ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΜΕΤΑΞΥ 1944 ΚΑΙ 1948

 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Παιδία από τις γερμανικές περιοχές που τώρα είναι σε  διοίκηση των Πολωνών έφτασαν σε μια μικρή πόλη  της Δυτικής Γερμανίας,  τον Αύγουστος 1948. Η κατάστασή τους φανερώνει τις συνθήκες στις οποίες έζησαν.

Ο Χίτλερ ήθελε να προσαρμόσει τον εθνογραφικό χάρτη της Ευρώπης χρησιμοποίησε τον όρο «οργάνωση» για την καταλήστεψη και την απομάκρυνση των πληθυσμών, ο Στάλιν εκτόπισε εκατοντάδες χιλιάδες ταξικούς και εθνοτικούς «εχθρούς», κατά κύριο λόγο Πολωνούς, Ουκρανούς, Λιθουανούς, Τσετσένους, κλπ. Φυσικά στον χορό των μετατοπίσεων πληθυσμών πήραν μέρος και άλλα κράτη πχ ο Πολωνοί μετατόπισαν 480.000 Ουκρανούς προς την ΕΣΣΔ και 150.000 τους πήγαν στα δυτικά τους σύνορα. Μετά το τέλος του Β ΠΠ υπήρχαν μπήκαν σε στρατόπεδα Γερμανοί αιχμάλωτοι και απελευθερώθηκαν εκατομμύρια αιχμάλωτοι στρατοπέδων, δούλοι εργάτες και ελεύθεροι εργάτες. Υπολογίζεται ότι είχαν μετατοπιστεί 11.000.000 άνθρωποι κατά την διάρκεια του πολέμου, πολλαπλάσιοι όσων μετατοπίστηκαν κατά τον Α ΠΠ.

 

Οι πρόσφυγες μεταξύ 1939 -1948 έφτασαν τα 46.000.000 πολίτες, οι μετακινήσεις οφείλονταν και στο να ισχυροποιηθούν τα εθνικά σύνορα των κρατών.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Γερμανίδες ηλικίας των 18 έως 40 ετών (οι περισσότερες  ήταν βιασμένες) η φωτογραφία έχει ελήφθη τον Δεκέμβριο του 1944 έχουν μεταφερθεί να  επιβιώσουν στα στρατόπεδα εργασίας στη λεκάνη του Ντόνετς.

Μετά το τέλος του Β ΠΠ υπήρξαν πράξεις αντεκδίκησης από απελευθερωμένους αιχμαλώτους κατά των Γερμανών. Στις 4/5/1945 η Ρωσίδα Γελιένα Σκριάμπινα περιγράφει ότι παρακολούθησε συμπατριώτες της (κυρίως ostarbeiter) να λεηλατούν γερμανικό σπίτι, όρμησαν μέσα μ ένα περίστροφο και τον κατηγορούσαν ότι είναι Ναζί:

«Σκορπίστηκαν μέσα στο σπίτι, λέγοντας πως κάθε γερμανική ιδιοκτησία ανήκει δικαιωματικά σ αυτούς… μέσα σε μια ώρα περίπου ήταν αδύνατον ν αναγνωρίσεις το σπίτι. Όλα τα μπαούλα και οι βαλίτσες είχαν γίνει κομμάτια, οι ντουλάπες ήταν ορθάνοιχτες και οι συμπατριώτες μας χάνονταν στο μονοπάτι φορτωμένοι τεράστια τσουβάλια στην πλάτη» για τις πράξεις αυτές αντεκδίκησης χρησιμοποιήθηκε η ναζιστική ορολογία, τις ονόμαζαν «οργάνωση».

Πάντως η βασική επιδίωξη των προσφύγων ήταν η επιστροφή στα σπίτια τους. Το καλοκαίρι του 1945 οι δρόμοι της Ευρώπης ήταν γεμάτοι από αμάχους που έφευγαν από την Γερμανία προς πάσα κατεύθυνση. Μόνο  η UNRRA  (Διεύθυνση Περίθαλψης και Αποκατάστασης του ΟΗΕ) βοήθησε 6.000.000 παρ όλα αυτά υπήρχαν ακόμα 1.500.000 άτομα που περίμενε στα στρατόπεδα μέχρι το 1947 αυτοί είχαν απομείνει 500.000 άτομα, αυτοί όλοι ήταν αιχμάλωτοι που για διάφορους λόγους δεν ήθελαν να γυρίσουν πίσω στις πατρίδες τους.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι Γερμανοί πια παρουσιάζουν (με γλυπτά και πίνακες) τι ακολούθησε την προέλαση του σοβιετικού στρατού ... αν προσέξετε ο ομαδικός βιασμός γίνεται με την ενεργητική συμμετοχή αξιωματικών. 

Βέβαια οι Σύμμαχοι είχαν δεσμευτεί να παραδώσουν όλους τους Σοβιετικούς πολίτες στην ΕΣΣΔ με αντάλλαγμα να παραδώσει ο Κόκκινος στρατός  τους δικούς τους αιχμαλώτους, τώρα η ΕΣΣΔ είχε οργανώσει η Νι Κα Βε Ντε ανακριτικά κέντρα που εξέταζε τους παλιννοστούντες.

 

Ένα χρόνο μετά το τέλος του πολέμου υπήρχαν στην Δύση 380.000 Πολωνοί, 125.500 Γιουγκοσλάβοι, 187.000 Βαλτικοί οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν δωσίλογοι και πρώην μέλη των Waffen SS, πολλοί από αυτούς κατάφεραν να μεταναστεύσουν στις περιοχές της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και τις ΗΠΑ.
 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στη διάσκεψη του Πότσνταμ, η «μεταφορά» των ανθρώπων που ζουν σε Γερμανικές  τις περιοχές (δηλαδή Γερμανοί )αποφάσισαν, ότι θα πρέπει η μεταφορά (των Γερμανών) να γίνεται " με τάξη και ανθρώπινο τρόπο ", όπως προβλέπεται στο άρθρο XIII της συμφωνίας του Πότσνταμ, στην πραγματικότητα η μεταφορά έγινε με ακριβώς  αντίθετο τρόπο.

Οι Εβραίοι σε γενικές γραμμές δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να γυρίσουν στα σπίτια τους τα οποία ως επί το πλείστον είχαν καταληφθεί από άλλους και τα υπάρχοντά τους είχαν χαθεί. Έτσι 220.000 Εβραίοι της Ανατολικής Ευρώπης κινήθηκαν δυτικά, σε αυτή την φυγή βοήθησε τα αντισημιτικά πογκρόμ του 1946 στην Πολωνία με δεκάδες νεκρού, ταυτόχρονα οι σιωνιστές ενθάρρυναν αυτή την κίνηση, αλλά και ο δυτικός αντισημιτισμός έκλεινε την πόρτα στους Εβραίους, με την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ επιτράπηκε να φύγουν από την Ευρώπη, το τίμημα το πλήρωσαν 500.000 Άραβες Παλαιστίνιοι που μετατράπηκαν σε πρόσφυγες λόγω της αντισημιτικής στάσης της Ευρώπης.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σοβιετικό λάφυρο η Γερμανίδα, ο σοβιετικός την τραβά και ετοιμάζεται να βγάλει το μόριο του. Έτσι δημόσια στον δρόμο θα την βιάσει μπροστά στα μάτια των συμπατριωτών της και της οικογένειάς της, οι αξιωματικοί του και οι κομισάριοι δεν θα επέμβουν, κανείς διεθνιστής σοβιετικός δεν δέχτηκε την όποια επίπληξη (όχι τιμωρία) επίπληξη για τους βιασμούς που έκαναν όχι μόνο στις Γερμανίδες αλλά και στις άλλες "απελευθερωμένες" της Ανατολικής Ευρώπης .

Το τέλος του πολέμου είχε δημιουργήσει «νοσηρό μίσος» κατά των Γερμανών, το 1948 αναφέρεται ότι «οι Ολλανδοί δεν θέλουν ούτε ν ακούνε την λέξη Γερμανία, διότι οι Γερμανοί τους είχαν προξενήσει μύρια όσα βάσανα στα χρόνια του πολέμου». Αν αυτό συνέβαινε σε μια χώρα σαν την Ολλανδία μπορεί κανείς να φανταστεί τι συνέβαινε σε περιοχές που οι Γερμανοί έδειξαν βαρβαρότητα, όπως στις περιοχές του Βαλκανικού νότου και την Ανατολική Ευρώπη. Αυτό το κλίμα στην μεταπολεμική Ευρώπη μετέτρεψε αυτόματα οι Γερμανοί να έχουν την μοίρα των Εβραίων της προηγούμενης περιόδου, τέθηκε δηλαδή θέμα επίλυσης του Γερμανικού Ζητήματος, όπως εκείνοι είχαν θέσει θέμα  Τελικής Λύσης του Εβραϊκού Ζητήματος.

Το 1944-1945 οι Γερμανοί βλέποντας τον Κόκκινο στρατό να προελαύνει, εγκατέλειψαν τις ανατολικές περιοχές της Γερμανίας, 5.000.000 Γερμανοί έφυγαν έντρομοι.

Τα απελευθερωμένα κράτη της Τσεχοσλοβακίας, της Γιουγκοσλαβίας, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας απέλασαν 7.000.000  μειονοτικούς Γερμανούς,  στην Τσεχοσλοβακία ο πρόεδρος Μπένες με την στήριξη των Συμμάχων απέλασε τους μη «νομιμόφρονες» Γερμανούς, «νομιμόφρονες» ήταν ένας ευημιστικός όρος  πχ στις 30 Μαΐου 1945  στο Μπρνο εθνοφύλακες έδιωξαν τον γερμανικό πληθυσμό, 25.000 άτομα σαν κοπάδι τους πήγαν στα σύνορα με την Αυστρία.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Παιδί γερμανικής οικογένειας στον δρόμο της φυγής.

 

Ο κομμουνιστής Γκομούλκα στην Πολωνία τόνιζε «Πρέπει να απελάσουμε όλους τους Γερμανούς, διότι οι χώρες χτίζονται πάνω σε βάσεις εθνικές, όχι πολυεθνικές».

 

Τον Ιούλιο του 1945 εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί εγκατέλειψαν την ανατολική Πρωσία οδικώς και με πλοία, τους ακολούθησαν και άλλοι Γερμανοί από τη Σιλεσία και την Πομερανία, σ αυτό βοήθησαν οι μαζικοί βιασμοί Γερμανίδων από τον Κόκκινο στρατό αλλά και οι λεηλασίες «Οι Ρώσοι έμπαιναν σε κάθε καταφύγιο, κελάρι ή υπόγειο και απειλώντας, απαιτούσαν και έπαιρναν ρολόγια, δαχτυλίδια και άλλα αντικείμενα», στο Νταντσίχ «Σχεδόν όλες οι γυναίκες βιάστηκαν – ανάμεσα στα θύματα ήταν γριές εξήντα και εβδομήντα πέντε χρόνων και κορίτσια δεκαπέντε, ακόμα και δώδεκα χρονών. Πολλές βιάστηκαν δέκα, είκοσι, τριάντα φορές». Όσοι δεν έφυγαν τους έριξαν σε στρατόπεδα εργασίας και τους πήραν τις περιουσίες, υποχρεώθηκαν κατά τις ναζιστικές πρακτικές προς τους Untermenschen να φορούν διακριτικά σημάδια, στην αρχή μεγάλους βαμμένους αγκυλωτούς σταυρούς στα ρούχα τους και στην συνέχεια κονκάρδες, υπήρξαν κατά τόπους και άλλα αντιγερμανικά μέτρα πχ η απαγόρευση να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή να φορούν «κονκάρδες της ήττας» κλπ.

Οι πρόσφυγες από την Ανατολική Πρωσία, τη Σιλεσία και την Σουδητία - όπως σ όλους τους πρόσφυγες – υπάρχει έντονη η νοσταλγία της πατρίδας και οι Times παρατηρούν το 1950:  «για τον δημαγωγό, οι πρόσφυγες είναι ότι για τον καρχαρία το αίμα στο νερό, και το πρόβλημα των προσφύγων είναι αρκετά μεγάλο ώστε να δημιουργήσει επαναστατική κατάσταση» και πράγματι ο Αντενάουερ με επιδέξιους χειρισμούς κατάφερε να φέρει σε παρακμή το Εθνικιστικό Προσφυγικό Κόμμα.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο διωγμός των Γερμανών από την Κάτω Σιλεσία.

Η μεταφορά των Γερμανών προς την δύση, τον χειμώνα του 1945-46 μέσα σε χαμηλές θερμοκρασίες έγινε σε πολλές περιπτώσεις με βοϊδάμαξες, και υπήρξαν πολλοί θάνατοι, τελικά 12.000.000 με 13.000.000 Γερμανοί μετακινήθηκαν, ο αριθμός των Γερμανών που πέθαναν κατά την μετακίνηση κάποιοι τον ανεβάζουν σε 2.000.000 άτομα. Υπήρξαν και μικρότερες ομάδες Γερμανών που μετατοπίστηκαν πχ 7/1/1945 περίπου 100.000 Γερμανοί εκτοπίστηκαν για αναγκαστική εργασία στην ΕΣΣΔ από την Τρανσυλβανία.

 

Με αυτόν τον τρόπο εξαφανίστηκαν από την Ανατολική Ευρώπη οι Εβραίοι και οι Γερμανοί και στις δύο περιπτώσεις η εκτόπιση συνοδευόταν από την «δίψα για  πλιάτσικο» από τους νεοφερμένους, λέει ένα Γερμανός από την Ουγγαρία : «Με το που άφηνε ο Γερμανός χωρικός το κτήμα του και το σπίτι του και οδηγούταν από την αστυνομία  στον σταθμό, άρχιζε η ληστεία και το πλιάτσικο  σε όλη του την δόξα» και συνεχίζει «Οι πρώην ξυπόλυτοι νύχτα μέρα. Ένας όχλος έφτανε από την πόλη με φορτηγά και λεηλατούσε ότι έβλεπε μπροστά του  και μπορούσε να το βάλει στο χέρι. Μεταξύ των αστυνομικών υπήρχαν επίσης ληστές». Δηλαδή υπέστησαν οι Γερμανοί ότι έκαναν στους Εβραίους. Πόλεις ολόκληρες χάθηκαν πχ η πόλη Γκλογκάου προπολεμικά είχε πληθυσμό 33.500 και έμεινε με 5.000 το 1960.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού δεν ζητά μόνο το ποδήλατο από την Γερμανίδα στο Βερολίνο, οι Γερμανοί βλέπουν και δεν αντιδρούν καθόλου, θα ακολουθήσει ο βιασμός της, θα είναι τυχερή αν δεν γίνει μπροστά στους συμπατριώτες της στον δρόμο.

Στην Πολωνία τοποθετήθηκαν άποικοι σε πατρογονικές εστίες των Γερμανών με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που αποικίστηκε η άγρια δύση στις ΗΠΑ, με φυλλάδια που ανακοίνωναν «Μετακόμιση σε νέα αγροκτήματα» το κομμουνιστικό καθεστώς μετέφερε αποίκους σε σπίτια Γερμανών. Ανακοινώσεις όπως «Στην κομητεία του Ζέσουβ, στην περιφέρεια του Σάνοκ, θα βρεις άφθονη γη, σπίτια αχυρώνες και αν νομίζεις ότι σου τάζουμε λαγούς με πετραχήλια, ο καθένας μπορεί να πάει να το διαπιστώσει με τα ίδια του τα μάτια, το τρένο δεν κοστίζει τίποτα».

Με τέτοιο τρόπο γίνηκε ο αποικισμός στην κομμουνιστική Πολωνία, η κομμουνιστές εφάρμοσαν μια καθαρά ναζιστική μέθοδο, όταν οι ναζί διένεμαν τις εβραϊκές περιουσίες στους μη Εβραίους γείτονές τους, είχαν δημιουργήσει έναν ιστό συνενόχων που αδυνάτιζε την αντίσταση. Αυτή ακριβώς την λογική ακολούθησαν οι κομμουνιστές αξιωματούχοι, απέναντι στους Γερμανούς. Οι νέοι έποικοι ήταν υπόχρεοι στο καθεστώς για την νέα τους θέση που από άκληροι μετατρεπόντουσαν σε αξιοσέβαστοι νοικοκυραίοι.

 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Δημόσια προετοιμασία του βιασμού από τον διεθνιστή  σοβιετικό, στην συνέχεια πιθανά να ακολουθούσε και εκτέλεση, οι αξιωματικοί και οι κομισάριοι πολλές φορές συμμετείχαν.

Στα κράτη της Βαλτικής και την περιοχή της  Βεσαραβίας που η ΕΣΣΔ, στόχευε να τα ενσωματώσει   ακολουθήθηκε πολιτική εκρωσισμού και μεταφορά πληθυσμού Ρώσων προς τις περιοχές αυτές και κατοίκων των Βαλτικών περιοχών προς την Ρωσία. Η ίδια ακριβώς τακτική εφαρμόστηκε και στην Γιουγκοσλαβία που στόχος ήταν να αδυνατίσει το τοπικό στοιχείο και η ενδυνάμωσή του συγκεντρωτικού κράτους.

      

 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σημάδια από την προέλαση του Κόκκινου στρατού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ  του Μαρκ Μαζοουερ εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ