Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

70 ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΕΡΩΚΕΑΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ




            Το 1907 ξεκίνησε η δρομολόγηση του υπερωκεάνιου «ΜΩΡΑΙΤΗΣ» στην γραμμή Ελλάδα-Ν Υόρκη και έκλεισε ο κύκλος με το τελευταίο ταξίδι του «ΑΥΣΤΡΑΛΙΣ» το 1977 .



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Υπερωκεάνιο Μωραίτης ναυπηγήθηκε στην Αγγλία το 1907.


            Το μέγεθος της μετανάστευσης ήταν τεράστιο από το 1896 μέχρι το 1921 μετανάστευσαν 415.000 κάτοικοι πάνω από το 8% του συνολικού πληθυσμού, η μεγάλη μάζα των μεταναστών κατευθύνθηκε προς την Αίγυπτο, Κ και Ν Αφρική, την Αυστραλία και την Αμερική .



ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΥΠΕΡΩΚΕΑΝΙΑ

            Το 1907 ιδρύθηκε η πρώτη ωκεανοπόρος επιβατική γραμμή, το διακινούσαν ξένες ατμοπλοϊκές εταιρείες, οι γαλλικές Messageries Maritimes και η  Fabre Line που μετέφεραν μετανάστες μέχρι την Μασσαλία και από εκεί σιδηροδρομικά στη Χάβρη ή το Χερβούργο και με υπερωκεάνια στην Ν Υόρκη. Το ίδιο έκανε και η γερμανική Hamburg American Line και η Αυστριακή Austro Americana που τα υπερωκεάνια της προσέγγιζαν την Πάτρα.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αν κρίνουμε από τις «φρικτές» συνθήκες διαβίωσης κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, στα μεταναστευτικά υπερωκεάνια, ιδιαίτερα εκείνα της πρώτης περιόδου (1907-1937), οι μετανάστες θεωρούνταν «φορτίο». Αρκεί να σκεφτούμε ότι πλοία μόλις 5-6 χιλιάδων τόνων, μετέφεραν έως 1.200-1.300 επιβάτες, σε ταξίδια που συχνά ξεπερνούσαν τις 20-22 ημέρες. Οι δοκιμασίες των φτωχών μεταναστών, οι οποίοι ελάχιστα νοιάζονταν για ανέσεις, που ποτέ άλλωστε δεν είχαν γευτεί, άρχιζαν πολύ πριν το ταξίδι. Οι περισσότεροι αγνοούσαν τις μεγάλες δυσκολίες που τους περίμεναν στο Νέο Κόσμο, τον οποίο εκατοντάδες μεσίτες μετανάστευσης (επάγγελμα που ανθούσε τα χρόνια εκείνα), παρουσίαζαν ως νέα Γη της Επαγγελίας.



 
            Σύντομα η μεταφορά πέρασε σε καθαρά ελληνικά χέρια του Ανδριώτη εφοπλιστή  Δημήτριος – Γ Μοραΐτης ο οποίος με την βοήθεια του Παν Βαλιάνου αγόρασε τα πρώτα φορτηγά ατμόπλοια το 1906, στην συνέχεια πέρασε στις υπερωκεάνιες γραμμές με τα «ΜΩΡΑΙΤΗΣ» (6.045 Κόρων) και «ΑΘΗΝΑΙ» (6.142 κόρων  καταστράφηκε το 1915 από πυρκαγιά), το πρώτο δρομολόγιο  το έκανε το «ΜΩΡΑΙΤΗΣ» τον Ιούνιο του 1907, η εταιρεία του Μωραΐτη το 1908 κηρύχτηκε σε πτώχευση και ο ιδιοκτήτης της φτωχός κατέφυγε στο Λονδίνο.

            Η επόμενη εταιρεία το 1910,  υπήρξε η «ΥΠΕΡΩΚΕΑΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΙΑ» με μετόχους τους δανειστές του Μωραΐτη και πρόεδρο τον Ι Ευταξία, αυτή μετονόμασε το «ΜΩΡΑΙΤΗΣ» σε «Θεμιστοκλής», αλλά και αυτή η εταιρεία είχε την ίδια τύχη της πρώτης και το 1912 απορροφήθηκε από την «ΕΘΝΙΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» των Αδελφών Εμπειρικού.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Διαφημιστική αφίσα του υπερωκεάνιου Ολυμπία.

ΑΔΕΛΦΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ

            Ο Λεωνίδας Εμπειρικός με τα αδέλφια του Μιχαήλ, Μαρή και Αντώνη ίδρυσαν το 1908 την «ΕΘΝΙΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», η εταιρεία κυριάρχησε για 30 χρόνια στον χώρο από το 1908 μέχρι το 1937 .

Έφτιαξε σε Αγγλικά ναυπηγεία το 1909 το υπερωκεάνιο «ΠΑΤΡΙΣ» (4.890 κόρων).
Από την απορρόφηση που ήδη αναφέραμε παρέλαβε το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» (6.333 κόρων)  και μπήκε στην γραμμή Πειραιάς – Ν Υόρκη. Με τους βαλκανικούς πολέμους το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» επιτάχθηκε και στις 4/1/1913 στο λιμάνι της Σύρου δέχτηκε βομβαρδισμό από το τουρκικό «Χαμιδιέ» και μισοβυθίστηκε στα ρηχά και μια πυρκαγιά το κατέστρεψε εντελώς, αργότερα ανελκύστηκε και πουλήθηκε.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ακουμπισμένη στην κουπαστή σε μια γωνιά του υπερωκεάνιου Πατρίς, με το βλέμμα θολό και την καρδιά βαριά, προσπαθούσα, καθώς έσχιζε τα ήσυχα νερά και απομακρυνόταν από το λιμάνι της Λεμεσού, να συνειδητοποιήσω τι άφηνα πίσω, να μαζέψω τα κομμάτια μου και μπω στη ρότα της νέας τάξης πραγμάτων.


            Ο Εμπειρικός  αγόρασε τα υπερωκεάνια «ΙΩΑΝΝΙΝΑ» (4.191 κόρων, ναυπηγήσεως 1897 τορπιλίσθηκε κοντά στις Αζόρες) και «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» (4.682 κόρων ναυπηγήσεως 1890 που ναυάγησε στον Ατλαντικό το 1916) και παρήγγειλε στην Αγγλία τα «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ»  προλήφθηκε 9/6/1914 και μπορούσε να μεταφέρει 1.800 μετανάστες (μετά ονομάστηκε «ΕΛΛΑΣ» και μετά «ΒΥΡΩΝ») και το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΣΟΦΙΑ» που δεν παραλήφθηκε ποτέ λόγω του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. 

            Το 1919 βρέθηκε η εταιρεία "ΕΘΝΙΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ" χωρίς στόλο και το 1920 αγόρασε το «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» (16.911 κόρων ναυπηγήσεως 1908 πουλήθηκε το 1923). Μετά αγοράστηκε το «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΣ» (11.570 κόρων ναυπηγήσεως 1896 μετονομάστηκε σε «Βασιλεύς Αλέξανδρος»  και το πούλησε το 1929). Το 1924 αγοράστηκε το «ΕΔΙΣΟΝ» (11.103 τόνων ναυπηγήσεως 1896 ) . Το 1926 αγοράστηκε το «ΜΩΡΕΑΣ» (8.292 κοχ ναυπηγήσεως 1901).
            Οι Αδελφοί Εμπειρικού ίδρυσαν την αγγλική εταιρεία «Byron Steamship Company»  και νηολόγησαν τα πλοία «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΣ», «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» και «ΕΔΙΣΟΝ» με αγγλική σημαία η εταιρεία διαλύθηκε το 1928 και τα πλοία επανήλθαν στην αρχική εταιρεία, η οποία τερμάτησε την πορεία της το 1937.

 



ΟΙΚΟΣ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ

            Η εταιρεία Γουλανδρή «Greek Line» από τις 19/4/1939 πήρε αγγλικό υπερωκεάνιο και το μετονόμασε σε «ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ» (16.991 κοχ ναυπηγήσεως 1922) είχε δυνατότητα για 179 επιβάτες Α θέσης, 404 Β θέσης και 1399 τουριστικής θέσης. Τα ταξίδια του πλοίου διακόπηκαν λόγω του πολέμου που έγινε αγγλικό οπλιταγωγό, το πλοίο διασώθηκε και παραδόθηκε στην εταιρεία τον Ιούνιο του 1947  η εταιρεία απόκτησε και το «NEPTUNIA», η εταιρεία  καθέλκυσε στη Γλασκόβητο «ΟΛΥΜΠΙΑ» (22.974 κοχ ταχύτητας 22 κόμβων με 138 καμπίνες Α θέσης και 1.169 τουριστικής) το παρθενικό ταξίδι έγινε 20/10/1953. Το 1964 η εταιρεία παρέλαβε το πλοίο «Empress of Britain» και το μετονόμασε σε « ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ» (21.116 κοχ 21 κόμβων) που μπήκε στην γραμμή της Ν Υόρκης.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Το T.s.s QUEEN ANNA MARIA. και το T.s.s OLYMPIA. Τα δύο υπερωκεάνια που μετέφεραν τους Έλληνες μετανάστες σε Η.Π.Α και ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ. Κάρτα του 1960.

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΔΗΣ

            Ο Ευγ Ευγενίδης είχε την εταιρεία «HOME LINES» με τρία υπερωκεάνια και έδρα την Γένοβα, μετονόμασε το «ATLANTIC» σε «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ» και ξεκίνησε γραμμές Πειραιά – Ν Υόρκη από τον Δεκέμβριο του 1954 (πουλήθηκε το 1965 στον Χανδρή που το έβαλε στην γραμμή της Αυστραλίας), έφτιαξε δε την εταιρεία « Εθνική Γραμμή Βορείου Αμερικής» και  σκληρός ανταγωνισμός δημιουργήθηκε μεταξύ των εταιρειών   «HOME LINES» και «Greek Line».


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το «Βασίλισσα Φρειδερίκη» άρχισε να ταξιδεύει με ελληνική σημαία το 1955., οπότε μετονομάσθηκε από ΑΤΛΑΝΤΙΚ σε Βασίλισσα Φρειδερίκη. Το πρώτο ταξίδι Πειραιάς-Νέα Υόρκη έγινε στις 29 Ιανουάριοι1 1955. Ήταν λαμπρό και διάσημο πλοίο. Υπέστη γενναία μετασκευή και από το 1961 ήταν «πλωτό ανάκτορο». Το 1965 η εταιρεία Εθνική Γραμμή Βορείου Αμερικής πέρασε στον όμιλο Χανδρή και παρέμεινε με το ίδιο όνομα στη γραμμή της Αμερικής, με κάποια ταξίδια προς την Αυστραλία. Παροπλίσθηκε το 1971, επανέκαμψε για κρουαζιέρες το 1973 και διαλύθηκε το 1977 στην Ελευσίνα.

ΕΛΜΕΣ

            Η πρώτη εταιρεία που πραγματοποίησε ταξίδια στις γραμμές  Ελλάδος Αυστραλίας ήταν η ΕΛ.ΜΕ.Σ  με τα πλοία «ΚΥΡΗΝΕΙΑ» (7.527 κοχ 17 κόμβων) , «ΤΑΣΜΑΝΙΑ» (11.672 κοχ 17 κόμβων)  και μετά έβαλε το   «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ», ο Λάτσης αγόρασε τα πλοία για να συνεχίσει την δραστηριότητα αλλά χωρίς επιτυχία.

ΑΔΕΛΦΟΙ Ι ΧΑΝΔΡΗ

            Από τον Ιούνιο του 1959 μπήκαν στις γραμμές Ελλάδος Αυστραλία οι Αδελφοί Χανδρή με το αγγλικό πλοίο «Bloemfontain Castle» που μετονομάστηκε σε «ΠΑΤΡΙΣ» (18.400 κοχ 18 κόμβων), στην εταιρεία προστέθηκαν και τα πλοία  «ΕΛΛΗΝΙΣ», «ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ», «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ», «ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣ», «ΒΡΕΤΑΝΙΑ» και «ΑΤΛΑΝΤΙΣ» όταν το 1967 έκλεισε  το Σουέζ ο Χανδρής προοθούσε τους επιβάτες αεροπορικώς στο Τζιμπουτί και από εκέι με τα υπερωκεάνια στην Αυστραλία, ταυτόχρονα έκανε κρουαζιέρες.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι μετανάστες «πακετάρονταν» κυριολεκτικά στους χώρους κάτω από το κυρίως κατάστρωμα σε απελπιστικά στενούς χώρους. Τα υποφράγματα αυτά καθορίζονταν μόνο την τελευταία μέρα πριν από τον κατάπλου. Από την πρώτη κιόλας ημέρα, η πολυκοσμία, οι αναθυμιάσεις των εμετών, η απόπνοια των σωμάτων των επιβατών και η έλλειψη στοιχειώδους καθαριότητας έκαναν την ατμόσφαιρα αποπνικτική.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

            Το τέλος των υπερωκεανίων έφερε το αεροπλάνο, οι μέρες ταξιδιού μειώθηκαν πολύ και το ναύλο έπεσε τα πλοία υπέκυψαν το ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ» έκανε το τελευταίο του ταξίδι το 1977 και μετά πουλήθηκε, τα περισσότερα έγιναν κρουαζιερόπλοια.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στο Κερύνεια το ταξίδι κράταγε τριάντα μέρες. Τα μεγάλα κύματα στον ωκεανό και οι τρικυμίες, καθήλωσαν πολλούς στο κρεβάτι.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΥΠΕΡΩΚΕΑΝΙΑ 1907-1977 του Αν Τζαμτζή  εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ



            Στην Κυβέρνηση είναι η ΕΚ με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου, την χρονική αυτή στιγμή έχει γίνει ήδη τον Φεβρουάριο του 1964 οι δημοτικές εκλογές οι οποίες ήταν μια εκλογική νίκη για την Αριστερά και εν μέρει για την Δεξιά και μια σαφέστατη ήττα για την ΕΚ.

 
 


            Ο Γ Παπανδρέου έχει δώσει εντολές προς τις δυνάμεις της τάξης να δείχνουν απεριόριστη ανοχή προς τις λαϊκές κινητοποιήσεις, έτσι επέτρεπε στην Δεξιά να παρουσιάζει ότι η στην χώρα υπάρχει αναρχία. Ο πρωθυπουργός την 4η Ιουνίου 1964 αποφασίζει ότι στο εξής επιτρέπονται οι πορείες «από το πεζοδρόμιον και όχι από το κατάστρωμα των δρόμων».

            Στην ανεκτική αυτή κατάσταση η Δεξιά έκανε άμεση εκμετάλλευση των νέων συνθηκών, στις 3 Ιουλίου 1964 αναστατώθηκε η Αθήνα από απροσδόκητο επεισόδιο.

            Στην Βουλή ενώ στο βήμα ήταν ο Σπ Μαρκεζίνης εισέβαλαν στο κτίριο πολυάριθμη ομάδα αντικυβερνητικών διαδηλωτών, συνεπλάκησαν με βουλευτές, δύο από τους οποίους ποδοπάτησαν ανηλεώς, αλλά και υπουργούς. Τελικά η εισβολή αποκρούστηκε και συνελήφθησαν 31 άτομα από τα οποία τα 15 είχαν δαρεί και ήταν καταματωμένοι. 




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :  Εντονες ήταν οι συνεδριάσεις της βουλής. Στο κέντρο της συμπλοκής ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος.


            Επί οκτώ ημέρες από 7 έως 15 Ιουλίου κράτησε η δίκη των 31 και υπήρξε γραφικότατη, με τα συνεχή επεισόδια μεταξύ των συνηγόρων πολιτικής αγωγής και υπερασπίσεως. Μάρτυρες κατηγορίας ήταν κυρίως οι συμπλακέντες υπουργοί και βουλευτές, μερικοί από αυτούς έφτασαν μέχρις υπερβολής, ακούστηκαν φράσεις σαν αυτήν :

«Θα συνελάμβαναν και θα έδεναν με αλυσίδες  και ημάς και τον πρωθυπουργόν».
«Θα διέλυαν την Βουλήν και θα κατέλυαν τας αρχάς».
«Ομοίαζαν με Τούρκους κατά την Άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως και θα πυρπολούσαν την Βουλήν».
«Αν κατελάμβανον την αίθουσαν συνεδριάσεων θα γινόταν εμφύλιος πόλεμος, αυτό δε επιζητούσαν».
«Θα κατελάμβανον την εξουσίαν. Άλλος θα γινόταν πρωθυπουργός, άλλος πρόεδρος της Βουλής ή υπουργός».


 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βουλή των Ελλήνων 1964
Γεώργιος Παπανδρέου - Γιάννης Κουτσοχέρας – Ένωση Κέντρου

            Το δικαστήριο καταδίκασε 23 με τις ποινές φυλάκισης μέχρι 2,5 χρόνια.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 



-          ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ τόμος 7ος του ΣΟΛΩΝΑ ΝΕΟΚ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ εκδόσεις ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ  ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΥΝΘΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΠΑΣΟΚ






 Δεν είναι δυνατό να απαριθμηθούν όλα τα συνθήματα που ακούστηκαν ή γράφτηκαν από το 1974 μέχρι σήμερα θα παραθέσω όσα είναι ενδεικτικά του γενικότερου κλίματος.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

           

«ΝΑΤΟ, ΣΙΑ προδοσία!». Είναι το σύνθημα που ακούστηκε όταν κατέβαινε ο Α Παπανδρέου από το αεροδρόμιο.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το βασικό σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου από τη μεταπολίτευση και ύστερα ήταν “Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”

«Σήκω, Γέρο να μας δεις» το σύνθημα αυτό κατά την υποδοχή του Α Παπανδρέου και κυρίως κατά την διαδρομή από το αεροδρόμιο μέχρι το Καστρί.




 «Συμβόλαιο με τον λαό» είναι το περίφημο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ που το οδήγησε στην νίκη του 1981, εκεί αναφέρονται πράγματα όπως «αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής», περί «μη προνομιούχων Ελλήνων» κλπ





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι λέξεις "μπορεί" και "θέλει" χρησιμοποιήθηκαν για να μάθει ο λαός τις προθέσεις όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ αλλά και τι θέλει ο ίδιος.

«Οι αγρότες φέτος σπέρνουν σοσιαλισμό» είναι το σύνθημα που επικράτησε στην Λάρισα στις εκλογές του 1974.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Το ΠΑΣΟΚ που τάσσεται ανοιχτά κατά της απώλεια εθνικής κυριαρχίας, ενώ δεν δέχεται οποιαδήποτε κριτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους νεοφιλελεύθερους θεσμούς.

Ο Σ Τζουμάκας στον λόγο του στην Β Αθηνών απευθύνθηκε στο ακροατήριο ως ακολούθως «Αντιιμπεριαλιστές και αντιιμπεριαλίστριες» και οι ΠΑΣΟΚοι αποκαλούντο μεταξύ τους «συναγωνιστή».

 Στα Ιωάννινα το σύνθημα του 1974 ήταν «Στις 18 σοσιαλισμός!».



«ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» βασικό σύνθημα μέχρι το 1981.

«ΠΑΚ, ΜΙΡ, Φενταγίν, Τουπαμάρος, Βιετκονγκ» σύνθημα της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εργασία και καλύτερο αύριο για τους νέους μας.


Μετά το 1981 υπήρξε συνθηματολογία για την «μάχη του τελάρου» και την μάχη της φρατζόλας» και τα δύο αυτά ηττήθηκε πανηγυρικά.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Υποσχέσεις, λόγια να φάνε και οι κότες.

Το ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκε από την ηγεσία του και τους οπαδούς του με δύο όρους : «Αλλαγή» και «Δημοκρατικές δυνάμεις», έτσι ο Α Παπανδρέου το 1981 είπε "Χρειάζονται τέσσερις τετραετίες για να ολοκληρωθεί η αλλαγή"


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα στνθήματα για "καλύτερες μέρες" υπήρξαν από τα αγαπημένα του ΠΑΣΟΚ.

«Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται».

«Ετεροχρονισμός» , «Αναδόμηση», «Έθεσε εαυτόν εκτός κινήματος», «το τραίνο» κλπ υπήρξαν επικοινωνιακά συνθήματα της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

To λεξιλόγιο του ΠΑΣΟΚ εισήγαγε τις λέξεις «κατεστημένο», «καμένη γη», συμβόλαιο με τον λαό», «μη προνομιούχοι», «μη πόλεμος», «αριστεροι των σαλονιών», «αναδόμηση»   



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Υποσχέσεις για εργασία στον πληθυσμό.

ΣΥΝΘΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

«Αυτή η δραχμή είναι δική σου, μην αφήσεις τον Παπανδρέου να σου την πάρει». Σύνθημα της ΕΡΕ πριν την δικτατορία.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σύνθημα για τα "τιμημένα γηρατειά".

«Κάθε ψήφος στον Ανδρέα είναι μια σφαίρα στην καρδιά της Ελλάδος» το κυκλοφόρησε η ΕΚ-ΝΔ του Γ Μαύρου.


«Αυτή η δραχμή είναι δική σου, μην αφήσεις τον Παπανδρέου να σου την πάρει».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αισιοδοξία για το μέλλον με τοΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Η ΝΔ μετά την λαίλαπα των «πρασινοφρουρών» έφτιαξε στην περίοδο Μητσοτάκη «τα δικά μας τα παιδιά», ο Έβερτ έγραψε ένα άρθρο στην «ΒΡΑΔΥΝΗ» «Άκου, άθλιε πρασινοφρουρέ» στο οποίο μεταξύ των άλλων γράφει «Δεν θα μείνει ρουθούνι πρασινοφρουρού και πρασινορουφιάνου».

Η ΝΔ μετά το 1981 χρησιμοποίησε το σύνθημα «απαλλαγή».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τι να πει κανείς σήμερα...........

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ





            Κανένα ίσως άλογο δεν είναι τόσο διάσημο όσο το άλογο του Μ Αλεξάνδρου ο Βουκεφάλας.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Το χρώμα του άλογου προβλημάτισε πολλούς. Πολλές φορές περιγράφεται ως σκούρου χρώματος, ψηλό και πολύ δυνατό, όπως άλλωστε τα περισσότερα Θεσσαλικά άλογα εκείνης της εποχής.

            Η παλαιότερη αναφορά που έχουμε προέρχεται από τον Πλούταρχο (Βίος Αλεξάνδρου 6) και έχει να κάνει με τον τρόπο που απόκτησε ο Αλέξανδρος το φημισμένο αυτό άλογο. Το άλογο αυτό αγοράστηκε από τον Φίλιππο στην μυθική τιμή των 13 ταλάντων, ο Φίλιππος ήταν να απόρριψη την αγορά και να επιστρέψει στον ιδιοκτήτου Φιλόνικο τον Θεσσαλό το άλογο, αλλά υποχώρησε στην επιμονή του Αλέξανδρου να δοκιμάσει να δαμάσει το άλογο με στοίχημα να πληρώσει εκείνος το υπέρογκο ποσό αν δεν τα κατάφερνε. Ο Αλέξανδρος είχε παρατηρήσει ότι το άλογο τρόμαζε νε τον ίσκιο του, έτσι το έφερε κόντρα στον ήλιο, ώστε να πέφτει η σκιά του πίσω, και μετά το καβάλησε ήρεμα στην αρχή και πιο έντονα μετά το παρότρυνε να τρέξει, όταν τελείωσε η βόλτα με το ατίθασο άλογο ο Φίλιππος δάκρυσε και του είπε: « Γιέ μου, ψάξε πια για βασίλειο αντάξιο σου. Η Μακεδονία δεν σε χωράει».  



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Βουκεφάλας – Έργο του εξαιρετικού ζωγράφου Μιχαήλ Παπανδρώνη από την τριλογία του με τίτλο “ΟΙ ΨΙΘΥΡΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ”.

Η θεσσαλική καταγωγή του Βουκεφάλα δεν είναι δεδομένη, υπάρχουν μεταγενέστεροι που υποστήριξαν ότι ήταν άλογο από την Καππαδοκία που δόθηκε δώρο στον Φίλιππο, όταν ο Αλέξανδρος έγινε 12 χρονών, την άποψη αυτή υποστηρίζει και ο Δημάρατος από την Κόρινθο «Βουκέφαλον ίππον. Καππάδοξ δε ην».

            Για τον Βουκεφάλα αναφέρει και ο Ανδριανός (Αλεξάνδρου Ανάβασις V 19), σχετικά με την μάχη στον Υδάσπη ποταμό στα 327πχ, εκεί ο Αλέξανδρος δημιούργησε δύο πόλεις, την Νίκαια και την Βουκεφάλεια προς τιμή του αλόγου του, που εκεί πέθανε από την κούραση και τα γηρατειά, ήταν ήδη 30 χρονών και είχε εξαντληθεί από την μακρόχρονη πορεία του τόσα χρόνια με τον Αλέξανδρο. Όλα αυτά τα χρόνια κανένας δεν κατάφερε να τον ιππεύσει εκτός του Αλεξάνδρου.

            Στην χώρα των Οξιανών το άλογο εξαφανίστηκε, ο Αλέξανδρος απείλησε ότι θα σκοτώσει όλους τους κατοίκους αν δεν του επιστρέψουντο άλογο του, και φυσικά οι βάρβαροι φρόντισαν να του επιστρέψουν το άλογο.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Kαβάλα στον Bουκεφάλα, ο Aλέξανδρος εφορμά κατά του Δαρείου στη μάχη της Iσσού. Λεπτομέρεια από το περίφημο ψηφιδωτό στην Πομπηία («Oικία του Φούνου»), 2ος -1ος αι. π.X., αντίγραφο ζωγραφικού έργου του 4ου αι. π.X. Nάπολη, αρχαιολογικό Mουσείο. Πρόκειται για την αυθεντικότερη μάλλον απεικόνιση του αγαπημένου αλόγου του Αλεξάνδρου.



            Οι Βυζαντινοί σχολιαστές αρχαίων κειμένων αναφέρουν τον όρο «Βουκέφαλος» για να προσδιορίσουν συγκεκριμένη θεσσαλική ράτσα αλόγων.

            Η περιγραφή που δίνεται είναι ότι ήταν γεμάτο σφρίγος, είχε χαραγμένη επάνω του μια κεφαλή βοδιού για τον διακρίνουν, άλλοι πάλι λένε ότι ήταν μαύρος και ότι είχε στο μέτωπο σημάδι που έμοιαζε με κεφάλι βοδιού.             

Υπάρχει η άποψη ότι ο Βουκεφάλας είχε χαραγμένο στον μηρό ένα κεφάλι βοδιού (αυτό θεωρείται πια πιθανό). Ο Στράβων  (XV 698) αναφέρει ότι το όνομα προέρχεται από το εύρος του μετώπου, μεταγενέστερες πηγές υποστήριξαν ότι είχε κεφάλι ή κέρατα βοδιού και πως το προσωνύμιο Δικέρατος (Dhul Qarnayn) που αναφέρει το Κοράνι για τον Μ Αλέξανδρο προέρχεται από τα κέρατα του αλόγου του. Οι απεικονίσεις του αλόγου μας δίνουν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του, η πιο αξιόλογη είναι το ψηφιδωτό δαπέδου της Πομπηίας, που είναι ακριβές αντίγραφο χαμένου σήμερα ζωγραφικού έργου του 4ου πχ αλλά και τοιχογραφία στην πρόσοψη του τάφου του Φιλίππου, το κακό με το αντίγραφο της Πομπηίας είναι ότι δεν σώζονται οι μηροί του αλόγου με το σημάδι του βοδιού που αναφέρουν οι φιλολογικές μαρτυρίες, πάντως η μαρτυρία του Αρριανού ότι ο Βουκεφάλας είναι μαύρος με λευκό σημάδι βοδιού στο μέτωπο δεν πιστοποιείται ούτε στην τοιχογραφία με το κυνήγι στην Βεργίνα, ούτε στο ακριβές αντίγραφο της Πομπηίας, το άλογο φαίνεται καθαρά καστανόχρωμο, χωρίς σημάδι βοδιού στο κεφάλι. 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τον Βουκεφάλα θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στο χάλκινο αγαλμάτιο που αναπαριστά τον έφιππο Αλέξανδρο σε δράση. Πιστεύεται πως αναπαράγει τμήμα ενός μεγάλου συνόλου χάλκινων έργων του Λυσίππου, το οποίο αφιέρωσε ο aλέξανδρος στο Ιερό του Δία στο Δίον, μετά τη νίκη του στον Γρανικό. Φλωρεντία, aρχαιολογικό Mουσείο.


Απεικόνιση υπάρχει του Βουκεφάλα, σε μικρής κλίμακα χάλκινο αγαλματίδιο που αφιέρωσε ο Αλέξανδρος στο Ιερό του Δία στο Δίον της Μακεδονίας μετά τον Γρανικό, τέλος σε αναμνηστικό αργυρό νόμισμα που κυκλοφόρησε μετά την νίκη εναντίον των Ινδών, έχουμε απεικόνιση του Βουκεφάλα με τον Αλέξανδρο να αντιμετωπίζει τον Πώρο και τον ελέφαντά του στις όχθες του Υδάσπη ποταμού.


           ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Προς τιμή του αλόγου του ίδρυσε πόλη, στα σύνορα με την Ινδία, με το όνομά του.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ του Κώστα Αρκουδέα εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ


ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7 ΗΜΕΡΕΣ ( 8-2-2004) της Χρυσούλας Σαατσόγλου - Παλιαδέλη

  


Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΟΥΒΛΙΣΜΑΤΟΣ




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Από εδώ πέρασαν τούρκοι.


            Η λεπτομερής περιγραφή βρίσκεται στο Γαλλικό Grand Dictionnaire:


            «To  βασανιστήριο του διοβελισμού ένα από τα φοβερότερα εφευρήματα της ανθρώπινης θηριωδίας, είναι το σούβλισμα του κατάδικου σε ξύλινο πάσσαλο. Ξαπλώνουν το θύμα καταγής μπρούμυτα με τα πόδια πολύ ανοικτά και τα χέρια δεμένα στην ράχη. Για να  ακινητοποιηθεί εντελώς και να μη διαταράσσεται η εργασία του δημίου στερεώνεται στη ράχη του μελλοθάνατου ένα σαμάρι επάνω στο οποίο κάθεται ένας από τους βοηθούς του. 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ανασκολοπισμός. Ξυλογραφία που δείχνει τον Ρουμάνο Κόμη Δράκουλα  να παρευρίσκεται των μαζικών εκτελέσεων δειπνώντας σε πλούσιο τραπέζι.

Ο δήμιος, αφού προετοιμάσει την είσοδο με λίπος, πιάνει το παλούκι με τα δύο του χέρια και το μπήγει όσο βαθύτερα μπορεί και ύστερα το χτυπάει με κόπανο ώστε να εισχωρήσει πενήντα ή εξήντα εκατοστά. Ανασηκώνει τότε τον σουβλισμένο και το στερεώνει στο χώμα αφήνοντας το θύμα να ξεψυχήσει καρφωμένο. Καθώς ο δύστυχος δεν μπορεί να κρατηθεί από πουθενά το παλούκι βυθίζεται , εξαιτίας του βάρους του σώματος , όλο και πιο πολύ και τελικά βγαίνει ή από τη μασχάλη  ή από το στήθος ή από το στομάχι . Κι ο θάνατος που θα τερματίσει το αποτρόπαιο μαρτύριο αργεί. 

Αναφέρονται περιπτώσεις παλουκωμένων που έζησαν τρεις ημέρες σ αυτή την θέση . Η διάρκεια του βασανισμού εξαρτάται από την σωματική διάπλαση του ατόμου και την κατεύθυνση που δίνεται στον πάσαλο.  Αυτό εξηγείται εύκολα. Από έναν εκλεπτυσμό της φρικαλέας θηριωδίας τους φροντίζουν μα μην είναι αιχμηρό το παλούκι αλλά αμβλύ και κάπως στρογγυλεμένο στην άκρη . Γιατί η αιχμή θα περνούσε τα όργανα κατά την διολίσθηση του παλουκιού και θα προκαλούσε τον άμεσο θάνατο. 



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αναπαράσταση ανασκολοπισμού σε νεο-ασσυριακό ανάγλυφο της εποχής του Σενναχειρείμ. 


Η στρογγυλεμένη όμως απόληξη του πασσάλου παραμερίζει τα σπλάχνα, τα μετακινεί χωρίς να εισχωρεί στους ευαίσθητους ιστούς.... παρά τους εφιαλτικούς πόνους που προκαλεί η συμπίεση των νεύρων η ζωή παραμένει για ορισμένο χρόνο. Γιατί είναι προφανές ότι αν το παλούκι , αντί να ακολουθήσει τον άξονα του σώματος , εισχωρήσει λοξά δεν θα βγει από το στέρνο ή την μασχάλη αλλά θα τρυπήσει το υπογάστριο. Κι έτσι αφού παραμείνει άθικτη η θωρακική χώρα και δεν πλήττονται βασικά όργανα η ζωή θα παραταθεί περισσότερο».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τούρκικη τεχνική.


            Στην ΑΥΓΗ το 1967 δημοσιεύθηκε πως έγινε το μαρτύριο του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ:


« Ζων ο κατάδικος ετίθετο επί ανεστραμμένου σάγματος ύπτιος , δεμένος χείρας και πόδας , δύο ρωμαλέοι δήμιοι εκάθηντο επ αυτού, τρίτος εστήριζεν  εις τον πρωκτόν ξύλινον οβελόν όμοιον με τας σούβλας ας μεταχειριζόμεθα δια το ψήσιμον των αρνιών  του Πάσχα , και τέταρτος δια σιδηράς ή ξυλίνης σφύρας εκτύπα του οβελού το οπίσθιον, εωσούν η ακωκή εξήρχετο εκ της κεφαλής ή θατέρας των ωμοπλατών καθ ην τυχαίως ελάμβανεν διεύθυνσιν. Εάν ο οβελός εξήρχετο εκ της αριστεράς ωμοπλάτης ο ούτω βασανιζόμενος απέθνησκε μετ’ ολίγον, εάν δε εκ της δεξιάς έζη και τρεις και τέσσερας ημέρας. Τρεις όλας ημέρας εβασανίσθη ούτως ο αείμνηστοςΔιάκος και ήθελεν βασανισθη έτι πλέον εάν οίκτου δεν τω έθραυε δια σφαίρας το κρανίον εις άτακτος»




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ανασκολοπισμός 

Ας δούμε πως η λαϊκή μούσα περιγράφει το γεγονός:
 « Τον Διάκο τόνε παίρνουνε και στο σουβλί τον βάζουν
     Ολόρτο τονε στήσανε κι αυτός χαμογελούσε».


Ο  Σπ Τρικούπης στον Γ τόμο σελ 196 αναφέρει : « κοινοποιήσας την σκληράν απόφασιν τω έδωκεν εις χείρας και το άτιμον και οδυνηρόν εργαλείον του θανάτου τω είπεν να τον ακολουθήσηβαστών αυτό». 

Ο Φιλήμων καταγράφει και την λαϊκή παράδοση ότι μετά το παλούκωμα τον έψησαν.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η εκτέλεση με ανασκολοπισμό  του Nikola Milojević.



            Ο Γάλλος Guer το 1774 στο βιβλίο του « Ήθη και έθιμα των Τούρκων» περιγράφει όπως ανωτέρω με παραλλαγές το σούβλισμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.


            Ο τρόμος του παλουκιού απλώθηκε σε όλο τον Ελληνικό χώρο και γενικεύτηκε αμέσως μετά τον ξεσηκωμό. Το 1805-1806 τουρκικές δυνάμεις πραγματοποιούσαν αιφνιδιαστικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στον κεντρικό Μωριά κατά των Κλεπτών.... η εκστρατεία είχε αποτελέσματα, οι Τούρκοι εμφανιζότουσαν στις περιοχές με χιλιάδες  παλούκια και πραγματοποιούσαν δημόσιους διομβελισμούς, έσειναν σε περίοπτα σημεία τα απαίσια σύνεργα του βασανιστικού θανάτου βαμμένα μάλιστα κόκκινα για να διακρίνονται από μακριά , έτσι σκόρπιζαν τον πανικό στα χωριά, όπως περιγράφει ο Αμβόσιος Φραντσής , ομαδική παράκρουση έπαθαν οι κάτοικοι και έτρεχαν και κυνηγούσαν με τους τούρκους τους Κλέπτες σε πόλεις και βουνά προκειμένου να αποφύγουν τον φοβερό και μαρτυρικό θάνατο, γράφεο ο Αναγνώστης Κοντάκης «...Κατήντησε ο πατήρ να συλλαμβάνει τον υιόν και να τον παραδίδη», έτσι έγινε ο χαλασμός των Κλεπτών του Μωριά.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ανασκολοπισμός, μαθήτευσαν και οι ευρωπαίοι στην τουρκική βαρβαρότητα.


            Tο 1718 ο Γάλλος Depellegrin είδε στην Μεθώνη να διομβελίζονται δύο Αλβανοί, μέλη ληστοσυμμοριών που λυμαινοταν τον Μωριά. "Τους σούβλισαν χτυπώντας το παλούκι με ξύλινο κόπανο".

            Στην επικράτεια του Αλή Πασά  το σούβλισμα ήταν καθημερινό μέτρο καταστολής και τρομοκρατίας, ένα δημοτικό τραγούδι λέει : «Αλή Πασάς επέρασε με δεκα οκτώ χιλιάδες φέρνει μπαλτάδες και σουγλιά και παλουκώνει». Ο Αλή Πασάς εξανάγκαζε συγγενείς κρατουμένων, υπό το κράτος παραλυτικού φόβου, με τα χέρια τους να σουβλίζουν  συγγενείς για να αποφύγουν οι ίδιοι το παλούκωμα ( τους έψηναν).


            Κατά την επανάσταση οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν κατά κόρον το σούβλισμα σαν μέθοδο τρομοκράτησης των Ελλήνων, υπάρχουν πολλές μαρτυρίες από Έλληνες και ξένους μάρτυρες των γεγονότων, χαρακτηριστική  περίπτωση είναι του Γεώργιου Παξινού, που όπως αναφέρει ο Philip Green ο Άγγλος πρόξενος στην Πάτρα, οι Τούρκοι τον άλειψαν με πίσσα και άλλες ύλες και τον έκαψαν ζωντανό, ο ίδιος γράφει και για άλλα παλουκώματα που έκαναν οι τούρκοι στην Πάτρα. 


Ο Γάλλος Voutier ήταν παρών σε ανάλογο περιστατικό στην Τρίπολη και γράφει: «....τον σούβλισαν και τον έψησαν μπροστά στα μάτια μας....». Ο Άγγλος κληρικός Waddington αναφέρει περιστατικά σουβλίσματος το 1821 στην Αττική «....Μερικούς τους παλούκωσαν κιόλας για να κορέσουν τη θηριωδία τους....»  Ο Francois Pouqueville γράφει ότι κατά την πολιορκία της Μονεμβασιάς το 1821 οι Τούρκοι αιχμαλώτισαν 30 Μανιάτες, δύο απ αυτούς τους παλούκωσαν και τους ψήσανε ζωντανούς. 




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Διάκος αντιμετώπισε το μαρτυρικό του θάνατο με θάρρος.

Ο Κασομούλης μνημονεύει το φρικτό τέλος ενός πατριώτη καλόγερου που αιχμαλωτίστηκε στο Μεσολόγγι. Ο Ιταλός Fr Pasqua περιγράφει το σούβλισμα του Έλληνα υποπρόξενου της Δανίας Γιακουμάκη ή Σαλονικιού στην Χίο, στην πλατεία Βουνακίου με ένα μανουάλιτης εκκλησίας, το μεταλλικό μέρος βγήκε από αριστερό ώμο του θύματος, άκουσε το θύμα να φωνάζει  «νερό, νερό» αλλά κανείς δεν τολμούσε να του δώσει 


Αλλά και ο Μακρυγιάννης συχνά αναφέρει  για παλούκωμα αγωνιστών , μαζικά παλουκώματα έγιναν στην Κωνσταντινούπολη μόλις άρχισε η επανάσταση των Ελλήνων τον 18ο αιώνα για το θέμα αυτό αναφέρεται ο Γερμανός τεχνίτης Johann Aygust Strait γράφει λοιπόν « ...δύο κακούργοι σήκωσαν ψηλά έναν Έλληνα και μια Ελληνίδα και τους κάθισαν με δύναμη πάνω στο κοφτερό και αιχμηρό σίδερο έτσι που η αιχμή διατρυπώντας τα σπλάχνα έφτασε στο στήθος, παλούκωσαν έτσι 44 . Καθώς ήταν οβελισμένοι σπαρταρούσαν σαν τα σκαθάρια που καρφώνουν τα παιδιά με την βελόνα  για να διασκεδάσουν. Ένα θανατερό θανατερής αγωνίας ανέβαινε ως τον ουρανό. Κρατούσε μία ώρα έσβηνε και το κεφάλι έγερναν στο πλάι....».  Φυσικά οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν το παλούκωμα από της εμφανίσεως των στην ιστορία είναι μια καθαρά τούρκικης έμπνευσης εκτέλεση που την έφεραν από τα βάθη της Ασίας απ που εκπορεύονται και είναι δείγμα του πολιτισμού τους και της βαρβαρικής προέλευσης των , δες μερικά δείγματα : Το 1470  κατά την άλωση της Χαλκίδας από τον Μωάμεθ Β οι αιχμάλωτοι στρατιώτες της φρουράς ανασκολοπιστήκαν. Το 1465 σουβλίστηκε ο Μιχαήλ Ράλλης αρχηγός των Ελληνικών στρατευμάτων που πολέμησε στο πλευρό των Ενετών.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι Τούρκοι αυτόν τον θάνατο τον είχαν κάνει κάτι συνηθισμένο για τους εχθρούς τους.

Βέβαια υπήρξαν και ανάλογες πράξεις (απείρως λιγότερες) για εκδίκηση, δες μια τέτοια ιστορία:

Οι Τούρκοι σε μια έξοδο από την Ακρόπολη κατά την πρώτη πολιορκία (Νεέμβριος 1822) συγκρούστηκαν με τους επαναστάτες στο Χαλάνδρι. Σκοτώθηκαν 32 Οθωμανοί και αιχμαλωτίστηκε ένας. Αυτός λοιπόν παραδόθηκε στους συγγενείς του Αθηναίου καπετάνιου Αναστασίου Λέκκα, που είχε θανατωθεί με βασανηστήρια από τους Τούρκους. Εκείνοι "σουβλίσαντες τον έρριψαν εις την πυράν προς εκδίκησιν" όπως αναφέρει ο Μιχ Οικονόμου τόμος Α σελ 89





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βασανιστήριο με ανασκολοπισμό του καπετάνιου Rosinsky από στρατιώτες του κόκκινου στρατού, οι λαοί μαθήτευσαν στην τουρκική αγριότητα.






ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...