«ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ» ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

            Οι Ολυμπιακοί Αγώνες σταμάτησαν το 393 μχ με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδόσιου Α. Οι αγώνες όμως συνεχίστηκαν στις πόλεις κυρίως της Μ Ασίας και κυρίως στην Αντιόχεια.

 

            Η Αντιόχεια ήταν μια Ελληνική πόλη προπύργιο του Χριστιανισμού, οι αγώνες που ετελούντο εδώ ονομαζόντουσαν «Ολύμπια», η πόλη της Αντιόχειας είχαν αγοράσει από την Ηλεία το 45 μχ το δικαίωμα τέλεσης Ολυμπιακών Αγώνων για 360 χρόνια. Το δικαίωμα αυτό έληξε το 405 μχ επειδή όμως οι αγώνες καταργήθηκαν το 393 μχ στην Ηλεία, η Αντιόχεια συνέχισε την τέλεση Ολυμπιακών Αγώνων χωρίς να δίνει πλέον λογαριασμό στην Ηλία. Έως την στιγμή που ο Θεοδόσιος Β αντιλήφθητε ότι από την διαταγή του Θεοδοσίου Α είχαν ξεφύγει κάποιες ειδωλολατρικές τελετές και εξέδωσε νέο διάταγμα που πια δεν χωρούσαν  παρερμηνείες.

            Παρ όλα αυτά και πάλι η Αντιόχεια κατάφερε να συνεχίσει να τελεί τους αγώνες της, μέχρι που ο Ιουστινιανός με διάταγμα του το 525μχ σταμάτησε τα Ολύμπια της Αντιοχείας.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Λεπτομέρεια του ψηφιδωτού με το Ολυμπιακό στάδιο και άλλα κτήρια, Μουσείο Αντιόχειας (Ch. Kondoleon, σελ. 148) (Πηγή: Περιοδικό Corpus, τεύχος 35, άρθρο «Αντιόχεια, η χαμένη αρχαία πόλη», Πέτρος Στ. Μεχτίδης, Αρχαιολόγος, σελίδα 33).

 

            Ολύμπια (δηλαδή Ολυμπιακοί Αγώνες) ετελούντο σε πολλές Ελληνικές πόλεις που σταμάτησαν την λειτουργία σε διαφορετική χρονολογία για την κάθε μία, υπήρχαν λοιπόν :

Τα Ολύμπια της Αθήνας τα αναδιοργάνωσε ο Ανδριανός το 129μχ. 

Τα Ολύμπια της Αλεξανδρείας που καθιερώθηκαν το 176 μχ.

Τα Ολύμπια της Νικαίας της Βιθυνίας που ήταν πόλη προπύργιο του χριστιανισμού.

Τα Ολύμπια της Σμύρνης κλπ

            Το 3^ο αιώνα δεν καταργήθηκαν μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες αλλά και οι Ρωμαϊκοί αγώνες που ήταν αγώνες με ανθρώπινα θύματα και θηριομαχίες, οι αγώνες αυτοί είχαν συνδεθεί με τις θυσίες των πρώτων χριστιανών, διατηρήθηκαν όμως οι ιπποδρομίες και αρματοδρομίες  υπό την υψηλή προστασία των Αυτοκρατόρων, οι αγώνες αυτοί δεν ήταν τίποτα άλλο από το Ολυμπιακό άθλημα τέθριππα και μάλιστα στην αρχαία συνήθεια να μη νικά ο ηνίοχος αλλά ο ιδιοκτήτης των ίππων. Στην Βυζαντινή ιστορία υπήρξαν αυτοκράτορες που νίκησαν στους αγώνες αυτούς όπως ο Μιχαήλ Γ , ο Θεόφιλος κλπ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Θεοδόσιος ο Β΄ ή Θεοδόσιος ο Μικρός (10/5/401 - 28/7/450).

            Ο ιππόδρομος στην Κωνσταντινούπολη ήταν ένα από τα τρία σημεία επίδειξης  ισχύος της αυτοκρατορίας (Ναός Αγίας Σοφίας, ιερό παλάτιο, ιππόδρομος) και τα τρία ήταν πολύ κοντά και ο ιππόδρομος έγινε σημείο συνάντησης του Αυτοκράτορα με τον λαό, κάτι σαν την εκκλησία του Δήμου, όπου συνθηματολογικά ο λαός προέβαλε τα αιτήματά του  και κριτίκαρε τις εξουσίες, εδώ ακούστηκε το χλευαστικό για Βυζαντινό Αυτοκράτορα «Πάλι τον οίνον έπιες, πάλι τον νουν απώλεσας» και εδώ συγκρούστηκαν οι Βένετοι (κόκκινοι) και οι Πράσινο στην «Στάση του Νίκα».

            Στον ιππόδρομο εκτός των ιπποδρομιών και των αρματοδρομιών, γινόντουσαν αγώνες (στο περιθώριο υπό μορφή θεάματος) ταχύτητας, ρίψεως δίσκου και ακοντίου, πάλης, πυγμαχίας και παγκρατίου.  Τον 13^ο αιώνα προσετέθη και το αγώνισμα της κονταρομαχίας. Στα πλαίσια του ιπποδρόμου τα αγωνίσματα δεν εγίνοντο μόνο στην Κωνσταντινούπολη αλλά και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Αυτοκρατορίας.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κοντά στο παλάτι υπήρχε ο ιππόδρομος. Συνδεόταν με το χώρο του παλατιού μέσω μιας πόρτας, που οδηγούσε στο αυτοκρατορικό θεωρείο, από όπου παρακολουθούσε τις ιπποδρομίες ο αυτοκράτορας.
 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

- ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ & ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ του Τίτου Ι Αθανασιάδη εκδόσεις ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ