ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 40

Λίγο πριν από την εισβολή, η διάταξη των δυνάμεων είχε ως ε­ξής:

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ιταλοί αλπινιστές στην Πίνδο.

Ιταλικές Δυνάμεις:

Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση: Διοικητής στρατηγός Βισκόντι Πράσκα. Θέατρο επιχειρήσεων Ηπείρου.

Το XXV Σώμα Στρατού. Διοικη­τής στρατηγός Κάρλο Ρόσσι. Τέσσερις μεραρχίες (η 23η «Φερράρα», η 51η «Σιένα», η 131η Τ/Θ «Κενταύρων» και μια μεραρχία ιππικού). Συνολική δύ­ναμη 42.000 άνδρες περίπου.

Το XXVI Σώμα Στρατού. Διοικη­τής στρατηγός Γκαμπριέλε Νάσσι. Τέσσερις μεραρχίες (η 49η «Πάρμα», η 29η «Πιεμόντε», η 19η «Βενέτσια» και η 53η «Αρέτζο»). Συνολική δύναμη 44.000 άν­δρες περίπου.

Μεταξύ των δύο σωμάτων στρατού στον Τομέα της Πίνδου. 3η Μεραρχία Αλπινιστών «Τζούλια».

Γενικό σύνολο: 59 τάγματα πε­ζικού, 135 πυροβολαρχίες (23 βαριές), 150 άρματα μάχης, 18 ίλες ιππικού, έξι τάγματα όλμων και ένα τάγμα πολυβόλων.

 

Ελληνικές δυνάμεις:

Θέατρο επιχειρήσεων Ηπεί­ρου.

VIII Μεραρχία Πεζικού: Διοικη­τής υποστράτηγος Χ. Κατσιμήτρος, και το στρατηγείο της III Ταξιαρχίας Πεζικού με διοικητή τον συνταγματάρχη πεζικού Γιατζή Δημήτριο. Συνολικά περιλάμβανε: τέσσε­ρις διοικήσεις συνταγμάτων πεζι­κού, 15 τάγματα πεζικού, 16 πυ­ροβολαρχίες, πέντε ουλαμούς πυροβολικού συνοδείας, δύο τάγματα πολυβόλων κινήσεως, μία πολυβολαρχία βαρέων πολυ­βόλων, μία μεραρχιακή μονάδα αναγνωρίσεως. Το 39ο Σύνταγμα Ευζώνων της III Μεραρχίας (κι­νούμενο από την Αιτωλοακαρνα­νία προς Ήπειρο).

Στις 12 Οκτωβρίου 1940: Τέθηκε στη διάθεση της με­ραρχίας ο υποστράτηγος Λιούμπας Ν. στον οποίο ανατέθηκε η διοίκηση του τομέα της Θεσπρω­τίας. Έφθασε μια αντιαεροπορική πυροβολαρχία (τρία πυροβόλα), η οποία διατέθηκε για την προ­στασία των Ιωαννίνων. Συμπληρώθηκαν οι διοικήσεις της Μεραρχίας ως ακολούθως: Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας: σ/χης Ντρες Γεώργιος. Διοικητής του 4ου Συν/τος Πεζι­κού: σ/χης Παπαδόπουλος Κ. Διοικητής του 40ού Συν/τος Ευζώνων: σ/χης Τσακαλώτος Θρ.

Στις 27 Οκτωβρίου 1940 η VIII Μεραρχία έχει συμπληρώσει την επιστράτευσή της.

Θέατρο επιχειρήσεων Δυτικής Μακεδονίας.

Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μα­κεδονίας (ΤΣΔΜ): Διοικητής αντι­στράτηγος Πιτσίκας Ιωάννης (έ­δρα Κοζάνη).

Το Β' Σώμα Στρατού: Διοικητής αντιστράτηγος Παπαδόπουλος Δημήτριος με τις: Ι Μεραρχία: διοικητής υπο­στράτηγος Βραχνός Δημήτριος, IX Μεραρχία: διοικητής υπο­στράτηγος Ζυγούρης Χρίστος, V Ταξιαρχία Πεζικού: διοικητής συ­νταγματάρχης Πεζικού Καλής Αναστάσιος, IX Συνοριακό Το­μέα.

Το Γ' Σώμα Στρατού: διοικητής αντιστράτηγος Τσολάκογλου Γεώργιος (έδρα Θεσσαλονίκη), με τις: Χ Μεραρχία: διοικητής υ­ποστράτηγος Κίτσος Χρίστος, XI Μεραρχία: διοικητής συνταγμα­τάρχης Πυροβολικού Κώσταλος Γεώργιος: IV Ταξιαρχία Πεζικού, διοικητής υποστράτηγος Μετα­ξάς Αγαμέμνονας και τους IX, Χ και XI Συνοριακούς Τομείς.

Το Απόσπασμα Πίνδου: Διοικη­τής ο έφεδρος, εκ μονίμων, συ­νταγματάρχης Δαβάκης Κωνστα­ντίνος (Επταχώρι). Τομέας Ευθύ­νης: Μεταξύ του δεξιού της VIII Μεραρχίας και του αριστερού της IX Μεραρχίας (Ανάπτυγμα ΖΕ 37 χιλιόμετρα περίπου). Περιε­λάμβανε: Το 51 Σύνταγμα Πεζι­κού (μείον), μία ορειβατική πυροβολαρχία 75 χιλ., έναν ουλαμό πυροβολικού συνοδείας των 65 χιλ. και έναν ουλαμό ιππικού. Εί­χε σοβαρές ελλείψεις σε οπλι­σμό, ιματισμό, υπόδηση και εφε­δρικά πυρομαχικά. Από οκτώ δι­οικητές λόχων δύο ήταν ανθυπολοχαγοί και δύο έφεδροι λοχα­γοί. Από τους 32 διμοιρίτες τρεις μόνο ήταν μόνιμοι.

Συνολική ελληνική δύναμη: Τριάντα εννέα τάγματα πεζι­κού, 40½ πυροβολαρχίες διαφό­ρων διαμετρημάτων. Περίπου δύναμη 35.000 άνδρες.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ιταλοί στρατιώτες στην Πίνδο.

Σύγκριση δυνάμεων

Στην Ήπειρο: Έναντι των 22 ταγμάτων πεζικού, τριών συνταγ­μάτων ιππικού, 61 πυροβολαρ­χιών (18 βαριές) και 90 αρμάτων μάχης του XXV Ιταλικού Σώματος Στρατού, υπήρχαν 15 τάγμα­τα πεζικού, μια ομάδα αναγνωρί­σεως και 16 πυροβολαρχίες (δύο μόνο βαριές), της VIII Μεραρ­χίας.

Στην Πίνδο: Έναντι πέντε ταγ­μάτων πεζικού, μίας ίλης ιππικού της Ιταλικής Μεραρχίας Αλπινι­στών, υπήρχαν δύο τάγματα πε­ζικού, μία ίλη ιππικού και μιάμιση πυροβολαρχία του αποσπάσμα­τος Πίνδου.

Στη Δυτική Μακεδονία: Έναντι 17 ταγμάτων πεζικού, μίας ίλης ιππικού, 24 πυροβολαρχιών (5 βαριές) και 10 αρμάτων μάχης του XXVI Ιταλικού Σώματος Στρατού, υπήρχαν 22 τάγματα πεζικού, δύο ομάδες αναγνωρί­σεως και 22 πυροβολαρχίες (ε­πτά βαριές) του ΤΣΔΜ.

Συμπεράσματα: Στην Ήπειρο ήταν συντριπτική η υπεροχή των Ιταλών σε πυρο­βολικό και άρματα. Στην περιοχή Δυτικής Μακεδονίας οι μονάδες ήταν ισοδύναμες με μικρή υπε­ροχή των ελληνικών. Στην περιο­χή της Πίνδου οι Ιταλοί υπερτε­ρούσαν, σε αναλογίες 1:2 περί­που στο πεζικό και 1:4 στο πυρο­βολικό.

Να επισημάνουμε και τα ακό­λουθα:

Η ασφάλεια των ακτών μας ή­ταν επισφαλής, γιατί η ιταλική υ­περοχή του ναυτικού ήταν συ­ντριπτική. Στηριζόμαστε μόνο στις ναυτικές δυνάμεις της Μ. Βρετανίας και στις δεσμεύσεις της Ιταλίας με τη Λιβύη.

Στην αεροπορία, η ιταλική είχε την κυριαρχία αέρος σ' ολόκλη­ρο τον ελληνικό και αλβανικό χώ­ρο. Έναντι 400 αεροσκαφών της ιταλικής αεροπορίας διαθέταμε 143 αεροσκάφη παλαιού τύπου και μικρής αποδόσεως. Τα 65 διαφόρων αποστολών (βομβαρ­διστικά κ.λπ.) ήταν σε καλή κατά­σταση. (Επίτομη Ιστορία του Ελληνοϊταλικού και Ελληνογερμανικού Πολέμου 1940-1941 της Διεύθυνσης Ιστορίας του Γενι­κού Επιτελείου Στρατού). Να προσθέσουμε ακόμη ότι: Η αμυντική οργάνωση του ελ­ληνικού εδάφους, κυρίως στην Ήπειρο, με τις έντονες προσπά­θειες της VIII Μεραρχίας, το δύ­σβατο του εδάφους με τα περιο­ρισμένα δρομολόγια και οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες ήταν αρνητικοί παράγοντες για τις επι­θετικές επιχειρήσεις των Ιταλών. Το στρατηγικό συμπέρασμα ή­ταν ότι η έκβαση των επιχειρήσε­ων κυρίως στην Ήπειρο (τοποθε­σία Ελαίας-Καλαμά) ήταν υπό­θεση τόλμης και αντοχής του προσωπικού της VIII Μεραρχίας, τις 5-10 πρώτες ημέρες, γιατί, με τον ερχομό των ενισχύσεων και την πτώση του ηθικού των Ιτα­λών (επακόλουθο της αποτυ­χίας), η πλάστιγγα της νίκης θα έγερνε υπέρ των ελληνικών δυ­νάμεων. Αυτό πέτυχε η VIII Με­ραρχία με διοικητή τον γεναίο υποστράτηγο Χ. Κατσιμήτρο. Το πώς φτάσαμε σ' αυτή την κο­σμοϊστορική επιτυχία θα το δού­με στη συνέχεια.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πολεμικά πλοία στο κανάλι του Τάραντα, το 1940. Έτοιμα να λάβουν μέρος στην εκστρατεία κατά της Ελλάδας.

 

Αποστολή της VIII Μεραρχίας

Όταν από τα επίσημα αρχεία διαβάσεις την αποστολή που δό­θηκε στη Μεραρχία και έχεις έ­στω και υποτυπώδεις γνώσεις τακτικής και στρατηγικής, σου είναι αδύνατον να πιστέψεις ότι μια τέτοια «αποστολή» δόθηκε α­πό το Γενικό Επιτελείο Στρατού, με υπογραφή του τότε αρχηγού Αλέξανδρου Παπάγου. Μέσα α­πό τρία σχέδια επιχειρήσεων (τα IB, ΙΒα και ΙΒβ) και τις προφορι­κές οδηγίες του αρχηγού ΓΕΣ προς τον διοικητή της Μεραρ­χίας, που μετέφερε ο ταγματάρ­χης Γρίβας Γεώργιος, επιτελής του ΓΕΣ (πήγε αεροπορικώς στα Γιάννινα στις 24.8.1940), σταχυο­λογώ τις κύριες εντολές:

«Αι δυνάμεις Ηπείρου έχουν ως αποστολήν:

• Την κάλυψιν του αριστερού του θεάτρου της Δυτικής Μακε­δονίας από της γενικής κατευθύν­σεως Ιωάννινα-Ζυγός Μετσόβου.

• Την απόφραξιν των προς Αιτωλοακαρνανίαν εξ Ηπείρου αγουσών οδεύσεων (κυρία προ­σπάθεια).

• Την απαγόρευση κατά το δυ­νατόν της υπό του αντιπάλου κα­ταλήψεως της ηπειρωτικής ακτής και του ελέγχου των στενών Κερ­κύρας - Ηγουμενίτσας».

Στις αλλεπάλληλες διαταγές και οδηγίες του ΓΕΣ προς την Μεραρχία υπήρχαν και τα ακό­λουθα:

...Η κυβέρνησις δεν αναμένει βεβαίως παρά της μεραρχίας νί­κας... Αναμένει όμως εκ ταύτης να σώση την τιμήν των ελληνικών όπλων.

...Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφί­σταται και δέον να εξασφαλίσητε... τα νώτα σας.

...Η Μεραρχία να μην υπολογίζη επί μεταφορών των μονάδων της δια ταχυκινήτων μέσων.

...Η απώλεια του εθνικού εδά­φους δεν θα είχε τόση σημασία, όση θα είχε η αποκοπή δυνάμεων Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας από των προς Θεσσσαλία και Αιτωλο­ακαρνανία συγκοινωνιών.

Αυτά τα διαδοχικά σχέδια, δια­ταγές και οδηγίες, δημιουργού­σαν τεράστιες ευθύνες στον διοι­κητή της μεραρχίας. Μόνο μια στρατηγική μ. μονάδα (Σώμα Στρατού και άνω) θα μπορούσε ν' αντα­ποκριθεί σ' αυτόν το διμέτωπο αγώ­να από του όρους Γκαμήλα μέχρι του Ιονίου Πελά­γους (Ηγουμενίτσα), βάθους 80 περίπου χιλιομέτρων, και από της Ηγουμενίτσας μέχρι και του Αμβρακικού Κόλπου, του ιδίου περίπου αναπτύγματος.

Ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος, πέρα από τις γνώσεις του (απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Πολέμου), γνωρίζει άριστα τα προβλήματα της διοικήσεως ως διοικητής μονάδων και μεγά­λων μονάδων. Έχει σπουδάσει την τακτική και τη στρατηγική στα πεδία των μαχών τεσσάρων πολέμων (τραυματίας στη Μ. Ασία). Κοσμείται δε με τα προσό­ντα ενός τέλειου ηγήτορα, προβληματίζεται αλλά δεν αιφνιδιά­ζεται. Τούτες τις κα­θοριστικές στιγμές της ζωής του ακούει το κάλε­σμα της μοίρας και δεν υποτάσ­σεται στο ριζικό της. Είναι ο «εκλεκτός», και όχι ο «κλητός», ο ευθυνόφοβος, ο ηττοπαθής. Γνωρίζει άριστα τις συνθήκες, τα χαρακτηριστικά του θεάτρου επι­χειρήσεων Ηπείρου και το προ­σωπικό της Μεραρχίας, το σύνο­λο του οποίου είναι Ηπειρώτες. Είναι διοικητής της Μεραρχίας από το 1938.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ιταλικές νίκες της αεροπορίας στη Μεσόγειο. Ένα μεγάλο βρετανικό θωρηκτό έχει πληγεί! Αυτά βέβαια στο επίπεδο της προπαγάνδας....

 

Έχει εκτιμήσει σωστά τις κα­ταστροφικές συνέπειες σε περί­πτωση επιβραδυντικού αγώνα και εγκατάλειψης της Ηπείρου. Απέκλεισε κατηγορηματικά την αναδίπλωση της Μεραρχίας επί της γραμμής Ζυγός Μετσόβου-Άραχθος Ποταμός. Παίρνει εκεί­νος τις δικές του αποφάσεις.

«Η Μεραρχία έχει την απόφασιν να παρασύρη τον αντίπαλον επί της οργανωμένης κατά το μάλλον και ήττον τοποθεσίας της Ελαίας και αφού επιφέρει εις τούτον φθοράν, δια γενικής αντεπιθέσεως θα επιδιώξη να τον α­πορρίψη πέραν των ουνόρων, αποκόπτουσα αυτόν από τας γραμμάς συγκοινωνιών και ανε­φοδιασμού του».

Αυτά γράφει ο υποστράτηγος Χαρ. Κατσιμήτρος στη διαταγή του της 23ης Σεπτεμβρίου 1940. Νέες οδηγίες του Γενικού Επι­τελείου Στρατού, οι οποίες συνε­χίζουν να φωτογραφίζουν την έλ­λειψη αποφασιστικότητας και έ­να βαθμό ηττοπάθειας, δεν κλο­νίζουν την απόφαση του διοικητή της VIII Μεραρχίας.

 

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

 

 

Ας δούμε μια σύγκριση  πόσες ημέρες κράτησε η άμυνα των άλλων και πόσο των Ελλήνων :

Ελλάς: 219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43 [Η υπερδύναμη της εποχής]
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Δανία 0 μέρες.[ Οι Δανοί παραδόθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ……………….]
Τσεχοσλοβακία 0

Αλβανία 0
Λουξεμβούργο 0
Τουρκία
Η γερμανόφιλη Τουρκία έγραψε στις παλαιές της αιματοβαμένες μπότες το Βαλκανικό Σύμφωνο και έμεινε εκτός του πολέμου με φιλική ουδετέρα προς την Γερμανία, τότε απαιτούσε ιταμότατα τα νησιά μας του Ανατολικού Αιγίου προκειμένου να βγει στον Πόλεμο στο πλευρό του Αξονος. Όταν δε εμείς στενάζαμε κάτω από την τριπλή Κατοχή, η «φίλη» Τουρκία έστελνε τους Ομογενείς μας της Κωνσταντινουπόλεως στα Στρατόπεδα Εργασίας της Ανατόλιας για να τους αρπάξει τις περιουσίες.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μια ακόμα νίκη των Ιταλών επί των Άγγλων ....

 

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ

Οι νεκροί Έλληνες στρατιώτες ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών στους 13.676. Κατά την διάρκεια της τετραπλής κατοχής που ακολούθησε τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν :

Αλβανοί: 1165 (Πάργα , Μαργαρίτιο, Παραμυθία)
Ιταλοί: 8000
Boύλγαροι: 25000
Γερμανοί: 50000

Συνολικες απώλειες σε ποσοστό επί του πληθυσμού (εκτελέσεις, κακουχίες, μάχες)

Ελλάς 10% (750.000)
Σοβ. Ενωση 2,8%
Ολλανδία 2,2%
Γαλλία 2%
Πολωνία 1,8%
Γιουγκοσλαβία 1,7%
Βέλγιο 1,5%

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Επίτομη Ιστορία του Ελληνοϊταλικού και Ελληνογερμανικού Πολέμου 1940-1941 της Διεύθυνσης Ιστορίας του Γενι­κού Επιτελείου Στρατού.