ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΜΕΡΟΣ Δ

ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΕΒΡΩΝ

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συνθήκη των Σεβρών είναι η σημαντικότερη στιγμή της Ελληνικής ιστορίας.  Την 28 Ιουλίου 1920 (10 Αυγούστου με το νέο ημερολόγιο) 21 μήνες μετά την ανακωχή του Μούνδου στην μεγάλη αίθουσα του Δημαρχείου της πόλης των Σεβρών, οι αντιπρόσωποι των Συμμάχων και των Συνασπισμένων δυνάμεων και οι εκπρόσωποι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας υπέγραφαν συνθήκη ειρήνης.

            Τον  εναρκτήριο  λόγο της συνεδρίασης εκφώνησε ο Γάλλος πρόεδρος Μιλλεράν που επισήμανε «την βάρβαρη ιστορία της Τουρκίας και την εχθρότητα της απέναντι σε κράτη που επανειλημμένα την είχαν σώσει στο παρελθόν από βέβαιους διαμελισμούς» .

            Την συνθήκη υπέγραψαν ο Ε Βενιζέλος και ο πρέσβης Άθως Ρωμανός και από μέρους της Τουρκίας οι γερουσιαστές Χαμντή πασάς, Ριζά Τεβφίκ μπέης και Ρεσάτ Χαλίλ μπέης. Τα 13  μέρη της συνθήκης ρύθμιζαν κάθε ζήτημα που αφορούσε την πρώην Οθωμανική αυτοκρατορία.

            Με την συνθήκη αυτή τέθηκε τέλος στις αιματηρές κτήσεις των Τούρκων και την αυγή της ελευθερίας των καταπιεσμένων λαών της επικράτειας του αιμοσταγούς κράτους των Τούρκων.

 

Έτσι η Τουρκία έχανε :

 

v Όλα τα αραβικά εδάφη.

v Την περιοχή του Πόντου.

v Την περιοχή της Αρμενίας .

v Το Κουρδιστάν.

v Την Κιλικία.

v Την περιοχή της Αττάλειας.

v Την περιοχή Σμύρνης.

v Την Ανατολική Θράκη.

v Την Δωδεκάνησο.

v Την Ίμβρο και τη Τένεδο.

v Αναγνώριζε την προσάρτηση της Κύπρου στην Αγγλία.

v Ο Τουρκικός στρατός περιορίζεται σε 50.000

 

Η Ελλάς προσαρτούσε:

 

Ø  Την Ανατολική Θράκη (μέχρι την γραμμή Πόδημα – Καλλικράτεια), η Κωνσταντινούπολη και τα στενά παρέμεναν τύποις υπό τον Σουλτάνο (ανοχύρωτα και υπό διεθνή έλεγχο).

Ø  Επισημοποιείτο η κυριαρχία σ’ όλο το Αιγαίο.

Ø  Προσαρτώντο Ίμβρος και Τένεδος.

Ø  Στα άρθρα 65 – 83 ορίστηκε το καθεστώς στην περιοχή Σμύρνης ( πέντε χρόνια μετά την Ελληνική διοίκηση θα διενεργείτο δημοψήφισμα για ένωση με την Ελλάδα).

Ø  Τα Δωδεκάνησα θα παραδίδοντο στην Ελλάδα από τους Ιταλούς πλην της Ρόδου  που θα υπήρχε μια τοπική αυτονομία  και σε περίπτωση που παραχωρείτο η Κύπρος θα δινεργείτο δημοψήφισμα ( όχι πριν περάσουν 15 χρόνια).

 

ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ

 

            Η συνθήκη αυτή δημιουργούσε μέγα αριθμό ελεύθερων κρατών:

 

ü  Αρμενία  που ένα μέρος του Πόντου το προσαρτούσε.

ü  Αραβία

ü  Χατζάζη

ü  Μεσοποταμία υπό την κηδεμονία της Κοινωνίας των Εθνών.

ü  Συρία υπό την κηδεμονία της Κοινωνία των Εθνών

ü  Παλαιστίνη υπό την κηδεμονία της Κοινωνίας των Εθνών.

ü  Κουρδιστάν αυτόνομο.

 

Σφαίρες επιρροής:

 

·       Η Γαλλία λάμβανε την Κιλικία

·       Η Ιταλία την ΝΔ Μικρά Ασία.

·       Η Αγγλία την πετρελαιοπηγή της Μουσούλης.

 

 

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

 

 

            Η Τουρκία μετά την συνθήκη έπαψε ουσιαστικά να υπάρχει και ήδη σπαρασσόταν από εμφύλιο Σουλτανικών και Κεμαλικών .

            Η Γαλλία με τον πληρεξούσιο της Ταρντιέ, ο οποίος συμμετείχε στην σύνταξη της συνθήκης, άρχισε συμπράττει με την Ελλάδα. Ο στρατηγός Φοςς υπεδείκνυε Μικρασιατική εκστρατεία και προς τούτο έστειλε τον υπαρχηγό του επιτελείου του Ζωρζ στο Ελληνικό στρατηγείο.

            Η Ιταλία έπαυσε να αντιδρά φανερά κατά της Ελλάδος.

            Στην Ελλάδα ο διχασμός είχε δημιουργήσει και επικριτές της συνθήκης !!! Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Βενιζέλου, οι μαρξιστές, οι πνευματικά αδύναμοι, οι καλοπερασάκηδες κοσμοπολίτες ο τύπος «ο Ριζοσπάστης» « η Καθημερινή» έλεγαν τα δικά τους λες και είχαμε υποστεί ήττα!!!!  Με την συνθήκη αυτή η Ελλάδα αποκτούσε μια άλλη δυναμική δες τα συγκριτικά στοιχεία:

 

Ελλάδα 1910          Ελλάδα 1920      ΖΩΝΗ ΣΜΥΡΝΗΣ

ΕΚΤΑΣΗ:       64.679 τχ         173.779 τχ                   17.452 τχ

ΠΛ/ΣΜΟΣ:  2.632.000           7.156.000                  550.000

 

            Ένα ακμαίο Ελληνισμό γεννούσε αυτή η συνθήκη και οι Έλληνες τι έκαναν ;

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η απόπειρα δολοφονίας του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920) από βασιλόφρονες αξιωματικούς.

 

ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΦΑΙΡΕΣ

Όλο το έθνος των Ελλήνων και όχι μόνο έβγαινε από αυτή την συνθήκη ικανοποιημένο, ο Βενιζέλος τηλεγραφούσε από το Παρίσι « Προς τον Ελληνικό λαό. Είμαι ευτυχής αγγέλων προς υμάς ότι σήμερον εβδόμη επέτειο της υπογραφής της συνθήκης του Βουκουρεστίου υπεγράφη η συνθήκη ειρήνης μετά της Τουρκίας…. Η δική μου υπηρηφάνεια είναι ότι είχον την τιμήν να ηγηθώ τοιούτου λαού εγκλείοντας ζωπυρά αισθήματα …» .

            Ήταν υπερήφανος και έστελνε τηλεγράφημα θριάμβου προς τον Ελληνικό λαό πλέκοντας του το εγκώμιο , ε λοιπόν 28/7/1920 υπεγράφη η συνθήκη της πραγματοποιήσεως των πόθων 500 ετών του Ελληνικού  έθνους, δύο μόλις ημέρες μετά  30/7/1920  τον περίμεναν στον Παρισινό σταθμό της Λυών  δύο απότακτοι Έλληνες αξιωματικοί, όργανα αθλίων κύκλων, με περίστροφα, πυροβόλησαν 10 φορές και τον τραυμάτισαν ελαφριά, η πρώτη αυτή απόπειρα είχε οργανωθεί από παλαιοκομματικούς κύκλους, το γκρι κουστούμι του Κυβερνήτη βάφτηκε με αίμα, ειδεχθές κακούργημα στίγμα τα εθνικής μας ιστορίας. Μήπως ήταν η μοναδική παράλογη άδικη και σχιζοφρενική πράξη των Ελλήνων προς τον μέγα αυτόν άνδρα , την 1/11/1920 στις εκλογές που γίνηκαν 4 μόλις μήνες μετά την συνθήκη των Σεβρών ο Βενιζέλος ηττάται και φεύγει στο εξωτερικό .

Και στην Μικρά Ασία ο λαός σιγοτραγουδά: «Και πώς να κλείσω μάτι πια, πού’ σαι  Λευτέρη μακριά, από την Σμύρνη την χρυσή,   που την λευτέρωσες εσύ…» .

Έτσι είναι οι Έλληνες τον Κολοκοτρώνη την επαύριον  της νίκης στα Δερβενάκια τον έκλεισαν φυλακή , και τον Ε Βενιζέλο  την ειπωμένη της συνθήκης των Σερβών προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν.

 

            Ποια ήταν άραγε η γνώμη των προσωπικοτήτων για αυτή την συνθήκη που δικαίωνε τους αδικούμενους λαούς της περιοχής;

 

ΠΟΥΑΝΚΑΡΕ « …πιο εύθραυστη κι από τις πορσελάνες Σεβρών» .

ΤΣΟΡΤΣΙΛ: «Η αξία των όρων της Συνθήκης Εξηρτάτο από ένα μοναδικό στοιχείο, τον ελληνικό στρατό. Αν ο Ελ. Βενιζέλος και οι στρατιώτες του κατόρθωναν να επιβληθούν επί του Κεμάλ, έχει καλώς. Εάν όχι, τότε έπρεπε να αναζητήσουμε καλύτερες λύσεις. Την ειρήνη με την Τουρκία, έπρεπε, δια να την επιβάλουμε, να κάνουμε πόλεμο. Τη φορά αυτή οι Σύμμαχοι θα τον διεξήγαγον δι΄εντολοδόχου» .

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Αβέρωφ στην Κωνσταντινούπολη.

 

 

 

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

            Μετά την μάχη του Τσιφτλίκ ήταν δυνατή η  απελευθέρωση της Ανδριανούπολης, οι εύζωνοι του 3/40 το μεσημέρι της 12/7/1920 μπήκαν στην πόλη, την επόμενη ο Βασιλιάς Αλέξανδρος συμμετείχε σε δοξολογία που γίνηκε στην γιορτάζουσα πόλη, και ο στρατός μας μετά  μια μέρα σύλλαβε  ύστερα από δραματική καταδίωξη σε σταροχώραφα τον διοικητή των τουρκικών δυνάμεων Τζαφέρ Ταγιάρ.

Στην Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες ζούσαν ένα απρόσμενο παραμύθι, έβλεπαν κάθε μέρα να πλησιάζει ο Ελληνικός στρατός, δεν χόρταιναν να βλέπουν το ΑΒΕΡΩΦ αγκυροβολημένο στον Βόσπορο, στην Μεγάλη οδό του Πέραν στο κτήριο της Ελληνικής στρατιωτικής αποστολής γίνεται έπαρση και υποστολή της Ελληνικής σημαίας με ανάκρουση του Εθνικού ύμνου, την στιγμή εκείνη στο εμπορικότατο αυτό σημείο οι πάντες κοκαλώνουν, πλησιάζει λοιπόν η ώρα….

            Νύκτα 19/7/1920 από σπίτι σε σπίτι διαδίδεται μια φήμη « Αύριο μπαίνει ένα τάγμα Ελληνικού στρατού στην Κωνσταντινούπολη» … την άλλη μέρα πλήθος κόσμου  πλημμυρίζει τον σιδηροδρομικό σταθμό.

9.30 πμ  πλησιάζει η ατμομηχανή, το τραίνο σταματά και οι σκλάβοι βλέπουν Έλληνες φαντάρους, το πλήθος ξεσπά :

«Ζήτω η Ελλάς»

«Ζήτω ο Βενιζέλος»

« Στα χέρια στα χέρια»

            Ο Διοικητής ταγματάρχης Μίμης Βλαχόπουλος  και οι άντρες του βουρκώνουν, έτσι σ’ αυτή την συγκινησιακή κατάσταση αποβιβάζονται, οι Έλληνες της Πόλης  τους αγκαλιάζουν τους φιλούν, μερικούς τους παίρνουν στα χέρια. Δες τώρα πως διηγείται το θέμα ο ίδιος ο ταγματάρχης Μίμης Βλαχόπουλος:

«Δεν μπορούσα να καταλάβω το συναίσθημα των αντρών μου όταν μπήκαν στα βαγόνια που θα μας έφερναν στην Πόλη. Συγκίνησις; Όχι δεν ήταν συγκίνησις. Τρέλλα ; Ούτε. Θάμβος ; Αυτό ίσως νάνε. Λες και δεν μπορούσαν να πιστέψουν την ευτυχία, ευτυχία που περνούσε τα όρια των πιο τρελλών ονείρων μας. Όταν πια ξεκίνησε  το τραίνο, ξέσπασαν όλα αυτά τα εσώτατα συναισθήματα των αντρών μου σ’ ένα τραγούδι. Κι έσμιξε το τραγούδι των φαντάρων με τις ζητωκραυγές των Ελλήνων των προαστίων, από τον Αη Στέφανο ως το Σιρκετζή , που παρατάχθηκαν δεξιά και αριστερά της σιδηροδρομικής γραμμής.  Όταν περνούσαμε τα τείχη της Πόλης ο νους μας ανέτρεξε στις μαύρες εκείνες μέρες που τα στίφη του Πορθητή έσφιγγαν την Θεοφύλακτο Πόλη. Άξαφνα τα τραγούδια έπαψαν. Περνούσαμε μπροστά από την Αγία Σοφία . Καμμιά φωνή λες και κόπηκαν κι οι ανάσες ακόμα. Και μονάχα ο θόρυβος της ατμομηχανής ακουγόταν. Όλο το τάγμα βρέθηκε όρθιο μέσα στα βαγόνια. Και τα χέρια που κατέβαιναν από τα υγρά μάτια διέγραφαν πάνω στο στήθος των πολεμιστών το σημείο του σταυρού. Ποιος θα με πείσει πως εκείνη τη στιγμή δεν άκουγα από τα στήθια όλων μας βγαλμένο τον Ύμνο της Υπερμάχου Στρατηγού;……» .

Ο Διοικητής και οι Αξιωματικοί του τάγματος, μπήκαν στο εστιατόριο του σταθμού να φάνε. Πανδαιμόνιο, τα πιάτα από χέρι σε χέρι για να φτάσουν στα τραπεζάκια τους, ένας γέρος Πολίτης στάθηκε σε μια άκρη και έβλεπε, δεν μιλούσε, δεν ζητωκραύγαζε, λες και μαρμάρωσε. Ο Βλαχόπουλος τον πρόσεξε και τον προσκάλεσε κοντά του να πιει ένα ποτήρι σαμπάνια. Ο γέρος, πήρε το ποτήρι και φέρνοντας το στα χείλη του, ψιθύρισε: «Νυν απολύοις τον δούλον σου Δέσπ…», δεν πρόφτασε να τελειώσει και σωριάστηκε αναίσθητος…

Τον Ελληνικό στρατό εγκατέστησε με αίτηση του Ε Βενιζέλου στην Ανατολική Θράκη ο Άγγλος βαύαρχος επιβαίωνων του θωρηκτού «Iron Duke», η απόβαση έγινε στην Ραιδεστό με εθωρακισμένες σχεδίες του αγγλικού στόλου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ελληνικός στρατός παρελαύνει στην Σμύρνη.

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Ήταν μια γλυκεία  ιωνική μαγιάτικη νύχτα όταν στην όμορφη Ελληνική πόλη την «Γκιούρ Ιζμίρ» όπως την έλεγαν οι Τούρκοι ψιθυριζόταν από στόμα σε αυτή και από σπίτι σε σπίτι ή είδηση :

            «Έρχονται ! Αύριο έρχονται»

 

            Χιλιάδες λαού αγρύπνησε εκείνη την νύχτα στην προκυμαία, στην Αγία Φωτεινή τελέστηκε  εσπερινός και οι Σμυρνιοί δοξολογούσαν με την χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα για την λευτεριά που έφτανε….

            Ο Τούρκοι σκύβουν το κεφάλι και μουρμουρίζουν « Κισμέτ … ξαναγυρίζουν στον τόπο τους οι γιουνάνηδες….». Μάταια κάποιοι δερβίσηδες στις τουρκογειτονιές του Μπαχρή Μπαμπά  φανατίζουν τους ομοφύλους τους, ο μακελάρης Νουρεντίν και ο αιμοδιψής νομάρχης Ραχμή έχουν εξαφανιστεί, οι Νεότουρκοι όμως μοιράζουν όπλα και μαχαίρια σ’ όσους στρατολογούν, από κοντά και οι Ιταλοί, συμβουλεύουν καθοδηγούν, εμψυχώνουν όσους θέλουν να προκαλέσουν, και όπως γίνεται σ’ αυτές τις στιγμές τα κατάλληλα χέρια άνοιξαν τις φυλακές και πλήθος κακοποιών ξεχύνονται για να ενισχύσουν τους Νεότουρκους. Οι πληροφορίες αυτές φτάνουν στον πλοίαρχο Μαυρούδη που βρίσκεται ήδη στην « Καραντίνα» και κάνει διορθώσεις στο δρομολόγιο  της μονάδος που θα αποβιβαζόταν.

 

 

Καθώς η νύχτα αρχίζει να φεύγει η νηοπομπή που οι Σμυρναίοι την είχαν ονομάσει «ΙΕΡΗ ΘΕΩΡΙΑ» πλησιάζει το λιμάνι της μεγαλύτερης Ελληνικής πόλης τότε, τα μεταγωγικά « Θεμιστοκλής», «Πατρίς», « Συρία», «Αθηνά», «Ατρόμητος», «  Καλουτάς», « Ρέπουλης», «Αντιγόνη», « Άρης», «Ξενία», «Ουρανία», «Αργολίς», « Δελφίν», « Έλδα» και τα αντιτορπιλικά «Σφενδόνη», «Λόγχη», « Αλκιών» και « Αίγλη» προσεγγίζουν, πλησιάζουν τα πλοία της λευτεριάς.

 

 

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΑΛΕΙΣ ΕΙΣ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΩΝ ΣΕΒΡΩΝ

 

 

Α' ΣΩΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ (3/6/1919 -31/5/1920)

Διοικητής:
υποστράτηγος Κώστας Νίδερ
Έδρες:
Από 3 Ιουνίου 1919 έως 16 Δεκεμβρίου 1919 Σμύρνη
από 17 Δεκεμβρίου 1919 έως 31 Μαΐου 1920 Σεβδί κιοϊ
Μονάδες οργανικές:
1η Μεραρχία
2η Μεραρχία
13η Μεραρχία
Μη Μεραρχιακές Ομάδες
Μονάδες μη οργανικές:
Μεραρχία Αρχιπελάγους
Μεραρχία Σμύρνης
3ο Σύνταγμα Ιππικού
9ο Σύνταγμα Πεδινού Πυροβολικού
1η Μοίρα
2η Μοίρα
1 Μοίρα Βαρέως Πυροβολικού
Τάγμα Χωροφυλακής
Τάγμα Ασφαλείας Σμύρνης
533 Μοίρα Αεροπλάνων
1ο Μεραρχιακό Τάγμα Μετόπισθεν
4ο Μεραρχιακό Τάγμα Μετόπισθεν (από τον Νοέμβριο 1919)
2ο Τάγμα Μηχανικού Μετόπισθεν (από τον Νοέμβριο 1919)
Παρατηρήσεις: Το Α' Σ.Σ. αναλαμβάνει τη διοίκηση όλων των μονάδων του Στρατού Κατοχής Μικρασίας στις 3/6/19, ενώ μέχρι τότε τη διοίκηση είχε η 1η Μεραρχία, η οποία προορίζετο για την Ουκρανία, αλλά τελικά διετέθη, πρώτη αυτή, για την κατάληψη της Σμύρνης ή γενικότερα για τη Μικρασιατική εκστρατεία.

ΣΩΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ (27/11/1919 - 31/5/1920)

Διοικητής:
αντιστράτηγος Δημήτρης Ιωάννου
Έδρα:
Μαγνησία
Μονάδες:
Μεραρχία Αρχιπελάγους
Μεραρχία Σμύρνης
Παρατηρήσεις: Στις 13/12/1919, το Σ.Σ.Σ. υπάγεται στη συγκροτηθείσα Στρατιά Κατοχής Μικρασίας


ΣΤΡΑΤΙΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ (12/12/1919 - 15/2/1920)

Διοικητής:
αντιστράτηγος Κ. Μηλιώτης Κομνηνός
Έδρα:
Σμύρνη
Μονάδες
Α' ΣΩΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ
1η Μεραρχία
2η Μεραρχία
13η Μεραρχία
ΣΩΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ
Μεραρχία Αρχιπελάγους
Μεραρχία Σμύρνης
Σύνταγμα Βαρέως Πυροβολικού
3ο Σύνταγμα Ιππικού
533 Μοίρα Αεροπλάνων
1ο Μεραρχιακό Τάγμα Μετόπισθεν
4ο Μεραρχιακό Τάγμα Μετόπισθεν
2ο Τάγμα Μηχανικού Μετόπισθεν

1η ΜΕΡΑΡΧΙΑ
Διοικητής:
Συνταγματάρχης Πυροβολικού Νίκος Ζαφειρίου
Έδρες:
Σμύρνη
Κασαμπά
Αϊδίνιο
Κύριες μονάδες:
4ο Σύνταγμα Πεζικού
5ο Σύνταγμα Πεζικού
1/38 Σύνταγμα Ευζώνων
2η ΜΕΡΑΡΧΙΑ
Διοικητές:
Υποστράτηγος Νίκος Βλαχόπουλος
Κατά καιρούς ο Συνταγματάρχης Πεζικού Παναγιώτης Γαργαλίδης
Έδρες:
Σμύρνη
Τουρμπανλί
Βαϊνδήριο
Οδεμήσιο
Κύριες μονάδες:
1ο Σύνταγμα Πεζικού
7ο Σύνταγμα Πεζικού
34ο Σύνταγμα Πεζικού
13η ΜΕΡΑΡΧΙΑ
Διοικητές:
Υποστράτηγος Ιάκωβος Νεγρεπόντης
Από τον Δεκέμβριο ο Συνταγματάρχης Πεζικού Κώστας Μανέττας
Έδρες:
Σμύρνη
Μαγνησία
Κασαμπά
Κύριες μονάδες:
2ο Σύνταγμα Πεζικού
3ο Σύνταγμα Πεζικού
5/42 Σύνταγμα Ευζώνων
ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ
Διοικητής:
Συνταγματάρχης Πεζικού Χαράλαμπος Τσερούλης
Έδρα:
Πέργαμος
Κύριες μονάδες:
4ο Σύνταγμα Πεζικού Αρχιπελάγους
5ο Σύνταγμα Πεζικού Αρχιπελάγους
6ο Σύνταγμα Πεζικού Αρχιπελάγους

ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΣΜΥΡΝΗΣ
Διοικητής:
Υποστράτηγος Αλέξανδρος Μαζαράκης
Έδρες:
Σμύρνη
Βουτζάς
Μαγνησία
Κύριες μονάδες:
27ο Σύνταγμα Πεζικού
8ο Σύνταγμα Κρητών (αρχικά)
27ο Σύνταγμα Πεζικού τον Οκτώβριο
28ο Σύνταγμα Πεζικού τον Οκτώβριο
29ο Σύνταγμα Πεζικού τον Νοέμβριο
30ο Σύνταγμα Πεζικού το Νοέμβριο

3ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Μεταφέρεται από την Ρουμανία στην Σμύρνη στις 15/6/1919 και συμμετέχει στην καταδίωξη των Τούρκων νότια του ποταμού Μαιάνδρου, σε καταλήψεις και σ' εκκαθαρίσεις.

4ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Συμμετέχει στην κατάληψη της Σμύρνης (2/5/1919) και μετά καταλαμβάνει:
στις 4/5 το Σεβδί κιοϊ
στις 14 το Αϊδίνιο
στις 19 το Ομερλού
στις 20 Τσιφτέ Χαν
στις 21 το Ναζλί
στις 20/6 συμμετέχει στην ανακατάληψη του Αϊδινίου, ενώ εκτελεί πολλές αποστολές προφυλακών.

5ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Συμμετέχει στην κατάληψη της Σμύρνης και καταλαμβάνει:
στις 3/5/1919 το Μπουρνόβα
στις 6 τη στενωπό Μπελ Καβέ
στις 9 τη Μενεμένη
στις 11 το Νυμφαίο
στις 12 τη Μαγνησία
στις 15 το Σαμπαλάρ
στις 16 τον Κασαμπά και το Μιχαηλί
στις 18 τα χωριά Αχμετλί και Αραπλί
στις 20 το Καϊσλάρ και το Τσιφλίκ
στις 23 το Αξάριο
Στις 25/5 εξάλλου εγκαταλείπει το Αχμετλί και το Αραπλί και στις 28 το Αξάριο, ενώ στις 14/6 ανακαταλαμβάνει το Αχμετλί, κι από τότε εκτελεί διάφορες αποστολές απόκρουσης επιθέσεων, προφυλακής, εξερευνήσεων και αντικαταστάσεων, ενώ στις 4/7/1919 συμμετέχει και στην κατάληψη του Ομερλού.

7ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Μεταφέρεται από τη Ρουμανία στη Σμύρνη στις 30/6/19, κι εκτελεί εκκαθαρίσεις (Μπεστανμί, Τσερελί, Αγιασουλούκ, Τσερκές κιοϊ, Καραδογάν, Ταπάι Ουζουνγί, Ορεινό όγκο Μπολ νταγ ), αποκρούσεις επιθέσεων, καταλήψεις (αυχένα 862) στο Κιούρε, γραμμή Σεμίτ- Μπουτζάκ- Γκιούρτζόβα- Καϊμακτσί, λόφο Σημαίας, υψώματα δυτικά Μπαντεμνίων και αποστολές προφυλακών.

27ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Συγκροτείτε στις 17-29/6/1919 στη Σμύρνη, κι αφού εκτελεί διάφορες αποστολές καταδιώξεων και αναλαμβάνει την υπηρεσία φρουρών της Σμύρνης, αποχωρεί στις 9/5/1920 για την Θεσσαλονίκη.

28ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Συγκεντρώνεται στη Σμύρνη στις 7/7/1919 κι εκτελεί αποστολές φρουρήσεως σιδηροδρομικών γραμμών.

30ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Ανασυγκροτείται στη Θεσσαλονίκη και μεταφέρεται το Νοέμβριο του 1919 στη Σμύρνη, απ' όπου στέλνεται σε διάφορες αποστολές υποστηρίξεως.

31ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Μεταφέρεται από την Θεσσαλονίκη στην Σμύρνη στις 10/2/1920 και αναλαμβάνει την επιτήρηση των εξόδων της πόλεως.

32ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Μεταφέρεται από την Πρέβεζα στην Σμύρνη από Φεβρουάριο μέχρι τα μέσα Μαρτίου του 1920, και είναι συμπληρωματικό.

33ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Ονομασία την οποία παίρνει από τις 7/2/1920 το σύνταγμα Φρουράς Σμύρνης, έχει αποστολές φρουρήσεως.

34ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Μεταφέρεται από τη Ρουμανία στη Σμύρνη στις 25/6/1919 και στη συνέχεια συμμετέχει στην κατάληψη του Ομερλού (3-4/7), των υψωμάτων βόρεια του Καϊμακτσί (8/11), των υψωμάτων δυτικά του Κέλες και του Κεμέρ (17/12), ενώ το 1920 εκτελεί αποστολές εκκαθαρίσεων και προφυλακών.

4ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ
Αποβιβάζεται από τη Ρουμανία στο Ντικελί στις 16/6/1919 και συμμετέχει στην εκκαθάριση της περιοχής ΒΑ Περγάμου, στην καταδίωξη και διάλυση τουρκικών ομάδων πέρα από το Καραγάτς και σε διάφορες αναγνωρίσεις.

5ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ
Μεταφέρεται στην Σμύρνη στις 28/5/1919 και συμμετέχει στην ανακατάληψη της Περγάμου, διαλύσεις τουρκικών συγκεντρώσεων, αναγνωρίσεις κι επιτηρήσεις.

6ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ
Αποβιβάζεται στην Σμύρνη στις 5/5/1919 και στις 7/7 ανακαταλαμβάνει την Πέργαμο, ενώ εκτελεί διάφορες άλλες επιθετικές αποστολές.

8ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΡΗΤΩΝ
Μεταφέρεται στις 10/5/1919 από την Αθήνα στη Σμύρνη και 4 μέρες αργότερα παίρνει μέρος στην κατάληψη του Αϊδινίου.
στις 16/5 καταλαμβάνει τις Κυδωνιές
στις 30/5 την Πέργαμο
στις 31/5 το Ντικελί
στις 2/6 εγκαταλείπει την Πέργαμο και στην συνέχεια εκτελεί αποστολές φρουρήσεως σιδηροδρομικών γραμμών, εκκαθαρίσεων και αναγνωρίσεων

1/38 ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΥΖΩΝΩΝ
Συμμετέχει στην κατάληψη της Σμύρνης (2/5/1919) και μετά καταλαμβάνει:
στις 3-4/5 τα επάκτια πυροβολεία (Βουρλά, δυτικά της Σμύρνης)
στις 7 το Τουρμπαλί
στις 9 το Βαϊνδήριο και το Σιβρί Χισάρ
στις 11 το Αγιασολούκ
στις 12 το Αζιζιέ
στις 17 τα Θείρα
στις 19 το Οδεμήσιο
στις 20 το Αντιζεντέ, Μπιρτζέ, Αλάτσατα και Τσεσμέ
Τον Ιούνιο αναλαμβάνει τη φρούρηση σιδηροδρομικών γραμμών και στις 16-23 του μήνα συμμετέχει στους αγώνες του Αϊδινίου, στην εγκατάλειψη και ανακατάληψη της πόλης και στην καταδίωξη των τούρκων νότια του Μαιάνδρου(προς τη Τζίνα). Μετά απ' αυτά συμμετέχει στην κατάληψη του Ομερλού (4/7) κι εκτελεί αποστολές προφυλακών.

5/42 ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΥΖΩΝΩΝ
Μεταφέρεται από τη Ρουμανία στη Σμύρνη στις 16-19/5/1919 κι αποκρούει τουρκικές επιθέσεις στο Παπαζλί, ενώ συμμετέχει και σ' επιθετικές αποστολές.

1ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΙΠΠΙΚΟΥ
Αποβιβάζεται στη Σμύρνη στις 2/2/1920.

3ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΙΠΠΙΚΟΥ
Μεταφέρεται από το λιμάνι των Ελευθερών στη Σμύρνη στις 18/5/1919, συμμετέχει στην ανακατάληψη της Περγάμου (3-6/6/1919) και του Αχμετλί (14/6), σε διαλύσεις τουρκικών συγκεντρώσεων στις Σάρδεις και Γενί Τσιφτ ενώ εκτελεί ακόμα αποστολές εκκαθαρίσεων, ασφάλειας και επιτήρησης.

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
Συγκροτείται στις 4-21/5/1920 από το Τάγμα Εθελοντών Ποντίων, το 1ο Μεραρχιακό Τάγμα και το 5ο Μεραρχιακό Τάγμα. Μετονομάζεται τον Ιούνιο σε 17ο Σύνταγμα Πεζικού.

Συνολικά, στο τέλος Ιουνίου 1919 υπάρχουν στη Σμύρνη:
39 Τάγματα
48 ορειβατικά Πυροβόλα
24 Πεδινά Πυροβόλα,
700 σπάθες
4 αεροπλάνα
Στα τέλη Ιουλίου 1919 η δύναμη του Α' Σ.Σ. είναι
1.189 αξιωματικοί
34.542 οπλίτες
η δύναμη της ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ είναι:
304 αξιωματικοί
10.375 οπλίτες
η δύναμη της ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ είναι:
302 αξιωματικοί
7.628 οπλίτες

 

Οι αριθμοί αυτοί δείχνουν ότι η δύναμη του ελληνικού στρατού στη Μικρασία το καλοκαίρι του 1919 είναι 1795 αξιωματικοί και 52.545 οπλίτες

 

 

 

 

2 Μαΐου 1919  ο ήλιος της λευτεριάς φωτίζει την θάλασσα του Ερμαίου κόλπου, από ψηλά τα Μαστούσια όρη  που ο θρύλος λέει ότι ήταν δύο αδέλφια που απολιθώθηκαν και έγιναν κορφές μετά την κατάκτηση της πόλης από τους Τούρκους λάμπουν χαμογελούν, όλη η πόλη λάμπει σήμερα….

 

 

7:50 ο σαλπιγκτής του « Πατρίς» σαλπίζει το Ελευθερωτήριο και μέσα σε φρενίτιδα ενθουσιασμού αποβιβάζονται οι εύζωνοι του 1/38, ο πρώτος τσολιάς σκύβει και φιλά το χώμα της ελεύθερης Σμύρνης, αγκαλιές ανοίγουν να υποδεχτούν, δάκρυα, φιλιά, κουνιέται η γη, κτυπούν  οι καμπάνες της Σμύρνης χαρμόσυνα, ο λαός φωνάζει « Ελλάς Ανέστη» και ο Χρυσόστομος , ο άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης γονατίζει με λυγμούς μπροστά στην Λέσχη των Κυνηγών και ευλογεί την σημαία ψάλλοντας « Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», Χιλιάδες λαού ψάλουν « Υπερμάχω στρατηγώ», ο σειρήνες των πλοίων δονούν την ατμόσφαιρα, πλήθος Ελληνικές σημαίες στα χέρια μικρών και μεγάλων, πως ράφτηκαν τόσες σημαίες σε μια νύχτα;  Οι Σμυρνιωτοπούλες ραίνουν με άνθη και ροδόνερο το τάγμα του Τζαβέλα, οι Σμυρνιοί στολίζουν με λουλούδια τα όπλα των τσολιάδων και η φωτογραφία του Βενιζέλου παντού στα χέρια όλων. Αυτή ήταν η Σμύρνη για τον στρατό που κατέβαινε από τα πλοία μια μεγάλη αγκαλιά, και αφού είδαν τον στρατό μας έτρεξαν στο νεκροταφείο όπου εκτυλισσόντουσαν σκηνές που δεν ξαναείδε ανθρώπινο μάτι: Με στεφάνια όπως στην ανάσταση πήγαν στους κεκοιμημένους προγόνους για να αναγγείλουν  το μεγάλο γεγονός « Σήκω πατέρα, ήρθαν…» « Ήρθαν ξυπνήστε…».

 

            Γι’ αυτό τον λαό που παραληρούσε υπήρχε μόνο η Ελλάδα που έστελνε τα παιδιά της να τους ελευθερώσει, όπως την Μακεδονία, την Κρήτη, τα νησιά  και την Ήπειρο, τον ιερό αυτό πόλεμο αργότερα κάποιοι μικρόψυχοι (Γούναρης, Καλούδης ΚΚΕ κα) τον ονόμασαν αποικιακό!!! Και να σκεφτείς ότι σε κάθε πόλη που έμπαινε ο τσολιάς αυτή την συμπεριφορά του επεφύλασσαν οι Μικρασιατές, όχι από υπολογισμό αλλά γιατί έτσι ένοιωθαν, για τον στρατό μας παντού ανοίχτηκε το καλύτερο δωμάτιο για να τον φιλοξενήσει, παντού του προσέφεραν άδολα πολλές φορές και από το στέρημα, ή Μικρά Ασία υποδεχόταν τον ελευθερωτή αδελφό από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, και μετά από λίγο χιλιάδες παιδιά της ανατολής πρόθυμα μπήκαν στις γραμμές αυτού του στρατού για να υπερασπιστούν  την γη των αγίων, μεραρχία Κυδωνιών, μεραρχία Σμύρνης κάθε πόλη και μια μεραρχία και οι άρχοντες ο πλούτος του τόπου άνοιξαν τα κεμέρια τους να ενισχύσουν οικονομικά την προσπάθεια, ένα έθνος ενωμένο μέχρι που η διχόνοια του διχασμού Βενιζελικοί Βασιλικοί μούχλιασαν τον αγέρα σάπισαν τα μυαλά σκλήραναν τα ματιά, αδελφός κατά αδελφού, αλλά τώρα όλα αυτά ήταν μακριά . Τώρα ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΔΕΛΦΙΑ.

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η νηοπομπή που μεταφέρει την Ι Μεραρχία στη Σμύρνη αποπλέει από τις Ελευθερές.

 

 

Και οι Τούρκοι ;

 

            Το τάγμα του Τζαβέλα βαδίζοντας κατά τετράδες μπροστά  από το διοικητήριο και τις φυλακές δέχεται εχθρικά πυρά στις 10:30, δύο εύζωνοι πέφτουν το πλήθος πανικοβάλλεται, μέσα στην σύγχυση ο Τζαβέλας δίνει εντολή για την αντιμετώπιση της εχθρικής ενέδρας, γρήγορα η τουρκική μικροαντίσταση που είχε οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε από τους Ιταλούς, διαλύεται.

 

 

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ

 

 

            Οι Ιταλοί από ημέρες είχαν εκπονήσει σχέδιο εκτεταμένων  ταραχών με σκοπό την ματαίωση της κατάληψης της Σμύρνης από τον Ελληνικό στρατό, το σχέδιο αυτό προέβλεπε, ενέδρες στους δρόμους  πυροβολισμούς από ξενοδοχεία ακόμα και από βάρκες κατά την αποβίβαση του στρατού, διάδοση φημών ότι θα τορπίλιζαν τα Ελληνικά πλοία κλπ έτσι θα δημιουργείτο ένα κλίμα αρνητικό για τους Έλληνες  και θα πρότειναν την διοίκηση της πόλης να την αναλάβουν οι ίδιοι, πράγμα που έκαναν προς τον Άγγλο ναύαρχο Κάλθορπ μόλις γίνηκε το επεισόδιο με το τάγμα Τζαβέλα.

            Οι σποραδικές συμπλοκές που σημειώθηκαν είχαν απολογισμό 22 νεκρούς (20 πολίτες και 2 εύζωνοι ), οι ηρωικοί πρωτομάρτυρες εύζωνοι ήταν οι : Βασίλειος Δάλαρης και Γεώργιος Παπακώστας. Οι Έλληνες απεκατέστησαν γρήγορα την τάξη για όλη την υπόλοιπη ημέρα και προέβησαν σε πολυάριθμες συλλήψεις.

 

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΡΟΣ Ε ΒΕΝΙΖΕΛΟ

 

 

            Ο Λόρδος Κώρζον είπε στον Ε Βενιζέλο «Κύριε Βενιζέλε, ημπορείτε να είσθε  βέβαιος , ότι οσάκις και εις το μέλλον ευρεθήτε εις την ανάγκην να επικαλεσθήτε την αγγλικήν υποστήριξιν υπέρ δικαίας ελληνικής αιτήσεως, θα έχετε αυτήν ανεπιφύλακτον, διότι η Αγγλία δεν θα λησμονήση ποτέ ποιος φίλος υπήρξατε δι αυτήν και με ποιάν πίστιν, εις τον αγώνα τον οποίον διεξήγομεν ωδηγήσατε την χώραν σας παρά το πλευρόν μας» .

            Ο δε πρωθυπουργός Λουδ Τζωρτζ γράφει: «εις την  Αγγλίαν κυβέρνησις δεν είναι ο πρωθυπουργός όπως εις την Ελλάδα….Ιδίως εις την εξωτερικήν πολιτικήν επηρεάζει βαθύτατα η υπηρεσία του υπουργείου των εξωτερικών, αποτελουμένη από ικανούς και έμπειρους διπλωματικούς  υπαλλήλους, κατευθύνουσα πολλάκις αυτόν τούτον τον υπουργόν» .

            Την 6/3/1920 Ο Ουίστον Τσώρτζιλ είπε προς του Ε Βενιζέλο: «Ο Πρωθυπουργός (Τζώρτζ) με επιφόρτησε να σας ίδω , δια να σας ερωτήσω εάν είσθε διατεθειμένος εν περιπτώσει αρνήσεως της Τουρκίας να δεχθεί τους όρους της ειρήνης, ν επιβάλετε στρατιωτικώς τους όρους τούτους δια τα εδάφη δια τα οποία ενδιαφέρεστε εν Θράκη και εν Μικρά Ασία ο πρωθυπουργός επιθυμεί να γνωρίζετε ότι αι πολλαπλαί υποχρεώσεις της Αγγλίας δεν της επιτρέπουν να διαθέση στρατόν της ούτε εις Θράκην , ούτε εις τα τμήματα που σας εδόθησαν εν Μ Ασία» .

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Σμύρνη στις αρχές του 20ου αιώνα, ορώμενη από το ύψωμα Μπαχρή Μπαμπά, νοτίως της πόλης.
1. Ελληνική συνοικία 2. Τουρκική συνοικία 3. Αγία Φωτεινή 4. Άγιος Γεώργιος 5. Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος 6. Σχολείο Χωροφυλακής 7. Διοικητήριο 8. Οι στρατώνες 9. Φυλακές 10. Ο δρόμος προς την Καραντίνα.

 

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ

 

 

             Η μεταβίβαση της πόλης από την τουρκική κατοχή στην Ελληνική διοίκηση ολοκληρώθηκε τις επόμενες μέρες, όλα τα προάστια της πόλης απελευθερώθηκαν και διοικητικά οργανώθηκαν. Στον Μπουρνόβα , το Κορδελιό, το Βουτσά το Σεβδίκιοι και τον Κουκλουτζά αποβιβάστηκε πυροβολικό υπό τον ταγματάρχη Σπ Τραυλό και φρούραρχος Σμύρνης ανέλαβε ο Συνταγματάρχης Χ Τσερούλης.

            Στις 3/5/1919 στην Αγία Φωτεινή ο Άγιος Χρυσόστομος τελεί νεκρώσιμη ακολουθία για τους φονευθέντας ευζώνους και ο ανεξίκακος άγιος επισκέπτεται τους συλληφθέντας Τούρκους για να τους παρηγορήσει, πόσοι άραγε από αυτού θα πάρουν ενεργό μέρος μετά τρία χρόνια στο μαρτύριο του; Φροντίζει μάλιστα να μετατρέψει το μητροπολιτικό μέγαρο σε άσυλο για όσους Τούρκους φοβούνται και θέλουν προστασία, τέλος ο πρώτος που στέλνει συγχαρητήριο τηλεγράφημα είναι ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου «Αληθώς Ανέστη ! Εκκλησία και λαός Σμύρνης …» οι υπόδουλοι καταλαβαίνουν καλύτερα από λευτεριά.

 

 

 

        

Την ίδια ημέρα ο αντιπρόεδρος Ρέπουλης  διεξαγάγει ανακρίσεις για τα επεισόδια και καθησυχάζει Τούρκους προκρίτους και ιερωμένους καθώς και προσωπικότητες των μειονοτήτων, επισκέπτεται σημεία της πόλης προκειμένου να καθησυχάζει φόβους αντεκδικήσεων, σε ένα καφενείο μάλιστα δίνει 25 δραχμές για ένα καφέ αντί δίδραχμο και λέει στον έκπληκτο καφετζή όταν του έφερε τα ρέστα: « Κράτησε τα. Που να φανταστώ πως θα ερχόμουν στην Σμύρνη να πιω καφέ».

Ο λαμπρός αυτός άνθρωπος έμεινε στην πόλη μέχρι την άφιξη του Πολιτικού Συμβούλου των Ελληνικών Δυνάμεων Αρ Στεργιάδη, ο οποίος αποδείχθηκε θηριώδης χριστιανομάχος και σατράπης της Ιωνίας, ο «οφθαλμός της Αγγλίας», σκέψου ότι για τα πιο πάνω επεισόδια που προξένησαν οι Τούρκοι διέταξε να δοθούν αποζημιώσεις για τυχόν υλικές ζημίες σε Τουρκικές περιουσίες και να επιβληθούν σκληρές κυρώσεις στους Έλληνες «υπευθύνους»… ο άνθρωπος αυτός δεν τόλμησε να έρθει στην Ελλάδα μετά το 1922, η Ελλάδα δεν τον ανεχόταν μήτε και μετά τον θάνατό του εκεί στα ξένα έμεινε αυτός ο σκληρός άνθρωπος, πεσκέσι στα αφεντικά του…

 

ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ  ΤΗΣ 1/11/1920

 

 

ΤΟ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΣΦΑΛΜΑ

 

 

 

Ο Ελ Βενιζέλος επέστρεψε στην Ελλάδα  στις 17/8/1920  με το θρυλικό «Αβέρωφ», με νωπά ακόμα τα τραύματα της δολοφονικής απόπειρας. Αμέσως με την άφιξή του δέχθηκε την βίαιη απαίτηση των αντιπάλων του για εκλογές, ο παλαιοκοματισμός θυμήθηκε την δημοκρατία, στις 23/5/1915 ο Βενιζέλος είχε ζητήσει την παράταση της θητείας του λόγω « μήπω αποτερματισθείσης εν πολέμω καταστάσεως» η Βουλή αυτή είχε ονομαστεί από του αντί - βενιζελικούς κοροϊδευτικά «Βουλή των Λαζάρων» διότι την είχε νεκραναστήσει δήθεν ο Βενιζέλος  το 1917, έτσι τώρα η αντί - βενιζελική παράταξη με την υπόδειξη του εξόριστου φίλο - Γερμανού Βασιλέα Κωνσταντίνου θεώρησε ότι με την συνθήκη των Σεβρών περατώθηκε η πολεμική προσπάθεια του έθνους! Στις 10 Σεπτεμβρίου 1920 η Βουλή διαλύθηκε  κάτω από τη   έντονη πίεση της αντιπολίτευσης που τον ονόμαζε «ΤΥΡΑΝΝΟ»  αλλά και από διεθνή πίεση που ζητούσε ανανέωση της λαϊκής εντολής, οι άσπονδοι σύμμαχοι του έλεγαν κάθε τόσο «εσείς ποιόν εκπροσωπείται κύριε Βενιζέλε;» .

   

 

 

Ο πρωθυπουργός των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών, ο άνθρωπος που μετέτρεψε την Ελλάδα από ένα κράτος μικρό και μίζερο  σε μια περιφερειακή δύναμη υπολογίσιμη και δυνατή σε δέκα μόλις χρόνια, είχε κάθε λόγο να ελπίζει σε μια εκλογική νίκη με δεδομένο ότι δεν αρκέστηκε αυτός ο μεγάλος άνδρας μόνο στην πολεμική προσπάθεια αλλά είχε να επιδείξει σπουδαίο  κοινωνικό έργο κυρίως από το 1917 , έτσι προσέφερε μεγάλες μεταρρυθμίσεις όπως:

 

• Ο αγροτικός νόμος για απαλλοτρίωση των τσιφλικιών.
• Νόμος για την αποζημίωση των απολυμένων ιδιωτικών υπαλλήλων.
• Νόμος για την οκτάωρο εργασία.
• Νόμος για τα κατώτατα όρια ηλικίας των εργαζομένων.
• Δια νόμου άδεια τοκετού κλπ

 

Την 14 Σεπτεμβρίου 1920, την ημέρα του σταυρού, στο Στάδιο γιορτάστηκε η νίκη, όπως γιορτάζονταν  και στην Βασιλεύουσα πριν πολλούς αιώνες ο θρίαμβος των Βυζαντινών στρατευμάτων. Την ημέρα εκείνη λοιπόν μεταβλήθηκε ο νικηφόρος στρατός μας σε  κομματικό ψηφοφόρο!

Την 17 Σεπτεμβρίου ο Βασιλιάς Αλέξανδρος τραυματίστηκε από μια μαϊμού και στις 12 Οκτωβρίου πέθανε μετά από γενική μόλυνση ο πιο αγαπητός Βασιλιάς της δυναστείας, μία κάπως περίεργη σύμπτωση ο θάνατός του την κρίσιμη αυτή στιγμή .

 

 

 

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

 

Ο Αλέξανδρος ανάλαβε τα καθήκοντά του με την πεποίθηση ότι εκτελούσε χρέη τοποτηρητή του θρόνου, και ότι η προσωρινή ηγεμονία του θα έληγε με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την επιστροφή του πατέρα του, καθώς ο Κωνσταντίνος δεν υπέβαλε την παραίτησή του όταν αποχώρησε από την Ελλάδα.

Νυμφεύθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1919 την Ασπασία Μάνου, κόρη του συνταγματάρχη της Χωροφυλακής Πέτρου Μάνου, με μοργανατικό γάμο. Απέκτησαν μία κόρη, την Αλεξάνδρα, την οποία ο Αλέξανδρος δεν πρόλαβε να γνωρίσει, καθώς γεννήθηκε περίπου πέντε μήνες μετά το θάνατό του, στις 25 Μαρτίου 1921.

 

Η σύντομη βασιλεία του ήταν υποδειγματική. Κινούμενος μέσα στα συνταγματικά πλαίσια των καθηκόντων του, απόφυγε να  αναμιχθεί στην ενεργό πολιτική, παρά τις πιέσεις του εξόριστου στην Ελβετία Κωνσταντίνου. Αντιλαμβανόμενος τη ζημία που θα επέφερε στα εθνικά συμφέροντα η πιθανή αναζωπύρωση του εθνικού διχασμού, αλλά και τον ουσιαστικό κίνδυνο που διέτρεχε ο βασιλικός θεσμός, στήριξε όλες τις κοινοβουλευτικές αποφάσεις και τις επιλογές του Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου. Το γεγονός αυτό, καθώς και το ότι ήταν ο μοναδικός μονάρχης που πήρε Ελληνίδα σύζυγο, των κατέταξε ως τον πλέον συμπαθή, στη μνήμη του λαού, από τους Βασιλείς του σύγχρονου ελληνικού κράτους.

Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του η Ελλάδα πήρε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Με το τέλος του και ύστερα από την υπογραφή της Συνθήκης του Νεϊγύ, παραχωρήθηκε στην Ελλάδα η ανατολική Μακεδονία και η δυτική Θράκη από τη Βουλγαρία, ενώ με την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, ένα χρόνο αργότερα, προσαρτήθηκε η ανατολική Θράκη, με εξαίρεση την Κωνσταντινούπολη, και η περιοχή της Σμύρνης, από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Πέθανε ξαφνικά, στις 12 Οκτωβρίου 1920 από σηψαιμία, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ο θάνατος του αποδόθηκε σε δάγκωμα από έναν από τους δύο μακκάκους που είχε για κατοικίδια. Όπως δε ανέφερε  το ιατρικό ανακοινωθέν «μετά βραχείαν αγωνίαν καθ΄ ήν  κατελήφθη υπό σπασμωδικών κινήσεων του  προσώπου εξέπνευσε περί ώραν 4^η  και 12 λεπτά  μετά μεσημβρίαν» .

Προς τιμήν του, η πόλη Δεδέαγατς της Θράκης, μετονομάστηκε το 1919 σε Αλεξανδρούπολη.

Οι Έλληνες θρήνησαν τον απλό, ταπεινό και πατριώτη Βασιλιά , δες τι γράφει ο «Κόσμος» της Σμύρνης  «….από τα μαγευτικά ακρογιάλια της Μικράς Ασίας, από την γη της Πανόρμου, όπου αντηχούν ακόμη οι ζητωκραυγές ενός παραληρούντος από ενθουσιασμόν πλήθους, πρώτην φοράν αντικρύζοντος εν μέσω αυτού  το φαιδρόν και γελαστόν πρόσωπον του Βασιλέως, βουβό υψώνεται το μοιρολόι των απελευθερωθέντων Ελλήνων προς τους ελληνικούς  ουρανούς ….»  .

 

 

ΑΘΛΙΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

Η ενωμένη αντιπολίτευση ξεκίνησε την προεκλογική περίοδο  με κατευθυντήριους άξονες το ΨΕΜΑ, την ΔΗΜΑΓΩΓΙΑ, την ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΝΙΚΗ   ΕΝΑΝΤΙ ΟΠΟΙΑΣ ΘΥΣΙΑΣ. Στην πραγματικότητα δύο ήταν οι αντίπαλοι ο Βενιζέλος και ο Κωνσταντίνος και η παράταξη της δυναστείας ήθελε να ξεμπλέξει  με τον Βενιζέλο αδιαφορώντας για την Ελλάδα. Παραθέτω μικρό δείγμα των ενεργειών της σ΄ αυτές τις εκλογές :

v Στο βήμα της Βουλής ξεσκίζονται από τον Βουλευτή Κουμουνδούρο οι χάρτες της Μεγάλης Ελλάδος!

v Κάποιοι Βουλευταί ωρύονται στην Βουλή  «δεν τα θέλομε» εννοούσαν την Ιωνία).

v Ο Βουλευτής Μεσσηνίας Μοσχούλας έλεγε προς τους ψηφοφόρους του: «και που μεγάλωσε η Ελλάδα, μεγάλωσε εσένα το χωράφι σου;».

v Η εφημερίδα Καθημερινή της 26 Οκτωβρίου 1920  αναφέρει τα πιο κάτω συνθήματα :

            Ζήτω ο Κωνσταντίνος                                              

            Ζήτω  ο κουμπάρος

            Ζήτω ο βασιλιάς μας

            Ζήτω το Λιόπεσι

            Ζήτω το Μενίδι

(Δεν υπήρχε νεοαπελευθερωμένη Θράκη και μαχόμενη Μικρά Ασία , υπήρχε Λιόπεσι και Μενίδι και Κωνσταντίνος!)

v Ο Γούναρης  δαπανούσε ώρες για να εκφωνεί φιλιππικούς κατά του Βενιζέλου και ούτε λέξη για τους θριάμβους 10 ετών του Βενιζέλου.

v Η Καθημερινή στο κύριο άρθρο της στις 27/10/1920  παρουσιάζει τον ρόλο του Βενιζέλου, τον θεωρεί υπαίτιο και τον κατηγορεί ότι έβαλε την Ελλάδα στον πόλεμο, χωρίς κανένα αντάλλαγμα!!!!

v Ο Ιωάννης Ευταξίας και ο Γεώργιος Πωπ σε αγορεύσεις τους στην Βουλή  καυτηρίασαν την διοικητική έκφραση της Βενιζελικής παράταξης , αλλά προς τιμή τους (και ήταν οι μόνοι) εγκωμίασαν τις εθνικές επιτυχίες.

v Στο μέτωπο οι στρατιώτες διάβαζαν αντί - Βενιζελικές εφημερίδες και οι Βασιλικοί αξιωματικοί έκαναν προεκλογικές συγκεντρώσεις στους στρατιώτες τους!!! Πήγε και επιτροπή της αντιπολίτευσης στο μέτωπο με πρόεδρο τον Μανουσόπουλο και το Πετμεζά , οι Μικρασιάτες μόλις αποβιβάστηκαν από το πλοίο την αποδοκίμασε και τότε ο ύπατος αρμοστής ο κατάπτυστος  Στεργιάδης επέβαλε την τάξη!!!

v Στο στράτευμα αλλά και στον λαό έπεσε το σύνθημα «οίκαδε», δηλαδή επιστροφή του στρατού από το μέτωπο, ναι είπαν «θα φέρουμε πίσω τα παιδιά σας», αντιλαμβάνεσαι την φουκαριάρα μάνα που είχε γιό στον πόλεμο επί δέκα χρόνια τι σήμαινε αυτό;  Φαντάζεσαι για τον χαροκαμένο και γέρο αγρότη που έλειπαν οι γιοί του στο στρατό και μόνος του χωρίς ζώα (επιταγμένα στο στρατό και αυτά) ζευγάριζε και όργωνε τι σήμαινε αυτό;  Ναι οι προδότες και αυτό χρησιμοποίησαν.

v Οι Κομμουνιστές  συμμάχησαν με τους Βασιλικούς, έτσι εκλέχτηκαν κομμουνιστές όπως ο Σιδέρης και ο Εβραίος Κουριέλ με ψήφους των Λαϊκών και αντιστρόφως. 

 

Αντιλαμβάνεσαι τώρα για τι πλύση εγκεφάλου έγινε στους πληθυσμούς της παλαιάς Ελλάδος που είχαν μάθει να ζουν με Βασιλιάδες και κομματάρχες, στην μίζερη Ελλάδα της Μελούνας με το κακομοίρικο σύνθημα «Η Ελλάς είναι μικρά πλην έντιμος».

 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ

 

 

            Και οι ξένοι τι έκαναν; Όλοι τάχτηκαν με το στρατόπεδο των αντί – Βενιζελικών :

ü  Οι αλλοεθνείς υπήκοοι (Βούλγαροι, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι ) όλοι με τον Κωνσταντίνο.

ü  Ο Κεμάλ  υποστήριζε την απομάκρυνση του Βενιζέλου. Κεμαλικές εφημερίδες στόλιζαν τις σελίδες τους με φωτογραφίες του Γούναρη, του Ράλλη, του Στράτου κ α . Ένα μικρό δείγμα της Κεμαλικής αρθρογραφίας από την εφημερίδα «Ίλερη»  στις 22/ 9/1920  «… Παρά τα λεγόμενα υπό των Βενιζελικών δεν παραχωρήθηκε ακόμα εις τους αντιπολιτευόμενους ελευθερία ενεργείας κατά τας παρούσας εκλογάς. Μετ΄ αγωνίας αναμένεται να γνωσθή 1^ον) Αν το Ελληνικόν Έθνος επιδοκιμάζει την γνωστή κατακτητική τακτική του Βενιζέλου, 2^ον) αν η άποψις ότι δεν είναι δυνατή η περιφρούρηση εις το μέλλον των εις βάρος άλλων επεκταθέντων ορίων της Ελλάδος συνταυτίζεται προς τας σκέψεις του Ελληνικού λαού. Αι εκλογαί θα αποδείξουν ποίαν πολιτική ζητεί ο λαός της Ελλάδος απέναντί μας ….». Τα άρθρο τα λέει όλα. Η επίσημη εφημερίδα του Κεμάλ  στην Άγκυρα στις 28/10/1920 γράφει:  «Αι Ελληνικαί εκλογαί θα κρίνουν την τύχη του Μικρασιατικού πολέμου, πτώσις δε του Βενιζέλου σημαίνει και πτώσιν της Ελλάδος εις την Μικράν Ασίαν…» Αυτό λοιπόν που έβλεπε ο Κεμάλ, στην παλαιά Ελλάδα  ούτε που το λάμβαναν υπ΄ όψη τους ή μήπως  δεν τους ενδιέφερε η Ελλάδα παρά οι υπουργικοί θώκοι  και τα συμφέροντα του θρόνου;

ü  Γάλλοι, Άγγλοι, Σοβιετικοί και κυρίως Ιταλοί  με αγωνία ελπίζανε την νίκη του Κωνσταντίνου για να μας εγκαταλείψουν και προς τούτο έστελναν ειδοποιήσεις προς τον Ελληνικό λαό που όμως οι πολιτικάντηδες απέκρυβαν τεχνηέντως.

 

ΟΙ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΟΙ

 

Ήταν αδύνατον να πιστεύει η παράταξη των Φιλελευθέρων ότι μετά τα όσα πέτυχαν κατά την περίοδο που κυβέρνησαν θα υπήρχε λαός που δεν θα τους επιβράβευε.  Ευφορία  για θρίαμβο όταν οι ψεύτες, οι δολοπλόκοι. οι αδίστακτοι, οι λασπολόγοι, οι ασυνείδητοι  ετοίμαζαν την καταστροφή της πατρίδας. Όλοι όχι  κάποιοι έβλεπαν  πχ ο  Κ Ζαβιτσιανός αποχωρεί από το κόμμα των φιλελευθέρων  διότι βλέποντας  και ανησυχώντας για την έκβαση των εκλογών είχε προτείνει : Να γίνει ιδιαίτερη εκλογική περιφέρεια η Αθήνα και ο Πειραιάς  και χωριστή η Αττικοβοιωτία.

            Η πεποίθηση της νίκης για τον Βενιζέλο προερχόταν από τις μεγάλες και ενθουσιώδεις συγκεντρώσεις που  γινόντουσαν όπου πήγαινε, οι επιτελείς του ο Μ Ρέπουλης, όλοι οι Βουλευτές του και οι Υπουργοί του είχαν απόλυτη πεποίθηση στην νίκη.

Ο Βενιζέλος  σαν πατέρας του έθνους, ζώντας μεγάλο διάστημα στο εξωτερικό, υπερασπιζόμενος τα δίκαια της πατρίδας, αιχμάλωτος του μεγάλου οράματος που του είχε γίνει ψύχωση, είχε χάσει σαν πολιτικός την αίσθηση της Ελληνικής πραγματικότητας. Έτσι έκανε εκλογές για να τις χάσει εν τη απλότητα του. Αργότερα κάτω από το βάρος της εθνικής συμφοράς αμετανόητα οι υπεύθυνοι  εμπαθείς Βασιλικοί θα ισχυριστούν ότι δόλια  έχασε ο Βενιζέλος τις εκλογές « ….Το ότι δια της πτώσεως του κυρίου Βενιζέλου θα μετατοπίζετο αι ευθύναι της κατά τον ένα ή τον άλλον τρόπον λύσεως του Μικρασιατικού Ζητήματος επί των διαδόχων του….» αυτά από αυτούς που λύσαξαν να διώξουν τους Φιλελευθέρους….

 

ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

 

 

 Απέτυχε και ο Βενιζέλος! Ούτε ο ίδιος δεν εξελέγη!

 

Εν τούτοις, λόγω του εκλογικού συστήματος, οι Φιλελεύθεροι, των οποίων οι ψήφοι, όπως θα δούμε παρακάτω, ήταν περισσότερο συγκεντρωμένες σε ορισμένες περιφέρειες, επί 369 βουλευτικών εδρών, κέρδισαν (όπως σημειώνει ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου στο έργο του «Δημοκρατία και Εκλογικό Σύστημα») μόνο 118, δηλαδή το ένα τρίτο περίπου, το οποίο, μάλιστα, περιορίσθηκε μετά τις ακυρώσεις εκλογών και τις αποσκιρτήσεις Μουσουλμάνων, στο ένα τέταρτο περίπου του όλου αριθμού των βουλευτών. Στην Παλαιά Ελλάδα, δηλαδή την προ του 1912, η Ηνωμένη Αντιπολίτευσις έλαβε συνολικά 255.437 ψήφους και εξέλεξε 177 βουλευτές, οι Φιλελεύθεροι έλαβαν συνολικά 172.717 και δεν κατόρθωσαν να εκλέξουν παρά μόνο επτά βουλευτές, και αυτούς στις μικρές περιφέρειες Ύδρας, Σπετσών και Άρτας. Στις μεγάλες περιφέρειες αποκλείσθηκαν εντελώς οι Φιλελεύθεροι από οποιαδήποτε αντιπροσώπευση, παρ’ όλη τη μεγάλη δύναμη που έδειξαν ότι είχαν. Στην Αττική, για παράδειγμα, η Ηνωμένη Αντιπολίτευσις συγκέντρωσε 46.535 ψήφους και πήρε και τις 22 βουλευτικές έδρες, δηλαδή κάθε 2.128 οπαδοί της εξέλεξαν και ανά έναν φίλο τους βουλευτή. Απεναντίας, οι 36.180 Φιλελεύθεροι της Αττικής δεν εξέλεξαν κανέναν. Μεταξύ των άλλων απέτυχε ―προς αιώνιο όνειδος του ελληνικού λαού― και ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος είχε επιλέξει να εκτεθεί στον νομό Αττικής και έλαβε 39.879 ψήφους. Στην Αχαΐα και στην Ήλιδα σχετικά μικρή πλειοψηφία έδωσε απόλυτη νίκη στους υποψήφιους της Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως. Κάθε 1.369 ψηφοφόροι της εξέλεξαν ανά έναν βουλευτή, ενώ 18.485 Φιλελεύθεροι ψηφοφόροι αποκλείσθηκαν εντελώς από οποιαδήποτε αντιπροσώπευση στη Βουλή. Με τον τρόπο αυτό, χάρη στο πλειοψηφικό σύστημα εκλογής, η μειοψηφία του λαού εισήλθε στη Βουλή ως πλειοψηφία και ρύθμισε την πολιτική του Κράτους, αντίθετα προς τη θέληση της πλειοψηφίας, για να καταλήξει στη μεγάλη εθνική συμφορά.

Έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς τις εκλογές του 1920 στις λεπτομέρειές τους. Το πρώτο, που παρατηρεί είναι ότι στην Ύδρα και στη Θράκη ήταν τόση η παμψηφία των Φιλελευθέρων, ώστε η Ηνωμένη Αντιπολίτευσις δεν παρουσίασε κανέναν υποψήφιο. Κατά τα άλλα, οι ψήφοι κατανεμήθηκαν ως εξής στις εκλογικές περιφέρειες της χώρας:

 

ΠΙΝΑΞ ΕΜΦΑΙΝΩΝ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΕΠΙ ΤΗ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 1ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1920

 

Ο Πίνακας αυτός είναι εύγλωττος: Στην Ύδρα, όπως και στις περιοχές της Θράκης (Αδριανούπολης ―ναι, Αδριανούπολης, γιατί η Αδριανούπολη, χάρη στην πολιτική του Βενιζέλου, αποτελούσε τότε μέρος της Ελλάδος―, Έβρου, Καλλίπολης, Ραιδεστού, Ροδόπης, Σαράντα Εκκλησιών), δηλαδή στις μόλις απελευθερωθείσες περιοχές, όπου το πατριωτικό αίσθημα ήταν ιδιαιτέρως υψηλό, η Ηνωμένη Αντιπολίτευσις, (δηλαδή οι οπαδοί της «μικράς και εντίμου Ελλάδος») δεν βρήκε καν υποψήφιους για να εκθέσει. Επίσης οι Φιλελεύθεροι πλειοψήφησαν στις περιοχές Άρτης, Δράμας, Ηρακλείου, Ιωαννίνων, Λασηθίου, Λέσβου, Πρεβέζης, Ρεθύμνου, Χανίων, Χίου, Σπετσών, δηλαδή, εν συνόλω, μαζί με τη Θράκη και την Ύδρα σε 18 από τις 40 εκλογικές περιφέρειες της χώρας, δηλαδή στο 45%. Πήραν, όπως είπαμε, 375.803 ψήφους σε όλη την Ελλάδα έναντι 368.678 της Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως, δηλαδή 7.125 περισσότερες ψήφους. Και όμως, εξέλεξαν μόνο 118 βουλευτές, έναντι 251 της Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως, δηλαδή σχεδόν το 32% του συνόλου, το οποίο περιορίσθηκε, όπως είπαμε, σε 25% περίπου, μετά ορισμένες ακυρώσεις εκλογών και αποσκιρτήσεις Μουσουλμάνων βουλευτών από τους Φιλελευθέρους προς την Ηνωμένη Αντιπολίτευσι, που έγινε πλέον κυβέρνηση της χώρας. Και είναι χαρακτηριστικό, ότι τον Βενιζέλο ψήφισαν κυρίως οι απελευθερωθείσες περιοχές, δηλαδή η Θράκη, η Κρήτη, το νησιά του Αιγαίου, η Δράμα, η Ήπειρος, αλλά και τα νησιά της Ύδρας και των Σπετσών. Όταν, το βράδυ των εκλογών, ο Βενιζέλος έμαθε ότι η Ήπειρος (νομοί Ιωαννίνων και Άρτης) του έδινε άνετη πλειοψηφία (11.536 έναντι 7.282 στα Ιωάννινα και 3.605 έναντι 2.989 της Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως στην Άρτα) συγκινήθηκε και είπε: «Οι Ηπειρώται! Οι αιώνιοι Έλληνες!». Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της Θεσσαλονίκης, όπου σημειώθηκε συντριπτική νίκη της Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως με 23.375 ψήφους έναντι μόλις 14.580 του Βενιζέλου, ο λόγος είναι ότι σύσσωμοι οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης, που αποτελούσαν τότε πολυάριθμη και ανθούσα κοινότητα, ψήφισαν εναντίον του. Ο λόγος είναι ότι προτιμούσαν να ζουν υπό το Οθωμανικό Κράτος, παρά υπό το Ελληνικό και είχαν πολύ δυσαρεστηθεί που ο Βενιζέλος απελευθέρωσε τη Μακεδονία και ειδικά τη Θεσσαλονίκη και έκαναν ό,τι μπορούσαν για την ανατροπή του.

Η λεγόμενη «Παλαιά Ελλάς», η προ του 1912, ψήφισε την Ηνωμένη Αντιπολίτευσι και έγινε αιτία της εκλογικής νίκης της. Τυφλωμένοι από το κομματικό πάθος οι Παλαιοελλαδίτες, ανέτρεψαν τον δημιουργό της Μεγάλης Ελλάδος, χωρίς ν’ αναλογίζονται τις συνέπειες. Γιατί είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς, ότι διακατέχονταν από διακαή πόθο να υποδεχθούν ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες, πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, που τους έφεραν στην Ελλάδα, πεινασμένους και ρακένδυτους, με την ψήφο τους!

   

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΕΣ

 

Όλοι πανηγύρισαν εκείνη την ημέρα: Στην Αθήνα  όπως γράφει η Π Δέλτα στο ημερολόγιό της  « σ΄ ένα ξεχείλισμα πρωτοφανούς προστυχιάς και εκβαχισμού». Φώναζε στους δρόμους ο όχλος «Δεν τα θέλομε» με ποιο δικαίωμα;  Οι Εβραίοι τραγουδούσαν «Ελιά και Κώτσο Βασιλιά»,  οι ανεγκέφαλοι  χλεύαζαν «Βενιζελικό πράμα, φαλιμέντο πράμα»,  Τα χωριά της Αττικής και της Βοιωτίας συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα με πίπιζες, νταούλια, ζουρνάδες και κλαρίνα και ξεφάντωναν «Ζήτω ο κουμπάρος»,  εξεδόθηκε νομολογία  «ο φονεύων Βενιζελικό δεν φονεύει άνθρωπο», ακούγονται φίλο – Γερμανικά συνθήματα, όταν οι σύμμαχοι φρίκαραν με κάθε τι Γερμανικό και όταν η Ελλάδα πολεμούσε τον Κεμάλ!!!!  Στη Σμύρνη Πελοποννήσιοι στρατιώτες κάνουν διαδήλωση υπέρ του Κωνσταντίνου. Πανηγυρίζουν και οι Τούρκοι, φωταγωγούν τα τζαμιά τους, οι μουφτήδες μοιράζουν καραμέλες, οι Κεμαλικοί αναθαρρούν, ανακουφίζονται οι Οσμανλήδες που αν νικούσε ο Βενιζέλος έχαναν την Κωνσταντινούπολη.

Θρηνούν όμως οι Ίωνες, οι Αιολείς και σιγοψιθυρίζουν : « Και πώς να κλείσω μάτι πια, που σαι Λευτέρη μακριά, από τη Σμύρνη τη χρυσή, που τη λευτέρωσες εσύ…» .

Θρηνούν οι μπαρουτοκαπνισμένοι αξιωματικοί του μετώπου και ετοιμάζουν την «Δημοκρατική Άμυνα».

Θρηνεί κάθε σκεπτόμενος Έλληνας, δες τι γράφει εκείνες τις μαύρες ώρες η Πηνελόπη Δέλτα:

 

 

Τρίτη, 3 Νοεμβρίου 1920

 

Οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου έριξαν το Βενιζέλο. Η Ελλάδα όλη φόρεσε την άγκυρα, φώναξε «Ζήτω ο Βενιζέλος» και ψήφισε μαύρο...

Πήγαμε να τον δούμε. Ίσιος, αλύγιστος, έστεκε σα δέντρο που το δέρνει η φουρτούνα και που δε λυγά. Ήταν όλοι συντριμμένοι...

Μας είδε ο Βενιζέλος και πετάχθηκε απάνω, και ήλθε να μας χαιρετίσει με το συνηθισμένο γρήγορο βήμα του, με τη συνηθισμένη ζωηρή φωνή του. Στα συγκινημένα λόγια του Στεφάνου, αποκρίθηκε διακόβοντάς τον:

-«Όχι, όχι, δε θέλω ούτε επί μια στιγμή να φανταστείτε πως φεύγω επειδή δείλιασα! Ελάτε μέσα, και είμαι έτοιμος να συζητήσω τη γνώμη σας, να σας αποδείξω πως είναι ανάγκη, πως πρέπει να φύγω, για χατήρι αυτού του δυστυχισμένου τόπου».

Και στην τραπεζαρία όπου μας πήγε, κάθησε σε ένα καρεκλάκι και με τη συνηθισμένη του ευφράδεια, αλύγιστος και απτόητος, θλιμμένος ως την ψυχή, συντριμμένος, αλλ' όχι δαμασμένος μας μίλησε.

-«Επλανήθηκα», μας είπε. «Ενόμιζα πως αλήθεια είχα το λαό μαζί μου, πως στο μεγάλο αυτό έργο που γίνηκε, με ακολουθούσε ο λαός. Επλανήθηκα ο λαός κουράστηκε, βαρέθηκε. Δεν κακίζω το λαό, του ζήτησα θυσίες μεγαλύτερες από τις δυνάμεις του. Εγώ δεν υπολόγισα καλά τις δυνάμεις του, τον παρέσυρα σε έργο πολύ βαρύ.

Είμαι συντριμμένος, δεν έχω πια δυνάμεις ν' αντιπαλαίσω' είχα σχηματίσει τ' όνειρο πως ο ελληνικός λαός μ' ακολουθεί στην κατάκτηση των ελληνικών μερών' μα ο ελληνικός λαός δε μ' ακολουθεί' πήγε διά της βίας... Του πήρα το παιδί του για πολλά χρόνια' δεν αντέχει πια στις θυσίες ο κουρασμένος λαός. Και δεν είναι αυτό το χειρότερο' το χειρότερο είναι που ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται. Προ 30 ετών υπήρχε ακόμη η Μεγάλη Ιδέα' τότε ακόμα ο κόσμος θα δέχουνταν τις μεγάλες θυσίες για τη Μεγάλη Πατρίδα. Σήμερα πια την παράτησε τη Μεγάλη Ιδέα. Το ξέρω πως η Ελλάδα κακοδιοικήθηκε' μα τους είπα πως τώρα που τελειώνουν τα εξωτερικά προβλήματα, θα στρέψω στα εσωτερικά. Το ξέρουν πως ποτέ δεν είπα ένα πράμα και δεν το έκανα' πίστευα πως θα μου δώσουν δυο μήνες για να κάνω και την εσωτερική αναδιοργάνωση. Μα δε με πίστωσαν με δυο μήνες, δε με πίστεψαν' ή δεν τους ενδιέφερε αρκετά το εξωτερικό ζήτημα ώστε να δεχθούν την προσωρινή κακή διοίκηση. Δεν τους μέλει' δεν καταλαβαίνουν οι αντίθετοι τι θα πει Σμύρνη! Ακούν Σμύρνη και σου λεν Σύρα, Μύκονος, και το βλέπουν ένα πράμα. Δε βλέπουν, δε βλέπουν τη σημασία της! Δε νιώθουν τι θα πει η κατάκτηση της Μικρασίας! Αυτό του είπαν μερικοί, «Μικρή Ελλάδα, αλλά τίμια», αυτό που έκανε ο Κουμουνδούρος, που έσχισε το χάρτη της Μεγάλης Ελλάδας, δεν ήταν λόγια, σκέψεις, καμώματα ενός ή δύο απάτριδων' είναι η ψυχολογία του λαού ολόκληρου. Δε ζητά μεγάλα όνειρα που να τα πραγματοποιήσει. Ζητά το σπίτι του να καλοδιοικείται, το παιδί του να γυρίσει πίσω, να φύγει από το στρατό.

Και ξέρετε; Έχω ταραγμένη τη συνείδηση' φέρω βαρειά ευθύνη απέναντι της ιστορίας, γιατί το μεγάλο αυτό έργο που επιδίωξα, χρειαζόταν μεγάλες θυσίες, περισσότερες, βαρύτερες από όσες μπορούσε να σηκώσει ο ελληνικός λαός. Δεν υπολόγισα σωστά, του παραφόρτωσα τους ώμους. Δε φταίγει ο λαός, φταίγω εγώ που δεν υπολόγισα σωστά ως πού παν οι δυνάμεις του και η αντοχή του. Και φέρω βαρειά την ευθύνη, γιατί ενώ τώρα τρέχει τον κίνδυνο να χάσει τα κερδισμένα αποτελέσματα, οι θυσίες θα μείνουν.

Φεύγω όχι επειδή δειλιάζω' αλλά, όπως το είπα και πριν γίνουν οι εκλογές, αν με καταψηφίσει ο λαός, θα φύγω και θα αποσυρθώ από τον πολιτικό βίο. Είμαι συντριμμένος. Ο ελληνικός λαός κατεψήφισε την πολιτική μου. Ολόκληρη ιδεολογία κατακρημνίζεται, δεν έχω πια λόγο υπάρξεως εδώ, η διαμονή μου μόνο που θα δυσκολέψει το έργο της νέας Κυβερνήσεως. Και πρέπει να είναι ελευθέρα εντελώς για το δυσχερέστατο έργο της».

Τα είπε όλα ο Λευτεράκης τι να πει άλλο κανεις;

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ  ΑΡΧΗΓΟΣ του Ελληνικού Στρατού από το 1918 και στη συνέχεια αρχιστράτηγος της Στρατιάς της Μικράς Ασίας έως τον Νοέμβριο του 1920. Συνδύαζε τον ικανό στρατιωτικό ηγέτη, τον διορατικό πολιτικό, τον άνθρωπο που εμπνέει με το ίδιο το παράδειγμά του.

 

 

Η ΕΚΘΕΜΕΛΙΩΣΗ

 

 

  Από την πρώτη στιγμή αρχίζουν οι διωγμοί για την «αντιμετώπιση πάντα εσωτερικού εχθρού», ναι σε καιρό πολέμου αντικαθίσταται όλη η στρατιωτική ηγεσία!!!!

7/11 Αντικαθίσταται ο αρχιστράτηγος Λεωνίδας Παρασκευόπουλος, ο υποδειγματικός στρατιώτης των θριάμβων με τον  Αναστάσιο Παπούλα.

 

Αντικαθίστανται οι : Θ Πάγκαλος  (καλύτερος επιτελάρχης της νεότερης ιστορίας), ο Οθωναίος , Χατζημιχάλης, Αλ Μαζαράκης, ο σωματάρχης Κ Νίδερ, Λ Σακελλαροπουλο, Π Μαυρομιχάλη, Δ Ιωάννου, 7 μέραρχοι, πολλοί διοικητές συνταγμάτων και επαναφέρονται 1599 απότακτοι απειροπόλεμοι αξιωματικοί, μετατίθενται εκατοντάδες αξιωματικοί, πολλοί φεύγουν και κρύβονται με κριμένα διακριτικά όπως ο Μαζαράκης, ο Ζυμβρακάκης, ο Γ Κονδύλης, Ν Ζέρβας, κα  (δεχθήκαν όλοι δολοφονικές επιθέσεις!) . Συλλαμβάνεται το 8^ο σύνταγμα Κρητών αφού εκτροχιάσθηκε η αμαξοστοιχία που την μετέφερε στην Σμύρνη. Και ο δύσμοιρος Παπούλας (βασιλόφρωνας πατριώτης ) βλέποντας  ποιοι επανήλθαν στο στράτευμα γράφει : « επιζήμια στοιχεία που επανήλθον ως ει ενεργείτο ανάστασις νεκρών» . Μέχρι και τις ονομασίες των στρατιωτικών τμημάτων άλλαξαν  για να εξορκιστεί το παρελθόν, δες τι γράφει ο αντί  - Βενιζελικός Ραγκαβής «Πλείστοι των εξ αποτάξεως αξιωματικών αν και υστερούν λόγω τριετούς παραμονής μακράν του στρατεύματος, δεν επιδιώκουν να συμπληρώσουν τας γνώσεις τους αλλά ασχολούνται με την παρακολούθηση των αντιθέτων φρονημάτων συναδέλφων τους….Η δε σύγκρισις της επαγγελματικής αξίας των εξ αποτάξεως και βενιζελικών αξιωματικών , γενομένη ασυναισθήτως, παρέχει την εντύπωσιν μειώσεως της μαχητικότητος του Στρατεύματος»!!!!!

 

 

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

 

 

Οι νικητές των εκλογών πραγματοποιούν διάτρητο δημοψήφισμα την 22/11/1920  για την επάνοδο του Κωνσταντίνου :

ΝΑΙ :  999.960 δηλαδή όλοι ο Βενιζελικοί ψήφισαν υπέρ της επανόδου του Βασιλιά και οι ψηφοφόροι σε 22 ημέρες αυξήθηκαν κατά 33% !!!!

6/12/1920 επέστρεψε ο Κωνσταντίνος  και ο όχλος φώναζε « έτσι θέλαμε και τον εφέραμε».

Στην Αθήνα η κυβέρνηση πραγματοποιεί εκκαθαρίσεις στην δημόσια διοίκηση και πραγματοποιεί παρελάσεις και γιορτές!!!

 

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

 

 

Στις 21/11/1920 οι πρέσβεις των συμμάχων γνωστοποιούν την απόφαση τους για διακοπή κάθε οικονομικής υποστηρίξεως σε περίπτωση επανόδου του Κωνσταντίνου.

Στις 19/11/1920  ο Κεμάλ κλείνει το ανατολικό μέτωπο με την συνθήκη Αλεξανδρόπολ και διαμελίζει την Αρμενία με τους Μπολσεβίκους, έτσι αρχίζουν στενή συνεργασία

Ο Ουίστον Τσώρτσιλ (υπουργός πολέμου) ζητά αναθεώρηση της συνθήκης των Σεβρών.

 

ΜΑΚΙΑΒΕΛΙΣΜΟΣ

Στις 23/12/1920  μόλις 53 ημέρες από τις εκλογές ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος κήρυσσε την έναρξη των εργασιών της νέας Βουλής  και τόνιζε σαν να μη είχε προηγηθεί τίποτα ότι η Ελλάς είναι αφοσιωμένη στους Συμμάχους (που δεν θέλανε να μας ακούσουν) και την απόφαση να προασπίσουμε τους χριστιανούς της Μικράς Ασίας  (δηλαδή συνέχιση του πολέμου )  και το «οίκαδε» τι έγινε ; ‘Όσο αφορά την αγάπη που έτρεφε η δυναστεία για τους Μικρασιάτες σου παραθέτω τι έλεγε για αυτούς ο πρίγκιπας Ανδρέας :

 

«Απόσπασμα επιστολής του Πρίγκηπα Ανδρέα προς τον Ιωάννη Μεταξά

(Ι. Μεταξά, Ημερολόγιο, Παράρτημα 1921-1922, σ. 757-60):

 

Απαίσιοι πραγματικώς είναι οι εδώ Έλληνες, εκτός ελαχίστων. Επικρατεί Βενιζελισμός ογκώδης και κατά την l5ην Δεκεμβρίου [σημ.: εορτή του Αγίου Ελευθερίου] είχον κλείσει σχεδόν όλα τα καταστήματα. Θα ήξιζε πράγματι να παραδώσωμεν την Σμύρνην εις τον Κεμάλ δια να τους πετσοκόψη όλους αυτούς τους αχρείους, οι οποίοι φέρονται ούτω κατόπιν του φοβερού αίματος όπερ εχύσαμεν εδώ».

 

Σιγά πρίγκιπά μου το αίμα που έχυσε η ξενόφερτη οικογένεια σου για την Ελλάδα…. νισάφι πια.

 

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Σμύρνη καίγεται το αποτέλεσμα του Διχασμού... 

 

 

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

 

8 Μαρτίου 1917 Επανάσταση στην Ρωσία.

6 Απριλίου 1917 Έξοδος των ΗΠΑ στον πόλεμο.

7-8 Οι Σύμμαχοι αποφασίζουν στην Μαριέννη την εκθρόνιση του Κωνσταντίνου.

21/5 – 4/51917 Παράιτηση κυβέρνησης Σ Λάμπρου νέος πρωθυπουργός Αλ Ζαίμης,

 26/5 – 8/6/1917 Οι Ιυαλλοί καταλαμβάνουν τα Γίανεννα καιπροχωρούν για Πρέβεζα.

29/6-11/6/1917 Τελεσίγραφο Ζονάρ για παραίτηση Κωνσταντίνου.

30/5 – 11/6/1917 Ο Κωνσταντίνος παραιτείται και αναχωρεί από την Ελλάδα

13/26 Ιουνίου 1917 Ο Βενιζέλος φτάνει στην Αθήνα και την επομένη ορίζεται πρωθυπουργός.

24-26 Οκτωβρίου 1917 πανωλεθρία Ιταλών στο Καπορέτο.

7/11/1917 Οκτωβριανή επανάσταση στην Ρωσία.

16/11/1917 Πρωθυπουργός Γαλλίας ο Κλεμανσώ.

15/12/1917 Η Ρωσία υπογράφει ανακωχή με την Γερμανία.

3/3/1918 Συνθήκη Μπρέστ Λιτόφσκ

17/30 Μαίου 1918 Μάχη του Σκρα

11/91918 Διάσπαση γραμμής Χίντεμπουργκ

189/1918 Νίκη Ελλήνων και Βρετανών στην μάχη Δοιράνης

28/9/1918 Οι Γάλλοι καταλαμβάνουν τα Σκόπια.

30/9/1918 Η Βουλγαρία υπογράφει ανακωχή.

24/10/1918 Νίκη Ιταλών στι Βιττόριο Βένετο

30/10/1918 Η Τουρκία υπογράφει ανακωχή

1/11/1918 Απελευρωση Βελιγραδίου

3/11/1918 Αυστρία υπογράφει ανακωχή

7/11/1918 Η Ουγγαρία υπογράφει ανκωχή

11/11/1918 Η Γερμανία υπογράφει ανακωχή στην Κομπιένη.

2/15 Ιανουαρίου 1919 Ελληνικό εκστρατευτικό σώμα στην Οδησσό.

2/15 Μαίου 1919 Ο Ελληνικός στρατός στην Σμύρνη.

27/11/1919 Συνθήκη Μειγύ

12/25 Ιουλίου 1920 κατάληψη Ανδριανούπολης

10/8/19120 Συνθήκη Σεβρών

12/8/19120 Απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στο σταθμό της Λυόν στο Παρίσι.

12/25 Οκτωβρίου 19120 Πεθαίνει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος.

1/14 Νοεμβρίου 1920 Ήττα των Φιλελευθέρων στις βουλευτικές εκλογές.

6/19 Δεκεμβρίου 1920 επιστροφή Κωνσταντίνου στην Αθήνα.

26/3 – 8 /4 1921 Πρωθυπουργός ο Δ Γούναρης

27/6- 10/7 1921 Εξαπολύεται η μεγάλη επίθεση στην Μ Ασία.

4/17 Αυγούστου 1921  Οι Έλληνες στον Σαγγάριο.

13/26 Αυγούστου 1922 Ο Κεμάλ εξαπολύει γενική επίθεση

27/8-9/9 Ο Κεμάλ κατλαμβάνει την Σμύρνη

11/24 Σεπτεμβρίου 19122 Επανασταση στην Χίο και Μυτιλήνη

14/27 Σεπτε,βρίου 19122 Παραιτείται ο Κωνσταντίνος και εγκαταλείπει την ελλάδα.

29/12/1922-11/1/1923 Πεθαίνει ο Κωνσταντίνος στο Παλέρμο.

  

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ αρθρογραφία του Ελ Βενιζέλου και του Ι Μεταξά εκδόσεις ΚΥΡΟΜΑΝΟΣ