Ο ΑΛΒΑΝΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο θυρεός του  αντιβασιλέα της Αλβανίας.

Η Φασιστική  Ιταλία σε ένα από τα προσχήματα που χρησιμοποίησαν για να επιτεθούν κατά της Ελλάδος ήταν η απελευθέρωση της Τσαμουριάς (Πρέβεζας), τους Τσάμηδες τους παρουσίαζαν σαν μια καταδιωκόμενη μειονότητα και την Ελλάδα σαν ένα βάρβαρο κατακτητή (κυρίως από το καλοκαίρι του 1940 μέχρι την ημέρα της επίθεσης).

 Ας δούμε τι έλεγε το πρακτορείο ΣΤΕΦΑΝΙ:

«… Σήμερον ο τυφλός δεσποτισμός επιπίπτει περισσότερον από κάθε άλλην φοράν κατά των πληθυσμών αυτών, εις τρόπον ώστε πλείστοι κάτοικοι της Τσαμουριάς είναι υποχρεωμένοι να καταφεύγουν εις την Αλβανίαν δια να αποφύγουν τους ανήκουστους διωγμούς. Όπως προκύπτει από παλαιάς εγκύρους μαρτυρίας, αι ελληνικαί αρχαί έφθασαν μέχρι του να βεβαιώσουν ότι οι Ιταλοί θα εκδιωχθούν συντόμως εξ’ Αλβανίας. Ο πληθυσμός όμως της Τσαμουριάς είναι σήμερον ολιγώτερον από κάθε άλλη φορά διατεθειμένος να υποκύψη εις τας ελληνικάς πιέσεις. Αν η αγάπη προς την αλβανική πατρίδα ήρκεσε να τροφοδοτήση την πίστην της Τσαμουριάς εις εποχάς αι οποίαι ήσαν τόσον σκοτειναί δια την τύχην της Αλβανίας, σήμερον οι Αλβανοί της Τσαμουριάς θα εύρουν εις τα ανανεωθέντα πεπρωμένα της μητρός  πατρίδος των ακόμη ισχυρότερον λόγον δια να ελπίζουν».

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο  Francesco Jacomoni di San Savino  γενικός Τοποτηρητής της Αλβανίας.

Αλλά και ο Αλβανικός τύπος (που βέβαια καθοδηγείτο από τους Ιταλούς) έγραφε τα μυθεύματα τα οποία στην συνέχεια αναπαρήγαγαν οι ιταλικές εφημερίδες, η αλβανική εφημερίδα των Τιράνων  «ΤΟΜΟΡΙ» δούλεψε επί αυτού του θέματος από τις 11/8/1940 μέχρι και την 28^η Οκτωβρίου 1940. Είναι πλήθος τα δημοσιεύματα από την «ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟ»  παραθέτω:

«....αναδημοσιεύεται σε ιταλικές εφημερίδες άρθρο της αλβανικής εφημερίδας «Τομόρι», στην οποία ο αρθρογράφος απευθύνεται στον ελληνικό λαό και του συνιστά να υπολογίσει ότι πίσω από την Αλβανία βρίσκεται η Ιταλία, ενώ δεν θα πρέπει να προσδοκά βοήθεια από τον «αήττητον αγγλικόν στόλον, οδηγούμενοι από τον αβέβαιον και αμλέτειον Μεταξάν».

Έτσι μέσα από την ψεύτικη αρθρογραφία των αλβανικών και ιταλικών εφημερίδων και τις ανακοινώσεις του πρακτορείου ΣΤΕΦΑΝΙ οι Ιταλοί έμαθαν ότι υπάρχει μια περιοχή που ονομάζεται Τσαμουριά, για αυτή την σπουδαία περιοχή «αρκετές χιλιάδες Ιταλών νέων θυσιάστηκαν» όπως γράφει ο Ε Γκρατσι και ενώ «... σε ολόκληρη την Ιταλία δεν υπήρχαν ίσως ούτε καν πενήντα άτομα τα οποία να γνώριζαν το όνομά της...» έγινε η περιοχή αυτή το μείζων θέμα για Ιταλούς και Ιταλία και η ανθελληνική εκστρατεία καλούσε τους Ιταλούς «...να στείλει τα παιδιά του να πεθάνουν.... για την ένωση της καταπιεσμένης Τσαμουριάς με την μητέρα Αλβανία.».

Και οι Αλβανοί με βάση τα δημοσιεύματα της «ΤΟΜΟΡΙ» των ιταλικών εφημερίδων αλλά και όπως φαίνεται από τα επίσημα πρακτικά στο Palazzo Venezia στις 15/10/1940 και από αυτά που λέει ο γενικός Τοποτηρητής της Αλβανίας Francesco Jacomoni di San Savino (Φ Ιακομόνι 31 Αυγούστου 1893 - 17 Φεβρουαρίου 1973 ) «...παλλόταν ο πόθος της ένωσης με την Μητέρα Πατρίδα... που στέναζαν κάτω από τον ελληνικό ζυγό...».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ιταλοί και Αλβανοί φασίστες σε στιγμές ευφορίας.

Στην ιταλική πρεσβεία στην Αθήνα λοιπόν υπηρετούσε και κάποιος Αλβανός με το επίθετο Λάτσι και αυτός καταγόταν από την Β Ήπειρο σαν γραμματέας, μετά την επίδοση του τελεσιγράφου την 28^η Οκτωβρίου 1940, ο Ε Γκράτσι αρνήθηκε να φύγει από την Αθήνα αν δεν τον ακολουθούσε και η ιταλική παροικία με ένα διπλωματικό τραίνο, στην πραγματικότητα ήταν μια ανταλλαγή των Ελλήνων και των Ιταλών στο Βελιγράδι, ενδιάμεσος συνομιλητής για αυτή την διαδικασία ήταν ο Ούγγρος πρέσβης στην Αθήνα Βέλιτς.

Έτσι στην Αθήνα ετοιμάστηκε ένα διπλωματικό τραίνο και είχε συνταχτεί ένας κατάλογος των προσώπων που θα επιβαζόντουσαν, μέσα στα ονόματα των ατόμων ήταν και ο γραμματέας της ιταλικής πρεσβείας Λάτσι, ο οποίος όμως μέχρι την ημέρα της αναχώρησης είχε εξαφανιστεί χωρίς να έχει δώσει κανένα σημείο ζωής.

Ο Ε Γκράτσι μέσω του Ούγγρου Βέλιτς ζήτησε έντονα από τον υπουργό Νικόλαο Μαυρουδή (1873-1942) να μάθει τι έγινε ο γραμματέας της πρεσβείας.

Ο Ούγγρος διπλωμάτης μίλησε στον σταθμό με τον υπουργό Ν Μαυρούδη, ο οποίος «....με το χαμόγελο παλιάς αλεπούςτης διπλωματίας, του απάντησε ότι δεν είναι ανάγκη να γίνει λόγος για τον Λάτσι. Μπροστά στην επιμονή του πρέσβη της Ουγγαρίας, του έδειξε μια επιστολή την οποία ο Λάτσι, το πρωί της 28^ης Οκτωβρίου, είχε απευθύνει στον Μεταξά και στην οποία στιγμάτιζε την ιταλική επίθεση και δήλωνε ότι ετίθετο στην διάθεση της Ελληνικής Κυβέρνησης για να αγωνιστεί εναντίον των δυναστών της Αλβανίας....».

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αριστερά, ο υπουργός της Ιταλίας Μποτάι που επισκέφτηκε την χώρα 15/12/1939  έξη μήνες πριν βυθίσουν στην Τήνο την ΕΛΛΗ για μια έκθεση ιταλικού βιβλίου, ο Ιωάννης Μεταξάς (κέντρο) με τον Ιταλό πρέσβη Εμανουέλε Γκράτσι (δεξιά).

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η αρχή του τέλους του Εμανουέλε Γκράτσι εκδόσεις ΤΟ ΝΕΑ

«Il Tempo» πρακτικά στο Palazzo Venezia στις 15/10/1940

«ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ»