Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΛΩΝΙΑ






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Φοιτητικές διαδηλώσεις (8-3-1968).  Τον Μάιο του 1969 η Συμβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε ένα ψήφισμα που καταδικάζει τον αντισημιτισμό και απηύθυνε έκκληση για την παύση των αντισημιτικών διώξεων στην Πολωνία και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων  θρησκευτικών και πολιτιστικών της εβραϊκής κοινότητας.



Το καλοκαίρι του 1964 δύο φοιτητές του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας ο Γιάτσεκ Κουρόν και ο  Κάρολ Μοτζελέφσκι έκαναν μια μαρξιστική  εργασία σχετικά με το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας, η εργασία αυτή θεωρήθηκε αντικομματική προπαγάνδα και οι δύο νέοι διαγράφτηκαν από το κόμμα και την Ένωση Σοσιαλιστικής Νεολαίας, αυτοί απάντησαν με μια ανοικτή επιστολή προς το κομμουνιστικό κόμμα, πριν ακόμα παρουσιαστεί η ανοικτή επιστολή συνελήφθησαν με την κατηγορία ότι υποστήριζαν την ανατροπή του κράτους και καταδικάστηκαν μετά από μυστική δίκη στις 19/7/1965 σε 3 και 3,5 χρόνια φυλακή αντίστοιχα.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : O Γκομούλκα ( Władysław Gomułka) έχοντας αριστερά του το Μπρέζνιεφ στο 7ο συνέδριο του Ενοποιημένου Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανίας (17/04/1967).


Η υπόθεση αυτή πυροδότησε αντιδράσεις στο Πανεπιστήμιο και ζητούσαν την αποφυλάκιση των δύο φοιτητών. Τον επόμενο χρόνο ο καθηγητής Λέσεκ Κολακόφσκι μίλησε στους φοιτητές σχετικά με την αναποτελεσματικότητα και την λογοκρισία, αλλά και για την υπόθεση  Γιάτσεκ Κουρόν και   Κάρολ Μοτζελέφσκι, ο καθηγητής διαγράφτηκε από το κομμουνιστικό κόμμα σαν φιλελεύθερος, τον υπερασπίστηκαν πολλοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι  και αμέσως διαγράφτηκαν από το κομμουνιστικό κόμμα 25  καθηγητές Πανεπιστημίου, έτσι μέχρι το 1967 εκ του τίποτα δημιουργήθηκε μια σοβαρή αντιπολίτευση διανοουμένων.

Το καθεστός Γκομούλκα συνέχισε με αυτό τον τρόπο  και στην συνέχεια, αυτό όμως που ήταν δια γυμνού οφθαλμού φανερό ήταν ότι υπήρχε δυσαναλογία των διωχθέντων εβραίικής καταγωγής σε σχέση με τους πολωνικής.

Ο αντισημιτισμός μετά τον θάνατο του Στάλιν στην ανατολική Ευρώπη  ήταν ανύπαρκτος, πολλοί όμως εβραίοι έφυγαν και πήγαν στο Ισραήλ, οι εναπομείναντες στην Πολωνία και στην Ουγγαρία ήταν μη θρησκευόμενοι και κυρίως δεν θεωρούσαν ότι ήταν εβραίοι, αρκετοί νέοι δεν γνώριζαν καν ότι είχαν εβραϊκή καταγωγή διότι τους το είχαν αποκρύψει οι γονείς τους.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Λέζεκ Κολακόφσκι (  Ράντομ  Πολωνία 23/10/1927 - Οξφόρδη 17/7/2009 ).



Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 από τους 30.000 εβραίους της Πολωνίας μόνο 7.000 άνηκαν σε εβραϊκές οργανώσεις.

Οι εβραίοι της Πολωνίας στην πλειοψηφία τους ήταν κομμουνιστές κατείχαν πολιτικά αξιώματα, θέσεις στα Πανεπιστήμια ή ήταν επιστήμονες. Την αδιαφορία των εβραίων για την καταγωγή τους δεν την συμμεριζόταν η Πολωνική κοινωνία, πολλοί Πολωνοί ήθελαν να παραμερίσουν τον εβραϊκό παράγοντα για να ανέβουν στις θέσεις τους.

Η κατάλληλη  ευκαιρία δόθηκε από τον πόλεμο των έξι ημερών,  τον Ιούνιο του 1967, η ΕΣΣΔ και κατ επέκταση όλη η Ανατολική Ευρώπη υποστήριζε τους Άραβες, έτσι ο αντισημιτισμός ήταν μια διεξοδο στο καθεστώς Γκομούλκα μετά τις ανόητες ενέργειες στον Πανεπιστημικό χώρο, σε ομιλία του ο αντισταλινικός Βλάντισλαβ Γκομούλκα  στις 19/6/1967 είπε : «Θέλω να αναγγείλω ότι δεν θα εμποδίσουμε κανένα Πολωνό πολίτη εβραϊκής εθνικότητας να επιστρέψει στο Ισραήλ, εφ όσον το επιθυμεί. Η θέση μας είναι ότι κάθε Πολωνός πολίτης θα πρέπει να έχει μία μόνον πατρίδα... την Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας... Όσοι αισθάνονται ότι τούτα τα λόγια απευθύνονται σε αυτούς, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους, ας βγάλουν το σωστό συμπέρασμα. Δεν θέλουμε μια Πέμπτη Φάλαγγα στην χώρα μας».

Η ομιλία μεταδόθηκε απ όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι Πολωνοί εξαπέλυσαν κύμα διακρίσεων κατά των εβραίων σ όλους τους τομείς ζωής της χώρας, έγινε διαχωρισμός στους «καλούς» κομμουνιστές που είχαν εθνικές πολωνικές συνειδήσεις και τους εβραίους κομμουνιστές που η σκέψη τους ήταν δοσμένη αλλού. Με αυτά τα κριτήρια εκδιώχθηκαν φοιτητές από τα Πανεπιστήμια (αλλά και οι οικογένειές τους δέχτηκαν διώξεις), οι Πολωνικές αρχές άρχισαν να προσέχουν τα ονόματα για να προσδιορίσουν την καταγωγή, δηλαδή γενικά ενεργούσαν με νόμους της ναζιστικής Νυρεμβέργης.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κάθε πολίτης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι έχει εβραϊκή καταγωγή. Θα αρκούσε το γεγονός ότι είχε φιλο-ισραηλινές απόψεις . Κανείς δεν ήταν σίγουρος για τη μοίρα του. Όποιος κατηγορείτο σαν εβραίος υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει την  Πολωνία,  ένας τρόπος αποστολής του: το Ισραήλ.



Υπήρξαν έντονες πιέσεις να εγκαταλείψουν την χώρα οι εβραίοι και πράγματι έφυγαν στην περίοδο 1968-1969 έφυγαν 20.000 εβραίοι, μέχρι και ο καθηγητής  Κολακόφσκι έφυγε, αν και Πολωνός που όμως είχε σύζυγο εβραία, σ όλη αυτή την κατάσταση ωφελήθηκε ο σταλινικός Μότσαρ και οι οπαδοί του, οι οποίοι κατέλαβαν τις θέσεις που εγκατέλειπαν οι εβραίοι που έφευγαν (σε Πανεπιστήμια, δημόσιες υπηρεσίες κλπ).

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ του Tony Judt εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...