Ο ΠΡΕΣΒΗΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΜΜΑΝΟΥΕΛ ΓΚΡΑΤΣΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ

"Δέκα λεπτά πριν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο στρατιωτικός μου ακόλουθος, ο διερμηνέας μου και εγώ, φθάσαμε στην καγκελόπορτα μιάς μικρής οικίας στην Κηφισιά, όπου έμενε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Στον φρουρό της οικίας είπα ότι επιθυμώ να δω τον Πρωθυπουργό για κάτι πολύ επείγον. Ο φρουρός άρχισε να κτυπά το κουδούνι του εσωτερικού της οικίας, αλλά δεν ελάμβανε καμίαν απάντηση. Διερωτήθηκα εάν ήτο δυνατόν μια πρωθυπουργική κατοικία να μην απαντά αμέσως. Γιατί εγώ είχα εντολή να παραδώσω το τελεσίγραφον στις 3 π.μ. ακριβώς, της 28/10/1940, λόγω Δε της προσπάθειας μου να ακουσθεί το κουδούνι και να ανοίξει η πόρτα, η ώρα είχε ήδη φθάσει 3.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Ιωάννης Μεταξάς (κέντρο) με τον Ιταλό πρέσβη Εμανουέλε Γκράτσι (δεξιά), πριν από τον πόλεμο.

 Επιτέλους το κουδούνισμα ξύπνησε τον ίδιο τον Μεταξά, που έκαμε την εμφάνισή του σε μια μικρή πλαϊνή πόρτα και αναγνωρίζοντάς με, με άφησε να περάσω. Ο Μεταξάς φορούσε μια μάλλινη ρόμπα, από τον γιακά της οποίας φαινόταν ένα μετριότατο βαμβακερό νυκτικό.

 Μου έσφιξε το χέρι και με έβαλε να καθίσω σε ένα μικρό φτωχικό σαλόνι του σπιτιού. Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να το εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. 

Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε:

Μεταξάς: Λοιπόν έχουμε πόλεμο. ("Alors, c'est la guerre" = Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος, πράγμα που αποτέλεσε και το "ΟΧΙ" της Ελλάδας)

Γκράτσι: Όχι απαραίτητα Εξοχότατε. Η ιταλική κυβέρνηση ελπίζει ότι θα δηχθείτε την αξιωσιν της και θ' αφήσετε τα ιταλικά στρατεύματα να διέλθουν δια να καταλάβουν τα στρατηγικά σημεία της χώρας.

Μεταξάς: Και ποια είναι τα στρατηγικά αυτά σημεία, περί των οποίων ομιλεί η διακοινωσις;

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Εμ. Γκράτσι, με τις μυστικές αναφορές του, παρουσίαζε ανίκανους τους Ελληνες για οποιαδήποτε άμυνα.

Γκρατσι: Δεν είμαι εις θέσιν να σας ειπω, Εξοχότατε Κυβερνησις μου δεν με ενημέρωσε... Γνωρίζω μόνον ότι το τελεσίγραφο εκπνέει εις τας 6 το πρωί.

Μεταξάς: Εν τοιαύτη περιπτώσει η διακοίνωσις αυτή αποτελεί κηρυξιν πολέμου της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος.

Γκράτσι: Όχι, Εξοχότατε. Είναι τελεσίγραφον.

Μεταξάς: Ισοδύναμον προς κήρυξιν πολέμου.

Γκράτσι: Ασφαλώς όχι, διότι πιστεύω ότι θα παράσχετε τας διευκολύνσεις, τας οποίας ζητεί η κυβέρνησις μου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το περιοδικό της ΕΟΝ που εκδόθηκε  26 Οκτωβρίου 1940 , παρωτρύνει τον λαό να ετοιμάζεται μέσω των ειρηνικών του έργων.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στην τελευταία σελίδα το περιοδικό της ΕΟΝ, που εκδόθηκε  26 Οκτωβρίου 1940, προφητικά παρουσιάζει την στρατιωτική προετοιμασία της Ελλάδος για να αντιμετωπίσει τον πόλεμο. 

Μεταξάς: ΟΧΙ! Ούτε λόγος δύναται να γίνει περί ελευθέρας διελεύσεως. Ακόμη όμως και αν υποτίθετο ότι θα έδινα μια τοιαύτην διαταγήν (την οποίαν δεν είμαι διατεθειμένος να δώσω), είναι τώρα τρεις το πρωί. Πρέπει να ετοιμασθώ, να κατεβώ εις τας Αθήνας, να ξυπνήσω τον Βασιλέα, να καλέσω τον Υπουργόν των Στρατιωτικών και τον αρχηγόν του Γενικού Επιτελείου, να θέσω εις κίνησιν όλες τες στρατιωτικές τηλεγραφικές υπηρεσίες, έτσι που μια τέτοια απόφασις να γίνει γνωστή στα πλέον προκεχωρημένα τμήματα των συνόρων. Όλα αυτά είναι πρακτικώς αδύνατα. Η Ιταλία, η οποία δε μας παρέχει καν τη δυνατότητα να εκλέξωμε μεταξύ πολέμου και ειρήνης, κηρύσσει ουσιαστικώς τον πόλεμον εναντίον της Ελλάδος

Μεταξάς: Πολύ καλά λοιπόν, έχομεν πόλεμον.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το περιοδικό της ΕΟΝ που εκδόθηκε 2 Νοεμβρίου 1940, τονίζει την θέληση του Εθνικού Κυβερνήτου να αντιμετωπιστεί ο επιτιθέμενος.

 "Με συνόδευσε στην έξοδο υπηρεσίας από την οποία είχα μπει και όταν ήμασταν στο κατώφλι μου είπε:

Μεταξάς: "Vous etes le plus forts" (είσθε οι πιο ισχυροί). 

Με την σειρά μου δεν ήξερα τι να απαντήσω στα λόγια αυτά και στην βαθιά λύπη που τα δονούσε. Νομίζω δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος μια τουλάχιστο φορά στην ζωή του, να μην αισθάνθηκε απέχθεια για το επάγγελμά του. Αν στη μακρά σταδιοδρομία μου στην υπηρεσία του κράτους υπήρξε ποτέ μια στιγμή κατά την οποία εμίσησα το δικό μου, μια στιγμή κατά την οποίαν το καθήκον του αξιώματος μου,  μου φάνηκε σταυρός και όχι μόνο θλιβερός, αλλά και ταπεινωτικός, η στιγμή αυτή ήταν όταν άκουσα εκείνα τα αποκαρδιωμένα λόγια που πρόφερε ο πρεσβύτης εκείνος, που είχε καταναλώσει ολόκληρη τη ζωή του αγωνιζόμενος και υποφέροντας για την χώρα του και που, και κατά την υπέρτατη εκείνη στιγμή, προτιμούσε να διαλέξει για την πατρίδα του το δρόμο της θυσίας και όχι το δρόμο της ατιμώσεως. Υποκλίθηκα μπροστά του με τον βαθύτερο σεβασμό και βγήκα από το σπίτι του".

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το βιβλίο του Εμμανουέλε Γκράτσι " Il Principio della fine - L' impresa di Grecia " έκδοση του 1945 στην Ρώμη,  που αναφέρεται στα γεγονότα του Ελληνοιταλικού πολέμου.

Ας δούμε πως είδε το γεγονός στο ημερολόγιό του ο Ιωάννης Μεταξάς:

"Νύχτα στις 3 με ξυπνούν. Έρχεται ο Γκράτσι - Πόλεμος - Ζητώ Νικολούδη Μαυρουδή - Αναφέρω Βασιλέα - Καλώ Πάλαιρετ και ζητώ βοήθειαν Αγγλίας - Κατεβαίνω στις 5 - Υπουργικόν Συμβούλιον - Όλοι πιστοί και Μαυρουδής - Όλοι πλην Κύρου - Βασιλεύς περιφορά μαζί του - Φανατισμός του λαού αφάνταστος - Μάχαι στα σύνορα Ηπείρου - Βομβαρδισμοί - Σειρήνες - Αρχίζουμε και τακτοποιούμεθα - ο Θεός βοηθός !!!"

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η σελίδα του ημερολογίου του Ιωάννη Μεταξά που αναφέρει λακωνικά το γεγονός.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

"Il Principio della fine - L' impresa di Grecia" (= Η αρχή του τέλους - Η επιχείρηση της Ελλάδας) του Εμμανουέλε Γκράτσι. Μεταφραστής: Γκίκα Χρυσώ Εκδότης: Βιβλιοπωλείον της Εστίας.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

            Μεγάλη Τρίτη 15/4/1941 δόθηκε η μοναδική μάχη εκ συστάσεως του Ελληνογερμανικού πολέμου, η σύγκρουση σε δύο σημεία, νότια της λίμνης και ανατολικά του Άργους Ορεστικού, στο χωρίο Αμπελόκηποι και Μηλίτσα που εκδηλώθηκε η κύρια προσπάθεια των Γερμανών και στην διάβαση Φωτεινής που εκδηλώθηκε η δευτερεύουσα προσπάθεια.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το μέτωπο της γραμμής της Δύναμης W του Βερμίου, η παράκαμψη της Γραμμής Μεταξά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, η κάθοδος των δυνάμεων του Άξονα από την Γιουγκοσλαβία και η κατάληψη της Θεσσαλονίκης.

            Στο χωριό Αμπελόκηποι εγκαταστάθηκαν αμυντικά μικρές ελληνικές δυνάμεις πεζικού, ιππικού και πυροβολικού, συγκεκριμένα το 1^ο τάγμα του 23^ου Συντάγματος Π/Ζ, 2 διμοιρίες βαρέων πολυβόλων (4 πολυβόλα των 13,2 mm), η επιλαρχία ιππικού, 4 βαριές πυροβολαρχίες της 20^ης Μεραρχίας και 2 πεδινές της 13^ης Μεραρχίας υπό την διοίκηση του συνταγματάρχη Ευσταθίου Λιώση.

ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΧΙΙΙ ΜΠ ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΑΧΗ

1. Διοικητής: Υ­πτγος Μουτούσης.

2. Αρχηγός Πεζικού: Σχης Λιώσης Ευστάθιος.

3. Επιτελάρχης: Αν­χης Αναγνωστόπουλος Σωτήριος.

4. Διοικητής 23ου ΣΠ (Χίου): Σχης (ΠΖ) Μπάρμπακος Αριστοτέλης.

5. Υποδιοικητής 23ου ΣΠ (Χίου): Αν­χης Παπαδάκης Γεώργιος.

            Οι γερμανοί μετέφεραν την μηχανοκίνητη Μεραρχίας Σωματοφυλακής του SS Αδόλφου Χίτλερ (1η Μεραρχία SS Leibstandarte SS Adolf Hitler - LSSAH) που ήταν μονάδα σε επίπεδο ταξιαρχίας με διοικητή τον Γιόσεφ Ντήντριχ, νεαρό στρατηγό.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σύσκεψη για την ελληνική παράδοση. Από δεξιά προς τα αριστερά: Βίλχελμ Λιστ, Χανς φον Γκράιφενμπεργκ και Ζεπ Ντίτριχ.

            Την νύκτα της 14^ης προς 15^η Απριλίου κατευθύνθηκε η 1η Μεραρχία SS Leibstandarte SS Adolf Hitler – LSSAH από την οδό Κλεισούρα – Κορησσό και αναπτύχτηκε στην πεδιάδα γύρω από το χωριό Κρεπενή, επισκεύασαν την γέφυρα του χωριού και στις 5.30 πμ ενήργησαν επίθεση στην αμυντική γραμμή, στην επίθεση αυτή αποκρούστηκαν από τους Έλληνες και είχαν σημαντικές απώλειες σε άνδρες και έχασαν 25 άρματα και λοιπά οχήματα, τα οποία καταστράφηκαν από τις βολές του πυροβολικού. Από αυτή την επίθεση οι γερμανοί διέγνωσαν την αδυναμία της ελληνικής άμυνας νότια του χωριού Αμπελόκηποι στους πρόποδες του Σινιάτσικου, και εκεί επικέντρωσαν τις ενέργειές τους. Η Ελληνική διοίκηση ενίσχυσε τον τομέα αυτό με 2 τάγματα του 23 Συντάγματος ( οι άνδρες αυτοί ήταν κατάκοποι μετά από νυκτερινή πορεία και δεν είχαν υψηλό ηθικό). Ο υποστράτηγος Μουτούσης τους μίλησε και διέταξε την ανάπαυσή τους σε περιοχή βόρεια της γέφυρας Μανιάκους.

            Στο μεταξύ οι γερμανοί διαρκώς ενισχυόμενοι από νέες δυνάμεις στις 11πμ προώθησαν 10 βαριές πυροβολαρχίες ( 40 πυροβόλα) στην επακολουθήσασα μάχη πυροβολικού οι ελληνικές δυνάμεις του πυροβολικού καθήλωσαν τις δυνάμεις των γερμανών και υπερίσχυσαν των περισσοτέρων  γερμανικών πυροβόλων, στο χωριό  Μηλίτσα με την ενίσχυση ενός τάγματος Π/Ζ οι γερμανοί ανανέωσαν την επίθεσή τους με αποτέλεσμα να αποτύχει και η δεύτερη γερμανική επίθεση.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η πρώτη γραμμή στις 15 Απριλίου 1941.

 Στη 1.30μμ εξαπολύθηκε νέα γερμανική επίθεση στην οποία οι γερμανοί είχαν μεγάλες απώλειες, οι ισχνές ελληνικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, στην μάχη αυτή έπεσε ο ίλαρχος Κλείτος Χατζηλιάδης, την στιγμή εκείνη τμήματα του 4^ου τάγματος Πολυβόλων έφτασαν στις απειλούμενες περιοχές.  Η γερμανική επίθεση ήταν αφόρητη στις μάχες που ακολούθησαν χτυπήθηκαν τα πυροβόλα της 13β Ελληνικής Μοίρας και καταστράφηκαν, ενώ ο διοικητής τους ταγματάρχης Παπαρόδου έπεφτε μαχόμενος επί των όπλων του.

            Στις 3μμ η ίλη (λόχος) ιππικού που μαχόταν στο ύψωμα 680  (Σπαιλίκια) υποχώρησε. Ο Μέραρχος (Σωτήρης Μουτούσης)  πάνω σε μοτοσυκλέτα συνάντησε στο Αρμενοχώρι την ανατραπείσα ίλη  ιππικού και τους διέταξε (αφού τους επίπληξε) να επανέλθουν στις θέσεις τους, ο υπίλαρχος Γερασιμίδης με την μονάδα του κατευθύνθηκε στα υψώματα, σύντομα όμως διαλύθηκαν λόγω του πεσμένου τους ηθικού, ο Μέραρχος έστειλε (αφού εμψύχωσε τους άνδρες),    το κατάκοπο από συνεχή πορεία (μειωμένης δύναμης) 3ο Τάγμα του 22ου Συντάγματος Λέσβου (3/22) με διοικητή τον ταγματάρχη Δέτση  και στις 4.30 κατέλαβε τις θέσεις που είχαν εγκαταλείψει οι ιππείς, εδώ πρέπει να πούμε ότι ο Σ Μουτούσης (ο οποίος συμμετείχε σαν υπουργός Συγκοινωνίας  στη κατοχική κυβέρνηση του Τσολάκογλου) έβγαζε λόγους στους στρατιώτες φέρνοντας τους στο φιλότιμο για να συνεχιστεί η Ελληνική άμυνα, ένας τραυματισμένος λοχίας την στιγμή που παρότρυνε τους άνδρες ο Μέραρχος άρχισε να φωνάζει «Αδέλφια, οι Γερμανοί είναι χειρότεροι από τους Ιταλούς χωρίς τα άρματά τους, τους πολέμησα και τους είδα», πραγματικά σε τέτοιες στιγμές η θέληση ενός υπαξιωματικού και ενός ψυχωμένου διοικητή κάνουν θαύματα, στις 5μμ ολόκληρη η επίλεκτη γερμανική ταξιαρχία έκανε σφοδρή επίθεση (την τέταρτη), στην επίθεση αυτή συμμετείχαν 40 στούκας και πολλά βαρέα πυροβόλα. 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο ταγματάρχης Ιωάννης Παπαρρόδου (στο μέσο) έπεσε ηρωικά τις απογευματινές ώρες της 13ης Απριλίου 1941, αρνούμενος να παραδοθεί.


Στην αρχή οι ελληνικές θέσεις έμειναν ακλόνητες, όμως η γερμανική αεροπορία βομβάρδιζε ανενόχλητη και πολυβολούσε από μικρό ύψος τις ελληνικές θέσεις του 3/22 τάγματος, ο βομβαρδισμός αποδιάρθρωσε το ελληνικό πυροβολικό καταστρέφοντας 4 πυροβολαρχίες και πυρπολήθηκαν βυτιοφόρα του στρατού, σ αυτή την κατάσταση προήλασαν τα τεθωρακισμένα ανενόχλητα από το Ελληνικό πυροβολικά και διέσπασαν τις γραμμές των ελλήνων, φτάνοντας πίσω από τις θέσεις των ελληνικών πυροβόλων, ακολούθησε το γερμανικό πεζικό που εξουδετέρωνε τις εστίες αντίστασης, οι Έλληνες πυροβολητές έδωσαν απεγνωσμένο αγώνα και πολλοί έπεσαν επί των πυροβόλων τους, βάλλοντας μέχρι την τελευταία στιγμή κατά των γερμανικών αρμάτων.

            Τα μηχανοκίνητα προήλασαν προς Άργος Ορεστικό, στις 6μμ η ελληνική διοίκηση διέταξε την ανατίναξη της γέφυρας στους Μανιάκους, οι δυνάμεις που βρισκόταν ανατολικά της γέφυρας είτε πολέμησαν, είτε ανασυγκροτούνταν και προσπάθησαν να διαφύγουν βορειοδυτικά υπό την κάλυψη των μαχόμενων πυροβολαρχιών που εξαντλούσαν τα πυρομαχικά τους κατά των γερμανικών αρμάτων. Μέχρι την είσοδο των γερμανών στο Άργος Ορεστικό ο Σ Μουτούσης παρακολουθούσε την άνιση μάχη από μια ταράτσα στην ανατολική παρυφή της πόλης και επικοινωνεί με τις μαχόμενες μονάδες, λίγο πριν την είσοδο των γερμανών παίρνει τηλεφωνικό μήνυμα από τον λοχαγό Μανωλέσο που του φώναζε «Στρατηγέ αυτή είναι η τελευταία επαφή μας, αιχμαλωτίζομαι, βρίσκομαι κυκλωμένος εγώ και η μονάδα μου, δεν έχουμε πια βλήματα, ούτε σφαίρες. Τα αδειάσαμε όλα… Για χαρά! Ζήτω η αιωνία Ελλάς!».  

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εξώφυλλο του προπαγανδιστικού περιοδικού Signal Magazine με φωτογραφία του Γερμανού Ταγματάρχη των SS Κουρτ Μάγιερ να δίνει διαταγές κατά την Μάχη της Στενωπού της Κλεισούρας στις 14 Απριλίου 1941.

Στις 7.30 μμ οι γερμανοί κατέλαβαν το Άργος Ορεστικό, όπου συνέλαβαν ασύντακτους στρατιώτες  της ελληνικής μεραρχίας. Η μάχη συνεχίστηκε στην παραλίμνια περιοχή όπου ελληνικά τμήματα εξακολουθούσαν να αντιστέκονται, η γερμανική πρέλαση από Δισπηλιό προς Καστορία τους συγκράτησαν άνδρες του 2^ου Τάγματος Πυροβόλων Θέσεως, οι γερμανοί υποχρεώθηκαν σε σφοδρές συγκρούσεις που έδωσαν όμως την δυνατότητα σε ελληνικά τμήματα να διαφύγουν και να περάσουν την ξύλινη γέφυρα του Αλιάκμονα και να κατευθυνθούν προς Σκαλοχώρι, όπου και μεταφέρθηκε ο Σταθμός Διοίκησεως της Μεραρχίας. Στις 8μμ οι γερμανοί κατέλαβαν την Καστοριά. Και εκεί σταμάτησαν τις όποιες ενέργειές τους.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

            Στην διάβαση της Φωτεινής τμήματα του 3ου Συντάγματος της μεραρχίας Ιππικού (απόσπασμα του συνταγματάρχη Δέδε), παρ όλο που βαλόντουσαν από τα γερμανικά στούκας πολέμησαν με πείσμα αποκρούοντας διαδοχικές εφόδους  μανάδων του γερμανικού πεζικού και των τεθωρακισμένων τους, ιδιαίτερα μεταξύ 1 και 4μμ τα ελληνικά πυροβόλα προξένησαν βαριές απώλειες στους γερμανούς και μέχρι το τέλος της ημέρας έμειναν κύριοι του πεδίου της μάχης.

            Τα βράδυ της 15^ης προς 16 Απριλίου η ελληνική διοίκηση υπό το βάρος των εξελίξεων υποχρέωσε και το νικηφόρο σύνταγμα ιππικού και το σύνολο του υποχωρούντος ΤΣΔΜ σε αναδίπλωση στους ορεινούς όγκους του Τρικλάριου και μετά στα ορεινά της Πίνδου. Την πίεση υπό την οποία βρέθηκαν οι γερμανοί φαίνεται από την σχετική αναφορά της 12^ης Στρατιάς την νύκτα της 15^ης Απριλίου: «Οι Έλληνες προβάλουν πεισματώδη αντίσταση δυτικά της Φλώρινας και στην Καστοριά….». 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Γιόζεφ Ζεπ Ντήτριχ γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1892 στο Χαβάγκεν της Βαυαρίας. Μέτριος μαθητής.

Τον Οκτώβριο του 1911 κατατάχθηκε στο στρατό –στο 1ο Βαυαρικό Σύνταγμα- συμμετείχε στον Α’ ΠΠ, τραυματίστηκε δυο φορές και για την ανδρεία του παρασημοφορήθηκε με τον Σιδηρού Σταυρό 1ης  και 2ης τάξης και το Βαυαρικό μετάλλιο Ανδρείας. Με τη λήξη του πολέμου εργάστηκε στη Γερμανική αστυνομία και ήταν από τα πρώτα ενεργά μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. 

Το 1928 ήταν συνταγματάρχης, διοικούσε μια από τις πρώτες μονάδες των SS και ήταν άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του Χίτλερ, οδηγός και σωματοφύλακας του….το 1932 ανέλαβε τη διοίκηση επίλεκτων SS που αποτελούσαν τη σωματοφυλακή του Χίτλερ (SS-Begleitkommando Der Fuehrer)…..γεγονός που αποτέλεσε το πρώτο βήμα για τη δημιουργία της ειδικής μονάδας των Waffen SS.

Συμμετείχε στην εισβολή στην Πολωνία και στη Γαλλία και στην εκστρατεία εναντίον των Βαλκανίων. Σαν διοικητής του 1oυ τεθωρακισμένου Σώματος των SS (I SS Panzer korps) πήρε μέρος στις μάχη της Γαλλίας το 1944, σαν διοικητής της 6ης τεθωρακισμένης στρατιάς των SS (VI-SS  Panzerarmee) στην αντεπίθεση των Αρδεννών . 8 Μαΐου 1945 παραδόθηκε στους Αμερικάνους. Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση, κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου…..αμνηστεύτηκε τον Νοέμβριο του 1955, αλλά ύστερα από λίγο καιρό ξαναφυλακίστηκε, κατηγορούμενος για τη δολοφονία έξι μελών των SA στη «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» το 1934…..και τελικά το Φεβρουάριο του 1959 αποφυλακίστηκε λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. 
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 21 Απριλίου 1966.

ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

            Στα μέσα Μαΐου του 1941 στην κατεχόμενη Αθήνα, οι γερμανοί αναζήτησαν πληροφορίες για την μάχη της λίμνης της Καστοριάς,  το κατοχικό ελληνικό υπουργείο Εθνικής αμύνης έστειλε τον συνταγματάρχη Ευστάθιο Λιώση στο γερμανικό φρουραρχείο, ο οποίος βρέθηκε προ του αντιστράτηγου Ζεπ (Γιόσεφ ) Ντίντριχ, ο οποίος τον ρώτησε για την διάταξη των ελληνικών μονάδων στις 15 Απριλίου. Ο συνταγματάρχης Ευστάθιος Λιώσης παρέταξε επί χάρτου τις θέσεις των ελληνικών μονάδων. Ο Γερμανός στρατηγός εξοργίστηκε και κατηγόρησε τον Έλληνα αξιωματικό ότι λέει ψέματα. Δεν πίστευε ότι του είχαν αντιταχθεί τόσο λίγες δυνάμεις (δύο τάγματα πεζικού, μια επιλαρχία ιππικού, ένα τάγμα πολυβόλων και εννιά πυροβολαρχίες με 47 στοιχεία). Σύμφωνα με τις γερμανικές εκτιμήσεις στην μάχη έλαβαν μέρος 3 ελληνικές μεραρχίες της 9^ης, της 10^ης και της 13^ης. Ο συνταγματάρχης Ευστάθιος Λιώσης αντέταξε τα επιχειρήματά του και τεκμηρίωσε τις απόψεις του, ο γερμανός στρατηγός αναγκάστηκε να παραδεχτεί την πικρή αλήθεια. Είχε αντιμετωπίσει όχι 3  μεραρχίες αλλά 3 τάγματα, στο τέλος της συζήτησης ρώτησε ποιος ήταν ο Έλληνας μέραρχος και που βρισκόταν στις διάφορες φάσεις της μάχης και ζήτησε να του διαβιβάσει τα συγχαρητήρια του.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η «Σωματοφυλακή του Αδόλφου Χίτλερ», ονομάστηκε Liebestandarte SS Adolf Hitler (LSSAH)  ήταν η πιο αφοσιωμένη και επίλεκτη μονάδα των Waffen SS και αρχικά δημιουργήθηκε για την προσωπική ασφάλεια του Χίτλερ.

            Ο Μέραρχος Σωτήρης Μουτούσης στην κυριολεξία κράτησε την περιοχή με διαρκή κηρύγματα προς τους υποχωρούντες στρατιώτες μας, είχε πια επικρατήσει η άποψη ότι ήταν άσκοπος ο πόλεμος και με τους Ιταλούς και με τους Γερμανούς που πραγματικά έκαναν  την σαρωτική επίδειξη της αεροπορικής και τεθωρακισμένης δύναμής τους.

            Ο Τσολάκογλου γράφει στην πολεμική του έκθεση : 

«Ένεκα τούτου την 15 Απριλίου, συνήψεν ο Μουτούσης ημερήσιαν μάχην προς τους  εισβάλλοντας Γερμανούς, δι ην μετά θαυμασμού εξεφράσθη ο στρατηγός Φον λιστ. Την μάχην αυτήν παρακουλούθησα αυτοπροσώπως υπό υψώματος ανατολικώς της Σμίξης (Ν Άργους Ορεστικού) και αντελήφθην τας σοβαράς απωλείας, ας υπέστησαν οι Γερμανοί. Κατεστράφησαν κατά αυτήν 25 άρματα. Οι Γερμανοί δεν θα διέσπων την ασθενήν μας άμυναν, αν δεν κατεστρέφοντο παρά των στούκας τα πυροβόλα μας».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση του Στρατηγού Γεώργ. Τσολάκογλου, ο στρατηγός Σ. Μουτούσης  ανέλαβε το υπουργείο Συγκοινωνιών.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ 1940-1941 του ΝΑTIONAL GEOGRAPHIC.

ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41 του Δ Ζαφειροπουλου Αν/ρχου ΠΖ

ΙΤΑΛΟΜΑΧΟΙ του Κώστα Καλατζή εκδόσεις ΔΙΦΡΟΣ 1961 (βραβείο Ακαδημείας Αθηνών)

ΔΙΚΗ SS ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΕΒΡΑΙΩΝ.... Η ΔΙΚΗ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΑ SS

Το Μάιο του 1943 στο Ανώτατο Αστυνομικό Δικαστήριο του Μονάχου έγινε μια πολύ  παράξενη δίκη με κατήγορο τα Ες Ες  και κατηγορούμενο τον  SS Untersturmfuhrer Μαξ Τόυμπνερ, κατηγορία ότι: «εκτέλεσε χωρίς άδεια Εβραίους στην Ουκρανία».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αυτές ήταν οι άθλιες συνθήκες που βρήκαν τα Waffen SS του SS Untersturmführer Max Täubner και οι οποίες εμπόδισαν την μετακίνηση των Εβραίων.

Η απόφαση του δικαστηρίου αιτιολογούσε την καταδίκη του Μαξ Τόυμπνερ τονίζοντας ότι:

«Το να σκοτώνει κανείς Εβραίους δεν είναι έγκλημα καθαυτό. Οι Εβραίοι πρέπει να εξοντωθούν και κανείς από τους Εβραίους που σκοτώθηκαν δεν αποτελεί σοβαρή απώλεια».

Κατά το δικαστήριο το πραγματικό παράπτωμα του Μαξ Τόυμπνερ (Max Täubner) ήταν ότι τους σκότωσε με ωμότητα και επέτρεψε «στους άνδρες του να δράσουν με τέτοια αποκρουστική σκληρότητα, ώστε συμπεριφέρθηκαν υπό τις διαταγές του σαν ορδή αγρίων».

Του αναγνωρίζει το ελαφρυντικό ότι ενήργησε «υπό καθεστώς αληθινού μίσους προς τους Εβραίους και όχι από σαδισμό».

Αλλά αποκάλυψε έναν «κατώτερο» χαρακτήρα κι έναν «υψηλό  βαθμό πνευματικής αποκτήνωσης».

Η απόφαση κατέληγε: «Η διαγωγή του κρατουμένου είναι ανάξια ενός έντιμου και ευπρεπούς Γερμανού ανδρός».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μέρος του βιβλίου που παρέχει τις πληροφορίες.



Παρακάτω παραθέτουμε (στα γερμανικά) την αιτιολόγιση του δικαστηρίου:

1.) Wegen der Judenaktion als solcher soll der Angeklagte
nicht bestraft werden. Die Juden muessen vernichtet werden,
es ist um keinen der getoeteten Juden schade. Wenn sich auch
der Angeklagte haette sagen muessen, dass die Vernichtung der
Juden Aufgabe besonders hierfuer eingerichteter Kommandos
ist, soll ihm zugute gehalten werden, dass er sich befugt
gehalten haben mag, auch seinerseits an der Vernichtung
des Judentums teilzunehmen. Wirklicher Judenhass ist der
treibende Beweggrund fuer den Angeklagten gewesen. (...)

Αγγλική μετάφραση:

1. The accused shall not be punished because of the actions against
the Jews as such. The Jews have to be exterminated and none of the
Jews that were killed is any great loss. Although the accused should
have recognized that the extermination of the Jews was the duty of
Kommandos which were set up especially for this purpose, he should
be excused for considering himself to have the authority to take
part in the extermination of Jewry himself. Real hatred of the Jews
was the driving motivation for the accused. In the process he let
himself be drawn into committing cruel actions in Alexandriya which
are unworthy of a German man and an SS-officer. These excesses cannot
be justified, either, as the accused would like to, as retaliation
for the pain that the Jews have caused the German people. (...)

Ουτέ λίγο ούτε πολύ αναφέρει:

1. Ο κατηγορούμενος δεν πρέπει να τιμωρηθεί λόγω των ενεργειών του κατά των 
 Εβραίων. Οι Εβραίοι πρέπει να εξοντωθούν και κανένας από τα
Εβραίους που σκοτώθηκαν δεν είναι  μεγάλη απώλεια για τον οποιοδήποτε. Παρά το γεγονός ότι   η εξόντωση των Εβραίων ήταν το καθήκον των Κομάντος, που έχουν συσταθεί ειδικά για το σκοπό αυτό. 
Το πραγματικό  μίσος κατά των Εβραίων ήταν το κίνητρο για τον κατηγορούμενο. Κατά τη διαδικασία όμως  άφησε τον εαυτό του να συρθεί σε διάπραξη σκληρών ενεργειών στην  Alexandriya που
ήταν  ανάξιες ενός Γερμανού άνδρα και μάλιστα SS-αξιωματικού. Οι πράξεις του  δεν μπορούν να
να δικαιολογηθούν, διότι ο κατηγορούμενος τις  ήθελε, ως αντίποινα
για τον πόνο που οι Εβραίοι έχουν προκαλέσει το γερμανικό λαό. (...)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο SS Untersturmführer Max Täubner.  O Täubner ανέλαβε των εξόντωση των Εβραίων στην πόλη Alexandriya. Συνολικά 459 Εβραίοι καταγράφονται ότι σκοτώνονται από τη μονάδα του Täubner. Ο  Ernst Gobel ήταν ένας από τους άνδρες των SS που έδωσε στοιχεία ως προς το τι συνέβη: "Ο Rottenfuhrer Αβραάμ πυροβόλησε τα παιδιά με ένα πιστόλι. Υπήρχαν περίπου πέντε από αυτά. Αυτά ήταν τα παιδιά τα οποία θα ήθελα να πιστεύω ήταν ηλικίας μεταξύ δύο και έξι ετών. Ο τρόπος με τον οποίο ο Αβραάμ σκότωσε τα παιδιά ήταν βάναυσος".

Ήταν τέτοια τα εγκλήματα του SS Untersturmführer Max Täubner που δυσανασχέτησαν ΝΑΖΙ  που ήταν υπό τις διαταγές του, συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 1942 στην πόλη Alexadria ( Alexandriya ή Olexandriya) ο εβραϊκός πληθυσμός δεν μπόρεσε να μετακινηθεί λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν. 

Ο SS Untersturmführer Max Täubner πήρε την κατάσταση στα χέρια του, 459 Εβραίοι καταγραφόντουσαν και εκτελούντο, όχι από εκτελεστικό απόσπασμα αλλά με υπερβολικούς τρόπους ξυλοδαρμούς, εκτελέσεις με καραμπίνες στο πίσω μέρος του κεφαλιού, πυροβολήθηκαν πέντε παιδιά με πιστόλι ηλικίας 2-6 ετών. Τέλος πάντων έγιναν ανατριχιαστικά εγκλήματα σε όλες τις ηλικίες  και στα δύο φύλλα αυτής της ομάδας των Εβραίων.

Ο SS Untersturmführer Max Täubner  έκανε το λάθος, όταν επέστρεψε στην πατρίδα του να δείχνει σε φίλους του και στην γυναίκα του, φωτογραφίες από το έγκλημα στην Ουκρανία, αυτό ενόχλησε ιδιαίτερα τους Γερμανούς διότι φοβήθηκαν ότι μπορούσε να έπεφταν οι φωτογραφίες αυτές στα χέρια του εχθρού και θα χρησιμοποιούντο κατά του Γ Ράιχ, αυτός ο προβληματισμός διατυπώθηκε στην απόφαση του δικαστηρίου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η θέση της πόλης Alexandria στην Ουκρανία.

Το δικαστήριο καταδίκασε τον SS Untersturmführer Max Täubner σε δύο χρόνια φυλακή, αλλά συνέχισε να βρίσκεται στο μέτωπο και να πολεμά μέχρι το 1945 όταν ο Χίμλερ τους έδωσε χάρη στο «αδίκημά» του.

 Μετά το τέλος του πολέμου οι Γερμανικές αρχές αρνήθηκαν να ξαναδικάσουν για το έγκλημα που ήδη δικάστηκε ο  SS Untersturmführer Max Täubner από τα SS, με το αιτιολογικό ότι ήδη έχει δικαστεί και αυτό θα αποτελούσε διπλή εκδίκαση για το ίδιο αδίκημα.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Άνδρες των Waffen SS.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ του MARK MAZOWER ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ τόμος Ι

   

"The Good Old Days" των E Klee, W Dressen  και V Riess μεταφράστηκε από τον Burnstone Deborah Λονδίνο 1991 σ σ . 196-207


http://www.nizkor.org/ftp.cgi/people/t/taubner.max/taubner-1943-verdict

Η ΑΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ (ΤΣΑΓΚΑΡΟΔΕΥΤΕΡΑ)

            Η προσοχή που δίνει κανείς στον χρόνο την ώρα που δουλεύει, εμφανίζεται κυρίως στην χειροτεχνία, τα μικρά εργαστήρια που δεν απαιτείται καταμερισμός επιμέρους διαδικασιών.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η "Saint Monday" σε εργάτες του Ευρωπαικού χώρου πριν την βιομηχανική επανάσταση.

            Το σύστημα του οικιακού καταμερισμού εργασίας αλλά και ο ακανόνιστος (χαλαρός) τρόπος οργάνωσης και σε μεγάλες παραγωγικές μονάδες επιμηκύνουν ή επιβραδύνουν την εργάσιμη μέρα και τον εργάσιμο χρόνο. Σε κάποιες ομάδες εμφανίζεται η διπλή απασχόληση πχ οι εργάτες ορυχείων της Κορνουάλης συμμετείχαν στο ψάρεμα σαρδέλας, ενώ κάποιοι άλλοι εργάτες ορυχείων καλλιεργούσαν τα μικρά χωράφια τους.

            Η φύση αυτών των εργασιών δεν απαιτεί την χρήση ακριβούς οικονομικά σημαντικού χρόνου.

            Κάθε φορά που οι άνθρωποι είναι κύριοι της δραστηριότητάς τους, οργάνωσαν τον χρόνο τους και κυρίως στους ρυθμούς της μελωδίας «Έεεεεχουμε καιρό, έεεεχουμε καιρό» ή «Άλ-λη μια μέρα, άλ-λη μια μέρα» αυτή η λογική φαίνεται και στους γάλλους εργάτες του Ντυβό «η Κυριακή είναι η ημέρα της οικογένειας, ενώ η Δευτέρα των φίλων».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η "Plough Monday"  είναι γενικά η πρώτη Δευτέρα του έτους (Θεοφάνεια), 6 Ιανουαρίου. Οι Άγγλοι έλεγαν: "όσοι από εσάς που άρχισε τις εργασίες της πριν από την ημέρα αυτή, ντροπή σε σας! Ονομάστε τον εαυτό σας τεμπέλη ή είμαι  ένας οπαδός της ηρεμίας".

            Η λογική αυτή φαίνεται καθαρά στους πιο κάτω σατιρικούς στίχους:

«Ξέρεις ότι η Δευτέρα είναι αδελφή της Κυριακής

Όπως και η Τρίτη.

Την Τετάρτη πρέπει να πας στην Εκκλησία

Να προσευχηθείς.

Η Πέμπτη είναι ημιαργία.

Παρασκευή πολύ αργά να πιάσεις να γνέσεις

Κι όσο για το Σάββατο, το μισό είναι αργία».

            Σε διάφορα βιβλία όπως τα  Divers Grab – Tree Lectures (1639), J Brand , Observations on Popular Antiquities (1813), H Bourne, Antiquities Vulgares (1725) αναφέρεται ότι το Σάββατο το απόγευμα, στα χωριά και στις καλύβες, «σταματούσαν την δουλεία και στο χωριό  βασίλευαν η ανάπαυση και το κέφι».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Είναι παγκόσμιο και διαχρονικό το μίσος προς την Δευτέρα, μετά την αργία της Κυριακής η  Δευτέρα προσγειώνει βάναυσα τον εργαζόμενο στα προβλήματα και στην εργασία.

            Την εποχή των Ναπολεντίων πολέμων γιορτάζεται σχολαστικά «η Άγια Δευτέρα…. Που συχνά συνοδεύεται από την Αγία Τρίτη».

            Σε ένα τραγουδάκι του Σέφηλντ τους «Εύθυμους μαχαιροποιούς»: 

«Μια ωραία και Άγια Δευτέρα

Καθόμουν στην γωνιά του σιδηρουργείου

Και διηγόμουνα την Κυριακή μου,

Ήμουνα πολύ χαρούμενος,

Όταν ξαφνικά άνοιξε η πόρτα

Και στο κατώφλι φάνηκε η κυρά μου.

Στο διάβολο Τζακ κοπροσκυλάς σα μέθυσος,

Κάθεσαι εδώ αντί να δουλεύεις,

Με την μπουκάλα στα γόνατα ………..

Ρίξε μια ματιά , δες τον κορσέ μου,

Δες τα παπούτσια μου, σε τι χάλι είναι,

Ένα φουστάνι και ένα μεσοφούστανο μισολιωμένα

Και κάλτσες κουρέλια φοράω.

Ξέρεις ότι δεν μ  αρέσουνε οι σκηνές κι οι καυγάδες

Αλλά ποτέ δεν έχω ούτε σαπούνι ούτε τσάι.

Πάνε στο διάολο Τζακ, κι άσε τη μπουκάλα

Αλλιώς ποτέ πια δεν θα σε ξαναπάρω στο κρεβάτι μου».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ξεφάντωμα σε αγγλική πόλη τον 18ο αιώνα.

            Αυτή την αγανάκτηση την εκφράζει στο βιβλίο του ο Τζ Χούγκτον :

«Όταν οι πλέκτες κι οι κατασκευαστές μεταξωτών καλτσών παίρνουν καλό μισθό για την δουλεά τους, βλέπει κανείς ότι σπάνια δουλεύουν την Δευτέρα και την Τρίτη κι ότι περνάνε τον πιο πολύ καιρό τους στην ταβέρνα ή παίζοντας ΄΄τσούνια΄΄…. Οι υφαντές είναι συνήθως μέθυσοι τη Δευτέρα, έχουν πονοκέφαλο την Τρίτη, ενώ την Τετάρτη τα εργαλεία τους δεν είναι σε καλή κατάσταση. Όσο για τους τσαγκάρηδες καλύτερα να τους έγδερνες ζωντανούς παρά να μη τους άφηνες να γιορτάσουν την Αγία Καθίστρα τη Δευτέρα …. Κι αυτό γίνεται όσο τους μένει στην τσέπη ή στο βερεσε μια δεκάρα».

            Πόσο ζωντανή η άποψη της αγγλικής «Αγίας Δευτέρας» είναι στην Ελλάδα αυτό που λέμε «Τσαγκαροδευτέρα».

            Εξ άλλου βρίσκουμε στο βιβλίο «Ένας γέρος Κεραμοποιός» που εκδόθηκε το 1903 την άποψη ότι οι κεραμοποιοί «τηρούσαν ευλαβικά την Αγία Δευτέρα» και ο γέρος κεραμοποιός προέβλεπε ότι: «Η μηχανοποίηση σημαίνει πειθαρχία στις βιομηχανικές διαδικασίες».

            Η Αγία Δευτέρα είναι ο στόχος πολλών φυλλαδίων της βικτωριανής εποχής, φυσικά ελάχιστα επαγγέλματα δεν γιόρταζαν την Αγία Δευτέρα οι πιστότεροι σε αυτό το έθιμο ήταν: Οι τσαγκάρηδες, οι ράφτες, οι καρβουνιάρηδες, οι τυπογράφοι, οι κεραμοποιοί, οι υφαντές, οι καπελάδες, και οι μαχαιροποιοί. Ο εργαζόμενος βέβαια στην γεωργία δεν γνώριζε την Αγία Δευτέρα και αυτό οφειλόταν στη φύση της εργασίας του.

Η Τσαγκαροδευτέρα είναι ο όρος που καθιερώθηκε από προπολεμικά, οι τότε τσαγκάρηδες  είχαν καθιερώσει από μόνοι τους συνέχιση διήμερης αργίας κάθε εβδομάδα, έχοντας τα καταστήματά τους κλειστά και τη Δευτέρα. Έτσι καθιερώθηκε να λέγεται για οποιαδήποτε εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας περισσότερο σκωπτικά σε αδικαιολόγητη αργία, "τσαγκαροδευτέρα είναι σήμερα;", ή "τσαγκαροδευτέρα έχουμε σήμερα και δεν πάτε (ή δεν έρχεστε) για δουλειά;"

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 ΧΡΟΝΟΣ, ΕΡΓΑΣΙΑ, ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ του Ε. Π. Τόμσον εκδόσεις ΚΑΤΣΑΝΟΣ

ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΥΊΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ

Ο νεαρός Ο Τσώρτσιλ  περιέγραφε σε ιδιωτική συζήτηση με τον Άγγλο πρωθυπουργό  Χέρμπερτ Χένρι Ασκουιθ (Henry Asquith ) Φιλελευθέρος πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας 1908-1916.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Herbert Henry Asquith. πρωθυπουργός της Αγγλίας κατά την έναρξη του Πρώτου Παγκοσίου πολέμου, πρωθυπουργός από το 1908 έως το   1916.

Την υψηλή γεννητικότητα  των «νοητικά υστερούντων» σε συνδυασμό με τη «συρρίκνωση των απογόνων όλων των συνετών, ενεργητικών και  ανώτερων κατηγοριών», ως «φοβερό κίνδυνο για την φυλή» (των Άγγλων).  Παρατίθεται στο D Kevles, In the Name of Eugenics: Genetics and the Uses of Human Heredity , Νέα Υόρκη 1985  σελ 99.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο νεαρός Winston Churchill με την μνηστή του Clementine Hozier λίγο πριν από τον γάμο τους το 1908,  ο οποίος μετά στον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έγινε ο "πατέρας της νίκης" κατά του Φασισμού και του Ναζισμού, διατύπωνε απόψεις καθαρά Ναζιστικές.

Το 1913 στην Αγγλία ψηφίστηκε νόμος που προέβλεπε την κράτηση των «νοητικώς ελαττωματικών» σε ειδικά ιδρύματα, ώστε να εμποδίζονται να κάνουν παιδιά.

Η γενετική αποτελεί τον κλάδο της βιολογίας που επειχειρεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα γύρω από τους μηχανισμούς της κληρονομικότητας  και της βιοποικιλότητας. Ο όρος γενετική χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο επιστήμονα Γ Μπέιτσον (William Bateson), σε ένα γράμμα του προς τον Άνταμ Σέντζγουϊκ, με ημερομηνία 18 Απριλίου 1905.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ναζιστική αφίσσα του 1936 με τις σημαίες των κρατών που έχουν νομοθεσία για υποχρεωτική στείρωση, φαίνονται μεταξύ των άλλων  τα κράτη των ΗΠΑ, της Αγγλίας, της Ελβετίας, της Δανίας, των Σκανδιναυικών κρατών και οι ΝΑΖΙ  στην αφίσα λένε: "wir stelen nicht allein" δηλαδή ... "Δεν είμαστε μόνον εμείς" .

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ του Mark Mazower  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ