ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΣΤΑ ΔΕΡΒΕΒΝΑΚΙΑ

Κι ο Χατζή Χρήστος πρόβανε από τον Αγιαντώνη,
φέρνει Βουργάρους διαλεχτούς ως δεκαοχτώ νομάτους,
στην λάκκα εξαπέζαψαν και παίζουν τάλογά τους.
 (1822)


 

Ρε Χατζη Χρήστο βούργαρη, μην πας με τους ραγιάδες
έλα κ’ εδώ προσκύνησε να πας με τους αγάδες.
- Εγώ δεν είμαι νιόνυφη να ‘ρθω να προσκυνήσω,
μον μ’ έστειλε το έθνος μου για να σε πολεμήσω (1825)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 23 Σεπτεμβρίου 1821 η Άλωση της Τριπολιτσάς, εδώ βρήκε ο Νικηταράς τον Χατζηχρήστο Βούλγαρη στην δούλεψη των Τούρκων και τον στρατολόγησε στην Επανάσταση.

 

«Ήταν ασκέρι τούρκικο, μιά κοσαριά χιλιάδες.

Ήταν πασάδες ξακουστοί, πολοί ντερεμπεήδες,

δέν ετηράξανε στρατό, μηδέ καί παλληκάρια,

καί άλα - άλα κάνανε, στόν Αγιο Σώστη πάνε.

 

Μά κεί τούς καρτεράγανε μέ δυνατό ντουφέκι,

ο καπετάν Νικηταράς κ' οι Κολοκοτρωναίοι.

Δώστε Φωτιά, μωρέ παιδιά, προσέχτε παλληκάρια.

Κ' ευθύς εξεσπαθώσανε, τούς έδωκαν ντουμάνι,

θέλτε ν' ακούστε κλάματα, δάκρυα καί μοιρολόγια;

 

Κλαίνε τ' αχούρια γι' άλογα καί τά τζαμιά γι' αγάδες,

κλαίνε καί οι χανούμισες τούς άντρες, τά παιδιά τους,

τ' είν το κακό που γίνηκε, τ' είν' το κακό που πάθαν,

τής Ρούμελης οι μπέηδες καί τού Μωριά οι λεβέντες;

 

Στά Δερβενάκια κείτονται, κορμιά χωρίς κεφάλι,

στρώμα 'χουνε τή μαύρη γης, προσκέφαλο τήν πέτρα,

κ' έχουνε γιά παπλώματα τούς πάγους καί τά χιόνια.

 

Κι' όσοι διαβάτες κι' άν περνούν στέκουν καί τά ρωτάνε:

κορμιά, πούν τά κεφάλια σας κορμιά πούν τ' άρματά σας;

- Οι κλέφτες μάς τά πήρανε, οι Κολοκοτρωναίοι,

 

Το κρίμα ν' άχει ο Δράμαλης, τ' ανάθεμα ο Σουλτάνος,

μάς έστειλαν μεσ' τό Μωριά, τούς κλέφτες νά βαρούμε.

Εδώ κλέφτες δεν πήραμε. Ευρήκαμε λιοντάρια,

στά δόντια σούρνουν τό σπαθί, στά χέρια το ντουφέκι.

 

Φυσάει αγέρας Κορθινός, μαΐστρος τραμουντάνας

 καί πάει τά χαιρετίσματα στού Δράμαλη τ' ασκέρια.

Πιάνουν καί κάνουν γράμματα στά δόλια τά χαρέμια.

 

- Νά μή μάς παντυχαίνετε, νά μή μάς καρτεράτε.

Γιατί επαντρευτήκαμε στά Δερβενάκια μέσα,

πήραμ' τήν πέτρα πεθερά, τή μαύρη γής γυναίκα

 κι' αυτά τά λιανολίθαρα ούλα γυναικαδέλφια.»

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια.

Στην μάχη της Τριπόλεως συνελήφθη ο Χατζηχρήστος Βούλγαρης (Хаджи Христо Българинът), ένα Βούλγαρος οπλαρχηγός που γεννήθηκε στο Βελιγράδι το 1873, η οικογένειά του πολέμησε τους Τούρκους, μάλιστα ο πατέρας του σκοτώθηκε κατά την επανάσταση των Σέρβων για να ανεξαρτητοποιηθούν το 1806, ο ίδιος διέφυγε μαζί με την μητέρα του Άννα και εντάχθηκε στον στρατό του Μωχάμετ Άλυ στην Αίγυπτο και τον πήρε ο Μόρα Βαλεσής Χουρσίτ στην δούλεψή του, του ανέθεσε μάλιστα να φυλάει το χαρέμι του και τους θησαυρούς του στην Τρίπολη.

Όταν μπήκαν οι Έλληνες στην Τρίπολη, ο Χατζηχρήστος βλέποντας τον Νικηταρά με ξεγύμνωτο σπαθί να πλησιάζει έρχισε να φωνάζει: «Ράι καπιτάν, Χριστιάν!», ο Νικηταράς τον έσωσε και ο Χατζηχρήστος δημιούργησε μια ομάδα από Σέρβους, Βούλγαρους και άλλους ξένους και εντάχτηκε στην Επανάσταση.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Νικηταράς στα Δερβενάκια.

Τώρα στα Δερβενάκια έγινα τρεις μάχες η πρώτη 26/7/1822  αυτή κράτησε περίπου μια ώρα, την ίδια μέρα έγινε σαν συνέχεια της αρχικής μάχης η μάχη στον Άγιο Σώστη (είναι δρόμος που περνά από το μοναστήρι του Αγίου Σώστη), προς την περιοχή αυτή κατευθύνθηκε μια μεγάλη ομάδα τουρκαλβανών, κατόπιν εντολής του Δράμαλη που βρισκόταν στο Φίκτια, εκεί όμως ήταν ο Νικηταράς, ο Παπαφλέσσας με τους αδελφούς του Νικήτα, Δημήτρη και Γιάννη, ο Παπά - Αρσένης Κρέστας από το Κρανίδι, ο Ευμορφόπουλος, ο Κριεζής και ο Δημήτριος Υψηλάντης. Και η Τρίτη μάχη έγινε στο Αγιονόρι 28/7/1822 όπου ο Δράμαλης υποχρεώθηκε να φύγει στην Κόρινθο πάνω σε γαϊδούρι χωρίς όλα τα διάσημά του και κυρίως χωρίς το τουρμπάνι του ώστε να μη αναγνωρίζεται.

Στην μάχη του Αγίου Σώστη διακρίθηκε ο Νικηταράς και ο Χατζηχρήστος με τους είκοσι (20) Βούλγαρους της ομάδας του.

Ο Χατζηχρήστος στους εμφύλιους πολέμους στράφηκε κατά του ευεργέτη του Νικηταρά και τάχθηκε στο πλευρό του Κουντουριώτη. Ο Νικηταράς όμως όταν ο Χατζηχρήστος αιχμαλωτίστηκε από τον Ιμπραήμ αργότερα έστειλε επιστολή και πέτυχε την απελευθέρωσή του το 1828. Ο Χατζηχρήστος μετά την λευτεριά του συνέχισε να πολεμά με τον Υψηλάντη στην Στερεά και μετά την έλευση του Όθωνα έγινε υπασπιστής του πρώτου Έλληνα Βασιλιά. Ο Χατζή Χρήστος (Κρίστε) Ντάγκοβιτς Βούλγαρης έγινε  πληρεξούσιος Σέρβων Βουλγάρων και Θρακών στην εθνοσυνέλευση του 1843. Πέθανε το 1856 από αποπληξία.

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 του Σ. Ι. Καργάκου Εκδόσεις Realnews