Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Ο "ΗΡΑΚΛΗΣ"

Η ιστορία του Ηρακλή ξεκινά από το 1899, όταν ιδρύθηκε ο όμιλος Φιλόμουσων. Ο όμιλος δεν ήταν αθλητικός σύλλογος, αλλά ένα σωματείο γραμμάτων και μουσικής.


Το 1903, τα μέλη του ομίλου αποφάσισαν να εντάξουν στις δραστηριότητες τους τον αθλητισμό. Δημιούργησαν ένα γυμναστήριο και ίδρυσαν τμήματα κολύμβησης και ποδηλασίας. Ωστόσο, ήταν το ποδόσφαιρο, ένα νέο άθλημα εκείνης της εποχής που «έκλεψε τις καρδιές» των αθλητών.


Την 23η Απριλίου 1905 έγινε ο πρώτος επίσημος ποδοσφαιρικός αγώνας στην Θεσσαλονίκη. Αναμετρήθηκαν ο Όμιλος Φιλομούσων και η Union Sportive. H ομάδα της Union Sportive είχε αρχηγό τον Ιταλό ταγματάρχη Galloni, ο οποίος εκλήθη στην Θεσσαλονίκη για να αναδιοργανώσει την οθωμανική χωροφυλακή της πόλης. Διαιτητής ήταν ο ιερέας της αγγλικανικής εκκλησίας της πόλης, Tet. Ο Όμιλος κέρδισε με 3-0 σκορπίζοντας ρίγη συγκίνησης και υπερηφάνιας στο Ελληνικό στοιχείο της πόλης. Οι ποδοσφαιριστές του έφεραν κυανόλευκη ενδυμασία στα πρότυπα της Ελληνικής σημαίας.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Γεώργιος Ιβάνωφ ήταν κορυφαίος αθλητής του ΗΡΑΚΛΗ. Ο Ιβάνωφ είχε επικηρυχθεί από τους Γερμανούς. Η συνεργασία της Γαβριέλλας με τον Ιβάνωφ τερματίσθηκε το 1944. Ο πράκτορας και σαμποτέρ των συμμάχων, αφού συνελήφθη και ξέφυγε δύο φορές (τη μία μέσα σε ένα δοχείο απορριμμάτων από τις φυλακές Αβέρωφ, πριν μάθουν οι Γερμανοί ποιόν κρατούσαν και τη δεύτερη, αφού η οργάνωση δωροδόκησε έναν Ιταλό) πιάστηκε με προδοσία, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Όταν τον μετέφεραν για εκτέλεση από την Καισαριανή, κατάφερε δεμένος με χειροπέδες να εξουδετερώσει τους φρουρούς - συνοδούς και το έβαλε στα πόδια προς το δάσος. Τον γάζωσαν όμως, με τα πολυβόλα. Είναι βέβαιο πως πέθανε ευτυχής, γιατί δεν άφησε να τον στήσουν στον τοίχο.

Ακολούθησε διαδήλωση και πορεία στον Λευκό Πύργο (από τότε κρατούν τα έθιμα), η οποία ανησύχησε τα μάλλα, την οθωμανική διοίκηση της πόλης. Έκτοτε ο σύλλογος ήταν στο στόχαστρο των οθωμανών, οι οποίοι άλλοτε τον έκλειναν κι άλλοτε τον ανάγκαζαν να αλλάξει όνομα. Οι ανθρώποι του συλλόγου δεν πτοήθηκαν και επετέλεσαν στο ακέραιο το έργο τους μέχρι την απελευθέρωση της πόλης, το 1912. Μάλιστα οι εκδρομές του ομίλου στην Μακεδονική επαρχία με σκοπό την εμψύχωση του ελληνικού στοιχείου ενάντια στην βουλγαρική τρομοκρατία.

 




Τo 1908 o σύλλογος συνεργάστηκε με την ομάδα «Ολύμπια» και η συνένωση των δυνάμεων τους είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση του Ηρακλή. Ολόκληρη η ονομασία του ήταν τότε: «Οθωμανικός Ελληνικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης "Ο Ηρακλής"».




Εφτά μόλις μέρες μετά την απελευθέρωση της πόλης, στις 2 Νοεμβρίου 1912, παρουσιάστηκε στο στρατιωτικό διοικητή πρίγκιπα Νικόλαο το διοικητικό συμβούλιο του «Ηρακλή», μαζί με επίλεκτα μέλη του συλλόγου και ζήτησαν να καταταγούν στον ελληνικό στρατό.




Κατάπληκτος και κατασυγκινημένος ο Νικόλαος είπε ότι η προσφορά τους δεν είναι επείγουσα. Τους πρότεινε όμως να καταταγούν στην ελληνική χωροφυλακή η οποία είχε μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αθλητές του στίβου του Ηρακλή. Το Η ήταν σε μπλέ κύκλο με εγγεγραμμένο το συγκεκριμένο σύμβολο, καθώς και σε φανέλα τυπωμένο , το Η ήταν οι κάθετες γραμμές του κύλες προς τα έξω.


Η πρόταση έγινε αμέσως δεκτή με μεγάλη χαρά και ενθουσίασε τον τότε αστυνομικό διευθυντή Μομφεράτο. Επειδή όμως παρουσιάστηκε ζήτημα οπλισμού, αποφασίστηκε να δοθούν όπλα μόνο στα μέλη του Ηρακλή, τα οποία θα είχαν άσπρα περιβραχιόνια με μπλε κεφαλαίο Η (τα χρώματα του συλλόγου) και θα εκτελούσαν νυχτερινή υπηρεσία.


Το σώμα αυτό των εθελοντών μελών του Ηρακλή ονομάστηκε σώμα οδηγών χωροφυλάκων και το αποτελούσαν οι Νικόλαος Χριστοδούλου, Κωνσταντίνος Τορνιβούκας, Ιούλιος Αμποτ, Απόστολος Κοσμόπουλος, Αλέξανδρος Πετρίδης, Βασίλειος Ζαρκάδης, Θ. Αϊβάζης, Κ. Καστρίτσης, Θ. Καραγκουνίδης, Χ. Μάλτος, Α. Μάνος, Ι. Κύρου, Α. Λιόντας, Γ. Διακάκης, Ι. Τέτος, Κ. Σχοινάς, Κ. Γραικός, Δ. Βαπόρης, Δ. Χατζόπουλος, Ι. Μιχητσόπουλος, Α. Κοντορέπας, Ι. Ρούσσης, Γ. Κοεμτζόπουλος, Ι. Νικολάου, Π. Κράλλης, Α. Παπαδέλλης, Ξ.Παιονίδης, Ι. Μαντόπουλος, Ν. Ζουμετίκος, Θ. Παπαδέλλης, Χ. Υφαντής, Ε. Χατζόγλου, Γ. Παπαβασιλείου, Γ. Σωτηριάδης, Α. Φιλιππίδης, Χ. Στεφάνου, Χρ. Φιλίππου, Α. Θωμάς, Ν. Σπύρης, Θ. Βαλαούρης, Ν. Κωνσταντινίδης, Χ. Δρισάρης, Φ. Βαζάκας, Ν. Φωκάς, Ι. Θάνος, Χρ. Τσιρόπουλος, Δ. Μαχίλης, Αλ. Βαφειάδης και πολλοί άλλοι.

 


Η υπηρεσία τους κράτησε μέχρι τις 17-6-1913 και αμέσως μετά την κήρυξη του ελληνοβουλγαρικού πολέμου, συστήθηκε το πρώτο εθελοντικό σώμα, το οποίο αποτέλεσαν 300 μέλη του συλλόγου με επικεφαλής αυτούς που αναφέρθηκαν παραπάνω. Το σώμα εκπαιδεύτηκε ταχύτητα και μετά μια εβδομάδα τέθηκε υπό τις διαταγές του 5ου συντάγματος ευζώνων. Πολέμησε στη Στρώμνιτσα και στο Πέτσοβο, πήρε μέρος στις μάχες Κρέσνας και Τζουμαγιάς κι έφτασε μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, όπου το βρήκε η ανακωχή.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Με αυτή την ιστορία σήμερα οι "οπαδοί" του ΗΡΑΚΛΗ, με Σκοπιανές σημαίες, διαδηλώνουν διότι η ομάδα τους υποβαθμίστηκε και κάνουν δήλωση που ντροπιάζει την ηρωική αυτή ομάδα «.........εμείς φεύγουμε και πάμε στα Σκόπια»!


Οι ήρωες αυτοί του Ηρακλή τιμήθηκαν από τον αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο με τα αντίστοιχα μετάλλια για τις υπηρεσίες τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ

Στο βιβλίο της της Ιζαμπέλλας Παλάσκα αναφέρεται μια άγνωστη και εκπληκτική εξιστόρηση προσπάθειας του Θ Πάγκαλου να δει τον Μουσολίνι, ο ο...