Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΖΗΜΕΝΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ









ΑΠΟ ΥΠΕΡ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ





Στις 16 Νοεμβρίου 1952 έγιναν εκλογές στην Ελλάδα με το πλειοψηφικό σύστημα.



Η εκλογική νίκη του Ελληνικού Συναγερμού υπό τον στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο υπήρξε εντυπωσιακή, καθώς το κόμμα του, με τη συμβολή του πλειοψηφικού, εξασφάλισε 240 έδρες στη Βουλή επί συνόλου 300.

Ο Μαρκεζίνης άρχισε να ταξιδεύει στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Τον Οκτώβριο του 1953 επισκέφτηκε τη Γαλλία και τον Νοέμβριο τη Δυτική Γερμανία.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Πρωτοσέλιδο αθηναικής εφημερίδας, από την εκλογική νίκη του Παπάγου.




Στην Γερμανία και οι δύο πλευρές ήταν έτοιμες να υπογράψουν μια συμφωνία. Αλλά στη διάρκεια δεξίωσης, που έδωσε ο Αντενάουερ προς τιμήν της ελληνικής αποστολής, ο πρέσβης της Ελλάδας στη Βόνη πληροφόρησε τον Μαρκεζίνη ότι είχε φτάσει τηλεγράφημα από την Αθήνα με την υπόδειξη να μην υπογραφεί ελληνο-γερμανική οικονομική συμφωνία «πριν εξασφαλισθεί η σύμφωνη γνώμη των Συμμάχων».



Υπήρχαν διάφορες φήμες για αντίθεση της Αγγλίας σε μία στενή ελληνο-γερμανική οικονομική συνεργασία.



Αλλά ο Μαρκεζίνης ήταν αποφασισμένος να προχωρήσει και στον πρεσβευτή Ι. Στεφάνου, που τον ενημέρωσε σχετικά, είπε: «Να έχετε υπ' όψιν σας ότι το τηλεγράφημα το παρεδώσατε αύριον». Τελικά υπογράφτηκε η συμφωνία, αφού και ο Αντενάουερ τόνισε στον Μαρκεζίνη: «Φίλτατέ μου, συ και εγώ κάνουμε αυτό που θέλουμε. Δεν μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι».



Σύμφωνα με τον υπουργό Συντονισμού της κυβέρνησης του Συναγερμού, η πρώτη αξιοποίηση των γερμανικών πιστώσεων, ύψους 50.000.000 δολαρίων, θα οδηγήσει στην εκμετάλλευση των λιγνιτών της Πτολεμαΐδας και αργότερα θα ακολουθήσει η Μεγαλόπολη.

 



Η συμφωνία που υπέγραψαν ο Μαρκεζίνης και ο Ερχαρτ προέβλεπε ότι οι γερμανικές βιομηχανίες θα συμβάλουν στο πρόγραμμα ανασυγκρότησης της Ελλάδας με προμήθεια κεφαλαιουχικών αγαθών αξίας 200 εκατομμυρίων μάρκων, από τα οποία τα 100 εκατ. θα δοθούν αμέσως.



Στις 25 Μαρτίου 1953  ο Παπάγος «κατεβάζει» όλη την κυβέρνηση στη δοξολογία. Η «οικογενειακή φωτογραφία» στα σκαλιά της Μητρόπολης φιγουράρει πρωτοσέλιδη στις περισσότερες εφημερίδες με σχόλια για τη συνοχή της κυβέρνησης. Ύστερα από οκτώ ημέρες (3 Απριλίου 1953 ) θα πέσει ο «κεραυνός Μαρκεζίνη» και θα παγώσουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι, αλλά και η κοινή γνώμη. Ήταν πράγματι «κεραυνός εν αιθρία»:

«Ο υπουργός Συντονισμού κ. Σπύρος Μαρκεζίνης υπέβαλε για λόγους υγείας την παραίτησίν του. Η παραίτησις εγένετο αποδεκτή. Τα καθήκοντα του υπουργού Συντονισμού θα ασκή ο μέχρι τούδε αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού κ. Θάνος Καψάλης».

            Ένα επεισόδιο στις 29 Μαρτίου 1953 φαίνεται ότι ήταν η αφορμή για να «ξεχειλίσει το ποτήρι». Στο Συντονιστικό Συμβούλιο της κυβέρνησης συζητείται ο διορισμός προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με την έναρξη ο Παπάγος απευθύνεται στον υπουργό Οικονομικών Παπαγιάννη:



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΓΟΣ (ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ), ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΟΥΛΙΤΣΑΣ (ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ) ΚΑΙ ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ


- Δεν λες σ' αυτόν τον Χυσουλάκη (γενικό γραμματέα του υπουργείου) να μη διαδίδει ότι δεν κάνουμε πρόεδρο τον Πιπέρο επειδή είναι Λαϊκός...

Σηκώνεται ο Μαρκεζίνης και σε έντονο ύφος διακόπτει:

- Τέλος πάντων, αυτός ο Πιπέρος δεν θέλει να μας αφήσει ήσυχους.

Ο Παπάγος προσπαθεί να τον διακόψει:

- Εδώ ήλθαμεν να συνεδριάσωμεν. Υπό αυτούς τους όρους, όμως, συνεδρίασις δεν μπορεί να γίνη.

Ο Μαρκεζίνης αγνοεί την παρατήρηση του πρωθυπουργού και συνεχίζει...

ΠΑΠΑΓΟΣ: Αυτό που σου λέω εγώ. Απαιτώ σεβασμόν. Εγώ διοικώ.

ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ: Τότε εγώ φεύγω.

ΠΑΠΑΓΟΣ: Εδώ δεν κρατάμε κανέναν με το ζόρι. Κύριοι, η συνεδρίασις λύεται.



            Είκοσι ημέρες πριν από την παραίτηση (Μάρτιο του 1954)  ήταν στην Αθήνα για επίσημη επίσκεψη ο καγκελάριος της Γερμανίας Αντενάουερ. Στο κοινό ανακοινωθέν αναφέρεται και το εξής:

«Ο Καγκελάριος υπεγράμμισεν ότι εκτέλεσις της από 11-11-53 Συμφωνίας της Βόννης(Μαρκεζίνη - Ερχαρτ)  θα συμβάλη εις την εφαρμογήν των σχεδίων ανασυγκροτήσεως της ελληνικής κυβερνήσεως».


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Δυτικογερμανός καγκελάριος Αντενάουερ (αριστερά) και οι πρωθυπουργός Παπάγος και Σ Μαρκεζίνης στην Αθήνα πριν αρχίσουν οι αποκαλύψεις.



ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ





            Στις 10/11/1954 το Υπ Προεδρίας δίνει δηλώσεις στον τύπο ότι ο πρώην υπουργός Συντονισμού Σπ Μαρκεζίνης  και στενός του συνεργάτης  είχαν δεσμεύσει τη χώρα, κρυφά από τον Πρωθυπουργό,  απέναντι σε δύο μεγάλες γερμανικές εταιρείες.

            Το ίδιο βράδυ αποχωρούν όσοι Μαρκεζινικοί βουλευτές είχαν μείνει στην κυβέρνηση του Συναγερμού (22 βουλευτών, που θα συγκροτήσουν αργότερα το Κόμμα των Προοδευτικών).  Ο Μαρκεζίνης με μακριές δηλώσεις του διαψεύδει τα περί δεσμεύσεως, ο Παπάγος δηλώνει :

«….Την 11ην Νοεμβρίου 1953 , ο τότε υπουργός του Συντονισμού κ Μαρκεζίνης ευρισκόμενος εν Βόννη προς διενέργειαν οικονομικών διαπραγματεύσεων μετά της γερμανικής κυβερνήσεως αντήλλαξε μετά του υπουργού της Εθνικής Οικονομίας κ Έρχαρτ επιστολήν αναφερομένης εις την υπό των οίκων Ζήμενς και Τελεφούγκεν εκτέλεσιν ωρισμένων εργασιών. Ο εν Αθήναις Γερμανός πρέσβης προέβη σήμερον εις έγγραφον προς τον υπουργόν των Εξωτερικών κ Στεφανόπουλον διακοίνωσιν , καθ ην η γερμανική κυβέρνησις θεωρεί ότι δια της ως άνω επιστολής εδεσμεύθη η Ελλάς κατά τους κανόνας του διεθνούς δικαίου. Κατόπιν τούτου δηλώ ότι η ελληνική κυβέρνησις θα σεβασθή   την αναληφθείσαν υποχρέωσιν, έστω και αν αύτη συνωμολογήθη εν αγνοία του πρωθυπουργού και απεκρύβη από αυτόν επί μακρούς μήνας .

            Επί του προκειμένου της ανωτέρω συμφωνίας, η ελληνική κυβέρνησις δεν επιθυμεί να εκφραστεί σήμερον, καθ όσον αναμένεται ενταύθα  την προσεχήν Δευτέραν ο υπουργός της Εθνικής Οικονομίας κ Έρχαρτ μετά του οποίου θα συζητήσωμεν το θέμα. Η Ελλάς αποβλέπει εις την στενήν μετά της Γερμανίας οικονομικήν συνεργασίαν, υπολογίζουσα επίτης ουσιαστικής συμβολής της εις τον τομέα των επενδύσεων. Η έλευσις άλλωστε, διεθνούς προσωπικότητος  του κύρους του κ Έρχαρτ θα συντελέση , είμαι βέβαιος , εις την περαιτέρω σύσφιγξιν των μετά της Γερμανίας οικονομικών μας δεσμών».





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Σπ. Μαρκεζίνης (χαιρετά με το καπέλο) με τον Θ. Καψάλη (δεύτερος από πάνω) πάνε ταξίδι.


            Ταυτόχρονα η κυβέρνηση δίνει επιστολές που ανταλλάχτηκαν μεταξύ Μαρκεζίνη και Έρχαρτ  στην Βόννη στις 11/11/1953, έγραφε ο Έρχαρτ:



            « Εφέρατε εις γνώσιν μου ότι είσθε έτοιμος ν αναλάβητε την φροντίδα ώστε εις μεν τον οίκον Ζήμενς ν ανατεθεί η τεχνική επιστασία και η επέκτασις του ελληνικού τηλεφωνικού δικτύου , μετά δε του οίκου Τελεφούνκεν να σκοπηθή η σύναψις συμβάσεως περί χορηγήσεως αδείας λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού και περί κατασκευής του ελληνικού ραδιοφωνικού δικτύου . Έλαβα μετ ευχαριστήσεως γνώσιν των ανωτέρω και δύναμαι μεθ ικανοποιήσεως να διαπιστώσω ότι ανασυνδέονται ούτως αι παλαιαί και δι αμφότερα τα μέρη αποδοτικαί σχέσεις μεταξύ της Ελλάδος και των δύο τούτων γνωστών και παγκοσμίου φήμης γερμανικών οίκων».

            Και αναφέρεται ότι ο  Σπ Μαρκεζίνης βεβαίωνε με επιστολή του ότι συμφωνεί με όσα έγραφε ο Έρχαρτ.






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο τότε υπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Παπάγου Παναγής Παπαληγούρας επισκέπτεται το 1954 την Πτολεμαΐδα. Μετά το ταξίδι αυτό, οργανώθηκε στη δυτικομακεδονική αυτή πόλη επίσκεψη γερμανικής αποστολής υπό τον περίφημο υπουργό Έρχαρτ.


ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΡΧΑΡΤ



Παπάγος και Στεφανόπουλος, όπως είδαμε , συμφωνούν ότι οι επιστολές Μαρκεζίνη - Ερχαρτ είναι δεσμευτικές για την ελληνική κυβέρνηση.

Ο Στεφανόπουλος κατηγορεί τον Μαρκεζίνη ότι έδειξε σπουδή και προχειρότητα προκειμένου να εμφανίσει παραγωγική την επίσκεψή του στη Γερμανία.

Πέντε ημέρες (15/11/1954) μετά τις δηλώσεις Παπάγου θα έλθει στην Αθήνα ο Ερχαρτ, ο οποίος δεν αφήνει περιθώρια υπαναχώρησης. «Δεν ήλθα εδώ» δήλωσε «για να ερμηνεύσω μια συμφωνία, γιατί δεν τίθεται θέμα ερμηνείας».

Για να το «φέρει κάπως» στον ελληνικό λαό την κυβέρνηση δέχεται αποδέσμευση της κυβέρνησης για την Τελεφούνκεν. Ακολουθούν δεσμευτικές επιστολές μεταξύ Ερχαρτ και Παπαληγούρα, ο οποίος είχε διαδεχθεί τον παραιτηθέντα μαρκεζινικό Καψάλη. Είναι 19 Νοεμβρίου 1954. Η Ζήμενς εγκαθίσταται στην Ελλάδα και αναλαμβάνει την αναδιοργάνωση των τηλεπικοινωνιών.



 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η ΕΔΑ μέσω της "ΑΥΓΗΣ" καιτααγγέλει τη σύμβαση της ΖΗΜΕΝΣ με την κυβέρνηση Παπάγου (20-8-1955).


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ





Σε λίγες ώρες από την δημοσίευση των επιστολών  ο Μαρκεζίνης αποχωρήσει από την κυβέρνηση Παπάγου ακολουθούμενος από τον Θ Καψάλη (υπ Συντονισμού). Αργά το βράδυ κάνει δήλωση:

«……. Ειλικρινώς λυπούμαι………. Α) Είναι ανακριβές ότι κατά τας εν Γερμανία διαπραγματεύσεις εδέσμευσα καθ οιονδήποτε τρόπον την ελληνικήν κυβέρνησιν……. Β) Είναι απολύτως ανακριβές  ότι δεν ετηρήθη εν΄΄ημερος ο κ πρωθυπουργός των διεξαχθεισών εν Γερμανία διαπραγματεύσεων……… επί διώρον τουλάχιστον εις το συντονιστικόν συμβούλιον ανέφερα εν λεπτομερεία όλα τα σχετικά ……… ως και εις την αγόρευσίν μου εις την Βουλήν, κατά την συνεδρίασιν της 23ης Νοεμβρίου 1953……… δηλώσας ότι <<ευχέρειαν απεκτήσαμεν , δεν ανελάβαμεν δεσμεύσεις>> .  Γ)  Διότι ο κ πρωθυπουργός περιλαμβάνει εις την νανακοίνωσίν του το κείμενον της υπογραφείσης επιστολής , χωρίς να αναφέρη …… πως είχε το αρχικόν κείμενον της επιστολής , το οποίον μου εδώθη προς υπογραφήν , και πως , κατόπιν των ιδιοχείρων διορθώσεων του κ Έρχαρτ , αι οποίαι έγιναν τη αξιώσει μου, απηλείφθη πάσα λέξις ή φράσις , δυναμένη οπωσδήποτε να δεσμεύση ή έστω και να δώση την εντύπωσιν ότι δεσμεύει την ελληνικήν κυβέρνησιν».



            Εδώ ακριβώς ο Σπ Μαρκεζίνης παρέθεσε το αρχικό κείμενο της επιστολής Έρχαρτ :

            «Μοι εγνωστοποιήσατε την προθυμίαν της ελληνικής κυβερνήσεως όπως να θέση…..».

Και συνεχίζει ο Σπ Μαρκεζίνης :

 «Εξ αυτών σαφέστατα συνάγεται ότι, αντί του αρχικού κειμένου δια του οποίου η γερμανική κυβέρνησις απέβλεπε να δεσμεύση την ελληνικήν κυβέρνησιν, υπέγραψα απλώς κείμενον δια του οποίου ανελάμβανα εγώ προσωπικώς , ως υπουργός του συντονισμού, την υποχρέωσιν να εισηγηθώ σχετικώς εις την κυβέρνησιν». Και υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμιά δέσμευση και καμιά συμφωνία και ότι ο Παπάγος είναι ελεύθερος να δεχτεί ή όχι τις προτάσεις των δύο γερμανικών εταιρειών.  Και φυσικά καταλήγει ότι διακόπτει την συνεργασία του με τον Συναγερμό και την κυβέρνηση του Παπάγου, που εξ άλλου αυτός δημιούργησε και τον συνδυασμό του Συναγερμού και την πρωθυπουργοποίηση του Παπάγου.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Γερμανική αυτή εταιρεία χρησιμοποίησε δόλο για να εγκατασταθεί στην Ελλάδα.


Ανακοίνωση σε λίγο βγάζει και ο υπουργός Συντονισμού Θ Καψάλης ο οποίος παραιτείται και λέει:

«…….Ο κ στρατάρχης όχι μόνον προ μηνός και πλέον ανεγνώρισεν ότι ουδεμίαν δέσμευσις έχει αναληφθεί υπό του κ Μαρκεζίνη δια λογαριασμό της ελληνικής κυβερνήσεως, αλλά και προ ολίγων ημερών , κατά την διάρκειαν συνεδριάσεως του συντονιστικού συμβουλίου απασχοληθέντος με το θέμα αυτό,επανέλαβε κατηγορηματικώς ότι ουδεμίαν υποχρέωσιν εδέχετο ως υφισταμένην δια την ελληνικήν κυβέρνησιν ………»





ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ



Στις 24 Νοεμβρίου 1953  αρχίζει συζήτηση στη Βουλή, στην οποία επικρατούν οι αντιπαραθέσεις μεταξύ της κυβέρνησης και του Μαρκεζίνη.

Πρώτος πήρε τον λόγο ο πρωθυπουργός Παπάγος και είπε ότι όταν αποφασίστηκε η διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για την προμήθεια τηλεφωνικού και ραδιοφωνικού υλικού από το ελληνικό Δημόσιο, ο αντιπρόσωπος στην Ελλάδα των «Ζίμενς» και «Τελεφούνκεν» Ι. Βουλπιώτης προσκόμισε στην κυβέρνηση τις επιστολές που αντάλλαξαν ο Ερχαρτ με τον Μαρκεζίνη, που οι Γερμανοί πίστευαν ότι είχαν δεσμεύσει την ελληνική κυβέρνηση απέναντι στις δύο γερμανικές εταιρείες.



Ο Παπάγος πρόσθεσε ότι τελευταία είχε λάβει και μια άλλη επιστολή του Βουλπιώτη -την πρώτη είχε λάβει ενώ ετοιμαζόταν να φύγει ακτοπλοϊκά για την Ισπανία- όπου ο αντιπρόσωπος της «Ζίμενς» υποστήριζε ότι ο Μαρκεζίνης τον είχε στείλει το 1953 για να βολιδοσκοπήσει κυβερνητικούς και οικονομικούς παράγοντες ώστε η επίσκεψή του να στεφθεί από επιτυχία.



Κύριο θέμα οι επιστολές. Αποκαλύπτεται όλο το παρασκήνιο:

Ο Βουλπιώτης είχε παραδώσει στον Παπάγο το αρχικό κείμενο, το οποίο δέσμευε ρητά την κυβέρνηση. Ο Καψάλης, που διαδέχθηκε στο υπουργείο Συντονισμού τον Μαρκεζίνη, δίνει στον Παπάγο το διορθωμένο, από το οποίο δεν προκύπτει δέσμευση. Παρεμβαίνει και πάλι ο Βουλπιώτης με επιστολή του στον Παπάγο, υποστηρίζει ότι ο Μαρκεζίνης τον είχε παρακαλέσει(;) να πείσει τους Γερμανούς να μην κάνουν λόγο για τις επιστολές και υποσχέθηκε ότι όταν επανέλθει στην εξουσία θα τακτοποιούσε όλα τα θέματα!




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αλέξανδρος Παπάγος και Στέφανος Στεφανόπουλος το 1953.


Ορισμένοι αναθυμήθηκαν το φιλογερμανικό παρελθόν (που δεν ήταν δα και πολύ μακριά), του αντιπροσώπου της «Ζίμενς» στην Ελλάδα. Πράγματι ο Ζέρβας είχε καταγγείλει κάποιον Ι. Βουλπιώτη επανειλημμένα παλαιό στέλεχος του ΕΔΕΣ στην Αθήνα ως «καθαρό γκεσταπίτη» που είχε προσχωρήσει στους Γερμανούς.



Κατά τη συζήτηση στη Βουλή και ενώ ήταν στο βήμα ο Παπαληγούρας τον διακόπτει ο πρώην υπουργός Καραθόδωρος:

«Εφθάσαμεν να συζητάμε με τον Βουλπιώτη. Δεν έχομεν τώρα παρά να καλέσωμεν και τα Ες Ες. Επί 20 μήνες που ήμουν υπουργός Συγκοινωνιών ούτε εγνώρισα ούτε με εγνώρισεν ο κ. Βουλπιώτης, όστις σήμερον ποιεί τας διατριβάς του εις το υπουργείον Συγκοινωνιών».

            Ο Παπαληγούρας δηλώνει στη Βουλή ότι έψαξαν όλα τα συρτάρια του υπουργείου Συντονισμού και του υπουργείου Εξωτερικών και δεν βρέθηκαν οι επιστολές! Σαφής κατηγορία κατά του Μαρκεζίνη. Είχε εξαφανίσει τα πρωτότυπα! Ο Μαρκεζίνης για την υπόθεση αυτή αναφέρει στην πολιτική ιστορία του:

            «Το ζήτημα τελικώς ήλθε στη Βουλή. Ο Ι. Ζίγδης ζήτησε τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Χρόνια αργότερα (1990) ο Ι. Ζίγδης θα αποκαλύψει στη Βουλή ότι ο ίδιος ο Παπάγος του είχε υποδείξει να ζητήσει τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής και επειδή εκείνος δίσταζε διερωτώμενος πώς θα υποστήριζε το αίτημά του, ο Πρωθυπουργός τού υποσχέθηκε ότι θα μιλούσε ο ίδιος αλλά και άλλοι βουλευταί, ανέφερε μάλιστα το όνομα του Ελευθερίου Γονή. Είναι χαρακτηριστικό ότι και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Μαντζαβίνος επιέζετο να καταθέσει ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής και όταν θα αρνηθεί να το πράξει θα αποπεμφθεί από την Τράπεζα, για να ανατείλει η περίοδος Ξ. Ζολώτα. Τα κείμενα των Συμφωνιών (των επιστολών με Ερχαρτ) θα βρεθούν, μετά τον θάνατο του Παπάγου, επί κυβερνήσεως Καραμανλή, στο ερμάριο του προσωπικού γραφείου του τέως υπουργού Εξωτερικών Στ. Στεφανόπουλου... Η είδηση, όπως ήταν φυσικό, αιφνιδίασε τους πάντες».

            Δικαιολογημένα ο Μαρκεζίνης στην αγόρευσή του διερωτάται γιατί ο Παπάγος δεν τον είχε καλέσει να δώσει εξηγήσεις προτού προβεί στις δηλώσεις του. Εύλογο και το συμπέρασμά του:

«Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι όπισθεν του διαφανούς τεχνάσματος της δεσμεύσεως, της αποδεσμεύσεως και της εκ νέου δεσμεύσεως, μία η πραγματικότης: να απαλλαγώμεν του Μαρκεζίνη, αφού τον δυσφημήσουμε και ολίγον..»,.  και  για «τας προτάσεις "Ζήμενς" και "Τελεφούνκεν"», δηλώνε ότι : «ευχέρειαν απεκτήσαμεν, δεν ανελάβαμε δεσμεύσεις».




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ένα από τα μέτρα του Μαρκεζίνη που έσωσαν την Ελλάδα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.




Η συζήτηση στη Βουλή διήρκεσε ημέρες και το ενδιαφέρον του κοινού ήταν αμείωτο. Εκατοντάδες πολίτες συγκεντρώνονταν έξω από τη Βουλή για να εξασφαλίσουν μια θέση στα θεωρεία. Η Αστυνομία είχε λάβει έκτακτα μέτρα.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου σηκώνει με επιτυχία το βάρος της αντιπολίτευσης. Χαρακτηριστικό απόσπασμα:

«Δεν υπάρχει προηγούμενον εις την ιστορίαν της χώρας, κατά την οποίαν μέλη της κυβερνήσεως να στρέφονται εναντίον αλλήλων και να καταλογίζουν εναντίον αλλήλων τόσον βαρυτάτας κατηγορίας. Εάν οι δύο ομάδες του Συναγερμού αγωνίζονται σήμερον διά να καταλογίσουν αμοιβαίως ευθύνας και διά να κάμουν τον καταμερισμόν των, όμως και η Αντιπολίτευσις και ο Ελληνικός Λαός δεν ασχολούνται με τον καταμερισμόν των ευθυνών. Απασχολούνται με την άθροισιν των ευθυνών και η άθροισις των ευθυνών ονομάζεται χρεωκοπία του Συναγερμού».



ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ



            Αυτή η ιστορία με τη Ζήμενς, που προκάλεσε τη διάσπαση του Συναγερμού, θα κλείσει στα δικαστήρια, ένα μήνα προτού ο Καραμανλής διαδεχθεί τον Παπάγο.

Ο Κ. Καραμανλής ήταν τότε υπουργός Συγκοινωνιών, με υφυπουργό τον κορίνθιο πολιτικό και μετέπειτα Πρόεδρο της Βουλής Κ. Παπακωνσταντίνου. Ο Βουλπιώτης - με σκοτεινή δράση στην Κατοχή και συμμετοχή σε λαθρεμπόριο το 1949 - με επιστολή του στον Παπάγο κατηγορεί τον Παπακωνσταντίνου ότι καθυστερεί να υπογράψει τη σύμβαση με τη Ζήμενς για την προμήθεια τηλεπικοινωνιακού υλικού και ότι με τρίτο πρόσωπο, έναν πρώην αγροφύλακα(!), του ζήτησε 10.000 δολάρια για να προχωρήσει.

Ο Παπακωνσταντίνου αντεπιτίθεται, αποκαλύπτοντας ότι ο Βουλπιώτης αξίωνε να τον προσλάβουν στον ΟΤΕ ως τεχνικό σύμβουλο για μία δεκαετία με αμοιβή 1 εκατομμύριο δολάρια. Ο Βουλπιώτης σε δηλώσεις του ομολογεί ότι έχουν παρουσιασθεί μεσάζοντες, αλλά δεν έχει καμία σχέση μαζί τους ο υφυπουργός. Δεν χρειαζόταν αυτή η διευκρίνιση. Ουδείς αμφέβαλλε για την εντιμότητα του Παπακωνσταντίνου. Τελικά, ύστερα από μήνυση του κορίνθιου πολιτικού, ο Βουλπιώτης θα καταδικασθεί σε ενάμιση χρόνο φυλάκιση.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η ιστορία της Siemens δεν επαναλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο σήμερα.  Αλλά ο ρόλος της στη διαφθορά του πολιτικού προσωπικού είναι διαχρονική.





ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ



            Για το θέμα γίνηκε Εξεταστική Επιτροπή, αρχές Δεκεμβρίου 1955 εκδόθηκε πόρισμα. Η πλειοψηφία της επιτροπής αποδίδει πολιτικές ευθύνες στον Σπ Μαρκεζίνη (αλλά δεν θα δοθεί συνέχεια), δύο μέλη διαφώνησαν. Ο Μαρκεζίνης υποστήριξε ότι το πόρισμα στηρίχτηκε σε μαρτυρίες ψευδομαρτύρων.

            Τις μέρες εκείνες λοιπόν μετά την έκδοση του πορίσματος, «βρέθηκαν» σε φακέλους του Υπουργείου Εξωτερικών οι επιστολές Έρχαρτ-Μαρκεζίνη, οι επιστολές αυτές αποδείκνυαν την ψεύτικη κατηγορία κατά του Σπ Μαρκεζίνη και την δολιότητα και την πλαστογραφία των γερμανών, ένας ολόκληρος υπουργός Εθνικής Οικονομίας  Έρχαρτ κατέφυγε στην πλαστογραφία για να εξασφαλίσει υπέρ δύο γερμανικών εταιρειών εργασίες στην Ελλάδα. Η δε ΖΗΜΕΝΣ εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα με μια απάτη.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Από αυτό το ταξίδι άρχισε η προβληματική εμφάνιση της ΖΗΜΕΝΣ στην Ελλάδα.


            Τελικά η Δυτική Γερμανία προς χάριν της φιλίας με την Ελλάδα αποδέχτηκε ότι οι πρωτοβουλίες του Μαρκεζίνη δεν ήταν δεσμευτικές για την ελληνική κυβέρνηση.



            Οι επιστολές αποδείκνυαν ότι ο Παπάγος ήταν ενημερωμένος και καμιά δέσμευση δεν υπήρχε από πλευράς Σπ Μαρκεζίνη, οι δε γερμανοί ενήργησαν σαν κοινοί απατεώνες. Ο Μαρκεζίνης στις 18/12/1955 στα Ιωάννινα λέει από το μπαλκόνι «…….. ο σημερινός Συναγερμός προσεγγίζει πάλιν τα γνώριμα όρια του λαϊκού κόμματος , και δη εν παρακμή………».









ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



-          ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ τόμος ΙΙ του Σπ Λιναρδάτου εκδόσεις ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη

-          «Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος(1936 - 1975)» (Γ' τόμος) του Σπ Μαρκεζίνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...