Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 22α ΙΟΥΝΙΟΥ 1941

Η Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος ξεκίνησε την 28^η Οκτωβρίου του 1940 ενώ η Γερμανική επίθεση τον Απρίλιο του 1941. Στις   3 Μαΐου 1941. Άνδρες της Βέρμαχτ μετά την κατάληψη της Αθήνας είχαν καταλάβει το σύνολο της χώρας πλην της Κρήτης, τέλος Μαίου 1941 είχε καταληφθεί και η Κρήτη. Στην συνέχεια είχαμε την κάθοδο Βουλγάρων στην Μακεδονία- Θράκη και Αλβανών στην Ήπειρο.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βιάτσεσλαβ Μόλοτοφ υπογράφει το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης.

Στις 23 Αυγούστου του 1939 η ΕΣΣΔ και η Ναζιστική Γερμανία υπέγραψαν στη Μόσχα το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ.

Στις 22 Ιουνίου 1941, η Γερμανία και οι σύμμαχοί της εισέβαλαν από τις τρεις κατευθύνσεις στη Σοβιετική Ενωση. Μέχρι εδώ  η Ναζιστική Γερμανία και η ΕΣΣΔ είχαν συμμαχική σχέση και στρατιωτικής συνεργασίας που οδήγησε σε κοινές επιχειρήσεις κατά της Πολωνίας και μεμονωμένες επιχειρήσεις κατά άλλων κρατών.

Η πρώτη επιστολή του Ν Ζαχαριάδη με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου αιφνιδίασε του πάντες. Έστειλε μια επιστολή με την οποία καλούσε τους Έλληνες να συστρατευτούν με το καθεστώς Μεταξά για να πολεμήσουν εναντίον των Ιταλών χωρίς κανέναν δισταγμό. Το γράμμα αυτό το οποίο δημοσιεύτηκε στον Τύπο στις 2 Νοεμβρίου 1940 έχει ως εξής:

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Το πρώτο γράμμα του Ν Ζαχαριάδη, δημοσιευμένο στον τύπο.

«Προς το λαό της Ελλάδας

 

Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και να την εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλαίουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.

 

Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.

 

Αθήνα 31 του Οκτώβρη 1940

 

Νίκος Ζαχαριάδης

 

Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ».

Φυσικά το γράμμα προκάλεσε αντιδράσεις καθώς βρισκόταν εμφανώς έξω από το πλαίσιο των αποφάσεων της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Πολλά ανώτατα στελέχη μάλιστα το χαρακτήρισαν πλαστό.

Στις 10 Ιανουαρίου 1941, η Διεθνής καταδίκασε τη συγκεκριμένη θέση του έγκλειστου ηγέτη.

Ο ίδιος πάντως είχε ήδη αναπροσαρμόσει τη θέση του με δύο νέα γράμματα (Νοέμβριος 1940, Ιανουάριος 1941), τα οποία το καθεστώς της 4^ης Αυγούστου βέβαια δεν δημοσίευσε, διότι σε αυτά έπαιρνε σαφείς αποστάσεις από την πρώτη επιστολή και χαρακτήριζε την ελληνική αντεπίθεση στη Βόρειο Ήπειρο ως «κατακτητικό και ιμπεριαλιστικό πόλεμο» και καλούσε «τους φαντάρους, τους ναύτες και τους αεροπόρους να πάρουν στα χέρια τους τις διοικήσεις των μονάδων του, εκλέγοντας προσωρινές επιτροπές» και «καλούσε τους πολεμιστές μας ν αρνηθούν να πολεμήσουν».

 

 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Προκήρυξη του ΚΚΕ, τα λέει όλα.

 

Από τις 3 Μαΐου 1941 μέχρι τις 22 Ιουνίου 1941 ποια ήταν η στάση του ΚΚΕ απέναντι στους Γερμανούς εισβολείς;

Οκτώ ημέρες μετά την Γερμανική εισβολή βγήκε η πιο κάτω προκήρυξις του ΚΚΕ: «Καλούμε όλο το λαό να σκεφτεί πόσο διαφορετική θα ήταν η θέση του σήμερα, αν η επιστράτευση του της 28^ης Οκτωβρίου 1940 μετατρεπότανε σε λαικό ξεσήκωμα. Να σκεφτεί πόσες μανάδες θα χαιρότανε τα παλληκάρια τους, πως η Μακεδονία, η Θράκη και όλα όσα ακόμα θα χάσουμε θα γλύτωναν, Και πως αντί για μαγνητικές νάρκες, μπόμπες, πείνα κια καταστροφές ο λαός θα χε στη χώρα του πραγματική ελευθερία. Να σκεφτεί ακόμα αν το σωτήριο αυτό ξεσήκωμα δεν έγινε, αιτία είναι η πλάνη του λαού ότι ο πόλεμος ήταν δίκαιος».

Στις 3 Μαίου την ημέρα κατάληψης των Αθηνών, κυκλοφορεί προκήρυξη του ΚΚΕ με περιεχόμενο: «... η συνέχιση του πολέμου της 28^ης Οκτωβρίου έγινε αιτία για τη χιτλερική εισβολή». Δηλαδή πλήρης δικαιολόγηση της Ιταλο - Γερμανικής επίθεσης κα επίρριψη της ευθύνης στην Ελληνική πλευρά.

 

Ο Ευάγγελος  Αβέρωφ Τοσίτσας αναφέρει: «... υιοθέτησαν γραμμήν ευνοική για τον Άξονα, επειδή η ΕΣΣΔ ήταν φίλη με την Γερμανία. Όταν βεβαίως η Βέρμαχτ παραβίασε τα σοβιετικά σύνορα, δεν χωρούσε πλέον κανείς δισταγμός ως προς την ακολουθητέα γραμμή... Χάραξαν τις νέες κατευθύνσεις του ΚΚΕ και όρισαν ότι καθήκον κάθε Έλληνος κομμουνιστού ήταν να ργανώσει την πάλη για την άμυνα της ΕΣΣΔ, του λοιπού, με την κάλυψη κάποιου εθνικισμού(<ξένος ζυγός>, <απελευθέρωση της χώρας> κα), έπρεπε να γίνει αγώνας για την άμυνα της ΕΣΣΔ και για κατάληψη της εξουσίας....».

 

Ο Γ Παπανδρέου στα κείμενά του αναφέρει: «μετά την επίθεσιν και κατοχήν της Ελλάδος υπό της Γερμανίας (27-4-1941 ), το ΚΚΕ εξεδήλωσεν αμέριστον συμπάθειαν υπέρ των Γερμανών...».

Αλλά και Γιάννης Ιωαννίδης παραδέχεται: «Εμείς ήμασταν στην Ακροναυπλία. Το γερμανο-σοβιετικό σύμφωνο δεν το είδαμε με κακό μάτι, αλλά με το πραγματικό, έτσι που το νομίζαμε. Ότι, δηλαδή, η ΕΣΣΔ κατάφερε να βάλει τους Άγγλογάλλους και τον Χίτλερ να κάνουν πόλεμο μεταξύ τους. Έτσι εκείνη μένει ανέπαφη, ώστε αν γίνει τίποτε αυτή να είναι ο ρυθμιστής. Οπότε θα έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα αργότερα, όταν αυτοί αδυνατίσουν. Αυτή ήταν η σκέψη η δική μου και την είπα στους άλλους συντρόφους. Αφού, ο Μάγγος ο κακομοίρης, όταν μας έπεφταν οι μπόμπες από πάνω έλεγε <Δε θα ρίξουνε εδώ μπόμπες οι Γερμανοί. Δεν τους αφήνει ο Μουστάκιας, έχει πει ότι εκεί πέρα είναι κομμουνιστές>. Τόση ήταν η πίστη στη δύναμη της ΕΣΣΔ.... Συνεπώς το γερμανο-σοβιετικό σύμφωνο δε δημιούργησε σε μας καμιά εντύπωση ότι δεν έκανε καλά η ΕΣΣΔ....».

Ο Σπ Μαρκεζίνης τονίζει: «Η ηγεσία του ΚΚΕ απεφάσισε την είσοδό του στην Αντίσταση, όταν ο Χίτλερ θα αγνοήσει το Σύμφωνο Ρίπεντροπ – Μολότωφ και θα αρχίσει την επίθεση εναντίον της ΕΣΣΔ, στις 22 Ιουνίου 1941. Μέχρι τότε το επίσημο δημοσιογραφικό όργανο του, ο <Ριζοσπάστης>, ετήρησε πολιτική <αντιιμπεριαλιστική>, δηλαδή αντισυμμαχική....».

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το κομματικό γραφείο του ΚΚΕ στην Ακροναυπλία Διακρίνονται οι Παπαρρήγας, Θέος, Ιωαννίδης, Λεβογιάννης, Μπαρτζιώτας.

Η εξέγερση του Σεπτέμβρη του 1941 στη Δράμα έγινε υπό την καθοδήγηση του ΚΚΕ αλλά πιά η ΕΣΣΔ και το Γ Ράιχ δεν ήταν σύμμαχοι.....

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1941-1949 ΕΤΗ ΑΓΩΝΩΝ, ΘΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ του Κ Ν Μπάρμπη εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ

 

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ του Ευ. Αβέρωφ Τοσίτσα.

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=6512265