Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ ΣΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ







ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Όσοι Εβραίοι φιλοξενήθηκαν στην Ελβετία, τα έξοδά τους είχαν αναλάβει πλούσιοι συμπατριώτες τους και όχι η το Ελβετικό κράτος.


Η  Ελβετία για πολλές δεκαετίες μετά το τέλος του Β ΠΠ θεωρείτο το κράτος που λόγω της γεωγραφικής της θέσεως (συνορεύει με την Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Γαλλία) αποτέλεσε τον φιλόξενο και ασφαλή  προορισμό του κάθε καταδιωκόμενου από το καθεστώς των ΝΑΖΙ και  του Φασισμού, για τη στάση αυτή το κράτος της Ελβετίας απολάμβανε την καλή φήμη που όπως αποδείχτηκε όμως δεν άξιζε.




Φυσικά η Ελβετία φρόντισε όλα αυτά τα χρόνια να ξεχαστούν τα γεγονότα που την συνέδεαν με την συμμετοχή της στα εγκλήματα του Β ΠΠ, προς αυτή την κατεύθυνση βοήθησαν οι ταινίες που παρουσίαζαν αυτή την εικόνα.





 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:   Η ύπαρξη του J ήταν μια  εφεύρεση της Ελβετίας, με σκοπό να μπορεί να ελέγξει φυλετικά τους πρόσφυγες από τη ναζιστική επικράτεια.


Στην πραγματικότητα όμως μέχρι το 1945 οι Ελβετοί είχαν δεχτεί μόλις 28.000 Εβραίους εκ των οποίων 7.000 πριν αρχίσει ο πόλεμος, στους πρόσφυγες αυτούς δεν έδιναν το δικαίωμα εργασίας και οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν   με χρήματα που συγκεντρωνόντουσαν από πλούσιους εβραίους κατοίκους, δηλαδή στην πραγματικότητα το Ελβετικό κράτος τους πρόσφυγες τους χρησιμοποιούσαν σαν ομήρους και ομοεθνείς τους, τους υποχρέωναν στην καταβολή λύτρων για να συντηρηθούν.


Η Ελβετία με δική της πρωτοβουλία από ο 1938 ζήτησε από το Βερολίνο τα διαβατήρια και τα όποια χαρτιά με αίτημα παραμονής στην χώρα τους των Εβραίων να σφραγίζονται με ένα μεγάλο  J προκειμένου να μπορούν ευκολότερα να μη επιτρέπουν την είσοδο στην χώρα τους. Οι Ελβετοί μόλις τον Ιούλιο του  1994 αναγνώρισαν ότι η πράξη τους αυτή ήταν πράξη «μη ανεκτής φυλετικής διάκρισης», θα πρέπει να πούμε ότι ούτε η Αγγλία, ούτε οι ΗΠΑ είχαν ζητήσει να μπαίνει κάποιο διακριτικό σύμβολο στα διαβατήρια των Εβραίων.


Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν την δεκαετία του 1990 η Ελβετία όχι μόνο έκανε λαθρεμπόριο χρυσού που προερχόταν από διαρπαγή, αλλά συνέβαλε αποφασιστικά στην γερμανική πολεμική προσπάθεια.




 
Οι Ελβετικές τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες τσέπωσαν ξεδιάντροπα μεγάλα χρηματικά ποσά που άνηκαν στους εβραίους καταθέτες  ή στους συγγενείς θανατωμένων Εβραίων.

Σε μια μυστική μεταπολεμική συμφωνία με την κομμουνιστική Πολωνία που δημοσιοποιήθηκε το 1996, η Βέρνη πρότεινε να εκχωρήσει τραπεζικούς λογαριασμούς νεκρών εβραίων Πολωνών στις αρχές της Βαρσοβίας με αντάλλαγμα την αποζημίωση ελβετικών τραπεζών που είχαν κρατικοποιηθεί από το κομμουνιστικό καθεστώς. Οι Πολωνοί περιχαρείς θυμήθηκαν τώρα ότι οι θανατωθέντες  εβραίοι είναι συμπατριώτες τους και πήραν το χρήμα τους (στην πραγματικότητα τραπεζίτες και κομμουνιστές μοιράστηκαν το χρήμα αυτό).

Από την στιγμή εκείνη άρχισαν να βγαίνουν πράγματα στην επιφάνεια και η λαμπρή φήμη της Ελβετίας - για τις δραστηριότητές της κατά τον Β ΠΠ – διαλύθηκε.

Στις 13/9/1996 η γερμανική εφημερίδα Die Zeit παρουσίασε ένα μακροσκελές άρθρο με τίτλο «Η μακριά σκιά του Ολοκαυτώματος» που στόχο είχε να καλύψει την Ελβετία, και η Βέρνη εξέφρασε την schadenfreude της (χαρά). Ο κόσμος όμως πιά γνώριζε τον ρόλο της Ελβετίας σε όλες τις βρώμικες υποθέσεις του Ολοκαυτόματος.


 




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ τόμος 4 του Tony Judt εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...