Γράφει ο Κ Χαραλαμπίδης
Ούτε οι κλειστές πόρτες του γυμνασίου ούτε τα ψηλά
κάγκελα ούτε οι κανονισμοί και η τιμωρία μας εμπόδισαν να πάρουμε τα λάβαρα και
να ξεχυθούμε στους δρόμους γεμάτοι ενθουσιασμό με το τραγούδι στο στόμα.
Τα σφαλισμένα στόματα από την βρετανική κατοχή
άνοιξαν, όταν το ραδιόφωνο έστελνε το μήνυμα για ην κήρυξη του πολέμου.
Μαζεμένοι στην αίθουσα του σχολείου, στην Ν τάξη, συμφωνήσαμε το μεγάλο
τόλμημα: Να πάρουμε ελληνικές σημαίες, που τις απαγόρευαν οι Εγγλέζοι, και να
κάνουμε διαδήλωση στους δρόμους.
Τρέξαμε στα σπίτια μας, ανακατέψαμε τα μπαούλα,
βγάλαμε από τα βάθξ την Γαλανόλευκη. Χυθήκαμε στους δρόμους, τρέξαμε στις
καμπάνες των εκκλησιών. Γενικός ενθουσιασμός!
Τα καταστήματα έκλεισαν, οι Λεμεσιανοί σταμάτησαν
τις δουλειές τους, κύματα ενθουσιασμένων ανθρώπων τραγουδούν εμβατήρια,
δακρύζουν. Πλημμύρισαν οι δρόμοι από σημαίες ελληνικές και λάβαρα. Παντού
κωδωνοκρουσίες, ο Εθνικός Ύμνος, λόγοι πατριωτικοί, εμβατήρια, παραλήρημα
χαράς.
Η Λεμεσός στο πόδι…
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940-41 των Α Κωστόπουλος, Β
Κωτουλοπούλου-Κωστοπούλου εκδόσεις ΜΑΛΙΑΡΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου