ΓΕΦΥΡΟΠΟΙΟΙ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

 

 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Διάβαση πόρου μέσω του Αξιού (Βαρδάρη). (Πηγή: ΓΕΕΘΑ),  οι αρμόδιοι είχαν προμηθευτεί υλικό ζεύξης για μεγάλα ποτάμια (πχ τον Δούναβη), το υλικό αυτό αν και το πληρώσαμε ήταν άχρηστο, δεν ήξεραν αυτοί που το προμηθεύτηκαν ή γίνηκαν άλλες συναλλαγές με την Αυστροουγγαρία;

            Επειδή αυτά τα χρόνια ζούμε σενάρια κατασπατάλησης  του δημοσίου χρήματος σε ατυχείς εξοπλισμού, θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτή την κατάσταση την αντιμετώπισαν  όλες οι προηγούμενες γενιές των Ελλήνων.

            Στους Βαλκανικούς πολέμους η στρατιά Θεσσαλίας που εισέβαλε στην Μακεδονία ήταν εφοδιασμένη από τους προμηθευτές της  Αυστροουγγαρίας υλικό προς ζεύξη των ποταμών το οποίο ήταν άχρηστο και φυσικά αυτό το υλικό που ταλαιπώρησε και τον στρατό μας αλλά και τους Ελληνικούς πληθυσμούς που απελευθερώθηκαν οι πάμφτωχοι Έλληνες το είχαν πληρωμένο.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μεταφορά τραυματιών του Σαρανταπόρου στον Ελασσόνα. (Πηγή: ΓΕΕΘΑ), Κάπως έτσι γινόταν και η μεταφορά του υλικού ζεύξης και του άχρηστου και του επιταγμένου.

            Ας δούμε πως περιγράφει αυτή την κατάσταση ο Σπύρος Μελάς :

«….οι Τούρκοι είχαν ανατινάξει, φεύγοντας, την γέφυρα του δημοσίου δρόμου και δεν έμενε παρά μονάχα η σιδηροδρομική. Είναι άξιο να σημειωθεί ότι μια στρατιά εκστρατεύοντας σε χώρα με ποταμούς που δεν είναι όλοι βατοί, δεν είχε μαζί της γεφυροσκευές, όχι γιατί ο λαός δεν πλήρωσε και γι αυτές, αλλά γιατί εκείνοι που τους είχαν εμπιστευτεί το χρήμα του, αμαθείς κι ασυνείδητοι, όργανα ξένων συμφερόντων , είχαν αγοράσει πανάκριβα το παλιό υλικό γεφυροσκευών, που γύρευε βλάκες η Αυστρία για να το ξεφορτωθεί, κατάλληλο για μεγάλα ποτάμια, βαρύ και δυσμετακόμιτο.

            Άνθρωποι, λοιπόν, κατατσακισμένοι από τους κόπους, τη στέρηση και την αρρώστια, μ ανεπαπαρκέστατα μέσα μεταφοράς κι ακόμα πιο ανεπαρκείς δυνάμεις γυμνασμένου και συγχρονισμένου μηχανικού, υποχρεώθηκαν να γυρίσουν χωριά, να επιτάξουν βαρέλια και ξύλα, να τα μεταφέρουν νύχτα κα ν αυτοσχεδιάσουν γέφυρες!

Και ποιος μπορεί να περιγράψει τα μαρτύρια των αντρών, που μέσα  στην πάχνη που απλωνόταν στην καταραμένη ακροποταμιά και το χιονερό παγερής μέρας, τραβούσαν κοπαδιαστά από το ένα σημείο του ποταμού στο άλλο και από τούτο στο πρώτο, βέβαιοι πως περπατούσαν άσκοπα, αφού βλέπανε καθαρά πως τις διαρκείς αυτές μετακινήσεις τις χρώσταγαν στην αναρμοδιότητα των βαθμοφόρων, που πήγαιναν ψάχνοντας να βρουν τα σημεία τα πιο ευνοϊκά για την ζεύξη, ενώ έπρεπε να τα ξέρουν από πριν ή τουλάχιστον να ψάξουν πρώτα, να βεβαιωθούν και κατόπιν να οδηγήσουν τους άντρες……».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Και πρόσφυγες του πολέμου υποχρεώθηκαν να χρησιμοποιήσουν πόρους που δεν υπήρχαν γεφύρια.

            Και συνεχίζει πιο κάτω:

«……Και πώς να περιγράψει κανένας τη νύχτα να έρχεται, με τέτοιες συνθήκες, σ εχθρικό έδαφος, τις δραματικές πορείες χωρίς ορισμένη κατεύθυνση, με το αίσθημα του ξεκομμένου και του περιπλανώμενου στην ψυχή, κάτω από τις ξαφνικές ερευνητικές αναλαμπές των ηλεκτρικών προβολέων του Καραμπουρνού;

 

Και πώς να ζωγραφιστεί η απελπισία των ανθρώπων, που έβλεπαν το ρέμα του ποταμού να παρασύρει τα βαρέλια, που με τόσους κόπους είχανε φέρει ως εκεί και τους αφάνταστους κόπους να τα συγκρατήσουν με κάτι παλιόσχοινα; 

Και τι έπρεπε να διαλογιστούν οι άντρες μιας ολάκερης μεραρχίας, που της ανέθεσαν να εκτελέσει τη μεγαλοπρεπέστερη βλακεία, να διαβεί τον Αξιό με ένα πέρασμα, που δεν χωρούσε παρά σκιά ανθρώπου το πολύ;

Και τι έπρεπε να νοιώσουν όταν, μόλις μετά μιας μέρας ταλάνισμα και ματαιοπονίας, μπόρεσαν επιτέλους οι εκδότες της διαταγής να καταλάβουν ότι γύρευαν τα αδύνατα;…………».

 

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κατεστραμμένη γέφυρα στον Έβρο.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ 1912 – 1913 του Σ Μελά εκδόσεις ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη.