Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΤΩΝ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΩΝ





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Αγαθοκλής ήταν Τύραννος   των Συρακουσών  και βασιλιάς της Σικελίας . Γεννήθηκε το 361 πχ , έγινε τύραννος το 317 π.Χ. και βασιλιάς το 304 π.Χ. Πέθανε το 289 πχ, σε ηλικία 72 ετών.



Ο Αγαθοκλής στρυμωγμένος από τους Καρχηδονίους στην Σικελία, σκέφτηκε να μεταφέρει τον πόλεμο στην Αφρική, και με αυτή την τακτική  έφερε σε μεγάλη απόγνωση τους Καρχηδονίους, έτσι παρουσιάστηκε το φαινόμενο οι μεν Καρχηδόνιοι να πολιορκούν τις Συρακούσες στην Σικελία, οι δε Έλληνες να πολιορκούν την Καρχηδόνα στην Αφρική, οι Καρχηδόνιοι ήρθαν σε πολύ δύσκολη θέση και τότε θυμήθηκαν τους Θεούς και τις υποχρεώσεις τους σαν αποικία της Τύρου.

Σκέφτηκαν λοιπόν οι πολιορκούμενοι Καρχηδόνιοι ότι είναι οργισμένος ο Ηρακλής ο προστάτης των αποικιστών και έστειλαν πλήθος χρήματα και πολυτελή αφιερώματα στην Τύρο, είχαν υποχρέωση να στέλνουν το δέκατο όλων των εσόδων τους και με τον καιρό άρχισαν να στέλνουν πολύ λιγότερα, έστειλαν λοιπόν τώρα που ήταν σε μεγάλη δυσκολία και χρυσές λειψανοθήκες των θεών  με τα ομοιώματα τους στην Φοινίκη.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Απεικόνιση ανθρωποθυσίας παιδιών στην Καρχηδόνα.



Όμως δεν ήταν η μοναδική πονηριά που έκαναν, θεώρησαν ότι είχαν φταίξει και απέναντι στον Κρόνο διότι σε παλαιότερες εποχές θυσίαζαν σ αυτόν τα καλύτερα παιδιά τους, «θύοντες τούτω τω θεώ των υιών τους κράτιστους», στην συνέχεια όμως για να τα έχουν καλά με τον θεό Κρόνο αλλά να μη χάνουν και τα παιδιά τους, σκέφτηκαν να αγοράζουν κρυφά παιδιά, να τα μεγαλώνουν και μετά να τα στέλνουν να θυσιαστούν αντί των δικών τους, «ύστερον ωνούμενοι λάθρα παίδας και θρέψαντες έπεμπον επί τη θυσίαν».

 

Και πάνω στην ανάγκη που βρέθηκαν και υπό το κράτος υπερφυσικού φόβου, «και τους πολεμίους προς τοις τείχεσιν ορώντες στρατοπεδεύοντας», σκέφτηκαν ότι ο θεός δεν ξεγελιέται και έπρεπε να θυσιάσουν τα δικά τους παιδιά και όχι αυτά που αγόραζαν, Έτσι διάλεξαν 200 παιδιά από τα παιδιά των επιφανών της πόλης και τα θυσίασαν δημόσια «διορθώσασθαι δε τας αγνοίας σπεύδοντες διακοσίους μεν των επιφανεστάτων παίδων προκρίνοντες  έθυσαν δημόσια».

 

Και κάποιοι – περίπου τρακόσιοι – που θεωρούντο ένοχοι (όχι από τους επιφανείς), παραδόθηκαν με την θέλησή τους. Υπήρχε ένας τεράστιος χάλκινος ανδριάντας του Κρόνου με  τα χέρια απλωμένα και κυρτά προς την γη, ώστε όποιο παιδί τοποθετείτο εκεί έπεφτε σε ένα χάσμα στο οποίο υπήρχε πολύ φωτιά, «ην δε παρ αυτοίς ανδριάς Κρόνου εκτετακώς τας χείρας υπτίας εγκεκλιμένας επί την γην, ώστε τον επιτεθέντα των παίδων αποκυλίεσθαι και πίπτειν εις τι χάσμα πλήρες πυρός».

  


Είναι πιθανόν ο Ευριπίδης απ εκεί να έχει πάρει τα σχετικά με την θυσία στους Ταύρους, όταν παρουσιάζεται η Ιφιγένεια να ερωτάται από τον Ορέστη :

 

«Τάφος δε ποίος δεξεται μ, όταν θανώ;

Πυρ ιερόν ένδον χάσμα τα ευρωπόν χθόνός».

Υπάρχει λοιπόν μια συγγένεια και στις φήμες που υπήρχαν στους Έλληνες ότι ο Κρόνος αφάνιζε τα παιδιά του, μόνο που στους Καρχηδόνιους δεν ήταν μυθολογική φήμη αλλά καθιερωμένη συνήθεια.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΔΙΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ τόμος ΙΗ εκδόσεις ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...