Αρκαδιανή

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Έργο του Γεώργιου Μανιάτη "Σουλιώτισσες".

Αρκαδιανή είναι η γυναίκα που κατάγεται από την Κυπαρισσία, ή από την επαρχία Αρκαδιάς, δηλαδή από την Τριφυλία, και όχι η καταγόμενη από την Αρκαδία ή το νομό Αρκαδίας (Συχνά οι ιστορικοί μπερδεύουν ακόμη και σήμερα τους Αρκαδιανούς με τους Αρκάδες).

Γνωστοί Αρκαδιανοί ήταν και οι αρβανιτόφωνοι Ντρέδες, μια ξεχωριστή ομάδα - φάρα της ορεινής Τριφυλλίας, που ήταν σύμμαχοι του Κολοκοτρώνη.

Κατά την παράδοση Αρκαδιανή  ονομαζόταν η Διαμάντω Μπουχανά ή Κόντου, κόρη του  κλεφτοκαπετάνιου Μπουχανά και αδελφή του οπλαρχηγού Κώστα Μπουχανά από το χωριό Τριπύλα.

Ήταν αρραβωνιαστικιά του οπλαρχηγού Γιάννη ή Αναγνώστη Γκότση από τον Αετό ( Λεγόταν "Αναγνώστης" γιατί ήξερε γράμματα ). Σύμφωνα με την παράδοση, η Διαμάντω ακολούθησε για πολλά χρόνια τους Κοντοβουνήσιους κλέφτες ντυμέμη  ανδρικά. 

Μια εκδοχή υποστηρίζει ότι έλαβε μέρος στην ιστορική μάχη του Μανιακίου, στις 20/5/1825, κατά την οποία έπεσε μαχόμενη ηρωϊκά στο πλευρό του αδελφού της Κώστα και του Αετοβουναίου αρραβωνιαστικού της  Γιάννη ή Αναγνώστη Γκότση. 

Άλλη άποψη θέλει την Αρκαδιανή να μην έπεσε στην μάχη στο Μανιάκι. Απλώς μετά την μάχη πήγε στο Μανιάκι, βρήκε το νεκρό σύζυγό της και τον έθαψε.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Έργο του Ευγένιος Ντελακρουά το 1826 " Η μάχη του Γκιαούρη και του Χασάν"
(Combat de Giaour et Hassan).

Το δημοτικό "Αρκαδιανή καημένη" ή "Αρκαδιανή καμμένη" περιγράφει αυτή της την δράση. Υπάρχουν διάφορες μορφές του τραγουδιού που τελικά έχουν το ίδιο περιεχόμενο.

Ποιος είδε, γεια σ’ Αρκαδιανή, ποιος είδε την Αρκαδιανή;

Αρκαδιανή καημένη, στα κλέφτικα ντυμένη.

Δώδεκα χρόνους έκανε η κόρη με τους κλέφτες,

κανείς δεν τηνε γνώρισε πως ήταν κορασίδα.

Και μια Λαμπρή, μια Κυριακή, μια ’πίσημην ημέρα

 βγήκαν οι κλέφτες στο χορό να ρίξουν το λιθάρι.

Το ρίχνουν τα κλεφτόπουλα το παν σαράντα χνάρια.

Το ρίχνει κι η Αρκαδιανή το πάει σαρανταπέντε.

Κι από το σείσμα το πολύ κι από το λύγισμά της

 εκόπη τ’ αργυρό κουμπί κι εφάνη κάτι εφάνη.

 

Μια άλλη εκτέλεση είναι η πιό κάτω:

 

Ποιος είδε ψα-, γεια σ’ Αρκαδιανή,                                                

ποιος είδε ψάρι στο βουνό.                                                                                                           Και θάλασσα σπαρμένη,                                                         

Αρκαδιανή καημένη.                                                                                             

Ποιος είδε τη, γεια σ’ Αρκαδιανή.

Ποιος είδε την Αρκαδιανή.                                                         

Στα κλέφτικα  ντυμένη,                                                                                  

Αρκαδιανή καημένη.                                                                                           

Δώδεκα χρό-,  γεια σ’ Αρκαδιανή.                                                 

Δώδεκα χρόνους έκανε.                                                                                 

Αρκαδιανή καημένη, 

στους κλέφτες καπετάνιος.                                                                                         

Κανείς δεν τη, γεια σ’ Αρκαδιανή,                                                        

Κανείς δε -ν τηνε γνώρισε.                                                                              

Αρκαδιανή  καημένη,                                                                                     

πως ήταν κορασίδα.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΚΟΝΤΟΒΟΥΝΙΩΝ  του Δημητρίου Γρηγ. Μουγγού