Η ομάδα Μεραρχιών του στρατηγού Τρικούπη προσπαθεί
να έρθει σε επαφή με την ομάδα Μεραρχιών του Φράγκου και να συμπτυχθεί στο
Τουλού Μπουνάρ, δίνει απεγνωσμένες μάχες στο Αλί Βεράν 17/8/1922 .
Ο Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Τσάκαλος διοικητής του
2ου ΣΠ ενήργησε αντεπίθεση με τις εφεδρείες του...
«...Ο Τσάκαλος βρίσκεται 200 μ μόνο πίσω από την
πρώτη γραμμή. Έχει τη σημαία και μια χούφτα γενναίων – είναι οι εφεδρείες του.
Η γαλανόλευκη ξεδιπλώνεται και πάλι και με το περίστροφο στο χέρι ο Τσάκαλος
ορμά.
Γύρω όλοι είναι πεσμένοισμένοι στη γη. Το
τούρκικο πυροβολικό βάλει με ρυθμό...
πολυβόλων. Το καυτό σίδερο έχει ανασκάψει την κοιλάδα. Οι οβίδες του είναι
εγκαιροφλεγείς. Αλλά ο Τσάκαλος
προχωρεί.
Οι άνδρες του
αναθαρεύουν και απωθούν τους
Τούρκους. Η νίκη έχει σιμώσει. Και την
στιγμή εκείνη η ζηλόφθονη μοίρα παίρνει τον Τσάκαλο.
Μια εγκαιροφλεγής οβίδα τσακίζει τα πόδια του – τα
κόβει σύρριζα από τον κορμό. Ο Τσάκαλος πέφτει και στο γκρέμισμά του αντήχησε η
καταραμένη κοιλάδα.
Με τα χέρια του προσπαθεί να κρατήσει το αίμα, τη
ζωή,που του φεύγει. Ζητεί να τον στήσουν σ ένα μικρό βράχο. Θέλει να
παρακολουθεί τους άνδρες του. Κι όταν τους βλέπει να προχωρούν, το πρόσωπό του
φωτίζει ένα πονεμένο χαμόγελο. Αλλ ο θάνατος σκοτεινιάζει γρήγορα το βλέμμα του
κι αγωνιά: <Πως πάμε; Πέστε μου, πως πάμε;> <Νικήσαμε... οι Τούρκοι φεύγουν>, του
λένε, θέλοντας να γλυκάνουν τις τελευταίες στιγμές του».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ του Γ Καψή εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ Μ ΑΣΙΑΣ εκδόσεις Κυριακάτικη
Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου