Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΔΙΚΚΑ

Οι  αιματηρές αντιδικίες που ξέσπασαν μετά τον θάνατο του Μ Αλεξάνδρου, δεν είχαν να κάνουν μόνο ποιος θα κυριαρχήσει εδαφικά στην αυτοκρατορία του δορικτήτωρος Αλεξάνδρου αλλά και για την απόκτηση της σωρού του.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Πτολεμαίος ο Α΄ και ιδρυτής της ομωνύμου δυναστείας .

Γενικός επίτροπος της αυτοκρατορίας ήταν ο στρατηγός Περδίκκας, μετά την απόκτηση της σωρού του Αλεξάνδρου από τον Πτολεμαίο τον Λάγου, που λέγεται ότι ήταν ετεροθαλής αδελφός του Αλεξάνδρου, ο Περδίκκας γιος του Ορόντη εξεστράτευσε εναντίον του, υπάρχει επιγραφή σε μάρμαρο που αναφέρει : «Επί άρχοντος Αρχίππου Αλέξανδρος τίθεται εν Μέμφει και Περδίκκας στρατεύει κατά Αιγύπτου όπου αποθνήσκει».

Αποθνήσκει! Ας δούμε όμως τα γεγονότα.

Ο Περδίκκας ήταν άνθρωπος αιμοσταγής «… φονικός ήν …πάντων βουλόμενος άρχειν βιαίως», ο Πτολεμαίος τώρα ήταν ένας σκληρός πολεμιστής αλλά ήταν γενναιόδωρος και ήπιος και έδινε το δικαίωμα σ όλους τους ηγεμόνες να εκφράζονται ελεύθερα «…επιεικής και μεταδούς πάσι τοις ηγεμόνεσι της παρρησίας». Έτσι πολλοί από τον στρατό του σε κάθε ευκαιρία περνούσαν στις γραμμές του Πτολεμαίου, για να τα γλυκάνει τα πράγματα ο Περδίκκας άρχισε τα δώρα, τις υποσχέσεις  και τις φιλικές κουβέντες, έτσι συγκράτησε τις διαρροές και εξεστράτευσε επιτέθηκε πρώτα σ ένα φρούριο «Καμηλών τείχος», όπου ο Πτολεμαίος με προσωπική παληκαριά πολεμώντας στην πρώτη γραμμή  το υπερασπίστηκε δίνοντας το παράδειγμα στον στρατό του, ο Περδίκκας βλέποντας ότι δεν καταφέρνει τίποτα σ αυτό το οχηρό την νύκτα ξεκίνησε κρυφά και έφτασε σε μια θέση απέναντι από την Μέμφι όπου ο Νείλος σχηματίζει ένα νησί αρκετά μεγάλο να δεχτεί με ασφάλεια ένα στρατόπεδο μεγάλης δυνάμεως.

Άρχισε λοιπόν να διαβιβάζει τον στρατό του με μεγάλη δυσκολία διότι το ποτάμι ήταν βαθύ «… μέχρι γας γενείου το ρεύμα προσπίπτον εσάλευε τα σώματα των διαβαινόντων…».

Βλέποντας ο Περδίκκας τις δυσκολίες προσπάθησε να ανακόψει την ορμή του ποταμού τοποθετόντας τους πολεμικούς ελέφαντες που είχε μαζί του σε σειρά αριστερά για να ανακόπτουν το ρεύμα, ενώ οι ιππείς τοποθετήθηκαν δεξιά για να βοηθούν την διάβαση.

 

Τότε συνέβει κάτι παράδοξο, οι πρώτοι άνδρες πέρασαν ασφαλώς το ποτάμι, από κάποια στιγμή και μετά οι άνδρες αντιμετώπισαν ένα βαθύτερο ποτάμι απ΄ ότι στην αρχή, που τους σκέπαζε όλο το σώμα, υπόθεσαν ότι σε κάποια διώρυγα έσπασε το φράγμα και το έκανε βαθύτερο, άλλοι πάλι έλεγαν ότι είχαν πέσει βροχές σε ψηλότερα μέρη και ύψωσαν την στάθμη του νερού. Η πραγματική όμως αιτία ήταν ότι η άμμος του βυθού λόγω της διάβασης από άλογα, πεζούς  και ελέφαντες είχε παρασυρθεί και έτσι το ποτάμι βάθυνε στην μέση.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο χάρτης της Αιγύπτου.

Το στράτευμα του Περδίκκα ήταν αδύνατο να διαβεί αλλά και αυτοί που είχαν περάσει ήταν λίγοι και δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον στρατό του Πτολεμαίου που εν τω μεταξύ κατέφθανε, έτσι ο Περδίκκας διέταξε την επιστροφή όσων είχαν ήδη περάσει.

 

Τότε γίνηκε μπροστά στα μάτια του στρατού του Περδίκκα αλλά και του Πτολεμαίου ένα δράμα.

Όσοι προσπαθούσαν να περάσουν προς τον στρατό του Περδίκκα και ήξεραν να κολυμπούν αλλά και ήταν ισχυρότατοι στο σώμα με μεγάλη ταλαιπωρία χάνοντας τα όπλα τους πέρασαν το ποτάμι, οι άλλοι είτε τους παρέσυρε το ποτάμι και πνίγηκαν αφού πάλευαν επί ώρα για να σωθούν ή χειρότερα τους καταβρόχθισαν τα θηρία του ποταμού (οι κροκόδειλοι) «… υπό των εν τω ποταμώ θηρίων κατεβρωθησαν».

 

Χάθηκαν δηλαδή μ αυτό τον τρόπο πάνω από 2.000 άνδρες, μερικοί δε και επιφανείς ηγεμόνες. Το στράτευμα του Περδίκκα άρχισε να βαρυγκωμά κατά του ηγέτη του θεωρώντας τον υπεύθυνο για την συμφορά.

Ο Πτολεμαίος τώρα, συγκέντρωσε όσα πτώματα νεκρών μπόρεσε και αφού τα τίμησε τους έκανε πρέπουσα κηδεία και έστειλε τα οστά προς τους συγγενείς και φίλους των νεκρών.

 

Βλέποντας αυτά οι Μακεδόνες του Περδίκκα εξαγριώθηκαν «απεθηριώθησαν» κατά του ηγέτη τους και έγιναν ευνοϊκοί προς τον Πτολεμαίο «επέκλιναν ταις εύνοιαις».

 Όταν έπεσε η νύχτα το στρατόπεδο είχε γεμίσει θρήνους και πένθος διότι περίπου χίλιοι συστρατιώτες τους είχαν γίνει ζωντανή τροφή σε κροκόδειλους. Πολλοί από τους ηγεμόνες του στρατού άρχισαν να συσπειρώνονται και να κατηγορούν τον Περδίκκα  και σ όλο το στρατόπεδο ακουγόντουσαν απειλητικές κραυγές.

  

Εκατό από τους ηγεμόνες μεταξύ των οποίων και ο Πίθων , ο Σέλευκος,  ο Αντιγένης και ο Αρριδαίος πήγαν στην σκηνή του Περδίκκα και εκεί τον κατέσφαξαν «και προσπεσόντες αθρόοι κατέσφαξαν Περδίκκαν».

Την επομένη έγινε συνέλευση των στρατιωτών στην οποία παρευρέθηκε και ο Πτολεμαίος, ο οποίος και μίλησε χαιρετίζοντας την στάση και καθώς είχαν τελειώσει τα τρόφιμα τους προσέφερε άφθονο σίτο και γέμισε το στρατόπεδο με τα άλλα αναγκαία. Η συνέλευση με ενθουσιασμό εξέλεξε τον Πίθωνα και τον Αρριδαίο ως διοικητές της βασιλικής φρουράς.

 

Μετά τον θάνατο του Περδίκκα ο στρατός του έμαθε την νίκη του Ευμένη στην Καππαδοκία κατά του Κρατερού και του Νεοπτόλεμου (οι οποίοι μάλιστα είχαν σκοτωθεί στην μάχη), αν η είδηση αυτή έφθανε πριν την δολοφονία του Περδίκκα, κανείς δεν θα τολμούσε να σηκώσει χέρι εναντίον του. Τώρα όμως καταδίκασαν σε θάνατο τον Ευμένη και πενήντα από τους πιο επιφανείς οπαδούς του και τον Αλκέτα, σκότωσαν κοντινούς φίλους του και την αδελφή του Αταλάντη την γυναίκα του Άτταλου που είχε υπό την αρχηγία του τον στόλο, ο Άτταλος που ήταν στο Πηλούσιο μαθαίνοντας όλα αυτά ανεχώρησε με τον στόλο για την Τήρο όπου ο φρούραρχος Αρχέλαος του παρέδωσε την πόλη και τα χρήματα που του είχε δώσει ο Περδίκκας (800 τάλαντα), εκεί κατέφυγαν οι φίλοι του Περδίκκα που επέζησαν.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΔΙΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ ΙΣΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ Μ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» τόμος ΙΣΤ εκδόσεις ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ.

 

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ του Σαράντου Ι Καργάκου εκδόσεις Realnews