Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ




 
Ο πρώτος γνωστός προϋπολογισμός είναι αυτός που υποβλήθηκε στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους, πριν πάρουμε τα μεγάλα δάνεια από τους Εβραίους τοκογλύφους της Αγγλίας, φυσικά ήταν πλασματικός, σ αυτόν τον προϋπολογισμό φαίνεται ότι :

Τα έσοδα ήταν 12.846.220 γρόσια και τα έξοδα ήταν 38.616.000 γρόσια, εντύπωση κάνει η ακρίβεια των εσόδων τα βγάζουν με τέτοια ακρίβεια οι τότε οικονομικοί εγκέφαλοι!

Και όμως στα έσοδα (που αυτά ενδιαφέρουν διότι σε μια Επανάσταση από έξοδα τίποτα άλλο), φαίνονται και έσοδα από την Κρήτη (που ήταν υπό Οθωμανική κυριαρχία)!

Ενώ το πιο σίγουρο έσοδο από την παραγωγή σταφίδας δεν αναφέρεται πουθενά.

Όσο αφορά τα έξοδα εκεί παρουσιάζονται έξοδα συντήρησης που οι καπεταναίοι τα παρουσίαζαν διογκωμένα, για ευνόητους λόγους.

 
 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πλάκα στον τόπο που έγινε η Εθνοσυνέλευση.
 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1821 Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ  - ΚΡΑΤΟΥΣ εκδόσεις ΣΚΑΙ βιβλίο της ΣΩΤΗΡΟΥΛΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ 1821-1832  τόμος Γ

Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Μ ΑΣΙΑ


 


«Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ , γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα»
(ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗΣ)





Ένας από τους πλέον συγκλονιστικούς θρήνους για τη Μικρασιατική Καταστροφή είναι αυτός των Ελλήνων της
Πάφρας (ή Μπάφρα) του δυτικού Πόντου, στον βορρά της Μικράς Ασίας.
 
Ο πληθυσμός αυτός εξολοθρεύθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά την περίοδο της γενοκτονίας.
 
Ο θρήνος διασώθηκε και δημοσιεύτηκε από τον εκπαιδευτικό Χρ. Αντωνιάδη.

Κοίταξε τις πέτρες της Αγκυρας,
βλέπε και τα δακρυσμένα μου μάτια.
Μείναμε σκλάβοι των Τούρκων,
για δες της μοίρας τα γραμμένα!



 
Οι λόφοι της Αγκυρας είναι μονοκόμματοι.
Η Ελλάδα κάηκε, κατακάηκε.
Να τυφλωθείς καταραμένε Αγγλε,
στην Ελλάδα δεν απόμεινε καμιά ελπίδα.

 
Ο στρατός που πήγε για την Αγκυρα
Εμεινε εκεί, πεσκέσι στους Τούρκους.
Οσοι μας βοήθαγαν έκαναν πίσω
και τους Ελληνες τους παρέσυρε το κύμα.

 

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ Μ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ






Ο κατ εξοχήν αντίπαλος του Μ Αλεξάνδρου κατά την εκστρατεία εναντίον της των Περσών δεν ήταν οι Πέρσες αλλά οι Έλληνες μισθοφόροι των Περσών και ιδιαίτερα ο στρατηγός Μέμνων ο Ρόδιος, ο οποίος από την αρχή της εκστρατείας των Ελλήνων υπέδειξε την ορθή πολεμική τακτική την οποία όφειλαν να ακολουθήσουν, οι απόψεις του ευτυχώς, δεν εισακούστηκαν, μάλιστα οι Πέρσες τον χλεύασαν, μετά την νίκη στον Γρανικό ποταμό ο Δαρείος του ανέθεσε τον αγώνα εναντίον των Ελλήνων του Μ Αλεξάνδρου «εν λευκώ».



 
Charles Nicolas Cochin ο Νεότερος (1715-1790). Οι γάμοι του Αλέξανδρου και της Ρωξάνης. Χαλκογραφία με βάση σχέδιο του Ραφαήλ. Βοστώνη, Μουσείο Καλών Τεχνών


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : harles Nicolas Cochin ο Νεότερος (1715-1790). 
Οι γάμοι του Αλέξανδρου και της Ρωξάνης. Χαλκογραφία με βάση σχέδιο του Ραφαήλ. Βοστώνη, Μουσείο Καλών Τεχνών.

Απ ότι φαίνεται τις πρώτες ερωτικές εμπειρίες του ο Αλέξανδρος της πήρε από την πολύπειρη Βαρσίνη.


Ο Μέμνων ο Ρόδιος ήταν γαμπρός του σατράπη Αρτάβαζου, όταν ο Αρτάβαζος επαναστάτησε κατά του Αρταξέρξη του Ώχου, ο Μέμνων στάθηκε στο πλευρό του, το κίνημα όμως απέτυχε και ο Μέμνων κατέφυγε στην Μακεδονία στην αυλή του Φιλίππου Β, εκεί γνώρισε από κοντά τις ικανότητες του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου και του μακεδονικού στρατού. Ο Μέμνων είναι ο πρώτος στρατιωτικός ο οποίος έκανε χρήση χαρτών, πιθανά στην χρήση τους να έγινε ο δάσκαλος και του Μ Αλεξάνδρου όσο καιρό ήταν στην αυτή του  Φιλίππου Β.

Ο Μέμνων μετά τον Γρανικό ανασύνταξε γρήγορα τον ηττημένο περσικό στρατό και ετοίμασε το περσικό ναυτικό. Ο Αλέξανδρος γνωρίζοντας ότι είχε να αντιμετωπίσει αξιόλογο στρατηγό  απέφυγε να κάνει τολμηρές επιχειρήσεις, φρόντισε να εδραιώσει την θέση του στην δυτική Μ Ασία και να εγκαταστήσει φιλομακεδονικές διοικήσεις στις Ελληνικές πόλεις.

 



Ο Μέμνων πίστευε ότι η ορθή τακτική ήταν αυτή που ακολουθήθηκε κατά του Αγησιλάου με παρενοχλήσεις των Μακεδόνων εκτός Μ Ασίας, και δράση του τώρα που είχε την εξουσία έτσι εξελισσόταν κατέλαβε την Χίο και την Λέσβο και άρχισε διαπραγματεύσεις με την Σπάρτη και άλλες Πελοποννησιακές πόλεις  (οι οποίες φυσικά συνοδευόντουσαν με παροχή χρημάτων).



Ο Μέμνων πέθανε μυστηριωδώς ενώ πολιορκούσε την πόλη της Μυτιλήνης, ο θάνατός του λύτρωσε τους Μακεδόνες, ο Μέμνων εν ζωή θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στην όλη εκστρατεία του Αλεξάνδρου.










ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Βαρσίνη ( 363 -309 ? ) ήταν  Περσίδα  πριγκίπισσα. Μετά τον θάνατο του Μέντορα με τον οποίο είχε αποκτήσει μια κόρη, πανδρεύτηκε τον αδελφό του τον Μέμνονα ( ο οποίος ήδη είχε από άλλο γάμο αρκετούς γιούς).
Μετά τον θάνατο του Μέμνονα το 333πχ η Βαρσίνη ακολούθησε τον περσικό στρατό. Η χήρα του Μέμνονα μετά την ήττα στην Ισσό μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στη Δαμασκό, σαν έπαθλο για την ευχαρίστηση του Αλεξάνδρου.
Η Βαρσίνη ήταν μια όμορφη μορφωμένη γυναίκα που γνώριζε και Ελληνικά, ο δε Αλέξανδρος ήθελε να κάνει γάμους με πολιτικούς στόχους, ο πατέρας της Βαρσίνης ακολουθούσε τον Δαρείο.
Το 327 η Βαρσίνη γέννησε το πρώτο  παιδί του Αλεξάνδρου που το ονόμασε Ηρακλή, μετά τον γάμο του Αλεξάνδρου με την Ρωξάνη, η Βαρσίνη πήγε στην Πέργαμο.





Ο θάνατος του Μέμνωνα όμως βοήθησε και στην σεξουαλική άνδρωση του Αλεξάνδρου. Ο Μέμνων είχε νυμφευθεί μια ανεψιά του,  κόρη του Αρσίτη, μια πολύ όμορφη γυναίκα την Βαρσίνη, η Βαρσίνη είχε παντρευτεί τον Μέντορα αδελφό του Μέμνωνα και μετά τον θάνατό του πήρε τον Μέμνωνα, μετά τον θάνατο και του δεύτερου άντρα της ακολούθησε τον στρατό του Δαρείου και την συνέλαβαν μετά την μάχη της Ισσού, ο Παρμενίωνας την έστειλε σαν δώρο στον Αλέξανδρο, ο οποίος θαμπώθηκε από την ομορφιά, της, πιθανόν την νυμφεύτηκε ο Αλέξανδρος (αν δεν την νυμφεύτηκε σίγουρα είχε ερωτικές σχέσεις ), από αυτή την σχέση απέκτησε ένα αγοράκι, και Βαρσίνη και το παιδί της δολοφονήθηκαν μετά τον θάνατο του Μ Αλεξάνδρου.



Ο Πλούταρχος γράφει « Αλλ Αλέξανδρος ως έοικεν του νικάν τους πολέμιους το κρατείν εαυτού βασιλικώτερον ηγούμενος, ούτε τούτων έθιγεν, ουτ άλλην έγνω γυναίκα προ του γάμου πλην Βαρσίνης» , δηλαδή ( ο Αλέξανδρος θεωρούσε ότι είναι βασιλικό να νικά τον εαυτό του παρά τους εχθρούς, και δεν έθιγε καμιά γυναίκα πριν του γάμου του, με εξαίρεση την Βαρσίνη).

 

Έτσι απ ότι φαίνεται η πολύπειρη Βαρσίνη – η οποία ήταν σαραντάρα, όταν την γνώρισε ο Αλέξανδρος – έγινε η σεξουαλική δασκάλα του Μακεδόνα βασιλιά.

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ του Σ. Ι. Καργάκου εκδόσεις REAL MEDIA AE

Πλούταρχος, Βίος Αλεξάνδρου

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821


 

Τα έτη 1824 και 1825 οι Έλληνες  είχαν πάρει δύο δάνεια από του Άγγλους 800.000 λιρών στερλινών και 2.000.000 λιρών στερλινών με όρους ληστρικούς, η εξόφλησή τους αδύνατη. Αναρωτιώταν ο Αγγελόπουλος «Πως ήτο δυνατόν να εξυπηρετήση η Ελληνική οικονομιά δάνειον το οποίον ουσιαστικώς δεν εισέπραξεν;».




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ο Βασιλιάς Γεώργιος Α το 1864. 












Η Ελλάδα αν και τα δάνεια που σύναψε το 1824 και το 1825 έγιναν από επαναστατικές κυβερνήσεις ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΕΣ, παρ όλα αυτά το επίσημο αναγνωρισμένο Ελληνικό κράτος ποτέ δεν αρνήθηκε την υποχρέωσή της.

Το 1866, δηλαδή 42 χρόνια εκβιασμών και ταλαιπωρίας του Ελληνικού λαού από τους Εβραίους τοκογλύφους άρχισαν οι δια πραγματεύσεις μεταξύ των ομολογιούχων (που πίσω τους ήταν η Αγγλία ) και της ελληνικής κυβέρνησης.

Οι διαπραγματεύσεις συνοδεύτηκαν με δυσπιστία από μέρους των δανειστών και τραβούσε σε χρόνια με εκβιασμούς και απειλές. Το 1875 οι τόκοι των δύο δανείων είχαν φτάσει στα 8.428.975 λίρες στερλίνες.




 


Την ευθύνη της διαπραγμάτευσης στο Λονδίνο ανέλαβε ένας έξυπνος (και άγνωστος μέχρι σήμερα) ρωμιός, ο Ιωάννης Γενάδιος, αυτός ο άνθρωπος συμφώνησε:
 
 Να εκδοθούν νέες ομολογίες αξίας 1.200.000 λιρών στερλινών με επιτόκιο 5% οι νέες ομολογίες αντικατέστησαν τις παλιές αναλογικά. Το ποσό των 15.000.000 λιρών στερλινών αφιερώθηκε στο χρεολύσιο. Περίοδος απόσβεσης του νέου δανείου ορίστηκε 33 χρόνια και η Ελλάδα ανέλαβε να εγγυηθεί της οφειλής της υποθηκεύοντας :

Α. Τις εισπράξεις από το χαρτόσημο που ήταν περίπου 6.000.000 δραχμές.

Β. Τα έσοδα από το τελωνείο της Κεφαλλονιάς που ήταν περίπου 1.200.000 δραχμές.

Η σύμβαση «αποπλύνουσα εθνικόν ρύπον» κατά τον Ανδρεάδη υπογράφτηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Α στις 8/12/1878 και έγινε δεκτή και στην Αγγλία και στην Ελλάδα με ενθουσιασμό.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ                                                        

 

1821 Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ – ΚΡΑΤΟΥΣ τόμος Δ της Σωτηρούλας Βασιλείου εκδόσεις ΣΚΑΙ βιβλίο

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

ΡΑΒΔΙΣΜΟΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ


 



 

 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι τούρκοι δεν δίσταζαν να εκτελούν Έλληνες (που ήταν ανυπεράσπιστοι) ακόμα μέχρι και τον Πατριάρχη κρέμασαν, αλλά το νταηλίκι τους μέχρι εκεί έφτανε, ακόμα και για τον ξυλοδαρμό εμπόρου Άγγλου υποχρεώθηκαν σε δημόσιο ξυλοδαρμό απογόνου του Μωάμεθ...
 

Είναι γνωστό ότι η έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης έφερε σαν αντίποινα των Οθωμανών σφαγές και βιαιοπραγίες στους άμαχους Ρωμιούς της Κωνσταντινούπολης και πολλών περιοχών της Μ Ασίας.

Τα νταηλίκια όμως των Τούρκων σταματούσαν στους ανήμπορους ραγιάδες, υπάρχει μια διήγηση που δείχνει το θρασύδειλο χαρακτήρα όλων αυτών των επιθέσεων.

Μεταξύ του όχλου που «ενεργούσε» κατά των απίστων ήταν και κάποιος σείγιντ ( seyyid) που θεωρείτο απόγονος του Προφήτη Μωάμεθ. Αυτός ο seyyid λοιπόν είδε μια μέρα ένα Άγγλο έμπορο στην Κωνσταντινούπολη να είναι έφιππος και όρμισε και τον κτύπησε  θανάσιμα, ο λόγος ήταν ότι ήταν έφιππος!

 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα Οθωμανικά στρατεύματα πραγματοποίησαν σφαγή αμάχων στο Αιγαίο και ειδικά στο νησί της Χίου την άνοιξη του 1822. Τα Ευρωπαϊκά έθνη διαμαρτυρήθηκαν για τη βίαιη καταστροφή της Χίου και το κίνημα του Φιλελληνισμού σε όλη την ήπειρο ανανεώθηκε.




Η Υψηλή Πύλη τις ημέρες εκείνες είχε εκδώσει ένα φιρμάνι που υποδείκνυε στους ραγιάδες τις δεσμεύσεις που είχαν σαν υπόδουλος λαός στην Οθωμανική αυτοκρατορία και επέβαλε νόμους Σαρίας για τους μη μουσουλμάνους, ένας από τις απαγορεύσεις ήταν να ιππεύουν άλογα και η τήρηση συγκεκριμένου κώδικα ενδυμασίας.

Ο  seyyid σαν απόγονος του Μωάμεθ θέλησε να δείξει ζήλο στην εφαρμογή της Σαρίας και τραυμάτισε θανάσιμα τον Άγγλο υπήκοο.

Ο πρέσβης της Βρετανίας Στράνγκφορντ – ο οποίος σημειωτέων αυτοχαρακτηριζόταν «εγώ, ο κατ εξοχήν Τούρκος» ... βεβαίως τα λόγια των Ευρωπαίων είναι κολοκύθια με την ρίγανη και δες γιατί - ζήτησε ικανοποίηση… ζήτησε παραδειγματική τιμωρία με πολλούς δημόσιους ραβδισμούς στον απόγονο του Προφήτη  seyyid.

 

Ο Οθωμανός υπουργός Εξωτερικών «ικέτευε στα αλήθεια» τον πρέσβη να μη επιμείνει στον δημόσιο εξευτελισμό του seyyid διότι αυτό ήταν προσβολή στον Μωάμεθ και ζητούσε να ικανοποιηθεί με μη δημόσιο στραγγαλισμό του seyyid.

 

Ο πρέσβης της Βρετανίας Στράνγκφορντ επέμενε σε δημόσιο ραβδισμό και τελικά η Οθωμανική αυτοκρατορία έβαλε στην πάντα την τιμή του συγγενή του Μωάμεθ και ο seyyid υπέστη δημόσιο ραβδισμό μπροστά σε «μέγα πλήθος θεατών».


 
Ottoman tortures
 

 


 
 
 
 

















ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ραβδισμός από Οθωμανούς στα πόδια (αυτό που λέμε σήμερα φάλαγγα).



 
 


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

1821 Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ  - ΚΡΑΤΟΥΣ του SUKRU ILICAK εκδόσεις ΣΚΑΙ βιβλίο

Στράνγκφορντ προς τον Κάστλεριγ, 16 Αυγούστου 1821 TNA/FO 78-100/12

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

ΤΟ ΠΟΥΓΚΙ



Ο Νικήτας Σταματελόπουλος, ο αποκληθείς Νικηταράς, ήρωας από τους λίγους της Επαναστάσεως του 1821, πέθανε «στην ψάθα», ως γνωστόν, επαιτών στα σοκάκια του Πειραιά. Η αρμόδια αρχή, μάλιστα, η οποία χορηγούσε τα «πόστα» στους επαίτες είχε ορίσει για τον ήρωα-επαίτη μια θέση κοντά στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Ήταν δε τόση η ένδειά του σχεδόν τυφλού πλέον στρατηγού -η Πατρίδα δεν του ειχε χορηγήσει σύνταξη-, ώστε δεν ειχε χρήματα ούτε για να αγοράσει ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του -εκείνος μπορούσε να αντέξει περισσότερο την πείνα.


 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :
Νικηταρά - Νικηταρά
πού 'χεις στα πόδια σου φτερά
και στην καρδιά ατσάλι.




Η περιπέτεια του ήρωα έφθασε στ' αυτιά πρέσβη Μεγάλης Δυνάμεως, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του. Έτσι κάποια στιγμή, απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στο «πόστο» όπου επαιτούσε ο οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο, μάζεψε αμέσως το απλωμένο του χέρι!
«Τί κάνετε, στρατηγέ μου;» ρώτησε ο απεσταλμένος.
«Απολαμβάνω ελεύθερη πατρίδα!» απάντησε περήφανα ο ήρωας.
«Μά, εδώ την απολαμβάνετε, καθισμένος στο δρόμο;» επέμεινε ο ξένος, πού είχε εντολή «νά μάθει τί γίνεται».
«Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά, αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο κόσμος», αντέτεινε ο περήφανος Νικηταράς.




 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στις 25 ή 27 Σεπτεμβρίου του 1849 πέθανε ξεχασμένος, τυφλός και πάμφτωχος ο τιμιότερος και γενναιότερος της Επανάστασης. Ήταν 68 χρονών και η τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί δίπλα στο Κολοκοτρώνη. 

 Είδε κι απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει, χαιρετώντας ευγενικά. Φεύγοντας, όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγκί με χρυσές λίρες, ώστε να μην προσβάλει τον πένητα στρατηγό. Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγγί, το ψηλάφισε και φώναξε στον ξένο. «Σου έπεσε το πουγγί σου. Πάρε το μην το βρει κανείς και το χάσεις!».
 

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

EΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ




 



 
Ο Ουώλτερ Κον (Walter Kohn, 1923-), Αμερικανός θεωρητικός φυσικός αυστριακής καταγωγής και νομπελίστας, βραβευμένος για την επίμονη προσπάθειά του να εξερευνήσει τη δομή της ύλης και τις ηλεκτρονικές της ιδιότητες, έχει δηλώσει ότι βλέπει τη θρησκεία μέσα από τα μάτια του επιστήμονα. Όμως ομολογεί ότι η σκέψη του έχει επηρεαστεί από τα λεγόμενα του Αϊνστάιν πως υπάρχει μια δύναμη πολύ μεγαλύτερη από οποιαδήποτε ανθρώπινη. Ο Κον υπογραμμίζει ότι και εκείνος νιώθει απολύτως το ίδιο, μαζί με μια αίσθηση δέους και ευλάβειας προς ένα μεγάλο μυστήριο.

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Φρεντ Χόϋλ

Ο νομπελίστας φυσικομαθηματικός Άλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955), απαντώντας σε γράμμα νεαρής μαθήτριας (η οποία τον ρωτούσε αν οι επιστήμονες προσεύχονται), της έγραψε ότι οποιοσδήποτε ασχολείται σοβαρά με την επιστήμη, καταλήγει στην εξής πεποίθηση: Οι νόμοι του σύμπαντος αποδεικνύουν ότι υπάρχει ένας Νους – ένα πνεύμα πολύ ανώτερο από το ανθρώπινο. Μπροστά του εμείς, με τις περιορισμένες δυνάμεις μας, θα πρέπει να αισθανόμαστε ταπεινοί.

 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Άρθουρος Έντιγκτον 

Για τον Αϊνστάιν όλα ήταν μαθηματικά. Καθόλου παράξενο λοιπόν που οδηγήθηκε τελικά σε ένα συμπέρασμα πίσω από το οποίο κρύβεται η απόλυτη, τετράγωνη, μαθηματική λογική: Εφόσον υπάρχουν νόμοι που διέπουν το παγκόσμιο στερέωμα, τότε υπάρχει και νομοθέτης.

Τζων Οκήφ (αστρονόμος της NASA): «Με αστρονομικά μέτρα, είμαστε μια παραχαϊδεμένη, πολυαγαπημένη ομάδα πλασμάτων... Αν το Σύμπαν δεν είχε φτιαχτεί με μια απολύτως καθοριστική ακρίβεια, δεν επρόκειτο ποτέ να υπάρξουμε. Είναι η γνώμη μου, πως αυτές οι συγκυρίες δείχνουν πως το σύμπαν δημιουργήθηκε για να το κατοικεί ο άνθρωπος.».



Ο Χένρι Σάφερ (Henry Schaefer, 1944-), Αμερικανός πανεπιστημιακός καθηγητής Κβαντικής Χημείας, έχει πλέον συνειδητοποιήσει για ποιον λόγο ασχολείται με την επιστήμη της Χημείας. Σύμφωνα με όσα γράφει στα βιβλία του, για εκείνον η αξία και η χαρά της επιστήμης φανερώνονται τις στιγμές όπου ανακαλύπτει κάτι καινούργιο και λέει στον εαυτό του: «Α, έτσι λοιπόν το έκανε ο Θεός!». Όπως σημειώνει, ο στόχος του είναι να κατανοήσει έστω και ένα τόσο δα κομματάκι από το σχέδιο του Θεού.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Α. Αϊνστάιν.



Φρεντ Χόϋλ (Βρετανός αστροφυσικός): «Μια ερμηνεία των δεδομένων βάσει κοινής λογικής, υποδηλώνει πως κάποια υπέρ-διάνοια έχει παίξει με την φυσική, καθώς και την χημεία και την βιολογία, και πως δεν υφίστανται τυφλές δυνάμεις στην φύση που να είναι αξιόλογες. Οι αριθμοί που προκύπτουν από τον υπολογισμό των δεδομένων, μου φαίνονται τόσο συγκλονιστικοί, ώστε να τοποθετούν αυτό το ενδεχόμενο σχεδόν εκτός έρευνας.»

 

Ο Πολ Ντέιβις (Paul Davies, 1946-), Άγγλος πανεπιστημιακός καθηγητής Φυσικής, Αστροβιολογίας, Κοσμολογίας και θεωρητικός των κβαντικών πεδίων, έχει αναφέρει σε βιβλία του ότι, κατά την άποψή του, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις πως κάτι συμβαίνει πίσω από τα πάντα. Συγκεκριμένα φαίνεται σαν κάποιος να όρισε τέλεια τους αριθμούς που απαιτούνται για να δομηθεί η φύση, επειδή ήθελε να κατασκευάσει αυτό το σύμπαν. Οι νόμοι της Φυσικής μοιάζουν να είναι προϊόν ενός εξαιρετικά ευφυούς σχεδίου. Το σύμπαν δείχνει να επιτελεί κάποιον συγκεκριμένο σκοπό – ο σχεδιασμός του είναι εντυπωσιακός, υποστηρίζει.

Βέρνερ Φον Μπράουν (πρωτοπόρος μηχανικός πυραύλων) «Το βρίσκω το ίδιο δύσκολο να κατανοήσω τον επιστήμονα που δεν αναγνωρίζει την παρουσία μιας ανώτερης λογικής πίσω από την ύπαρξη του σύμπαντος, όσο να κατανοήσω τον θεολόγο που θα μπορούσε να αρνηθεί τις προόδους της επιστήμης.».

 Αυτό έκαναν ο Christoph Benzmüller του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου και ο συνάδελφός του Bruno Woltzenlogel Paleo του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Βιέννης. Χρησιμοποιώντας έναν συνηθισμένο υπολογιστή MacBook, απέδειξαν ότι η απόδειξη του Γκέντελ ήταν σωστή - τουλάχιστον σε μαθηματικό επίπεδο - μέσω της τριτοβάθμιας τροπικής λογικής. Η αρχική υποβολή τους στον διακομιστή arXiv.org ονομάζεται «Τυποποίηση, μηχανοποίηση και αυτοματοποίηση της απόδειξης του Γκέντελ για την ύπαρξη του Θεού».



Αλεξάντερ Πολυάκοφ (Σοβιετικός μαθηματικός): «Γνωρίζουμε πως η φύση περιγράφεται από τα πλέον άριστα μαθηματικά, επειδή ο Θεός την δημιούργησε.».

 
 

Άρθουρ Λ. Σάβλοφ (Καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, 1981 Βραβείο Νόμπελ Φυσικής): «Μου φαίνεται πως, όταν είμαστε αντιμέτωποι με τα θαύματα της ζωής και του σύμπαντος, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί'; και όχι μόνο πώς';. Οι μόνες δυνατές απαντήσεις είναι θρησκευτικές... Εντοπίζω μια ανάγκη για Θεό μέσα στο σύμπαν και μέσα στην ίδια την ζωή μου...».


 

Άντονυ Φλού (Καθηγητής Φιλοσοφίας, πρώην αθεϊστής, συγγραφέας και ομιλητής) «Έχω την εντύπωση πως τα ευρήματα ερευνών DNA των 50 και πλέον ετών μας έδωσαν υλικά για ένα νέο και πιο ισχυρό επιχείρημα υπέρ του σχεδιασμού.».

 

 

 

 

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΤΟΥ ( ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΑ)


 



Ο Μ Αλέξανδρος και ο στρατός του βρίσκεται  βαθιά στην Ασία λίγο πριν εισβάλει στην Ινδία, και συγκεκριμένα στην Μαρακάνδα ( Σαμαρκάνδη), ο χαρακτήρας του Μακεδόνα βασιλιά άρχισε να αλλάζει προς το ασιατικό, στενοί του συνεργάτες άρχισαν να επαναστατούν στις ασιάτικες   συνήθειες του Αλεξάνδρου (τώρα αυτή η αλλαγή είναι κάτι που θα πρέπει πολύ προσεκτικά να προσεγγίσουμε σε κάποια παρουσίαση), ένας από τους στενότερους φίλους τους είναι ο Κλείτος ο Μέλας, ο αδελφός της Λανίκης ( που υπήρξε τροφός του Αλεξάνδρου), ο Κλείτος ήταν ο εταίρος που έσωσε την ζωή του Αλεξάνδρου στον Γρανικό κόβοντας το χέρι του Σπιθριδάτη που ύψωσε το ξίφος του να χτυπήσει το κεφάλι του Αλεξάνδρου.

 

Ο Κλείτος ο Μέλας ήταν άνδρας απότομος, εκρηκτικός και άνθρωπος του καθήκοντος, αλλά όχι υποτακτικός, ο χαρακτήρας του ήταν αγέρωχος και συχνά περιγελούσε τις «ιδιαιτερότητες» του Αλεξάνδρου, ήταν αυτό που θα λέγαμε η «παλιά φρουρά» του Μακεδονικού στρατού.

Η σύγκρουση με ένα τέτοιο άνθρωπο, του Αλεξάνδρου που γινόταν «ασιατικότερος» και όλο και περισσότερο περιστοιχιζόταν από κόλακες, με τον Έλληνα αξιωματικό ήταν αναπόφευκτη.

 

Ο Αλέξανδρος ήδη είχε σκοτώσει τον Φιλώτα και τον Παρμενίωνα, ξεκίνησε λοιπόν μια θυσία (όχι όπως κάθε χρόνο συνήθιζε στον Διόνυσο αλλά προς τιμή των Διόσκουρων, του Κάστορος και του Πολυδεύκη, που ήταν θεοί και ήρωες της Σπάρτης), ο Αλέξανδρος ήταν ήδη σε πολύ κακή διάθεση, είχε δει στον ύπνο του τον Κλείτο μαυροφορεμένο δίπλα στους γιους του Παρμενίωνος, οι μάντεις Αρίστανδρος και Κλεομένης του είχαν πει «Πονειροόν είναι το σημείον».



Στο συμπόσιο που ακολούθησε προσκεκλημένος ήταν και ο Κλείτος ο Μέλας (που και αυτός είχε κάνει θυσία). Έδειξε στον Κλείτο κάτι φρούτα που του είχαν στείλει από την Ελλάδα, στην συνέχεια ακολούθησε γερή οινοποσία και επικράτησε ευθυμία, ώσπου άρχισε η απαγγελία σατιρικών ποιημάτων του Πράνιχου ή Περίων τα οποία είχαν δόση ειρωνείας σε βάρος των  Ελλήνων στρατηγών του (για κάποιες αποτυχίες τους) το γεγονός αυτό στεναχώρησε τους Μακεδόνες στρατηγούς και έβρισαν «τον τε ποιητήν και τον άδοντα», η γελοιοποίηση των στρατηγών διασκέδασε τον Αλέξανδρο και παρότρυνε τον τραγουδιστή να συνεχίσει, και τότε τον λόγο πήρε ο μεθυσμένος Κλείτος ο Μέλας είπε λοιπόν στον Αλέξανδρο ότι δεν είναι καλό να χλευάζονται οι Μακεδόνες στρατηγοί ενώ βρισκόντουσαν ανάμεσά τους βάρβαροι  και να γελούν εις βάρος των Ελλήνων, που στο κάτω κάτω ήταν στρατιωτικά υποδεέστεροι.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η δολοφονία του Κλειτού. (έργο του Castaigne 1898-1899).




Ο Αλέξανδρος βρισκόταν σε κλοιό κολάκων, οι οποίοι του φούσκωναν τα μυαλά ότι τα σπουδαία αυτός τα έκανε μειώνοντας τους παλαιούς του φίλους.

Σε αυτό το κλίμα ο Κλείτος ο Μέλας του είπε ότι «… το πολύ γαρ μέρος των Μακεδόνων είναι έργα…» και όταν κάποιοι άρχισαν να μειώνουν ακόμα και τον Φίλιππο, ότι «ουδέ θαυμαστά Φιλίππω κατεπράχθη»,  τίποτα το αξιοθαύμαστο δεν έκανε, για να υψώσουν τον Αλέξανδρο, ο Κλειτός ο Μέλας υπενθύμισε στον Αλέξανδρο ότι «Αύτη σε η χειρ, φαναί, ω Αλέξανδρε, εν τω τότε έσωσε» δηλαδή δείχνοντάς του το χέρι του, του είπε : «Αυτό το χέρι Αλέξανδρε, σ έσωσε».

Ο Αλέξανδρος ανταπάντησε και διαμάχη έφτασε σε σημείο να φωνάζει ο Αλέξανδρος τους υπασπιστές του «εβόα καλών τους υπασπιστάς» για να συλλάβουν τον Κλειτό… κανείς όμως δεν υπάκουε και τότε είπε ο Αλέξανδρος με πίκρα ότι κατάντησε σαν τον Δαρείο που τον έσερνε ο Βήσσος, με μόνο τον τίτλο του βασιλιά, και εκεί ξεχύλισε η οργή του. Κινήθηκε απειλητικά προς τον Κλείτο, οι εταίροι προσπάθησαν να τον συγκρατήσουν, αλλά αυτός πήρε την λόγχη ενός σωματοφύλακα και μ αυτή σκότωσε τον Κλείτο (άλλοι λένε ότι τον σκότωσε με σάρισα).


 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κατά μία εκδοχή ο Κλειτός ο Μέλας οδηγήθηκε στην σκηνή του Πτολεμαίου του Λαγού, για να καταλαγιάσουν τα πάθη και οι εγωισμοί των δύο ανδρών.

Υπάρχει η διήγηση ότι ο Κλείτος απομακρύνθηκε από άλλους από το τείχος και την τάφρο και τον πήγαν κοντά στον Πτολεμαίο τον Λαγού, αλλά η οργή του δεν μαζευόταν και επανήλθε στον χώρο του συμποσίου την ώρα που ο Αλέξανδρος καλούσε επιθετικά το όνομά του, ο Κλείτος μπήκε ειρωνικά και είπε :

«Ούτος τοι εγώ ο Κλείτος, ω Αλέξανδρε» δηλαδή «Να εδώ είμαι εγώ ο Κλείτος Αλέξανδρε».

(Ο Πλούταρχος λέει ότι μπαίνοντας ο Κλείτος είπε ένα στοίχο από την Ανδρομάχη του Ευριπίδη «Οιμοί, καθ Ελλάδα ως κακώς νομίζεται» δηλαδή «Αλίμονο, πόσο ούτο το κακό στην Ελλάδα συνηθίζεται», δηλαδή μια παρότρυνση Να σταματήσουν τα μάταια λόγια)

 

Όπως και αν έχει το πράγμα, φούντωσε ο θυμός του Αλέξανδρου και σκότωσε τον Κλείτο.

 

Ο Αλέξανδρος βλέποντας νεκρό τον παιδικό του φίλο, πάγωσε, κάποιοι λένε ότι πάνω στον νεκρό Κλείτο έβγαλε λόγο επικρίνοντας την ύβρη, το βέβαιο είναι ότι ο Αλέξανδρος αμέσως τρόμαξε με το έγκλημα που έκανε, και παραλίγο να αυτοκτονήσει, στηρίζοντας μια σάρισα στον τοίχο για να πέσει επάνω της, απομακρύνθηκε ο Αλέξανδρος, αλλά έπεσε στο κρεβάτι του θρηνώντας φωνάζοντας το όνομα του Κλείτου    και της Λανίκης και κατηγορούσε τον εαυτό του σαν «φονέα τε των φίλων», έμεινε νηστικός για μέρες.

 

  alexanderkillsfriend.jpg

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μια ακόμα απεικόνιση του δράματος της  Μαρακάνδας.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ Δ 8-9

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» Δ 50

ΚΟΥΡΤΙΟΣ VIII, I 22ii, 12

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ τόμος 2 του Σ Ι ΚΑΡΓΑΚΟΥ

 

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΑΛΕ ΓΚΡΟΤΟ


Η  σκληρότερη και αιματηρότερη μάχη του Σαγγαρίου.


Η επίθεση στο Καλέ Γκρότο είχε καθυστερήσει ως τις 12/8/1921 με συνέπεια οι τούρκοι να μεταφέρουν ανενόχλητοι σοβαρές ενισχύσεις. Το σχέδιο της υπερκέρασης προέβλεπε μετωπική επίθεση στο Καλέ Γκρότο.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : «μέχρις εσχάτων».



Οι τρείς (3) έλληνικές μεραρχίες (επιτιθέμενες)  είχαν να αντιμετωπίσουν έξη (6) τουρκικές  μεραρχίες (αμυνόμενες), στην  πρώτη γραμμή:

Η 5η (στα ΝΑ μεταξύ Κιουτσούκ Γιαιτσί – Σαατλί) και βορειότερα. Η 13η (μεταξύ Κιουτσούκ Γαιιτσί- Μαγκάλ νταγ σε επαφή με την 1 Μεραρχία). Η 9η στο χωριό Αλά Χατζή, με την ταξιαρχία Ιππικού της (ανατολικά του Χατζή Μουσάογλου) να επιτηρεί κινήσεις του εχθρικού ιππικού. Τέσσερεις αμυντικές γραμμές ορθώνονταν μπροστά τους. Η μάχη αυτή θα μπορούσε να αποφευχθεί αν η μονάδες του 1ου Σώματος είχαν προωθηθεί  στην δεύτερη γραμμή των τούρκικων οχυρών, μεγάλη ευθύνη φέρνει ο άπειρος και ανίκανος  αντιστράτηγος Πρίγκιπας Ανδρέας διοικητής του 1ου Σώματος Στρατού και υπερακοντίζε το καλέ Γκρότο, σε αυτό το λάθος προστέθηκε και ο τρόπος διεξαγωγής της μάχης.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αμυντικές θέσεις του τούρκικου στρατού. Δεξιά φαίνεται το Καλέ Γκρότο, αναρωτιέμαι  : Ο Κεμάλ στην Άγκυρα είχε οργανώσει 3 - 4 γραμμές αμύνης, ο αδιανόητος Χατζηανέστης ( και φυσικά όλη η ηγεσία της κυβέρνησης των Αθηνών και το ΠΑΛΑΤΙ) είχε προβλέψει έστω μιά γραμμή δεύτερης άμυνας το 1922; ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΔΙΚΙΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΞ  .


13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1921 


            Στις 13/8/1921 Η 13 Μεραρχία βρισκόταν 10-15 χιλιόμετρα από τις θέσεις που είχε καταλάβει την 12/8/1921, τώρα προχωρούσε σε ένα γρανιτώδη τόπο που η τουρκική άμυνα είχε καταστήσει πύργο με οχυρωματικά έργα (χαρακώματα, διαζώματα, συρματοπλέγματα σειρά πυροβολαρχιών με διασταυρούμενα πυρά  και ότι προέβλεπε η σύγχρονη αμυντική τεχνολογία).

Στις 13 Αυγούστου του 1921, η Στρατιά Μικράς Ασίας εξέδωσε προς τα Σώματα Στρατού και την VII Μεραρχία διαταγή να συνεχίσουν την επίθεση. Για την εκτέλεση της παραπάνω διαταγής το Β' Σώμα Στρατού (το νοτιότερο της ελληνικής παράταξης) διέταξε την V (ξεκινώντας από το Σαατλικ υπό την διοίκης του Συνταγματάρχου πεζικού Τριλίβα Ιωάννου ) και ΧΙΙΙ Μεραρχία (από το Μανγκάλ Νταγ) να συνεχίσουν την επίθεσή τους σύμφωνα με τη διαταγή επιχειρήσεων της 12ης Αυγούστου, η οποία καθόριζε στη V Μεραρχία να κινηθεί με άξονα τη γενική γραμμή Σινάνλι - Κουτλουχάν Τζαμί - Γκουζελτζέ Καλέκιοϊ.

Την XIII Μεραρχία διέταξε να εξορμήσει ταυτόχρονα με την V Μεραρχία και να επιτεθεί αριστερά από αυτή και σε στενό συνδυασμό. Έπρεπε να υπερκεράσουν από ανατολικά τις τουρκικές θέσεις.

Αριστερά το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων  υπό τον Ν Πλαστήρα ενεπλάκη σε σκληρό αγώνα στο Καρά Τεπέ όπου οι τούρκοι μάχοντο υπό την κάλυψη πυροβόλων.

Το 43ο Σύνταγμα Πεζικού με την υποστήριξη του συνόλου του πυροβολικού της V Μεραρχίας κατέλαβε διαδοχικές κορυφές της γραμμής  Κουτλουχάν τζαμί-Μοντανανίν Τσελτίκ. Γύρω στις 21.00 κατέλαβε και την υψηλότερη κορυφή του Καλέ Γκρότο, αφού εκδίωξε με τις λόγχες την 24η Τουρκική Μεραρχία, η οποία υποχώρησε προς Βορρά σε κατάσταση διάλυσης προς Σεραφλί – Καλέ Γκρότο. Επειδή νύχτωσε, δεν επιτεύχθηκε η πλήρης εκκαθάριση της περιοχής και παρέμειναν κάποια αντερείσματα στην κατοχή των Τούρκων.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πυροβολαρχία Ντυκρέτ ταγμένη για βολή κατά τη μάχη του Καλέ Γκρότο, Αύγουστος 1921.


ΑΡΝΗΣΗ ΕΝΤΟΛΗΣ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΟΠΑΙΔΑ ΑΝΔΡΕΑ


            Δυστυχώς η υπερκέραση από Ανατολάς με κίνηση της 9ης μεραρχίας όπως συνιστούσε ο συνταγματάρχης Βερνάρδος του 3ου ΕΓ της στρατιάς προσέκρουσε στην άρνηση του πρίγκιπα Ανδρέα διοικητή του Β Σώματος Στρατού.

            Ας δούμε πως αποτυπώνει την στάση του Βασιλόπαιδα αντιστράτηγου διοικητή του Β ΣΣ, ο Γιάννης Καψής στην Καθημερινή:

«…..Οι τσολιάδες του Πλαστήρα σκαρφαλώνουν στο Καλε Γκρότο με τρομακτικές απώλειες. Στήνουν τους νεκρούς τους μετερίζια και πολεμούν. Κάποτε όμως εξαντλούνται. Ο Πλαστήρας ζητά ενισχύσεις και ο συνταγματάρχης Φράγκου ζητά από τον μέραρχο, πρίγκιπα Ανδρέα, να ρίξει στη μάχη τις εφεδρείες. Από την σκηνή του μεράρχου βγαίνει ο υπασπιστής του, στρατηγός Γονατάς και απαντά στον αγγελιαφόρο: Ο στρατηγός κοιμάται, δεν μπορώ να τον ξυπνήσω.».


            Αυτός ο λεβέντης ο «βασιλόπαις» Ανδρέα  είπε προς τον Ιωάννη Μεταξά
(Ι. Μεταξά, Ημερολόγιο, Παράρτημα 1921-1922, σ. 757-60):


«Απαίσιοι πραγματικώς είναι οι εδώ Έλληνες, εκτός ελαχίστων. Επικρατεί Βενιζελισμός ογκώδης και κατά την l5ην Δεκεμβρίου [σημ.: εορτή του Αγίου Ελευθερίου] είχον κλείσει σχεδόν όλα τα καταστήματα. Θα ήξιζε πράγματι να παραδώσωμεν την Σμύρνην εις τον Κεμάλ δια να τους πετσοκόψη όλους αυτούς τους αχρείους, οι οποίοι φέρονται ούτω κατόπιν του φοβερού αίματος όπερ εχύσαμεν εδώ».

            Με αυτόν τον φαιδρό πρακτορίσκο θα ασχοληθώ σε άλλο μέρος, ας δούμε τι συνέβη στον γρανιτένιο τόπο του Καλέ Γκρότο.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Βασιλόπαις Ανδρέας η άρνησή του να υπακούση σε διαταγή κατά τις επιχειρήσεις δημιούργησαν πρόβλημα στο όλο εγχείρημα του Ελληνικού Στρατού. Ο Πρίγκιπας Ανδρέας παρεπέμφθη σε στρατοδικείο λίγες ημέρες μετά την εκτέλεση των Έξι. Τον γλύτωσαν από τον θάνατο το Αγγλικό ναυτικό, είναι ο πατέρας του Βασιλιά της Αγγλίας .... (κάθε άλλο σχόλιο περιτεύει). 




14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1921


            Το πρωί στις 14 Αυγούστου η V Μεραρχία διέταξε το 43ο Σύνταγμα Πεζικού να επιτεθεί κατά του Καλέ Γκρότο, αφού πρώτα το 44ο Σύνταγμα Πεζικού προσβάλλει τους βόρεια από το Κουτλουχάν Τζαμί κατεχόμενους λόφους. Μετά την προώθηση του, το 43ο Σύνταγμα Πεζικού, κατέλαβε θέσεις εξορμήσεως στις βόρειες πλαγιές των υψωμάτων που κατέχονταν από το Ι/44 Τάγμα και απέναντι από τον αντικειμενικό του σκοπό.



            Κατά το μεσημέρι της 14ης Αυγούστου, το 43ο Σύνταγμα Πεζικού εξόρμησε κατά του Καλέ Γκρότο με τα ΙΙ/43 και ΙΙΙ/43 Τάγματα του στην πρώτη γραμμή, ενώ το Ι/43 Τάγμα παρέμεινε στη βάση εξορμήσεώς του, ως εφεδρεία, έτοιμο να επέμβει στον αγώνα. Λόγω του διακεκομμένου εδάφους, η προέλαση ήταν δύσκολη και γινόταν σχετικά αργά (Τα 43 το παλαιότερα ονομαζόμενο 8ο Κρητών και 44 Συντάγματα Πεζικού της Κρήτης. Το 43 της ανατολικής και το 44 της δυτικής Κρήτης).  Τα βραχώδη υψώματα του Καλέ Γκρότο κατέχονταν ισχυρά από τους Τούρκους. Στις 9 το βράδυ με την ξιφολόγχη ανατρέπουν τον εχθρό και φτάνουν στην κορυφογραμμή 2.100 μέτρα ύψος ενώ τα υπολείμματα του εχθρού συμπτύσσονται προς βορρά.

Η 13η Μεραρχία αντιμετώπισε γρανιτώδη άμυνα δύο τουρκικών μεραρχιών στο Καρά Τεπέ και μια επικίνδυνη αντεπίθεση που δημιούργησε μικρό ρήγμα. Παρεμβαίνει με πρωτοβουλία το εφεδρικό 2ο ΣΠ του Ζήρα μεταξύ 5ης και 13ης και κλείνει το ρήγμα. Το ίδιο βράδυ της 14/8/1921 με την βοήθεια πυροβολικού η 13η Μεραρχία καταλαμβάνει τα υψώματα νοτίως του Σερεφλί.

Η νίκη στο αριστερό της τουρκικής άμυνας τρομάζει τον Κεμάλ η κατάρρευση προβάλλει για τα τουρκικά στρατεύματα, επισκέπτεται το μέτωπο το πρωί του Δεκαπενταύγουστου και ουρλιάζει για θυσία ως τον τελευταίο στρατιώτη, τονίζων ότι σύντομα θα εξεμηδενίζετο ο αντίπαλος., την άμυνα αναλαμβάνει ο επιτελάρχης Φετζή πασάς και προσέθεσε και την 7η Μεραρχία που αφίχθη από το Εβλί Φακιλί και απεσπάσθη εκ του έναντι της VII Ελληνικής Μεραρχίας μετόπωου η ΧΙΙ Ομάς Μεραρχιώνμε τας 11η και 41 Μεραραρχίας στη γραμμή σύμπτυξης στα υψώματα Βορείως Σερεφλί – Ουλού νταγ – Γκιουζελετζέ – Καλεκιοι βρίσκονται λοιπόν 4 μεραρχίες που ενισχύονται από άλλες τρεις που μεταφέρθηκαν από το δυτικό τμήμα της τουρκικής παράταξης προς νότο.

Εν τω μεταξύ η διαλυθείσα στο Καλέ Γκρότο 24 τουρκική μεραρχία απομακρύνθηκε από το πεδίο της μάχης.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Έλληνες στρατιώτες νεκροί στην μάχη του Καλέ Γκρότο.



15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1921

            Στις 15 Αυγούστου του 1921 η V Μεραρχία ανέθεσε στο 43ο Σύνταγμα Πεζικού με τη βοήθεια ορειβατικής πυροβολαρχίας να καθαρίσει το τμήμα του Καλέ Γκρότο που κατέλαβε. Οι Τούρκοι εξακολουθούσαν να κατέχουν την ψηλότερη κορυφογραμμή Ουλού Νταγ. Τα βραχώδες τούτο σύμπλεγμα δέσποζε σε ολόκληρη την περιοχή και ήταν ορατό από μεγάλη απόσταση, σε αυτό τον όγκο επιτίθεται μαζί με το 44ο. Η έλλειψη πυρομαχικών υποχρεώνει το 44ο να υποχωρήσει και να επανέλθει ενισχυμένο το απόγευμα και στην συνέχεια να καταλάβει τα αντερείσματα του Ουλού και να κατευθυνθεί μετά προς Καρά Χότζα για να συγκλίνει με την 1η Μεραρχία.

Στον τομέα της 13ης Μεραρχίας η μέρα πέρασε με εναλλασσόμενες αντεπιθέσεις το απόγευμα η Ελληνική επίθεση σταμάτησε Βορείως του χωριού Σεφερλί.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οσοι επέζησαν γυρίζουν πίσω… από την μάχη του Καλέ Γκρότο.



16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1921



            Στις 16 Αυγούστου του 1921, η V Μεραρχία οργάνωσε επίθεση με σκοπό την κατάληψη και του τελευταίου στηρίγματος των Τούρκων στην περιοχή του Καλέ Γκρότο που κατείχε η 7η τουρκική Μεραρχία πλαισιωμένη και από τις δύο πλευρές από την 5η και την 41η Μεραρχία.
Κράτησε τα καταπονημένα  43Ο και  44Ο σε  εφεδρεία και επιτέθηκε με δύο τάγματα του 33ου και δύο του  3/40  συντάγματος Ευζώνων. Στην τρομερή μάχη από 3 ως τις 8 το απόγευμα, σώμα με σώμα ο εχθρός ανατράπηκε από το Ουλού Νταγ  η 7η τουρκική Μεραρχία συμπτύχθηκε προς το τραπεζοειδές, Επί του Ουλού Νταγ εγκαταστάθηκε το 33 Σύνταγμα Πεζικού τα δύο τάγματα του  3/40 Συντάγματος Ευζώνων   έχασαν 350 άνδρες και τους μισούς αξιωματικούς του.  

Οι τούρκοι συμπτύσσονται στην εσωτερική γραμμή αμύνης του αριστερού ρου που περιέχεται μεταξύ των υψωμάτων : Γκιουζελτζέ – Καλε κιοί – Τραπεζοειδές – Μπιουγιούκ Τσαλίς – Κιζίλ Κογιουνλού.

Βόρεια βρίσκεται που η κατοχή του θα ολοκληρώσει τη νίκη στο Καλέ Γκρότο , αυτό καταλαμβάνει ο Πλαστήρας, οι τούρκοι το διεκδικούν όλη την νύχτα γίνονται επτά επιθέσεις και αντεπιθέσεις το ύψωμα αλλάζει εφτά φορές κυρίους, τελικά μένει υπό την κατοχή του Πλαστήρα.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ.



17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1921


 Η επίθεση πραγματοποιήθηκε γύρω στο μεσημέρι της 17ης Αυγούστου. Το 43ο Σύνταγμα Πεζικού κινούμενο μέσα από τις νότιες πλαγιές του Ουλού Νταγ (υψ. 1483) οδηγήθηκε με ταχύτητα στον αντικειμενικό του σκοπό. Οι Τούρκοι αμύνονταν στις θέσεις τους με πείσμα και προξένησαν μεγάλες απώλειες στους επιτιθέμενους. Απειλούμενοι όμως ανατολικά από το μικτό απόσπασμα Ιππικού και νοτιοδυτικά από το 43ο Σύνταγμα Πεζικού, εγκαταλείψαν τις θέσεις τους και συμπτύχθηκαν προς Βορρά.

Γύρω στις 16.00 το 43ο Σύνταγμα Πεζικού είχε καταλάβει τις θέσεις των Τούρκων και εγκαταστάθηκε σταθερά στο Τραπεζοειδές βραχώδες σύμπλεγμα. Κατά την επίθεση αυτή, στην οποία έπεσε μαχόμενος και ο Διοικητής του Ι/43 Τάγματος Ταγματάρχης Ρίτσας Αντώνιος και τραυματίας ο επίλαρχος Τσαγγαρίδης , οι απώλειες του 43ου Συντάγματος Πεζικού μαζί με αυτές του μικρού αποσπάσματος Ιππικού ανήλθαν στους 210 αξιωματικούς και οπλίτες.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τάφοι στρατιωτών στο Καλέ Γκρότο.


18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1921

            Η 9η Μεραρχία δια του 25ου Συντάγματος πεζικού καταλαμβάνοντας το Κιζίμ Κογιουνλού αποκαθιστά τον σύνδεσμο με το Α Σώμα Στρατού, την ημέρα αυτή  σκοτώνεται ο διοικητής του ΙΙ/25 τάγματος  Ν Τζαβέλας.

Την νύχτα η Στρατιά πληροφορεί τα τρία Σώματα Στρατού ότι οι τούρκοι βρίσκονται σε γενική σύμπτυξη υπό την κάλυψη ισχυρών οπισθοφυλακών και εγκαθίστανται στην γραμμή Τσουλούκ –Αρντίζ Νταγ-Τσαλ Νταγ και δυτικότερα και διατάσει την επίθεση στην 5πμ της 18ης Αυγούστου 1921.

            Εις εκτέλεση των ανωτέρω το Β ΣΣ διέταξε την ΙΧ Μεραρχία να επιτεθεί

Η  τιτανομαχία του Καλέ Γκρότο τελείωσε  μετά από εξαήμερο αγώνα το Β ΣΣ είχε εκτός μάχης 142 αξιωματικούς και 3.266 οπλίτες,  δηλαδή 35 αξιωματικοί νεκροί μεταξύ των οποίων και ο τιμημένος νεκρός  ταγματάρχης Καραθανάσης που λογχίστηκε από τούρκο στρατιώτη.  και 529 οπλίτες τραυματίες 107 αξιωματικοί και 2.737 οπλίτες από τουρκικής πλευράς με βάση επίσημες τουρκικές πηγές οι απώλειες ήταν βαρύτατες υπερέβησαν σε νεκρούς , τραυματίες και αφανισθέντες τους 176 αξιωματικούς και τους 3.640 οπλίτες.


Προτείνονται για προαγωγή ο Πλαστήρας, όπως και μετά την μάχη της Λίμνης των Μαρμάρων  το 1920 και ο Τσαγγαρίδης για «ηρωική δράση».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Παρατηρητήριο της V Μεραρχίας στο Καλέ Γκρότο.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


  1. ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ 1919-1922 του Κ  ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ
  2. Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ εκδόσεις ΠΕΛΛΑ τόμοι 2
  3. ΕΠΙΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ Μ ΑΣΙΑΣ 1919-1922 του ΔΙΣ του ΓΕΣ  έκδοσης 1967
  4. H ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ του Σ Ι Καργάκου εκδόσεις Realnews.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...