Βρετανικός βομβαρδισμός της Θεσσαλονίκης το 1943

 

Στα πρώτα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου η Θεσσαλονίκη δέχθηκε αρκετές επιθέσεις από Ιταλικά βομβαρδιστικά που προκάλεσαν καταστροφές σε διάφορα σημεία της πόλης, τις οποίες αντιμετώπισαν με αναχαιτίσεις οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας.

Σκοτώθηκαν από τους βομβαρδισμούς 232 άτομα, τραυματίστηκαν 871, ενώ 864 οικογένειες επλήγησαν σοβαρά ιδίως στις περιφερειακές συνοικίες της πόλης και κυρίως στην περιοχή ανάμεσα στις οδούς Σοφούλη (τότε Αλλατίνι) και Εθνικής Αντιστάσεως (πρώην Γράμμου-Βίτσι και τότε Γεωργικής Σχολής), όπου και το αεροδρόμιο της Μίκρας. Βομβαρδίστηκαν επίσης οι συνοικισμοί Επταλόφου, Νεάπολης, Ξηροκρήνης, Συκεών κ.ά.

Καθ όλη τη διάρκεια του πολέμου κατασκευάστηκαν σε ορισμένα σημεία της πόλης της Θεσσαλονίκης αντιαεροπορικά καταφύγια για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Επίσης κατά τα χρόνια της κατοχής οι Γερμανοί κατασκεύασαν αντιαεροπορικά καταφύγια για να καλύψουν τις ανάγκες τους στα διάφορα μέρη της πόλης που χρησιμοποιούσαν.

Το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου 1943, τα εγγλέζικα αεροπλάνα βομβαρδισαν τις γερμανικές εγκαταστάσεις στο λιμάνι και τον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Αυτό είχε ως επίπτωση περί τους 500 νεκρούς.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Διαταγή απαγόρευσης της κυκλοφορίας στους οικισμούς τής Κοινότητας Ν. Κορδελιού, κατόπιν εντολής τού Διοικητή τής γερμανικής αντιαεροπορικής μονάδας, 12.5.1944 (Αρχείο εγγράφων Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου).

 

«Δεκέμβρης του 43 ήταν, βράδυ Κυριακής, όταν τα συμμαχικά αεροπλάνα έκαναν ένα φρικαλέο λάθος.

Στους προσφυγικούς συνοικισμούς της Βάρνας, της Νεάπολης και του Τόπαλτι (σημερινό Ροδοχώρι) υπήρχαν πολλές παράγκες με σκεπές από λαμαρίνες.

Γυάλιζαν οι λαμαρίνες τη νύχτα και τις ανταύγειες από τις σκεπές τις εξέλαβαν οι Εγγλέζοι πιλότοι των βομβαρδιστικών για θάλασσα, για το λιμάνι και τις επιταγμένες από τους Γερμανούς αποθήκες κι άρχισε ένας ανελέητος βομβαρδισμός ...» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο λογοτέχνης Περικλής Σφυρίδης.

 

 «Οι νεκροί θάφτηκαν άρον-άρον...Λίγες μέρες μετά τελέστηκε μνημόσυνο τους στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας. Παρέστη μάλιστα και ο Γερμανός διοικητής της πόλης που συλλυπείται -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου της εποχής τους οικείους των νεκρών και μιλά για..."αχρείους δολοφόνους..." Τόσο θράσος..».

 

 

Βιβλιογραφία:

 

Ψυχή μπλε και κόκκινη του Περικλή Σφυρίδη

Αρχείο Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου.

 Εύοσμος. Η ιστορία του τόπου και των ανθρώπων του, του Κυριάκου Στ. Χατζηκυριακίδη.

Εν Κάτω Χαρμάνκιοϊ. Στα χρόνια της παράγκας και της Κατοχής, του Γιώργου Γερασίμου,  (Αδ. Ιωαννίδης-Άρ. Μπιτσώρης επιμ.).

Ο Φόρος του Αίματος στην Κατοχική Θεσσαλονίκη του Γούναρης Β

“Θεσσαλονίκη”, Επιστημονική Επετηρίδα Κέντρου Ιστορίας του     Ευάγγελος Χεκίμογλου.

 «Η πρωτεύουσα των προσφύγων» - «Κατοχικό ημερολόγιο» Γ.Ιωάννου

Μεγάλη Πλατεία του  Νίκου Μπακόλα.