ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ

 

 

 

 

«Η ιδανική περίπτωση (αναφερόμενος για την Ελλάδα) κυβερνήσεως είναι να μη είναι τόσο αριστεροί που να προσφέρονται για παραχωρήσεις ή διαπραγματεύσεις με τους κομμουνιστές, ούτε τόσο δεξιοί που να αρνούνται τη συνεργασία με μη κομμουνιστές»

Στρατηγός Μάρσαλ

 

Επί αυτής της αρχής στηρίχτηκαν οι κυβερνήσεις που εκλέχτηκαν μέχρι την 21^η Απριλίου 1967. Και έχοντας υπ όψη αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε τι ακριβώς έγινε στις εκλογές του 1950.

 

 

 

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Πολιτική συγκέντρωση του Αλέξανδρου  Παπάγου. Ο ιθύνων νους ήταν ο Σπ Μαρκεζίνης.  

 

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΠΑΠΑΓΟΥ

 

            Η χρησιμοποίηση του Παπάγου  στα πολιτικά πράγματα είχε προταθεί από τον Μαρκεζίνη από το 1945 ακόμα, σαν «αρχιστράτηγος του πολέμου του 1940» και φυσικά θα ήταν ηγέτης της συντηρητικής παράταξης, πολιτικός ιθύνων νους φυσικά θα ήταν ο ίδιος ο Σ Μαρκεζίνης, στην προσπάθειά του αυτή βοηθούσε ο Γεώργιος  Βλάχου της Καθημερινής και ο Αχιλλέας Κύρου της Εστίας, το 1947-48 μπήκε σε αυτή την λογική και ο Σοφοκλής Βενιζέλος, ο οποίος όπως είπε αργότερα ο Μαρκεζίνης  Θα «είναι ο πρώτος δημόσια προτείνας τον Παπάγο ως πρωθυπουργόν».

            Ο Α Παπάγος προωθείται στην αρχιστρατηγία, αυτό όμως μπλοκάρει  από τον φόβο των Αγγλοαμερικάνων ότι είχε δικτατορικές τάσεις.

            Το Ιανουάριο του 1949 απειλώντας ο ΙΔΕΑ δικτατορία άρχισε να επικρατεί η λύση της αρχιστρατηγίας του Παπάγου.

            Ο Μαρκεζίνης μπήκε στην κυβέρνηση Σοφούλη με αντιπρόεδρο τον Διομήδη.

            Την κάθοδο στην Πολιτική του Παπάγου έβλεπε με κακό μάτι ο αρχηγός του φιλοβασιλικού συντηρητικού κόμματος των Λαϊκών,  ο Π Τσαλδάρης , οι λόγοι ήταν ευνόητοι, χανόταν και αυτός και το κόμματου με την κάθοδο του Παπάγου στην Πολιτική, γι αυτό πρότεινε να χρησιμοποιηθεί ο Παπάγος σαν αντιπρόσωπος της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ.

            Ο Μαρκεζίνης πάλι έβλεπε στο πρόσωπο του Παπάγου  τον «Συναγερμό του Γαλλικού Λαού» του Ντε Γκωλ και πρότεινε μέχρι και στον Γ Κάρταλη και Αλέξανδρο Σβώλο (Πρόεδρο της ΠΕΕΑ) να ενταχθούν υπό τον φιλοβασιλικό πραξικοπηματία του 1935 Παπάγο. Ο Α Σβώλος απάντησε ότι «Δεν είναι δυνατόν εγώ να έλθω υπό τον Παπάγο…… Θα είναι αδιάβλητος ,τόσο όσο θα ήμουν εγώ αν έκανα δικτατορία!».

            Μετά τον θάνατο του Σοφούλη σχηματίστηκε στις 30/6/1949 η κυβέρνηση του Αλεξάνδρου Διομήδη με αντιπροέδρους τον Κ Τσαλδάρη και Σ Βενιζέλο και ο αρχηγός του «Ενωτικού κόμματος» Π Κανελλόπουλος ήταν υπουργός Στρατιωτικών, η κυβέρνηση αυτή πήρε στην Βουλή την δεδηλωμένη με 199 ψήφους υπέρ και 72 κατά. Αντιπολίτευση ήταν το «Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα» του Γεωργίου Παπανδρέου, το «Νέον κόμμα» του Μαρκεζίνη, το «Κόμμα των Εθνικών Φιλελευθέρων» του Γονατά και το «Εθνικόν κόμμα» του Ν Ζέρβα.

            Ο Παπάγος τώρα ψευδόμενος δι αντιπροσώπου κάνει δηλώσεις όπως η πιο κάτω:

«Αφοσιωμένος αποκλειστικά και μόνο εις τα υψηλά στρατιωτικά του καθήκοντα, εις ουδεμίαν πολιτικής φύσεως δήλωσιν πρόκειται να προβή , εφ όσον είναι επιφορτισμένος με αυτά».

            Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι περίεργη οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι υποπτεύονται δικτατορία και η Μοντ γράφει: «Το φάσμα της δικτατορίας αιωρείται πάντοτε εις την χώραν αυτήν…..».

 

ΠΤΩΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

 

            Ο Τσαλδάρης σε λόγο του στην  Τρίπολη κάνει επίθεση στον  «νικητή αρχιστράτηγο», λέει «……..Υπάρχουν αξιωματικοί τους οποίους ουχί άπαξ, ουχί δις αλλά πολλάκις παρακάλεσα να αναλάβουν να πολεμήσουν τον συμμοριτισμόνκαι μου αρνήθηκαν, δικαιολογούμενοι ότι δεν θεωρούν τας δυνάμεις και τα μέσα επαρκή. Και όταν η πολιτική ηγεσία παρεσκεύασε τον στρατόν με άφθονα εφόδια ….. υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι αναμφισβήτως προσέφεραν υπηρεσίαν τινά εις τον αγώνα. Αλλά αν προχωρήσουν και αλλαχού, θα προξενήσουν ζημίαν εις τον τόπον».

Σαφώς μιλούσε για τον Παπάγο, και ο «νικητής αρχιστράτηγος» έκανε το ανήκουστο ΚΑΛΕΣΕ τον τυπικά προϊστάμενο του υπουργό Στρατιωτικών Παναγιώτη Κανελλόπουλο και του ανακοίνωσε την παραίτηση του! Ο υπουργός Π Κανελλόπουλος απάντησε «θα σας ακολουθήσω και εγώ» και προσχώρησε στην κίνηση Παπάγου. Ο Σοφοκλής  στις 5/1/1950 παραιτήθηκε και ο πρωθυπουργός Διομήδης ανακοίνωσε την διάλυση της κυβέρνησής του και ζήτησε να σχηματιστεί «κυβέρνηση πολιτικής ευθύνης».

            Ο Παύλος, η Φρειδερίκη και ο Αρ Μεταξάς πήραν απόφαση να κάνουν υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον Τζον Θεοτόκη, την απόφαση αυτή οι μόνοι που την ήξεραν ήταν οι πρέσβης ΗΠΑ Γκραίηντυ και Αγγλίας Νόρτον, έστειλαν λοιπόν αεροπλάνο της Πολεμικής Αεροπορίας στην Κέρκυρα και στις 9.30 πμ την επομένη των Θεοφνείων έφτασε στην Αθήνα με μοναδικό επιβάτη τον Τζον Θεοτόκη..

            Οι ΗΠΑ ήθελαν οπωσδήποτε εκλογές για να δικαιολογήσουν τα λεφτά που Έδιναν στην Ελλάδα, στους ψηφοφόρους τους ότι δεν στήριζαν ένα «μοναρχοφασιστικό καθεστώς».

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 το κόμμα του Μαρκεζίνη έλαβε το 2,5% των ψήφων και εξέλεξε ένα βουλευτή, όχι τον ίδιο, που απέτυχε λόγω της κατανομής των εδρών.

«ΒΟΜΒΑ ΠΑΠΑΓΟΥ»

 

            Η παραίτηση του Παπάγου ήταν βόμβα για το όλο πολιτικό κατεστημένο, ο ίδιος ο Παύλος τον κάλεσε και «κλειθείς χθες την μεσημβρίαν εις τα Ανάκτορα απεδέχθη σύστασιν του Βασιλέως , όπως εις μιαν τόσον κρίσιμον στιγμήν μη επιμείνη ει την παραίτησίν του».

            Δεν ήταν μόνο το παλάτι που έπεσε πάνω του, ορισμένες εφημερίδες μίλησαν για πιέσεις να ανακαλέσει την παραίτηση από τους Άγγλους και προσωπικά από τον ξάδελφο του βασιλιά λόρδο Μαουντμπάτεν.

            Οι ΗΠΑ φοβόντουσαν πιθανές δικτατορικές βλέψεις του Παπάγου και «συμβούλευαν», να μη παραιτηθεί.

            Ο Μαρκεζίνης ο κυριότερος σύμβουλός του ζήτησε να ανακαλέσει την παραίτηση του.

            Τελικά ο Παπάγος ανακάλεσε και ο Μαρκεζίνης μίλησε για «οριστική του απόφασιν όπως μη πολιτευθή» την ανακοίνωση αυτή δημοσίευσε ο τύπος 8/1/1950.

 

 

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

 

-Των «Λαϊκών»

-Των «Φιλελευθέρων»

-Το «Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό» που μετονομάστηκε σε «Κόμμα Γ Παπανδρέου».

-ΕΠΕΚ (Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου) του Πλαστήρα – Τσουδερού Τον Πλαστήρα ο Παύλος τον θεωρούσε εχθρό και διοχέτευε πληροφορίες ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με τον Ν Ζαχαριάδη

-Η «Δημοκρατική Παράταξη της Αριστεράς».

-Η «Πολιτική Ανεξάρτητη Παράταξις» του Μανιαδάκη-Κοτζιά-Τουρκοβασίλη

-Το «Μέτωπο Εθνικής Ανεξαρτησίας» του Π Κανελόπουλου- Ν Παπαδόπουλου – Αλ Σακελλαρίου.

- Το «Μέτωπο Αγροτών και Εργαζομένων» του Αλ Μπαλτατζή-Αλ Μυλωνα

- Το «Εθνικόν Κόμμα» του Ζέρβα

_ «Το Νέον Κόμμα» σπ Μαρκεζίνη.

-        Το «Εθνικό Μέτωπον του Εργαζομένου Λαού» του Μαυρομιχάλη- Βαρβαρέσου – Αρ Δημαράτου- Β Παπαδάκη

-        Το «Κομμα των Χιτών’ του Γριβα

Στις εκλογές πήραν μέρος 44 κόμματα , δεκάδες «ανεξάρτητοι» και μεμονωμένοι υποψήφιοι (δηλαδή συνολικά 3.042 υποψήφιοι). Υπήρξαν και μερικοί γραφικοί όπως:

-Το «Κίνημα Ανανεώσεως» του Γ Βαρβούτη

- Το «Κόμμα των Ανεξαρτήτων Φιλελευθέρων» του Γ. Μελά

- Το «Πανελλήνιον Κόμμα του ναυάρχου Σακελλάριου»

- Το Αγροτικό» του Παγκούτσου

- Το «Κόμμα της Χριστιανικής Ισότητας» που πήρε 62 ψήφους

- Το «Εθνικόν Βυζαντινόν Κόμμα Ελλάδος» του Μ Αγγελόπουλου που πήρε 20 ψήφους στην Θεσσαλονίκη.

 

 

 

Οι εκλογές ορίστηκαν για 19/2 αλλά αναβλήθηκαν μετά για 5/3/1950, το εκλογικό σύστημα που προτάθηκε ήταν ιδιότυπο «φωτογραφικό» μετά όμως από πιέσεις δέχτηκαν να γίνουν οι εκλογές στο εκλογικό σύστημα των εκλογών του 1946 την απλή αναλογική.

 

Κόμματα της αριστεράς:

-ΣΚΕΛΔ (Σοσιαλιστικό Κόμμα Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας) του Σβώλου- Τσιριμώκου

-«Αριστεροί Φιλελεύθεροι» των Ν Γρηγοριάδη- Στ Χατζημπέη

- «Σοσιαλιστικό Κόμμα» του Γιάννη Πασαλίδη.

- «Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών» του Σοφιανόπουλου

Ο Πλαστήρας  αρνήθηκε να πάει με κόμματα της αριστεράς.

 

ΤΟ ΚΚΕ

 

            Το ΚΚΕ ένα μήνα μετά την ήττα στο Βίτσι την 9/10/1949 στην 6^η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ πήρε απόφαση « ο ΔΣΕ που έγινε βραχνάς για τους εχθρούς του λαού της Ελλάδος , θα ανταποκριθεί στην ιστορική του αποστολή σαν νεκροθάφτης του μοναρχοφασισμού», δηλαδή δεν διαλυόταν αλλά πίστευε ότι ήταν δυνατή μια επανάληψη του Ανταρτοπολέμου και ζητούσε «να παραμείνουν μικρά παρτιζάνικα τμήματα σα μέσο πίεσης για όσο το δυνατόν περισσότερο εκδημοκρατισμό της πολιτικής ζωής του τόπου». Ο σε Ν Ζαχαριάδης έριξε το σύνθημα «Τα όπλα παρά πόδα».

            Η λογική αυτή του ΚΚΕ έκανε δυσχερή την θέση των αριστερών κομμάτων στην Ελλάδα, έτσι τα τρία κόμματα της αριστεράς

«Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών» του Σοφιανόπουλου, η ΣΚΕΛΔ και οι «Αριστεροί Φιλελεύθεροι» των Ν Γρηγοριάδη- Στ Χατζημπέη έκαναν σύμπραξη και έφτιαξαν το κόμμα « ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ».

            Το ΚΚΕ τώρα έδινε γραμμή να ψηφιστούν οι Σβώλος, Τσιριμώκος, Στρατής, Πελτέκης, Τσιάρας, Τανούλα κλπ μερικούς μάλιστα τους κατηγορούσε σαν πράκτορες της Ιντέλιτζενς Σέρβις

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Έλληνες στην πρωτεύουσα της Σοσιαλιστικής Ομόσπονδης Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν, τη μακρινή Τασκένδη.

 

 

ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ  ΤΟΥ ΚΚΕ

 

            Θερμός υποστηρικτής της νομιμοποιήσεως του ΚΚΕ μετά την λήξη του εμφυλίου ήταν ο Σ Μαρκεζίνης έλεγε «Χαραχθέντος του γενικού αντικειμενικού σκοπού, θα προβάλει , κατά τινα ώραν , και η ανάγκη της λήθης του παρελθόντος» και μιλούσε για «…………. Ούτε ο νικητής να υποπτεύεται τον κυβερνήτην επί συνοδοιπορία, ούτε ο ηττημένος επί υποκρισία…..» , ο λόγος του ήταν δεκαετίες μπροστά και μιλούσε ευθύς μόλις τελείωσε ο εμφύλιος για «καθολική και όχι μερική αμνηστία» με εξαίρεση «αριθμού ηγετικών στελεχών» που βρίσκονται στο εξωτερικό κι πρέπει να παραμείνουν «εις ισόβιον υπερωρίαν». Μιλούσε ακόμα σε αυτές τις στιγμές που κανείς δεν το διανοείτο «……..να εξαλείψη τον κίνδυνον συνειδητοποιήσεως μιαιδιοτύπου δευτέρας κατηγορίας πολιτών……μία τοιαύτη κατάστασις θα ενέχει το σπέρμα της ανατροπής».

            Υπέρ της νομιμοποίηση του ΚΚΕ ήταν και ο Νικόλαος Πλαστήρας, ο λόγος αυτός ήταν που ο Σ Βενιζέλος αποχωριζόταν του Πλαστήρα διότι «….τρέφει συμπαθειες έναντι της κομμουνιστικής παρατάξεως».

            Εν τω μεταξύ στις 29/9/1949 η κυβέρνηση του Αλεξάνδρου Διομήδη δήλωσε ότι οι θανατικές εκτελέσεις αναστέλλονται

            Στις 11/10 1949 στο Βήμα υπάρχει δημοσίευση του υπουργού στρατιωτικών Παναγιώτη Κανελλόπουλου που εξηγούσε ότι τα μέτρα ήταν «μέτρα  κατευνασμού» και «ουδεμίαν σχέσιν έχει προς την αρχήν της επιεικείας……» απειλούσε σε τόνο οξύ «….Ας έχουν μάλιστα υπ όψιν των οι εχθροί της Ελλάδος ότι η ισχύς της διατάξεως αυτής είναι ισχυρώς περιορισμένη……. Και οι δικαστές μας είναι εξ ίσου εθνικόφρονες όπως είναι και οι αξιωματικοί……»

            Για να γίνει αντιληπτό σε το σκιά θανάτου ευρίσκετο η Ελλάδα σημειώνω ότι μέχρι τον Οκτώβρη του 1949 είχαν καταδικαστεί σε θάνατο για αδικήματα του εμφυλίου 5.322 άτομα και είχαν εκτελεστεί 3.033 κρατούντο δε ακόμα 2.289 θανατοποινίτες άνδρες και γυναίκες. Στις φυλακές για παρόμοια αδικήματα με ισόβια ποινή ήταν 16.738 άτομα και υπόδικοι 5.425 άτομα, εκτοπισμένοι ήταν περίπου 13.000 άτομα. Οι σχέσεις της Ελλάδος με την Αλβανία ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση και με την Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία και ΕΣΣΔ τεταμένη.

            Κατά της αμνήστευσης του ΚΚΕ και πολύ περισσότερο της νομιμοποίησης του ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου.

            Ο Παπάγος εν τω μεταξύ κάνει δηλώσεις ότι «ο κίνδυνος δεν παρήλθε» και ότι «12.000 συμμορίτες ευρίσκονται ακόμη εις γειτονικάς χώρας…….. και χίλιοι διακόσιοι συμμορίται είναι διεσπαρμένοι εις μικράς ομάδας εις το εσωτερικόν της χώρας….» αρνήθηκε περίπτωση δικτατορίας . Σε ανταπόκριση σε αγγλικές εφημερίδες  στην Μ Βρετανία τονίζει:

 «Η δικτατορία θα ήτο τάφος της χώρας αυτής, καταστροφή πρώτου μεγέθους………. Αν αριστερισμός σημαίνει βελτίωσιν των βιοτικών συνθηκών του λαού μας , τότε όλοι μας είμαστε αριστεροί, από τον Βασιλέα μέχρι του πλέον ταπεινού πολίτου…..κάθε προοδευτική κυβέρνησις οφείλει να δανεισθεί όλας τας καλάς πλευράς του σοσιαλισμού….».

 

 

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΠΡΕΣΒΗ

 

            Το Νοέμβριο του 1949, λίγο μετά την λήξη του εμφυλίου και την ήτα του ΔΣΕ , ο πρέσβης των ΗΠΑ Γκραίηντυ ξεκίνησε προσωπική εκστρατεία σε όλη την Ελλάδα για την προπαρασκευή των πρώτων εκλογών που θα γινόντουσαν μετά τον Εμφύλιο.

            Περιόδευσε λοιπόν σε διάφορες πόλεις και οι πάμπτωχοι (αγροτικοί κυρίως πληθυσμοί) τον σήκωναν στα χέρια, όπως κάνανε στους υποψηφίους πολιτευτές!

            Ο Αμερικανός πρέσβης μίλησε για την αμερικανική βοήθεια αλλά και «δίδασκε» τους  εξαθλιωμένους Έλληνες το «αλφαβητάριο της δημοκρατίας», έτσι το είπαν στον τύπο ……….

            Σε λόγο του στην Θεσσαλονίκη στις 28/11/1949 είπε :

«Πρέπει συντόμως να διεξαχθούν βουλευτικαί εκλογαί. Εν συνεχεία , δέον να επακολουθήσουν δημοτικαί εκλογαί, κανονικώς διεξαγόμεναι κατά σύντομα χρονικά διαστήματα, όπως συμβαίνει και εις άλλα δημοκρατικά κράτη……….. Ικανοί άνδρες από όλα τα κοινωνικά στρώματα δέον να συμμετέχουν κατ αύξουσαν αναλογίαν εις την διαχείρισιν των κοινών…….».

            Στις 29/11/1949 στην Λάρισα είπε:

«Ελπίζω συνεπώς ότι αι εκλογαί θα διεξαχθούν ουχί βραδύτερον των αρχών της προσεχούς ανοίξεως…….».

Με δύο λόγια ο πρέσβης των ΗΠΑ λειτουργούσε σαν επαρχιακός πολιτικάντης και υπαγόρευε στην κυβέρνηση των Αθηνών, τις αποφάσεις του από τα μπαλκόνια !

Τι νομίζεις ότι πείραξε από όλα αυτά τους Έλληνες πολιτικούς ;

Ο Τσαλδάρης ταράχτηκε με την φράση του πρέσβη των ΗΠΑ «νέους άνδρες» και ζητούσε «διευκρινίσεις» αν έτσι καταδικάζονται τα παλαιά κόμματα;

Εκείνες τις μέρες εμφανίστηκε στην Ελλάδα και ο Μακ Γκη (υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ), αυτός ο άνθρωπος είχε συνομιλίες με πολιτικούς την στιγμή που ο πρέσβης έκανε προεκλογικές περιοδείες, και ο Μακ Γκη κινήθηκε στην ίδια κατεύθυνση με τον Γκραίηντυ.

 

 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι πρώτες ελεύθερες εκλογές μετά από 15 χρόνια.

 

ΕΚΛΟΓΕΣ

 

            Οι εκλογές του 1950, έμοιαζαν ειδυλλιακές σε σχέση με αυτές του 1946, ο Παπάγος έδωσε εντολή στον στρατό να μη κάνει ανοικτές παρεμβάσεις, η «ΔΠ» είχε συνδυασμούς μόνο στις μεγάλες πόλεις, επιθέσεις κατά μελών της έγιναν πολλές πχ Ο Τσιριμώκος δέχτηκε επίθεση στην Καλλιθέα, ο Σβώλος στο Ηράκλειο Κρήτης, πολλά μέλη της «ΔΠ» συλλήφθηκαν και εκτοπίστηκαν, αλλά και η ΕΠΕΚ κατήγγειλε επιθέσεις από ενόπλους των ΜΕΑ στην Κοζάνη και στα Τρίκαλα.

            Ο στρατός τώρα εκεί που βρισκόταν, αλλά οι ψήφοι τους ψήφιζαν τους υποψηφίους της περιφερείας τους, με τον ίδιο τρόπο ψήφισαν και οι χιλιάδες κρατούμενοι και στρατιώτες της Μακρονήσου. Στην Μακρόνησο το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό για τους «αναμορφωτές» διότι οι «ανανήψαντες» ψήφισαν ΕΠΕΚ και ΔΠ!

            Κατά την περίοδο των εκλογών ο στρατός συνέχισε τις επιχειρήσεις για την «εξόντωση των συμμοριών», η προβολή των κομμάτων δυσχεράνθηκε διότι έγινε μια απεργία των δημοσιογράφων και εργατών τύπου από 29/1 μέχρι 25/2.

            Τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν «Αλλαγή» από τον Πλαστήρα, «Κατά της απλήστου ολιγαρχίας» και «λήθη του παρελθόντος» από τον Βενιζέλο.

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

 

            Ο Σουλτσμπεργκερ έκανε μια περιγραφή των εκλογών  στις 8/3/1950  πήρε συνέντευξη από τον Παύλο και έγραψε ότι ήταν «ενοχλημένος που ο Πλαστήρας κέρδισε ψήφους…..», ο πραγματικός νικητής ήταν η ΕΠΕΚ  το Λαϊκό Κόμμα αν και κέρδισε είχε κατακόρυφη πτώση και το Κόμμα των Φιλελευθέρων είχε κάμψη, ενισχύθηκε ο Γ Παπανδρέου και σημαντική συγκέντρωση ψήφων είχε η ΔΠ που είχε εκπροσώπους σε 14 περιοχές

            Ας δούμε όμως πως κατανεμόταν οι ψήφοι του στρατού που ήταν 135.215 άνδρες:

Λαϊκοί 32.019

Φιλελεύθεροι 26.810

ΠΑΠ (4^η Αυγούστου) 16.997

Παπανδρέου 14.339

ΕΠΕΚ 12.105

ΜΕΑ 8.895

Ζέρβας 6.082

ΔΠ 5.708

 

            Τα τελικά αποτελέσματα επί 1.688.923 εγκύρων πήραν 

 Λαϊκοί 317.512 σηλαδή 18,8% έδρες 62

Φιλελεύθεροι 291.083 δηλαδή 17,24% έδρες 56

ΕΠΕΚ 277.739  δηλαδή16,44% έδρες 45

Παπανδρέου 180.185 δηλαδή 10,67% έδρες 35

ΔΠ 163.824 δηλαδή 9,7% έδρες 18

ΠΑΠ (4^η Αυγούστου) 137.618 δηλαδή 8,15% έδρες 16

ΜΕΑ 88.979 δηλαδή 5,27% έδρες 7

Ζέρβας 61.573 δηλαδή 3,65% έδρες7

ΠΑΕ 44.308 δηλαδή 3,62 έδρες 3

Νέον Κόμμα 42.157 δηλαδή 2,5% έδρες 1 (o  Μαρκεζίνης δεν εκλέχτηκε)

ΑΠΕΛ 26.925

Εθνικό Κόμμα της Χ 14.256

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η δεκακομματική Βουλή του… 1950.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ

 

            Η ίδρυση του Ελληνικού Συναγερμού έγινε το 1951 και η χώρα ωθήθηκε στην λύση διακυβέρνησης της χώρας από Παπάγο-Μαρκεζίνη, δηλαδή πραγματοποιήθηκε το σχέδιο που προωθούσε ο Σ Μαρκεζίνης από το 1945

 

 

Ας δούμε  όμως πως εξιστορεί την ανάμιξη των ΗΠΑ στην εφαρμογή των σχεδίων τους από τον   Παπάγο  ο  ίδιος ο Σ Μαρκεζίνης σε ομιλία του το 1957:

«Εις τας 8.30 μμ της 1^ης Ιανουαρίου 1949συναντήθην με τον Χάριμαν (υπεύθυνος του Σχεδίου Μάρσαλ για την Ευρώπη) εις την οικίαν του τότε οικονομικού συμβούλου της αμερικανικής πρεσβείας κ Σμιθ , σημερινήν οικίαν του κ Βενιζέλου, και παρέμειναμεν επί  μίαν και ημίσειαν ώραν συνομιλούντες.

«Η συνομιλία εκείνη υπήρξε για εμένα πολυτιμοτάτη. Άλλωστο ο κ Χάριμαν δεν είναι τυχαία προσωπικότης. Ως επακόλουθον αυτής, ήτο εντατική επί δεκαήμερον εργασία, θα έλεγον εξαντλητική, η οποία κατέληξεν εις ανάρτισιν πλήρους γενικού προγράμματος αντιμετωπίσεως της τότε ελληνικής πραγματικότητος.

«Σημειωσατε ότι τμήματα του προγράμματος εκείνου είδον έκτοτε την εφαρμογήν των ήδη από της κυβερνήσεως Σοφούλη της 20^ης Ιανουαρίου1949 και πολύ περισσότερον κατόπιν, επί Συναγερμού……..»

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο τύπος της εποχής.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

-        Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟΝ τόμος Α Έκδοσις κόμματος Προοδευτικών Αθήνα 1957 του Σ Μαρκεζίνη.

-        ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ του Σπύρου Λιναρδάτου
 

      - ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ του Κ. Λ. Σουλτσμπεργκερ μετάφραση Κοσμά Πολίτη.