ΟΙ ΟΥΝΝΟΙ

Ο ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος φίλος του Ιουλιανού του παραβάτη μας έδωσε την πιό κάτω περιγραφή των Ούννων, η εξιστόρηση είναι τόσο ζωντανή που κάθε σχολιασμός δεν χρειάζεται.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι Ούννοι ήταν νομαδική   φυλή που γνωρίζουμε ότι έχουν ζήσει στην Ανατολική Ευρώπη, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία μεταξύ του 1ου και του 7ου αιώνα μ.Χ.

«Ο λαός των Ούννων, για τον οποίο ελάχιστες πληροφορίες είναι γνωστές από παλαιότερα γραπτά, είναι ο αγριότερος που έχει ποτέ εμφανιστεί.

Μόλιςγεννξθούν τα παιδιά τους, χαράσουν βαθεία τα μάγουλα τους με στιλέτα, να μη φυτρώνουν γένια όταν μεγαλώσουν.

Έτσι άγενοι σαν ευνούχοι περνούν άχαρα την υπόλοιπη ζωή τους. Έχουν σφιχτοδεμένα μέλη, χοντροφτιαγμένο αυχένα και εν γένει τερατόμορφη  μορφή, και καμπουριάζουν τόσο έντονα ώστε μοιάζουν με δίποδα θηρία, ή χοντροπελεκημένα ξύλα, σαν εκείνα που χρησιμεύουν για υποστήλια των γεφυριών.

Η εμφάνισή τους είναι αποκρουστική και ζουν μέσα σε τραχείς συνθήκες. Δεν χρησιμποιούν φωτιά, ούτε μαγειρεύουν φαγητό, αλλά τρώνε ρίζες φυτών και σάπια κρέατα που τα κρατάνε ζεστά χώνοντάς ανάμεσα στα πόδια τους και την ράχη των αλόγων τους.

Τα σπίτια τα βλέπουν σαν τάφους και προτιμούν να καλπάζουν ελεύθερα πάνω στα άλογάτους....

Τα χοντροφτιαγμένα υποδήματά τους κάνουν τόσο δύσκολο το περπάτημά τους, ώστε αποφεύγουν να πολεμούν πεζοί, παραμένοντας σχεδόν κολλημένοι πάνω στα άλογά τους, που και αυτά είναι ανθεκτικάκαι κακοφτιαγμένα.

Πολλές φορές βολεύονται πάνω τους σαν γυναίκες (με τα πόδια να κρέκονται από την μιά μεριά) και εκεί κάνουν όλες τους τις δουλείές τις αγοραπωλησίες και τις συναλλαγές. Εκεί πάνω επίσης τρώνε. Πίνουν και πέφτουν δε βαθύ ύπνο γέρνοντας μόνο το κεφάλι....».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το 2ο αιώνα μ.Χ. ο γεωγράφος Πτολεμαίος  ανέφερε ένα λαό ονόματι Χοῦνοι ή Χουνοί κατά την απαρίθμηση των λαών της δυτικής περιοχής της Ευρασιατικής Στέπας. Οι Χούνοι ζούσαν "μεταξύ των Βαστάρνων (Γερμανικός λαός) και των Ροξολάνων (Σαρματικός λαός)", σύμφωνα με τον Πτολεμαίο.



Στη διήγηση αυτή συμφωνεί και ο  Ιορδάνης (Αλανός ιστορικός του 6ου αιώνα μ.Χ.) :
Με τα τρομερά χαρακτηριστικά τους ενέπνεαν μεγάλο φόβο σε εκείνους που δεν είχαν ασκηθεί στην τέχνη του πολέμου. Έτρεπαν σε φυγή τους εχθρούς τους οι οποίοι τρομοκρατούνταν όταν έβλεπαν το παραμορφωμένο πρόσωπό τους και τα μικρά όπως η τρύπα της βελόνας, μάτια τους. Φέρονται με σκληρότητα προς τα νεογέννητα, κόβουν με σπαθί το μάγουλο των αρσενικών παιδιών για να τα μάθουν να αντέχουν στα τραύματα. Έτσι γερνούν χωρίς γένι και με τα μάγουλα γεμάτα ουλές. Είναι μικρού αναστήματος και ταχύτατοι στις κινήσεις τους. Τέλειοι ιππείς, επιδέξιοι τοξότες, έχουν πλατείς ώμους, δυνατό λαιμό, πάντα άκαμπτο από την περηφάνια τους. Αν και ζουν με τη μορφή των ανθρώπων έχουν τη σκληρότητα των άγριων θηρίων.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ούννοι σε μάχη με τους Αλανούς. Γκραβούρα της δεκαετίας του 1870.



Ο Ιορδάνης αφηγήθηκε επίσης πώς είχε περιγράψει ο Πρίσκος τον Αττίλα, Αυτοκράτορα των Ούννων το 434-453, ως :
"Κοντού αναστήματος, με ευρύ στέρνο και μεγάλο κεφάλι, τα μάτια του ήταν μικρά, η γενειάδα του λεπτή και διάστικτη με γκρίζο και είχε μύτη επίπεδη και σκούρο δέρμα, που φανέρωναν την καταγωγή του" .

Ο Awredee Thierry  αναφέρει : 

 

«Μέγα υπήρξε το γεγονός δια πάντα, τα ευρωπαικά έθνη, πεπολιτισμένα ή βάρβαρα, η εν μέσω αυτών παρείσδυση των Ούννων η επί την Ευρώπην προέλασις της νομαδικής Ασίας. Εν τη κατακλυσθείση χώραπάντα άλλαξαν ευθύς όψιν, εγκατελλείφθησαν τα εκ των Γότθων προερχόμενα πρώτα στοιχεία της γεωργίας, εξέλιπεν η μόνιμος οίκησις, επανήλθεν ο νομαδικός βίος εν πάση αυτού τη αγριότητι, και η από του κάτω Δουνάβεως εις την Κασπίαν δια των ακτών του Ευξείνου άγουσαν κυκλοτερής ζώνη απέβη του λοιπού πόρος, διηνεκώς, υπό ορδών και αγεοών διατρεχόμενος. Η βασιλική των Ούννων φυλή, εγκατεστάθει επί του Δουνάβεως ως άγρυπνος φρουρός κατοπτεύων τα πέραν αυτού γινόμενα».

 

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Αυτοκρατορία των Ούννων και των υποτελών τους ομάδων.

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ του Η. Λάσκαρη εκδόσεις ΒΥΖΑΝΤΙΣ

Η ιστορία του Αττίλα και των διαδόχων αυτού του Awredee Thierry  μετάφραση Σ.Ι. Βουτυρά.