ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β. Ο Χαλέτ Εφέντης καταγόταν από λαϊκή και άσημη οικογένεια. Γνώρισε ωστόσο μεγάλη δόξα, αφού διακρίθηκε ως πανέξυπνος, ρέκτης, πανούργος, καιροσκόπος και επιτήδειος. Αρχικά έγινε γραμματέας του αρχικρεοπώλη της Κωνσταντινούπολης. Υπό την προστασία του αρχικουρέα και ευνοούμενου του Σουλτάνου Σελίμ Γ’, διορίσθηκε το 1806 ακόλουθος της τουρκικής πρεσβείας στη Γαλλία. Επί Μαχμούτ Β’, κυρίως από το 1815, έγινε μυστικός σύμβουλός του και σφραγιδοφύλακας του κράτους (Νισσαντζής) με υπέρτατη εξουσία. Ο Χαλέτ εφέντης εξορίστηκε στην Προύσσα και στο Ικόνιο, καταδικάστηκε δε σε θάνατο. Ένας θηριώδης γενίτσαρος εκτέλεσε την εντολή και στις 22 Νοεμβρίου 1822 το κεφάλι του φοβερού μεγιστάνα της αυτοκρατορίας βρισκόταν στην πύλη του Σουλτανικού Σεραγίου της Κωνσταντινούπολης.

Οι τούρκοι χρονικογράφοι επισημαίνουν τον χωρίς προηγούμενο συναγερμό που έκανε ο Χαλέτ εφέντης.

Στις 23 Μαρτίου 1821 στην τελετή των χαιρετισμών (σελαμλίκ) με τις προσευχές της Παρασκευής, έξαλλος ο σουλτάνος Μαχμούτ Β ήθελε να κάνει γενική σφαγή όλων των Ελλήνων, μετά βίας μεταπείστηκε να αποσύρη το διάταγμα για την γενική σφαγή των Ελλήνων στην αυτοκρατορία.

Με την αποχώρηση του σουλτάνου από την τελετή ο σειχουλισλάμης Τσερκέζ Χατζή Χαλίλ εφέντης εξέθεσε δημοσίως τον Χαλέτ εφέντη και τον επιτίμησε γιατί άνοιξε δρόμο στην ελληνική εξέγερση.

Ο Βρετανός πρέσβης λόρδος Στράνγκφορντ σημειώνει ότι «ο Χαλέτ εφέντης, βασικός ευνοούμενος ασκούσε περισσότερη επιρροή στον σουλτάνο από όλους μαζί τους υπουργούς του». Φυσικό ήταν ο Χαλέτ εφέντης να κατορθώσει να απαλλαγεί από τους αντιπάλους του.

Ο σειχουλισλάμης Τσερκέζ Χατζή Χαλίλ εφέντης εκτοπίστηκε στην Προύσα στις 29 Μαρτίου 1821, ο λόγος της εκτόπισής του ήταν η άρνησή του να εκδώσει θρησκευτική γνωμοδότηση (φετβά) με την οποία θα δινόταν η έγκριση για την γενική σφαγή των Ελλήνων. Αντικαταστάτης του ορίστηκε ο Γιασιντζιζάντε  Αμπντουλβαζάαμπ εφέντης  και τώρα πια από το πρώτο αυτοκρατορικό συμβούλιο που συμμετείχε ο νέος  σειχουσλάμης ο Γιασιντζιζάντε  Αμπντουλβαζάαμπ εφέντης η Οθωμανική αυτοκρατορία υιοθέτησε πολιτική του μπεντεβιγιέτ.

Η πολιτική μπεντεβιγιέτ είναι ένα σύνολο κανόνων και τρόπων ζωής που αναφέρονται στον νομαδικό βίο, ήταν μια αντίθετη μορφή διακυβέρνησης σε σχέση με την διαβίωση αστικού τύπου (χαζαρίγιετ).

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Μεχμέτ Χαλέτ εφέντης (Hâlet Efendi  1761–1822) στην στέψη του Ναπολέοντα το 1805 (πίνακας του Jacques-Louis David).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

1821 Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ – ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ SUKRU ILICAK εκδόσεις ΣΚΑΙ βιβλίο