Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΕΙΡΑΤΩΝ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ






            Υπάρχει μια διήγηση για Μανιάτες πειρατές που πραγματικά εντυπωσιάζει με την πλοκή της αλλά και την πολυπλοκότητα της μανιάτικης νοοτροπίας, η ιστορία αναφέρεται στην περίοδο 1650 μχ την περίοδο αυτή οι Τούρκοι πραγματοποιούν την κατάληψη της Κρήτης και οι Μανιάτες λεηλατούν πλοία και των Τούρκων (κυρίως) αλλά και των Ενετών, φυσικά δεν λησμονούν να τσακώνονται και μεταξύ τους, το μεγαλύτερο «επίτευγμα των Μανιατών είναι η πειρατεία  και το μεγαλύτερο εμπόριό τους η πώληση αιχμαλώτων».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μανιατες πειρατές.






            Το Οίτυλο το ονόμαζαν για αυτές τις δραστηριότητες των Μανιατών: «Μέγα Αλγέρι», οι Μανιάτες «αιχμαλωτίζουν Χριστιανούς και τους πουλούν στους Τούρκους και Τούρκους και τους πουλούν στους Χριστιανούς» στην συνέχεια διηγούνται με υπερηφάνεια τις ληστρικές επιδρομές τους, όταν τα χωριά μάθαιναν ότι οι πειρατές επρόκειτο να βγουν για λάφυρα «επικρατούσε μεγάλη αναταραχή στους κατοίκους, όσοι είχαν ωραία και γερά παιδιά, καθώς και ωραίες γυναίκες, τα έκρυβαν φοβούμενοι μήπως οι πειρατές τα συλλάβει και τα πουλήσουν». Αυτή ήταν η κατάσταση, αν όμως « ένας Μανιάτης πειρατής βρισκόταν σε εχθρότητα με τον γείτονά του, τον άρπαζε και τον πουλούσε στους ξένους».




            «…..όταν ήμουνα αιχμάλωτος στην Μπιζέρτα ήταν δεσμώτης ένας νέος Έλληνας μοναχογιός της πλουσιώτερης οικογένειας της Μεθώνης, γιατί ένας πλούσιος Τούρκος, θέλοντας να αρπάξει την κληρονομιά του, συνεννοήθηκε με τους Μανιάτες, οι οποίοι ήρθαν στην Μεθώνη, τον απήγαγαν και τον πούλησαν σε ένα πλοίο της Μπιζέρτας….. Λίγες μέρες πριν αράξουμε στο λιμάνι της Μάνης, συνέβη ένα παράξενο περιστατικό στις καλύβες που βρίσκονται ανάμεσα στη Μάνη και στο Οίτυλο:






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :

ΓΑΛΙΟΤΑ - ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΕΥΚΙΝΗΤΟ - ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΛΟΙΑ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ.



Δύο Μανιάτες , ο Θεόδωρος και ο Αναπλιώτης, διαβόητοι πειρατές και στενοί φίλοι, φιλονίκησαν για τη διανομή κοινών λαφύρων, και ταυτόχρονα σχεδίασαν ο καθένας για λογαριασμό του να απαγάγουν τις γυναίκες τους.».



            «Ο Θεόδωρος απήγαγε την γυναίκα του Αναπλιώτη και την έφερε να την πουλήσει σε ένα Μαλτέζο πειρατή που έμενε σε κάποιο όρμο, αλλά  επειδή δυσκολευόταν να συμφωνήσουν στην τιμή, ο Μαλτέζος, επιθεωρώντας προσεκτικότερα την αιχμάλωτη, είπε ότι πριν από δύο ώρες είχε αγοράσει μια ωραιότερη γυναίκα στη μισή τιμή από εκείνη που ζητούσε ο Θεόδωρος, και διέταξε τους συντρόφους του να την παρουσιάσουν ώστε να πειστεί και ο Θεόδωρος για την υπεροχή της .».



            «Μόλις όμως την είδε ο πειρατής, έμεινε κεραυνόπληκτος γιατί αναγνώρισε την δική του γυναίκα, που ο αντίπαλός του είχε προλάβει να την απαγάγει. Παρ όλα αυτά, αντί να φροντίσει να την πάρει από τα χέρια του Μαλτέζου, του ζήτησε να αγοράσει κι εκείνη που του πρόσφερε σε οποιαδήποτε τιμή ήθελε ο ίδιος, ώστε και οι δύο σύζυγοι να είναι ομοιοπαθείς, για να μην εκτεθεί αυτός στους σαρκασμούς των συμπατριωτών του.».



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Σκλαβοπάζαρο.


            «Ύστερα από λίγο, μαθαίνοντας ο Αναπλιώτης την απαγωγή της γυναίκας του, εξόπλισε μια κανονιοφόρο, και μαζί του ενώθηκε και ο Θεόδωρος λησμονώντας ότι είχε συμβεί, έτσι ήρθαν και απείλησαν με χίλιους τρόπους τον Μαλτέζο πειρατή, ο οποίος, είτε γιατί φοβήθηκε την επίθεση των δύο συζύγων είτε γιατί δεν ήθελε να καταστρέψει τα συμφέροντά που είχε σ εκείνον τον τόπο, αναγκάστηκε να αφήσει και τις δύο γυναίκες να φύγουν.».



            « Ύστερα από αυτό μεσολάβησαν κοινοί φίλοι και μόνοιασαν τους δύο αντιπάλους, οι οποίοι μετά από δύο μέρες βγήκαν για πειρατεία πάνω στο ίδιο πλοίο….».






ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας η αδυναμία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να προστατέψει δια θαλάσσης τις υπόδουλες χώρες, έδωσε τη δυνατότητα σε πειρατές να αναδειχθούν σε μάστιγες των παραλίων της Μεσογείου και ιδιαίτερα του Αιγαίου.

            Θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν μαρτυρίες για εκπληκτικά πράγματα στο θέμα της Μανιάτικης πειρατείας, στο Guilletiere, athenes ancienne et nouvelle  αναφέρεται ότι στην πειρατεία συμμετείχαν και ιερείς και μοναχοί Μανιάτες, παραφυλούσαν μέσα σε σπηλιές και όταν έβλεπαν πλοία έτρεχαν να ειδοποιήσουν τα χωριά ή και για να ετοιμαστούν για την αντιμετώπιση του εχθρού και φυσικά να μπουν σε πλοία για να λεηλατήσουν ξένα σκάφη. Για αυτή την συμμετοχή τους εισέπρατταν το 10%  των λαφύρων υπέρ των εκκλησιών τους.




            Ο Γάλλος Τεβενό γράφει ότι τον 17ο αιώνα οι Μανιάτες λεηλατούσαν μέχρι το Πολύκανδρο, και ο  Ενετός γερουσιαστής και ιστοριογράφος Φοσκαρίνι γράφει στην ιστορία της Βενετικής δημοκρατίας, ότι οι Μανιάτες αρχηγοί θεωρούσαν ότι όλοι ήταν ίσοι  μεταξύ τους  και δεν αναγνώριζαν κανένα για ανώτερο τους (Non si somo capi  di credito, tutti si reputano uguali,cosi che divice della dipendenza e delcomando, metre ognuno d ubbidire, tutti servono).





ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



            - ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ του Κων/νου Σαθά τόμος ΙΙ εκδόσεις ΑΑ ΛΙΒΑΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...