τοποθετήθηκαν εναντίον της άποψης του συνταγματάρχη Θ. ο οποίος έτσι αναγκάστηκε κα αποσύρει την πρότασή του, παρ όλα αυτά την επομένη διέταξε να αναρτηθούν οι εικόνες του βασιλιά στις λέσχες.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β στην Μ. Ανατολή επιθεωρεί Eλληνικό στρατιωτικό τμήμα στην Μ Ανατολή.



            Οι ΕΑΜίτες στρατιώτες άρχισαν να διαμαρτύρονται και άρχισαν να κινούνται με στόχο την καταστροφή των εικόνων, ο Τσακαλώτος τους ειδοποίησε να μη κάνουν καταστροφές των εικόνων, ο ίδιος στο βιβλίο του γράφει: «να μη τολμήσουν  να κάμουν τίποτε, διότι εντός 24ωρου θα αφαιρεθούν εκείθεν αι εικόναι».

            Ο Τσακαλώτος κάλεσε τον συνταγματάρχη Θ (σημειωτέον ότι και ο Τσακαλώτος τότε είχε βαθμό συνταγματάρχου) και τον επιτίμησε διότι δεν τήρησε την συμφωνία τους και μετά ζήτησε κρυφά και μάλιστα νύχτα να κατεβούν οι εικόνες  από τις λέσχες με την ευθύνη του επιτελάρχη Σύρμα (που και ο επιτελάρχης ήταν βασιλόφρονας).  Παρά αυτά όμως με ευκαιρία τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1943 στο Κέντρο που θα γινόταν με την παρουσία των Άγγλων του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και  του Αντιοχείας, Αιγύπτιοι επίσημοι, Έλληνες της ομογένειας και ενώ ήταν όλα έτοιμα, κατέφθασε έντρομος ο συνταγματάρχης Σύρμας που είπε : Στην πλατεία της συγκεντρώσεως για την τελετή, ο συνταγματάρχης Θ. διέταξε και ανερτήθη η εικών του Βασιλέως της Αγγλίας, ο ταγματάρχης Χ με άλλους φρουρούν κάτω των εικόνων με πιστόλια, απειλούντες με το μαστίγιον και ύφος θρασύ. Κομμουνισταί συγκεντρούνται, ζητούντες απειλητικά το κατέβασμα της εικόνος του Βασιλέως. Ο Τσακαλώτος διέταξε τον αντισυνταγματάρχη Σύρμα να πάει και να κατεβάσει τις εικόνες πριν να συγκεντρωθούν οι επίσημοι και ο κόσμος και φυσικά να απομακρυνθούν ο ταγματάρχης Χ και οι υποστηριχτές του.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η 3η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία, αυτή που ονομάστικε Ταξιαρχία Ρίμινι.


            Πράγματι ο Σύρμας προσπάθησε να πείσει τον ταγματάρχη ο οποίος αντιστάθηκε, έτσι αναγκάστηκαν να τον συλλάβουν και να τον βάλουν σε διοικητική προφυλάκιση για την φρούρησή του  τοποθετήθηκε μια διμοιρία απολύτου πειθαρχίας.

            Αργότερα όταν τοποθετήθηκε ο Θρ Τσακαλώτος διοικητής της Ταξιαρχίας Ρίμινι και πριν φύγουν για την Ιταλία πήγε στον Λίβανο επισκέφτηκε σον Γ Παπανδρέου (πρωθυπουργό) και στον Βασιλιά Γεώργιο Β προκειμένου να πάρει τις τελευταίες εντολές τους. Με τον Γεώργιο Β συνομίλησε επί μια ώρα και φυσικά ήρθαν και στο θέμα των εικόνων στο Κέντρο,  ο Τσακαλώτος παρουσίασε το ζήτημα από την δική του πλευρά και χαρακτήρισε τις ενέργειες σαν «εγκληματική βασιλοκαπηλεία των ανόητων (βασιλοφρόνων αξιωματικών) σε μια μολυσμένη ατμόσφαιρα…». Ο Γεώργιος Β στάθηκε υπεράνω προτάσσοντας τη στρατιωτική προσπάθεια και σχολίασε ως εξής το θέμα « … Να τις … [χέσω προφανώς] τις εικόνες μου: Εδώ ήλθαμε να πολεμήσουμε τους Γερμανούς και αυτή πρέπει να είναι η σκέψις μας. Θέλω βεβαίως να με σέβονται σαν αρχηγό τους, σαν Βασιλέα τους, αλλά τέτοιες αηδίες δεν μου αρέσουν».



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

40 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ του Θρ Τσακαλώτου.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΣΑ του Σ Ν Γρηγοριάδη εκδόσεις ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ τόμος ΙΙ

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

ΤΡΙΑ ΚΕΡΑΚΙΑ




Διήγημα της Πηνελόπης Δέλτα


Σ' ένα εκκλησιδάκι παράμερο, μαυρισμένο από τη φωτιά μα όρθιο ακόμα, μοναχικό στο χαλασμένο χωριό, ένας γέρος στέκει στο στασίδι του, στα σκοτεινά, και προσεύχεται.
Η εκκλησία είναι αδειανή, όλοι έφυγαν· μα στο μανουάλι μπροστά του, μερικά κεράκια καίουν ακόμα γύρω στη μεσιανή λαμπάδα.


Τα μάτια του γέρου είναι στηλωμένα στα τρία ακριανά κεράκια· τ' άναψε για τα τρία του παλικάρια που πολεμούν στην Κρέσνα. Τα είχε ανάψει με καρδιόχτυπο· στο καθένα είχε δώσει με το νού του από ένα όνομα, τ' όνομα των παιδιών του, και τα κοίταζε με κάποιο φόβο, μη σβήσει κανένα, που θα ήταν κακό σημάδι για το παιδί του εκείνο. Μα όχι! Χαρούμενες και πηδηχτές έκαιαν οι φλογίτσες, πότε ολόισες και κίτρινες, στέλνοντας κολόνα τον καπνό απάνω, πότε γερτές και γαλάζιες, μικρεμένες σαν αναποφάσιστες, σκορπώντας άτακτα τον καπνό ολόγυρα.




- «Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος...», μουρμούρισε ο γέρος.


Τα χείλια του τρεμοσαλεύουν στην προσευχή, μα μέσα στην καρδιά του αναπολεί τις ειδήσεις που έφθασαν, και μονάχο σηκώνεται το χέρι του και κάνει το σταυρό του. - «Αναστάς εκ του μνήματος και τα δεσμά διαρρήξας του Άδου...».


Με τ' ανοιχτά του χέρια μισοαπλωμένα, με τα μάτια σηκωμένα, ψιθυρίζει ο γέρος το τροπάρι:
- «Δόξα σοι, Κύριε!...» Ετούτο και αν ήταν ανάσταση!...

Τι και αν τράβηξε πολλά ο ελληνισμός; Τι και αν κάηκε το χωριό ολόκληρο; Τι και αν πατούσαν σε στάχτη οι ελευθερωτές; Φθάνει που ελευθέρωναν και όλο μπροστά τραβούσαν.
Για το Γένος, για την πατρίδα την ελεύθερη...


Μ' ένα τσούξιμο στην καρδιά θυμήθηκε τον αδελφό του τον παπά, σφαγμένο και πεταμένο μ' εβδομήντα άλλα κουφάρια στην άκρη του δρόμου όπου περνούσαν οι νικητές. Ναι, ήταν φρικτό, το ήξερε, του το είχε πει το παιδί του που τα είδε, ζεστά ακόμα, τα θύματα των Τούρκων, σα μπήκε στα Σέρβια με το νικηφόρο στρατό... Μα τι μ' αυτό; Χωρίς θυσίες λευθεριά δε γίνεται.





-«Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς...»
Όλα του τ' αγόρια τα είχε δώσει στον πόλεμο· τα τρία του παλικάρια τού τα χάρισε ο Θεός και γλίτωσαν και από τα Γιαννιτσά και από το φοβερό Μπιζάνι. Το ένα, το τέταρτο το μικροχαϊδεμένο, είχε πέσει στο Σαραντάπορο. Θεός σχωρέσει το! Ήταν ο φόρος της λευθεριάς· έπρεπε να τον πληρώσει και αυτός, και δεν το έκλαψε το παιδί του. Σαν τον αδελφό του τον παπά, το είχε δώσει και αυτό θύμα στο μεγάλο θυσιαστήρι της πατρίδας της ελευθερωμένης...

Και ανέβηκαν στη Σαλονίκη οι δικοί μας, και τότε, αλήθεια, έκλαψε ο γέρος από χαρά. Και πήραν το Μπιζάνι οι δικοί μας, κι έλεγε ο γέρος πως θα τελείωνε από τη συγκίνηση. Μα του χάρισε ακόμα μέρες ο Χάρος, για να δει και άλλη μεγαλύτερη ακόμα δόξα της πατρίδας.

Γιατί ζήλεψαν οι Βούλγαροι την ομορφιά της δεύτερης πόλης του ελληνισμού, γύρεψαν να μας την αρπάξουν δόλια. Τότε, αλήθεια, κόντεψε να σπάσει η καρδιά του γέρου, γιατί το έμαθε στο χωριό του ανάμεσα στους εχθρούς που έλεγαν πως την πήραν κιόλα.

Μα δεν την πήραν! Γιατί έφθασε ο στρατός μας σα χείμαρρος βροντερός, και τους πέταξε πέρα και τους κατρακύλησε ως την Κρέσνα.




- «Ευλογητός ει, Κύριε, ο Θεός των πατέρων» και δοξασμένο τ' όνομα σου εις τους αιώνας...
Και τι αν βρέθηκε το χωριό του στο δρόμο των εχθρών; Το ήξεραν όλοι πως μιας και προχωρήσουν οι δικοί μας και πετάξουν πίσω τους εχθρούς, ο Βούλγαρος στο αίμα θα ξεδιψάσει. Ε, πέρασαν οι Βούλγαροι κι έκαναν τη δουλειά τους. Μα τι σημαίνει; Κοιμούνταν η κακομοίρα η γριά του κάτω από τα χαλάσματα του ρημαγμένου του σπιτιού. Ούτε βρήκε πια τα κόκαλα της σαν πέρασαν κι έφυγαν οι Βούλγαροι. Μαζί με τους άλλους που γύρευαν τους πεθαμένους τους, γύρεψε και αυτός· μα πού ήταν το σπίτι του, καλά-καλά δεν ήξερε πια. Πέτρες και στάχτη ήταν τώρα όλο το όμορφο χωριό τους, δεν ήταν να πεις πια πως ξεχώριζες τίποτα.

-Ευλογημένο τ' όνομα σου, Κύριε! Μόνο έτσι μπορούσε να ελευθερωθεί το Γένος, και το Γένος όσο πήγαινε και λευθερώνουνταν...
Ακούμπησε ο γέρος το κεφάλι στο μαυρισμένο από τον καιρό ξύλο του στασιδιού κι έκλεισε τα μάτια.

Ας είναι, ήταν κρύα η ζωή χωρίς την κακομοίρα τη γριά του και χωρίς το πατρικό του, όπου μεγάλωσαν τα παλικάρια του, όπου είχε τραγουδήσει και γελάσει και κλάψει και αντρειέψει το ξανθόμαλλο χαϊδεμένο του, που κοιμούνταν το στερνό του ύπνο σε κάποια χαράδρα του Σαρανταπόρου...

Ήταν ήσυχη, ήσυχη η εκκλησία, τόσο που σαν κάποιος φόβος να τον έπιασε το γέρο. Άνοιξε τα μάτια να βεβαιωθεί πως καίουν ακόμα τα κεράκια του, ένα για κάθε αγόρι, που να του τα χάριζε ο Θεός ως το τέλος, να του κλείσουν και αυτουνού τα μάτια σαν έλθει η ώρα...
Και πάλι ακούμπησε στο στασίδι.

Και απάνω του έπεσε βαριά η σιωπή, σιωπή τέτοια που ούτε στον τάφο δεν ήταν μεγαλύτερη.
Και στη σιωπή αυτή, ένιωσε σα μιαν ανατριχίλα που πέρασε στην εκκλησιά, σιωπηλή και αυτή, σαν από άλλον κόσμο.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η παράδοση: ο Εσάτ πασάς παραδίδει το ξίφος του στον διάδοχο Κωνσταντίνο. Πίσω του τα λάφυρα από τη μάχη, αλλά και οι κατηφείς Τούρκοι αιχμάλωτοι.

Ο γέρος ανατρίχιασε, τρεμούλιασε η καρδιά του, και γύρισε κατά την ανοιχτή πόρτα.
Έξω στην ερημιά, στο σκοτάδι όπου άσπριζαν κάπου-κάπου οι πεσμένες πέτρες, είδε ένα ποτάμι πλατύ, που σιωπηλά κυλούσε, και πέρα έναν καβαλάρη που διάβαινε. Μαυροφορεμένος και διάφανος έστεκε στο διάφανο μαύρο του άλογο· μπροστά του έσπρωχνε πλήθος από νέους, και πίσω έσερνε δεμένους γέρους και γριές, και στη σέλα και στα καπούλια αρμαθιές είχε κρεμασμένα τα παιδάκια.
Ο γέρος παρατήρησε πως οι νέοι ήταν πολύ περισσότεροι, και κοπαδιαστά έτρεχαν μπροστά.
Σιωπηλά διάβαιναν, σα να μην πατούσαν χάμω. Όλο αυτοί μιλούσαν, μα καμιά φωνή δεν ακούουνταν, και όμως τους άκουε ο γέρος. Ήταν άλλου κόσμου το διάβα αυτό, και άλλου κόσμου η κουβέντα.

Κι ένα παιδάκι παρακαλούσε κι έλεγε:
-«Χάρο μου, γύρνα στο βουνό να μάσω λουλουδάκια».
-«Βασιλικό δε σου 'βαλε η μάνα σου στο χέρι;»
-«Μαράθηκε ο βασιλικός. Θέλω χλωρά λουλούδια».
Και καθάρια άκουσε ο γέρος την απάντηση:
-«Όπου πατήσει Βούλγαρος, χόρτο χλωρό δε μένει».
Και κάποιος άλλος έλεγε:
-«Χάρο μου, κόνεψ' εις χωριό, κόνεψ' εις κρύα βρύση, να πιουν οι γέροντες νερό κι οι νιοι να λιθαρίσουν...»
Και πάλι αποκρίθηκε ο Μαύρος Καβαλάρης:
-«Όπου περάσει Βούλγαρος, στάλα δροσιάς δε μένει».
- «Χάρο μου, στάσου, Χάρο μου, πάρε μαζί το γέρο, που έμεινε πια έρημος σαν καλαμιά στον κάμπο...»
Ανατρίχιασε ο γέρος κι έσκυψε να δει το σωπασμένο στόμα που μιλούσε.





Τρία παλικάρια όμορφα, σαν κυπαρίσσια ίσια, γυρνούσαν τ' αχνά τους πρόσωπα και άπλωναν τα χέρια τους κατά την εκκλησιά.
Μα ο Χάρος γέλασε και τα έσπρωξε μπροστά.
-«Ούτε σε βρύση σταματώ, ουδ' εις χωριό κονεύω», είπε. «Γνωρίζ' η μάνα το παιδί και τα παιδιά τους γέρους, γνωρίζονται τ' αντρόγυνα και χωρισμό δεν έχουν. Καιρός γι' αυτά δεν είναι πια, τραβάτ' εμπρός, λεβέντες...»

Είχαν προχωρήσει στο γοργό τους πέρασμα, πριν προφθάσει να τρέξει πίσω τους ο γέρος. Έκανε να τους φωνάξει, και η φωνή του τον τρόμαξε. Ανασηκώθηκε και κοίταξε... Ήταν μονάχος στην εκκλησιά... Μόνο μπροστά του, στο μανουάλι, κάπνιζαν ακόμα τρία σβησμένα κεράκια, τα δικά του.
Και αναστέναξε ο γέρος και μάζεψε την κάπα στο στήθος του, γιατί ξαφνικά ένιωσε κρύο μεγάλο...
Μα πάλι αντρειεύτηκε, ανασηκώθηκε κι έκανε το σταυρό του.
-«Ευλογητός ει, Κύριε, ο Θεός των πατέρων ημών», είπε.

Έτρεμε λίγο το χέρι του κάνοντας το σταυρό του, μα τι να γίνει;
Έπρεπε να γίνει και αυτό για να ελευθερωθεί το Γένος. Τρία παιδιά του έμεναν, τα έδωσε και αυτά. Η πατρίδα τα 'κραξε. Τι σημαίνει; Η γαλάζια σημαία της λευθεριάς κυμάτιζε τώρα στης Κρέσνας τα κορφοβούνια.





Και με το κεφάλι σηκωμένο γύρισε ο γέρος και βγήκε από την εκκλησιά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

- ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ της Πηνελόπης Δέλτα εκδόσεις ΝΕΑ

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Ο «ΕΠΑΡΧΟΣ»


Ο 1ος Βαλκανικός πόλεμος έχει τελειώσει, οι βαλκανικοί στρατοί έχουν καταλάβει διάφορες τοποθεσίες, ωστόσο οι Βούλγαροι θεωρούν ότι αυτά που κατέλαβαν είναι λίγα και διεκδικούν είτε στρατιωτικά είτε διοικητικά να πάρουν εδάφη από τους Έλληνες και τους Σέρβους.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Γουμένισσα ο τόπος του Ηγούμενου: Οι πρώτοι οικιστικοί πυρήνες δημιουργήθηκαν στην περιοχή γύρω από το Μοναστήρι της Παναγίας τα τελευταία χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, επί Παλαιολόγων. Το αρχικό όνομα του οικισμού ήταν Γουμέντζα και σήμαινε τόπος του Ηγούμενου. Είναι στα όρια των νομών Κιλκίς και Πέλλας, σε μια ευλογημένη από τη φύση πλαγιά του Πάικου με βλάστηση και πηγαία νερά, τριακόσια μέτρα ψηλά από τη θάλασσα.

            Έτσι προσπαθούσαν να υποκαταστήσουν με δικές τους πολιτικές εξουσίες τις κατεχόμενες από τους συμμάχους τους περιοχές, χωρίς να έχουν δικαίωμα έστελναν στα διάφορα χωριά και τις κωμοπόλεις υπαλλήλους τους για να δείξουν στους κατοίκους ότι είχαν δικαιώματα αυτοί στην πολιτική διοίκηση.

            Στον τομέα της 10ης Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού στην περιοχή Γουμέντζας, αναφέρθηκε στον μέραρχο κάποιο τέτοιο περιστατικό, στην Θεσσαλονίκη έγινε παράσταση στον στρατηγό Χεζαπτσιεφ χωρίς αποτέλεσμα, ο πονηρός αυτός βούλγαρος στρατηγός έδινε υποσχέσεις που όμως δεν πραγματοποιούσε ποτέ, αλλά μυστικά ενθάρρυνε τις στρατιωτικές και πολιτικές αρχές να κάνουν χειρότερα.


            Στην Γουμέντζα που υπήρχαν ήδη ελληνικές αρχές έστειλαν οι βούλγαροι ένα «έπαρχο», ένα κωμικό τύπο με στρατιωτική στολή και ένα σωρό παράσημα, αυτός γύριζε κωμόπολη όλη την ημέρα με ύφος φαμφαρόνικο και έλεγε στον πληθυσμό:
«Εδώ οι Έλληνες δεν είναι τίποτα. Εμείς ορίζουμε και εμείς διοικούμε!»

            Ο μέραρχος αφού έστειλε δύο φορές αναφορά στην  Θεσσαλονίκη προκειμένου να τον μαζέψουν οι βούλγαροι τον «έπαρχο» τους και δεν εισακούστηκε, έχασε την υπομονή του και πρόσταξε τον συνταγματάρχη Φικιώρη, τον φρούραρχο της Γουμέντζας, να απελάσει τον «έπαρχο». Ο Φικιώρης τον κάλεσε να παρουσιαστεί στο φρουραρχείο για να του πει να πάψει να ανακατεύεται, ο «έπαρχο» όμως μήνυσε στον Φικιώρη με ιταμότητα:
«Δεν σκέπτομαι διόλου να παρουσιαστώ ενόπιόν σας. Διαταγάς παίρνω μοναχά από τον τσάρο Φερδινάνδο».

            Ο Φικιώρης μόνο που δεν έπαθε εγκεφαλικό από την απάντηση του «έπαρχου», αμέσως έστειλε ένα δεκανέα με τρεις ευζώνους να τον πιάσουν και να τον φέρουν στο Φρουραρχείο. Τότε ο θρασύδειλος «έπαρχος» παρακάλεσε να τον αφήσουν ελεύθερο και έδωσε την υπόσχεση ότι θα φύγει αμέσως. Φυσικά αυτά τα έκανε για να κερδίσει χρόνο, ο Φικιώρης διέταξε να τον ανεβάσουν σε δίτροχο κάρο με όλη του στολή και τα παράσημα και να τον περάσουν έτσι από όλη την κωμόπολη, να τον πάνε στις προφυλακές με συνοδεία και να τον εξαποστείλουν στους βούλγαρους…

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βούλγαροι πρόσφυγες το 1913, μετά την ήττα τους στον Β Βαλακανικό Πόλεμο.

            Και φυσικά αυτό το μασκαραλίκι εκτελέστηκε κατά γράμμα και το παρακολούθησαν οι κάτοικοι της κωμόπολης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ 1912-13 του Σπ Μελά εκδόσεις ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ


Με την ευκαιρία των αποφάσεων για την κατάργηση σχολών στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ και τις λοιπές περικοπές στην παιδεία και τον πολιτισμό ας δούμε το έργο της επανάστασης της 21ης Απριλίου σ αυτόν τον τομέα.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : To Eκκλησιαστικό Bυζαντινό Mουσείο της Mυτιλήνης λειτουργεί από το 1978 σε ιδιόκτητο χώρο, στο κέντρο της πόλης, απέναντι ακριβώς από την είσοδο του ναού του Aγίου Θεράποντα.

ΜΟΥΣΕΙΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ - ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ

Στην περίοδο 1967-1974 αναγέρθηκαν   ή διευρύνθηκαν ή επισκευάστηκαν μουσεία , τοποθετήθηκαν μνημεία και έγιναν  ανασκαφές  σε πολλά σημεία της χώρας, ενδεικτικά αναφέρω τα πιο κάτω:



Πολεμικό μουσείο Αθηνών
Μουσείο Κομοτηνής.
Μουσείο Καβάλας.
Μουσείο Κιλκίς
Μουσείο Πολυγύρου
 Μουσείο Ιωαννίνων
Μουσείο  Κερκύρας
 Μουσείο Βραυρώνος
Μουσείο Πειραιώς
Μουσείο Χίου
Μουσείο Ολυμπίας
Αποπεράτωση Αρχαιολογικού Μουσείου
Μουσείο Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Ελλάδος
Μουσείο Τέχνης Λαυρίου
Μουσείο Θήρας
Μουσείο Κέας
 Εκκλησιαστικό Μουσείο Βυζαντινό Μυτιλήνης
Μουσείο Καστοριάς
Αρχαιολογικό Μουσείο Σητείας
 Μουσείο Λαρίσης
Μουσείο Ρεθύμνου
Αναστήλωση Μνημείων Φιλίππων
Αναστήλωση Μνημείων Κυκλάδων
Στερέωση και διαμόρφωση Ολυμπείου και μνημείων Αττικής
Κατακόμβες Μήλου
Ανακατασκευή αποτεφρωθείσης πτέρυγος Μονής Παντελεήμονος Αγίου όρους.
Αναστήλωση πτέρυγας Βατοπεδίου
Στερέωση μνημείων Κρήτης.
Αναστήλωση τειχών Ηρακλείου
Συντήρηση μνημείων Μετεώρων
Στερέωση Μακεδονικών τάφων
Στερέωση Μεσαιωνικών και Βυζαντινών φρουρίων.
Αναστήλωση αρχοντικών τουρκοκρατίας.
Αναμόρφωση Ωδείου Ηρώδου Αττικού.
Στερέωση μνημείων Ακροπόλεως.
Ανασκαφή Μαραθώνα.
Ανασκαφή Κυκλάδων.
Ανασκαφή Θήρας.
 Ανασκαφή Πέλλας.
Ανασκαφή Θεσσαλονίκης.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Καθηγητής Σπ. Μαρινάτος βρήκε  το 1969 ένα τάφο στη θέση Τσέπι Μαραθώνος. Η  ανασκαφή που ακολούθησε (1970-73) έφερε στην επιφάνεια 27 τάφους ακόμα.



 ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

            Οι δαπάνες για την παιδεία είχαν την πιό κάτω εικόνα :


1968-1972 ήταν τετραπλάσιες  της προ της 21/4/67 περιόδου πενταετίας. 

Στο δε πενταετές 1973-77 προβλέφτηκαν πιστώσεις πενταπλάσιες της περιόδου 1968-72.


Έτσι :

1968-72 ΠΔΕ ήταν 5.650.000.000 δραχμές.
1973-77 ΠΔΕ προβλέφτηκε 29.800.000.000 δραχμές δηλαδή μια αύξηση ποσοστιαίας συμμετοχής από 7,6% σε 15,7%.


Η πολιτική για την παιδεία κατωχυρώθηκε από το άρθρο 17 του Συντάγματος του 1968 και του 1973.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 'Ιδρυση και λειτουργία των ΚΑΤΕ - ΚΑΤΕΕ (1973-1983) 

            Κατά το 1973 διατέθηκαν 800.000.000 δολάρια από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
         

Χρηματοδοτηθηκαν από τις Δημόσιες Επενδύσεις το 1968-72 οι πιο κάτω 21 σχολές μέσης και Κατώτερης Τεχνικής Εκπαιδεύσεως:


Αγρινίου
Αλεξανδρουπόλεως
Κοζάνης Σερρών
Πατρών Ρόδου
Πολυγύρου
Κέρκυρας
Κορίνθου
Καλαμάτας
Τρικάλων
Τριπόλεως
Ρεθύμνης
Νεαπόλεως
Ναυπάκτου
Σιατίστης
Αμφίσσης
Πτολεμαίδος
Χαλκίδος
Νάουσας (2 σχολές).


Με το ΒΔ 754/70 ιδρύθηκαν και λειτούργησαν από το 1979-71 δεκατέσσερεις (14) μέσες και 43 Κατώτερες δημόσιες Τεχνικές Σχολές με ειδικότητες:


ΜΕΣΕΣ

Εργοδηγών Δομικών
Μηχανολόγων και Ηλεκτρολόγων
Ναυπηγών κλπ
Στις πιο κάτω πόλεις:
Αθήνα
Πειραιά
Θεσσαλονίκη
Βόλο
Δράμα
Έδεσσα
Κατερίνη
Λάρισα
Λιβαδειά
Ναύπακτο
Ξάνθη
Πύργο
Τρίκαλα.

ΚΑΤΩΤΕΡΕΣ

Μηχανοτεχνιτών
Ηλεκτροτεχνιτών
Υδραυλικών
Ξυλουτγών – επιπλοποιών
Κλπ
Στις πιο κάτω πόλεις:
Αθήνα
Πειραιά
Θεσσαλονίκη
Αίγιο
Βόλο
Γιαννιτσά
Ελευσίνα
Ερμούπολη
Ηράκλειο
Ιωάννινα
Δράμα
Καβάλα
Έδεσσα
Κατερίνη
Καλαμάτα
Καστοριά
Κατερίνη
Κέρκυρα
Κοζάνη
Κομοτηνή
Κόρινθο
Λαμία
Μεγαρα
Μεσολογγί
Μυτιλήνη
Ορεστιάδα
Πάτρα
Πρέβεζα
Ρέθυμνο
Σαλαμίνα
Σέρρες
Σπάρτη
Τύρναβο
Φλώρινα
Χαλκίδα
Χανιά
Χίο
Πύργο.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η νέα πανεπιστημιούπολη Αθηνών, ένα τεράστιο σύγχρονο εκπαιδευτικό συγκρότημα σε έκταση 2.100 στρέμματα στην περιοχή Άνω Λιοσίων – Ζωγράφου. Τα έργα υποδομής χρηματοδοτήθηκαν από το ΠΔΕ.



Με το ΝΔ 652/70 και με χρηματοδότηση από την Διεθνή Τράπεζα με 13.800.000 δολάρια ιδρύθηκαν 5 Κέντρα Ανώτερης Τεχνικής Εκπαιδεύσεως (ΚΑΤΕ) είναι τα σημερινά ΤΕΙ


Αθήνα
Θεσσαλονίκη
Πάτρα
Λάρισα
Ηράκλειο

και καταρτίστηκε μελέτη για ίδρυση άλλων 5 ΚΑΤΕ στο πενταετές 1973-77 με 21 σχολές κολλεγιακής βαθμίδος, με πλήθος εργαστηρίων κλπ εγκαταστάσεων.


Κτίστηκαν και εξοπλίσθηκαν 5 κέντρα Ταχύρρυθμης Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως
Θεσσαλονίκη
Πάτρα
Αθήνα
Βόλο
Ηράκλειο


 Και 4 Κέντρα μαθητείας

Θεσσαλονίκη
Πειραιά
Σκαραμαγκά
Στρατώνιο Χαλκιδικής


Καταρτίστηκε και εκτελέστικε πρόγραμμα ιδρύσεως και λειτουργίας Δημοσίων Σχολών Εμπορικού Ναυτικού για πλοιάρχους, Αξιωματικούς και κατώτερο προσωπικό πληρωμάτων, κατασκευάστηκαν και εξοπλίστηκαν 10 τέτοιες σχολές


Θεσσαλονίκη
Χανίων
Πρεβέζης
Ρέντη
Ασπροπύργου
Ρόδου
Κύμης
Ύδρας
Χίου
Σύρου

Το σύστημα αυτό συμπλήρωναν 17 ιδιωτικές σχολές Μηχανικών ΕΝ 6 δημόσια και 6 ιδιωτικά ναυτικά Γυμνάσια, 1 Δημόσιο και 12 ιδιωτικές σχολές Ασυρμάτου, 1 σχολείο Σωστικών και πυροσβεστικών μέσων και 1 σχολή μετεκπαιδεύσεως.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η ΑΕΝ Μακεδονίας ιδρύθηκε το 1969.

  Ίδρυση 10 ταπητουργικών σχολών στους νομούς Καρδίτσης, Άρτας, Πρεβέζης, Ευρυτανίας, Ρεθύμνης, Λασιθίου.

 Πρόσληψη απαραίτητου διδακτικού προσωπικού (την 21/4/67 30 εξατάξια γυμνάσια δεν είχαν γυμνασιάρχες).

Χορήγηση ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ  σ όλους τους μαθητές και φοιτητές ΔΩΡΕΑΝ τα αναγκαία συγγράμματα . Τα αντίτυπα που διανεμήθηκαν το 1969 έφτασαν στα 11.500.000, ενώ το 1972 δόθηκαν ΔΩΡΕΑΝ συγγράμματα σε 80.000 φοιτητές σε 450.000 μαθητές Γυμνασίου και σε 1.000.000 μαθητές δημοτικών.

Καθιερώθηκε ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ  ο θεσμός των φοιτητικών δανείων.

Επέκταση υποτροφιών στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

 Επάνδρωση με προσωπικό των σχολείων του Εξωτερικού.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ταπητουργική σχολή Ευρυτανίας.



ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Α. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ:

Κτήριο με αίθουσα τελετών
Βιβλιοθήκη
Οδικό δίκτυο και αποχέτευση
Κηποτεχνική διαμόρφωση
Διακοσμήσεις
Λεβητοστάσιο
Πεζοδρόμηση επί Εγνατίας.
Αμφιθέατρο Ιατρικής
Εργαστήρια Ιατρικής (Φαρμακολογίας, Υγιεινής, Ιατροδικαστικής, Τοξικολογίας, Παθολογικής Ανατομίας).
Ιατρική σχολή (Οδοντιατρικές μονάδες, Νευρολογική, Ψυχιατρική).
Προσθήκη ορόφου Ιατρικής, επέκταση και Ακτινολογικό εργαστήριο Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ.
Κτηνιατρική σχολή (Εργαστήρια Παρασιτολογίας, Παθολογικής ανατομίας, Αμφιθέατρα, Κλινικές, Ακτινολογικό εργαστήριο, 2ο Νοσηλευτήριο).
Νέα πτέρυγα Φιλοσοφικής σχολή.
Κατασκευή Θεολογικής Σχολής.
Νέα πτέρυγα Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών

Πολυτεχνική σχολή (επέκταση κτιριακού συγκροτήματος, Αμφιθέατρο, Υδραυλικό εργαστήριο).
Φυσικομαθηματική σχολή ( Επέκταση Χημείου, προσθήκη ορόφουμαθηματικού τμήματος, επέκταση κτιρίου Αστεροσκοπίου, Αστεροσκοπείο Ολύμπου, Αστρονομικό Παρατηρητήριο Γεωδιαιτικής Αστρολογίας, προσθήκη ορόφου, νέα αμφιθέατρα).
Γεωπονοδασολογική Σχολή (επέκταση , προσθήκη ορόφου, νέο κτίριο Δασολογικής , Αντλιοστάσιο, Δασοβοτανική φυτωρίου.
 Νέα πτέρυγα Πειραματικού σχολείου.
Κτίριο Φοιτητού και φοιτητική εστία.
Φοιτιτική εστία θηλέων «Βασίλισσα Άννα – Μαρία» με 444 μονόκλινα δωμάτια βιβλιοθήκες κλπ.
 Β Φοιτ Εστία Αρρένων δυναμικότητας 532 μονόκλινων δωματίων.


Β. ΑΝΩΤΑΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Απαλλοτριώσεις – Κατασκευή κτιρίου.

Γ.  ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Επέκταση, βελτίωση κτηρίου και εξοπλισμός Φυσικομαθηματικού τμήματος.
Απαλλοτριώσεις, κατασκευές και εξοπλισμός  νέωνκτιρίων.
Οικοτροφείο απόρων φοιτητών.
 Φοιτητική Εστία (δυναμικότης 470 σπουδαστών).


Δ. ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ


Προσθήκη στο κτίριο Γκίνη.
  Εργαστήριο φυσικής.
Ηχοτεχνικό εργαστήριο.
 Εργαστήριο Γεωδεσίας και Τοπογραφίας.
Εργαστήριο Αντοχής Υλικών.
 Παρατηρητήριο Τεχνικών Δορυφόρων στην Ραμπετούσα.
Πολυτεχνειούπολη στο ΓΟΥΔΙ (χωροταξική μελέτη, έργα υποδομής, Σχολή Πολιτικών μηχανικών, Αρχιτεκτονική σχολή,Μηχανολογική σχολή, Σχολή Χημικών ΜηχανολόγωνΜεταλλείων  και μεταλλουργών, Εργαστήριο Αεροδυναμικής, Φοιτητική Εστία δυναμικότητας 560 μονόκλινων δωματίων.


 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ στεγαζόταν σε μια πολυκατοικία στο κέντρο της πόλης, η απολλοτρίωση του χώρου για την ανέγερση των σύγχρονου Πανεπιστήμιου έγινε στην περίοδο της Χούντας. Από το ακαδημαϊκό έτος 1971-1972 οι σπουδές στη Σχολή διαχωρίστηκαν από το δεύτερο έτος σε σπουδές Οικονομικών Επιστημών και Οργάνωσης & Διοίκησης Επιχειρήσεων (υπ. απόφ. 146652/71).


Ε. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ


Επέκταση χημείου και επισκευή του παλαιού.
Οδοντιατρική σχολή.
Αρεταίειο Νοσοκομείο (Επέκταση χειρουργείου, αποπεράτωση πτέρυγας τοκετών και αγορά εξοπλισμού).
Β μαιευτική και γυναικολογική κλινική (εξοπλισμός).
Β Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική.
Β Χειρουργική Κλινική.
Νευρολογική Κλινική και εργαστήρια Βιολογίας, Βιολογικής Χημείας, Αναλυτικής χημείας, Γενικής Βοτανικής, Πυρηνικής Φυσικής και Φυσικομαθηματικής Σχολής.
 Κατασκευή του μεγάρου Θεωρητικών Επιστημών οδού Σίνα και ανακαίνιση του κεντρικού κτιρίου του Πανεπιστημίου.
Αποπεράτωση Φοιτητικής Εστίας αρρένων δυναμικότητας 274 μονόκλινων δωματίων με εστιατόριο για 800 άτομα , βιβλιοθήκες, κολυμβητήριο, κυλικείο, παρεκκλήσιο κλπ
NEA ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗ: όταν ήταν Πρύτανης ο Γεώργιος Ράμμος δώθηκε μακροπρόθεσμο δάνειο 1.500.000.000  δραχμών από την κτηματική Τράπεζα υπό την εγγύηση της Κυβερνήσεως (Δ/ντης Κάρολος Αρλιώτης και Υποδιοικητής Ηλίας Κριμπάς) και κτίστηκε η νέα πανεπιστημιούπολη Αθηνών, ένα τεράστιο σύγχρονο εκπαιδευτικό συγκρότημα σε έκταση 2.100 στρέμματα στην περιοχή Άνω Λιοσίων – Ζωγράφου. Τα έργα υποδομής χρηματοδοτήθηκαν από το ΠΔΕ.


Ζ ΑΝΩΤΑΤΗ ΓΕΩΠΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ

 Επέκταση μεγάλου
Εξοπλισμός εγαστηρίων
Περίφραξη
 Φοιτητική λέσχη.


 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ



Η ΠΑΝΤΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ (ΠΑΣΠΕ)

Ανέγερση νέας πτέρυγας.

Θ. ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Εξοπλισμός Εργαστηρίων.

Ι. ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (ΑΣΟΕΕ)

Αγορά οικοπέδου για επέκταση κτιριακού συγκροτήματος.

ΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Προσθήκη νέας πτέρυγας.

ΙΒ ΕΘΝΙΚΟ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Κτιριακό συγκρότημα.

ΙΓ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ

Κατασκευή  Εξοπλισμός.

ΙΔ ΑΚΤΙΝΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΥΜΗΤΤΟΥ

Κατασκευή.

ΙΕ ΑΝΩΤΑΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Απαλλοτρίωση οικοπέδου.

ΙΣΤ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΥΔΡΑΣ ΚΑΙ ΜΗΘΥΜΝΗΣ.

ΙΖ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ


Απαλλοτρίωση οικοπέδου.
Μελέτη κατασκευής προκατασκευασμένων κτιρίων Διοικήσεως και 16 εργαστηρίων με τον επιστημονικό κλπ εξοπλισμό τους.
Μελέτη και κατασκευή υποδομών.
Μελέτη, κατασκευή και εξοπλισμός κτιριακών εγκαταστάσεων και της βιβλιοθήκης.


ΙΘ ΑΤΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

            Στο ΠΔΕ 1973-77 προβλέφτηκε πίστωση 484 εκ δραχ για την μελέτη και κατασκευή στην Αθήνα (Διόνυσος) ξενόγλωσσου Πανεπιστημίου για μεταπτυχιακές σπουδές.
            Ο ειδικός σύμβουλος Μ Δ Εφραίμογλου είχε επιφορτιστεί από την κυβέρνηση να διαπραγματευτεί με μεγάλο Πανεπιστήμιο των ΗΠΑ , οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελληνικής πλευράς και Πανεπιστημίου TEXAS AUSTIN (USA) είχαν καταλήξει σε συμφωνία (οργάνωση, διάρθρωση, σύστημα διοικήσεως , τρόπος επιλογής διδακτικού προσωπικού, γλώσσα διδασκαλίας και κατάλληλη θέση στην περιοχή Διονύσου κλπ), το 1973 θα υπογραφόταν το σχετικό συμβόλαιο ……. Ματαιώθηκαν λόγω Πολυτεχνείου κλπ.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στις νέες της εγκαταστάσεις.


Κ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

            10/1/1973 θεμελιώνεται το κτίριο της ΣΣΕ στη  Λεωφόρο Βάρης- Κορωπίου στην Αττική.
           

ΟΣΚ (ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΊΒΛΕΨΗ ΤΟΥ Ταξιάρχου Μηχανικού εα Κριεκούκη Μελετίου )

Εκτελείται το ΠΔΕ 68-72 και κατασκευάζονται
5.500 νέες αίθουσες διδασκαλίας σε όλη την χώρα υπάρχει πίστωση για 24.000 αίθουσες διδασκαλίας που έχει αρχίσει η κατασκευή τους από 1/1/1973 (σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται οι αίθουσες στα ΑΕΙ παρά μόνο στις βαθμίδες στοιχιώδους και μέσης εκπαιδεύσεως.





ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Νηπιαγωγοί από 1.302 έφτασαν σε 3.156  σχέση νηπίων ανά νηπιαγωγό από 33,7 σε 28,8.

Δημοδιδάσκαλοι από 25.246 σε 26.890 σχέση μαθητή με δημοδιδάσκαλο από 33,7 σε 31,5.

Καθηγητές ΜΕ 10.130 σε 15.016 σχέση  μαθητών με καθηγητές από 31 σε 28,5.

Διδακτικό Ανωτάτης Εκπαίδευσης από 1.192 σε 5.177 σχέση φοιτητών και καθηγητών από 48,7 σε 16,3.


ΠΗΓΗ : ΕΣΥΕ – Στατιστικές Επετηρίδες


ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...