ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙΖΕΡ ΚΑΙ Ε ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Η Βασίλισσα Σοφία της Ελλάδας γεννήθηκε το 1870 ως Σοφία Δωροθέα Αλίκη.

Τον Μάρτιο του 1912 και ενώ την Ελλάδα απασχολούσε το Κρητικό ζήτημα και η εκπάιδευση του στρατού της από Γάλλους εκπαιδευτές και του ναυτικού από Άγγλους, για να συμμετέχει στον επικείμενο Α Βαλκανικό πόλεμο, η πριγκίπισσα Σοφία (σύζυγος του διαδόχου Κωνσταντίνου κια αδελφή του Κάιζερ) χωρίς να ενημερώσει τον εκλεγμένο πρωθυπουργό έφυγε για την Κέρκυρα προκειμένου να συναντήσει τον αδελφό της Γουλιέλμο Κάιζερ που έκανε εκεί διακοπές, μόλις το έμαθε ο Ε Βενιζέλος όπως αναφέρει ο υπασπιστής Ι μεταξάς στο ημερολόγιο του «... εταράχθη τρομερά, το αίμα ήλθεν εις την  κεφαλήν του, οι οφθαλμοί του αγρίεψαν και η ομιλία του εκόπη».

 

Την επομένη η βενιζελική εφημερίδα «Πατρίδα» δημοσίευσε αιχμηρό άρθρο για την στάση της πριγκίπισσας και την παρατηρούσε για την συμπεριφορά της. Το άρθρο σχολιάστηκε από τον διεθνή τύπο.

Την ίδια εποχή ο Γεώργιος Α βρισκόταν στην Κέρκυρα για συνομιλίες με τον κάιζερ χωρίς την παρουσία του Ε Βενιζέλου. Ο Γεώργιος Α αντιλαμβανόμενος την οργή του πρωθυπουργού έστειλε τηλεγράφημα που τον προσκαλούσε στην Κέρκυρα, μαζί με προσωπική πρόσκληση του κάιζερ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ε Βενιζέλος "έκτισε" τις νίκες των Βαλκανικών πολέμων.

Ο Ε Βενιζέλος τους άφησε και τους τρεις να περιμένουν αγωνιόντας αν θα δεχτεί την πρόσκληση και μετά ταξίδεψε προς Κέρκυρα. Ο Κάιζερ ήθελε να συμφιλιώσει τον πρωθυπουργό με την αδελφή του και έκανε τα πάντα προς αυτή την κατεύθυνση, σε πρόγευμα κάθισε ανάμεσα τους και κατάφερε να σπάσει τον πάγο. Είχε μάλιστα τρεις συναντήσεις με τον Ε Βενιζέλο και δεν μίλησε καθόλου για τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδος που ενδιέφεραν ιδιαίτερα την Γερμανία, ούτε για την βελτίωση τις σχέσης των κυβερνήσεων Ελλάδας και Γερμανίας, αστειεύτηκε με το Κρητικό ζήτημα και είπε:

Κάιζερ: Αφού δεν ειμπορείτε να προσαρτήσετε σεις την Κρήτη, καλόν θα ήτο να σας προσαρτήση η Κρήτη...

Ε Βενιζέλος: Ιδού Μεγαλειότατε που έγινεν η αρχή, διότι εγώ ο πρωθυπουργός, είμαι Κρητικός.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Ι. Μεταξά

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ τόμος Β του Νικ Εμμ Παπαδάκη εκδόσεις Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

ΜΑΓΓΑΝΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ

Ο Βαγγέλης Μαγγανάς  γεννήθηκε στα Κρεμμύδια της επαρχίας Πυλίας στη Μεσσηνία  ήταν ένας άσημος αμαξάς.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στα Τάγματα Ασφαλείας της Μεσσηνίας με το βαθμό του ανθυπολοχαγού.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βαγγέλης Μαγγανάς.  

Λίγο μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, επανεμφανίστηκε ως αρχηγός ένοπλης ομάδας και μάλιστα συγκρούστηκε τον Οκτώβριο του 1945 με αντάρτες στη Χρυσοκελαριά Μεσσηνίας.

Στις 20 Ιανουαρίου του 1946 εισβάλλει στην Καλαμάτα και καταλύει το κράτος. Η εισβολή των ένοπλων δεξιών στην Καλαμάτα είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 14 ατόμων έξι από αυτούς σκοτώθηκαν μέσα στην Καλαμάτα, είτε σε μπλόκα είτε και μέσα στα σπίτια τους, ένας σκοτώθηκε στη Θουρία, άλλος ένας στη Μεσσήνη ενώ άλλοι έξι σκοτώθηκαν όντας αιχμάλωτοι των ανδρών του Μαγγανά. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο ΕΑΜίτης δικηγόρος Θ.Κορμάς.

Τελικά συνελήφθη όλως τυχαίως, λίγες μέρες μετά, στις 22 του μήνα μαζί με δύο συντρόφους του στην περιοχή μεταξύ Χανδρινού και Πύλου από τον αξιωματικό της χωροφυλακής Αγγελίδη και έναν Βρετανό αξιωματικό και μεταφέρθηκε στις φυλακές Αβέρωφ. Στις δίκες που γίνηκαν αθωώθηκε,  ἡ μάνα του, γιά νά ἀντιμετωπίσει τά ἔξοδα τῆς δίκης,  βγῆκε γιά ἔρανο στά χωριά καί τίς πόλεις τῆς Πυλίας καί τῆς Τριφυλίας όπου και βρῆκε πολύ θερμή ανταπόκριση.

Θα σκοτωθεί τον Ιούνιο του 1966, σε τροχαίο στις στροφές της Καζάρμας, στο δρόμο Πύλου - Καλαμάτας.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Πηγάδα του Μελιγαλά.

Κατα τα γεγονότα του Μελιγαλά το 1944 αριστερές πηγές αναφέρουν πως ο ίδιος γλίτωσε στην Καλαμάτα ικετεύοντας γονυπετής για τη ζωή του.

Υπάρχει μια μαρτυρία του Δ.Μ. στο βιβλίο του Ιωάννη Κων Μπουγά, που υποστηρίζει εντελώς διαφορετικά τα πράγματα:

«ΕΡ  Έχετε ακούσει για κάποιον που βγήκε από την Πηγάδα;

ΑΠ Είχε βγει ο Μαγγανάς.

ΕΡ Μήπως είναι θρύλος που τον δημιούργησε μόνος του;

ΑΠ Όχι! 

Είναι αλήθεια!

Βγήκε ο Μαγγανάς!

ΕΡ Πως είσθε τόσο βέβαιος; Τον είδε κάποιος;

ΑΠ Ναι τον είδανε!

Άκουσέ με!

Ο Μαγγανάς εκτελέστηκε από τους τελευταίους. Είχε πέσει στην Πηγάδα, αλλά ήταν ζωντανός με ελαφρό τραύμα. Η Πηγάδα είχε σχεδόν γεμίσει από πτώματα.

Όταν νύχτωσε έβαλε στην άκρη πτώματα ένα πάνω στο άλλο, πάτησε επάνω και κατόρθωσε να βγει.

Πέρασε το ξεροπόταμο και πήγε απέναντι και κρύφτηκε μέσα σε καλαμιές.

Την επομένη ημέρα μια γυναίκα από την Μαγούλα που πήγε να βοσκίσει τις γίδες της τον είδε.

Της είπε τι είχε συμβεί.

Η γυναίκα πήγε σπίτι της και επέστρεψε με οινόπνευμα και πανιά για τα τραύματά του. Τον είχαν κτυπήσει στο πρόσωπο με τσεκούρι.

Του έφερε και κάτι να φάει, και κάποια παλιόρουχα να φορέσει.

Φεύγοντας τον παρακάλεσε  μόνον να αλλάξει κρυψώνα.

Του είπε: «Αν κάποιος με παρακολούθησε, θα έρθουν να σε αποτελειώσουν, και μετά θα σκοτώσουν και εμένα».

Έτσι έγινε!

Να το γράψεις!

Είναι η αλήθεια για τον Μαγγανά!»

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Η Πηγάδα του Μελιγαλά και ο Άρης Βελουχιώτης του Ιωάννη Κων Μπουγά εκδόσεις Πελασγός

Ριζοσπάστης, 22/1/1946 και Ελευθερία 25/1/1946.

 

ΤΟ ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ του Christopher M Woodhouse εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ ΚΑΙ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

 

Η Πηνελόπη Δέλτα, κόρη του Εμμανουήλ Μπενάκη, ήταν πάμπλουτη, ανήκε στην ελίτ της Αθηναϊκής Κοινωνίας και ήταν ήδη το 1924, μία καταξιωμένη συγγραφέας («Για την Πατρίδα» 1909, «Παραμύθι χωρίς όνομα» 1919, «Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου 1911, κ.α.).

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ο  «Άγιος Μερκούριος» του Φ Κόντογλου.
 

Ο Κόντογλου ήταν πρόσφυγας, που είχε έρθει πριν από ενάμιση χρόνο στην Αθήνα, φρεσκοαρραβωνιασμένος με την Μαρία Χατζηκαμπούρη και φυσικά σε μεγάλη οικονομική ανέχεια.. Σαν συγγραφέας είχε γίνει γνωστός με τον «Πέδρο Καζάς», σαν ζωγράφος όμως είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά το 1923, με την έκθεση ζωγραφικής που είχε πραγματοποιήσει με τον Κωνσταντίνο Μαλέα, αρχικά στη Μυτιλήνη και μετά στην Αθήνα.

 

Η Π. Δέλτα ήρθε σε επαφή με τον Κόντογλου το 1924 για την εικονογράφηση βιβλίων της. Το εγχείρημα δεν ευοδώθηκε, επειδή η Δέλτα είχε παράπονα από την συνέπεια ή ασυνέπεια, κατά τη γνώμη της, του Κόντογλου (καθώς ο Κόντογλου λειτουργούσε πάντα με τους δικούς του ρυθμούς), αλλά κυρίως επειδή βρήκε τον Κόντογλου «πολύ ακριβόν».

Η μεταξύ τους αλληλογραφία ήταν έντονη και πολλές φορές δηκτική, όπως φαίνεται και από την επιστολή του Κόντογλου της 12/6/1924, που αναφέρεται στο ενδιαφέρον της Δέλτα να αγοράσει δύο έργα του Κόντογλου, τον «Άγιο Μερκούριο» και «Το κεφάλι Κόρης».

Το «κεφάλι κόρης» δεν γνωρίζουμε πού βρίσκεται σήμερα αλλά να σημειωθεί ότι ο Κόντογλου ζωγράφισε το 1951 ένα από τα πιο γνωστά του πορτρέτα, που ονομάστηκε «Η κόρη». Από το περιεχόμενο της επιστολής φαίνεται, ότι έχει εμπνευσθεί από τη γυναίκα του Μαρία, που έτσι κι αλλιώς υπήρξε η Μούσα του και ίσως σχετίζεται με το «κεφάλι κόρης».

 

Άσχετα με όλα αυτά, την αποτυχία της συνεργασίας και την έντονη αλληλογραφία, ο Κόντογλου παρέμεινε πάντα ένας μεγάλος θαυμαστής της Δέλτα. Στο Αρχείο Φώτη Κόντογλου που βρίσκεται στο Βυζαντινό Μουσείο - Byzantine Museum υπάρχουν τα αντίγραφα έξι συνολικά επιστολών του Κόντογλου προς την Πηνελόπη Δέλτα, από τις 12 Ιουνίου 1924 ως τις 16 Ιουλίου 1924.

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Φώτης  Κόντογλου αγιογραφώντας.

Πιο κάτω η επιστολή του προς την Πηνελόπη Δέλτα. Δυστυχώς δεν έχουμε την επιστολή της Π.Δέλτα προς το Φώτη Κόντογλου. Θα εκτιμούσαμε αν είχαμε αντίγραφο από την οικογένεια:

 

 

 "Τετάρτη 12 Ιουνίου 1924

 

Κυρία Δέλτα

 

Μείνετε ήσυχη για τα χειρόγραφό σας

 

Σας ζητώ να με συμπαθήσετε γιατί άργησα να απαντήσω στο γράμμα σας. Με ρωτάτε για τον Άγιο Μερκούριο και για το Κεφάλι της Κόρης αν τα πουλώ και πόσο. Τα πουλώ, γιατί έχω ανάγκη μ’ όλο που αυτός ο χειρισμός μου πονά, ειδικά γι αυτά τα δύο. Πρώτα γιατί ο Άγιος Μερκούριος του Θεοφάνους είναι η καλύτερη αντιγραφή απ’ όσες έκανα, κι έπειτα, γιατί τ’ άλλο, εξόν που το εχτιμώ αρκετά ως τέχνη είναι και το κεφάλι της αρραβωνιαστικιάς μου. Πρέπει όμως να πουλήσω τη ζωγραφισμένη για να κάνω μια ρομπίτσα της ζωντανής. Αλλιώς δε γίνεται.

 

Αυτός είναι ο νόμος που κάτω του ζούμε. Για τη τιμή; Κρίνετε όπως θέτε, Μη ζητήξετε να σας πω. Αφήνω να τα εχτιμήσετε, που είναι και πιο δίκαιο κα πιο τίμιο. Ο τεχνίτης έχει γνώμη για τα έργα του, που δεν μπορεί να ληφθεί υπ όψη από κείνον που αγοράζει ένα έργο γιατί του αρέσει. Λοιπόν σας παρακαλώ θερμά να μου δώσετε ό,τι νομίζετε εσείς ότι αξίζουν.

 

Για την πρώτη εικόνα του βιβλίου σας θα εργαστώ μόλις που θα ευκαιρήσω. Όταν το δείτε μιλάμε και για το τι θα μπορούσα να ζητήξω. Στο μεταξύ μένω με αισθήματα αγνά και με πολλή ευγνωμοσύνη για τη σημασία που μου δίνει μια κυρία σαν κι εσάς, καλλιτέχνης και διανοούμενη"

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

https://www.facebook.com/FotisKontoglou/posts/2237306189630743?__tn__=K-R