Τον τόσο απαραίτητο πάγο για την διατήρηση τροφίμων
αλλά και για πρώτη ύλη στις γλασίδες κατ αρχάς προερχόταν από τα ψηλά βουνά της
Μικράς Ασίας : από το Καρλήκι στο Μπουνάρμπασι και από το Νυφ Νταγκ το βουνό
που είναι πάνω από το Νυμφαλιο (26 χιλιόμετρα από την Σμύρνη).
Εκεί λοιπόν το χιόνι μαζευόταν μέσα σε ρογμές και
και διατηρείτο ακόμα και το καλοκαίρι.
Οι γιουρούκηδες το έκοβαν σε κολόνες με μεγάλα
ειδικά πριόνια, το έβαζαν σε τρίχινους «κετσέδες» για να διατηρείται και με ζώα
στην συνέχεια το κατέβαζαν στην Σμύρνη.
Ο G
Rolleston
αναφέρει ότι οι κολώνες αυτές φυλασσόντουσαν σε ειδικά πηγάδια προφυλαγμένα με
κλαριά και πουλιόταν «2 σελλίνια η οκά».
Με τον ίδιο τρόπο είχαν πάγο και στην Αθήνα κια στην
Πάτρα, οι πελάτες του πάγου ήταν οι ζαχαροπλάστες κια οι νοικοκυρές.
Το 1908 ιδρύεται στο Νταραγάτσι της Σμύρνης το
«Αμερικάνικο μπούζι», το προιόν του εργοστασίου πουλείτο από πλανόδιους σε
μικρές πλάκες, με αραμπάδες. Ευθύς αμέσως δημιουργείται το ελληνικό παγοποιείο
«Ο Όλυμπος» και διαφημίσεις του βλέπουμε το 1911 στο περιοδικό «Κόσμος». Ωστόσο
η πόλη δεν έπαψε να χρησιμοποιεί πάγο από τις χιοβογούβες του Νυφ Νταγκ .
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Με του βορηά τα Κύματα του Α Μωραιτίδη
ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΡΑΤΩΣ της Λίζα Μιχελή εκδόσεις
ΓΑΛΑΤΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου